Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kuryłowicz, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
Szkic do dziejów tzw. romanistyki marksistowskiej
A sketch for the history of the so-called Marxist Romanistics
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782679.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Roman law
socialist states
Opis:
Marxist Romanistics meant a new trend in the study of Roman law, moving away from the formalism and dogmatism of traditional bourgeois Romanistics and juxtaposing it creatively with a new methodology of dialectic and historical materialism, with particular emphasis on class struggle. The place of this ideological expansion was, first and foremost, the countries which came under the influence of the USSR. The leading role was played by Czechoslovakian studies under the guidance of the Czech romanist, Professor Milan Bartošek, who was even considered a “herald of Marxist Romanistics.” In other countries of the socialist bloc the romanists gave in to new influences to a lesser and more varied extent. Poland and Hungary retained the most independent position, the drastic exception being the German Democratic Republic, where the whole science of law was reduced in general, and Roman law as an academic subject and scientific discipline ceased to exist. Although history has outmoded these theses and programmes, including Marxist Romanistics, an interesting historical contribution to the history of Roman law has remained.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 933-950
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Threpte und Eutyches – römische Sklaven in Krakau (CIL VI 27389a)
Threpte i Eutyches – rzymscy niewolnicy w Krakowie
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006890.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
headstone
slaves
contubernium
Krakow
tabliczka nagrobna
niewolnicy
Kraków
Opis:
In the Princes Czartoryski Museum in Krakow there is a Roman headstone with the following inscription: For the best and most faithful wife (coniux) Threpte, well distinguished, put up by Eutyches, a slave of Atilius Agricola (CIL VI 27389a – 1st/2nd c. AD). They were probably slaves from Hellenized eastern regions. Eutyches is explicitly described as a slave (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), while Threpte’s status is clarified by her name, which is the Greek word for a slave, conceived and raised up in the family of a master (Roman verna). In legal terms, the only relationship they could enter was contubernium. Possibly, Atilius Agricola had two slaves whom he treated in a friendly manner allowing them to maintain a relationship; he also agreed for Threpte to be buried in a separate grave with an inscription. It is one of many texts suggesting cordial relations between slaves and Roman families in the early period of the Roman Empire. Interestingly, the ashes have remained in Roman soil, while the plate with the inscription has found its way to Krakow.
W Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie znajduje się tabliczka z rzymskiego nagrobka z następującym napisem: Najlepszej i najwierniejszej żonie Threpte, dobrze zasłużonej, wystawił Eutyches, niewolnik Atiliusza Agrykoli (CIL VI 27389a – I/II w.n.e.). Chodzi tu o niewolników, pochodzących prawdopodobnie ze shellenizowanych obszarów wschodnich. Euyches został wyraźnie określony jako niewolnik (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), zaś pozycja Threpte wynika z samego imienia, oznaczającego po grecku niewolnicę, spłodzoną i wychowaną w rodzinie właściciela (rzymska verna). Z prawnego punktu widzenia związek między nimi mógł mieć charakter tylko contubernium. Prawdopodobnie Atilius Agricola miał dwoje niewolników, których traktował przyjaźnie, dopuszczając do ich faktycznego związku i pozwolił ponadto na pochowanie Threpte w osobnym grobie i zaopatrzenie inskrypcją. Jest to jeden z wielu tekstów, dowodzących familiarnych stosunków z niewolnikami w rzymskich rodzinach okresu wczesnego cesarstwa. Co ciekawe ponadto – prochy ich pozostały na rzymskiej ziemi, zaś tabliczka z napisem zawędrowała zrządzeniem losu do Krakowa.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 47-63
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Szczygielski, Prawa antyczne w piśmiennictwie polskim w latach 1900–1945, Wyd. Temida 2, Białystok 2020, ss. 311, ISBN: 978-83-65696-73-1
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912049.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 119; 163-168
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘LEGES LIBITINARIAE’ I PRAWNE REGULACJE RZYMSKIEGO PORZĄDKU POGRZEBOWEGO
The ‘leges libitinariae’ and legal regulations for Roman funeral rites
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096774.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; pogrzeby; regulacje prawne.
Roman law; funeral order; legal regulation.
Opis:
Pierwotne podstawy prawne rzymskiego porządku pogrzebowego tworzyły normy sakralne, ustawy królewskie (leges regiae) oraz ustawa XII tablic (tab. 10). Ważną rolę odgrywały zawsze obyczaje przodków (mores maiorum). Ponadto edykty pretorskie oraz konstytucje i ustawy cesarskie (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Znaczenie miały również inskrypcje nagrobkowe jako indywidualny akt prawny, tworzący uprawnienia dla fundatora grobowca i oznaczonych w inskrypcji osób (jako tzw. leges datae). Osobne miejsce zajmują leges libitinariae. Nazwa pochodzi od Libitiny – rzymskiej bogini związanej z pogrzebami. Historycznie pierwsza poświadczona jest lex Lucerina z lat 314-250 r. p.n.e., najlepiej znane są lex Puteolana libitinaria oraz lex Cumana libitinaria (z czasów cesarza Augusta). Zawierają one lokalne przepisy, dotyczące zamówień na usługi pogrzebowe oraz wykonywanie wyroków śmierci. Ponadto nakazywały usuwanie porzuconych zwłok z miejsc publicznych. Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów ustawowych sprawowali głównie edylowie. Z badań wynika, że prawne regulacje porządków pogrzebowych były już od początku republiki dobrze znane w samym Rzymie i w miastach municypalnych.
Originally, the legal grounds for Roman funeral rites were formulated by religious provisions, royal laws (leges regiae) and the Twelve Tables. Another important set of practices were ancestral customs (mores maiorum), as well as the praetorian edicts and imperial constitutions and laws which came in force later (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Tomb inscriptions were important as well, because they were regarded as the legal acts creating the rights (leges datae) of the tomb’s founder and the persons mentioned in the inscription. Te Leges Libitinariae hold a special position. The name is derived from Libitina, the Roman goddess associated with funerals. Historically, the first of these laws on record is lex Lucerina, dated to 314-250 BC, but the best known are lex Puteolana Libitinaria and lex Cumana Libitinaria, which are dated to the reign of Augustus. They contain local regulations on undertakers’ services and the execution of death sentences. They also contain orders for the disposal of corpses abandoned in public places. Usually, the magistrates responsible for seeing to the observation of provisions relating to burials were the aediles. This research shows that the legal regulations governing funerals were well established in the city of Rome and the municipalities already by the early Republic.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 121-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobromiła Nowicka, Zniesławienie w prawie rzymskim, Wrocław 2013, (Uniwersytet Wrocławski, Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa, ss. 334).
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663861.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some observations on judicial procedure in the Code of Hammurabi
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618625.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
Procedural law contained in the Code of Hammurabi does not constitute a separate set of norms and it pertains to criminal and civil lawsuits as defined today. The judiciary was interlinked withadministrative powers. The sovereign (king) was the chief justice; assemblies of elders or council meetings performed a prominent role. Current matters were attended to by numerous administrativeand police clerks. Everything was supervised by an appropriate deity. Proceedings were public and oral. However, forensic writers fulfilled an essential function as every element of proceedings had to be recorded. Written rulings and court transcripts were  particularly significant. In the Code, elements of statutory law and procedural descriptions, used in jurisprudence, and specifically examination of proofs are intermingled. Proofs chiefly included witness testimony and oaths by gods. As writing was common, documents written on clay tablets also constituted good evidence. A typical method of obtaining evidence was ordeal by water. Proceedings took place at trials with the participation of parties and ended with a sentence. Appealing to the sovereign was possible, but there was no formal procedure for appeals. Description of legal cases in the Code of Hammurabi shows that the rules of procedure were clear and obvious, and the objective of a case was to implement the idea of justice promoted by the sovereign. The Code of Hammurabi remains a historical testimony to the impressive legal culture in ancient Mesopotamia in this regard as well.
Brak abstraktu w języku polskim
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2013, 19
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okupacja i prawo – antyczne i współczesne refleksje humanisty (Mieczysław Jastrun)
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609309.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
Mieczysław Jastrun, der polnische Dichter und Essayist (1903–1983), äußerte sich vielmalsüber das Grauen des Lebens unter der deutschen Okkupation. Das katastrophische Bild ist bei ihmmit der Einstellung eines die Menschenwürde verfechtenden Humanisten verbunden. Seine Aufmerksamkeitauf menschliche Probleme zu richten, blieb immer ein Jastruns eigenartiges Merkmal.Dazu gehörte auch das Recht, das von ihm als menschenfreundlich oder unmenschlich begriffenwar. Das Symbol des menschenfreundlichen und gerechten Rechts ist das dem unmenschlichenRecht der Okkupationszeit entgegengestellte römische Recht. Dieses Motiv kommt noch einigeMale in Essays und Erinnerungen von Jastrun wieder.Die Geschichte des antiken Roms und des ganzen Altertums wurden von ihm jedoch nicht idealisiert.Der Dichter gibt sich keinen Illusionen hin, dass das Recht im Altertum im Dienste der Gewaltund der Macht des Staates war. Andererseits, nach den Zeiten des Zweiten Weltkrieges und Faschismus,wo „prawo rzymskie przestało istnieć“ – „das römische Recht zu bestehen aufgehört hat“,sah er die Tradition des römischen Rechts in der Geschichte Europas als ein überzeitliches Symboldes humanitären Rechts, als eine große universelle ethische Metapher. Auf solch eine Art und Weisebegriffen ist es dem unmenschlichen, tyrannischen und unbarmherzlichen, insbesondere dem Rechtdes Okkupanten und im weiteren Sinn – dem Recht des totalitären Staates entgegengesetzt.
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2013, 60, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michaela Knollová, Trestni právo starověkého Egypta a Chetitské řiše. Komparativni studie Vaclav Klemm – Vydavatelstvi a nakladatelstvi, Brno 2012, ss. 136
Autorzy:
Kurylowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618531.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2014, 21
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eminentissimo viro iuris consulto… Roman Jurists in Epigraphic Texts
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618825.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inscriptions
classical lawyers
provincial lawyers
Digest
inskrypcje
prawnicy klasyczni
prawnicy prowincjonalni
Digesta
Opis:
Among the sources of Roman jurisprudence comparatively little place is taken by epigraphic texts. Apart from several exceptions (e.g. Ulpian, Salvius Julianus), there are no epigraphic sources, mostly sepulchral inscriptions, related to lawyers whose work provided the foundation for Justinian’s Digest. Small inscriptions are found in the provinces, where lawyers were probably held in deeper reverence by local communities. Some inscriptions highlight state positions occupied by a given jurist, rather than his scientific achievement (e.g. Pactumeius Clemens). It seems that the greatest monument to classical jurists was set up by Emperor Justinian as he quoted fragments of their writings along with the name of the jurist and the title of the work from which the excerpt was taken. Although little can be learned about them from epigraphic texts and their tombstones no longer exist, their work eventuated in monuments more permanent than those made of stone or bronze – legal thought which turned into the foundation of modern dogmatics of private law and European legal culture.
Wśród źródeł poznania rzymskiej jurysprudencji stosunkowo niewiele miejsca zajmują teksty epigraficzne. Poza kilkoma wyjątkami (np. Ulpian, Salvius Julianus) brakuje źródeł epigraficznych, zwłaszcza inskrypcji nagrobkowych, odnoszących się do uczonych prawników, których dzieła stały się podstawą opracowania justyniańskich Digestów. Liczniejsze są niewielkie inskrypcje nagrobkowe z terenów prowincji, gdzie funkcja prawnika miała zapewne większe znaczenie wśród lokalnej społeczności. Niekiedy inskrypcje poświęcają więcej miejsca funkcjom państwowym jurysty niż jego twórczości naukowej. W rezultacie można stwierdzić, że największy pomnik wystawił jurystom klasycznym sam cesarza Justynian, przejmując fragmenty ich pism z podaniem nazwiska jurysty i tytułu dzieła, z którego dany fragment został zaczerpnięty. Chociaż niewiele wiemy o nich z tekstów epigraficznych i nie zachowały się ich kamienie nagrobne, to przez swoje dzieła pozostawili jednak po sobie pomniki trwalsze od kamienia i spiżu – myśl prawniczą, która stała się fundamentem nowożytnej dogmatyki prawa prywatnego i podstawą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo rzymskie w rozprawie Jana Zamoyskiego : (De Senatu Romano libri duo)
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661305.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Im jahre 1563 veröffentlichte Jan Zamoyski, derzeitiger Jurastudent in Padua und künftiger polnische Kanzler das Werk De senatu romano, das er bei italienischem Humanisten und Altertumsforscher Carolus Sigonius vorbereitete. Im Werk wurden u.a. der Status von römischen Senatoren und die Ordnung des Senatus im antiken Rom dargestellt. Nach der kurzen Einführung (I) schildert der Aufsatz den rechtlichen Inhalt des Werkes in Bezug auf römisches Privat- (II) und Strafrecht (III). Im letzten Teil (IV) wird die römische Gesetzgebung beschrieben, die von Zamoyski im Zusammenhang mit dem Senat vorgebracht wurde. Im allgemeinem gehört aber Zamoyski’s Werk zum römischen öffentlichen Recht.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 1994, 37, 3-4; 68-83
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testamentum holographum
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011927.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum holographum
testament holograficzny
Opis:
Testamentum holographum denotes a testament written by the testator in his own hand. It is in this sense that the term is found in papyrological texts in Greco-Roman Egypt. In Roman Law, it appears as late as the fifth century in the constitutions of the Emperors Theodosius II and Valentinian III as an acceptable form of testament written in the testator’s own hand – per holografam scripturam, without witnesses. Emperor Justinian failed to accept this novelty into his code and restored the classical forms of drafting a testament. However, the concept of holographic testament survived in Germanic legal codes (Lex Romana Burgundionum; Lex Romana Visigothorum) and it was through them that it has found its way into modern legislations, indirectly into the Polish civil law as well.
Testament holograficzny jest pochodzenia greckiego i oznacza testament spisany własnoręcznie, jedną i tą samą ręką. W tym znaczeniu występuje w tekstach papirologicznych na terenie grecko-rzymskiego Egiptu. W prawie rzymskim pojawia się dopiero w V wieku w ustawie cesarzy Teodozjusza II i Walentyniana III jako dopuszczalna forma testamentu sporządzonego własnoręcznym pismem – per holografam scripturam, bez udziału świadków. Cesarz Justynian nie zaakceptował jednak tej nowości w swojej kodyfikacji i powrócił do klasycznych form sporządzania testamentu. Pojęcie testamentu holograficznego zachowało się jednak w germańskich spisach prawa (Lex Romana Burgundionum; Lex Romana Visigothorum) i tą drogą przeniknął on do ustawodawstw nowożytnych, pośrednio także do polskiego prawa cywilnego.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2015, 7, 1; 219-227
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies