Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kucharski, Wojciech" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Znaczenie Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 r. w procesie pojednania polsko-niemieckiego. Uwagi krytyczne do artykułu Adama Wójcika opublikowanego w „Miscellanea Historico- -Iuridica”, t. XX (2021) , z. 1, s. 121-136
The Significance of the 1965 Pastoral Letter (Message) of the Polish Bishops to German Bishops in the Process of Polish-German Reconciliation. Critical Remarks on the Article by Adam Wójcik Published in “Miscellanea Historico-Iuridica”, vol. XX (2021), issue 1, pp. 121-136
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108993.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
the Pastoral Letter of the Polish Bishops to the German Bishops from 1965
Polish-German reconciliation
millennium letters
Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich
pojednanie polsko-niemieckie
listy milenijne
Opis:
Orędzie biskupów polskich do ich niemieckich braci w chrystusowym urzędzie pasterskim z 18 listopada 1965 r. jest symbolem procesu pojednania polsko-niemieckiego. Jego znaczenie wykracza jednak znacznie poza sferę symboliczną, gdyż dokument ten wpłynął na zmianę we wzajemnym postrzeganiu Polaków i Niemców, zbudował podstawy porozumienia oparte na wartościach takich, jak dialog, prawda, wybaczenie oraz zmienił w Polsce sposób konstruowania narracji o zachodnim sąsiedzie. Badania nad tym dokumentem trwają już od przeszło 40 lat i uwierzytelnione są obszerną literaturą. Dzięki kwerendom w archiwach zagranicznych w ostatnich latach znacznie poszerzyła się baza źródłowa, odnaleziono m.in. rękopis pierwotnej wersji Orędzia sporządzony przez abp. Bolesława Kominka. Niestety, w prezentowanym w ostatnim numerze „Miscellanea Historico-Iuridica” artykule poświęconym Orędziu, jego autor Adam Wójcik nie wykorzystał w wystarczającym stopniu dorobku literatury przedmiotu, przez co zaprezentowany wywód wymaga poważnego sprostowania i uzupełnienia. W tekście zaprezentowano najważniejszą literaturę dotyczącą Orędzia, wskazano błędy i zastrzeżenia do tekstu Adama Wójcika oraz w syntetyczny sposób omówiono znaczenie Orędzia w procesie pojednania polsko-niemieckiego.
The Message of the Polish Bishops to their German Brothers in Christ’s Pastoral Office of 18 November 1965 is a symbol of the process of Polish-German reconciliation. Its significance, however, goes far beyond the symbolic sphere, as this document changed the mutual perceptions of Poles and Germans; built the foundations of an understanding based on values such as dialogue, truth, ands; forgiveness, and changed the narrative in Poland about their Western neighbour. Research on this document has been conducted for over 40 years and is evidenced in the abundant literature on the topic. Thanks to inquiries in foreign archives, the source database has significantly expanded in recent years, including the finding of the manuscript of the original version of the Message prepared by Archbishop Bolesław Kominek. Unfortunately, in the article devoted to the Message presented in the last issue of „Miscellanea Historico-Iuridica”, its author Adam Wójcik did not make sufficient use of the research data available in literature; therefore, the argument he presented requires serious correction and supplementation. This article presents the most important literature on the Message, errors and objections to the text by Adam Wójcik are indicated, and the importance of the Message in the process of Polish- German reconciliation is presented in a synthetic way.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 2; 251-268
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyprawa zborowska króla Jana II Kazimierza
The expedition of King John II Casimir to Zborów
Зборовский поход короля Яна II Казимира
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482847.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Opis:
The article corresponds to the question of mobilization and concentration of the royal army marching to meet the Cossack-Tatar troops which were besieging a fortress in Zbaraż in 1649. The apprehension of the Cossack-Tatar troops in Zbaraż at the turn of July and August 1649 provided King John II Casimir with additional time to complete the mobilization and togather the greatest army the Republic of Poland could afford at that time. On the 24th of June the king left Warsaw with an unimpressive number of guards and courtiers and headed towards Lublin where he learned about the siege of Zbaraż. Then the royal army, which was still growing due to private troops and levy in mass, marched through Krasnystaw, Zamosc, Sokal and Zborów, where the army of John Casimir reached the number of about 15 000 soldiers. The average speed of the march was insignificant (the army covered more than 400 km in more than two months) due to reoccurring breaks connected to waiting for the reinforcements. Finally, the army reached Zborów in the middle of August without much information about the enemy. One should bear in mind that the majority of the hostile forces was bound due to troops devotedly defending Zbaraż. The author agrees with the previous opinions of the historians according to which the campaign of 1649 was badly prepared. However the author partially blames the imperfections of the defense and military system of the Polish Republic. The aforementioned charges relate mainly to the nobility who feared any form of strengthening royal power and thus this group was against increasing the size of professional army.
В статье рассматривается вопрос мобилизации и сосредоточения королевской армии, движущейся навстречу казацко-татарским войскам, осаждающим Збаражскую крепость в 1649 г. Остановка казацко-татарских войск под Збаражем в конце июля – начале августа 1649 г. позволила королю Яну II Казимиру выиграть дополнительное время для завершения мобилизации и привлечения основных сил, какие могла выставить Речь Посполитая. 24 июня в окружении небольшого числа гвардейцев и придворных король покинул Варшаву и выдвинулся в направлении Люблина, где узнал об осаде Збаража. Дальнейший путь королевской армии, к которой присоединялись частные отряды и ополчение, проходил через Красныстав, Замость, Сокаль и Зборов, где численность сил Яна Казимира возросла почти до 15 000 воинов. Средняя скорость передвижения была незначительной (войско преодолело свыше 400 км в течение более 2 месяцев), поскольку постоянно делались привалы в ожидании очередного подкрепления. В результате под Зборовом войско остановилось в середине августа, не обладая достаточной информацией о противнике. Не стоит забывать о том, что основные вражеские силы сдерживал самоотверженно обороняющийся гарнизон Збаража. Автор соглашается с мнением других историков о том, что кампания 1649 г. была плохо организована. Однако часть вины он возлагает на несовершенство оборонной системы Речи Посполитой. Эти обвинения касаются шляхты, опасавшейся любого усиления королевской власти, и поэтому выступавшей против роста численности профессиональной армии.
Źródło:
Studia z Dziejów Wojskowości; 2016, 5; 99-137
2299-3916
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Western and Northern Lands as Polish reason of state in the thought and activities of Primate Stefan Wyszyński in the years 1948-1972 (with particular emphasis on archdiocese of Wrocław)
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Primate Stefan Wyszyński
Church in Poland
Western and Northern Lands
Regained Lands
Wrocław
apostolic administrations
Opis:
Primate Stefan Wyszyński engaged in a series of administrative and diplomatic activities related to the institution of the Polish Church organisation in the Western Lands. In the years 1948-1967 he exercised his authority over the Church in this area. He initially supervised apostolic administrators in Wrocław, Opole, Gorzów Wielkopolski, and in Olsztyn and Gdańsk, and after their removal in 1951 he sanctioned vicar capitulars elected by the state authority to preserved unity of the Church in Poland. In 1956 his attempts resulted in the restoration of the relevant bishops to their posts. In 1967 at his request the Pope Paul VI excluded the Church organisation in the Western Lands from the jurisdiction of Primate of Poland and subordinated it directly to the Holy See, instituting apostolic administrations there. primate repeatedly conducted negotiations with the Holy See in case of the institution of the Polish Church organisation in this area, which ended only after the ratification of the Polish-German treaty in 1972 by the announcement of the apostolic constitution Episcoporum Poloniae coetus. During the entire period Primate repeatedly visited archdiocese of Wrocław and supported the activities of the hierarchs governing this area, initially priest Karol Milik, and subsequently priest Kazimierz Lagosz and since 1956 bishop Bolesław Kominek. Primate Wyszyński repeatedly emphasised the rights of Poland to these lands in his speeches and sermons delivered in Wrocław. He proved that they resulted, on the one hand from their historical embeddedness in the Polish culture (he was referring to the relations of Silesia with Poland in the Piast period), and on the other hand he pointed to the re-Catholising mission of the Church in these lands. He also indicated that these lands are the peculiar compensation for the losses incurred by the Polish nation during the Second World War. He perceived the tasks of the Church in this area during the period of the stabilisation of the Polish Church administration as the Polish reason of state. 
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 2; 215-228
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Speech Analysis as a Tool for Detection and Monitoring of Medical Conditions : A review
Autorzy:
Igras-Cybulska, Magdalena
Hemmerling, Daria
Ziółko, Mariusz
Datka, Wojciech
Stogowska, Ewa
Kucharski, Michał
Rzepka, Rafał
Ziółko, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339837.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
speech analysis
speech features
acoustic parameters
linguistic analysis
voice biomarkers
screening test
Opis:
The goal of this article is to present and compare recent approaches which use speech and voice analysis as biomarkers for screening tests and monitoring of some diseases. The article takes into account metabolic, respiratory, cardiovascular, endocrine, and nervous system disorders. A selection of articles was performed to identify studies that assess voice features quantitatively in selected disorders by acoustic and linguistic voice analysis. Information was extracted from each paper in order to compare various aspects of datasets, speech parameters, methods of applied analysis and obtained results. 110 research papers were reviewed and 47 databases were summarized. Speech analysis is a promising method for early diagnosis of certain disorders. Advanced computer voice analysis with machine learning algorithms combined with the widespread availability of smartphones allows diagnostic analysis to be conducted during the patient’s visit to the doctor or at the patient’s home during a telephone conversation. Speech analysis is a simple, low-cost, non-invasive and easy-toprovide method of medical diagnosis. These are remarkable advantages, but there are also disadvantages. The effectiveness of disease diagnoses varies from 65% up to 99%. For that reason it should be treated as a medical screening test and should be an indication of the need for classic medical tests.
Źródło:
Archives of Acoustics; 2023, 48, 3; 289-315
0137-5075
Pojawia się w:
Archives of Acoustics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sojusz Bohdana Chmielnickiego z chanem Islamem Gerejem III : (ok. 13 marca 1648 r.)
Autorzy:
Kucharski, Wojciech (1978- ).
Powiązania:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 2014, nr 2, s. 27-41
Data publikacji:
2014
Tematy:
Chmielnicki, Bohdan (1595-1657)
Islam III Girej (chan krymski ; 1604-1654)
Powstanie Chmielnickiego (1648)
Tatarzy
Kozacy
Opis:
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Sobór oczami polskich komunistów : Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Współwytwórcy:
Kucharski, Wojciech (1978- ). Wstęp Wybór Opracowanie
Misiejuk, Dariusz. Wstęp Wybór Opracowanie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska ; 1954-1996)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)
Sobór Watykański (2 ; 1962-1965)
Kościół a państwo
Wydawnictwo źródłowe
Opis:
Na stronie przytytułowej: Centralny Projekt Badawczy IPN. Władze kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989.
Bibliografia, netografia na stronach 433-[438]. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Rzeczpospolita w obliczu wojny domowej 1648-1649 r. Zabiegi dyplomatyczne, przygotowania wojskowe
Rzeczpospolita facing the uprising in 1648-1649. Diplomatic procedures, military preparations
Речь Посполитая в преддверии гражданской войны 1648-1649 гг. Дипломатические усилия, военные приготовления
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482923.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Opis:
The turn of 1648-1649 was an extremely important and an extremely difficult period for the Commonwealth of Both Nations. The so far unquestioned power of Poland began waning because of one little known man, Bohdan Khmelnitsky. The defeats of the Polish Royal Army at Zhovti Vody, Korsun and Pilawce brought to an end the myth of military invincibility of the Polish army and, worse still, let the Cossack-Tatar army penetrate the ethnic Polish lands which were actually defenceless. The country, deprived of the King, hetmans and major armed forces, entered a very dangerous period in its history. The election of Jan II Kazimierz to the Polish throne (17th November 1648) and the negotiations with Khmelnitsky did not ease the conflict, as it was expected. The Cossack hetman, basking in the glow of success of his army on the battlefield, made increasingly tough demands. under such circumstances, war was the only alternative. The only way to suppress the rapidly spreading rebellion was to build strong armed forces. However, this was not properly done either. The Sejm was engaged in endless and unproductive discussions, wasting priceless time. The first mercenary squads were extremely modest compared with the powerful army of Cossacks and Tatars, thus they were unable to defeat the well organized and powerful enemy. Poland soon faced the consequences of this negligence during the next campaign in 1649.
На рубеже 1648/1649 гг. в истории Речи Посполитой Обоих Народов был очень важный и одновременно очень сложный момент. Не вызывавшая до сих пор сомнений мощь польского государства испытала в этот период серьезное потрясение, виновником которого стал один, ранее неизвестный человек по имени Богдан Хмельницкий. Неудачи коронного войска под Желтыми Водами, Корсунем и Пилавцами уничтожили миф о его непобедимости и, что хуже всего, открыли путь казацко-татарскому продвижению в глубь исконно польских земель, по существу полностью беззащитных. Без короля, гетманов и мощных вооруженных сил государство оказалось на очень опасном повороте своей истории. Избрание Яна Казимира на польский престол (17.11.1648 г.) и переговоры с Хмельницким не принесли ожидаемого спокойствия. Казацкий гетман, опьяненный блестящими успехами на поле боя, выдвигал все более неприемлемые требования. Оставалась лишь война. Стихийно возникающему восстанию на Украине можно было дать лишь вооруженный отпор. Однако и это не было сделано в полной мере. Болтливый сейм тонул в потоках пустых дискуссий, упуская бесценное время. Призванные на военную службу выглядели на фоне мощной казацко-татарской армии очень скромно. Они не могли произвести впечатление своей мощью на опасного, хорошо организованного и более многочисленного противника. Последствия этих упущений вскоре заявили о себе во время следующей кампании 1649 года.
Źródło:
Studia z Dziejów Wojskowości; 2014, 3; 70-91
2299-3916
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbicie armii koronnej w działaniach wojennych 1648 r.
Defeat of the royal army in military action in 1648
Разгром коронной армии в боевых действиях в 1648 г.
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202464.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Opis:
The year 1648 has become of a special historiographical importance for both Poland and the Ukraine due to the fact that after ten years of relative peace (1638-1648), one of the greatest Cossacks’ uprisings in the history of Poland took place. It is often referred to as a liberating war of the Ukrainian nation, especially by the Ukrainian historians. The actions taken by Bohdan Chmielnicki in January 1648 did not indicate what was soon about to become a fact, therefore until March his activity was by and large ignored by the highest authority. The Cossacks’ uprisings of 1625, 1630, 1637, 1638 had been ruthlessly suppressed leaving the authority with a sense of power and confidence. This, however, proved to be a fatal mistake which lead to terrible consequences on the part of the Republic of Poland. Approximately on 13th March Chmielnicki established an agreement with Crimean Khanate and thus acquired Tatar cavalry’s support for his actions. The consequences of the Cossack-Tatar alliance were to be seen promptly. Not later than the end of April and the beginning of May 1648 brought the first defeat to the Polish army in their Battle of Żółte Wody (29.IV.-16.V.) against the Cossack-Tatar army. To make matters worse, the death of King Władysław IV on 20th May 1648 left the country in interregnum. A few days later, another group of the Polish army under the command of hetmans M. Potocki and M. Kalinowski were defeated in the Battle of Korsuń (25-26.V.). The losses were substantial and both hetmans were taken in captivity which left Poland in an extremely dangerous situation on its historical path. On 26th May 1648, the primate Maciej Lubieński, who as an interrex took over the responsibilities of a sovereign, informed the voivodships about the death of the monarch at the same time appointing 16th July as the date of a Seym session in Warsaw. In May and June the information on the defeats of the Polish army as well as the spreading revolt of Chmielnicki started arriving from the Ukraine. As a result, radically different positions on the means of further action towards the uprising’s leader appeared among the Polish nobility. The peace party (chancery) lead by Jerzy Ossoliński and Adam Kisiel were willing to reach a deal with Chmielnicki in order to restore order and peace in the Ukraine. The war party (hetman), however, commanded by Jeremi Wiśniowiecki, Andrzej Leszczyński, Aleksander Koniecpolski and Janusz Radziwiłł believed in the power of ruthless combat. In June 1648 the first attempt at communicating with Chmielnicki took place. Due to the fact that Chmielnicki was weakened because of the departure of Tatars to Krym and his demands were not exorbitant, some preliminary conditions on ceasing fire were agreed upon. The Seym which, as it had been planned, met on 16th July 1648, appointed the date of an election for the 6th October 1648 but also adopted a stance concerning the situation in the Ukraine and further action to be taken. The Seym supported the approach to resolve the problem with Cossacks peacefully and appointed a group of commissioners under Adam Kisiel to continue negotiations with Chmielnicki. In the matters concerning army the previous arrangements on the enlistment numbers and the commanders in charge (D. Zasławski, A. Koniecpolski, M. Ostroróg), who were assisted by 32 commissioners, were maintained. Nonetheless, before the Seym decided on who would become the next king, Poland was to experience another upheaval. In September (20-23.IX.) in the Battle of Piławce, there was yet another confrontation between the Polish army and the Cossack-Tatar forces which ended in an embarrassing flight of the major Polish commanders followed by the rest of the army. The Polish defeat let Chmielnicki progress west first to Lwów (6-26.X.) and then to Zamość (approx. 3-24.XI.). In the Seym session (6.X.-25.XI.), which took place in the atmosphere of almost a tangible threat, not without the pressure from Chmielnicki, a new monarch Jan Kazimierz, an advocate of a peaceful method of solving the Cossacks’ issue (just as J. Ossoliński), was chosen. Consequently, the royal peaceful party outnumbered the war party and during the heated discussions in Seym the matter of national defence was set aside. When Chmielnicki heard about the choice of, preferred by him, new monarch, he ceased the siege of Zamość on 24th November and via Sokal, Dubno, Ostróg and Żytomierz went back to Kiev. On 12th December 1648 in Warsaw king Jan Kazimierz issued a document informing about the end of the Polish-Cossack war. On the same day, Chmielnicki sent out the good news across the Ukraine urging at the same time the nobility to come back and the peasants to be obedient to their masters. Soon after that, on 1st January 1649, commissioners led by Adam Kisiel set off to Perejasław to hand Chmielnicki a baton and a streamer on behalf of the king and the Republic of Poland. On9th February king Jan Kazimierz withdrew the commandership conferred to duke J. Wiśniowiecki by the Seym in autumn 1648. The complete trust in, fist of all, the good intentions of Bohdan Chmielnicki and, secondly, the possibility of reaching a compromise in negotiations with him, soon proved to be only an illusion. After all, one of its results was the abandonment of any actions towards reinforcing the Polish army, which was later on cunningly used by the Poland’s opponents.
1648 г. был в польской и украинской истории особой датой. После периода относительного спокойствия (1638-1648) вспыхнуло самое большое в истории Польши казахское восстание, определённое, в частности украинскими историками освободительной войной украинского народа. Предпринятые действия Богданом Хмельницким, до месяца марта были игнорированы властями Польши. Предыдущие казацкие восстания были безжалостно подавлены армией короны, давая ощущение силы и уверенности. Это была ошибка, которая принесла фатальные последствия Польши. В марте Хмельницкому удалось установить соглашение с Крымским ханством и приобрести, путем своих действий, татарскую конную армию. Последствия казацко-татарского союза дали о себе знать очень быстро. На рубеже апреля и мая 1648 г. Польша потерпела первое поражение в сражении с коалиционной армией в Жёлтых Водах (29 апреля – 16 мая). 20 мая 1648 г., умер король Владислав IV, погружая страну в хаосе междуцарствия. Через несколько дней, вторая группа польской армии во главе гетманов М. Потоцкого и М. Калиновского была разбита под Корсунем (25-26 мая). Потери были очень серьезные, в плен попали два гетмана, а Польша оказалась в крайне опасной ситуации. Вскоре Украина начала получать информацию о катастрофе коронной армии и увеличении силы Хмельницкого. Под их влиянием, в кругах польских магнатов появились две фракции, которые выбрали другие решения выхода из кризиса. „Мирная партия” во главе с Ежим Оссолинским приклоняющаяся к Хмельницкому. Военная партия (гетманская) Еремима Висневецкого находилась на пути, беспощадной борьбы и наводила порядок силой. В то же время, в июне 1648 г. предпринято первые попытки общения с Хмельницким и объявлено прекращение огня, на это казаки согласились, потому что в то время татары уходили на Крым за добычей. Варшавский сейм назначил выборы и принял мирный метод разрешения кризиса. Оставлено в силе заранее высокие уловы армии, которые прошли по приказу трех командиров (Д. Заславский, А. Конецпольский, М.Остроруг), которым в дальнейшем добавлено еще 32 комиссара. Но прежде, чем сейм решил выбрать нового короля, Польша понесла еще один удар. С 20-23 сентября под Пилавцами дошло до очередной конфронтации, завершенной компромитацией побега с поля боя командиров и коронной армии. Победа открыла Хмельницкому дорогу на запад, и вскоре его армия находилась под Львовом и Замостьем. В сейме, выборы проходили под прямой угрозой казачьих сабель, был избран (не без давления Хмельницкого) новый монарха – Ян II Казимеж, сторонник мирного решения конфликта. На весть о выборе его предпочтенного кандидата, Хмельницкий вернулся в Киев. 12 декабря 1648 г. Ян Казимеж в Варшаве издал провозглашение о завершении казацкой войны. Казалось, что конфликт был решен…
Źródło:
Studia z Dziejów Wojskowości; 2015, 4; 57-99
2299-3916
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowania do Soboru Watykańskiego II w opinii polskich dyplomatów
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Sobór Watykański II
relacje państwo–Kościół
Stolica Apostolska
polityka wschodnia Watykanu
komunistyczna dyplomacja
polityka zagraniczna PRL
Opis:
Preparations for the Second Vatican Council as Seen by Polish DiplomatsA presentation of the way in which the staff of the Polish Embassy in Rome observed preparations for the Second Vatican Council in 1958–1962. The text belongs to a current of research analysing the attitude of the communists towards the Catholic Church and relations between communist states and the Vatican. The author provides information about diplomats who obtained data concerning the Apostolic See and the titular preparations as well as their chief informers. He also indicated the cooperation between Polish diplomats and those of other communist countries regarding information exchange, joint policies vis a vis the See, and the participation in the Council of bishops from various member–countries of the Soviet sphere of influence. The article is based predominantly on material produced by the diplomatic service: dispatches, notes, reports, and analyses by the staff of the Embassy of the People’s Republic of Poland in Rome.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki i rozwój struktur organizacyjno-wojskowych Kozaczyzny Zaporoskiej : skład etniczny, uzbrojenie, taktyka walki
Autorzy:
Kucharski, Wojciech (1978- ).
Powiązania:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 2015, nr 1(3), s. 97-123
Data publikacji:
2015
Tematy:
Wojsko organizacja Ukraina 17 w.
Wojsko uzbrojenie Ukraina 17 w.
Wojsko taktyka Ukraina 17 w.
Kozacy
Opis:
Szkic.
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Perejasław – styczeń 1654 roku. Hetman kozacki Bohdan Chmielnicki wraz z wojskiem zaporoskim poddaje Ukrainę Rosji. Motywy i skutki
Pereiaslav - January 1654. Cossack hetman Bohdan Chmielnicki, together with the Zaporozhian army, surrenders Ukraine to Russia. Motives and Effects
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082907.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Pereyaslav Council
Cossack starshyna
peasantry
Aleksey Mikhailovich
Moscow
Russia
Bohdan Khmelnytsky
Polish-Russian War 1654–1667
Opis:
18 stycznia 1654 roku w nadgranicznym wówczas Perejasławiu, w obecności carskiego posła Wasyla Buturlina, nastąpił akt złożenia przysięgi przez hetmana zaporoskiego Bohdana Chmielnickiego na wierność rosyjskiemu carowi Aleksemu Michajłowiczowi. Dało to Rosji ostateczny argument, by wprowadzić na Ukrainę swoje wojska i rozpocząć działania mające na celu oderwanie od Rzeczypospolitej części jej terytorium, co w konsekwencji doprowadziło do wojny polsko-rosyjskiej. Poddanie Ukrainy pod protektorat Rosji miało też zdaniem wielu badaczy zajmujących się powstaniem kozackim 1648 roku skutki o wiele bardziej dalekosiężne i w dużej mierze przyczyniło się do ostatecznego upadku Kozaczyzny Zaporoskiej. Od tego też momentu Rosja ustanowiła swoje panowanie na Ukrainie, by nigdy już nie wyrzec się do niej swoich pretensji.
Ceremonial pledge of allegiance by Cossacks to the Tsar of Russia Aleksey Mikhailovich was sworn by Hetman of the Zaporozhian Host Bohdan Khmelnytsky in 18 January 1654. The ceremony took place at then frontier town of Pereyaslav in the presence of Vasili Buturlin, the envoy of Tsar. It was a great excuse for Russia to bring their troops to the Ukrainian territory just to exlude this land from the Polish-Lithuanian Commonwealth and start the process that finally led to the Polish-Russian war. According to many scientists who study the topic of Khmelnytsky Uprising against Poles in 1648 the Treaty of Pereyaslav ultimatelly led the whole Zaporozhian Host to fallen. What is more, from that time Ukraine is considered by Russia as their sphere of influence.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2019, 1(10); 83-119
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies