Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "LISZKA, PIOTR" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Znaczenie terminu "subsystentność" w teologii chrześcijańskiej
The Meaning of the Term of "Subsistentiality" in Christian Theology
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051059.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
subsystentność
substancja
subsystencja
zdolność
działanie
przyjmowanie
przebywanie
Bóg
Osoby Boskie
stworzenia
osoba ludzka
dusza
ciało
historia
subsistentiality
substance
subsistence
ability
activity
taking
abiding
God
Divine Persons
creatures
human being
soul
body
history
Opis:
Subsystentność, czyli cecha określająca zdolność do wszczepienia w inny byt albo przyjmowania do siebie innych bytów, w teologii rozpatrywana jest w odniesieniu do Boga i stworzeń, a zwłaszcza w refleksji nad osobami ludzkimi. Cechę tę ma przede wszystkim substancja Boga, w której usadowione są trzy Osoby. Odpowiednio też przymiot ten ma każda z trzech Osób, które są usadowione w jednej substancji. Ponadto każda z Nich jest usadowiona w dwóch pozostałych, a także przyjmuje je do siebie. Subsystentność Osoby Boskiej ma inny charakter w odniesieniu do substancji i w odniesieniu do pozostałych dwóch Osób. Bóg Stworzyciel ma zdolność przebywania w stworzeniach i zdolność przyjmowania ich do siebie. Analogicznie wszelkie byty stworzone mają zdolność przyjmowania Boga, ale tylko w sposób aspektowy (ślad Boga), i przebywania w Bogu. Szczególnie subsystentność jest cechą stworzeń personalnych (obraz Boży).
Subsistentiality, which is a feature determining the capability of being interiorised into another being, or of taking other beings into oneself, in theology is considered in relation to God and creatures, and in particular in the reflection over human beings. This feature is, first of all, to be found in the substance of God, which comprises three Persons. This feature is also characteristic of each and every of the three Persons who are located in one substance. Moreover, each of them is located in the remaining two and takes them to Himself. Subsistentiality of the Divine Person has a different character in relation to the substance and in relation to the remaining two Persons. God the Creator has the ability to remain in creatures and the ability to take them to Himself. Similarly, all created beings have the ability to take God but only in an aspect oriented way (the trace of God), and remain in God. In particular, subsistentiality is a feature of personal creatures (the image of God).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 41-54
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hellenizmu na trynitologię
Impact of Hellenism on trinitology
Autorzy:
Liszka CMF, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595480.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
hellenizm, trynitologia, Trójca Święta, monarchianizm
Hellenism, trinitology, Trinity, Monarchianism
Opis:
Zagadnienie, którym zajmuje się artykuł, jest częścią (aspektem) bardziej obszernego problemu, którym jest wpływ hellenizmu na chrześcijaństwo. Na tym fundamencie usadowiona jest refleksja dotycząca kwestii wpływu hellenizmu na trynitologię. Informacje na ten temat zamieszczone są w punkcie pierwszym. Najpierw podjęta została kwestia odróżnienia hellenizmu od helleńskości. Następnie poinformowano, że z obu nurtów wykorzystano to, co stanowi szatę kulturową chrześcijańskiego nauczania trynitarnego w przekazywaniu orędzia w nurt kultury greckiej. Punkt drugi w pierwszej części kieruje uwagę na pierwszą Osobę Boską, co związane jest z refleksją nad zagadnieniem relacji hellenizmu (helleńskości) do Starego Testamentu. Zakorzenienie nowego orędzia w judaistycznym fundamencie poszerza problem o te relacje, a także wprowadza kwestie relacji obu Testamentów. Druga część punktu drugiego koncentruje się na herezji zwanej „monarchianizmem”, w której wszystkie te kwestie się kumulują. Punkt trzeci zajmuje się drugą i trzecią Osobą Bożą. Podkreślona została oryginalność chrześcijaństwa, czyli treści, których nie ma ani hellenizm, ani judaizm. Podobny charakter ma punkt czwarty, który jest kulminacją problematyki całego artykułu.
Hellenism has significantly impacted trinitology. Hellenism mixed all notions and had trinitology regard Divine Persons merely in a symbolic way. Instead of the Trinity there was a fuzzy notion of the Absolute, a kind of super cosmic might. That would mean doing away with Christianity. The statement “God is a person” is less dressed up in this respect, revealing the rejection of the Christian faith. Sure enough, the three Divine Persons share some personal features, together, as a unity, but the Trinity is not a person but three persons. Hellenism and the Old Testament describe merely God’s fatherhood in relation to man. In the Christian faith it is the first person of the Trinity who is the Father in the divine dimension, relating not only to man but to the other Persons of the Trinity. In the run-up to the Millennium, in the God-the-Father Year, generally no mention was made of God the Father, but of Fatherhood. Hardly anybody spoke of the fatherhood in relation to Jesus as expressed in the New Testament in terms of its having the highest, divine dimension; this alone describes fatherhood as the property of God the Father in himself. First one has to believe in the divinity of the person of Jesus Christ, and only then discuss the relationship that holds within the Trinity. The impact of Hellenism on Christianity continues, showing itself in a variety of ways, in theology, in the life of individuals and societies.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 83-98
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hellenizmu na chrystologię
Impact of Hellenism on Christology
Autorzy:
Liszka CMF, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595738.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
hellenizm
chrześcijaństwo
chrystologia
kultura
Pismo Święte
Hellenism
Christianity
Christology
culture
Holy Scripture
Opis:
Hellenism held that man had no worth in relation to God; it recognised the worth of human deeds, and it assumed them to be ultimately determined by the Absolute. Within the scope of doctrine, it was Christology that was most important; it held Christ combined in one person two natures: the divine and the human. Hellenism looked upon man as part of matter that happened to be enlivened by spirit. This led to the conclusion that the incarnation of God’s son could not have a redeeming function. Hellenism directly and indirectly influenced the life of Christians. Indirectly through the way of expressing the essence of the faith that shaped the mode of activities, and directly through the environment in which Christians lived. The struggle of the Church with Hellenism, which negated the worth of man as a being in relation to God, lasted over a long time or, to be exact, it has lasted ever since. Contemporary historical and exegetic research are often influenced by a Hellenistic and Gnostic way of thinking. The hypotheses put forward by present-day scholars make sometimes an impression that it is not the first Christians but the scholars themselves who make up their own Christology, divergent from the one preached by the Magisterium of the Church.
Chrystologia kształtowała się w kulturze judaistycznej i hellenistycznej. Już w Nowym Testamencie, a także w późniejszych pismach chrześcijańskich dostrzec można, że sposób mówienia i ukazywania postaci Chrystusa ma w sobie coś zaczerpniętego ze środowiska greckiego. Rozwój refleksji nad misterium Chrystusa, widoczny w chrześcijańskim piśmiennictwie, a także w sformułowaniach dogmatycznych nie był efektem ulegania wpływom hellenizmu, lecz świadczy o ich przezwyciężeniu i umacnianiu się ortodoksyjnej treści objawionej. Chrystologia tworzona w łączności z życiem Kościoła i uwzględniająca oficjalne ustalenia ukazywała coraz wyraźniej swoją oryginalność i niezależność.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 69-84
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarny aspekt creatio continua
Trinitarian Aspect of Creatio Continua
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607205.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
act of creation
Providence
God
Trinity
creatio continua
persistence
development
fullness
akt stwórczy
opatrzność
Bóg
Trójca Święta
trwanie
rozwój
pełnia
Opis:
The act of creation on the part of God is unique, but it has a trinitarian shape, since it is contained in the internal life of God. The act of creation is the action of Divine Persons. It culminated in the world, created living and non-living, material and non-material beings. From the perspective of world history the act of creation may be looked upon as an act of God that brought about the existence of the world and also as God’s ongoing effort aimed at sustaining the world in its existence and constant bringing about new beings. Creation in general, including creatio continua, has a trinitarian shape. It is an act of three Divine Persons, and especially an act of the Son of God, who as the only one of the Trinity, has the ability to embrace our human condition. This ability found its reflection in the Incarnation. Being both God and man, Christ is not only an acting subject but also a personified Coming into existence.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 369-383
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Subject of Creatio Continua and Its Ecclesial Aspect
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2039375.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
creatio continua
God
trinity
Holy Ghost
Christ
man
participation
persistence
development
fullness
Opis:
It is God who is the subject of creatio continua; in Christianity it is a triune God. Fundamentally divine nature, Divine Persons: God the Father, God the Son and the Holy Spirit, who in the logic of the internal life of the Trinity is third and in relation to the world the most direct. The personal specificity of the Third Divine Person predestines it to activity, creativity, to stirring creative power and action in created beings. The Holy Spirit develops and unites, creates the interior of the beings, combines them and strengthens the link with the Creator. This ongoing creation is encoded in the act of creation and is in keeping with the workings of Providence, which also is a creation of the Trinity, and indirectly a creation of people: individuals and societies. Participation in the act of creation stands in proportion to the growth in holiness, which means it is proportional to becoming a person. Created beings personalize themselves through participation in creatio continua, and by participating in this act, they personalize themselves. All this is implemented though the activity of the intellect, will and emotions. It is Jesus Christ in his capacity of God and man who occupies the centre stage of the ongoing creation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 135-148
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Chalcedonian Dogma as the Synthesis of Earlier Dogmatic Formulas and Reference Point of the Future Ones
Dogmat chalcedoński syntezą wcześniejszych formuł dogmatycznych i punktem odniesienia przyszłych
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695519.pdf
Data publikacji:
2019-01-06
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
The dogmatic formulas are already created by the authors of books of the Bible, afterwards they are appeared in the liturgy and also within the whole tradition of the Church. The most important formulas are that which were created during the first ecumenical councils. They present precise synthesis of the manifested content. They answer for fundamental questions of the Christian faith, mainly within the context of occurrence of statements largely contrary to it. The dogmatic formula should be clear and precise, in order to know to what it is related. All these requirements are met by the Chalcedonian dogma which is the synthesis of earlier dogmatic formulas and the reference point for all formulas which will appear in the future.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2016, 24, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substancjalizm i antysubstancjalizm w teologii chrześcijańskiej
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369138.pdf
Data publikacji:
2020-11-10
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
substancja
substancjalizm
antysubstancjalizm
filozofia
teologia
integralność
substance
substantialism
anti-substantialism
philosophy
theology
integrity
Opis:
Substancja jest kategorią istotną w refleksji nad bytem istniejącym realnie. W dziejach myśli jedni uznawali istnienie tylko jednego rodzaju substancji (monizm, materializm, panteizm), inni przyjmowali istnienie dwóch rodzajów substancji. Oprócz substancji materialnej jest też substancja duchowa (Bóg, anioł, dusza ludzka). Kategoria ta jest ważna w chrześcijańskiej refleksji teologicznej. W dziejach myśli filozoficznej i teologicznej pojawiały się różne postawy. Refleksja integralna łączy ją z innymi kategoriami, takimi jak relacja, wyposażenie wewnętrzne, wygląd i działanie. Błędem jest ograniczenie się tylko do substancji, albo rezygnacja z niej, ale też zaniechanie mówienia o niej.
Substance is an important category in reflection on a being existing in reality. In the history of thought, some recognized the existence of only one type of substance (monism, materialism, pantheism), others accepted the existence of two types of substances. In addition to the material substance, there is also the spiritual substance (God, angel, human soul). This category is important in Christian theological reflection. There were various attitudes in the history of philosophical and theological thought. Integral reflection connects it with other categories, such as: relationship, interior capacity, appearance and operation. It is a mistake to limit yourself only to the substance, to give it up, or seize talking about it.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2020, 31, 1; 139-153
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura substancjalna osoby ludzkiej
The substantial structure of a human being
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037267.pdf
Data publikacji:
2019-02-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
struktura
ciało
dusza
osoba ludzka
społeczność
relacja
autonomia
jedność
structure
body
soul
human being
community
relation
autonomy
unity
Opis:
The statement that a human being is a soul and a body is not sufficient.The way their union comes about in the mutual creation of one human beingis what matters. Moreover, the spiritual substance of a human being hasa different structure than the material substance, yet there is some similarity,indeed something in common. The most difficult issue refers to theexistence of the spiritual element in the body, which unites it with the souland creates the human body out of it. The combination of body and soul, aswell as the human community, has its structure. Individual human beingsand communities are engrafted in the life of the Triune God. The substantialstructure of a human being constitutes the foundation of the social structureand coherent wholeness with the structure of life of the Divine Persons.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 3; 77-98
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Simulation of the evacuation of people in a road tunnel in the event of fire – case study
Autorzy:
Schmidt-Polończyk, Natalia
Burtan, Zbigniew
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853900.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bezpieczeństwo
tunel drogowy
ewakuacja
symulacja
safety
simulation
evacuation
road tunnels
Opis:
This paper provides an analysis of the evacuation process in a road tunnel in the event of a fire, using the example of the tunnel under the Luboń Mały mountain currently being constructed on Expressway S7’s Lubień – Rabka-Zdrój section. As fires are the largest and most dangerous events occurring in road tunnels, it is important to predict the evacuation process as early as at the design stage. The study described here used numerical modelling to simulate evacuation, which made it possible to determine the required safe evacuation time of all tunnel users in a fire. On the basis of the parameters of the tunnel under Luboń Mały, numerical studies were performed for four different fire scenarios, three of which assumed various fire locations with the currently designed two traffic lanes. The fourth variant accounted for the planned extension of the roadway to include three traffic lanes. Eventually, four numerical models were developed involving various fire ignition locations and numbers of potential tunnel users. The values of initial-boundary conditions used in the simulation, such as movement speed during evacuation, shoulder breadth and pre-movement time, were specified on the basis of experimental data for an evacuation performed in smoke conditions in the Emilia tunnel in Laliki. The results lead to the conclusion that if the time of reaching critical conditions in the tunnel is not shorter than 5 minutes 40 seconds for the current design state and 5 minutes 47 seconds for three lanes, the distribution of evacuation exits in the tunnel under Luboń Mały will ensure safe evacuation.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2021, 66, 1; 13-28
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja astronomii z teologią do czasów średniowiecza
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371182.pdf
Data publikacji:
2019-01-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Opis:
Astronomia jest nauką niezależną od wiary, natomiast astrologia jest ściśle powiązana z wierzeniami religijnymi. Astronomia obserwuje kosmos, aby tworzyć teorie, astrologia ma wydźwięk praktyczny, jest sztuką panowania nad kosmosem, ma powiązanie z magią. Na ogół słowa mające w końcówce -logia (np. filologia, teologia) mają charakter bardziej teoretyczny, natomiast nazwy dziedzin bardziej praktycznych mają w końcówce -nomia (np. gastronomia). Tymczasem tutaj mamy sytuację odwrotną. Artykuł niniejszy zajmuje się kwestiami językowymi oraz tłem historycznym jedynie po to, aby odróżnić te dwie dziedziny i ukazać relację między astronomią i teologią. Treść artykułu została ułożona chronologicznie. Przedstawimy najpierw astronomię starożytną, uprawianą w Mezopotamii i w Grecji, a następnie zajmiemy się wykorzystaniem dorobku astronomii w teologii chrześcijańskiej. Ukażemy też powiązania astronomii z islamem.
Astronomy is a science independent of faith, while astrology is closely related to religious beliefs. Astronomy observes space to create theories, astrology has practical implications, it is the art of ruling over the cosmos, it has a connection with magic. In general, the words ending in “-logy” (eg philology, theology) have a more theoretical character, while the names of more practical domains have ending in “-nomy” (eg gastronomy). Meanwhile, here we have the opposite situation. This article deals with language issues and the historical background only to distinguish these two areas and to show the relationship between astronomy and theology. The content of the article has been arranged chronologically. The first point presents ancient astronomy, practiced in Mesopotamia and in Greece. The second point deals with the utilisation of astronomy in Christian theology. The third point is about astronomy, the links astronomy with Islam.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 1; 101-114
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiot creatio continua − aspekt eklezjalny
The Subject of Creatio Continua and its Ecclesial Aspect
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
creatio continua
Bóg
Trójca Święta
Duch Święty
Chrystus
człowiek
uczestniczenie
trwanie
rozwój
pełnia
God
trinity
Holy Ghost
Christ
man
participation
persistence
development
fullness
Opis:
Podmiotem creatio continua jest Bóg, w chrześcijaństwie Bóg Trójjedyny. Fundamentalnie natura boska, Osoby Boskie: Ojciec, Syn i Duch Święty, który w logice wewnętrznego życia Trójcy jest trzeci, a wobec świata najbardziej bezpośredni. Specyfika personalna trzeciej Osoby Boskiej predysponuje do aktywności, do kreatywności, do wzbudzania w stworzeniach kreatywnej mocy i stwórczego działania. Duch Święty rozwija i jednoczy, tworzy wnętrze bytów, wiąże je ze sobą i umacnia więź ze Stwórcą. Ciągłe stwarzanie zakodowane jest w akcie stwórczym i współbrzmi z działaniem Opatrzności, która też jest dziełem całej Trójcy, a wtórnie również dziełem ludzi: jednostek i społeczeństw. Uczestniczenie w dziele stwórczym jest proporcjonalne do wzrastania w świętości, a tym samym do bycia osobą. Byty stworzone personalizują siebie poprzez uczestniczenie w creatio continua, a uczestnicząc w tym dziele personalizują się. Dokonuje się to na drodze aktywności intelektu, woli oraz uczuć. W centrum ciągłego stwarzania znajduje się Jezus Chrystus, jako Bóg i jako człowiek.
It is God who is the subject of creatio continua; in Christianity it is a triune God. Fundamentally divine nature, Divine Persons: God the Father, God the Son and the Holy Spirit, who in the logic of the internal life of the Trinity is third and in relation to the world the most direct. The personal specificity of the Third Divine Person predestines it to activity, creativity, to stirring creative power and action in created beings. The Holy Spirit develops and unites, creates the interior of the beings, combines them and strengthens the link with the Creator. This ongoing creation is encoded in the act of creation and is in keeping with the workings of Providence, which also is a creation of the Trinity, and indirectly a creation of people: individuals and societies. Participation in the act of creation stands in proportion to the growth in holiness, which means it is proportional to becoming a person. Created beings personalize themselves through participation in creatio continua, and by participating in this act, they personalize themselves. All this is implemented though the activity of the intellect, will and emotions. It is Jesus Christ in his capacity of God and man who occupies the centre stage of the ongoing creation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 171-185
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perychoreza substancji Boskiej wewnątrz-boska i zewnątrz-boska
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830511.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
substance
perichoresis
relation
God
world
human being
cosmos
substancja
perychoreza
relacja
Bóg
świat
człowiek
kosmos
Opis:
Rdzeniem teologii jest wyjaśnianie tego, w jaki sposób powiązane są różne rzeczywistości: trzy Osoby i jedna substancja, Bóg i świat, substancja duchowa i materialna, substancja i jej wewnętrzne wyposażenie. Niniejszy artykuł rozpoczyna się od refleksji nad wnętrzem Boga a następnie rozwija się w refleksji nad powiązaniem Boga z czasem, historią, przestrzenia i materią, a przede wszystkim z ludźmi.
The core of theology is to explain in what way different realities are connected to one another: three Persons and one substance, God and the world, the spiritual and material substance, substance and its inner stuff. This article begins with a reflection on the interior of God and then goes on to develop into a reflection on the connection of God with time, history, space and matter, but first of all with people. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 209-228
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ODDZIAŁYWANIE HELLENIZMU NA JUDAIZM
Impact of Hellenism on Judaism
Autorzy:
LISZKA, PIOTR
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512040.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Hellenization of Judaism occurred at the inception of Hellenism. Hellenism has been described as a result of the influence of many cultures, in particular Asiatic cultures, on Greek, Hellenic culture. Greece had come into contact with other cultures even earlier. Likewise, Israel had come into contact with other cultures earlier. That influence reached its pinnacle during the Babylonian Captivity. In the case of Greece it were the conquests by Alexander the Great that initiated a new stage in the development. Prior to this, the contact of the nation of Israel with Greek philosophy and mythology was negligent. Since the 4th BC the influence of Greek culture on Judaism has encompassed all spheres of life. An initial slight stream burst its banks and turned into a flood. At the same time the intensity and the quality of the said influence underwent changes. Both stemmed from the same cause. The beginning of Israeli national independence of Greece coincided with the beginning of the change of Hellenic culture into Hellenism.The impact of Hellenism on Judaism was manifold; it has not changed anything of great import in the faith, though. The translation of the Bible into Greek, the writing of the biblical books in Greek, use of Greek as a language of communication did not change the biblical way of thinking and did not warp the revealed message.Judaism did not have much impact on Greek culture. Hebrew culture was only accommodated by Greeks with the adoption of Christianity. HellenizationofJudaismoccurredattheinceptionofHellenism.Hellenismhasbeendescribedasaresultoftheinfluenceofmany cultures, in particularAsiaticcultures,onGreek,Hellenicculture.Greecehadcomeintocontactwithotherculturesevenearlier.Likewise,Israelhadcomeintocontactwithotherculturesearlier.ThatinfluencereacheditspinnacleduringtheBabylonianCaptivity.InthecaseofGreeceitweretheconquestsbyAlexandertheGreatthatinitiatedanewstageinthedevelopment.Priortothis,thecontactofthenationofIsraelwithGreekphilosophyandmythologywasnegligent.Sincethe4thBCtheinfluenceof Greek culture on Judaism has encompassed all spheres oflife.An initial slightstream burst itsbanksand turned intoa flood.Atthe same time the intensity andthequalityofthesaidinfluenceunderwentchanges.Bothstemmedfromthesamecause.ThebeginningofIsraelinationalindependenceofGreececoincidedwiththe beginning of the change of Hellenic culture into Hellenism. TheimpactofHellenismonJudaismwasmanifold;ithasnotchangedanythingofgreatimportinthefaith,though.ThetranslationoftheBibleintoGreek,thewritingofthebiblicalbooksinGreek,useofGreekasalanguageofcommunicationdidnotchangethebiblicalwayofthinkinganddidnotwarptherevealedmessage. JudaismdidnothavemuchimpactonGreekculture.Hebrewculturewasonlyaccommodated by Greeks with the adoption of Christianity.
Hellenizacja judaizmu jest zjawiskiem, które pojawiło się wraz z nastaniem hellenizmu. Hellenizm określony został jako wynik oddziaływania wielu kultur, zwłaszcza azjatyckich, na rodzimą kulturę grecką, helleńską. Kontakt między Grecją a wieloma kulturami istniał już wcześniej. Podobnie istniał kontakt Izra- ela z wieloma kulturami. Nasilenie oddziaływania nastąpiło w czasach niewoli Babilońskiej. Dla Grecji całkowicie nowy etap rozpoczęły wyprawy Aleksandra Macedońskiego. Wcześniej kontakt Narodu Wybranego z grecką filozofią i mitologią był nieznaczny. Od IV wieku przed Chrystusem oddziaływanie kultury greckiej na judaizm ogarnęło wszelkie dziedziny życia. Nikły strumyk przemienił się w potop. Jednocześnie zmieniło się natężenie oddziaływania i jego jakość. Przyczyna jednego i drugiego była ta sama. Początek zależności politycznej narodu Izraelskiego od Grecji zbiegł się z początkiem przemiany helleńskości w hellenizm. Wpływ hellenizmu na judaizm był wieloraki, ale w istotnej dziedzinie, w wie- rze, niczego nie zmienił. Przekład Biblii na język grecki, pisanie ksiąg biblijnych w języku greckim, mówienie w tym języku i życie w środowisku tworzonym przez Greków, nie zmieniło biblijnego sposobu myślenia i nie zniekształciło objawionej treści. Judaizm nie miał większego wpływu na kulturę grecką. Kultura żydowska została przyjęta przez Greków dopiero wraz z percepcją chrześcijaństwa.  
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2015, 53, 2; 161-178
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies