Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Latour, Ewa" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Constraints on variation of weight-shifting by foot during walking in adolescents with valgus alignment of hallux
    Autorzy:
    Latour, Ewa
    Arlet, Jarosław
    Latour, Marek
    Dworak, Lechosław B.
    Bohatyrewicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27324136.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    walking
    body mass index
    motor control
    hallux valgus
    pieszy
    wskaźnik masy ciała
    kontrola silnika
    paluch koślawy
    Opis:
    Purpose: Etiology of hallux valgus (HV) remains unclear and effective treatments and prophylaxis for this condition are lacking and conclusions of researches concerning HV are inconsistent. Recognition of the function-structure interrelation in foot at the early stage of valgus alignment of first metatarsophalangeus joint (1stMTPJ) would help explain the etiology of HV. Methods: The frequency of weight-shifting patterns during walking and the body mass index (BMI) were assessed relative to goniometric measurements of the 1stMTPJ angle in adolescents. Weight-shifting patterns were identified with a plantar pressure analysis, performed with the GaitlineMaxline Distance method. Results: As the 1stMTPJ angle widened, the frequency distributions of identified weight-shifting patterns became increasingly lopsided, due to the favoring or disfavoring of one pattern at the expense of the other. The two sexes showed opposite trends in the weight-shifting patterns that were favored/disfavored, relative to participants with a 0º 1stMTPJ angle. The clear predominance of a central-shift pattern, at the expense of a medial-shift, occurred with the largest (20º) 1stMTPJ angle among girls. Additionally, the BMI distributions associated with 1stMTPJ angle characteristics showed opposite trends between the sexes. Conclusions: Valgus alignment of 1stMTPJ among adolescents were associated with limitations in weight-shifting freedom of the foot during walking, that could be involved in maintaining balance. An 1stMTPJ angle of 20º, where distinct limitations were observed, might serve as a criterion of HV pathology.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 3; 95--104
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Dajcie mi rewolwer, a poruszę wszystkie budynki” Architektura z punktu widzenia Teorii Aktora-Sieci (ANT)
    Autorzy:
    Latour, Bruno
    Yaneva, Albena
    Bińczyk, Ewa
    Gużyński, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199838.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    ANT
    architektura
    budynek
    ruch
    projekt
    architecture
    building
    movement
    project
    Opis:
    Our building problem is just the opposite of Etienne Jules Marey’s famous inquiry into the physiology of movement. Through the invention of his “photographic gun,” he wanted to arrest the flight of a gull so as to be able to see in a fixed format every single successive freeze-frame of a continuous flow of flight, the mechanism of which had eluded all observers until his invention. What we need is the reverse: the problem with buildings is that they look desperately static. It seems almost impossible to grasp them as movement, as flight, as a series of transformations. Everybody knows—and especially architects, of course—that a building is not a static object but a moving project, and that even once it is has been built, it ages, it is transformed by its users, modified by all of what happens inside and outside, and that it will pass or be renovated, adulterated and transformed beyond recognition. We know this, but the problem is that we have no equivalent of Marey’s photographic gun: when we picture a building, it is always as a fixed, stolid structure that is there in four colors in the glossy magazines that customers flip through in architects’ waiting rooms. If Marey was so frustrated not to be able to picture in a successive series of freeze-frames the flight of a gull, how irritating it is for us not to be able to picture, as one continuous movement, the project flow that makes up a building. Marey had the visual input of his eyes and was able to establish the physiology of flight only after he invented an artificial device (the photographic gun); we too need an artificial device (a theory in this case) in order to be able to transform the static view of a building into one among many successive freeze-frames that could at last document the continuous flow that a building always is.
    Nasz problem z budynkami to dokładne przeciwieństwo problemu, z którym zmagał się Etienne Jules Marey, przeprowadzając swoje słynne badanie fizjologii ruchu. Przy pomocy wynalezionego przez siebie „fotorewolweru” (ilustracja 1) chciał on uchwycić lot mewy w taki sposób, żeby móc zobaczyć każdą stopklatkę płynnego ruchu, którego mechanizm wymykał się obserwatorom aż do momentu pojawienia się tego właśnie wynalazku (ilustracja 2 i 3). My potrzebujemy czegoś przeciwnego, problem z budynkami polega bowiem na tym, że wydają się one dramatycznie statyczne. Uchwycenie ich jako ruchu, lotu czy serii przemian wydaje się prawie niemożliwe. Wszyscy – zwłaszcza architekci – wiedzą, że budynek nie jest statycznym obiektem, ale raczej dynamicznym projektem. Nawet kiedy zostanie już wybudowany, każdy budynek zaczyna się starzeć, jest przekształcany przez użytkowników, a także modyfikowany przez wszystko, co wydarza się na zewnątrz i wewnątrz. Przeminie on lub zostanie odnowiony przy użyciu nowych materiałów, często zmieniony nie do poznania. Wiemy to wszystko, lecz problemem pozostaje to, że nie dysponujemy odpowiednikiem fotorewolweru Marey’a: kiedy myślimy o budynku, jest on zawsze nieruchomą, obojętną strukturą, przedstawianą w barwach procesowych2 na błyszczących stronach czasopism, przerzucanych przez klientów siedzących w poczekalniach biur projektowych. Skoro niemożność sfotografowania lotu mewy jako serii następujących po sobie stopklatek tak bardzo frustrowała Marey’a, jakże irytująca musi być dla nas niemożność zobrazowania płynności i ciągłego ruchu konstytuującego każdy budynek. W oparciu o dostępne mu dane wzrokowe Marey mógł ustalić fizjologię lotu dopiero po wynalezieniu sztucznego urządzenia (fotorewolweru). My również potrzebujemy narzędzia (w tym przypadku teorii), abyśmy mogli przemienić statyczny obraz budynku w serię następujących po sobie stopklatek, które ostatecznie pokażą, że każdy budynek to tak naprawdę dynamiczny projekt (ilustracja 4).
    Źródło:
    Avant; 2018, 9, 3; 15-24
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies