Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lasek, Piotr" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Architektka, projektantka, inwentaryzatorka i urzędniczka. Aktywność zawodowa Gizelli Gryczyńskiej w latach 1932–1939
    Architect, Designer, Inventory Taker and Clerk. Professional Activity of Gizella Gryczyńska in the Years 1932–1939
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15619075.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Gizella Margulies
    Gizella Gryczyńska
    Jews
    history of Jews in Poland
    inventorying historical monuments
    Kazimierz Dolny
    shtetl
    female architects
    architecture
    Great Depression
    Society for the Protection of the Monuments of the Past
    Central Office for Inventorying Historic Monuments
    Labour Fund
    Żydzi
    historia Żydów w Polsce
    inwenaryzacja zabytków
    sztetl
    architektki
    architektura
    wielki kryzys
    Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
    Centralne Biuro Inwentaryzacji Zabytków Sztuki
    Fundusz Pracy
    Opis:
    Celem artykułu jest uzupełnienie biografii Gizelli Gryczyńskiej (do 1936 r. używającej panieńskiego nazwiska Margulies) - polskiej architektki pochodzenia żydowskiego. Analiza źródeł archiwalnych oraz materiałów zgromadzonych w Zbiorach Fotografii i Rysunków Pomiarowych Instytutu Sztuki PAN umożliwiła zaprezentowanie aktywności Gizelli Gryczyńskiej na polu inwentaryzacji zabytków. W artykule omówiono jej udział w akcji inwentaryzacyjnej w Kazimierzu Dolnym, prowadzonej w latach 1933–1934 pod egidą Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości w ramach rządowego Funduszu Pracy. Jednoczenie dzięki kwerendom w Archiwum Państwowym w Kielcach oraz Dziale Ewidencji Studentów Politechniki Warszawskiej udało się ujawnić szereg nieznanych dotąd materiałów źródłowych, rzucających nowe światło na działalność zawodową i życie osobiste Gizelli Gryczyńskiej po 1936 r., a tym samym ukazać dorobek życiowy bohaterki artykułu w odmiennej perspektywie, z uwzględnieniem kontekstu ekonomicznego i społecznego tamtych czasów.
    The aim of the article is to supplement the biography of Gizella Gryczyńska, until 1936 Margulies, a Polish architect of Jewish origin. An analysis of archival sources and materials from the Collections of Photographs and Survey Drawings held at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences has made it possible to present her activity in the field of inventorying historical monuments. The article describes Gizella Gryczyńska's participation in the inventory-taking action conducted in the years 1933–1934 in Kazimierz Dolny under the aegis of the Society for the Protection of the Monuments of the Past in the framework of the governmental Labour Fund. At the same time, search queries conducted in the State Archive in Kielce and in the Student Records Division of the Warsaw University of Technology revealed a number of hitherto unknown source materials that shed new light on Gryczyńska's professional activity and personal life after the year 1936. Thus, it has been possible to present her achievements in a new perspective, taking under consideration the economic and social context of the era.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 981-1006
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prywatne zamki polskich dowódców z czasów wojny trzynastoletniej
    Private castles of Polish commanders during the Thirteen Years War
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365817.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    wojna trzynastoletnia
    zaciężni
    zamki prywatne
    architektura obronno�rezydencjonalna
    Thirteen Years War
    mercenaries
    private castles
    defensive-residential
    architecture
    Opis:
    In the second half of the fifteenth century there was a dynamic development in firearms. Improvements were made both to the artillery and firearms, as well as to the technique of using this type of weapon. In Central Europe, the war between the Kingdom of Poland and the Confederation of Prussian states with the Teutonic Order, known as the Thirteen Years War, served as a training ground for the development of firearms. The use of firearms and artillery in this conflict, during both field battles and, above all, during the numerous sieges of cities and castles, draws closer attention to the influence that these struggles have had on the defensive architecture of the Kingdom of Poland. This article analyses the defences of the headquarters of the most important Polish military commanders (such as Piotr Szamotulski, Piotr Dunin, Paweł Jasieński), created during the war and immediately after the war. The study demonstrated that the experiences of the Thirteen Years War were not fully exploited by its most important combatants on the Polish side. The majority of Polish noblemen (who were jointly commanders of mercenaries, state armies or mass levées) in the formulation or reconstruction of their headquarters emphasised prestige, so these often appear archaic from the military point of view, but with a representative form – the residential tower. Perhaps the reasons were economic considerations, or the belief that large military forces with strong artillery made small concentrations of resistance futile, so it was not worth investing in their excessive fortification. Only in the architecture of Peter Dunin’s castle in Ujazd are there visible attempts at the modernization of its defences, however, alongside the simultaneous development of the residential and representative zone.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 296, 2; 233-262
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kasper Sadłocha Niżeński herbu Korczak jako inwestor, dostawca budowlany i królewski praefectus fabricae
    Kasper Sadłocha Niżeński Bearing the Korczak Coat of Arms as Investor, Construction Supplier, and Royal Praefectus Fabricae
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16013073.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Kasper Sadłocha Niżeński
    wieża mieszkalna
    król Zygmunt August
    królewski praefectus fabricae
    tower
    Sigismund Augustus
    royal praefectus fabricae
    Opis:
    Postać Kaspra Sadłochy Niżeńskiego pozostawała dotąd na marginesie zainteresowań badaczy architektury Warszawy XVI w. Tymczasem aktywność publiczna tego człowieka w dużej mierze związana była właśnie z architekturą, a skala i zakres powierzanych mu przedsięwzięć pozwalają sądzić, że był osobą doskonale zorientowaną w realiach ówczesnych inwestycji budowlanych. Co więcej, prócz nadzoru i realizacji królewskich przedsięwzięć Sadłocha konsekwentnie realizował także własne. Informacje o jego siedzibach dostarczają wiele wiadomości zarówno o horyzontach umysłowych Sadłochy, jak też o aspiracjach i działalności inwestycyjnej ówczesnych przedstawicieli stanu szlacheckiego. Kasper pochodził z Małopolski, a na świat przyszedł w Osieku w ziemi sandomierskiej. Pieczętował się herbem Korczak, jednocześnie przez większość życia pisał się z Osieka, był więc przedstawicielem szlachty miejskiej. Swoją karierę rozpoczął na dworze Bony, by po śmierci królowej związać się z jej synem, Zygmuntem Augustem. Z jego rozkazu Sadłocha od 1568 roku zarządzał budową pierwszego stałego mostu na Wiśle w Warszawie (we współpracy ze starostą warszawskim Zygmuntem Wolskim), zaś od 1569 również rozbudową zamku warszawskiego. Pod koniec życia króla był wzmiankowany jako jego sekretarz. Działalność publiczna Sadłochy stawia go w rzędzie najciekawszych postaci ówczesnego Królestwa Polskiego. Dobrze zachowany, skrupulatnie prowadzony rejestr wydatków warszawskiego kanonika i sekretarza królewskiego pozostaje niezwykle ważnym źródłem, umożliwiającym szczegółowe zapoznanie się z funkcjonowaniem dużej, królewskiej inwestycji z ostatniej ćwierci XVI wieku od jej zaplecza organizacyjnego i materiałowego. Słabo poznanym zagadnieniem były np. kwestie związane ze sprowadzeniem odpowiedniego budulca oraz zapewnieniem wykwalifikowanych robotników do jego obróbki. Istotne są także dane na temat składu narodowościowego ekipy budowlanej oraz sposobu, w jaki Sadłocha tym zespołem zarządzał (tu interesujące wydają się zwłaszcza kwestie opieki zdrowotnej, wypłacanych zapomóg czy nagród). Casus Sadłochy umożliwia także badania nad mentalnością i upodobaniami niedocenianej i słabo dotychczas rozpoznanej grupy społecznej, czyli szlachty miejskiej. Ambitny kanonik konsekwentnie realizował marzenie o własnej, najlepiej położonej extra muros siedzibie, przy czym przynajmniej jedna z realizacji Sadłochy, przyjęła znamienną formę wieży. Relikty opisywanej budowli są wciąż czytelne w piwnicach wschodniego skrzydła gmachu dawnego Towarzystwa Dobroczynności, stanowiącego obecnie siedzibę Caritas Archidiecezji Warszawskiej (ul. Karkowskie Przedmieście 62). Jak widać, ów syn rajcy z Osieka miał aspiracje zbliżone do osób z kręgu elity władzy Królestwa. W tym kontekście działalność publiczna Sadłochy stanowi ważny przyczynek do badań nad rolą kulturotwórczą środowiska sekretarzy królewskich Wprawdzie trudno zaliczyć Sadłochę do ówczesnej ścisłej elity władzy, jednocześnie jednak jego działalność budowlana, opieka nad szkołą kolegiacką czy wspieranie szpitali warszawskich potwierdzają spostrzeżenia o środowisku kancelarii monarszej jako swoistej elicie kulturalnej kraju. Odmienny od większości sekretarzy królewskich był jedynie gust kanonika Sadłochy jeśli chodzi o architekturę. Zamiast „na sposób włoski” budować wille czy kaplice kopułowe wolał on zrealizować wieżę mieszkalną – tradycyjny, sięgający korzeniami XV stulecia model siedziby rycerskiej.  
    The figure of Kasper Sadłocha Niżeński until now has remained on the margin of the interests of researchers into 16th-century Warsaw architecture. Meanwhile, his public activity was to a great extent related precisely to architecture, while the scale and extent of the projects he was assigned allow to think that he was really very well-updated on the realities of construction projects of the period. What is more, apart from the supervision and implementation of the King’s  building undertakings, Sadłocha was also consistently involved in implementing his own projects. Information on his seats provide much knowledge of both intellectual horizons of Sadłocha and his aspirations, and the investment projects of the then nobility. From Lesser Poland, Kasper was born in Osiek, in the Sandomierz Region. He bore the Korczak coat of arms, and throughout most of his life he would write of himself as ‘of Osiek’, he was thus a representative of town gentry. He began his career at the court of Queen Bona, to later, following her death, affiliate himself with her son Sigismund Augustus.  It was on the latter’s order that as of 1568 Sadłocha supervised the construction of the first permanent bridge on the Wisła in Warszawa (in cooperation with Warszawa Starost Zygmunt Wolski), while as of 1569 also the extension of the Warszawa Castle. By the end of the King’s life he was referred to as his Secretary. Sadłocha’s public activity places him among the most intriguing individuals of the then Kingdom of Poland. A well-preserved, meticulously kept register of expenses of the Warszawa Canon and Royal Secretary, continues to serve as a precious source providing details of the operations of a royal major investment from the last quarter of the 16th century as seen from organizational and material background. For instance, what has not been sufficiently investigated is the issue of supplying adequate building materials and securing qualified workforce for their treatment. Essential information is also that on the national composition of the building team as well as the means Sadłocha used to run this team  (particularly interesting in this respect seem the issues of healthcare, paid out, aid or prizes).  Moreover, Sadłocha’s case allows to investigate mentality and predilections of the underestimated and as yet not thoroughly identified social group, namely urban nobility. The ambitious Canon was consistent while implementing his dream of having his own, preferably extra muros seat; interestingly, at least one of Sadłocha’s projects was in a peculiar form of the tower. The relics of the described building are still clearly visible in the cellars of the eastern wing of the former Charity Society’s edifice, today part of the Warsaw Archdiocese Caritas at 62 Krakowskie Przedmieście Street. As can be seen, the son of the Osiek Councillor boasted aspirations close to those from the elite of the ruling circles in the Kingdom. In this context the public activity of Sadłocha is an important contribution to the research into the culture-forming role played by royal secretaries. Although it is not possible to rank Sadłocha among the then ruling elite, his construction activity, care of the Collegiate school, or support provided to Warsaw hospitals confirm the observation that the circle of Royal Chancellery people constituted a cultural elite in their country. However, what distinguished Canon Sadłocha was his taste in architecture. Instead of following the ‘Italian manner’ when constructing villas or domed chapels, he preferred to raise a residential tower: a traditional model of a knight’s residence well rooted in the 15th century.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 1; 79-101
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Iława w świetle źródeł kartograficznych XVII-XVIII wieku
    Iława (Deutsch Eylau) in the light of cartographic sources from the 17th until the 18th century
    Autorzy:
    Szczepański, Seweryn
    Lasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365804.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    Iława
    Jeziorak
    źródła kartograficzne
    Iława (formerly Deutsch Eylau)
    Jeziorak (formerly Geserich-See)
    cartogrphics
    materials
    Opis:
    This article aims to present the urban space of Iława (former Deutsch Eylau). The authors mainly draw on cartographic sources from the 17th and 18th centuries. The first source – a map of Jeziorak Lake (formerlyGeserich See) from 1620, allows many conclusions to be reached about the view of the town in modern times. The authors also discuss two plans from the second half of the 18th century. In order to complement our knowledge of the items that appear in the 17th and 18th centuries, it was necessary to use several plans from the 19th century
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2016, 292, 2; 333-352
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe spojrzenie na pałac biskupów płockich w Broku
    A New Assessment of the Płock Bishops’ Palace in Brok
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Związek, Tomasz
    Wółkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23322367.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Brok
    palace
    Henryk Firlej
    the bishopric of Płock
    ceremonial residence architecture
    Baroque architecture
    episcopal residences
    villas
    Jan Wolff
    Society for the Protection of Historic Monuments
    Jarosław Wojciechowski
    pałac
    biskupstwo płockie
    architektura rezydencjonalna
    architektura barokowa
    rezydencje biskupie
    wille
    Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
    Opis:
    Problematykę biskupiego pałacu czy też willi w Broku podejmowano w licznych opracowaniach. Niemal całkowite zniszczenie zabytku utrudniało jednak prowadzenie pogłębionych badań nad jego pierwotną architekturą i zdefiniowanie kręgu potencjalnych budowniczych. Funkcja budowli oraz jej nazewnictwo również pozostawało niejasne, ponieważ w niektórych materiałach określano ją jako zamek. Na podstawie dokumentacji wizualnej i dotychczas nieznanych oraz niewykorzystanych źródeł pisanych przedstawiono w artykule nowe ustalenia na temat architektury pałacu, umożliwiające jego pełną rekonstrukcję. Ustalenia te nie tylko uzupełniają w istotny sposób historię budowy, ale też otwierają interesujące perspektywy badawcze dotyczące kwestii genezy stylistycznej, wykonawstwa, funkcji, znaczenia, wreszcie miejsca, jakie pałac zajmował w architekturze rezydencjonalnej Polski 1. ćwierci XVII stulecia.
    The issue of the episcopal palace – or villa – in Brok has been addressed in numerous studies. The nearly complete destruction of the structure, however, made it difficult to conduct in-depth research into its original architecture and to define the circle of its potential builders. The function of the building and the relevant terminology were unclear as well, since some sources referred to it as a castle. On the basis of visual documentation and hitherto unknown and unused written sources, the article presents new findings on the architecture of the palace, enabling its full reconstruction. These findings not only materially supplement its construction history, but also open up interesting research perspectives on the questions of the palace’s stylistic origins, the builders involved in its construction, its function, significance, and finally the place it occupied in the residential architecture of Poland in the first quarter of the 17th century.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 147-178
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Differences in the clinical course of acute appendicitis in the elderly in comparison to younger populati
    Autorzy:
    Zbierska, Katarzyna
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Wałęga, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394163.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    acute appendicitis
    elderly
    symptoms
    Opis:
    Acute appendicitis (AA) still remains the most common acute surgical abdominal emergency. Although 90% of cases occur in children and young adults, the incidence in the elderly amounts up to 10% and is constantly rising. The aim of the study was to assess the differences between clinical presentation in the elderly patients with AA compared to the younger patients. Additional aim was to assess the correlation between in-hospital time delays and patients’ outcomes. Material and methods. We conducted a retrospective analysis of medical data of 274 patients admitted to 3rd Department of General Surgery in Cracow between January 2011 and December 2013 due to AA. The elderly group comprised 23 patients aged 65 and above and the non-elderly group consisted of 251 patients. Results. The groups did not differ in symptoms and their duration, type of surgery and its duration. However, time from admission to ED to the beginning of the procedure was significantly lower in the elderly group (575.56 vs 858.9 min; p=0.03). The elderly had longer hospital stay (6.08 vs 4.69 days; p=0.004). In the elderly group the perforation rate was close to reaching statistical significance (26.1% vs 12.4%; p=0.06). No mortality was noted in both groups and morbidity was slightly higher in elderly group (17.4% vs 10%; p=0.26). Conclusions. There was no difference in the clinical presentation between elderly and non-elderly patients group. However, elderly patients presented with a more progressed inflammation of the appendix. The hospital stay was longer in the elderly group, without any mortality and with higher rate of morbidity in this group. The length of the preoperative phase was significantly shorter, confirming the awareness of importance of time in the elderly patients with acute abdomen.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 142-146
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różnice w przebiegu klinicznym ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego u osób starszych w porównaniu do młodszych pacjentów
    Autorzy:
    Zbierska, Katarzyna
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Wałęga, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394200.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ostre zapalenie wyrostka robaczkowego
    osoby starsze
    objawy
    Opis:
    Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (OZWR) pozostaje nadal najczęstszą przyczyną objawów ostrego brzucha. 90% przypadków występuje u dzieci i młodych dorosłych, częstość występowania u osób w wieku podeszłym sięga aż 10% i stale rośnie. Celem pracy była ocena różnic w manifestacji OZWR u osób starszych w porównaniu do młodszych pacjentów. Dodatkowym celem była ocena wpływu opóźnienia w diagnostyce przedoperacyjnej na wyniki leczenia. Materiał i metodyka. Wykonano retrospektywną analizę danych medycznych 274 chorych przyjętych do III Kliniki Chirurgii Ogólnej w Krakowie w latach 2011-2013 z powodu OZWR. Do grupy starszych pacjentów włączono 23 pacjentów w wieku 65 lat oraz starszych, a do grupy pacjentów młodszych 251 osób poniżej 65 lat. Wyniki. Grupy nie różniły się między sobą rodzajem objawów, czasem ich trwania, rodzajem zabiegu i czasem jego trwania. Czas od przyjęcia do SOR-u do początku operacji był istotnie krótszy w grupie pacjentów starszych (575,56 vs 858,9 min; p=0,03). Pacjenci w wieku podeszłym byli też dłużej hospitalizowani (6,08 vs 4,69 dni; p=0,004). Ponadto u starszych pacjentów częstość występowania perforacji wyrostka robaczkowego zbliżała się do poziomu istotności statystycznej (26,1% vs 12,4%; p=0,06). Nie zaobserwowano zgonów w badanych grupach, jednak w grupie starszych chorych nieznacznie częściej odnotowano powikłania (17,4% vs 10%; p=0,26). Wnioski. Badane grupy nie różniły się manifestacją kliniczną OZWR. Jednak u starszych pacjentów występował bardziej zaawansowany histopatologicznie stan zapalny wyrostka robaczkowego. Również okres hospitalizacji był dłuższy w tej grupie pacjentów. W obu grupach nie występowały zgony, a powikłania występowały częściej u osób starszych. Faza przedoperacyjna była istotnie krótsza u starszych chorych, co potwierdza świadomość istotności czasu w postępowaniu z pacjentami z objawami ostrego brzucha w wieku podeszłym.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 3; 249-257
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Risk Factors for Wound Dehiscence after Laparotomy – Clinical Control Trial
    Autorzy:
    Kenig, Jakub
    Richter, Piotr
    Żurawska, Sabina
    Lasek, Anna
    Zbierska, Katarzyna
    Nowak, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396927.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    dehiscence
    risk factors
    Opis:
    Described in the literature dehiscence rate in the adult population is 0.3-3.5%, and in the elderly group as much as 10%. In about 20-45% evisceration becomes a significant risk factor of death in the perioperative period. The aim of the study was to identify the main risk factors for abdominal wound dehiscence in the adult population. Material and methods. The study included patients treated in the 3rd Department of General Surgery, Jagiellonian University Collegium Medicum in Cracow in the period from January 2008 to December 2011, in which at that time laparotomy was performed and was complicated by wound dehiscence in the postoperative period. For each person in a research group, 3-4 control patient were selected. Selection criteria were corresponding age (± 2-3 years), gender, underlying disease and type of surgery performed. Results. In 56 patients (2.9%) dehiscence occurred in the postoperative period with 25% mortality. The group consisted of 37 men and 19 women with the mean age of 66.8 ± 12.6 years. Univariate analysis showed that chronic steroids use, surgical site infection, anastomotic dehiscence/fistula in the postoperative period and damage to the gastrointestinal tract are statistically significant risk factors for dehiscence. Two first of these factors occurred to be independent risk factors in the multivariate analysis. In addition, due to the selection criteria, a group of risk factors should also include male gender, emergency operation, midline laparotomy, colorectal syrgery and elderly age (> 65 years). Logistic regression analysis did not show that a particular surgeon, time of surgery or a particular month (including holiday months) were statistically significant risk factor for dehiscence. Conclusions. Wound dehiscence is a serious complication with relatively small incidence but also high mortality. Preoperative identification of risk factors allows for a more informed consent before patient’s treatment and to take measures to prevent or minimize the consequences of complication associated with it.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 11; 565-573
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gastrointestinal obstruction in patients previously treated for ma
    Autorzy:
    Budzyński, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Winiarski, Marek
    Major, Piotr
    Wałęga, Piotr
    Natkaniec, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Rogala, Joanna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393965.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    gastrointestinal obstruction
    adhesive bowel obstruction
    malignant bowel obstruction
    Opis:
    Bowel obstruction is a common condition in acute surgery. Among the patients, those with a history of cancer consist a particular group. Difficulties in preoperative diagnosis – whether obstruction is benign or malignant and limited treatment options in patients with reoccurrence or dissemination of the cancer are typical for this group. The aim of the study was to analyze causes of bowel obstruction in patients with history of radical treatment due to malignancy. Material and methods. Patients with symptoms of bowel obstruction and history of radical treatment for malignancy who were operated in 2nd and 3rd Department of General Surgery JUCM between 2000 and 2014 were included into the study. The patients were divided into 2 groups based on type of mechanical bowel obstruction (group 1 – adhesions, group 2 – malignant process). Results. 128 patients were included into the study – group 1: 67 (52.3%) and group 2: 61 (47.7%). In the second group bowel obstruction was caused by reoccurrence in 25 patients (40.98%) and dissemination in 36 (59.02%). The mean time between onset of the symptoms of bowel obstruction and the end of treatment for the cancer was 3.7 and 4.4 years, respectively in group 1 and 2 (p>0.05). Median time between onset of the symptoms and admission to Emergency Department was significantly longer in patients with malignant bowel obstruction compared to those with adhesions (11.6 ±17.8 days vs 5.1 ± 6.9 days, p=0.01). Considering type of surgery due to bowel obstruction, in first group in most patients (69.2%) bowel resection was not necessary and in the second group creation of jejuno-, ileo- or colostomy was the most common procedure. Morbidity was significantly higher in second group (45.9% vs 28.26%, p<0.05) but there was no difference in mortality (26% vs 24%, p>0.05). In both groups the most common localization of primary malignancy was colon. Conclusions. In analyzed group of patients frequency of bowel obstruction caused by adhesions and malignancy was similar. However, in patients with bowel obstruction caused by malignancy morbidity was significantly higher and duration of symptoms was longer. There was no diagnostic procedure which would allow to differentiate the cause of bowel obstruction preoperatively and the diagnosis was made during the operation.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 93-98
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrożność przewodu pokarmowego u chorych leczonych wcześniej z powodu nowotworu złośliwego
    Autorzy:
    Budzyński, Piotr
    Pędziwiatr, Michał
    Kenig, Jakub
    Lasek, Anna
    Winiarski, Marek
    Major, Piotr
    Wałęga, Piotr
    Natkaniec, Michał
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Rogala, Joanna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393998.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    niedrożność przewodu pokarmowego
    niedrożność zrostowa
    niedrożność nowotworowa
    Opis:
    Mechaniczna niedrożność przewodu pokarmowego jest częstym schorzeniem spotykanym podczas ostrego dyżuru chirurgicznego. Szczególną grupę stanowią chorzy, którzy wcześniej byli leczeni z powodu nowotworów złośliwych. W grupie tej występują trudności w przedoperacyjnym ustaleniu charakteru niedrożności oraz ograniczone możliwości radykalnego leczenia u chorych ze wznową lub rozsiewem nowotworu. Celem pracy była analiza przyczyn niedrożności przewodu pokarmowego u chorych wcześniej leczonych radykalnie z powodu nowotworu złośliwego. Materiał i metodyka. Do badania włączono pacjentów operowanych w II i III Katedrze Chirurgii Ogólnej CM UJ w latach 2000‑2014 z powodu objawów niedrożności przewodu pokarmowego, leczonych wcześniej radykalnie z powodu choroby nowotworowej. Kryterium wyłączenia stanowiło pierwotnie paliatywne leczenie oraz potwierdzona wznowa procesu nowotworowego. Chorych podzielono na dwie grupy, w zależności od przyczyny niedrożności (grupa 1 – zrosty, grupa 2 – choroba nowotworowa). Wyniki. Do badania włączono 128 pacjentów – grupa pierwsza: 67 (52,3%), grupa druga 61 (47,7%). W grupie drugiej u 25 chorych stwierdzono wznowę miejscową (40,98%), a u 36 (59,02%) rozsiew nowotworowy. Średni odstęp pomiędzy wystąpieniem objawów niedrożności a pierwotnym leczeniem wynosił w grupie pierwszej 3,7 lat, natomiast w grupie nowotworowej był nieistotnie dłuższy – 4,4 lat (p>0,05). Mediana czasu trwania objawów wynosiła odpowiednio 11,6 ± 17,8 dni w grupie 2, a w grupie 1 5,1± 6,9 dni (p=0,01). W grupie 1 u większości (61,19%) przeprowadzono zabieg bez konieczności resekcji jelita. W grupie 2 najczęstszym zabiegiem było wyłonienie stomii (68,85%). Zaobserwowano częstsze występowanie powikłań w grupie 2 (45,9% vs 28,36%, p<0,05) przy podobnym odsetku śmiertelności (26% vs 24%, p>0,05). Najczęstszą pierwotną lokalizacją nowotworu w obu grupach było jelito grube. Wnioski. W analizowanej grupie chorych częstość występowania niedrożności nowotworowej była porównywalna z niedrożnością spowodowaną przyczynami nienowotworowymi. W grupie chorych z niedrożnością nowotworową odsetek powikłań był istotnie wyższy, a czas trwania objawów wyraźnie dłuższy. Ponieważ nie istnieje technika diagnostyczna pozwalająca jednoznacznie odróżnić obie grupy przedoperacyjnie, ostateczne rozpoznanie stawiane jest zwykle podczas operacji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 159-168
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effects of bariatric surgery on cardiovascular risk factors among morbidly obese patients
    Autorzy:
    Major, Piotr
    Kowalczuk, Aleksandra
    Wysocki, Michał
    Osadnik, Sonia
    Pędziwiatr, Michał
    Głuszewska, Anna
    Pisarska, Magdalena
    Małczak, Piotr
    Lasek, Anna
    Kisielewski, Michał
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393464.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    morbid obesity
    bariatric surgery
    laparoscopic sleeve gastrectomy
    laparoscopic Roux-en-Y Gastric Bypass cardiovascular risk factors
    SCORE
    Framingham
    Opis:
    Aim of the study: The aim of this study was to evaluate the influence of laparoscopic sleeve gastrectomy and laparoscopic Roux-en-Y gastric by-pass on risk factors of cardiovascular diseases. Material and methods: We analyzed prospectively collected data of patients operated for morbid obesity who were qualified for laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) or laparoscopic Roux-en-Y gastric by-pass (LRYGB). Risk factors for wyłączecardiovascular diseases were assessed with the SCORE scale and both full and hard Framingham cardiovascular risk scores (FCRs). The data were collected on admission and one year after the procedures. We enrolled 264 patients (119 females, 116 males, 40.2±9.9 years old), of whom 117 underwent LRYGB and 118 LSG, respectively. Results: Preoperatively, 12% of patients were in the high-risk category of the SCORE scale, 65% were in the moderate risk category, and 24% were in the low-risk category. The median score of the SCORE scale was 1 (1-2). Lipid-based full FCR was 34.5% (24%-68%) and the hard FCR was 17.5% (10%-52%), while the respective BMI-based FCRs were 59% (31%-84%) and 37% (15%-67%). One year after the procedures, the mean %EBMIL (62.88%±20.02%) and %EWL (53.18%±15.87) were comparable between both procedures. Hypertension treatment was not necessary in 33 patients after LSG and in 55 after LRYGB. Diabetes mellitus remitted in 9 and 29 patients, respectively. Both procedures significantly reduced high and moderate risk prevalence in the SCORE scale in favor of the low risk category. Surgical interventions resulted in significant reductions of FCRs 1 year after surgery ( p<0.001). Conclusions: Both LSG and LRYGB lead to a significant and comparable body mass reduction. Both procedures significantly decrease of the risk of cardiovascular diseases, based on SCORE and Framingham scales.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 41-49
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zabiegów bariatrycznych na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z otyłością olbrzymią
    Autorzy:
    Major, Piotr
    Kowalczuk, Aleksandra
    Wysocki, Michał
    Osadnik, Sonia
    Pędziwiatr, Michał
    Głuszewska, Anna
    Pisarska, Magdalena
    Małczak, Piotr
    Lasek, Anna
    Kisielewski, Michał
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393498.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    otyłość olbrzymia
    chirurgia bariatryczna
    laparoskopowa rękawowa resekcja żołądka
    laparoskopowa operacja wyłączenia żołądkowego
    czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych
    SCORE
    Framingham
    Opis:
    Cel badania: Celem badania była ocena wpływu laparoskopowej rękawowej resekcji żołądka oraz laparoskopowego wyłączenia żołądkowego typu Roux-en-Y na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Materiał i metody: Analizowaliśmy prospektywnie zebrane dane dotyczące pacjentów poddawanych leczeniu operacyjnemu z powodu otyłości olbrzymiej, których zakwalifikowano do laparoskopowej rękawowej resekcji żołądka (LSG) lub laparoskopowego wyłączenia żołądkowego typu Roux-en-Y (LRYGB). Czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oceniano z użyciem karty ryzyka SCORE oraz skali całkowitego ryzyka i ryzyka ciężkich chorób sercowonaczyniowych Framingham (FCR). Dane zebrano przy przyjęciu oraz rok po zabiegu. Do badania włączono 235 pacjentów (119 kobiet i 116 mężczyzn, średnia wieku 40,2 lat+/-9,9 lat), z których 117 zostało poddanych LRYGB, a 118 – LSG. Wyniki: Przed operacją 12% pacjentów znajdowało się w grupie wysokiego ryzyka SCORE, 65% w grupie umiarkowanego ryzyka, a 24% w grupie niskiego ryzyka. Mediana wyniku SCORE wyniosła 1 (1–2). Wynik FCR w oparciu o stężenie lipidów wyniósł 34,5% (24–68%), ryzyko ciężkich chorób wyniosło 17,5% (10–52%), podczas gdy wyniki FCR w oparciu o BMI wyniosły odpowiednio 59% (31–84%) oraz 37% (15–67%). W rok po zabiegu średnie %EBMIL (62,88%+/-20,02%) oraz %EWL (53,18%+/-15,87%) były porównywalne w przypadku obu zabiegów. Łącznie 33 pacjentów po LSG i 55 po LRYGB nie wymagało leczenia przeciwnadciśnieniowego. Obserwowano remisję cukrzycy u odpowiednio 9 i 29 pacjentów. Oba zabiegi znacząco zmniejszyły występowanie wysokiego i umiarkowanego ryzyka SCORE na korzyść niskiego ryzyka. Interwencje chirurgiczne spowodowały znaczące zmniejszenie wyników FCR w rok po zabiegu (p<0,001). Wnioski: Zarówno LSG jak i LRYGB prowadzą do znaczącego i porównywalnego spadku masy ciała.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 41-49
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of the enhanced recovery after surgery (ERAS) protocol in patients undergoing laparoscopic surgery for colorectal cancer – a comparative analysis of patients aged above 80 and below 55
    Autorzy:
    Pędziwiatr, Michał
    Pisarska, Magdalena
    Wierdak, Mateusz
    Major, Piotr
    Rubinkiewicz, Mateusz
    Kisielewski, Michał
    Matyja, Maciej
    Lasek, Anna
    Budzyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394301.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    ERAS protocol
    fast track protocol
    postoperative care
    colorectal cancer
    colorectal surgery
    advanced age
    laparoscopic surgery
    Opis:
    Age is one of the principal risk factors for colorectal adenocarcinoma. To date, older patients were believed to achieve worse treatment results in comparison with younger patients due to reduced vital capacity. However, papers have emerged in recent years which confirm that the combination of laparoscopy and postoperative care based on the ERAS protocol improves treatment results and may be particularly beneficial also for elderly patients. The aim of the study was to compare the outcomes of laparoscopic surgery for colorectal cancer in combination with the ERAS protocol in patients aged above 80 and below 55. Material and methods. The analysis included patients aged above 80 and below 55 undergoing elective laparoscopic colorectal resection for cancer at the 2nd Department of General Surgery of the Jagiellonian University. They were divided into two groups according to their age: ≥80 years of age (group 1) and ≤55 years of age (group 2). Both groups were compared with regard to the outcome of surgery: length hospital stay, complications, hospital readmissions, degree of compliance with the ERAS protocol, and recovery parameters (tolerance of oral nutrition, mobilisation, need for opioids, restored gastrointestinal function). Results. Group 1 comprised 34 patients and group 2, 43 patients. No differences were found between both groups in terms of gender, BMI, tumour progression or surgical parameters. Older patients typically had higher ASA scores. No statistically significant differences were found with regard to the length hospital stay following surgery (5.4 vs 7 days, p=0.446481), the occurrence of complications (23.5% vs 37.2%, p=0.14579) or hospital readmissions (2.9% vs 2.4%). The degree of compliance with the ERAS protocol in group 1 and 2 was 85.2% and 83.0%, respectively (p=0.482558). Additionally, recovery parameters such as tolerance of oral nutrition (82.4% vs 72.1%, p=0.28628) and mobilisation (94.1% vs 83.7%, p=0.14510) within 24 hours of surgery did not differ among the groups. However, a smaller proportion of older patients required opioids in comparison with younger patients (26.5% vs 55.8%, p=0.00891). Conclusions. Similar levels of compliance with the ERAS protocol may be achieved among patients aged ≥80 and younger patients. When laparoscopy is combined with the ERAS protocol, age does not seem to be a significant factor that could account for worse utcomes. Therefore, older patients should not be excluded from perioperative care based on ERAS principles.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 11; 565-572
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies