Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lipiński, Marcin" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Simultaneous determination of lopinavir, saquinavir and ritonavirin in human plasma using liquid chromatography – ion trap mass spectrometry
    Autorzy:
    Lipiński, Marcin
    Bielawski, Krzysztof P.
    Słomińska, Ewa M.
    Smoleński, Ryszard T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891025.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-02
    Wydawca:
    Gdański Uniwersytet Medyczny
    Tematy:
    antiviral therapy
    lopinavir
    saquinavir
    ritonavir
    LC/MS
    Opis:
    Background: Lopinavir, saquinavir, and ritonavir are viral protease inhibitors (PIs) developed for and widely used in the therapy of human immunodeficiency virus (HIV)-related disease. These compounds are also active in vitro against the pathogens causing tuberculosis, malaria and coronavirus infections. PIs have been regarded as a platform for the design of inhibitors targeting severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2)-encoded proteases. This study aimed to develop a liquid chromatography/mass spectrometry (LC/MS) procedure for accurate simultaneous determination of concentrations of these three PIs in the plasma. Methods: Samples of human plasma were protein precipitated with 0.3 M zinc sulfate in a water/methanol solution (30:70, v/v). The extracts were analyzed with reversed-phase chromatography coupled with the electrospray ionization (ESI) source of the ion trap mass detector operating in mEass spectrometry (MS) and tandem mass spectrometry (MS/MS) modes. Results: Calibration curves demonstrated good linearity from 0.01 to 10 µg/mL and acceptable reproducibilities and recoveries. Conclusions: The described procedure proves that a very basic ion-trap LC/MS system could be applied for selective, rapid, and precise determination of antiviral protease inhibitors.
    Źródło:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2021, 4, 2; 60-67
    2657-3148
    2657-3156
    Pojawia się w:
    European Journal of Translational and Clinical Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The application of intramedullary nails and transmedullary support screws in surgical treatment of distal tibia fracture
    Zastosowanie gwoździ śródszpikowych i śrub kierunkowych w leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia
    Autorzy:
    Bęcki, Marcin
    Falis, Mirosław
    Synder, Marek
    Lipiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2186039.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    distal tibia fractures
    Goldzak classification
    intramedullary nail
    TMS screw
    złamanie dalszego końca kości podudzia
    klasyfikacja Goldzaka
    gwóźdź śródszpikowy
    śruby TMS
    Opis:
    Introduction. Fractures of the distal tibia are a difficult treatment problem due to the specific anatomy of this area and the soft tissue injuries resulting from trauma. A distal fracture is short, has a wide marrow cavity, and the asymmetric muscle forces acting on it can cause secondary displacements despite the originally correct positioning. Against the background of the problems presented above, the fixation with an intramedullary nail (IMN) with the use of TMS (trans medullary support) screws directional screws seems to be the best alternative for treatment. Aim. The aim of this study was to evaluate the bone fracture repositioning after surgical treatment of tibia fracture, the time of bone healing and the function of the upper ankle joint. Materials and methods. Forty patients treated surgically due to a fracture of the distal tibia with the use of an intramedullary nail and TMS screws were included in this study. The mean follow-up time was 25.3 months. The function of the ankle joint of the injured limb was evaluated using the AOFAS, VAS and SF-36 questionnaires. Radiological documentation was assessed in terms of correct bone fragment repositioning, placement of directional screws and correct union of the fibula. Post-operative X-rays as well as X-rays taken at the end of treatment in AP and lateral projection were also assessed, evaluating LDTA (lateral distal tibial angle) and ADTA (anterior distal tibial angle). Results. The function of the ankle joint after surgical treatment of a distal tibia fracture using the IMN + TMS method is as follows: AOFAS score 91.5, VAS 2.2 / 10 points. The range of motion of the ankle joint: the angles of ankle movement were significantly greater in the case of the uninjured limb compared to the injured one. Bone union was obtained in all patients. In 80% of patients, it was achieved in less than 6 months. Assessment of repositioning after surgery – mean LDTA angle after surgery was 89 and mean ADTA angle after surgery was 86 (standard LDTA 90, ADTA 85). Conclusions. The function of the ankle joint after treatment of a distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws according to the AOFAS and VAS scale was very good and allowed for the anatomical bone fragment fixation. The bone healing after fixation of the distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws was shorter than 6 month in most cases.
    Wstęp. Złamania dalszego końca kości podudzia stanowią trudny problem leczniczy ze względu na specyfikę anatomii tej okolicy. Z punktu widzenia biomechaniki odłam dystalny jest krótki, ma szeroką jamę szpikową, a działające na niego asymetryczne siły mięśniowe mogą spowodować wtórne przemieszczenia, pomimo pierwotnie prawidłowego nastawienia. Z tego powodu zespolenie gwoździem śródszpikowym z użyciem śrub kierunkowych TMS (trans medullary support screws) wydaje się być najlepszą alternatywą. Cel. Celem pracy jest ocena uzyskanej repozycji odłamów kostnych po leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS, a także ocena czasu uzyskania zrostu kostnego oraz funkcji stawu skokowego górnego po leczeniu operacyjnym. Materiał i metody. Ocenie poddano 40 chorych leczonych operacyjnie z powodu złamania końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS. Średni czas obserwacji wyniósł 25,3 miesiąca. Funkcję stawu skokowego uszkodzonej kończyny oceniano za pomocą kwestionariuszy AOFAS, VAS oraz SF-36. Oceniano także dokumentację radiologiczną pod kątem prawidłowości repozycji odłamów, umiejscowienia śrub kierunkowych oraz prawidłowości zespolenia kości strzałkowej. Ocenie poddano radiogramy pooperacyjne oraz kończące leczenie w projekcjach AP i bocznej, oceniając kąty LDTA (lateral distal tibial angle) i ADTA (anterior distal tibial angle). Wyniki. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej metodą IMN + TMS przedstawia się następująco: wynik kwestionariusza AOFAS wynosił 91,5/100 punktów, VAS 2,2/10 punktów. Zakres ruchomości stawu skokowego były istotnie większy w przypadku kończyny nieuszkodzonej. Zrost kostny uzyskano u wszystkich chorych. U 80% pacjentów wystąpił on w okresie krótszym niż 6 miesięcy. Ocena repozycji po leczeniu operacyjnym – średni kąt LDTA po operacji wynosił 89°, a średni kąt ADTA 86° (normy LDTA 90°, ADTA 85°). Wnioski. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej gwoździem śródszpikowym oraz śrubami TMS w skali AOFAS odpowiada ocenie bardzo dobrej, a w skali VAS odpowiada odczuwaniu łagodnego bólu. Zespolenie tą metodą pozwala na uzyskanie anatomicznej repozycji odłamów kostnych, a zrost kostny odłamów w większości przypadków uzyskano w czasie krótszym niż 6 miesięcy.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 1; 5-12
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wyników leczenia złamania Monteggia u dzieci – doniesienie wstępne
    Pediatric Monteggia Fracture Outcome Assessment – Preliminary Report
    Autorzy:
    Maszke, Marcin
    Buchcic, Piotr
    Marciniak, Marek
    Lebiedziński, Radosław
    Lipiński, Łukasz
    Grzegorzewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409163.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-14
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    Monteggia
    złamania
    dzieci
    leczenie
    wyniki
    fractures
    children
    treatment
    outcomes
    Opis:
    Wstęp. Złamanie Monteggia opisuje grupę urazów obejmujących złamanie bliższego końca kości łokciowej wraz z podwichnięciem lub zwichnięciem głowy kości promieniowej. Urazy te stanowią między 0,4-1% wszystkich złamań przedramienia u dzieci. Pomimo tak rzadkiego występowania, wymagają szczególnej uwagi, gdyż nawet 30-50% złamań Monteggia może być nierozpoznawanych, co prowadzi do późniejszych powikłań. Celem niniejszej pracy jest ocena wyników leczenia złamań Monteggia u dzieci, zarówno metodami zachowawczymi, jak i poprzez zastosowanie leczenia operacyjnego. Materiał i metody. W latach 2015-2020 w naszym ośrodku było hospitalizowanych 15 dzieci ze złamaniem Monteggia. Grupę tę stanowiło 7 chłopców i 8 dziewcząt, w wieku 4-16,3 lat (średnia 8,3). U 12 pacjentów zastosowano leczenie w postaci zamkniętej repozycji z unieruchomieniem gipsowym, u 3 dzieci zastosowano leczenie operacyjne ze stabilizacją wewnętrzną kości łokciowej. U wszystkich pacjentów uzyskano odprowadzenie zwichniętej głowy kości promieniowej. Wyniki. Spośród badanej grupy pacjentów u wszystkich dzieci, u których stosowano leczenie zachowawcze ruchomość stawu łokciowego oraz supinacja i pronacja przedramienia wróciła do pełnej sprawności. Jedynie jeden z pacjentów, u którego zastosowano leczenie operacyjne, rok po urazie miał 20° deficyt zgięcia w stawie łokciowym nie wpływający na funkcję kończyny. Wnioski. 1. Doświadczenia naszego ośrodka pokazują, że w leczeniu złamań Monteggia najczęściej wystarczającym postępowaniem jest zamknięta repozycja z unieruchomieniem gipsowym. 2. Jednak w każdym jednak przypadku należy pamiętać o właściwym odprowadzeniu zwichnięcia głowy kości promieniowej. 3. Odpowiednie rozpoznanie i prawidłowo poprowadzone leczenie, a następnie właściwa rehabilitacja prowadzą do całkowitego wyleczenia i braku deficytów ruchu u dzieci i młodzieży.
    Background. The term Monteggia fracture refers to a class of injuries encompassing the fracture of the proximal end of the ulna with subluxation or dislocation of the radial head. These injuries account for 0.4-1% of all forearm fractures in children. Despite its low incidence, Monteggia fractures require particular attention, since as much as 30-50% of the cases may be unrecognized, which subsequently leads to complications. The purpose of this paper is to evaluate treatment outcomes of Monteggia fractures in children. Both conservative treatment and surgery were analyzed. Material and methods. 15 children (7 boys and 8 girls) between the ages of 4-16.3 years (mean age 8.3 years) with Monteggia fractures were hospitalized at our center in the years 2015-2020. Closed reduction and immobilization in a cast were performed in 12 patients, while three children underwent surgical treatment with internal fixation of the ulna. The radial head dislocation was reduced successfully in every patient. Results. Every child from the study group who received conservative treatment regained full elbow mobility as well as normal forearm supination and pronation. Only one of the patients who underwent the surgery demonstrated a 20° deficit in elbow flexion that did not affect limb function. Conclusions. 1. Our experience shows that closed reduction together with immobilization in a cast is usually a sufficient treatment in Monteggia fractures. 2. However, the dislocated radial head should be properly reduced in all patients. 3. Correct diagnosis and treatment followed by appropriate rehabilitation result in full recovery and no mobility limitations in children and teenagers.
    Źródło:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(2); 79-86
    1509-3492
    2084-4336
    Pojawia się w:
    Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ramię diagnostyczne inspekcyjnego robota mobilnego w technologii druku 3D
    Diagnostic Arm of a Mobile Inspection Robot in 3D Printing Technology
    Autorzy:
    Krasoń, Patrycja
    Dygudaj, Kinga
    Kowalik, Tomasz
    Gutze, Jakub
    Koperska, Nadia
    Garstka, Tomasz
    Kwapisz, Marcin
    Lipiński, Tomasz
    Nowacki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/27671128.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-14
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    druk 3D
    robot inspekcyjny
    ramię robota
    kamera
    system wizyjny
    3D printing
    camera
    inspection robot
    robot arm
    vision system
    Opis:
    W rozdziale przedstawiono budowę diagnostycznego manipulatora dla mobilnego robota inspekcyjnego własności związanych z jakością kształtowych wyrobów stalowych. Konstrukcja robota rozwijana jest sukcesywnie przez członków Studenckiego Koła Naukowego Mechatroniki Mecatroo. Elementy ramienia zostały wykonane w technice druku 3D, a do jego napędu zastosowano cyfrowe serwomechanizmy. Na obecnym etapie prac ramię diagnostyczne zostało wyposażone w kamerę systemu wizyjnego przekazującą obraz badanego wyrobu, co pozwala na dodatkową analizę stanu powierzchni w miejscu wykrycia wad.
    The chapter presents the construction of a diagnostic manipulator for a mobile inspection robot of properties related to the quality of shaped steel products. The construction of the robot is successively developed by members of the Mecatroo Mechatronics Student Scientific Association. The elements of the arm were made in the 3D printing technique, and digital servos were used to drive it. At the current stage of work, the diagnostic arm has been equipped with a vision system camera, transmitting the image of the tested product, which allows for additional analysis of the surface condition in the place of detecting defects.
    Źródło:
    Potencjał innowacyjny w inżynierii materiałowej i zarządzaniu produkcją; 313-320
    9788371939457
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies