- Tytuł:
-
Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents - Autorzy:
- Mędrek, Tomasz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
teologia ciała
teologia małżeństwa i rodziny
nauczanie Jana Pawła II
chrześcijańska antropologia
communio personarum
personalizm
theology of the body
theology of marriage and family
the teaching of John Paul II
Christian anthropology
personalism - Opis:
-
W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek
z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał
w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie
buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko
poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie,
co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku
małżeńskiego.
Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental. - Źródło:
-
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
1230-0780
2719-4337 - Pojawia się w:
- Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł