Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Krzepiłko, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Evaluation of azoxystrobin toxicity to saprophytic fungi and radish in the early stages of growth
    Ocena toksyczności azoksystrobiny dla saprofitycznych grzybów oraz rzodkiewki we wczesnych stadiach wzrostu
    Autorzy:
    Święciło, Agata
    Krzepiłko, Anna
    Michałek, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389096.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    azoxystrobin
    yeast
    superoxide dismutase
    filamentous fungi
    azoksystrobina
    drożdże
    dysmutaza ponadtlenkowa
    grzyby strzępkowe
    Opis:
    The aim of the study was to assess the toxicity of azoxystrobin, a fungicide belonging to the strobilurin class, for selected saprophytic fungi (Saccharomyces cerevisiae and Penicillium sp.) and for radish (Raphanus sativus L.) The parameters of fungi growth and the early development stages of radish were analysed. Based on the sensitivity of the organisms and their physiological processes to azoxystrobin, they can be arranged in the following order: growth of sod1 S. cerevisiae mutant, growth of wild-type S. cerevisiae, growth of Penicillium sp., respiration of germinating radish seeds, early seed germination, elongation of roots and seedlings, late seed germination. The mechanism of azoxystrobin toxicity seems to be associated with cellular antioxidant status.
    Celem badań była ocena toksyczności azoksytrobiny, fungicydu należącego do klasy strobiluryn dla saprofitycznych grzybów (Saccharomyces cerevisiae i Penicillium sp.) oraz rzodkiewki (Raphanus sativus L.). Analizowano wzrost drożdży szczepu dzikiego i jego mutanta bezdysmutazowego sod1, grzyba strzępkowego Penicillium sp. oraz parametry biochemiczne i fizjologiczne kiełkujących nasion rzodkiewki i powstałych z nich siewek. Najbardziej wrażliwym na azoksytrobinę okazał się wzrost drożdży (mutanta sod1, następnie szczepu dzikiego wt) w następnej kolejności: wzrost grzybni Penicillium, oddychanie kiełkujących nasion rzodkiewki, proces kiełkowania oznaczany po 24 godzinach od wysiewu nasion, wydłużanie korzeni, wydłużanie siewek, proces kiełkowania określany po 96 godzinach. Mechanizm toksyczności azoksytrobiny wydaje się być powiązany z aktywnością komórkowego systemu antyoksydacynego.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 81-92
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nitrate content in leaves of vegetable and herbal plants from home gardens of agrotourist farms
    Zawartość azotanów w liściach roślin warzywnych i zielarskich z ogrodów gospodarstw agroturystycznych
    Autorzy:
    Molas, Jolanta
    Prażak, Roman
    Krzepiłko, Anna
    Michałek, Sławomir
    Święciło, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389239.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    agrotourism
    antinutritious components
    leafy vegetables
    nitrate(V)
    nitrate phytoaccumulation
    nitrogen fertilization
    spice plants
    plant cultivation methods
    agroturystyka
    azotany(V)
    fitoakumulacja azotanów
    metody uprawy roślin
    nawożenie azotowe
    rośliny przyprawowe
    składniki antyodżywcze
    warzywa liściowe
    Opis:
    The objective of the research study was to compare of the nitrate content in leafy vegetables (lettuce, spinach) and herbal plants (basil, peppermint, oregano and thyme) from the home gardens of agrotourist farms located in the Central Roztocze region. The obtained results have shown that the content of nitrates in the studied plants depended on the plant species, physiological phase of plant development and the method of plant cultivation. The content of nitrates in the leaves of studied plant species was the following: lettuce > spinach > basil > peppermint > oregano >> thyme. Plants cultivated by conventional method accumulated the largest amounts of nitrates; when integrated method was used, less nitrates were accumulated and when organic method was used, the content of accumulated nitrates was the smallest. At the early stage of vegetative development the plants contained twice as much nitrates as the plants at the ripe vegetative stage. At the juvenile vegetative stage the content of nitrates exceeded the legally permissible content in lettuce, spinach and basil from conventional and integrated gardens. At the ripe vegetative stage the content of nitrates in all the studied plant species did not exceed the legally permissible content of these compounds in leafy vegetables with a short vegetative term.
    Celem przeprowadzonych badań było porównanie zawartości azotanów w liściach roślin warzywnych (sałata, szpinak) i zielarskich (bazylia, mięta pieprzowa, lebiodka pospolita zwana również oregano, tymianek) uprawianych w ogrodach przydomowych gospodarstw agroturystycznych, zlokalizowanych na Roztoczu Środkowym. Uzyskane wyniki wykazały, że poziom fitoakumulacji azotanów zależał od gatunku i fizjologicznej fazy rozwoju rośliny oraz metody uprawy. Zawartość azotanów w liściach badanych gatunkach roślin kształtowała się następująco: sałata > szpinak > bazylia > mięta pieprzowa > lebiodka pospolita, zwana oregano >> tymianek. Najwięcej azotanów gromadziły rośliny uprawiane metodą konwencjonalną, mniej metodą integrowaną, a najmniej metodą organiczną. Rośliny we wczesnej fazie wegetatywnej zawierały około dwukrotnie więcej azotanów niż rośliny w dojrzałej fazie wegetatywnej. W juwenilnej fazie wegetatywnej zawartości azotanów przekraczały prawnie dopuszczalne ich zawartości w sałacie, szpinaku i bazylii z ogrodów konwencjonalnych i integrowanych. W dojrzałej fazie wegetatywnej zawartości azotanów we wszystkich badanych gatunkach roślin nie przekroczyły prawnie dopuszczalnych zawartości tych związków w warzywach liściowych o krótkim okresie wegetacji.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 71-79
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Yeast as a biosensor for antioxidants: simple growth tests employing a Saccharomyces cerevisiae mutant defective in superoxide dismutase
    Autorzy:
    Żyracka, Ewa
    Zadrąg, Renata
    Kozioł, Sabina
    Krzepiłko, Anna
    Bartosz, Grzegorz
    Biliński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041375.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    superoxide dismutase
    Saccharomyces cerevisiae
    antioxidants
    ascorbate
    yeast
    Opis:
    Mutants of Saccharomyces cerevisiae devoid of Cu,Zn-superoxide dismutase are hypersensitive to a range of oxidants, hyperbaric oxygen and hyperosmotic media, show lysine and methionine auxotrophy when grown under the atmosphere of air and have a shortened replicative life span when compared to the wild-type strain. Ascorbate and other antioxidants can ameliorate these defects, which may be a basis of simple tests sensing the presence of antioxidants. In particular, tests of growth on solid medium (colony formation) in the absence of methionine and/or lysine, or in the presence of 0.8 M NaCl can be useful for detection and semiquantitative estimation of compounds of antioxidant properties. Hypoxic atmosphere was found to increase the sensitivity of detection of antioxidants. The test of abolishment of lysine auxotrophy showed a concentration dependence of the antioxidant effects of cysteine and N-acetylcysteine which, however, lost their protective action at high concentration, in contrast to glutathione which was effective also at higher concentrations.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2005, 52, 3; 679-684
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biological quality of triticale green plants biofortified with iodine
    Jakość biologiczna zielonych roślin pszenżyta biofortyfikowanych jodem
    Autorzy:
    Krzepiłko, Anna
    Kościk, Bogdan
    Stachowicz, Jadwiga
    Święciło, Agata
    Prażak, Roman
    Skowrońska, Monika
    Jackowska, Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387724.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    triticale
    iodine
    biological quality
    pszenżyto
    jod
    jakość biologiczna
    Opis:
    Plant biofortified with iodine may be an alternative source of this element in human diet. The purpose of the research was to determine the effect of fertilization on quality of green plant biological iodine. Iodine in the form of KIO3 or KI was applied to the soil or sprayed on the plants. Iodine application (2.50 or 5 kg ∙ ha–1) was split, with the first half applied together with spring nitrogen fertilization and the other half applied one month before sampling for laboratory tests. In all the tested combinations of fertilization iodine increases iodine content in green plants compared to control. The application rates and means of fertilization with iodine salts did not adversely affect the biological quality of the plants.
    Rośliny biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym źródłem tego pierwiastka w diecie człowieka. Celem badań było określenie wpływu nawożenia jodem na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta. Jod w postaci KIO3 lub KI (2,50 lub 5 kg ∙ ha–1) był stosowany w glebie lub rozpylany na rośliny. Dawka jodu została podzielona, pierwszą połowę stosowano wraz z wiosennym nawożeniem azotem, a drugą połowę stosowano na jeden miesiąc przed pobraniem próbek do badań laboratoryjnych. We wszystkich badanych kombinacjach nawożenia jodem obserwowano wzrost zawartości jodu w zielonych roślinach pszenżyta w porównaniu do kontroli. Zastosowane dawki i sposoby nawożenia solami jodu nie wpłynęły negatywnie na jakość biologiczną zielonych roślin pszenżyta.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 61-69
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies