Autor: Libera, Paweł - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wywiadowca na Ukrainie : Ryszard Wraga (Jerzy Niezbrzycki) przed Komisją Historyczną KN III
Autorzy:: Libera, Paweł.
Powiązania:: Arcana 2010, nr 5, s. 93-132
Data publikacji:: 2010
Tematy:: Niezbrzycki, Jerzy Antoni (1902-1968)
Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Polacy za granicą
Wywiad wojskowy polski
Biografia
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Z dziejów „Buntu Młodych” i „Polityki”. Listy Aleksandra i Adolfa Marii Bocheńskich do Stanisława Łosia (1932‑1939)
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/653913.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Jerzy Giedroyc
konserwatyzm
polityka narodowościowa
prometeizm
stosunki polsko‑ukraińskie
Opis:: Bracia Adolf Maria (1909‑1944) i Aleksander Bocheńscy (1904‑2001) należeli do najbliższych współpracowników Jerzego Giedroycia w okresie międzywojennym. Brali udział w redagowaniu „Buntu Młodych” (1931‑1937) i „Polityki” (1937‑1939) oraz w tworzeniu linii politycznej obu pism. Listy kierowane przez nich do Jana Stanisława Łosia (1890‑1974), konserwatysty i byłego dyplomaty, pochodzą z pierwszego okresu istnienia „Buntu Młodych” – lat 1932‑1933 i kluczowego dla okresu międzywojennego roku 1938. Korespondencja dotyczy przede wszystkim stosunku redakcji do polityki wewnętrznej i zewnętrznej II Rzeczypospolitej, w tym do polityki zagranicznej i narodowościowej.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Próba międzywojennego soft-power na kierunku litewskim - Wileńskie Biuro Informacyjne („Wilbi”) i jego rola w kształtowaniu stosunków polsko-litewskich
Interwar Soft-Power in Lithuania – the Vilnius Information Bureau (‘Wilbi’), and Its Role in Shaping Polish-Lithuanian Relations
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154471.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: stosunki polsko-litewskie
propaganda
Oddział II Sztabu Głównego
Władysław Wielhorski
Marian Świechowski
Polish-Lithuanian relations
Division II of the General Staff
Opis:: Wileńskie Biuro Informacyjne („Wilbi”) powstało w 1923 r. jako organizacja społeczna, chociaż w rzeczywistości było podporządkowane MSZ i wywiadowi wojskowemu (Oddział II Sztabu Głównego) i realizowało ich wytyczne w zakresie polityki Polski wobec Litwy. Początkowo rola „Wilbi” ograniczała się do przygotowywania obszernego i szczegółowego przeglądu prasowego na temat Litwy („Biuletyn Kowieński »Wilbi«”). W 1931 r. obowiązki Biura zostały poszerzone o przygotowywanie przeglądu prasowego na temat innych krajów bałtyckich i organizację audycji propagandowej „Chwilki litewskiej” nadawanej przez Radio Polskie w Wilnie. Audycja ta miała być odpowiedzią na audycje radiowe nadawane z Kowna przez Związek Wyzwolenia Wilna. „Wilbi” było bezpośrednio nadzorowane przez Mariana Świechowskiego i Władysława Wielhorskiego, którzy byli mężami zaufania Oddziału II i MSZ. Linia polityczna audycji była kontrolowana i ustalana wspólnie przez MSZ i Ekspozyturę 2 Oddziału II Sztabu Głównego w porozumieniu z MSW i Urzędem Wojewódzkim Wileńskim. Rola tego ostatniego podmiotu znacznie wzrosła po zmianie polityki Polski wobec mniejszości litewskiej w Polsce w 1936. Ostatecznie na skutek niewłaściwego zarządzania przez kierownika Janusza Ostrowskiego w 1936 r. Biuro zostało przekształcone w referat litewski, włączone do Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej w Wilnie i wydawało „Biuletyn Kowieński »Wilbi«” do początku 1938 r. „Chwilka litewska” została podporządkowana wojewodzie wileńskiemu, Ludwikowi Bociańskiemu, a następnie zlikwidowana na początku 1938 r.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 393-417
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Polska i Gruzja w 1920 roku
Autorzy:: Libera, Paweł.
Powiązania:: Biuletyn IPN 2020, nr 1/2, s. 72-78
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Filipowicz, Tytus
Polityka międzynarodowa
Dyplomacja
Stosunki dyplomatyczne
Sojusze wojskowe
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:: Artykuł przedstawia historię stosunków polsko-gruzińskich. W połowie marca 1920 roku do Tyflisu (obecnie Tbilisi) przybyła Misja Specjalna RP na Kaukaz. Na jej czel stał wiceminister spraw zagranicznicznych Tytus Filipowicz. Opracowano plan sojuszu wojskowego z Gruzją.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Polska Ludowa wobec sprawy Katynia: nieznane dokumenty Ministerstwa Sprawiedliwości (1947-1951)
Peoples Poland to Katyn affair: Unknown documents of the Ministry of Justice (1947-1951)
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488023.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:: Katyn affair
Poland 1944-1956
sprawa Katynia
Polska 1944-1956
Źródło:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2012, 1; 211-228
2299-890X
Pojawia się w:: Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Polish authorities and the attempt to create the Caucasian Confederation (1917–1940)
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/958007.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Gruzja
Azerbejdżan
Kaukaz
konfederacja kaukaska
Rosja
ZSRR
ruch prometejski
Armenia
georgia
azerbaijan
the caucasus
armenia
the caucasian confederation
russia
the ussr
the promethean movement
Opis:: Przedmiotem artykułu są próby utworzenia związku państw na Kaukazie, realizowane wspólnie przez polityków kaukaskich w latach 1917–1940. Idea ta, mająca na celu przede wszystkim wspólną obronę przed utratą niepodległości, a następnie wspólną walkę o jej odzyskanie, została zrealizowana dopiero przez polityków kaukaskich na emigracji. W 1926 r. powstał Komitet Niepodległości Kaukazu, którego członkowie w 1934 r. podpisali Pakt Konfederacji Kaukaskiej i utworzyli Radę Kaukaską. Od 1925 r. politycy kaukascy współpracowali blisko z władzami polskimi w ramach tzw. ruchu prometejskiego, którego celem było utworzenie wspólnego frontu przeciwko Rosji/ZSRR, a tym samym władze polskie miały wpływ na utworzenie i częściowo na funkcjonowanie Konfederacji Kaukaskiej. The article focuses on the attempts to create a union of states in the Caucasus made collectively by Caucasian politicians in the years 1917–1940. This idea, the primary aim of which was joint defence against the loss of independence, and subsequently a joint struggle to restore it, was only possible to implement by Caucasian politicians in exile. The year 1926 saw the establishment of the Caucasian Independence Committee, whose members signed the Caucasian Confederation Pact in 1934 and formed the Caucasian Council. From 1925 on, Caucasian politicians cooperated closely with the Polish authorities as part of the so-called Promethean movement to create a common front against Russia/the USSR, and thus the Polish authorities influenced the creation and, to some extent, the functioning of the Caucasian Confederation.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Zwalczanie ruchu prometejskiego w Polsce Ludowej: wstęp do badań. Część 2
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/519548.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: PRL
ruch prometejski
Opis:: źródła
Źródło:: Historia i Polityka; 2011, 5(12); 201-221
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Prometeizm po prometeizmie. Zarys historii ruchu prometejskiego po 1939 roku
Post-Promethean Prometheism. An Outline of the History of the Promethean Movement after 1939
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2156713.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: prometeizm
imperializm rosyjski
Rosja
polityka wschodnia
emigracja polityczna
prometheism
Russian imperialism
Russia
eastern politics
political emigration
Opis:: Znaczna część emigrantów politycznych, którzy pojawili siwę międzywojennej Europie, pochodziła z byłego Imperium Rosyjskiego. Składała się ona zarówno z przeciwników nowego państwa bolszewików, dążących do odbudowy imperium carów bez naruszania integralności jego historycznego terytorium, jak i z przedstawicieli narodów, które zostały wcześniej podbite przez Rosję ipo 1917 r. bezskutecznie próbowały odzyskać niezależność, a więc rozbić dawne imperium. Dlatego też chociaż obie grupy były wrogo nastawione do reżimu sowieckiego i zaciekle go zwalczały, w rzeczywistości starały się osiągnąć przeciwstawne cele. Chcąc nadać większą skuteczność swoim działaniom, przedstawiciele drugiej z tych grup zrzeszali sięw organizacjach, które miały mówićw ich imieniu na arenie międzynarodowej i ułatwić osiągnięcie wspólnego celu. Jedną zważniejszych spośród tych organizacji był ruch prometejski. Wokresie międzywojennym zrzeszał on przedstawicieli dwunastu narodówi ludów: Ukraińców, Gruzinów, Azerów, Górali kaukaskich, Tatarów krymskich inadwołżańskich, mieszkańców Turkiestanu, Kozaków dońskich, kubańskich i terskich1 oraz Ingrów i Karelów. Był on wspierany finansowo i organizacyjnie przez władze polskie i funkcjonował przede wszystkim wokresie międzywojennym, chociaż zarówno w czasie II wojny światowej, jak ipo jej zakończeniu podejmowano próby jego reaktywacji. Badania nad prometeizmem cieszą się od kilkunastu lat niesłabnącym zainteresowaniem w kręgach naukowców pracujących w przynajmniej kilkunastu krajach na trzech 1 Należy pamiętać, że większość Kozaków na emigracji była związana z wychodźstwem rosyjskim, a tylko odłamy identyfikujące się z tzw. ruchem wolnokozackim brały udział wruchu prometejskim.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 40-64
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Polityczne aspekty funkcjonowania Instytutu Badawczego Europy Wschodniej i Szkoły Nauk Politycznych w Wilnie (1930–1939)
Political Aspects of the Functioning of the Research Institute of Eastern Europe and the School of Political Sciences in Vilnius (1930–39)
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2233601.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Sovietology
politics of nationality
Scientific and Research Institute of Eastern Europe in Vilnius
sowietologia
polityka narodowościowa
Instytut Naukowo-Badawczy Europy Wschodniej w Wilnie
Opis:: Instytut Naukowo-Badawczy Europy Wschodniej i funkcjonująca przy nim Szkoła Nauk Politycznych powstały na początku 1930 r. w Wilnie. Blisko związane ze środowiskiem naukowym Uniwersytetu Stefana Batorego, zapisały się trwale w historii intelektualnej miasta, przede wszystkim dzięki prowadzonym badaniom oraz kadrze wybitnych znawców Związku Sowieckiego.
The Scientific and Research Institute of Eastern Europe and its affiliated School of Political Sciences were established in early 1930 in Vilnius. Closely associated with the academic community of the Stefan Batory University, they became a permanent part of the intellectual history of the city, primarily through their research and staff of eminent experts on the Soviet Union.
Źródło:: Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 4; 67-84
0419-8824
Pojawia się w:: Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Henryk Dembiński: The Man Who Became a Communist after Death?
Autorzy:: Libera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131440.pdf
Data publikacji:: 2021-07-18
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: communism
Comintern
the left
Communist Party of Poland
Communist Party of Western Belorussia
Henryk Dembiński
Czesław Miłosz
Opis:: The case of Henryk Dembiński (1908–41) represents the left-wing involvement of Polish intellectuals in the interwar period. After 1945, the party historians left a communist mark on his image. Those in exile also accepted this thesis. In fact, party historians portrayed Dembiński’s life in a one-sided fashion and omitted events inconsistent with their narrative. In light an of relevant accounts and documents, this article shows that Dembiński was neither a member of the communist party nor its youth organisation even though, in 1935–6, he participated in some activities inspired by the Communist Party of Poland (KPP), and edited a periodical supported financially by the KPP. It is unclear whether this was conscious cooperation or a matter of manipulation by the party. In 1937, Dembiński joined the Polish Socialist Party (PPS) and was engaged in catholic activities centre, which the communists at the time perceived as a change of his political views. Nonetheless, after the war, party historians unequivocally stated that he was a communist.
Źródło:: Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 239-260
0001-6829
Pojawia się w:: Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Paryska misja Stanisława Hempla (1918-1919)
Autorzy:: Libera, Paweł.
Powiązania:: Zeszyty Historyczne (Paryż) 2009, z. 170, s. 137-141
Data publikacji:: 2009
Tematy:: Piłsudski, Józef (1867-1935) a Francja
Hempel, Stanisław (1891-1968)
Dyplomacja polska
Polityka
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Za kulisami prawdy o Katyniu
Autorzy:: Libera, Paweł (1979- ).
Powiązania:: Mówią Wieki 2013, nr 4, s. 53-55
Data publikacji:: 2013
Tematy:: Sprawa katyńska
Polityka historyczna
Propaganda
Opis:: Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Prawo międzynarodowe i polskie archiwalia w Rosji po 1939 roku
Autorzy:: Libera, Paweł (1979- ).
Powiązania:: Mówią Wieki 2020, nr 12, s. 54-57
Data publikacji:: 2020
Tematy:: II wojna światowa (1939-1945)
Kradzież dóbr kultury
Straty wojenne
Zbiory archiwalne
Dokumenty
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:: Artykuł przedstawia polskie archiwalia w Rosji, pierwsze wywiezione po rozbiorze w 1772 roku i kolejne z XIX i początków XX wieku. Mimo starań Polski tylko część udało się odzyskać, większość nadal jest w Rosji. Prawo międzynarodowe w treści IV konwencji haskiej o prawach i zwyczajach wojny lądowej (podpisana w 1907) zabrania konfiskaty, niszczenia i wywożenia dóbr kultury, do których zalicza się też archiwa. Konwencję przygotowaną z inicjatywy Rosji, ratyfikowało natychmiast po uchwaleniu kilkadziesiąt państw. Pierwsze polskie archiwalia (obok tych z czasów zaborów) przejęły władze sowieckie w 1939 roku. Były to akta ministerstw i urzędów centralnych ewakuowanych na ziemie wschodnie po ataku Niemiec. Po wojnie wywożono wszystkie archiwalia przejęte po administracji niemieckiej. W większości gromadzono je w nowo utworzonym Archiwum Specjalnym w Moskwie, w resorcie MSW. Do 1991 roku istnienie tego archiwum było tajne. Od 1945 roku archiwalia zwracano prawie wyłącznie do krajów „demokracji ludowej” z pominięciem Węgier. Po upadku ZSRR w 1992 roku i ujawnieniu istnienia Archiwum Specjalnego w Moskwie podpisany został polsko-rosyjski traktat o przyjaznej i dobrosąsiedzkiej współpracy, a strona rosyjska przekazała pakiet dokumentów. W marcu 1995 roku rosyjska Duma uchwaliła ustawę, na mocy której dobra kultury przemieszczone w czasie II wojny są własnością państwa.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW