- Tytuł:
-
Analiza pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z uwzględnieniem praktyki organów podatkowych po wyroku TSUE ws. C-605/12 (Welmory) — zarys problemu
The analysis of the definition of a fixed establishment in the light of practice of the tax authorities following CJEU C-605/12 Welmory case — the overview - Autorzy:
- Machalski, Mateusz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2031354.pdf
- Data publikacji:
- 2019-03-31
- Wydawca:
- Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
- Tematy:
-
miejsce świadczenia
stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej
siedziba
Welmory
VAT
place of supply
fixed establishment
seat - Opis:
-
Ustawa o VAT przewiduje opodatkowanie podatkiem wszelkich czynności wykonywanych na terytorium Polski. Do czynności tych zaliczane są m. in. dostawa towarów, jak i świadczenie usług wykonywane. O ile w przypadku towarów, miejsce opodatkowania ustalane jest relatywnie łatwo, np. istotne jest gdzie towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu, o tyle dla świadczenia usług najbardziej istotne znaczenie ma to, gdzie ta usługa jest odbierana, tj. czy konsumowana jest przez samego podatnika (w swoim kraju siedziby), czy też przez jego tzw. stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej ergo, czy miejsce to znajduje się w Polsce. Zgodnie z aktualną definicją legalną z rozporządzenia 282/2011, „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce, które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Co do zasady, przez lata powyższa definicja nie budziła wątpliwości interpretacyjnych. Za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej uznawano przede wszystkim oddziały. Interpretacja ta zmieniła się na skutek sprawy C-605/12 Welmory, w której wskazano, że do istnienia stałego miejsca działalności gospodarczej danego podmiotu nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego. W efekcie, wykształciła się niekorzystna praktyka polskich organów podatkowych i sądów administracyjnych, która przewiduje powstanie stałego miejsca działalności podmiotu zagranicznego w sytuacji nabywania usług, o ile w następstwie takiej usługi wykonywane są następne czynności opodatkowane np. dostawa poza terytorium Polski. Tym samym, polskie podmioty wykonujące usługi na rzecz zagranicznych podatników (stając się ich stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej) narażone są m.in. na ryzyko zaległości podatkowej, w dalszym ciągu fakturując swojego kontrahenta bez polskiego VAT.
The VAT Act provides for the taxation of all activities performed in the territory of Poland. Those activities are among others supply of goods and provision of services. In terms of the goods, the place of supply is determined quite simple e.g. it is important where the goods are located at the moment of initiating the transport, whereas in terms of services the most important thing is to determine the place where the service is received i.e. if it is consumed by the taxpayer himself (in the country where he's established) or by its so called a fixed establishment ergo if such a place is located in Poland. Based on the current legal definition presented in the Regulation no 282/2011 a 'fixed establishment' shall be any establishment, characterized by a sufficient degree of permanence and a suitable structure in terms of human and technical resources to enable it to receive and use the services supplied to it for its own needs. Generally, the above definition has not caused any doubts for many years. It was agreed, above all that branches were considered fixed establishments. This interpretation has changed since Welmory case C-605/12, in which it has been pointed out that it is not necessary to own its own technical or human resources to create a fixed establishment. In consequence, an unfavorable practice of the Polish tax authorities and administrative courts has been developed, which enables possibility to create a fixed establishment of a foreign entity in case of purchasing the services, if following this service another taxable activities are performed e.g. supply to another country than Poland. Therefore, Polish entities who provide services for the benefit of foreign companies (and becoming theirs fixed establishment) are vulnerable to inter alia at the risk of underpayment of VAT by invoicing his contractor without Polish VAT. - Źródło:
-
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 3; 154-159
0137-5490 - Pojawia się w:
- Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł