Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Magruk, Adam" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Miejsce Świętego Ducha w prawosławnej tradycji liturgicznej
    The place of the Holy Spirit in the Orthodox liturgical tradition
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38412819.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Święty Duch
    nabożeństwo
    prawosławie
    Pięćdziesiątnica
    święto
    Holy Spirit
    service
    Orthodoxy
    Pentecost
    feast
    Opis:
    Poniższy artykuł dotyczy analizy miejsca, jakie zajmuje Trzecia Osoba Świętej Trójcy w wybranych aspektach życia liturgicznego Cerkwi prawosławnej. Analizie poddana została treść nabożeństw oraz konkretnych dni kościelnego kalendarza, pamięci świętych oraz wielkich świąt, w których w sposób szczególny zaakcentowana została rola i zbawcze działanie Świętego Ducha.
    The following article analyzes the place occupied by the Third Person of the Holy Trinity in selected aspects of the liturgical life of the Orthodox Church. The content of services and specific days of the church calendar, the memory of saints and great holidays, in which the role and saving action of the Holy Spirit were particularly emphasized, were analyzed.
    Źródło:
    ELPIS; 2022, 24; 21-28
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dobór czytań biblijnych w okresie przygotowawczym do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
    The Selection of Biblical Readings in the Preparatory Period before Lent in the Orthodox Church
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043858.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Wielki Post
    prawosławie
    Pismo Święte
    Lent
    Orthodoxy
    Sacred Scripture
    Opis:
    Poniższy artykuł dotyka zagadnienia doboru oraz miejsca perykop z Pisma Świętego, które rokrocznie recytowane są w prawosławnych świątyniach w okresie przygotowawczym do wyjątkowego okresu roku liturgicznego, jakim jest Wielki Post. W artykule wykorzystano w głównej mierze metodę opisową wymienionego okresu. Publikacja wskazuje na logiczne i dydaktyczne zarazem umiejscowienie fragmentów biblijnych u progu Wielkiego Postu.
    The article deals with the selection and sequence of the pericopes from the Sacred Scriptures that are recited every year in Orthodox churches in the period of preparation for the special season of the liturgical year known as Lent. The article mainly uses the descriptive method. The publication points to the logical and didactic location of the biblical readings at the threshold of Lent.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 319-328
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kiriopascha w tradycji liturgicznej Kościoła prawosławnego
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057368.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Opis:
    Poniższy artykuł dotyczy zagadnienia „Kiriopaschy”. Nazwa wskazuje na sytuację, w której niedziela Zmartwychwstania Pańskiego przypadnie na 25 marca tj. dzień, w którym Kościół prawosławny modlitewnie wspomina Zwiastowania Bogurodzicy. W artykule poruszono kwestię ustanowienia daty wspomnianego Theotokarnego święta oraz jej relacji w odniesieniu do Chrystusowej Paschy. Przedstawiono ponadto porządek nabożeństwa, który cechuje przypadek Kiriopaschy.
    The following article deals with the issue of “Kiriopascha”. This term indicates a situation in which the Sunday of the Resurrection will fall on March 25, i.e. the day when the Orthodox Church remembers the Annunciation of the Mother of God. The article describes the issue of establishing the date of the above-mentioned feast and its relation to Christ’s Passover. In addition, the order of worship which is characteristic of the case of Kiriopascha was also presented.
    Źródło:
    ELPIS; 2020, 22; 91-94
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-liturgiczny wymiar ostatniej niedzieli przygotowawczej do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040968.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Fastenzeit
    Vergebung
    Sünde
    Gebet
    Great Lent
    forgiveness
    sin
    prayer
    Wielki Post
    przebaczenie
    grzech
    modlitwa
    Opis:
    Artykuł traktuje o ostatniej niedzieli przygotowawczej do Wielkiego Postu w tradycji liturgicznej Kościoła prawosławnego, określanej również jako „niedziela seropustna”, czy „niedziela przebaczenia win”. Cała uwaga wiernych koncentruje się wówczas na potrzebie przebaczenia drugiemu człowiekowi, będącego jednym z najważniejszych warunków przestąpienia progu Świętej Czterdziesiątnicy. Na szczególną uwagę z całą pewnością zasługuje wyjaśnienie samego terminu „przebaczenie”, jak też to, jakiego przesłania teologiczno-moralnego dopatrują się w nim Ojcowie Kościoła oraz teksty nabożeństw okresu wielkopostnego. Ponadto wartym zaakcentowania jest tragiczny w skutkach grzeszny upadek człowieka w raju, który stał się powodem, dla którego ostatnia niedziela Wielkiego Postu uzyskała miano „niedzieli wygnania Adama z raju”. Główną przyczyną wspominania tego właśnie tragicznego w skutkach wydarzenia jest aspekt czysto dydaktyczny. Przed wiernym rozpoczynającym trud postnej drogi roztaczają się dwie perspektywy życia duchowego. Z jednej strony, obdarzony wolną wolą – na wzór swych protoplastów – posiada on możliwość wyboru życia w zgodzie z Bożymi przykazaniami, co skutkować będzie nieustanną z Nim komunią i napawaniem się darem Jego łaski. Z drugiej jednak, obserwuje do czego doprowadza brak wstrzemięźliwości i nieposłuszeństwa wobec Stwórcy. Wielki Post stanowi zatem próbę ukazania właściwej drogi powrotu do rajskiej rzeczywistości i jedności z Bogiem i ludźmi.
    This article discusses the last Sunday in the Pre-Lenten period in the liturgical tradition of the Orthodox Church known as “Cheese-fare Sunday” or “Forgiveness Sunday”. The faithful’s attention is concentrated on the need to forgive others as one of the main conditions of crossing the threshold of Great Lent. Particularly noteworthy is the explanation of the very term “forgiveness”, as well as the kind of theological and moral message that the Fathers of the Church and the authors of the texts of the services of Great Lent find in it.Furthermore, it also clearly points out the tragic consequences of the fall of man, which is why has also been called “The Sunday of the Expulsion of Adam and Eve from Paradise.” The main reason for recollecting this tragic event is the purely didactic aspect. There are two perspectives of spiritual life for a man who begins the trial of a fast way. On the one hand, endowed with free will - like the protoplasts - has the opportunity to choose a life in accordance with God’s commandments, which will result in constant communion withHim and saturating the gift of His grace. On the other hand, he observes what the lack of temperance and disobedience to the Creator causes. Great Lent is therefore an attempt to show the right way to return to Paradise reality and unity with God and people.
    Der Artikel bezieht sich auf den letzten Vorbereitungssonntag zur Fastenzeit in der liturgischen Tradition der orthodoxen Kirche, der auch „Sonntag der Sündenvergebung“ genannt wird. Die ganze Aufmerksamkeit der Gläubigen konzentriert sich auf die Notwendigkeit der Vergebung der Sünden anderer Menschen, die eine der Grundbedingungen für das Betreten der Schwelle der Heiligen Vierzig Tage ist. Eine besondere Bedeutung erreicht hier vor allem die Erklärung des Begriffes „Vergebung“, aber auch die theologisch-moralische Botschaft dieser Zeit bei den Kirchenvätern sowie die Texte der Gottesdienste in dieserZeit. Außerdem muss man die tragischen Folgen des Sündenfalls des Menschen im Paradies beachten, durch den die Vigil der Fastenzeit die Bezeichnung „Sonntag der Vertreibung Adams aus dem Paradies“ trägt. Das Erwähnen dieses Ereignisses hat hauptsächlich einen didaktischen Grund. Dem Gläubigen, der die Mühe des Fastenweges auf sich nimmt, werden zwei Perspektiven des geistlichen Lebens vorgelegt. Auf der einen Seite hat er – wie die Urväter – die Möglichkeit, das Leben im Einklang mit göttlichen Geboten zu wählen,was die immerwährende Kommunion mit Gott und den ständigen Empfang seiner Gnade zur Folge hat. Auf der anderen Seite jedoch sieht er, wozu das Fehlen der Enthaltsamkeit und der Ungehorsam gegenüber dem Schöpfer führt. Die Fastenzeit ist also ein Versuch, den richtigen Weg der Rückkehr zur paradiesischen Wirklichkeit und zur Einheit mit Gott und den Menschen aufzuzeigen.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 205-216
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Treść i przesłanie modlitwy Jezusowej ze szczególnym uwzględnieniem nauki św. Marka Eugenikosa
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057303.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Opis:
    Artykuł podejmuje problematykę modlitwy Jezusowej w interpretacji wielkiego męża i ojca Kościoła św. Marka Eugenikosa. Hierarcha swoje rozważania opiera w głównej mierze na przesłaniu Pisma Świętego oraz spuściźnie patrystycznej. Szczególny nacisk kładzie on na rozróżnienie greckich pojęć takich jak: θεωρία oraz πρᾶξις. Każde ze słów tego modlitewnego wezwania niesie za sobą wyjątkowe – zarówno historyczne, jak i teologiczne przesłanie. Krótka objętościowo, ale obszerna w przekazie modlitwa serca odkrywa cząstkę mądrości i mocy Bożej. Owoce, które skrywa ona w sobie - zgodnie z zapewnieniem św. hierarchy - skosztują ci, którzy nie poprzestaną jedynie na jej podziwianiu, ale podejmą się jego trudu jej praktykowania i pielęgnowania w życiu codziennym.
    The article addresses the issue of the Jesus prayer as interpreted by the great man and father of the Church, St. Mark of Ephesus. The hierarch chiefly bases his reflections on the message found in Holy Scripture and patristic heritage. Particular attention is given to the difference between the Greek terms: θεωρία and πρᾶξις. Both of these words contained in the prayer have an exceptional message, both historically and theologically. The prayer of the heart, while short in content, and vast in meaning, reveals God’s wisdom and power. The fruits of this prayer, according to the holy hierarch, are enjoyed by those who do not simply admire it, but undertake the labour of practicing and nurturing it in daily life.
    Źródło:
    ELPIS; 2018, 20; 145-150
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział laikatu w „sprawowaniu” boskiej liturgii oraz sakramentu kapłaństwa
    The Role of the Laity in „Celebrating” the Divine Liturgy and the Sacrament of Priesthood
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168706.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Supraska
    Tematy:
    laikat
    liturgia
    sakrament kapłaństwa
    modlitwa
    Opis:
    The article discusses the role of the laity in „celebrating” two essential sacraments in the Orthodox Church. It is also an attempt to confirm a cardinal place which lay people occupy in the Church. On the one hand, liturgical prayer is a creative act to which the fullness of the Church is called: both clergy and laity. But on the other hand a bishop who imposes his hands on a priesthood candidate never acts in isolation from the pleromy of the Body of Christ, of which he is representative, and all together with „one heart and one mouth” glorify the name of the Holy Trinity.
    Źródło:
    Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 30-37
    2082-9299
    Pojawia się w:
    Latopisy Akademii Supraskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrączka ślubna – jej historia i znaczenie w tradycji Kościoła prawosławnego
    The Wedding Ring – Its History and Significance in the Tradition of the Orthodox Church
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420219.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    obrączka
    obrzęd zaręczyn
    sakrament ślubu
    prawosławie
    wedding ring
    rite of engagement
    sacrament of marriage
    Orthodoxy
    Opis:
    Sakrament ślubu praktyce Kościoła prawosławnego poprzedzony jest zawsze obrzędem zaręczyn (gr. Αρραβών), które stanowi niejako jego preludium. Jest ono swego rodzaju, zapewnieniem ze strony narzeczonych, iż zamierzają oni wstąpić na drogę życia małżeńskiego, do którego pozwala przygotować się okres narzeczeństwa. Potwierdza to także samo tłumaczenie starogreckiego terminu αρραβών (z hebr. ērābōn), oznaczające m.in. gwarancję, porękę, zastaw. Ks. J. Meyendorff dodaje jednak, iż zaręczyny (…) są czymś więcej niż zwykłym zobowiązaniem czy obowiązkiem. Wyrażają one rzeczywistą więź małżeńską, której brakuje jedynie podniosłego sakramentalnego dopełnienia. Dlatego właśnie celebruje się je tuż przed nabożeństwem ślubu. Jego centralnym momentem jest założenie na palce narzeczonych obrączek wraz z towarzyszącym temu słowach kapłana: Zaręczany jest sługa Boży (imię) ze służebnicą Bożą (imię), w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen, oraz: Zaręczana jest służebnica Boża (imię) ze sługą Bożym (imię), w imię Ojca i Syna, i Świętego Ducha. Amen. Obrączka ślubna jest oznaką, dowodem i rękojmią zaślubin dwojga narzeczonych. Jej kolista forma, nieposiadająca ani początku, ani końca, która jest symbolem wieczności. Materia, z której się ją wykonuje ma stale przypominać małżonkom o tym, iż to nie oni sami, ale Ten, Który jest Alfą i Omegą, Pierwszym i Ostatnim, Początkiem i Końcem włożył ją na ich ręce a miłość, jaka ich połączyła będzie niejednokrotnie wystawiana na próbę, lecz tak jak prawdziwe złoto doświadczane w ogniu nie ulegnie jakiemukolwiek uszkodzeniu, tak i ich miłość w chwilach trudnych odpierać będzie strzały pokus jakie kierować w nich będzie wróg rodzaju ludzkiego.
    In Orthodox Church practice, the Sacrament of Marriage is always preceded by the Rite of Engagement (gr. αρραβών), which is a prelude to the main ceremony. It is a sort of assurance that is given by a fiancée and a bridegroom which means that they intend to embark on a path of married life, and the engagement period allows them to prepare for that. This is also borne out by the translation of the ancient Greek term αρραβών (Hebrew: ērābōn), which means i.e. a guarantee, surety and pledge. However, Fr. J. Meyendorff interpolates that an engagement (...) is something more than just an obligation or duty. It expresses the actual marriage bond, which lacks only the sublime sacramental object. That is why it is celebrated just before wedding service. Its central moment is the placing on the fingers of the bride and groom wedding rings with the accompanying words of the priest: The servant of God (name) is betrothed to the handmaiden of God (name) in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen, and The handmaiden of God (name) is betrothed to the servant of God (name), in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit. Amen. Wedding ring is a sign, proof and pledge of the marriage of the bride and groom. Its circular form has neither beginning nor end, which is a symbol of eternity. The matter of which it is made has to constantly remind the spouses of the fact that they themselves did not put it on their fingers, but the One who is Alpha and the Omega, the First and the Last, the Beginning and the End, and that the love which has joined them together will be often put to the test. However, just as gold is tried in the fire and is not damaged in any way, so their love, in difficult times, will resist arrows of temptations of the enemy of the human race directed at them.
    Źródło:
    ELPIS; 2016, 18; 81-86
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijno-historyczna analiza święta Przemienienia Pańskiego
    The biblical and historical analysis of the Feast of the Transfiguration of Christ
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494381.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Chrystus
    Przemienienie Pańskie
    góra Tabor
    obłok
    święto
    liturgika prawosławna
    liturgika rzymskokatolicka
    Jesus Christ
    the Transfiguration of Christ
    Mount Tabor
    Cloud
    the feast
    orthodox liturgics
    roman catholic liturgics
    Opis:
    W powyższym artykule podjęto się próby analizy jedynie kilku z wielu aspektów, które zawiera w sobie wydarzenie Przemienienia Pańskiego. Skupiono się przede wszystkim na prześledzeniu i porównaniu opowiadania ewangelicznego dotycz ącego Metamorfozy Chrystusa, które ukazane zostało szczegółowo przez trzech Synoptyków. Zwrócono głównie uwagę na różnice i podobieństwa zachodzące w ich relacjach oraz na to, jak poszczególne elementy Ewangelii były rozumiane i interpretowane, mając na uwadze literaturę patrystyczną, badania biblistów i teologów kościelnych. Odniesiono się ponadto do poszczególnych etapów historycznego rozwoju święta Przemienienia, zarówno na Wschodzie jak i Zachodzie.
    In this article the author undertakes an attempt to analyze only a few of the many aspects contained in the episode of the Transfiguration of Jesus Christ. Special attention is mainly paid to investigate and compare a gospel story about The Metamorphoses which has been presented in detail by three Synoptics. The author highlights the differences and similarities between the Synoptics Gospels and how their individual elements were understood and interpreted in patristic literature and research of Bible scholars and Christian theologians. Moreover, the author makes reference to various stages in historical development of the Feast of the Transfiguration in both the East and West.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 3; 271-298
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie i historia relikwii świętego Spirydona biskupa Tremithus
    Life of saint Spiridon and history on relic to the bishop of Tremithus
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420383.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Święty Spirydon
    biskup Tremithus
    Sobór w Nicei
    herezja Ariusza
    relikwie
    prawa ręka Spirydona
    Saint Spyridon
    bishop of Tremithus
    First Council of Nicaea
    heresy of Arius
    relic
    right hand of Saint Spyridon
    Opis:
    W ciągu ostatnich kilku lat postać świętego Spirydona – wielkiego hierarchy Cerkwi Greckiej – staje się coraz bardziej znana, czczona i wychwalana przez wiernych prawosławnych na całym świecie, w tym również na gruncie słowiańskim. W Rosji na ten przykład jest ona czczona niemal na równi ze świętym Mikołajem Cudotwórcą. Godnym podziwu jest więc jego życiorys: m.in. perypetie do przyjęcia święceń kapłańskich a jeszcze ciekawszy po chirotonii biskupiej. Na szczególną uwagę zasługuje jego czynny udział w Pierwszym Soborze Powszechnym oraz opis historii jego doczesnych szczątków – spoczywających do dnia dzisiejszego na greckiej wyspie Korfu - a także cudownej prawicy świętego, zwróconej dopiero po ok. 800 latach przez Kościół Katolicki prawosławnym Grekom.
    In the last few years Saint Spyridon – the great hierarch of Greek Orthodox Church, is becoming increasingly known, glorified and praised by Orthodox Christians from all over the world including slavic territories. In Russia, for instance, St Spyridon is honored on a par with St Nikolaos the Wonderworker. Therefore, his biography is truly admirable, e.g. occurrences before the ordination to the priesthood and even more interestingly facts after he was made Bishop of Trimythous. St Spyridon participated in the sessions of the Firts Ecumenical Council, where he played a significant and remarkable role. Special attention deserve also the history of St Spyridon’s relics, which repose on the Greek island of Corfu to this day as well as his miraculous right hand returned to Orthodox Greeks by Catholic Church after c. 800 years.
    Źródło:
    ELPIS; 2015, 17; 81-85
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie (…) sąd własny je i pije (1 Kor 11,27-29) – czyli o właściwym przygotowaniu się do Świętej Eucharystii według nauki Ojców Kościoła
    Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily (…) eats and drinks damnation to himself (1 Corinthians 11:27.29) – that is about the proper preparation for the Holy Eucharist according to the teaching of the Fathers of the Church,
    Autorzy:
    Magruk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420197.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Eucharystia
    Chrzest
    Spowiedź
    post
    modlitwa
    czystość duchowa i cielesna
    Eucharist
    Baptism
    Confession
    fast
    pray
    spiritual and physical purity
    Opis:
    „Sakrament Sakramentów” bądź „Misterium Misteriów”, jak nazywana jest Święta Eucharystia to rekapitulacja tajemnicy ekonomii zbawienia człowieka. Jej znaczenie, rola i waga, jako centralnego miejsca żywego organizmu Kościoła, jest niepodważalna. Wszystko obraca wokół niej. To w Eucharystii życie liturgiczne, ale i życie każdego człowieka odnajduje swoją pełnię, cel i sens. Potrzeba odpowiedniego przygotowania człowieka do godnego przyjęcia Świętej Eucharystii podkreślana była od wieków, przez całą Tradycję chrześcijańską. Apostoł Narodów, jako jeden z pierwszych zajmuje się tym zagadnieniem pisząc: Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało umarło (1Kor 11,27-30). Niniejszy artykuł analizuje kryteria, które Matka Cerkiew wyznacza wiernym na drodze ku godnemu i przynoszącemu korzyść uczestnictwu w Kielichu Chrystusa i spotkania Wiecznego i Żywego Boga. W kolejnych akapitach kryteria te zostały przedstawione w formie tekstów św. Ojców oraz nauczania Kościoła.
    ‘The Sacrament of Sacraments’ or ‘The Mystery of Mysteries’, as it is called, the Holy Eucharist, is a recapitulation of Mystery of the Economy of the human’s salvation. Its importance, role and meaning unquestionably have a central place in the living organism, which is the Church. Everything moves around it and is based on it. Liturgical life and the life of every man finds its fullness, purpose and meaning in the Eucharist. The necessity of one’s appropriate preparation for the worthy reception of the Holy Eucharist has been accented for centuries by the whole Christian Tradition. The Apostle Paul was one of the first to raise this subject when he writes: Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord. But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup. For who eats and drinks unworthily, eats and drinks damnation to himself, not discerning the Lord’s body. For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep (1 Corinthians 11:27-30). The following article examines the criteria that the Mother Church provides for believers in regards to proper and worthy preparation for this ‘personal’ meeting with Eternal and Living God based on the instructions of the Holy Fathers and teachers of the Church on this issue which has been analyzed in the following chapters.
    Źródło:
    ELPIS; 2014, 16; 49-59
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies