Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Malicki, Adrian" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Przyczynienie uzasadniające zmniejszenie odszkodowania należnego pacjentowi na gruncie art. 362 k.c.
The institution of contributing injured under article 362 Polish Civil Code
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596394.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
contribute injured
restraint compensation
patient contribute
liability for damages doctor
przyczynienie się poszkodowanego
miarkowanie odszkodowania
przyczynienie pacjenta
odpowiedzialność odszkodowawcza lekarza
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę wyjaśnienia, w jakich okolicznościach możliwe jest umniejszenie odszkodowania należnego pacjentowi od lekarza lub podmiotu leczniczego, ze względu na jego przyczynienie się do powstania szkody. Wskazano na prezentowane dotychczas poglądy doktryny odnoszące się do stosowania art. 362 k.c. Zaproponowano mechanizm stosowania instytucji przyczynienia się z art. 362 k.c. Głównymobszarem badawczym było rozróżnienie pojęcia „przyczynienia się” od „przyczynienia uzasadniającego zmniejszenie odszkodowania”. Zwrócono uwagę na konieczność rozróżnienia tych dwóch kategorii pojęciowych, a także wskazano na konsekwencje tego. Opisano tendencje dotyczące tego problemu dostrzegalne w orzecznictwie. Poczynione uwagi ogólne odniesiono do najczęstszych sytuacji, w których pacjent w procesie leczenia przyczynia się do powstania lub zwiększenia szkody. W prowadzonych badaniach ujęto niestosowanie się do zaleceń lekarza, podawanie nieprawdziwych informacji o stanie zdrowia i w końcu, odmowę poddania się zabiegowi. W artykule poruszono także zagadnienia związane z samym procesem miarkowania odszkodowania. 
This article explains the institution of contributing injured, which is regulated in article 362 Polish Civil Code. It proposes a mechanism for the application of this institution. The main area of research is to differentiate the concept of “contributing” and “contributing to justify a reduction in compensation”. Describes the tendencies of this problem, which were appeared in the jurisprudence. General remarks related to the most common situations in which the patient (during treatment) contributes to the creation or increase damage. In terms of research included noncompliance to the doctor’s recommendations, giving false information  bout health condition and eventually refusal to undergo the treatment. The article also raised issues related to the process of reduction of compensation.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 13, 1; 33-53
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie udziału we współwłasności nieruchomości przez jednego ze współwłaścicieli
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392292.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
: acquisitive prescription
real estate
share in co-ownership
co-owner
zasiedzenie
nieruchomość
udział we współwłasności
współwłaściciel
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę wyjaśnienia, w jakich okolicznościach możliwe jest nabycie w drodze zasiedzenia udziału we współwłasności nieruchomości przez jednego z dotychczasowych współwłaścicieli. Przyjęto w nim i wykazano, że dopuszczalne jest nabycie w drodze zasiedzenia udziału we współwłasności, także przez jednego z dotychczasowych współwłaścicieli – na co wskazują chociażby funkcje instytucji zasiedzenia. Głównym obszarem badawczym jest przesłanka posiadania samoistnego, która to na gruncie opisywanego stanu rzeczy ulega istotnym modyfikacjom w porównaniu do sytuacji, w której uzukapientem jest podmiot nieuwikłany w stosunki właścicielskie rzeczy. Zwrócono uwagę na trudności związane z ustaleniem wejścia w posiadanie samoistne udziałów we współwłasności przez jednego ze współwłaścicieli, wynikające z przyznanych, w art. 206 k.c., uprawnień współwłaścicielowi; konieczne jest 194 ADRIAN MALICKI IUS NOVUM 3/2016 odróżnienie posiadania „jako współwłaściciel” oraz posiadania „jak właściciel”. Opisano tendencje w rozstrzyganiu tego problemu, dostrzegalne w orzecznictwie Sądu Najwyższego, a nadto podkreślone zostały zagrożenia wynikające z przyjęcia takich rozwiązań przez Sąd Najwyższy. W artykule rozróżnione zostały sytuacje nabycia przez współwłaściciela wszystkich pozostałych udziałów we współwłasności i nabycia tylko kilku z tych udziałów. Poruszono także zagadnienia związane z wpływem na zasiedzenie umów o korzystanie z rzeczy wspólnej oraz przesłanki czasu, w tym problematyki accessio possessionis.
The article makes an attempt to explain in what circumstances it is possible to acquire a share in a real estate ownership by acquisitive prescription by one of the former co-owners. It proves that it is possible to acquire a share in co-ownership by acquisitive prescription by one of the former co-owners, which is indicated by the functions of acquisitive prescription. The main research area is the circumstance of being in the role of an owner which, based on the described state, undergoes substantial modifications in comparison to a situation in which a person in the role of an owner has no legal title to property. Attention is drawn to difficulties in establishing ripening into ownership of shares in co-ownership by acquisitive prescription by one of co-owners resulting from a co-owner’s rights under Article 206 CC. It is necessary to distinguish between possession by “a co-owner” and by “an owner”. The article describes trends in solving the problem seen in the Supreme Court decisions and highlights risks resulting from the adoption of the solutions by the Supreme Court. The article differentiates situations when a co-owner acquires all the remaining shares in co-ownership and when only a few shares are acquired. It also discusses issues connected with the influence of agreements to use co-owned property and the time factor, including accesio possessionis.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 3; 179-194
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie fizycznej części nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste
Prescription by occupation of a part of real estate in perpetual usufruct
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
acquisitive prescription
perpetual usufruct
prescription by occupation
civil liability of the perpetual usufruct holder
zasiedzenie
użytkowanie wieczyste
zasiedzenie fizycznej części nieruchomości
odpowiedzialność użytkownika wieczystego
Opis:
Perpetual usufruct is an ius in re aliena of a complex legal nature. Its subject may only be a property owned by the State Treasury or a local government unit. Under Article 177 of the Polish Civil Code, prescription by occupation of property classified as public was excluded. When this Article was repealed, the normative barriers to acquisitive prescription of the ownership of real estate given in perpetual usufruct disappeared. This paper is a discussion concerning the possibility of acquiring ownership of a part of such property. First, the capability of a given part of real estate for prescription by occupation is established and next differing opinions and arguments against the possibility of acquiring ownership, or prescription by occupation of certain parts of real estate are presented. The arguments raised by the opponents of prescription by occupation have been critically assessed. Further, the consequences of such acquisitive prescription have been identified. The consequences of perpetual usufruct on the property in question have been examined and the fate of the part of the property acquired by the owner as well as that of the remaining part, analysed and compared. The civil liability of the perpetual usufruct holder has also been addressed.
Użytkowanie wieczyste jest prawem na rzeczy cudzej o skomplikowanym charakterze prawnym. Jego przedmiotem może być wyłącznie nieruchomość należąca do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, czyli nieruchomość publiczna. Zasiedzenie nieruchomości państwowych było (na mocy art. 177 k.c.) wyłączone, co przesądzało o niemożliwości zasiedzenia własności nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste. Po jego uchyleniu zniknęły normatywne przeszkody nabycia w drodze zasiedzenia własności nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste. W niniejszej publikacji poddano analizie możliwość nabycia przez zasiedzenie własności fragmentu takiej nieruchomości. W pierwszej kolejności ustalono przedmiotową zdolność fizycznej części nieruchomości gruntowej do zasiedzenia. Ponadto przedstawiono poglądy kontestujące nabywanie przez zasiedzenie własności nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste. Podniesione przez przeciwników argumenty zostały poddane krytyce. Wskazano również na skutki zasiedzenia w rozpatrywanym przypadku. Zbadano los użytkowania wieczystego na nabytym przez posiadacza fragmencie nieruchomości oraz na pozostałej właścicielowi części. Wskazano również na różne rodzaje odpowiedzialności użytkownika wieczystego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 145-158
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarząd kablem światłowodowym stanowiącym przedmiot współwłasności przymusowej
Management of fiber optic cable constituting the subject of compulsory co-ownership
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1633671.pdf
Data publikacji:
2019-04-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
zarząd rzeczą wspólną
kabel światłowodowy
współwłasność przymusowa kabla światłowodowego
zarząd kablem światłowodowym
management of the common property
fiber optic cable
compulsory co-ownership of the fiber optic cable
management of the fiber optic cable
Opis:
Ustawą z 7.05.2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (u.w.r.u.s.t.) prawodawca wprowadził do polskiego porządku prawnego konstrukcję odrębnej własności części składowej rzeczy ruchomej. Stanowi to wyłom w dotychczasowym postrzeganiu konstrukcji prawnorzeczowych. Możliwości takiej nadal nie przewiduje jednak Kodeks cywilny. Ustanowienie odrębnej własności części składowej dotąd możliwe było jedynie w przypadku nieruchomości. Zgodnie z ustawą możliwe jest ustanowienie odrębnej własności włókna światłowodowego umieszczonego w kablu. Spełnienie ustawowych przesłanek nie powoduje automatycznego wyodrębnienia włókna z kabla światłowodowego. Osiągnięcie takiego skutku wymaga zajścia zdarzenia prawnego wskazanego w ustawie. Z chwilą ustanowienia odrębnej własności pierwszego włókna światłowodowego jednolita struktura prawna kabla światłowodowego ulega dekompozycji. Natomiast kabel stanowi odtąd przedmiot współwłasności przymusowej właścicieli włókien światłowodowych, co wymaga ich współdziałania. Sprawowanie zarządu częściami wspólnymi kabla światłowodowego oparte jest na odpowiednio stosowanych przepisach Kodeksu cywilnego o zarządzie rzeczą wspólną. Zasady te są modyfikowane regulacją ustawy o wspieraniu rozwoju sieci i usług telekomunikacyjnych.
In Supporting the Development of Telecommunications Networks and Services Act of 7th May 2010 legislator introduced into the Polish legal structure of separate ownership constituent of movables. According to the Act of 7 May 2010 it is possible to establish separate ownership of the optical fiber placed in the cable. This is a breach in the existing perception of the design property rights. This possibility is still not in the Civil Code. Separation of ownership of the component previously was only possible in the case of real estate. The fulfillment of the conditions laid down in the act does not automatically extract the fiber optic cable. Achieving this effect requires the occurrence of an event specified in the act. At the time of the separate ownership of the first optical fiber, the uniform legal structure of the fiber optic cable is decomposed. The cable is hence the subject of compulsory co-ownership of fiber optic owners, which requires their cooperation. The management of the common parts of the fiber optic cable is based on properly applied provisions of the Civil Code regarding the management of the common property. These rules are modified by the Supporting the Development of Telecommunications Networks and Services Act of 7th May 2010.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 4; 21-26
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cywilnoprawna ochrona dobrego imienia organizacji pozarządowej jako dobra osobistego
Civil law protection of the good name of a non-governmental organization as a personal good
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177438.pdf
Data publikacji:
2022-03-04
Wydawca:
Fundacja Akademia Organizacji Obywatelskich
Tematy:
dobre imię organizacji pozarządowej
wolność wypowiedzi
dobra osobiste
good name of a non-governmental organization
freedom of speech
personal goods
Opis:
Realizując swoje działania, organizacje pozarządowe narażone są na krytykę ze strony osób trzecich. Czasami krytyka ta bywa nieuzasadniona i powoduje spadek zaufania do organizacji pozarządowej, co może istotnie wpłynąć na zdolność organizacji do prawidłowego funkcjonowania, szczególnie do realizacji zadań, do których została powołana. Co do zasady, krytyka działalności danego podmiotu jest dopuszczalna w ramach wolności słowa. Wolność ta nie ma jednak charakteru absolutnego i podlega ograniczeniom. Niedopuszczalne jest na przykład stawianie nieprawdziwych zarzutów czy wykraczanie poza ramy konstruktywnej krytyki. Celem niniejszej publikacji jest ustalenie podstaw i sposobów ochrony dobrego imienia organizacji pozarządowej w ramach cywilnoprawnej ochrony dóbr osobistych.
In carrying out their activities, non-governmental organizations are exposed to criticism from third parties. Sometimes this criticism is unjustified and causes a loss of confidence in the non-governmental organization that may significantly affect its ability to function properly, especially to accomplish the tasks for which the organization was established. As a rule, criticism of the activities of a given entity is admissible within the scope of freedom of speech. However, this freedom is not absolute and is subject to limitations. For example, it is unacceptable to make false allegations or exceed the scope of constructive criticism. The purpose of this publication is to determine the basis and methods of protecting the good name of a non-governmental organization as part of the civil law protection of personal goods.
Źródło:
Kwartalnik Trzeci Sektor; 2022, 59-60 (3-4/2022); 102-115
1733-2265
Pojawia się w:
Kwartalnik Trzeci Sektor
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies