Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "MN." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Morphological, virulence and genetic variability of Ulocladium atrum causing potato leaf blight disease in Iran
Autorzy:
Esfahani, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66533.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Potato leaf blight disease caused by Ulocladium atrum (Syn. Stemphylium atrum) is an important and epidemic disease in potato-growing regions of Iran. In this study, 30 isolates of the disease were collected from the main potato-growing regions of Iran and were analyzed on the basis of morphological characterization and pathogenicity. Based on morphological characteristics, all isolates were identified as U. atrum. Pathogenicity studies indicated that all 30 isolates were pathogenic on potato “Agria” to varying degrees. Five U. atrum isolates causing potato leaf blight disease, obtained from the Plant Pathology Laboratory, Isfahan Research Center for Agriculture and Natural Resources, Isfahan, Iran, were also examined in this study. A total of 35 isolates were genetically analyzed using random amplified polymorphic DNA (RAPD) and inter-simple sequence repeats (ISSR) markers. Cluster analysis using the un-weighted pair group method with the arithmetic average (UPGMA) method for RAPD marker revealed no clear grouping of the isolates obtained from different geographical regions. The groupings, based on morphological characteristics, virulence variability and RAPD analysis, were not correlated. Cluster analysis using Jaccard’s coefficient for ISSR divided the U. atrum isolates into four main groups, in which there was no significant correlation between the isolate groupings regarding their geographic location and pathogenicity. Using molecular techniques genetic variability was detected among the accessions, with cophenetic correlation coefficients (CCC) of 0.80 for RAPDs and 0.89 for ISSRs. The RAPD and ISSR marker results corresponded well, with a correlation of 0.55.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2019, 59, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of dissolved concentrations of polycyclic aromatic hydrocarbons in river
Autorzy:
Bui, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10968.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Opis:
This study shows the sensitivity of using silicone rubber passive sampler(SR-PS) andgas chromatography with mass spectrometer (GC-MS) detection for monitoring and identification of polycyclic aromatic hydrocarbons in surface water systems. The analysis was performed for eighteen PAHs compounds after pre-concentration using Soxhlet extraction method. By comparison, a total of 13 PAHs were detected in the spot water samples, of which none was quantifiable. The freely dissolved PAH concentrations were found to range from 0.17 ng/L to 0.76 ng/L at Ugieriver. The use of fluorine d10 as Performance reference compound(PRC) gives a sampling rates of 8.14 (L/day) for silicone rubber passive samplers. Analysis of PAHs concentrations suggest the contaminants are mainly from pyrolytic sources. Overall it can be concluded that SR-PS are viable alternatives in the environmental monitoring of PAHs.
Źródło:
International Letters of Natural Sciences; 2015, 48
2300-9675
Pojawia się w:
International Letters of Natural Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O klassifikacii osnovnykh vidov mukh semejjstv Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae v zavisimosti ot stepeni ikh sinantropizma i svjazejj s domashnimi zhivotnymi
Klasyfikacja głównych gatunków much z rodziny Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae w zależności od stopnia ich synantropizmu i związku ze zwierzętami domowymi
On the classification of the main fly species of the families Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae depending on the degree of their synanthropism and connections with domestic animals
Autorzy:
Sukhova, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177800.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
I. Na podstawie analizy danych z piśmiennictwa oraz na podstawie własnego materiału zebranego w pasie lasów europejskiej części ZSRR, na Dalekim Wschodzie ZSRR, na półwyspie Kwangtung, w pasie pustyń (Turkmenia, Uzbekistan), jako uzupełnienie do sugerowanej klasyfikacji much synantropijnych (F. Gregor, D. Povolny, 1959; V. P. Derbeneva-Uchova, 1961), autorka wyszczególnia prawdopodobne ugrupowania zasadniczych gatunków much z rodziny Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae według składu pokarmu dojrzałych postaci, a w szczególności larw tych owadów, z uwzględnieniem właściwości hygrotermicznych miejsc lęgowych larw. II. Wśród much wymienionych rodzin można wyróżnić: 1. grupę gatunków synantropijnych obejmującą dwie podgrupy: a) gatunki bezwzględnie synantropijne, rozwijające się tylko na obszarach zamieszkałych i na terenach przyległych, głównie w ludzkich odchodach rozrzuconych na ziemi (Musca sorbens Wd.), w nagromadzonych odpadkach różnego pochodzenia (Musca domestica L.), w nagromadzonych ludzkich wydalinach (Calliphora uralensis Vill., Chrysomyia megacephala Fabr.); b) gatunki względnie synantropijne, zdolne do rozwoju w granicach terenów uprawnych i dzikich (Muscina stabulans Flln., Lucilia sericata Mg., Bellieria melanura Mg., Wohlfartia idigens Vill.); 2. grupę gatunków zoofilnych obejmującą następujące podgrupy: a) hematofagi bezwzględne (Stomoxys, Lyperosia) i względne (Musca autumnalis Deg. i inne); b) gatunki powodujące mszyce (Wohlfartia magnifica Schin.); c) koprofagi (Pyrellia, Orthellia). III. Z medycznego punktu widzenia szczególnie ważna jest likwidacja much synantropijnych, najbardziej niebezpiecznych pod względem epidemiologicznym, co jest ułatwione ich przystosowaniem się do rozwoju na terenach uprawnych. Zasadniczej wagi jest także zwalczanie pojedynczych gatunków względnie synantropijnych, zdolnych niekiedy do znacznego rozwoju na terenach zamieszkanych.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1967, 13, 4-5; 595-601
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Astroecology, cosmo-ecology, and the future of life
Autorzy:
Mautner, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/56600.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
astroecology
asteroid
astrobiology
life future
nutrient
biotic ethics
in situ resource
human life
cosmoecology
future
Opis:
Astroecology concerns the relations between life and space resources, and cosmo-ecology extrapolates these relations to cosmological scales. Experimental astroecology can quantify the amounts of life that can be derived from space resources. For this purpose, soluble carbon and electrolyte nutrients were measured in asteroid/meteorite materials. Microorganisms and plant cultures were observed to grow on these materials, whose fertilities are similar to productive agricultural soils. Based on measured nutrient contents, the 1022 kg carbonaceous asteroids can yield 1018 kg biomass with N and P as limiting nutrients (compared with the estimated 1015 kg biomass on Earth). These data quantify the amounts of life that can be derived from asteroids in terms of time-integrated biomass [BIOTAint = biomass (kg) × lifetime (years)], as 1027 kg-years during the next billion years of the Solar System (a thousand times the 1024 kg-years to date). The 1026 kg cometary materials can yield biota 10 000 times still larger. In the galaxy, potential future life can be estimated based on stellar luminosities. For example, the Sun will develop into a white dwarf star whose 1015 W luminosity can sustain a BIOTAint of 1034 kg-years over 1020 years. The 1012 main sequence and white and red dwarf stars can sustain 1046 kg-years of BIOTAint in the galaxy and 1057 kg-years in the universe. Life has great potentials in space, but the probability of present extraterrestrial life may be incomputable because of biological and ecological complexities. However, we can establish and expand life in space with present technology, by seeding new young solar systems. Microbial representatives of our life-form can be launched by solar sails to new planetary systems, including extremophiles suited to diverse new environments, autotrophs and heterotrophs to continually form and recycle biomolecules, and simple multicellulars to jump-start higher evolution. These programs can be motivated by life-centered biotic ethics that seek to secure and propagate life. In space, life can develop immense populations and diverse new branches. Some may develop into intelligent species that can expand life further in the galaxy, giving our human endeavors a cosmic purpose.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2014, 83, 4
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genetic variability and virulence of some Iranian Rhizoctonia solani isolates associated with stem canker and black scurf of potato (Solanum tuberosum L.)
Autorzy:
Esfahani, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084743.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
genetic diversity
isolates
ISSR
RAPD
virulence variability
Opis:
Stem canker and black scurf of potato (Solanum tuberosum L.) caused by Rhizoctonia solani Kühn are important and epidemic diseases in potato-growing regions worldwide, including Iran. In this study, 120 isolates were retrieved from infected stem canker from six potato-growing regions in Iran (Isfahan, Ardebil, Fars, Hamedan, Kurdestan and Kerman). Out of these, 30 isolates were selected as representatives for genetic and virulence analysis. The isolates were analyzed by one sequence analyzes of the ITS-rDNA region, random amplified polymorphic DNA (RAPD) and inter-simple sequence repeat (ISSR), as well as virulence studies. Based on sequence analysis of the ITS-rDNA region, all 30 isolates were assigned to the anastomosis group (AG) and all were assigned to AG-3 PT. Cluster analysis using the unweighted pair group method with the arithmetic averages (UPGMA) method for both RAPD and ISSR markers revealed that they were divided into three main groups, with no correlation to geographical regions of the isolates. Pathogenicity tests showed that all isolates were pathogenic on potato cv. Agria; however, virulence variability was observed among the isolates. The grouping based on RAPD analysis and virulence variability was not correlated.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2020, 60, 1; 21-30
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bounded, asymptotically stable, and L1 solutions of caputo fractional differential equations
Autorzy:
Islam, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/255179.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Caputo fractional differential equations
Volterra integral equations
weakly singular kernel
Schauder fixed point theorem
Liapunov's method
Opis:
The existence of bounded solutions, asymptotically stable solutions, and L1 solutions of a Caputo fractional differential equation has been studied in this paper. The results are obtained from an equivalent Volterra integral equation which is derived by inverting the fractional differential equation. The kernel function of this integral equation is weakly singular and hence the standard techniques that are normally applied on Volterra integral equations do not apply here. This hurdle is overcomed using a resolvent equation and then applying some known properties of the resolvent. In the analysis Schauder's fixed point theorem and Liapunov's method have been employed. The existence of bounded solutions are obtained employing Schauder's theorem, and then it is shown that these solutions are asymptotically stable by a definition found in [C. Avramescu, C. Vladimirescu, On the existence of asymptotically stable solution of certain integral equations, Nonlinear Anal. 66 (2007), 472-483]. Finally, the L1 properties of solutions are obtained using Liapunov's method
Źródło:
Opuscula Mathematica; 2015, 35, 2; 181-190
1232-9274
2300-6919
Pojawia się w:
Opuscula Mathematica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O klassifikacii osnovnykh vidov mukh semejjstv Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae v zavisimosti ot stepeni ikh sinantropizma i svjazejj s domashnimi zhivotnymi
Klasyfikacja głównych gatunków much z rodziny Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae w zależności od stopnia ich synantropizmu i związku ze zwierzętami domowymi
On the classification of the main fly species of the families Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae depending on the degree of their synanthropism and connections with domestic animals
Autorzy:
Sukhova, M.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837515.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
I. Na podstawie analizy danych z piśmiennictwa oraz na podstawie własnego materiału zebranego w pasie lasów europejskiej części ZSRR, na Dalekim Wschodzie ZSRR, na półwyspie Kwangtung, w pasie pustyń (Turkmenia, Uzbekistan), jako uzupełnienie do sugerowanej klasyfikacji much synantropijnych (F. Gregor, D. Povolny, 1959; V. P. Derbeneva-Uchova, 1961), autorka wyszczególnia prawdopodobne ugrupowania zasadniczych gatunków much z rodziny Muscidae, Calliphoridae, Sarcophagidae według składu pokarmu dojrzałych postaci, a w szczególności larw tych owadów, z uwzględnieniem właściwości hygrotermicznych miejsc lęgowych larw. II. Wśród much wymienionych rodzin można wyróżnić: 1. grupę gatunków synantropijnych obejmującą dwie podgrupy: a) gatunki bezwzględnie synantropijne, rozwijające się tylko na obszarach zamieszkałych i na terenach przyległych, głównie w ludzkich odchodach rozrzuconych na ziemi (Musca sorbens Wd.), w nagromadzonych odpadkach różnego pochodzenia (Musca domestica L.), w nagromadzonych ludzkich wydalinach (Calliphora uralensis Vill., Chrysomyia megacephala Fabr.); b) gatunki względnie synantropijne, zdolne do rozwoju w granicach terenów uprawnych i dzikich (Muscina stabulans Flln., Lucilia sericata Mg., Bellieria melanura Mg., Wohlfartia idigens Vill.); 2. grupę gatunków zoofilnych obejmującą następujące podgrupy: a) hematofagi bezwzględne (Stomoxys, Lyperosia) i względne (Musca autumnalis Deg. i inne); b) gatunki powodujące mszyce (Wohlfartia magnifica Schin.); c) koprofagi (Pyrellia, Orthellia). III. Z medycznego punktu widzenia szczególnie ważna jest likwidacja much synantropijnych, najbardziej niebezpiecznych pod względem epidemiologicznym, co jest ułatwione ich przystosowaniem się do rozwoju na terenach uprawnych. Zasadniczej wagi jest także zwalczanie pojedynczych gatunków względnie synantropijnych, zdolnych niekiedy do znacznego rozwoju na terenach zamieszkanych.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1967, 13, 4-5
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies