Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lebowa, Dorota" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Repairing Damage Caused by Restricting the Use of Property in Connection with Nature Protection: Selected Issues
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618669.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
property use
compensation
administrative proceeding
court proceeding
korzystanie z nieruchomości
odszkodowanie
postępowanie administracyjne
postępowanie sądowe
Opis:
Establishing legal forms of nature conservation entails a restriction on the right of ownership and other property rights. For this reason, the legislature introduced in the Act of 27 April 2001 on Environmental Protection Law solutions allowing for the purchase of real estate or payment of damages. The provisions of the Environmental Protection Law set out an administrative-judicial procedure of claiming for remedying a damage caused by the legal operation of the public administration related to the protection of environmental resources. This procedure is based on the fact that a claim, essentially of a civil nature (a claim for remedying a damage caused by restricting the use of property) is pursued in two stages – the first in an administrative proceeding in which the administrative authority issues a decision and in the second, where the case is decided by a general court. The first stage is obligatory, in the sense that in the event of a dispute for compensation, the aggrieved party must apply to the administrative body for compensation. The second is initiated as a result of the action of the party dissatisfied with the compensation awarded by the administrative body.
Ustanowienie prawnych form ochrony przyrody wiąże się z ograniczeniem prawa własności i innych praw rzeczowych. Z tej przyczyny ustawodawca wprowadził w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska rozwiązania umożliwiające domaganie się wykupu nieruchomości lub zapłaty odszkodowania. Przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska przewidziały administracyjnosądowy tryb realizacji roszczenia o naprawienie szkody wywołanej legalnym działaniem administracji, związanym z ochroną zasobów środowiska. Tryb ten polega na tym, że roszczenie co do zasady o charakterze cywilnym (roszczenie o naprawienie szkody spowodowanej ograniczeniem sposobu korzystania z nieruchomości) jest dochodzone w dwóch etapach: 1) w postępowaniu administracyjnym, w którym organ administracji wydaje decyzję, oraz 2) w postępowaniu, w którym orzeka sąd powszechny. Pierwszy etap jest obowiązkowy w tym sensie, że w razie sporu o odszkodowanie poszkodowany musi wystąpić do organu administracji o ustalenie odszkodowania. Drugi natomiast jest inicjowany na skutek powództwa strony niezadowolonej z przyznanego przez organ administracji odszkodowania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie prawne środowiska i jego ochrony
The legislative conception of enviroment and its protection
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141707.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
enviroment
protection
low
legislative
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2010, 1(4); 297-307
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r., II OZ 974/13 (LEX nr 1398284)
Commentary on the Decision of the Supreme Administrative Court of 13 November 2013, II OZ 974/13 (LEX no. 1398284)
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014421.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
request for reinstatement
formal condition
beginning of the term
administrative court proceedings
wniosek o przywrócenie terminu
warunki formalne
początek biegu terminu
postępowanie sądowoadministracyjne
Opis:
Teza glosowanego orzeczenia dotyczy zagadnień istotnych z punktu widzenia praktyki rozpoznawania w toku postępowania sądowoadministracyjnego wniosku o przywrócenie terminu. Pierwszym z nich jest konieczność ustalenia początku biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, drugim – sposób rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu w przypadku braku możliwości ustalenia, czy został zachowany termin do jego wniesienia. W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu jest uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających dopuszczalność tego wniosku ze względu na zachowanie tygodniowego terminu do jego złożenia od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi. Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Naczelny Sąd Administracyjny zasadnie uznał, że jeżeli z treści wniosku nie można wywnioskować konkretnego momentu, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu, to powinien on jednak zostać rozpoznany merytorycznie. Jednocześnie nie ma podstaw do odrzucenia wniosku jako spóźnionego na podstawie art. 88 p.p.s.a., ponieważ faktu złożenia wniosku po terminie nie można domniemywać.
The thesis of the commented judgement concerns issues which are significant in the practice of examining an application in the course of administrative court proceedings regarding a request for reinstatement of the deadline. The first is a need to settle the beginning of the term for submitting such a request, the second – the method of examining the application for reinstatement of the deadline in the event of the impossibility to determine whether the deadline for its submission has been met. In the jurisprudence, it is consonantly assumed that the formal condition of an application for the reinstatement of the deadline is that the circumstances justifying the admissibility of the application are plausible due to the observance of the one-week deadline for its submission from the date of expiration of the cause of the deadline failure. According to Art. 49 § 1 of the Act of 30 August 2002 – Law on proceedings before administrative courts, if the letter of a party cannot receive the correct course due to failure to observe formal conditions, the chairman shall request the party to supplement or correct it within seven days under pain of leaving the letter unprocessed. The Supreme Administrative Court reasonably decided that if the content of the application cannot infer an exact moment in which the cause of the deadline failure ceased to exist, it should be examined on the merits. Equally, there are no grounds for rejecting the application as belated, based on Art. 88 of the Law on proceedings before administrative courts, because the fact of submitting the application after the deadline cannot be presumed.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 223-230
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. I OSK 323/07*
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618631.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2014, 21
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Administrative Court of 16 October 2013, Case No. I OZ 805/13, Lex No. 1397205 (Relating to the Overlap Request for Relief about Restoration of the Date with Legal Remedy in Administrative Court Proceedings)
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619319.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restoration of the date
legal remedy
overlap
the beginning of the date
przywrócenie terminu
środek odwoławczy
kolizja
początek terminu
Opis:
So far, the case law of the Supreme Administrative Court considered that when the party lodged a cassation complaint against the decision to reject the complaint, the beginning of the period to file an application for relief with the date of receipt of the final ruling conclusive on the cassation appeal, while at the same time requested for restoration of term it is premature and must be dismissed as inadmissible. The issue of failure and restore the term regulated by art. 85–89 of the Act of 30th August 2002 Law on proceedings before administrative courts (l.p.a.c.). From the above provisions it does not imply that the request for relief filed simultaneously with the appeal should be rejected as inadmissible. The notion of mutual exclusion of these institutions to process only means that both of these procedural measures can not be both justified and thus not included. If both procedural actions satisfy the conditions for them to formal requirements, it is necessary to give them the proper gear. Provincial Administrative Court must first give a running complaint, and in the case of dismissal proceed to examine the application for relief. You can not agree with the reasoning presented in voting ruling views concerning the beginning of the period to file an application for relief. The Supreme Administrative Court pointed out that the limitation period can be counted from the date of receipt of copy of the order dismissing the complaint only exceptionally. The seven-day deadline to submit an application for restoration of the term of art. 87 § 1 l.p.a.c. begins to run from the date of termination of the term causes of the failure. So this is a circumstance exists objectively, however, subject to modification in the event of a remedy. The constitutional principle of the right to a court and court proceedings indicate that the party disagreeing with the assessment of the court, that fulfill the term, may lodge an appeal against that decision. Only the court of appeal may assess whether in fact there has been prejudice to the period. It was not until the final resolution of this matter will start the period for submission of the application for relief.
Dotychczas w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznawano, że w sytuacji, gdy strona złożyła skargę kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wyznacza data doręczenia ostatecznego orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie skargi kasacyjnej, zaś jednocześnie złożony wniosek o przywrócenie terminu jest przedwczesny i podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny. Zagadnienie uchybienia i przywrócenia terminu regulują art. 85–89 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako: p.p.s.a.). Z powyższych przepisów nie wynika, że wniosek o przywrócenie terminu, złożony jednocześnie ze środkiem odwoławczym, powinien podlegać odrzuceniu jako niedopuszczalny. Pogląd o wzajemnym wykluczaniu się omawianych instytucji procesowych oznacza tylko tyle, że oba środki procesowe nie mogą być jednocześnie uzasadnione i tym samym uwzględnione. Jeżeli obie czynności procesowe spełniają przewidziane dla nich wymagania formalne, konieczne jest nadanie im właściwego biegu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w pierwszej kolejności powinien nadać bieg zażaleniu, a w przypadku jego oddalenia przystąpić do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu. Nie można natomiast zgodzić się z zaprezentowanym w uzasadnieniu glosowanego orzeczenia poglądem dotyczącym początku biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że bieg tego terminu można liczyć od dnia doręczenia odpisu postanowienia oddalającego zażalenie tylko wyjątkowo. 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu z art. 87 § 1 p.p.s.a. rozpoczyna bieg od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jest to więc okoliczność obiektywnie istniejąca, podlegająca jednak modyfikacji w przypadku złożenia środka odwoławczego. Konstytucyjne zasady prawa do sądu oraz instancyjności postępowania sądowego wskazują, że strona, nie zgadzając się z oceną sądu, że uchybiła terminowi, może wnieść środek odwoławczy od tego rozstrzygnięcia. Tylko sąd w postępowaniu odwoławczym może ocenić, czy faktycznie doszło do uchybienia terminowi. Dopiero od prawomocnego rozstrzygnięcia tej kwestii rozpocznie bieg terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja parku narodowego jako przykład prawnej ochrony przyrody
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141750.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2009, 3(3); 165-173
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjnoprawne ograniczenia realizacji przedsięwzięć wynikające z konieczności uzyskania decyzji środowiskowej
Autorzy:
Sadowski, Paweł
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609166.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
environmental protection
limitation of civil rights and freedoms
environmental decision
principle of proportionality
environmental impact assessment
ochrona środowiska
ograniczenia praw i wolności obywatelskich
decyzja środowiskowa
zasada proporcjonalności
ocena oddziaływania na środowisko
Opis:
The article is a vote on issues currently under Polish administrative law limiting the implementation of projects resulting from the need to obtain an environmental decision. In a democratic state, the protection of individuals against excessive state interference in the sphere of constitutional freedoms and rights is an immanent feature. For this reason, any permissible state interference must fulfill the requirements and be present only in the context of the conflict of good of a particular entity, individual and social good. There is no doubt that nowadays the premise of the introduction and functioning of constraints can be environmental protection, understood as a common good deserving of preserving current and future generations. The environmental protection mechanism is therefore a broadly understood environmental assessment and the administrative decision that is issued as a result of the legal situation of the entity seeking to use the environment in a specific way.
Opracowanie stanowi głos w kwestii obecnie obwiązujących w prawie polskim administracyjnoprawnym ograniczeń realizacji przedsięwzięć wynikających z konieczności uzyskania decyzji środowiskowej. W demokratycznym państwie prawnym ochrona jednostki przed nadmierną ingerencją państwa w sferę konstytucyjnych wolności i praw jest cechą immanentną. Z tego powodu każda dopuszczalna ingerencja państwa musi spełniać odpowiednie wymogi oraz występować jedynie w sytuacji konfliktu dobra określonego podmiotu, jednostki oraz dobra ogólnospołecznego. Nie ulega wątpliwości, iż współcześnie przesłanką wprowadzania i funkcjonowania ograniczeń może być ochrona środowiska, pojmowana jako dobro wspólne zasługujące na zachowanie dla obecnych i przyszłych pokoleń. Mechanizmem wprowadzenia ochrony środowiska jest szeroko rozumiana ocena środowiskowa i wydawana w jej wyniku decyzja administracyjna mogąca kształtować sytuację prawną podmiotu zmierzającego do korzystania w określony sposób ze środowiska.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2017, 64, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykładnia sądów administracyjnych w zakresie parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu
Interpretation of administrative courts in the area of landscape parks and protected landscape areas
Autorzy:
Stelmasiak, Jerzy
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046864.pdf
Data publikacji:
2018-09-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wykładnia prawa;
park krajobrazowy;
obszar chronionego krajobrazu;
obszar specjalny;
orzecznictwo sądów administracyjnych
interpretation of law;
landscape park;
protected landscape area;
special area;
decisions of administrative courts
Opis:
Obszar chronionego krajobrazu i park krajobrazowy to zespołowe prawne formy ochrony przyrody, których przedmiot ochrony stanowią wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz określone walory krajobrazowe danego terenu. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody przyznaje województwu samorządowemu uprawnienie do tworzenia prawa miejscowego, które za pomocą systemu zakazów może stanowić istotne ograniczenie własności nieruchomości leżących na terenie tych form ochrony przyrody. Dlatego też kontrola sądowa tego rodzaju aktów, powinna być dokonana szczególnie wnikliwie. Sądy  administracyjne ustalając zakres zastosowania zakazów sięgają nie tylko do dyrektyw wykładni językowej ale również systemowej i celowościowej. Analiza orzecznictwa wskazuje, że sądy administracyjne w szerokim zakresie powołują argumentację związaną z koniecznością prokonstytucyjnej wykładni przepisów prawa ochrony przyrody, celem rozwiązania istniejących konfliktów interesów (z jednej strony ochrona praw podmiotowym jednostek, a z drugiej potrzeba ochrony przyrody) na płaszczyźnie zasad obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym.
The protected landscape area and landscape park are complex of legal forms of nature protection, the subject of protection being natural, historical and cultural values as well as specific landscape values of a given area. The Act of April 16, 2004 on Nature Protection allows the local government authority the right to create local law, which, by means of a system of prohibitions, may constitute a significant limitation of the ownership of real property located within these forms of nature protection. Therefore, judicial review of such acts should be made especially carefully. Administrative courts, when determining the scope of application of prohibitions, do not only refer to the language, but also the systematic and comprehensive language interpretation. Analysis of the case law shows that administrative courts broadly refer to the argumentation regarding the necessity of pro-constitutional interpretation of nature protection law, to resolve existing conflicts of interest (onthe one hand, protection of individual rights and on the other the need for nature protection) on the level of rules in a democratic state of law.    
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 3; 103-117
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies