Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kubicka, H" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Plants of winter rye [Secale cereale L.] with coalesced stamens
Autorzy:
Kubicka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/68076.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Genetyki Roślin PAN
Tematy:
preciki zrosniete
samozapylnosc
hodowla roslin
Secale cereale
genetyka roslin
zboza
morfologia roslin
zyto
anatomia roslin
dziedziczenie cech
Źródło:
Genetica Polonica; 1993, 34, 2; 115-119
0016-6715
Pojawia się w:
Genetica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Induced mutations in winter rye (Secale cereale L.) I. Dwarf mutant with an increased number of internodes
Mutacje indukowane u żyta ozimego (Secale cereale L.) I. Mutant karłowaty o zwiększonej liczbie mędzywęźli
Inducirovannye mutacii u ozimojj rzhi (Secale cereale L.) I. Karlikovyjj mutant s udvoennym cislom mezhdouzlijj
Autorzy:
Kubicka, H.
Malepszy, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/68115.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Genetyki Roślin PAN
Źródło:
Genetica Polonica; 1991, 32, 4
0016-6715
Pojawia się w:
Genetica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw gibereliny [GA3] i chlorku chlorocholiny [CCC] na dlugosc zdzbla linii wsobnych zyta ozimego [Secale cereale L.]
Autorzy:
Kubicka, H
Dec, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803593.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
hodowla roslin
linie wsobne
Secale cereale
rosliny karlowe
zboza
chlorek chlorocholiny
gibereliny
dlugosc zdzbla
zyto ozime
regulatory wzrostu
Opis:
W pracy badano wpływ gibereliny i chlorku chlorocholiny na długość źdźbła u 218 linii wsobnych pokolenia S₈ żyta ozimego i trzech form o ustalonych genotypach (normalny typ wzrostu - Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂ i dwie linie karłowe: ds₁ds₁ i ds₂ ds₂). Stwierdzono, że 63 linie wsobne istotnie reagowały wydłużeniem źdźbła średnio o 10% po traktowaniu gibereliną. Najwyższy procent linii wrażliwych na giberelinę wyselekcjonowano z form SHR-Jeleniec (40%) i odmiany Dańkowskie Złote (38%), zaś najniższy z odmiany Chrobre (20%) i odmian z WIR-u - (21%). Działanie chlorku chlorocholiny było silniejsze, gdyż powodowało redukcję długości źdźbła u 108 linii średnio o 20%. Najwyższy procent linii o obniżonym źdźble pochodziło z odmiany Garczyńskie (63%) i form SHR-Jeleniec (60%), zaś najniższy z odmian WIR-u (36%). Spośród badanych linii wsobnych, linie wyselekcjonowane z form SHR-Jeleniec okazały się najwrażliwsze, zarówno na działanie gibereliny jak i chlorku chlorocholiny. Forma o normalnym typie wzrostu Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂, a szczególnie linia karłowa ds₁ds₁, istotnie reagowały wydłużeniem źdźbła na dostarczoną egzogenną giberelinę. Umożliwi to reprodukcję linii karłowej w stanie homozygotycznym w stosunku do genu ds₁. Druga linia karłowa ds₂ ds₂, była niewrażliwa na zastosowaną giberelinę.
Paper presents the studies on the influence of gibberellin (GA₃) and chlorocholine chloride (CCC) on the length of stem in 218 inbred lines S₈ generation of winter rye and three forms with determined genotypes (normal type of growth - Ds₁Ds₁Ds₂Ds₂ and two dwarf lines: ds₁ds₁, ds₂ ds₂). It was found that 63 inbred lines significantly responded to the gibberellin, what resulted in the elongation of stem length (by 10% on average). Chlorocholine chloride strongly affected the inbred lines, reducing significantly the length of stem in 108 lines (on average by 20%). One of the dwarf lines (genotype ds₁ds₁) was sensitive to applied exogenous gibberellin, while the other one (genotype ds₂ds₂) appeared to be insensitive.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 565-573
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Segetal flora of the Wigry National Park
Flora segetalna Wigierskiego Parku Narodowego
Autorzy:
Skrajna, T.
Kubicka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28464.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Segetal flora of the Wigry National Park (Poland) was studied in the period 2008-2010 within an area occupied by 33 villages. The analysis was based on 195 phytosociological relevés taken in fields of cereal crops, root plants and in stubble fields. The total number of species recorded in agrocenoses was 181 and they represented 36 botanical families. The most numerous families were Asteraceae, Fabaceae and Brasicaceae. The segetal flora of the Wigry National Park included mostly native species of apophytes (53.6%) that predominated over anthropophytes. Among apophytes, meadow apophytes (35 species) and those from waterside habitats (26 species) were noted most often, archaeophytes (74 species) were predominant among anthropophytes, while epecophytes (9 species) and ergasiophytes (1 species) were much less abundant. Among the life forms analysed, therophytes (61.9%) predominated over hemicryptophytes (27.1%) and geophytes (11%). The number of short-lived species in the flora of this Park was much greater (68.5%) than that of perennial ones (31.5%). The flora of the Park included 31 rare species classified in different categories of threat. Among them, Centaurium pulchellum and Centaurium erythraea belong to fully protected species (Dz.U. (Polish Journal of Laws) 2004 No. 168, item 1764).
Badanie flory segetalnej Wigierskiego Parku Narodowego prowadzono w latach 2008-2010 na terenie 33 miejscowości. W uprawach zbóż, okopowych i na ścierniskach wykonano 195 zdjęć fitosocjologicznych. Ogółem w agrocenozach zarejestrowano 181 gatunków, które należały do 36 rodzin botanicznych. Najliczniejsze w gatunki rodziny to Asteraceae, Fabaceae i Brassicaceae. We florze segetalnej Wigierskiego Parku Narodowego przeważają gatunki rodzime – apofity (53,6%) nad antropofitami. Wśród apofitów najczęściej notowano apofity łąkowe (35 gatunków) i siedlisk nadwodnych (26 gatunków). W grupie antropofitów dominują archeofity (74 gatunki), nad epekofitami (9 gatunków) i ergazjofitami (1 gatunek). Wśród analizowanych form życiowych przeważają terofity (61,9%) nad hemikryptofitami (27,1%) i geofitami (11%). We florze segetalnej Wigierskiego Parku Narodowego odnotowano ponad dwukrotnie więcej gatunków krótkotrwałych (68,5%), niż wieloletnich (31,5%). W badanej florze wystąpiło 31 gatunków cennych przyrodniczo, o różnych kategoriach zagrożenia. Do gatunków objętych ochroną ścisłą (Dz.U. 2004 Nr 168, poz. 1764) należą Centaurium pulchellum i Centaurium erythraea.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Oat Varieties Sensitivity to the Impact of Aluminium
Ocena wrażliwości odmian owsa (Avena sativa L) na działanie glinu
Autorzy:
Kubicka, H.
Kopras, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389413.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
glin
owies
odmiany
tolerancja
aluminium
oat
varieties
tolerant
Opis:
In this work, the influence of aluminium on the germination and growth of 9 oat varieties was researched The experiment was carried out in hydroponic cultures and four concentrations of aluminium were applied. The selected varieties of oat reacted to aluminium in various ways. Aluminium at concentrations of 100 and 200 M reduced the growth of roots to the highest degree, however, its influence on the growth of shoots was negligible. A 75 M concentration of aluminium had no effect on the growth of seedlings of chosen oat varieties in comparison with control. Amongst the assessed varieties of oat the following varieties were most tolerant to the toxic influence of aluminium: Flemingsprofi and Bohun at the lowest concentration (75 M) as well as Borowiak and Akt at higher concentrations (100 and 200 M). The obtained results will be used for cultivation selection in given areas.
W pracy badano wpływ glinu na kiełkowanie i wzrost siewek 9 odmian owsa, w kulturach hydroponicznych, stosując cztery stężenia tego metalu. Wybrane odmiany owsa zróżnicowanie reagowały na jego działanie. W najwyższym stopniu glin wpływał na zahamowanie przyrostu długości korzeni w stężeniach 100 i 200 M, zaś nieznacznie na wzrost części nadziemnych. Glin w stężeniu 75 M prawie nie wpływał na wzrost siewek badanych odmian owsa, a nawet stymulował wzrost siewek u odmiany Flemingsprofi. Spośród ocenianych odmian owsa najbardziej tolerancyjne na toksyczne działanie glinu były odmiany: Flemingsprofi – w najniższym stężeniu (75 M) oraz Borowiak i Bohun – w wyższych (100 i 200 M). Uzyskane wyniki zostaną wykorzystane przy doborze odpowiednich odmian do uprawy na danym terenie.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 10; 1257-1261
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie rekultywacji i zagospodarowania gruntów w Polsce w kontekście ochrony środowiska
The importance of land reclamation and development in Poland in the context of environment protection
Autorzy:
Gonda-Soroczyńska, E.
Kubicka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/101428.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
rekultywacja
dbałość o środowisko
zagospodarowanie gruntów
działania naprawcze
Polska
reclamation
care for environment
land development
corrective measures
Polska
Opis:
Artykuł porusza problematykę rekultywacji i ponownego zagospodarowania zdegradowanych gruntów w Polsce. Prowadzenie działań naprawczych związanych z rekultywacją jest wyrazem dbałości o środowisko i ma wpływ na ograniczenie negatywnego wpływu człowieka na otoczenie. Stosowane w tym celu środki powinny rekompensować utracone wartości. W celu prawidłowego funkcjonowania procesów rekultywacyjnych, planowanie wszelkich działań naprawczych na terenach zdegradowanych powinno odbywać się na jak najwcześniejszym etapie. Na podstawie dostępnych danych o wielkościach powierzchni zdegradowanych szczegółowo przeanalizowano zagadnienia związane z terenami zdegradowanymi i zdewastowanymi, wymagającymi rekultywacji oraz zrekultywowanymi i w dalszej kolejności zagospodarowanymi. Zwrócono uwagę na wielkość występowania omawianego zjawiska w celu określenia skali problemu z uwzględnieniem aspektu przestrzennego. Prowadzona analiza polegała również na określeniu działalności, w wyniku której powstaje największa ilość terenów zdegradowanych, jak również na wyznaczeniu dominujących kierunków prowadzenia rekultywacji. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jak kształtuje się podejście do prowadzenia działań rekultywacyjnych w ostatnich latach w Polsce.
The article discusses the problems of reclamation and redevelopment of degraded land in Poland. Conducting corrective activities, related to land reclamation, remains the manifestation of care for the environment and has impact on reducing negative human influence on the environment. The measures used for this purpose should compensate for the lost values. Planning any corrective activities in degraded areas should take place at the earliest possible stage for the reclamation processes to function properly. The problems related to degraded and devastated areas, requiring reclamation or reclaimed and later developed, were analyzed in detail based on the available data about the size of degraded areas. Attention was paid to the size of the discussed phenomenon occurrence in order to determine the scale of the problem, having considered its spatial aspect. The conducted analysis also consisted in specifying activities as a result of which the largest degraded area is created, as well as identifying the leading directions of such reclamation. The article presents an attempt to answer the question about the approach towards reclamation activities in recent years in Poland.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2016, I/1; 163-175
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of Chosen Organie Acids on the Growth of Rye Seedlings Treated with Cadmium or Lead Ions
Działanie wybranych kwasów organicznych na wzrost siewek żyta traktowanych kadmem lub ołowiem
Autorzy:
Kubicka, H.
Pyza, A.
Wolska-Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389718.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ołów
kadm
kwasy organiczne
żyto
Secale cereale L.
lead
cadmium
organic acid
rye
Opis:
The influence of cadmium and lead ions on the growth of seedlings of selected inbred lines was studied after the application of three organic acids. The growth stunt of the researched seedling lines was a result of the harmful effects of the aforementioned elements. The application of ascorbic and gibberellin acids inhibited the stress caused by lead and cadmium ions, which was shown by the growth of shoots and roots of seedlings. However, 2,4-D acid did not minimize the toxic influence of cadmium and lead. It can be concluded that the application of ascorbic and gibberellin acids may lessen the negative effects of stress caused by those heavy metals.
W przeprowadzonym doświadczeniu analizowano wpływ kadmu i ołowiu na wzrost siewek wybranych linii wsobnych żyta ozimego po uprzednim zastosowaniu trzech kwasów organicznych. Szkodliwe działanie tych pierwiastków ujawniło się zahamowaniem wzrostu siewek badanych linii. Stosowane kwasy - askorbinowy i giberelinowy spowodowały zmniejszenie stresu wywołanego jonami kadmu i ołowiu, co uwidoczniło się zwiększonym przyrostem części nadziemnych i podziemnych siewek. Natomiast kwas 2,4-D nie miał wpływu na niwelowanie szkodliwego działanie kadmu i ołowiu. Wykazano, iż zastosowane kwasy organiczne - askorbinowy i giberelinowy mogą znaleźć zastosowanie do zmniejszania negatywnych skutków stresów wywołanych tymi metalami ciężkimi.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 7; 803-807
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of Selected Elements in Seedlings of Inbred Lines of Winter Rye (Secale cereale L.)
Zawartość wybranych pierwiastków w siewkach linii wsobnych żyta ozimego (Secale cereale L.)
Autorzy:
Kubicka, H.
Pyza, A.
Wolska-Sobczak, A.
Dmuchowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389200.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kadm
żyto
Secale cereale L.
potas
mangan
wapń
cynk
magnez
cadmium
rye
magnesium
potassium
calcium
zinc
manganese
Opis:
9 inbred lines were chosen for the experiment (L176, L230, CH7, L154, M353, L4, L299, L310, L28) of the winter rye S25 generation (Secale cereale L.). The 5 day-old seedlings of the line were treated with a cadmium sulfate solution at a concentration of 10–6 and 10–4 M for 36 h, and then placed on the Hoagland nutrient. The control materials were comprised of seedlings of the line growing on the same nutrient. The twenty-one day old seedlings were mineralized and the content of the following elements was marked: cadmium, magnesium, zinc, calcium, manganese and potassium, using the Perkin-Elmer1100 atomic absorption spectrophotometer. The lowest content of cadmium amounting to several mg/kg was observed in the control combination. The content of chemical elements in all inbred lines was higher at a lower concentration of cadmium 10–6 M/36 h (with the exception of L230 and L299 line).
Do doświadczenia wybrano 9 linii wsobnych (L176, L230, CH7, L154, M353, L4, L299, L310 i L29) pokolenia S25 żyta ozimego (Secale cereale L.). Pięciodniowe siewki linii traktowano roztworem siarczanu kadmu o stężeniach 10-6 i 10-4 M przez 36 h, a następnie przenoszono je na pożywkę. Materiał kontrolny stanowiły siewki linii rosnące na pożywce Hoaglanda. Dwudziestojednodniowe siewki mineralizowano i oznaczono zawartość następujących pierwiastków: kadm, magnez, cynk, wapń, mangan i potas, przy użyciu spektrofotometru absorpcji atomowej firmy Perkin-Elmer1100. Najniższą zawartość kadmu wynoszącą kilka mg/kg zanotowano w kombinacji kontrolnej. Zawartość biogennych pierwiastków była wyższa u wszystkich linii wsobnych żyta w niższym stężeniu kadmu 10-6 M/36 h (z wyjątkiem linii L230 i L299).
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 8; 1059-1064
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielowymiarowa analiza różnorodności genotypowej linii wsobnych żyta ozimego (Secale cereale L.) dla cech rolniczych i fenologicznych
Multivariate analysis approach to evaluate genotypic diversity of winter rye (Secale cereale L.) inbred lines for agronomic and phenological characters
Autorzy:
Kubicka, H.
Madry, W.
Sieczko, L.
Komar, A.
Puchalski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794735.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Odmiany żyta charakteryzują się niewielkim zróżnicowaniem fenotypowym. Spowodowane jest to tym, że efekty genów recesywnych występujących w stanie heterozygotycznym są niewidoczne fenotypowo. Ich ekspresja ujawnia się dopiero w liniach wsobnych, które są bardzo ważnym źródłem genetycznej zmienności. W latach 2000-2002 przebadano 72 linie wsobne żyta ozimego (Secale cereale L.), pokoleń S₁₀-S₂₂ pod względem cech rolniczych (wschody, przezimowanie, wysokość roślin, długość kłosa, liczba ziarniaków w kłosie, masa tysiąca ziarniaków, liczba źdźbeł produktywnych) i cech fenologicznych (długość okresu nalewania ziarna i okresu wegetacyjnego). Celem pracy była charakterystyka zmienności kolekcji badanych linii wsobnych pod względem 9 cech rolniczych oraz wyodrębnienie i opisanie grup linii, zawierających obiekty o dużym podobieństwie wielocechowym za pomocą hierarchicznej analizy skupień i analizy składowych głównych. Stwierdzono istotną zmienność genotypową dla badanych linii wsobnych pod względem każdej analizowanej cechy. Największą zmienność fenotypową i genotypową linii wsobnych stwierdzono dla liczby ziaren w kłosie, masy 1000 ziaren (MTZ) i liczby kłosów produktywnych. Obie cechy fenologiczne odznaczały się najmniejszą zmiennością fenotypową. Zastosowana metoda pozwoliła wydzielić 10 grup linii genotypowo podobnych pod względem 9 cech. Stwierdzono, że niektóre grupy jednorodne zawierały linie wsobne pochodzące z wielu odmian. Zaobserwowano także, że linie wsobne wyselekcjonowane z tych samych odmian należały do różnych grup jednorodnych. Wskazano te cechy, które miały największy udział w ogólnym wielocechowym zróżnicowaniu badanych linii.
Rye varieties are characterized by a narrow phenotypic diversity. This is because of the effects of recessive genes found in a heterozygotic state do not express phenotypically. Their expression appears only in inbred lines which are a very important source of genetic variability. In the years 2000-2002 research on 72 inbred lines of winter rye of the S₁₀-S₂₂ generation (Secale cereale L.) was carried out. Agronomic (germination, hibernation, plant height, ear length, grain number per ear, weight of thousand grains, number of productive ears and phenological characters (grain filling period and vegetative period) were observed. The purpose of the paper was to characterize variability of the inbred lines collection for 9 characters as well separating and description of homogenous groups containing lines showing multivariate similarity using a hierarchical cluster analysis and principal component analysis. Genotypic variation of the inbred lines was significant for each of the studied character. A substantial genetic diversity was revealed for yield-related characters in the collection. Then the collection of in- bred lines constitutes valuable material for genetic research and breeding. The greatest phenotypic and genotypic variation of inbred lines was observed for grain number per spike, weight of thousand grains and number of productive spikes. The phenotypic coefficient of variation for those characters was between 31.7 to 45.1%. The smallest variation of lines was detected for both phenological characters, grain filling period and vegetative period. Inbred lines of rye characterized by extreme values of analyzed characters were identified. The used multivariate methods allowed to distinguish 10 genotypically homogenous groups of inbred lines as measured in terms of 9 characters. It was proved that some homogeneous groups contained inbred lines originating from different varieties. It was also noticed that inbred lines selected from the same varieties belonged to different homogeneous groups. Those characters which had the greatest contribution to multivariate diversity of the studied lines were identified.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obszary chronione ostoją rzadkich i zagrożonych gatunków flory segetalnej na przykładzie Wigierskiego Parku Narodowego
Protected areas as sanctuaries of rare and endangered species of segetal flora as exemplified by the Wigry National Park
Autorzy:
Skrajna, T.
Kubicka-Matusiewicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11315671.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
obszary chronione
gatunki rzadkie
gatunki zagrozone
gatunki roslin
flora segetalna
Wigierski Park Narodowy
agrocenozy
uprawa tradycyjna
gatunki ustepujace
siedliska polne
uzytkowanie gruntow
roznorodnosc biologiczna
uprawa roslin
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2017, 72, 1; 63-76
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiorowiska roślinne upraw okopowych Wigierskiego Parku Narodowego
Plant communities in tuber crops of the Wigierski National Park
Autorzy:
Skrajna, T.
Kubicka-Matusiewicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13092092.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Wigierski Park Narodowy
rosliny okopowe
uprawa roslin
zbiorowiska roslinne
parki narodowe
uprawa tradycyjna
Źródło:
Agronomy Science; 2017, 72, 3; 99-115
2544-4476
2544-798X
Pojawia się w:
Agronomy Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies