Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kuśnierz-Krupa, D." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Urban planning of Khartoum. History and modernity. Part I. History
Urbanistyka Chartumu. Historia oraz współczesność. Część I. Historia
Autorzy:
Hassan, S.S.
Elkheir, O.
Kobylarczyk, J.
Kuśnierz-Krupa, D.
Chałupski, A.
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960302.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Sudan
Khartoum
spatial development
history
Chartum
rozwój przestrzenny
historia
Opis:
This article is the first part of a study concerning the spatial development of Khartoum and addresses the issue of the city’s origins and history. Khartoum is the capital of Sudan and the main political, commercial and cultural centre of the country. The city, founded in the 19th century, at the confluence of the White and the Blue Nile, is an example of a fascinating urban structure consisting of three independently functioning centres: Khartoum, Umm-Durman and Khartoum North.
Niniejszy artykuł jest pierwszą częścią opracowania dotyczącego rozwoju przestrzennego Chartumu i podejmuje problematykę genezy oraz historii powstania miasta. Chartum jest stolicą Sudanu oraz głównym ośrodkiem politycznym, handlowym i kulturalnym tego kraju. Miasto, założone w wieku XIX, w miejscu połączenia Białego i Błękitnego Nilu, jest przykładem ciekawej struktury urbanistycznej, złożonej z trzech, niezależnie funkcjonujących ośrodków: Chartumu, Omdurmanu oraz Chartumu Północnego.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 51; 86-94
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urban planning of Khartoum. History and modernity Part II. Modernity
Urbanistyka Chartumu. Historia oraz współczesność. Część II. Współczesność
Autorzy:
Hassan, S.S.
Kobylarczyk, J.
Kuśnierz-Krupa, D.
Chałupski, A.
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218374.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Africa
Sudan
Khartoum
structural development
urban sprawl
density of urban tissue
squat
slums
migrations
African modernism
Doxiadis
McLean
British colony
social segregation
Afryka
rozwój strukturalny
zagęszczenie tkanki miejskiej
slumsy
migracje
modernizm afrykański
Doxiadis McLean
kolonia brytyjska
segregacja społeczna
Opis:
The cosmopolitan centre of Khartoum, built in order to meet the requirements of the British residing there in isolation, was a concept realising the planning vision of a contemporary metropolitan city created on the level differing from the twentieth-century urban-planning principles of the West. Branching off, according to a meticulously planned and controlled scheme, the orthogonal grid of Khartoum with its opposite, chaotic Umm-durman on the other bank of the Nile, within half a century of their existence became proof of the phenomenon which, even today, might be regarded as a utopia. Free from tension, full of cultural contrasts and class differences, the capital of Sudan did not escape the touch of premature old age. A period of prosperity, known from old postcards and sentimental stories, was replaced with another utopia whose vision did not survive the clash with reality. In the second part of work concerning the history and urban development of Khartoum, the Authors presented issues concerning the realisation of urban-planning visions from the 1st and 2nd half of the 20th century. They also drew attention to their consequences and the fact that they constitute a signifi cant legacy for the current generation of urban planners.
Kosmopolityczne centrum Chartumu, zbudowane aby sprostać wymaganiom rezydujących tam w izolacji Brytyjczyków, było koncepcją realizującą planistyczną wizję współczesnego miasta metropolitalnego stworzonego na poziomie nieodbiegającym od dwudziestowiecznych założeń urbanistycznych Zachodu. Rozgałęziająca się według ściśle zaplanowanego i kontrolowanego schematu, ortogonalna siatka Chartumu wraz z zaprzeczającym jej, chaotycznym Umm-durmanem po drugiej stronie Nilu stały się w ciągu półwiecza istnienia dowodem fenomenu, który nawet dziś mógłby być uznany za utopię. Wolna od napięć, pełna kulturowych kontrastów i różnic klasowych stolica Sudanu nie uniknęła dotyku przedwczesnej starości. Czas dobrobytu znany dziś ze starych pocztówek i sentymentalnych opowieści zastąpił czas innej utopii, której wizja nie zniosła zderzenia z rzeczywistością. W drugiej części pracy dotyczącej historii rozwoju urbanistycznego Chartumu autorzy przedstawili problemtykę dotyczącą realizacji wizji urbanistycznych z I i II połowy XX wieku. Zwrócili również uwagę na ich skutki i fakt, że stanowią istotną spuściznę dla współczesnej generacji planistów.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 52; 140-148
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja turystyczna jako czynnik aktywizacji małych miast zabytkowych dawnej Ziemi Krakowskiej w drugiej dekadzie XXI wieku – wybrane problemy
Tourist function as an activating factor in small historic towns in the former Krakow region in the second decade of the 21st century – selected problems
Autorzy:
Kuśnierz, K.
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218661.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
ochrona zabytków
turystyka kulturowa
cultural heritage
monument protection
culture tourism
Opis:
Niniejszy artykuł ukazuje bogactwo zasobu zabytków architektury i urbanistyki Ziemi Krakowskiej. Opisane obiekty i zespoły w większości wymagają rewaloryzacji, adaptacji i przystosowania do roli atrakcji turystycznych. Owa rola może pomóc w aktywizacji zaniedbanych i zubożałych ośrodków, a także przyczynić się do rozwoju ich gospodarki i infrastruktury.
This article presents the vast range of monuments of architecture and urban design in the Krakow region. The majority of described objects and complexes require revalorisation and adaptation for their role as tourist attractions. That role could help in activating neglected and impoverished centres, and contribute to the development of their economy and infrastructure.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2015, 42; 61-70
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka ochrony dziedzictwa architektury polskiej 2 połowy XX wieku na wybranych przykładach
Protecting the heritage of Polish architecture from the 2nd half of the 20th century on selected examples
Autorzy:
Kuśnierz, K.
Kuśnierz-Krupa, D.
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217376.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dziedzictwo architektury
architektura polska XX w.
heritage of architecture
Polish architecture from the 2nd half of the 20th century
Opis:
Problem ochrony obiektów architektonicznych zrealizowanych po 1945 roku jest coraz częściej spotykany w bieżącej praktyce konserwatorskiej oraz w całym procesie inwestycyjno-budowlanym. Jest on niezwykle złożony, gdyż dotyczy szeregu aspektów: m.in. rozbudowy tych obiektów, przebudowy, zmiany funkcji, termomodernizacji oraz zmiany innych parametrów technicznych. Wiąże się to także, a może przede wszystkim, z ogromną presją inwestycyjną, której towarzyszą niejednoznaczne zasady ochrony tych obiektów, ponieważ ich zasób nie został jeszcze do końca rozpoznany i zwaloryzowany. Są one zatem często przedmiotem opinii konserwatorskich dotyczących ich wartości, zasad ochrony i możliwości ewentualnej ingerencji w bryłę, układ funkcjonalny itp. W niniejszym artykule złożoność podjętej problematyki postanowiono przedstawić na dwóch przykładach budynków zlokalizowanych w Krakowie: hotelu Cracovia oraz obiektu Os. Teatralne nr 19.
The issue of protecting architectonic objects realised after 1945 is more and more frequently encountered in current conservation practice and during the whole investment-construction process. It is extremely complex since it involves several aspects: e.g. expanding those objects, rebuilding, changing functions, thermo-modernisation and alteration of other technical parameters. It is also, or perhaps primarily, connected with immense investment pressure accompanied by ambiguous regulations for protecting such objects since their number has not yet been fully determined or evaluated. Therefore, they are often a subject of conservation opinions regarding their value, protection rules and the possibility of interference in the bulk, functional layout etc. This article presents the complexity of the discussed issue on the examples of two objects: the Cracovia Hotel and the object at 19 Osiedle Teatralne housing estate.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 40-48
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka rekonstrukcji wież na zabytkowych ratuszach na przykładzie Sieniawy
The issue of tower reconstructin in historic town halls on the example of Sieniawa
Autorzy:
Kuśnierz, K.
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218236.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
rewaloryzacja
ratusz
Sieniawa
revalorization
town hall
Opis:
Artykuł porusza problem rewaloryzacji ratusza w mieście Sieniawa na Podkarpaciu. Rewaloryzacja obiektu polegała na dobudowaniu wieży do istniejącego obiektu ratusza. Zabytkowy ratusz w Sieniawie został zbudowany z fundacji Mikołaja Hieronima Sieniawskiego na początku lat osiemdziesiątych XVII wieku. Został zlokalizowany w centrum placu rynkowego i od początku był obiektem murowanym, czterotraktowym, przekrytym dachem dwuspadowym. Sposób usytuowania, staranność rozmierzenia oraz duże rozmiary zdają się podkreślać w sposób symboliczny rolę, jaką miał odgrywać. W 2007 roku władze miasta Sieniawa podjęły decyzję o wykonaniu projektu rewaloryzacji sieniawskiego ratusza i odtworzenia wieży w celu podniesienia walorów estetycznych obiektu oraz rangi urzędu miasta, który ma tutaj swoją siedzibę. Wieża została zlokalizowana w centralnej części obiektu, podkreślając osiowy charakter każdej elewacji. W związku z brakiem materiałów ikonograficznych przedstawiających kształt wieży, jej forma została zainspirowana formą i detalami budynku ratusza oraz podobnych obiektów o tej samej funkcji wzniesionych w Polsce w podobnym okresie. Główny układ konstrukcyjny obiektu pozostał niezmieniony. Wieża o konstrukcji stalowej została zaprojektowana jako rama przestrzenna posadowiona za pomocą słupów na istniejących ścianach konstrukcyjnych budynku ratusza. Sztywność poziomą konstrukcji wieży wzdłuż podłużnych ścian budynku zapewniają ramy stalowe, natomiast w kierunku prostopadłym układ stężeń. Konstrukcję nośną wieży zaprojektowano z profili stalowych, podobnie schody, barierki i podesty. Projekt został ostatecznie zrealizowany w październiku 2012 roku.
The article addresses the problem of revalorization of the town hall in Sieniawa in Podkarpackie Voivodeship. Revalorization of the building consisted of adding a tower to the existing town hall. The monumental town hall in Sieniawa was founded by Hieronim Sieniawski in the first half of the 17th century. It was located in the centre of the market square, and from the beginning it was a four-bay object made of brick, with a pitched roof. The manner of location, accuracy of measurement and large proportions symbolically emphasized the role which it had to fulfil. In 2007, the authorities of Sieniawa decided to prepare a project of revalorization of the town hall, and to recreate the tower in order to raise aesthetic values of the building, and to emphasize the status of the magistrate which is housed in the town hall. The tower was situated in the centre of the building, thus emphasizing the axial character of each facade. As a consequence of the lack of iconographic sources presenting the shape of the original tower, its current form was inspired by the form and details of the former town hall building and similar objects serving the same function, which were built in Poland in the same period. The main construction system in the building was not modified. The steel construction of the tower was designed as a spatial framework founded on the existing load-bearing wall of the town hall building with the aid of posts. Horizontal rigidity of the tower construction, along the longitudinal walls of the building, was ensured with steel frames, while diagonally it was ensured with strutting. The load-bearing construction of the tower as well as stairs, railings and landings, were designed from steel profiles. The project was finally realised in October 2012.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 35; 47-52
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rymanów Zdrój. W obronie krajobrazu kulturowego
Autorzy:
Kuśnierz, K.
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217417.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Rymanów-Zdrój
krajobraz kulturowy
uzdrowisko
zespół uzdrowiskowy
architektura
cultural landscape
spa
architecture
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2006, 19; 50-54
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Portugalska szkoła konserwacji” – kwartał das Cardosas w centrum Porto
“Portuguese school of conservation” – quarter das Cardosas in the centre of Porto
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218608.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Porto
kwartał das Cardosas
realizacja konserwatorska
rewaloryzacja historycznego centrum miasta
quarter das Cardosas
conservation realisation
restoration of historic city centre
Opis:
Artykuł porusza problem rewaloryzacji zabytkowej przestrzeni miejskiej na przykładzie realizacji konserwatorskiej kwartału das Cardosas w historycznym centrum Porto. Kwartał das Cardosas tworzy obecnie zabudowa związana z nowoczesnym hotelem oraz zespołem handlowo-mieszkaniowym. Wcześniej w tej części miasta znajdowały się relikty umocnień obronnych, zespół kościelno-klasztorny Santo Eloi, pasaż Passeio das Cardosas, klasztor S. Bento Encarnacao i ogrody biskupie. Na skutek rozwoju miasta i kasaty zgromadzeń zakonnych przeprowadzonej przez władze w 1834 roku zespół kościelno-klasztorny Santo Eloi przestał istnieć. Jego część w postaci nieukończonego budynku klasztornego projektu José Champalimaud de Nussane’a została zaadaptowana na pałac, rezydencję bogatego kupca Manuela Cardoso dos Santos, od którego nazwiska pałac przybrał nazwę Palacio das Cardosas. Kwartał, który tworzy pałac (obecnie hotel) oraz zabytkowe kamienice, został zrewaloryzowany według projektu portugalskiej pracowni FA Arquitectos. Realizacja ta wpisuje się w ramy opracowanej w 2005 roku strategii rewaloryzacji centrum Porto, nad którą kontrolę sprawuje powołana do tego jednostka Porto Vivo SRU.
The article addresses the issue of revalorisation of the historic urban space on the example of conservation realization of the quarter das Cardosas in the historic centre of Porto. The quarter das Cardosas currently consists of buildings belonging to a modern hotel and a commercial-residential complex. Previously this part of the city encompassed relics of defensive fortifi cations, a church and monastery complex of Santo Eloi, a passage Passeio das Cardosas, the S. Bento Encarnacao monastery and bishop’s gardens. Due to the city development and the dissolution of monasteries carried out by the authorities in 1834, the Santo Eloi church and monastery complex ceased to exist. Its fragment in the form of an unfi nished monastery building designed by José Champalimaud de Nussane was adopted for a palace, a residence for a wealthy merchant Manuel Cardoso dos Santos, because of whom it became known as Palacio das Cardosas. The quarter, created by the palace (currently hotel) and historic tenement houses, was restored according to the project of a Portuguese designing offi ce called FA Arquitectos. The realisation fi ts within the framework of a strategy aimed at restoring the centre of Porto, prepared in 2005, and supervised by a specially appointed unit called Porto Vivo SRU.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 33; 39-46
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Portugalska szkoła konserwacji" - Muzeum Transportu i Komunikacji Eduarda Souto Moury w Porto
"Portuguese school of conservation" - Museum of Transport and Communication by Eduardo Souto Moura in Porto
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218406.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Porto
Eduardo Souto Moura
realizacja konserwatorska
conservation realisation
Opis:
Artykuł prezentuje adaptacje dawnej komory celnej Alfandega Nova w Porto na Muzeum Transportu i Komunikacji. Autorem projektu tej realizacji konserwatorskiej jest światowej sławy portugalski architekt Eduardo Souto Moura. Obiekt, wzniesiony w latach 70. XIX wieku z inicjatywy organizacji handlowej Associacao Comercial do Porto, w 1992 roku został przekazany stowarzyszeniu Associacao para o Museu dos Transportes e Comunicacoes (A.M.T.C.), które zleciło Eduardo Souto Mouro wykonanie projektu adaptacji Alfandega Nova. W zrewaloryzowanym obiekcie miała znaleźć się wysokiej jakości przestrzeń muzealna, a także centrum konferencyjne. Funkcje te zostały niezwykle umiejętnie zaadaptowane w zabytkowych murach XIX-wiecznego obiektu. Architekt w niebanalny sposób wykorzystał większość istniejących detali związanych z poprzednią funkcją Alfandega Nova, takich jak szyny czy żeliwne wyposażenie wnętrz. Dzięki takiemu zabiegowi udało się mu zachować dawny charakter i klimat obiektu pomimo wprowadzenia doń zupełnie odmiennej funkcji.
The article presents an adaptation of the former customs house Alfandega Nova in Porto into the Museum of Transport and Communication. The author of the project of this conservation realisation is a world-famous Portuguese architect Eduardo Souto Moura. The object erected in the 1870s on the initiative of a trade organisation Associacao Comercial do Porto, in 1992 was handed over to the association Associacao para o Museu dos Transportes e Comunicacoes (A.M.T.C.), which commissioned Eduardo Souto Moura to design an adaptation of Alfandega Nova. The restored object was to house a high quality museum space, as well as a conference centre. Those functions were extremely skilfully adapted within the historical walls of the 19th-century walls. In an original way the architect used the majority of existing details connected with the previous function of Alfandega Nova, such as rails or cast iron fittings. Due to that he succeeded in preserving the former character and ambience of the object despite introducing a completely different function.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2012, 32; 31-38
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brzostek na mapie Miega
Brzostek on the Mieg’s map
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218380.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Brzostek
mapa Miega
układ urbanistyczny
Mieg’s map
urban layout
Opis:
Przedmiotowy artykuł jest kolejnym z serii wypowiedzi o obrazie polskich miast, jaki został zapisany na mapie Miega, opracowanej w latach 1779-1783. Obejmuje ona tereny dawnego województwa krakowskiego, sandomierskiego, ruskiego, bełskiego, a także fragmenty Wołynia i Podola, czyli tereny, które zostały włączone do Austrii w wyniku I rozbioru Polski w 1772 roku. Mapa została opracowana w skali 1:28 800 przez zespół austriackich wojskowych pod kierunkiem majora Friedricha von Miega, od którego nazwiska przejęła swą nazwę. Niniejszy artykuł dotyczy miasta Brzostka, położonego nad Wisłoką, na terenie obecnego województwa podkarpackiego, w odległości około 15 km od Jasła. W okresie średniowiecza, z racji swojego położenia tuż za granicą Ziemi Krakowskiej, Brzostek należał do Ziemi Sandomierskiej. Miasto lokacyjne powstało w 1367 roku, zapewne obok dawnej wsi o tej samej nazwie, która istniała już w pierwszej ćwierci XII wieku jako własności benedyktynów tynieckich. Sekcja mapy Miega, na której zaznaczono Brzostek, nie była do tej pory publikowana i analizowana. Jej uważna kwerenda przynosi wiele ciekawych informacji dotyczących kształtu miasta w przeszłości.
The article is another in a series of images of Polish towns, which was recorded on Mieg’s map drawn in the years 1779-1783. It includes territories of the former Krakowskie, Sandomierskie, Ruskie, and Bełskie Voivodeships, as well as fragments of Volhynia and Podolia i.e. the lands which were annexed by Austria as a result of the 1st Partition of Poland in 1772. The map was drawn in the scale 1:28 800 by a team of Austrian military supervised by Major Friedrich von Mieg after whom it was subsequently named.This article presents the town of Brzostek, located on the Wisłoka River, in the area of the present-day Podkarpackie voivodeship, about 15 km from Jasło. During the Middle Ages, because of is location just outside the reaches of the Krakow Region, it belonged to the Sandomierz Region. The town was founded in 1367, probably nearby a former village of the same name which had already existed in the first quarter of the 12th century as property of the Benedictine Friars from Tyniec. The section of Mieg’s map where Brzostek was marked has not been published or analysed so far. Its thorough analysis has yielded plenty of interesting information concerning the shape of the town in the past.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 38; 22-28
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heppenheim jako modelowy przykład dobrze wykorzystanego potencjału kulturowego małego miasta
Heppenheim - a model example of well-used cultural potential of a small town
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/104855.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Heppenheim
krajobraz kulturowy
miasto zabytkowe
rewaloryzacja
cultural landscape
historic town
revalorization
Opis:
Heppenheim położone jest w Hesji na terenie zachodnich Niemiec. Jest to niewielki ośrodek, który obecnie liczy 25 tysięcy mieszkańców. Miasto ma jednak bogatą i barwną historię oraz cenny zasób kulturowy, który jest odpowiednio chroniony, a przede wszystkim właściwie eksponowany i wykorzystany. Prawa miejskie Heppenheim otrzymało na początku XIV wieku, ale ośrodek powstał znacznie wcześniej. Pierwsza wzmianka o jego istnieniu pochodzi już z wieku VIII. W mieście znajduje się m.in. średniowieczny, pięcioboczny rynek z odrestaurowanymi, XVII-wiecznymi szachulcowymi domami, barokowy ratusz, kościół parafialny pw. św. Piotra, XIII-wieczny zamek Starkenburg, budynek sądu Elektoratu Moguncji z XIV wieku oraz niezliczona rzesza XVI, XVII i XVIII-wiecznych domów, charakterystycznych dla małomiasteczkowej architektury niemieckiej, wzniesionych wzdłuż wąskich, malowniczych ulic historycznego centrum miasta. Ze względu na perfekcyjnie przeprowadzoną rewaloryzacje, udostępnienie i upowszechnienie zabytkowych obiektów i przestrzeni mieszkańcom oraz przyjezdnym Heppenheim może stanowić cenny wzór dla innych miast zabytkowych. Obecnie, wiele małych ośrodków na terenie Polski, które mogą poszczycić się cennym zasobem kulturowym boryka się z problemami gospodarczymi i brakiem miejsc pracy, co w konsekwencji prowadzi do zastoju i braku perspektyw na dalszy rozwój. Sposobem na progres gospodarczy oraz rozkwit takich miast może być turystyka kulturowa, tak dobrze rozwinięta w miastach niemieckich, czego przykładem jest właśnie Heppenheim.
Heppenheim is located in Hessen, in western Germany. It is a small town currently populated by 25 thousand inhabitants. However, the town can boast an eventful and colourful history, and valuable cultural resources which have been properly preserved, but primarily properly exhibited and used. Heppenheim was granted its town rights at the beginning of the 14th century, but it had been established much earlier. The first mention of its existence comes already from the 8th century. In the town there are e.g. a medieval, pentagonal main square with restored 17th-century timber- frame houses, a Baroque town hall, a parish church of St. Peter, the 12th-century Starkenburg castle, the building of the Mainz Electorate Courthouse from the 14th century and a myriad of 16th-, 17th- and 18th-century houses, characteristic for small-town German architecture, erected along narrow, picturesque streets of the historic town centre. Because of perfectly carried out 180 D. Kuśnierz-Krupa, M Krupa revalorisation, accessibility and popularisation of historic objects and spaces among residents and visitors, Heppenheim can serve as a valuable model for other historic towns. Currently, many small towns in Poland, which can boast valuable cultural resources, face economic problems and lack of workplaces, which consequently leads to stagnation and lack of perspectives for further development. A way to make such towns progress economically and flourish can be cultural tourism so well developed in German towns, an example of which is Heppenheim.
Źródło:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury; 2017, 64, 3/II; 161-180
2300-5130
2300-8903
Pojawia się w:
Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia zagospodarowania przestrzennego miasta "kazimierzowskiego" w Małopolsce na przykładzie Skawiny
History of spatial development of a "Casimir" town in Lesser Poland on the example of Skawina
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217654.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Skawina
badania archeologiczno-architektoniczne
rozwój przestrzenny
archeological research
architectural research
spatial development
Opis:
W artykule poruszono problematykę rozwoju przestrzennego podkrakowskiego miasta Skawina w okresie średniowiecza. Skawina została założona jako miasto królewskie na prawie magdeburskim przez króla Kazimierza Wielkiego w 1364 roku, w ramach akcji urbanizacyjnej kraju. Na podstawie dostępnych materiałów źródłowych (historycznych, kartograficznych oraz ikonograficznych), zdjęć lotniczych, wizji lokalnych w terenie, a także badań archeologicznych, przeprowadzono analizę rozwoju przestrzennego miasta. W konsekwencji wysunięto hipotezy dotyczące metrologii układu urbanistycznego Skawiny w okresie średniowiecza.
The article discusses the issue of spatial development of the town of Skawina near Kraków during the medieval period. Skawina was founded as a royal town and granted Magdeburg rights by King Casimir the Great in 1364 during the urbanization of the country. The analysis of spatial development of the town was conducted on the basis of available source materials (historical, cartographic and iconographic), aerial photographs, on-site inspections, as well as archeological research. As a result, hypotheses concerning the metrology of the urban layout of Skawina during the medieval period were put forward.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 28; 101-109
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaśliska w dawnej ziemi krakowskiej w świetle mapy Miega
Jaśliska in the former Krakow region in the light of Mieg’s map
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217480.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Jaśliska
mapa Miega
układ urbanistyczny
Mieg’s map
urban layout
Opis:
Prezentowany artykuł dotyczy „obrazu” dawnego miasta Jaśliska, który uwieczniono na mapie Miega, opracowanej w ostatniej ćwierci XVIII wieku. Mapa ta została wykonana w skali 1:28 800 przez zespół austriackich wojskowych pod kierunkiem majora Friedricha von Miega. Jaśliska, położone na Podkarpaciu, obecnie nie mają statusu miasta. Bogata historia tego ośrodka sięga jednak okresu średniowiecza, kiedy to w wyniku akcji kolonizacyjnej na wschodnich krańcach ziemi krakowskiej król Kazimierz Wielki założył w 1366 roku miasto Honstadt (Wysokie Miasto), które około stu lat później nazwano Jaśliska, zapewne od płynącej tędy rzeki Jasiołki. Niepublikowana i nieanalizowana dotychczas sekcja mapy Miega przedstawiająca Jaśliska przynosi wiele nowych treści, dotyczących przeszłości miasta i jego układu urbanistycznego.
The presented article concerns the “image” of the old town of Jaśliska, which was immortalised on Mieg’s map drawn during the last quarter of the 18th century. The map was made in the 1:28 800 scale by a team of Austrian military under the of major Friedrich von Mieg. Jaśliska, located in Podkarpacie, do not currently have the status of a town. Rich history of this centre goes back to the medieval period when, as a result of settlement of the eastern outskirts of the Krakow region, in 1366 king Kazimierz Wielki founded Honstadt (Wysokie Miasto) which, around a hundred years later, was renamed Jaśliska, probably from the river Jasiołka running there. Unpublished and not previously analysed section of Mieg’s map representing Jaśliska brings plenty of new information concerning the town’s past and its urban layout.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 34; 57-62
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kołaczyce na mapie Miega
Kołaczyce on Mieg’s map
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218499.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Kołaczyce
mapa Miega
układ urbanistyczny
Mieg’s map
urban layout
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy „obrazu” średniowiecznego miasta Kołaczyce, jaki uwieczniono na mapie Miega, opracowanej w ostatniej ćwierci XVIII wieku. Mapa ta została wykonana w skali 1:28 800 przez zespół austriackich wojskowych pod kierunkiem majora Friedricha von Miega. Kołaczyce są niewielkim miastem, położonym nad rzeką Wisłoką, na trakcie dolinnym prowadzącym z północy Polski na Węgry, przez przełęcze karpackie na południe od Jaślisk oraz Dukli. Historia tego lokowanego przed 1339 rokiem ośrodka wiąże się z dziejami dóbr klasztoru benedyktynów z Tyńca, położonych w Małopolsce południowej, w dolinie Wisłoki. Niepublikowana i nieanalizowana dotychczas sekcja mapy Miega obejmująca Kołaczyce przynosi wiele ważnych informacji dotyczących przeszłości miasta i jego układu urbanistycznego.
This article concerns the “image” of a medieval town of Kołaczyce, which was depicted on the Mieg’s map, drawn in the last quarter of the 18th century. The map was made in the scale 1:28 800 by a team of Austrian military men under the supervision of major Friedrich von Mieg. Kołaczyce is a small town situated on the Wisłoka river, along the valley route running from the north of Poland to Hungary, through the Carpathian passes south of Jaśliska and Dukla. The history of this settlement, founded before 1339, is associated with the history of the estates belonging to the Benedictine monastery in Tyniec and located in southern Lesser Poland in the Wisłoka river valley. The section of the Mieg’s map encompassing Kołaczyce, unpublished and unanalysed so far, yields a lot of important information concerning the town’s past and its urban layout.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 36; 54-60
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobraz kulturowy Røros - wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO
Cultural landscape of Røros – inscribed in the UNESCO World Heritage List
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Kuśnierz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131901.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
krajobraz kulturowy
Røros
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zabytkowa architektura
cultural landscape
UNESCO World Heritage List
historic architecture
Opis:
Przedmiotowy artykuł dotyczy zabytkowego miasta Røros, które od 1980 roku jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Røros położone jest nad rzeką Glommą, w środkowo-wschodniej Norwegii, w regionie Sør-Trøndelag. Osadnictwo na tym terenie rozwinęło się około połowy XVII wieku w związku z odkryciem bogatych złóż miedzi. Z tego okresu do naszych czasów przetrwała nie tylko tradycja górnicza miejscowości, ale także drewniane domy, system transportu wodnego oraz relikty dawnej huty i maszyn niezbędnych do wydobycia miedzi. Wskazane elementy dziedzictwa kulturowego miasta świadczą o jego wyjątkowości w skali europejskiej, zaś współpraca społeczności lokalnej z władzami na polu ochrony i rewaloryzacji tego zespołu jest godna naśladowania. Zdaniem Autorów taka współpraca jest niezbędna aby proces ochrony i rewaloryzacji dziedzictwa kulturowego przebiegał właściwie, czego dowodem jest właśnie Røros.
This article presents the historic town of Røros, which has been inscribed into the UNESCO World Heritage List since 1980. Røros is located on the river Glomma, in central and eastern Norway, in the Sør-Trøndelag region. Settlement in this area developed around the mid-17th century when rich copper deposits were discovered. Not only the mining tradition of the town from that period, but also timber houses, a water transport system and relics of a former foundry as well as machines used for copper mining have survived until the present. The indicated elements of the cultural heritage of the town confirm its unique character on the European scale, while the cooperation between the local community and authorities in order to protect and revalorise the complex is exemplary. According to the Authors, such cooperation is indispensable for the process of protection and revalorisation of cultural heritage to run smoothly, of which Røros is proof.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2018, 46; 649-660
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lorsch – dziedzictwo Karolingów. Wstęp do badań nad dziedzictwem kulturowym miasta
Lorsch – Carolingian heritage. Introduction to research on the cultural heritage of the town
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, D.
Krupa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217871.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
średniowiecze
Lorsch
opactwo benedyktynów
Altenmünster
Middle Ages
Benedictine abbey
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy krajobrazu kulturowego średniowiecznego miasta Lorsch, które jest położone na terenie Niemiec, nad rzeką Weschnitz. W skład zasobu dziedzictwa kulturowego Lorsch wchodzi układ urbanistyczny miasta, charakterystyczna dla tego regionu drewniana zabudowa o konstrukcji szachulcowej oraz, a może przede wszystkim, relikty zespołu dawnego opactwa i klasztoru Altenmünster z epoki karolińskiej. Kompleks ten w 1991 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Od tego czasu na terenie dawnego opactwa prowadzone są prace rewaloryzacyjne, dzięki którym dla zwiedzających udostępniane są kolejne relikty tego cennego założenia. Planuje się także utworzenie tutaj tzw. „osi kulturowej”, będącej połączeniem reliktów opactwa benedyktynów z miejscem, gdzie zlokalizowane było Altenmünster. Tak poprowadzona trasa ma umożliwić turystom zwiedzanie Altenmünster i zapewniać połączenie z archeologicznym parkiem Lauresham. Wszystkie elementy architektoniczne, relikty archeologiczne oraz wątki kulturowe położone na „osi” będą odpowiednio zaakcentowane i opisane przy pomocy tablic informacyjnych. Jeżeli plan ten będzie sfinalizowany, to zespół kulturowy Lorsch stanie się zapewne jedną z najciekawszych tego typu otwartych przestrzeni muzealnych w Europie.
This article concerns the cultural landscape of the medieval town of Lorsch which is located in Germany, on the river Weschnitz. The cultural heritage of Lorsch includes the urban layout of the town, timber-frame buildings characteristic for this region and, or perhaps primarily, relics of the former abbey and monastery Altenmünster from the Carolingian epoch. In 1991, the complex was inscribed onto the UNESCO World Heritage List. Since then revalorization work has been conducted in the former abbey, due to which visitors gain access to further relics of this valuable complex. It is also planned to create here the so-called “cultural axis” which would link the relics of the Benedictine abbey with the site where Altenmünster was once situated. Such a route would enable tourists to visit Altenmünster, and ensure connection to the Lauresham archaeological park. All architectonic elements, archaeological relics and cultural themes located along the “axis” will be properly highlighted and described on information boards. If the plan is finalized, the cultural complex in Lorsch will probably become one of the most interesting open museum spaces in Europe.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 50; 20-29
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies