Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kozlowski, R." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Funkcjonowanie wybranych geoekosystemów Polski w warunkach zróżnicowanej antropopresji na przykładzie gór niskich i pogórza
The functioning of selected Polish geoecosystems under diverse anthropopressure conditions : the case of low mountains and foothills
Autorzy:
Kozłowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294484.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
geoekosystem
antropopresja
góry niskie
pogórze
gleby
hydrologia
szata roślinna
budowa geologiczna
rzeźba terenu
warunki klimatyczne
drzewostan
opad podkoronowy
emisja zanieczyszczeń
analiza próbek wody
Opis:
The natural environment is subject to constant transformation and change as a result of natural factors and human activity. Understanding these mechanisms, as well as identifying the multidirectional trends underlying these environmental changes is of great theoretical and practical importance. The changes taking place in the natural environment are not only local and regional, but also global. Although they proceed slowly, they often lead to disastrous consequences. It is necessary, therefore, to know the mechanisms of the natural environment. This knowledge should be based on a solid understanding of how nature developed in the past, a diagnosing of its current condition, and the ability to identify future trends. The aim of this research was to analyse the functioning of three geoecosystems located within low mountains and foothills, and affected by various human pressure factors, including alkaline emissions and acidification, both of a local type. The study was conducted over roughly a decade from 2002–2011 in geoecosystems located on the border of the Low Beskids and Carpathian Foothills (Szymbark), and in the region of the Świętokrzyskie Mountains (Święty Krzyż, Malik). The studies were conducted on experimental plots in stands of deciduous and coniferous trees. At Święty Krzyż, the study was conducted in forests of Dentario glandulosae-Fagetum, in Szymbark in a lime-oak-hornbeam forest (Tilio-Carpinetum), and in Malik in a pine forest (Dicrano-Pinion). The research methods used were consistent with those employed in Integrated Environmental Monitoring. In addition, observations were made of the assimilation organs of fir, spruce, and pine using a Quanta 250 scanning electron microscope (SEM). Differentiation in the studied geoecosystems’ location, elevation above sea level, meteorological conditions, and forest species composition affected the size and source of the incoming air pollution, which in turn determined their functioning. The study showed that in conditions of varying types and intensity of human impact on the geoecosystems, their reaction depended on the location of emission sources, terrain orography, weather conditions, and the systems’ general sensitivity to change. The functioning of the selected geoecosystems was significantly influenced by local, regional and remote SO2 and NO2 emissions, the level of which varied depending on meteorological conditions and the period in which they occurred. Another influencing factor was cross-border pollution, reaching the Świętokrzyskie Mountains from the Czech Republic and Slovakia, and the Low Beskids and Carpathian Mountains from Slovakia, as well as pollution originating in the Upper Silesian Industrial Region. Local emissions related primarily to the municipal sector, while in the south-western part of the Świętokrzyskie Mountains (Malik) there was additional influence from the cement and lime industry. Because the geoecosystem located in the central part of the Świętokrzyskie Mountains (Święty Krzyż) is distinctly elevated above the surrounding region, it is exposed to increased human pressure. The ten-year average value of SO2 concentrations was respectively 1.6 and 2.5 times higher in comparison with the geoecosystem of Malik and Szymbark. In the Świętokrzyskie Mountains’ geoecosystems, horizontal sediments play a significant role in affecting the amount of precipitation reaching the soil. This phenomenon was most clearly marked in the central part of the coniferous stands and occurred mainly during autumn and winter months. This phenomenon was not observed in the Bystrzanka catchment (Szymbark). When evaluating the chemical denudation of a geoecosystem, the deposition of elements in atmospheric precipitation and their transformation in trees plays a crucial role, providing a significant source of the matter circulating in the water catchments. In addition to wet deposition, dry deposition also has a significant impact on the matter balance sheet. Within the forest ecosystem, depending on species composition, the amount of precipitation reaching the forest floor in the form of throughfall and stemflow varies substantially – both being higher in deciduous forests. The factors affecting the amount of precipitation reaching the forest floor include the amount of bulk precipitation, relative humidity and air temperature, the structure and density of tree crowns, seasonal changes, distance from the tree trunk, circumference of the trunk, Summary 150 and roughness of the bark. When passing through tree crowns, water coming from bulk precipitation becomes significantly more acidic or alkaline, depending on the type of human pressure factors present, thus increasing the amount of elements deposited in the soil. This, in turn, affects the rate at which components leach from the soil. It was found that in the studied geoecosystems, an increase in conductivity occurred in the following order: bulk precipitation> throughfall within deciduous stands> stemflow within deciduous stands > throughfall within coniferous stands> stemflow within coniferous stands. Bulk precipitation deposition in the tested systems displayed the following diversity: –– Malik: SO42 – > NO3 – > Ca2+ > Cl – > Mg2+ > Na+ > K+ > NH4+, –– Święty Krzyż: SO42 – > NO3 – > Ca2+ > Cl – > Mg2+ > NH4+ > Na+ > K+, –– Szymbark: NO3 – > SO42 – > NH4+ > Ca2+> Cl – > Na+ > K+ > Mg2+. In temperate forest ecosystems affected by acidic pollutants, the volume of potassium leaching from trees occurs in the following order: autumn (the largest)> summer> spring> winter. The intensity of this process is affected by species composition, the volume of acid deposition, seasonal changes, and the physical-chemical composition (pH) of the precipitation. Rainwater running down tree trunks become acidic regardless of the type of pollutants and tree species. Acidic water reaching the forest floor causes the highest level of soil acidification near the tree trunks, affecting the spatial variability of the rates of soil leaching. Acidification decreases with distance from the tree trunk. The amount of elements present in the surface layer of the soil surrounding deciduous trees decreases with the distance from the trunk; and increases in the case of conifers. The study of pH spatial distribution affected by distance from the trunks of the trees indicates that the greatest acidification occurs within 10 cm of the trunk. In Szymbark, acidification levels reached the silicate buffer range (4.2≥pH>3.8), as well as the aluminum and iron range (3.8≥pH>3.2); in the Święty Krzyż geoecosystem, it was iron (pH <3.2); in Malik – calcium carbonate (pH> 6.3). Among the metals studied, lead was of the greatest importance from the point of view of anthropogenic soil stress in geoecosystems. The highest average lead content in soil samples was found in Święty Krzyż – 77.8 μg∙g–1 d.m., then in Malik – 38.7 μg∙g–1 d.m., and, finally, in Szymbark – 30.0 μg∙g–1 d.m. These values exceed the geochemical baseline. The factor most affecting the surface waters in the studied geoecosystems was calcium of anthropogenic origin. The lowest average calcium concentration levels in soil samples were measured at 287.9 μg∙g–1 d.m. in the Święty Krzyż geoecosystem, in the central part of the Świętokrzyskie Mountains. Values higher by a factor of at least 1.6 were recorded in Szymbark (462.8 μg∙g–1 d.m.), while the measurements in Malik, in the south-western part of the Świętokrzyskie Mountains, indicated a 14-fold increase in calcium (4156.3 μg∙g–1 d.m.). The results can be extrapolated to other areas of lower mountains in Europe in an analysis of the morphogenetic processes and geochemical cycles occurring within catchment areas.
Źródło:
Landform Analysis; 2013, 23; 3-150
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sur la nature des Chitinozoaires
O naturze Chitinozoa
O prirode Chitinozoa
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20918.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nouvelles observations sur les Corynoididae (Graptolithina)
Nowe obserwacje nad Corynoididae (Graptolithina)
Novye nabljudenija nad Corynoididae (Graptolithina)
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21437.pdf
Data publikacji:
1956
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1956, 01, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nouvelles observations sur les Rhabdopleurides (Pterobranches) Ordoviciens
Nowe obserwacje nad ordowickimi Rhabdopleurida (Pterobranchia)
Novye nabljudenija nad ordovukskimi Rhabdopleurida (Pterobranchia)
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22420.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1970, 15, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Calyxdendrum graptoloides n. gen., n. sp. - a graptolite intermediate between the Dendroidea and the Graptoloidea
Calyxdendrum graptoloides n. gen., n. sp. - graptolit pośredni między Dendroidea i Graptoloidea
Calyxdendrum graptoloides n. gen., n. sp. - promezhutochnyjj graptolit mezhdu Dendroidea i Graptoloidea
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22588.pdf
Data publikacji:
1960
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Specimens of the graptolite here described under the name of Calyxdendrum graptoloides n. gen., n. sp. have been etched from erratic boulders of Middle Ordovician age. This form unites certain characters of the two orders : Dendroidea and Graptoloidea . As in the Dendroidea the rhabdosome here consists of 3 categories of thecae, with triad budding, while the sicula is the same as in the Graptoloidea , i. e. conical and provided with a nema.
Podano opis nowego graptolita, Calyxdendrum graptoloides n.gen. , n.sp. , pod pewnymi względami pośredniego między przedstawicielami rzędów Dendroidea i Graptoloidea . Okazy tej formy, dość fragmentaryczne, lecz na ogół dobrze zachowane, wypreparowano z sześciu wapiennych głazów narzutowych wieku środkowoordowickiego, zebranych w latach 1950-1960 w różnych miejscowościach Polski (vide p. 108 tekstu angielskiego). Calyxdendrum graptoloides n.gen., n.sp. cechuje się, jak typowe Dendroidea, pączkowaniem odbywającym się triadami według reguły Wimana i normalnie wykształconymi autotekami, bitekami i stolotekami. Sikula jego natomiast jest typu graptoloidowego, tj. stożkowata i opatrzona nemą. Część prosikularna ma zaznaczoną linię helikoidalną, a część metasikularna odznacza się nieregularnym ułożeniem fuzellusów, bez wyraźnie ukształtowanych linii zygzakowatych, Porus otwiera się zapewne w ścianie prosikuli, lecz tuż przy jej granicy z metasikulą. W stolotekach nie stwierdzono obecności schitynizowanych stolonów i podstaw tek. Jeżeli brak tych części nie jest wynikiem stanu fosylizacji , należałoby przyjąć, że pod tym względem opisana forma realizuje stadium graptoloidowe. Ujścia bitek, prócz pierwszej (b1), otwierają się do wnętrza autotek i w stadium dojrzałym odgrodzone są od zewnątrz rodzajem daszka. Zastąpienie sikuli typu dendroidowego , tj . subcylindrycznej i opatrzonej dyskiem bazalnym, przez sikulę typu graptoloidowego, stoczkowatą, zakończona nemą, było niewątpliwie udoskonaleniem przystosowawczym przy przejściu od trybu życia bentonicznego do planktonicznego . Przeobrażenie to musiało nastąpić w stadium larwalnym, któremu odpowiada prosikula. Formy pośrednie między tymi dwoma typami sikuli nie są znane. Przejście od jednego do drugiego odbyło się zapewne w szybkim tempie, tym bardziej że było związane z radykalną zmianą trybu życia kolonii graptolitowej. Zmiana ta wywarła następnie decydujący wpływ na dalszą ewolucję graptolitow. Sikula graptoloidowa powstała według wszelkiego prawdopodobieństwa niezależnie w kilku liniach ewolucyjnych Dendroidea i w różnych momentach okresu ordowickiego. W obrębie rodzaju Dictyonema miało to miejsce w tremadoku, a w obrębie rodzaju Dendrograptus - od którego wywodzi się przypuszczalnie Calyxdendrum - w ordowiku środkowym. Nie wyjaśniony pozostaje nadal proces, drogą którego wyeliminowane zostały biteki w szczepach wiodących od Dendroidea do Graptoloidea.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1960, 05, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graptolodendrum mutabile n.gen., n.sp. - an aberrant dendroid graptolite
Graptolodendrum mutabile n.gen., n.sp. - aberrantny graptolit dendroidowy
Graptolodendrum mutabile n.gen., n.sp. - aberrantnyjj dendroidnyjj graptolit
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22590.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
Graptolodendrum mutabile
new genus
new species
dendroid graptolite
graptolite
Polska
Dendroidea
Middle Ordovician
Ordovician
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1966, 11, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decouverte des oeufs de Polychetes dans l’Ordovicien
Odkrycie jaj wieloszczetow w Ordowiku
Otkrytie jaic mnogoshhetinkovykh chervejj v Ordovike
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22920.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1974, 19, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tubotheca-a peculiar morphological element in some graptolites
Tuboteka-dziwny element morfologiczny u niektórych graptolitów
Toboteka-strannyjj morfologicheskikk ehlement nekotorykh graltolitob
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23024.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1970, 15, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ilościowa transformacja opadów atmosferycznych w drzewostanie jodłowo-bukowym w latach hydrologicznych 2000-2004
Quantity transformation of precipitations in fir-beech forest stands in hydrological years 20002004
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/86749.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
Gory Swietokrzyskie
drzewostany jodlowo-bukowe
opady atmosferyczne
opad podkoronowy
woda splywajaca po pniach
ilosc opadow
transformacja ilosciowa
wskaznik koncentracji wody wokol pnia
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2006, 16, 1
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sur quelques appareils masticateurs des Annélides Polychetes ordoviciens
O paru narządach szczękowych pierścienic wieloszczetów z okresu ordowickiego
O neskol'kikh cheljustnykh apparatakh ordovikskikh mnogoshetinkovykh kol'checov
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20454.pdf
Data publikacji:
1956
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Dans cet article sont décrites quelques mâchoires des Annélides Polychètes, extraites des ,galets calcaires erratiques d'âge ordovicien . Exceptionnellement favorable état de conservation de ces restes fossiles a permis d 'en faire une étude approfondie. Leur comparaison avec les, assemblages, peu nombreux, connus à l'état fossile, ainsi qu'avec les mâchoires des formes actuelles, a conduit à y distinguer trois types spécifiques nouveaux, assignés à deux types génériques également nouveaux.
Szczątki kopalne chitynowych narządów szczękowych wieloszczetów znane są od stu lat i często opisywane. Luźne elementy składowe tych narządów oznaczane są ogólną nazwą skolekodontów. O ile skolekodonty należą do dość pospolitych skamieniałości , głównie w osadach paleozoicznych, o tyle zespoły tych elementów, czyli całe narządy szczękowe, należą do bardzo rzadkich znalezisk. Autorowi niniejszej rozprawy udało się odkryć wśród licznych skolekodontów, wypreparowanych z ordowickich wapiennych głazów narzutowych, trzy prawie kompletne zespoły o wyjątkowo pięknym stanie zachowania oraz parę mniej kompletnych. W większości tych zespołów pojedyncze elementy szczękowe zachowują położenie niewiele różniące się od tego, jakie miały w gardzieli pierścienicy . We wstępie zdefiniowane zostały poszczególne elementy aparatu szczękowego form dzisiejszych i kopalnych, a w tabeli na str.169 podano symbole , jakimi je oznaczono w celu ułatwienia ich homologizacji. Aparaty opisanych tu form ordowickich zbudowane są według planu, jaki cechuje dzisiejszą nadrodzinę Eunicea, lecz należą niewątpliwie do rodzajów dziś nieznanych. Klasyfikacja i nomenklatura kopalnych elementów narządu szczękowego , czyli skolekodontów znajduje się w stanie bardzo niezadowalającym, Jedni autorzy starają się podciągnąć pod tę samą nazwę rodzajowa rożne elementy, w przypuszczeniu , że należały one do aparatu szczękowego jednego rodzaju. Inni nadają odrębną nazwę rodzajowa poszczególnym homologicznym elementom aparatu szczękowego. Autor niniejszej rozprawy jest zdania, ze najrozsądniejszym wyjściem jest konsekwentne stosowanie dwóch niezależnych nomenklatur: jednej dla mniej lub więcej kompletnych zespołów, drugiej - dla oddzielnych skolekodontów. W tym ostatnim przypadku pod wspólną nazwą rodzajową winny być grupowane, w miarę możności, elementy homologiczne. Opisane tu aparaty szczękowe zaliczone zostały do trzech nowych gatunków ugrupowanych w dwa nowe rodzaje, Diagnozy tych jednostek podano na str. 175 tekstu francuskiego. Przy opisach poszczególnych form starano się "dopasować" do danego zespołu skolekodonty luźne , od powiadające mniej więcej elementom wchodzącym w skład danego narządu. Dla pewnych elementów, jak np.cęgi , zdołano ułożyć szeregi okazów odpowiadające stadiom ich ontogenezy, gdyż, jak wiadomo, szczęki pierścienic podlegają linieniu w miarę wzrostu osobnika. Porównanie ordowickich narządów szczękowych z narządami dzisiejszych Eunicea wykazało zasadniczą zgodność zarówno ogólnego planu budowy, jak i kształtu głównych elementów. Uderzające jest, że dość silnie zaakcentowana u wie1u dzisiejszych Eunicea asymetria prawej i lewej polowy szczęk górnych przejawia się już - i to nawet w większym stopniu – u opisanych tu form ordowickich. Aczkolwiek te ostatnie można zaliczyć do typu tzw. labidognatycznego, jednak obecność dwóch par szczęk z przodu cęgów oraz płytki bazalnej u podstawy cęgi prawej zbliża je również do typu prionognatycznego, Ogólny plan budowy aparatu szczękowego pewnych polichetów, jak i większa cześć jego elementów składowych, dziedziczone były od początku okresu ordowickiego do dziś (tj . przez około 400 milionów lat) bez zasadniczych zmian.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1956, 01, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatnie doświadczenia tunelowe Przedsiębiorstwa Budowy Kopań PeBeKa SA ze szczególnym uwzględnieniem zakończonej budowy I linii metra w Warszawie
Last tunnel projects of Przedsiębiorstwo Budowy Kopalń PeBeKa SA including end of Warsaw Metro Line I
Autorzy:
Kozłowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/350650.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
tunele
metro
tarcza
obudowa
tunnels
shield
lining
Opis:
Artykuł przedstawia doświadczenia realizacyjne z kilku ostatnich lat działalności PeBeKa SA w zakresie budowy tuneli różnymi technologiami. Przedstawiono realizację tuneli wykonanych metodą odkrywkową, podstropową oraz górniczą Szczególne miejsce zajmuje zakończona realizacja I linii metra w Warszawie, gdzie na odcinku bielańskim realizowano roboty tunelowe w technologiach: tarczowej, w głębokim wykopie bronionym ścianką berlińską oraz z zastosowaniem ścian szczelinowych.
In the article author describes previous tunnel projects executed by company Przedsiębiorstwo Budowy Kopalń PeBeKa SA. Tunnels done in different methods are presented (in open trench, cut-and-cover and mining methods). Warsaw metro line I project, which has been just finished takes important place. In Warsaw Bielany district tunnels were executed in shield method, or in deep trench protected by Berliner wall or in use of diaphagram walls.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2009, 33, 3/1; 205-214
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les hydroides Ordoviciens a squelette chitineux
Hydroidy ordowickie o szkielecie chitynowym
Ordovikskie gidroidy s khitinovym skeletom
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20091.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
L'auteur expose les résultats de ses études consacrées aux Hydroides a squelette chitineux. On a extrait ces fossiles des galets erratiques calcaires de l'Ordovicien, en les dissolvant dans l'acide chlorhydrique. Les formes décrites sont assignées a 15 genres et 22 especes, dont 11 genres et 19 espèces considérés comme nouveaux pour la science.
W pracy tej opisano szkielety chitynowe hydroidów wypreparowane kwasami z wapiennych głazów narzutowych wieku ordowickiego. Szczątki hydroidów są w głazach ordowickich o wiele rzadsze niż szczątki graptolitów, na ogól znacznie drobniejsze i delikatniejsze . Opisane tu materiały, chociaż skromne, gromadzone były przez dziesięć lat. Hydroldy o szkielecie chitynowym, mniej lub bardziej zbliżone do współczesnych Athecata i Thecaphora, były dotychczas w stanie kopalnym prawie nie znane. Różne szczątki chitynowe, jakie opisano z osadów paleozoicznych zaliczając je do Hydroida , w większej swej części należały, zdaniem autora, do graptolitów. Tylko pewne nieliczne szczątki opisane przez A. Eisenacka mogą być zaliczone do tej grupy jamochłonów. W pracy niniejszej opisano 22 gatunki, które zaliczono do 15 rodzajów. Z tego 11 rodzajów i 19 gatunków wprowadzone są jako nowe dla nauki. Badane okazy są zwykle fragmentaryczne, reprezentowane przez kawałki hydrozomów. Hydroteki, utworzone przez bardzo cienką błonkę chitynowa, są z reguły źle zachowane , silnie pomarszczone i pogniecione. Pomimo tego u niektórych form udało się zbadać najdrobniejsze szczegóły, a zwłaszcza budowę nader swoistych diafragm, jakie nie są znane u hydroidów współczesnych. Udało się również stwierdzić istnienie u pewnych form dymorfizmu lub nawet trymorfizmu tekalnego. W przypadkach dymorfizmu jeden typ teki odpowiada najprawdopodobniej hydrotece, a drugi - gonotece. Rozstrzygnięcie jednak, która teka do jakiej kategorii należy, jest raczej kłopotliwe ze względu na duże różnice istniejące miedzy hydroidami ordowickimi a współczesnymi. W przypadku trymorfizmu, prócz hydrotek ma się najprawdopodobniej do czynienia z dwiema kategoriami gonotek: żeńskimi i męskimi. Na podstawie zbadanych materiałów nie da się na ogół przeprowadzić ściślejszych porównań między hydroidami: ordowickimi a współczesnymi. Chociaż większa cześć opisanych form zbliża się raczej do Thecaphora, niektóre mogłyby reprezentować Athecata. W wielu przypadkach ma się do czynienia prawdopodobnie z przedstawicielami grup wygasłych, dzisiaj nieznanych. Należy żywić nadzieję, że poszukiwania systematyczne hydroidów w utworach różnego wieku geologicznego dostarcza w przyszłości licznych i ciekawych danych. dotyczących historii tej grupy jamochłonów, dotychczas prawie nie zbadanej. Poniżej podajemy krótkie diagnozy nowych rodzajów, opisy zaś nowych gatunków znajdzie czytelnik w tekście francuskim. Rodzaj Trimerohydra n. gen. Na każdym węźle hydrozomu osadzone są dwie gałązki, a miedzy nimi jedna hydroteka na długiej nóżce. U podstawy hydroteki oraz na końcu każdej gałązki znajduje się beczułkowaty człon z dwiema diafragmami. 2 gatunki. Genotyp : Trimerohydra glabra n. sp. Rodzaj Calyxhydra n. gen. Hydrozom rozgałęziający się dychotomicznie. Hydroteki stożkowate opatrzone nóżką , bez diafragmy. 3 gatunki, Genotyp: Calyxhydra gemellithecata n. sp. Rodzaj Flexihydra n. gen. Hydrozom o tekach powyginanych , ugrupowanych po dwie lub po trzy, rzadziej pojedynczo. Hydroteki połączone z gałązką za pośrednictwem bardzo krótkich i cienkich nóżek . Gałązki połączone miedzy sobą podobnymi nóżkami. Genotyp i jedyny gatunek : Flexihydra undulata n . sp. Rodzaj Desmohydra n. gen . Hydrozom złożony z gałązek mniej lub bardziej powyginanych. Hydroteki rurkowate, długie, połączone z gałązką za pośrednictwem bardzo krótkiej nóżki, lub bezpośrednio zwężonym końcem proksymalnym. Każda hydroteka złożona z części proksymalnej , przyrośniętej swą ścianą do gałązki, i z części dystalnej, swobodnej. 2 gatunki. Genotyp : Desmohydra flexuosa n. sp. Rodzaj Epallohydra n . gen. Hydrozom płożący się. Hydroteki rurkowate, powyginane, tej samej średnicy co gałązki, złożone z części proksymalnej przyrośniętej do gałązki i z części dystalnej swobodnej. Połączenie hydroteki z kanałem gałązki bez nóżki ani przewężenia. Genotyp i jedyny gatunek : Epallohydra adhaerens n. sp. Rodzaj Rhabdohydra n. gen. Gałązki proste, sztywne. Hydroteki rurkowate, cienkie, na ogól przyczepione do łopatkowato rozszerzonych węzłów, grupami po trzy. Genotyp i jedyny gatunek : Rhabdohydra tridens n. sp. Rodzaj Phragmohydra n. gen. Hydroteki rurkowate, długie, opatrzone u podstawy członem w formie banieczki z gruba szyjką, która przenika do podstawy hydroteki. Genotyp i jedyny gatunek : Phragmohydra articulata n. sp. Rodzaj Diplohydra n. gen. Teki dwu kategorii ugrupowane parami na każdym węźle rozmaicie z sobą połączone. 4 gatunki. Genotyp: Diplohydra longithecata n. sp. Rodzaj Lagenohydra n. gen. Dymorfizm tekalny bardzo zaakcentowany: na każdym węźle po dwie teki, jedna przyczepiona bezpośrednio do węzła, kształtu banieczki z długa rurkowata szyjka, druga przyczepiona do banieczkowatej części pierwszej. Obie opatrzone u podstawy okrągłym członem z szyjka. Genotyp i jedyny gatunek : Lagenohydra phragmata n. sp , Rodzaj Xenohydra n. gen. Gałązki grube, proste, o ścianach przebitych okrągłymi otworkami. Pod każdym otworkiem znajduje się dwupłatowy krótki wyrostek. Genotyp i jedyny gatunek: Xenohydra labiata n. sp. Rodzaj Kystodendron n. gen. Cienkie rozgałęzione stolony, na których przyczepione są , za pośrednictwem cienkich nóżek, cylindryczne, często nieregularne teki. Teki na końcu dystalnym zamknięte lub opatrzone krótkim stolonem, na którym osadzona jest druga podobna teka. Genotyp i jedyny gatunek : Kystodendron longicarpus (Eisenack). Poza tymi rodzajami wyróżniono i opisano 6 różnych form przypuszczalnych gonotek oraz fragmenty hydroryz.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1959, 04, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Un microfossile énigmatique
Zagadkowa mikroskamieniałość
Zagadochnaja mikrookamenelost
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20926.pdf
Data publikacji:
1959
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Sous le nom de Clistrocystis graptolithophitius n, gen. n. sp , l'auteur décrit un curieux microfossile chitineux ordovicien, ayant la forme d'un cadenas. Ses individus sont attachés toujours sur les rameaux de Mastigograptus sp.
Autor podaje opis drobnego organizmu chitynowego, wytrawionego z ordowickiego głazu narzutowego. Osobniki tego niezwykłego organizmu, mającego kształt kłódki , osiadłe są na gałązkach graptolita Mastigograptus sp. Są to zapewne cysty jakiegoś nie dającego się na razie ustalić zwierzęcia. Oznaczono go nazwa Clistrorystis graptolithophilius n. gen. n.sp.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1959, 04, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decouverte dun Rhabdopleuride (Pterobranchia) Ordovicien
Odkrycie ordowickiego przedsyawiciela Rhabdopleuridea (Pterobranchia)
Otkrytie ordovikskogo predstavitelja otrda Rhabdopleurida (Pterobranchia)
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20997.pdf
Data publikacji:
1961
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
L'auteur a décrit des échantillons fragmentaires d'un organisme colonial à squelette formé de substance chitinoïde, dont la structure concorde dans ses traits essentiels avec la structure du tubarium de Rhabdopleura (Pterobranchia). Les restes de cet animal, auquel est appliqué le nom de Rhabdopleuroides exspectatus n. gen., n. sp., ont été extraits de six galets erratiques d'âge allant de l'Ordovicien moyen à l'Ordovicien supérteur.
Notatka zawiera opis szczątków ordowickiego zwierzęcia kolonialnego o szkielecie zbudowanym z substancji chitynoidalnej, dla którego autor wprowadza nazwe Rhabdopleuroides exspectatus n. gen., n. sp., zaliczając go do rzędu Rhabdopleurida gromady Pterobranchia. Odkrywszy w 1949 r. szczątki rodzaju Rhabdopleura w dańskich osadach Polski, autor wypowiedział myśl, ze szczep Rhabdopleurida początkami swymi może sięgać w odległe epoki geologiczne (Kozłowski, 1949, p. 3). Przypuszczenie to znalazło potwierdzenie w opisanym tutaj znalezisku. Fragmenty Rhabdopleuroides exspectatus wydobyte zostały z sześciu głazów narzutowych, zebranych w różnych częściach Polski w latach 1950-1957. Były to wapienie, których wiek - sądzac z wyodrębnionych z nich graptolitów - waha się w granicach od górnej części ordowiku dolnego do środkowej ordowiku górnego. Zbadane szczątki wskazuja, że Rh. exspectatus było to zwierzę kolonialne, którego szkielet, płożący się na całej swej rozciągłości po podłożu, składał się z rurek głównych zawierajacych stolon wewnętrzny i z rurek bocznych bez stolonu. Ściana górna wszystkich rurek, których średnica waha się w granicach od 70 do 110 µ, ma typową budowę fuzellarną z wyraźnym szwem zygzakowatym pośrodku. Ściana dolna, którą rurki przytwierdzone były do podłoża, jest cienką błoną bezstrukturalną. Ściana ta przedłuża się po bokach rurek w postaci postrzepionych pasemek, tak jak to jest u Rhabdopleura. Rurki boczne komunikują się z rurką główną za pośrednictwem otworów tej samej mniej więcej wielkości, co średnica rurek. Apertura ich jest opatrzona języczkowatym wyrostkiem typu graptolitowego, wykształconym w przedłużeniu ściany górnej. Stolony znajdujące się w rurce głównej są bardzo delikatne i na ogół fragmentarycznie zachowane. Biegną one tuż przy brzegach rurki, przesuwając się z jednej jej strony na drugą i rozszerzając się w pewnych odstępach. Dochodzą one do podstawy rurek bocznych, które z nich zapewne pączkowały. Rurki główne, zawierające stolony, są niewątpliwie homologiczne komorom stolonowym Rhabdopleura, zaś rurki boczne odpowiadają jej rurkom zoidalnym. Rurki boczne Rh. exspectatus, podobnie jak rurki zoidalne u Rhabdopleura, pączkowaly sposobem perforacyjnym, gdyż komunikują się z rurką główn a za pośrednictwem dużego otworu, a ich system fuzellarny jest dyskordantny w stosunku do systemu tego w rurce głównej. Ta cecha oraz brak wszelkiego śladu dymorfizmu tekalnego zbliża zdecydowanie Rh. exspectatus do Rhabdopleura, a różni go od graptolitów, Do tych ostatnich zbliża go jednak obecność na rurkach bocznych wyrostka aperturalnego, którego pozbawione sa rurki zoidalne Rhabdopleura. Rurki boczne Rh. exspectatus różnia sie też od rurek zoidalnych Rhabdopleura tym, że ścielą się na podłożu na całej swej rozciągłości, nie wznosząc się swobodnie nad podłożem, jak to się obserwuje u Rhabdopleura. Co sie tyczy stolonów wewnętrznych, to są one wykształcone odmiennie zarówno od stolonów Rhabdopleura, jak i graptolitów. Ponieważ stolony róznych graptolitów mają teź różną budowę, nie jest wykluczone, że i u Rhabdopleurida bywały one rozmaicie wykształcone. Ogólnie biorąc, Rh. exspectatus zbliża się znacznie bardziej do Rhabdopleura, niż do graptolitów. Jego cecha graptolitowa jest natomiast obecność wyrostka aperturalnego przy rurkach bocznych, podobnie jak przy autotekach graptolitów. Chociaż Rh. exspectatus nie może być uważany za ogniwo pośrednie między Rhabdopleurida i Graptolithina, niemniej jest on bliższy tym ostatnim, niż jedyny ich dotychczas znany przedstawiciel - rodzaj Rhabdopleura. Jeżeli wziąć pod uwagę fakt, że gromada Pterobranchia reprezentowana byla już w ordowiku przez dwa jego dzisiejsze szczepy - Rhabdopleurida i Cephalodiscida, to naleźy przyjąć, że początek jej sięgać musi przynajmniej do okresu kambryjskiego. Wówczas, lub może wcześniej jeszcze, wyodrębnił się zapewne szczep Graptolithina. Stosunek tych ostatnich do Pterobranchia na podstawie dotychczasowych danych paleontologicznych nie moze być jeszcze bliżej ustalony. Jednak morfologicznie Pterobranchia zdają się odpowiadać prymitywniejszemu stadium ewolucyjnemu, niż graptolity. Fakt, że u tych ostatnich pączkowanie perforacyjne ograniczone zostało do pierwszego pączka i że obserwuje się tylko u form prymitywniejszych oraz to, że graptolity odznaczają się dymorfizmem tekalnym, przemawia za ich wyższym stopniem specjalizacji. Pterobranchia sa zapewne bliższe wspólnego pnia Hemichorda, niż graptolity. Z dwóch znanych szczepów Pterobranchia, Rhabdopleurida sa bliższe graptolitom, niż Cephalodiscida, i one zapewne były przodkami graptolitów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1961, 06, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oeufs fossiles des cephalopodes?
Kopalne jaja głowonogów?
Iskopaemye jajjca golovonogikh?
Autorzy:
Kozlowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21035.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
Ordovician
cephalopod
Clistrocystis graptolithophilius
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1965, 10, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies