Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Malińska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Assessment of the influence of osteopathic myofascial techniques on normalization of the vocal tract functions in patients with occupational dysphonia
Autorzy:
Marszałek, Sławomir
Niebudek-Bogusz, Ewa
Woźnicka, Ewelina
Malińska, Joanna
Golusiński, Wojciech
Śliwińska-Kowalska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180084.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
occupational dysphonia
osteopathy
manual myofascial techniques
Opis:
Objectives: Occupational voice disorders are accompanied by increased tension of the external laryngeal muscle which changes the position of the larynx and consequently disturbs the conditions of functioning of the vocal tract. The aim of the study is to assess the use of osteopathic procedures in the diagnosis and treatment of occupational dysphonia. Material and Methods: Study subjects included 40 teachers with chronic diseases of the voice organ (38 women and 2 men) aged from 39 to 59 (mean age: 48.25). Before and after the voice therapy the osteopathic examination according to Libermann’s protocol was performed as well as phoniatric examination including laryngovideostroboscopy (LVSS), assessment of the maximum phonation time (MPT) and the Voice Handicap Index (VHI) score. The voice therapy, scheduled and supervised by a laryngologist-phoniatrician and conducted by a speech-language pathologist, was supplemented with osteopathic myofascial rehabilitation of the larynx. The chisquare McNemar test and non-parametric Wilcoxon matched pairs test were applied in the statistical assessment. Results: The applied interdisciplinary treatment including osteopathic and vocal therapy resulted in a statistically significant decrease in tenderness of muscles raising the larynx (cricothyroid ligament, sternocleidomastoid muscles, and pharyngeal constrictor muscles) and in lowering the tonus (geniohyoid muscles, pharyngeal constrictor muscles and sternocleidomastoid muscles). A significant improvement was also observed in the case of dysfunction of the cricothyroid joint examined during glissando and yawning, as well as in asymmetry of the thyrohyoid apparatus. Moreover, the therapy resulted in significantly better normalization of the head position and better control of the centre of gravity of the body. Statistically significant post-therapy improvement was observed in the phoniatric examination, including VHI scores, MPT results and parameters of videostroboscopic examination. Conclusions: The use of osteopathic therapy helps significantly improve the functions of the vocal tract in patients with occupational dysphonia.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2012, 25, 3; 225-235
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subiektywne odczucia wskazujące na występowanie choroby symulatorowej i zmęczenie po ekspozycji na rzeczywistość wirtualną
Subjective sensations indicating simulator sickness and fatigue after exposure to virtual reality
Autorzy:
Malińska, Marzena
Zużewicz, Krystyna
Bugajska, Joanna
Grabowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166237.pdf
Data publikacji:
2014-10-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
choroba symulatorowa
film stereoskopowy
film niestereoskopowy
rzeczywistość wirtualna
simulator sickness
stereoscopic movie
non-stereoscopic movie
virtual reality
Opis:
Wstęp: Celem pracy była ocena występowania i nasilenia subiektywnych objawów wskazujących na występowanie choroby symulatorowej u osób bez skłonności do choroby lokomocyjnej, których zanurzenie w rzeczywistości wirtualnej (virtual reality – VR) polegało na oglądaniu godzinnego fragmentu filmu w wersji stereoskopowej (three-dimensional – 3D) i niestereoskopowej (two-dimensional – 2D) oraz uczestnictwie w godzinnym szkoleniu z wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej, nazwanym sVR. Materiał i metody: W badaniach uczestniczyło 20 zdrowych młodych mężczyzn niemających skłonności do choroby lokomocyjnej. Subiektywne odczucia uczestników, wskazujące na występowanie objawów choroby symulatorowej, oceniano na podstawie kwestionariusza wypełnianego 3-krotnie po badaniu: bezpośrednio oraz 20 min i 24 godz. po nim. Do oceny zmęczenia i nastroju zastosowano skalę Grandjeana. Wyniki: Wszystkie z 8 analizowanych objawów zaobserwowano tylko bezpośrednio po sVR. Stopień ich nasilenia był większy niż po obejrzeniu filmu w obu wersjach – 2D i 3D. Stwierdzono istotny związek występowania bólu oczu z rodzajem ekspozycji 2D, 3D i sVR (Chi²(2) = 6,225; p ≤ 0,05) oraz związek wzmożonej potliwości po emisji filmu 3D i sVR (Chi²(1) = 9,173; p ≤ 0,01). Niektóre objawy obserwowano jeszcze po upływie 20 min, szczególnie po sVR. Porównanie wyników skali Grandjeana przed szkoleniem i po nim w obsłudze wirtualnego stanowiska pracy wykazało istotność różnic dla 11 spośród 14 podskal. Przed filmem w wersji 3D i po nim różnica była istotna tylko dla podskali ‘wypoczęty - zmęczony' (Z = 2,501; p ≤ 0,012) w kierunku zmęczony. Wnioski: U osób z potwierdzonym brakiem skłonności do choroby lokomocyjnej trudno na podstawie subiektywnych odczuć dyskomfortu po obejrzeniu filmu w wersji 2D i 3D przewidzieć objawy choroby symulatorowej, mogące wystąpić po szkoleniu z użyciem wirtualnego stanowiska pracy. Med. Pr. 2014;65(3):361–371
Background: The study assessed the incidence and intensity of subjective symptoms indicating simulator sickness among the persons with no inclination to motion sickness, immersed in virtual reality (VR) by watching an hour long movie in the stereoscopic (three-dimensional – 3D) and non-stereoscopic (two-dimensional – 2D) versions and after an hour long training using virtual reality, called sVR. Material and Methods: The sample comprised 20 healthy young men with no inclination to motion sickness. The participants’ subjective sensations, indicating symptoms of simulator sickness were assessed using the questionnaire completed by the participants immediately, 20 min and 24 h following the test. Grandjean’s scale was used to assess fatigue and mood. Results: The symptoms were observed immediately after the exposure to sVR. Their intensity was higher than after watching the 2D and 3D movies. A significant relationship was found between the eye pain and the type of exposure (2D, 3D and sVR) (Chi²(2) = 6.225, p ≤ 0.05); the relationship between excessive perspiration and the exposure to 3D movie and sVR was also noted (Chi²(1) = 9.173, p ≤ 0.01). Some symptoms were still observed 20 min after exposure to sVR. The comparison of Grandjean’s scale results before and after the training in sVR handing showed significant differences in 11 out of 14 subscales. Before and after exposure to 3D movie, the differences were significant only for the “tired-fatigued” subscale (Z = 2.501, p ≤ 0.012) in favor of “fatigued”. Conclusions: Based on the subjective sensation of discomfort after watching 2D and 3D movies it is impossible to predict symptoms of simulator sickness after training using sVR. Med Pr 2014;65(3):361–371
Źródło:
Medycyna Pracy; 2014, 65, 3; 361-371
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies