Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "MARCZYK, SYLWIA" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Arbitrarily vertex decomposable caterpillars with four or five leaves
    Autorzy:
    Cichacz, Sylwia
    Görlich, Agnieszka
    Marczyk, Antoni
    Przybyło, Jakub
    Woźniak, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/743967.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Matematyki, Informatyki i Ekonometrii
    Tematy:
    arbitrarily vertex decomposable graphs
    trees
    caterpillars
    star-like trees
    Opis:
    A graph G of order n is called arbitrarily vertex decomposable if for each sequence (a₁,...,aₖ) of positive integers such that a₁+...+aₖ = n there exists a partition (V₁,...,Vₖ) of the vertex set of G such that for each i ∈ {1,...,k}, $V_i$ induces a connected subgraph of G on $a_i$ vertices. D. Barth and H. Fournier showed that if a tree T is arbitrarily vertex decomposable, then T has maximum degree at most 4. In this paper we give a complete characterization of arbitrarily vertex decomposable caterpillars with four leaves. We also describe two families of arbitrarily vertex decomposable trees with maximum degree three or four.
    Źródło:
    Discussiones Mathematicae Graph Theory; 2006, 26, 2; 291-305
    2083-5892
    Pojawia się w:
    Discussiones Mathematicae Graph Theory
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uprawnienia fakultatywne sędziego w procedurze wymiaru kar kościelnych
    Optional permissions of the judge in the judicial procedure ecclesiastical penalties
    Autorzy:
    MARCZYK, SYLWIA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660989.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    dyskrecjonalna władza sędziego
    nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary
    sędziowskie prawo łaski
    warunkowe zawieszenie wykonania kary
    zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary
    discretionary power of the Judge
    extraordinary mitigation and enhancement of the penalty
    judicial pardon
    conditional suspension of execution of sentence
    failure to sentencing
    postpone sentencing
    Opis:
    The issue of discretionary power of the judge is closely connected with the theory of law and using it in practice, although this relationship is not entirely clear. The law theory focuses on legal standards, on the context in which the law does and should affected, it refers to the broad rules, because the rule of law makes a particular pattern of behavior. On the other hand, we have to deal with the statements in these rule of law, which indicate one the possibility of a judge in making a specific activity, in particular the use of available legal norm. The legislature in the Code of Canon Law of 1983. In some cases, gives expression to the discretionary power of the judge. It must be held that this power is a sphere of activity in which the authority may act according to their beliefs settle within the so-called. discretion. In most cases, the freedom in imposing penalties is governed by legislation, although the legislature also gives the judge the power margin and leaves him complete freedom when fixing, tightening and not to impose criminal sanctions. In each of these cases, the judge must behave in accordance with their conscience and prudence, taking into account the principle of fairness, but also to national circumstances. The legislator dipped by giving so much autonomy in action a person judge shows its important role and places it very high in the hierarchy of government entities.
    Zagadnienie dyskrecjonalnej władzy sędziego ściśle związane jest z teorią prawa oraz z posługiwaniem się nim w praktyce, aczkolwiek relacja ta nie jest zupełnie oczywista. Teoria prawa bowiem skupia się na normach prawnych, na ramach w jakich prawo ma i powinno oddziaływać, odnosi się do szeroko pojętych reguł, gdyż norma prawna stanowi, nakazuje konkretny model zachowania jaki wywołać ma norma prawna. Z drugiej zaś strony mamy do czynienia ze stwierdzeniami zawartymi w owych normach, które wskazują na możność sędziego w dokonaniu konkretnej czynności, w szczególności zastosowania dyspozycji normy prawnej. Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. w kilku przypadkach daje wyraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Uznać należy, że władza ta jest sferą działania w której organ może działać, rozstrzygać według swojego przekonania w granicach tzw. swobodnego uznania. W większości przypadków swoboda przy wymierzaniu kar jest uregulowana ustawowo, aczkolwiek prawodawca daje też margines władzy sędziego i pozostawia mu całkowitą swobodę przy wymierzaniu, zaostrzeniu jak i zaniechaniu nakładania sankcji karnych. W każdym z tych przypadków sędzia musi zachować się zgodnie ze swoim sumieniem i roztropnością, brać pod uwagę zasadę słuszności, ale także okoliczności wewnętrzne. Ustawodawca kodeksowy poprzez nadanie tak dużej autonomii w działaniu osobie sędziego ukazuje jego istotną rolę i sytuuje go bardzo wysoko w hierarchii podmiotów władzy. Wyrok wydawany przez sędziego jest złożonym procesem myślowym. Składa się na niego podporządkowanie stanu faktycznego pod obowiązujące przepisy prawa, ewentualnie na wydaniu wyroku w granicach prawa w ramach przysługujących sędziemu uprawnień dyskrecjonalnych. W niniejszym artykule przedstawione zostaną instytucje, które przyznają sędziemu uprawnienia do zastosowania jego dyskrecjonalnej władzy, takie jak: nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary, sędziowskie prawo łaski, warunkowe zawieszenie wykonania kary, zaniechanie wymiaru kary oraz odłożenie wymiaru kary. Artykuł porusza również zagadnienie sposobu wymierzenia kary w przypadku zbiegu przestępstw. Podsumowując należy dojść do wniosku, iż prawodawca kodeksowy nadając szereg uprawnień osobie sędziego obdarza go niezwykłym stopniem zaufania w zakresie podejmowanych przez niego działań. Możliwości jakimi został obdarzony sędzia należy pojmować jako wyjście przez Kościół naprzeciw potrzebom Wspólnoty.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 1; 133-160
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies