Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kozak, D." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 70
Tytuł:
The effect of 6-benzylaminopurine, thidiazuron and the type of explants on in vitro propagation of Yucca elephantipes Regel
Wpływ 6-benzyloaminopuryny, tidiazuronu i rodzaju eksplantatu na rozmnażanie Yucca elephantipes Regel in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541939.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
6-benzylaminopurine
thidiazuron
explant type
in vitro propagation
Yucca elephantipes
propagation
ornamental plant
Agavaceae
Opis:
Yucca elephantipes is an important commercial ornamental pot plant, excellent for growing in flats, patios or winter gardens. Traditional vegetative propagation of the most decorative yuccas is complicated due to a very low rate of propagation, so in vitro culture is an alternative method for commercial propagation of these plants. The influence of BA (0.4, 2.2, 4.4, 11.1, 22.2 µM) and TDZ (0.5, 2.3, 4.5, 11.4, 22.7 µM) on shoot multiplication of Yucca elephantipes Regel on Murashige and Skoog (MS) medium was studied. Explants cultured on medium without growth substances were used as a control. The two types of explants used in the experiment: shoot tips and nodal segments of shoots, were obtained from aseptically grown shoot clusters. When comparing regeneration capability of 2 types of Yucca elephantipes explants, it was found that more newly formed shoots and roots were obtained from nodes. The highest formation of shoots was obtained from nodes on MS medium supplemented with 4.5 µM TDZ or 11.1 and 22.2 µM BA (6.5, 6.0, 5.8, respectively). The shoots regenerated from nodes showed best elongation. On the control medium and on the media with the lowest level of BA or TDZ, their average length was 31.0–37.8 mm. The growth regulator-free medium and the media with a low level of BA were the most effective in inducing roots.
Juka słoniostopa (Yucca elephantipes) jest cenną rośliną pojemnikową do mieszkań, patio, a także do ogrodów zimowych. Tradycyjna metoda rozmnażania wegetatywnego większości gatunków ozdobnych juki jest mało wydajna, stąd zastosowanie metody kultur in vitro stwarza duże możliwości zwiększenia współczynnika mnożenia przy produkcji tych roślin na skalę masową. Badano wpływ BA (0,4; 2,2; 4,4; 11,1; 22,2 µM) i TDZ (0,5; 2,3; 4,5; 11,4; 22,7 µM) na namnażanie pędów Yucca elephantipes Regel na pożywce Murashige’a i Skooga (MS). Eksplantaty rosnące na pożywce bez regulatorów wzrostu stanowiły kontrolę. Pobrano dwa rodzaje eksplantatów: wierzchołki pędów i odcinki węzłowe, które pochodziły z kultur sterylnych. Porównując zdolności regeneracyjne eksplantatów Yucca elephantipes, stwierdzono, że więcej nowych pędów i korzeni regenerowało z odcinków węzłowych. Najlepszą regenerację pędów uzyskano z odcinków węzłowych na pożywkach z dodatkiem 4,5 µM TDZ lub 11,1 i 22,2 µM BA (6,5; 6,0; 5,8, odpowiednio). Pędy uzyskane z węzłów wykazywały lepszy wzrost elongacyjny. Na pożywce kontrolnej oraz w obecności niższych stężeń BA lub TDZ ich średnia długość wynosiła 31,0-37,8 mm. Najsilniejszą indukcję korzeni obserwowano na pożywce kontrolnej oraz przy dodatku BA w niskim stężeniu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 3; 211-219
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of growth retardants applied in vitro on the acclimatization and growth of Tibouchina urvilleana Cogn. in vivo
Wpływ retardantów wzrostu zastosowanych in vitro na aklimatyzację i wzrost Tibouchina urvilleana Cogn. w warunkach in vivo
Autorzy:
Kozak, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364548.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
in vitro
acclimatization
growth retardant
plant cultivation
growth
in vivo
Tibouchina urvilleana
Opis:
Shoot tips of Tibouchina urvilleana Cogn. were cultured 4 weeks in vitro in modified Murashige and Skoog (MS) [1962] medium supplemented with growth retardants: paclobutrazol – 0.1, 0.5, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, flurprimidol – 0.1, 1.0, 5.0 mg·dm⁻³, chlorocholine chloride (CCC) – 5.0, 50.0, 250.0 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without growth substances were used as a control. Rooted microcuttings were transferred to the greenhouse and transplanted into a mixture of 1 peat : 1 perlite, where they were grown for 5 weeks. Plants were then cultivated in a peat substrate during another 5 weeks. Acclimatization of rooted shoots in the greenhouse was affective in 92.5–100%. The survival of plants was lowest when microcuttings were previously cultured on medium with flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³. Cultivation of Tibouchina urvilleana shoots in vitro on media with various growth retardants had a significant effect on the further growth of plants ex vitro. Paclobutrazol and flurprimidol at 5.0 mg·dm⁻³ inhibited very strong growth of plants after 10 weeks of growth ex vitro.
Wierzchołki pędów Tibouchina urvilleana Cogn. prowadzono 4 tygodnie in vitro na zmodyfikowanej pożywce Murashige i Skooga (MS) [1962] z dodatkiem retardantów wzrostu: paklobutrazol – 0,1; 0,5; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, fluropirimidol – 0,1; 1,0; 5,0 mg·dm⁻³, chlorek chlorocholiny (CCC) – 5,0; 50,0; 250,0 mg·dm⁻³. Kontrolę stanowiła pożywka nie zawierająca retardantów wzrostu. Ukorzenione pędy przenoszono do szklarni i sadzono do mieszaniny torfu i perlitu (1:1), gdzie rosły przez 5 tygodni. Następnie rośliny przesadzono do substratu torfowego i uprawiano przez kolejne 5 tygodni. Rośliny przyjęły się w 92,5–100,0%. Najniższy procent przyjęć wykazywały rośliny pochodzące z pożywki zawierającej 5,0 mg·dm⁻³ fluropirimidolu. Wzrost in vitro pędów Tibouchina urvilleana na pożywce zawierającej retardanty wzrostu miał istotny wpływ na dalszy wzrost roślin w podłożu. Paklobutrazol i fluropirimidol w stężeniu 5,0 mg·dm⁻³ bardzo silnie hamowały wzrost roślin ex vitro po 10 tygodniach.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2006, 05, 1; 65-70
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw BA i TDZ na regeneracje pedow gloriozy [Gloriosa rothschildiana OBrien] in vitro
Autorzy:
Kozak, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805084.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
tidiazuron
benzyloadenina
glorioza Rotszylda
Gloriosa rothschildiana
regeneracja pedow
rosliny ozdobne
hodowla in vitro
thidiazuron
benzyladenine
shoot regeneration
ornamental plant
in vitro culture
Opis:
Badano regenerację pędów z fragmentów bulw Gloriosa rothschildiana O’Brien uzyskanych in vitro. Fragmenty bulw zawierające pąk wyłożono na zmodyfikowaną pożywkę MS (Murashige i Skoog 1962) uzupełnioną BA lub TDZ w stężeniach: 0,5, 1, 2,5, 5, 10 mg·dm⁻³. Jako kontrolną zastosowano pożywkę bez substancji wzrostowych. Po 8 tygodniach pędy pasażowano na pożywkę zawierającą BA 5 mg·dm⁻³ i IAA 0,1 mg·dm⁻³ i kultywowano przez kolejne 10 tygodni. Największą liczbę pędów w etapie inicjalnym uzyskano na pożywce z dodatkiem 10 mg·dm⁻³ TDZ. Pożywka inicjalna miała wpływ na współczynnik namnażania i wzrost pędów w kolejnym pasażu. TDZ w stężeniu 10 mg·dm⁻³ wywierał najsilniejszy wpływ następczy.
The regeneration of shoots from fragments of Gloriosa rothschildiana O’Brien tubers obtained in tissue cultures was studied. Explants containing buds were cultured on the modified MS (Murashige, Skoog 1962) medium supplemented with different cytokinins: BA or TDZ at the concentrations of 0.5, 1, 2.5, 5, 10 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without cytokinins were used as a control. After 8 weeks shoots were passaged on the medium containing BA 5 mg·dm⁻³ and IAA 0.1 mg·dm⁻³ and were cultured 10 weeks. The highest number of shoots at the initial stage was obtained on the medium containing 10 mg TDZ·dm⁻³ . Initial medium had the influence on the multiplication rate and growth of shoots. TDZ at 10 mg·dm⁻³ had the biggest consequent effect.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 289-294
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of light quality and BA on in vitro growth and development of Gardenia jasminoides Ellis
Wpływ barwy światła i BA na wzrost i rozwój gardenii jaśminowatej (Gardenia jasminoides Ellis) in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542124.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Gardenia is an ornamental shrub or small tree that has thick dark evergreen leaves and fragrant flowers of white colour. It is used as a garden plant in the mild climate as well as a flowering potted plant. Many studies have been taken to propagate gardenia in vitro and to reduce the time necessary for the introduction of new cultivars. The present study investigated the effect of different light qualities (white, blue, yellow, red) on shoot and root development and growth of Gardenia jasminoides Ellis. Shoot tips were obtained from aseptic in vitro cultures and explants were cultured on modified Murashige and Skoog medium containing BA at 5 or 25 μM as well as on medium without growth regulators. The experiment lasted 6 weeks and was repeated twice. The promoting effect of yellow light on the length of the main shoot growing on control medium was noted. There was no significant effect of different light qualities on the number of axillary shoots obtained from tip shoots cultured on growth regulator-free medium. Yellow light increased the number of axillary shoots from explants cultivated on medium containing 25 μM BA and it promoted shoot elongation most strongly on medium with the addition of 5 μM BA. Red and yellow light increased the number of roots on control medium, whereas yellow light significantly promoted root elongation growth. However, yellow and white light had the most positive effect on the average fresh weight of roots.
Gardenia jest ozdobnym krzewem lub małym drzewem o grubych, ciemnozielonych liściach i białych, pachnących kwiatach. Ma zastosowanie jako roślina do ogrodów (w łagodnym klimacie) lub jako kwitnąca roślina doniczkowa. Podejmowano wiele badań nad rozmnażaniem in vitro gardenii, głównie w celu szybkiego wprowadzenia do uprawy nowych odmian. W niniejszej pracy badano wpływ światła białego, niebieskiego, żółtego i czerwonego na regenerację pędów i korzeni gardenii jaśminowatej (Gardenia jasminoides Ellis). Wierzchołkowe fragmenty pędów pochodzące z ustabilizowanej kultury in vitro wykładano na pożywkę Murashige i Skooga z dodatkiem BA 5 lub 25 μM oraz na pożywkę bez regulatorów wzrostu. Doświadczenie prowadzono 6 tygodni i powtórzono 2-krotnie. Stwierdzono korzystny wpływ światła żółtego na długość pędu głównego na pożywce kontrolnej. Nie stwierdzono wpływu barwy światła na liczbę pędów kątowych regenerujących z wierzchołków pędów rosnących na pożywce bez BA. Światło żółte wywierało najkorzystniejszy wpływ na regenerację pędów kątowych w obecności 25 μM BA i stymulowało najsilniej wzrost wydłużeniowy pędów na pożywce z dodatkiem 5 μM BA. Światło czerwone i żółte wpływało najkorzystniej na liczbę korzeni na pożywce kontrolnej, zaś światło żółte stymulowało wzrost wydłużeniowy korzeni. Przy świetle żółtym i białym uzyskano korzenie o największej świeżej masie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 4; 65-73
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of benzyladenine on shoot regeneration in vitro of Zantedeschia aethiopica 'Green Goddess'
Wpływ benzyloadeniny na regenerację pędów Zantedeschia aethiopica 'Green Goddess' in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Stelmaszczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2184780.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EEE: Horticultura; 2009, 19, 1; 14-18
1233-2127
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EEE: Horticultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of cytokinins on in vitro multiplication of rhubarb (Rheum rhaponticum L.) ‘Karpow Lipskiego’ shoots and ex vitro acclimatization and growth
Wpływ cytokinin na namnażanie pędów rabarbaru (Rheum rhaponticum L.) ‘Karpow Lipskiego’ in vitro oraz aklimatyzację i wzrost ex vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Sałata, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542123.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The influence of four cytokinins: BA (4.4, 11.1, 22.2 μmol·dm⁻³), kinetin (4.7, 11.6, 23.3 μmol·dm⁻³), 2iP (4.9, 12.3, 24.6 μmol·dm⁻³), TDZ (4.5, 11.4, 22.7 μmol·dm⁻³) on shoot multiplication of Rheum rhaponticum ‘Karpow Lipskiego’ on Murashige and Skoog (MS) medium was studied. The shoots used in the experiment were obtained from aseptically grown shoot clusters. Rooted shoots (except treatment with TDZ) after acclimatization were transplanted to pots into a peat substrate where they were grown for 4 weeks. Plants were then cultivated in the field for 8 months. During in vitro studies the cytokinins promoted the development of leaves as well as the formation of new shoots. The highest average number of axillary shoots was found on the medium with BA 11.1–22.2 μmol·dm⁻³. The use of kinetin (4.7–11.6 μmol·dm⁻³) or 2iP 12.3 μmol·dm⁻³ stimulated strong growth of shoots expressed in their length and size of the leaf blade. All TDZ concentrations caused a significant inhibition of shoot elongation. BA and TDZ had a harmful effect on the rooting of multishoots. On the control medium (hormone-free) and on the media containing kinetin or 2iP, 100% of shoots produced roots. After a period of 8 months, following overwintering and start of vegetation growth, the plant survival rate was 80–100%. It was found that 2iP 12.3 μmol·dm⁻³ had the highest after effect on plant growth. The plants derived from this medium had uniform and compact growth and they developed more leaves in the rosette with significantly larger laminae as well as longer and thicker petioles, than plants obtained from others used media.
Badano wpływ 4 cytokinin: BA (4,4; 11,1; 22,2 μmol·dm⁻³⁻³), kinetyny (4,7; 11,6; 23,3 μmol·dm⁻³), 2iP (4,9; 12,3; 24,6 μmol·dm⁻³), TDZ (4,5; 11,4; 22,7 μmol·dm⁻³), zastosowanych w pożywce Murashige i Skoog (MS), na namnażanie pędów rabarbaru (Rheum rhaponticum ‘Karpow Lipskiego’). Pędy użyte do doświadczenia pochodziły z aseptycznych kultur zespołów pędów. Ukorzenione pędy (z wyjątkiem kombinacji z TDZ) po aklimatyzacji sadzono do doniczek do substratu torfowego, gdzie rosły 4 tygodnie. Następnie przesadzano je w pole i uprawiano przez 8 miesięcy. Stwierdzono korzystny wpływ cytokinin na liczbę liści i formowanie nowych pędów w kulturze in vitro. Największą liczbę pędów kątowych uzyskano na pożywce uzupełnionej BA 11,1–22,2 μmol·dm⁻³. Zastosowanie kinetyny (4,7–11,6 μmol·dm⁻³) lub 2iP 12,3 μmol·dm⁻³ wpływało silnie stymulująco na wzrost elongacyjny pędów oraz wielkość blaszki liściowej. TDZ we wszystkich badanych stężeniach powodował istotne zahamowanie wzrostu pędów. BA i TDZ wywierały niekorzystny wpływ na ukorzenianie pędów. Na pożywce kontrolnej (bez regulatorów wzrostu) oraz na pożywkach zawierających kinetynę lub 2iP, 100% pędów formowało korzenie. Po okresie 8 miesięcy, obejmującym zimę i początek wegetacji, przeżywalność roślin wynosiła 80–100%. Stwierdzono, że 2iP 12,3 μmol·dm⁻³ wykazywała największy wpływ następczy na wzrost roślin. Rośliny otrzymane z mikrosadzonek pochodzących z pożywek z 2iP miały wyrównany i zwarty pokrój, wykształciły więcej liści w rozecie, o istotnie większych blaszkach liściowych oraz dłuższych i grubszych ogonkach liściowych niż rośliny pochodzące z innych zastosowanych pożywek.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 4; 75-87
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of yield and morphological characters of rhubarb (Rheum rhaponticum L.) ‘Karpow Lipskiego’ plants propagated in vitro and by conventional methods
Porównanie plonowania oraz cech morfologicznych roślin rabarbaru (Rheum rhaponticum L.) ‘Karpow Lipskiego’ rozmnażanego in vitro oraz metodami tradycyjnymi
Autorzy:
Sałata, A.
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542401.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The present study investigated different methods of propagation of the rhubarb cultivar ‘Karpow Lipskiego’: vegetatively from tissue cultures and by division of the mother plant as well as generatively from seed. The study also evaluated the usefulness of propagation material for establishing a rhubarb plantation. To produce in vitro plantlets, shoots were placed on modified Murashige and Skoog medium containing different cytokinins: benzyladenine (BA – 4.4, 11.1, 22.2 μmol·dm-3), kinetin (4.7, 11.6, 23.3 μmol·dm-3), isopentenyl adenine (2iP – 4.9, 12.3, 24.4 μmol·dm-3) as well as on control medium without growth regulators. Cuttings were obtained by division of crowns, while seedlings from seeds. In the period 2004–2006, vegetatively and generatively propagated plants were grown in a nursery. The obtained propagation material was used to establish a rhubarb plantation. Yield of field-grown plants was evaluated in the years 2007–2009. In the first year of cultivation in the nursery, plants propagated in vitro in the medium with the addition of kinetin at a concentration of 11.6 ȝmol dm-3 or 2iP at 12.3 ȝmol dm-3 developed crowns with the highest average weight of 1.48 and 1.05 kg, respectively. In the second year of cultivation in the nursery in the treatment with grown regulators applied, the average rhubarb crown weight ranged from 2.51 to 3.33 kg, while for the control treatment it was 1.78 kg. To characterize the population of in vitro plants, they were compared with plants obtained by division of the mother plant and from seeds. Plants propagated vegetatively from in vitro plantlets produced crowns with the highest average weight (0.83 kg), followed by those obtained from division of mother plants (0.79 kg), while plants produced from seeds had crowns with a much lower average weight (0.54 kg). In the second year of cultivation in the nursery, vegetatively and generatively propagated plants were characterized by a similar size and greater uniformity than in the first year. In the first year of planting (2007), petiole yield obtained from micropropagated plants was higher by 0.7 kg·plant-1 compared to generatively propagated plants, whereas in the second year of cultivation this difference was smaller and amounted to 0.6 kg· plant-1. In the third year of the plantation, plant productivity was more equal. During the study years, by far fewer leaves were harvested from generatively propagated plants compared to plants propagated The present study investigated different methods of propagation of the rhubarb cultivar ‘Karpow Lipskiego’: vegetatively from tissue cultures and by division of the mother plant as well as generatively from seed. The study also evaluated the usefulness of propagation material for establishing a rhubarb plantation. To produce in vitro plantlets, shoots were placed on modified Murashige and Skoog medium containing different cytokinins: benzyladenine (BA – 4.4, 11.1, 22.2 μmol·dm-3), kinetin (4.7, 11.6, 23.3 μmol·dm-3), isopentenyl adenine (2iP – 4.9, 12.3, 24.4 μmol·dm-3) as well as on control medium without growth regulators. Cuttings were obtained by division of crowns, while seedlings from seeds. In the period 2004–2006, vegetatively and generatively propagated plants were grown in a nursery. The obtained propagation material was used to establish a rhubarb plantation. Yield of field-grown plants was evaluated in the years 2007–2009. In the first year of cultivation in the nursery, plants propagated in vitro in the medium with the addition of kinetin at a concentration of 11.6 ȝmol dm-3 or 2iP at 12.3 ȝmol dm-3 developed crowns with the highest average weight of 1.48 and 1.05 kg, respectively. In the second year of cultivation in the nursery in the treatment with grown regulators applied, the average rhubarb crown weight ranged from 2.51 to 3.33 kg, while for the control treatment it was 1.78 kg. To characterize the population of in vitro plants, they were compared with plants obtained by division of the mother plant and from seeds. Plants propagated vegetatively from in vitro plantlets produced crowns with the highest average weight (0.83 kg), followed by those obtained from division of mother plants (0.79 kg), while plants produced from seeds had crowns with a much lower average weight (0.54 kg). In the second year of cultivation in the nursery, vegetatively and generatively propagated plants were characterized by a similar size and greater uniformity than in the first year. In the first year of planting (2007), petiole yield obtained from micropropagated plants was higher by 0.7 kg·plant-1 compared to generatively propagated plants, whereas in the second year of cultivation this difference was smaller and amounted to 0.6 kg· plant-1. In the third year of the plantation, plant productivity was more equal. During the study years, by far fewer leaves were harvested from generatively propagated plants compared to plants propagated vegetatively. In the second and third year of the plantation, intensive plant growth was observed; in effect, there were no significant relationships between petiole length and width and propagation method. The cultivation of vegetatively propagated plants gave the best effects in productivity; the average petiole yield was higher by 13.3 t·ha-1 in the case of micropropagation and by 16.0 t·ha-1 in the case of division of the mother plant compared to the yield obtained from rhubarb cultivation from seeds. Early yield at a level of 11.2 t·ha-1 was obtained from tissue cultured plants and its proportion accounted for 25% of total petiole yield.
Badania dotyczyły różnych metod rozmnażania rabarbaru odmiany ‘Karpow Lipskiego’: wegetatywnie z kultur tkankowych oraz przez podział roślin matecznych i generatywnie z siewu nasion. Oceniano również przydatność materiału rozmnożeniowego do założenia plantacji rabarbaru. W celu wyprodukowania mikrosadzonek in vitro pędy wykładano na zmodyfikowaną pożywkę Murashige i Skooga zawierającą różne cytokininy: benzyloadeninę (BA – 4,4, 11,1, 22,2 μmol·dm-3), kinetynĊ (4,7, 11,6, 23,3 μmol·dm-3), izopentyloadeninę (2iP – 4,9, 12,3, 24,4 μmol·dm-3) oraz pożywkę kontrolną niezawierającą regulatorów wzrostu. Sadzonki otrzymano przez podział karp, a rozsadę z siewu nasion. W latach 2004–2006 rośliny otrzymane w wyniku rozmnażania wegetatywnego i generatywnego uprawiano w szkółce. Uzyskany materiał rozmnożeniowy wykorzystano do założenia plantacji rabarbaru. W latach 2007–2009 w uprawie polowej przeprowadzono ocenę plonowania. W pierwszym roku uprawy w szkółce karpy o największej średniej masie 1,48 i 1,05 kg wykształciły rośliny otrzymane in vitro z pożywki z dodatkiem kinetyny w stężeniu 11,6 ȝmol dm-3 oraz 2iP w stężeniu 12,3 ȝmol dm-3. W drugim roku uprawy w szkółce w przypadku zastosowanych fitohormonów średnia masa karpy rabarbaru zawierała się w przedziale od 2,51 do 3,33 kg, gdy z obiektu kontrolnego wynosiła 1,78 kg. Dla scharakteryzowania populacji roślin in vitro porównano je z roślinami otrzymanymi przez podział roślin matecznych i z nasion. Karpy o największej średniej masie wykształciwszy rośliny rozmnażane wegetatywnie: z mikrosadzonek (0,83 kg) i sadzonek uzyskanych przez podział roślin matecznych (0,79 kg), o zdecydowanie mniejszej średniej masie sadzonki otrzymane z nasion (0,54 kg). W drugim roku uprawy w szkółce rośliny otrzymane w wyniku rozmnażania wegetatywnego i generatywnego charakteryzowały się zbliżoną wielkością i większym wyrównaniem niż w pierwszym roku. W pierwszym roku prowadzenia uprawy (2007) większy plon ogonków liściowych o 0,7 kg·rośl.-1 zebrano z roślin otrzymanych z mikrosadzonek aniżeli z roślin rozmnażanych generatywnie, natomiast w drugim roku uprawy różnica ta była mniejsza i wynosiła 0,6 kg·rośl.-1. W trzecim roku prowadzenia plantacji plonowanie roślin było bardziej wyrównane. W latach prowadzenia badań z roślin rozmnażanych generatywnie zebrano zdecydowanie mniej liści w porównaniu z roślinami rozmnażanymi wegetatywnie. W drugim i trzecim roku prowadzenia plantacji obserwowano intensywny wzrost roślin, czego efektem był brak istotnych zależności pomiędzy długościową i szerokością ogonków liściowych a sposobem rozmnażania roślin. Najlepsze efekty plonowania dała uprawa roślin rozmnażanych wegetatywnie, z której plon średni ogonków liściowych był większy o 13,3 t·ha-1 w porównaniu z nieporozmnażaniem, oraz o 16,0 t·ha-1 przy podziale roślin matecznych w porównaniu z plonem uzyskanym w uprawie rabarbaru z nasion. Z uprawy roślin rozmnażanych za pomocą kultur tkankowych uzyskano plon wczesny na poziomie 11,2 t·ha-1, a jego udział stanowił 25% plonu ogółem ogonków liściowych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 1; 115-128
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of Allium aflatunense B. Fedtsch. ‘Purple Sensation’ and Allium karataviense Regel. ‘Ivory Queen’ regenerative capabilities in tissue culture
Porównanie zdolnosci regeneracyjnych Allium aflatunense B. Fedtsch. 'Purple Sensation' i Allium karataviense Regel. 'Ivory Queen' w kulturze in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Stelmaszczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542509.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
comparison
Allium aflatunense
ornamental plant
Allium karataviense
regenerative capability
tissue culture
inflorescence stem
leaf base
polarity explant
shoot multiplication
Opis:
Allium aflatunense and Allium karataviense are valuable bulbous plants grown in a garden. Moreover, Allium aflatunense is one of the most decorative species for cut flowers industry. These plants characterize with a low multiplication rate. Immature inflorescence stem sections and leaf bases isolated from ‘Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ and Allium karataviense ‘Ivory Queen’ bulbs in October were used as source of explants for shoot regeneration. The use of a two – step sterilization procedure (2% Cl- – 30 min and 1% Cl- –15 min) gave much better results than a one – step (2% Cl- – 30 min). Inflorescence explants in inverted orientation were cultured on a Murashige and Skoog [1962] medium containing BA in concentration of 2 mg·dm⁻³ and NAA in concentration of 1 mg·dm⁻³. Leaf bases placed in normal and inverted orientation were incubated on MS medium supplemented with: BA 2 mg·dm⁻³ plus NAA 1 mg·dm⁻³, BA 5 mg·dm⁻³ plus NAA 1 mg·dm⁻³ and TDZ 1 mg·dm⁻³ plus NAA 1 mg·dm⁻³. In subsequent experiments clumps consisting of 2 shoots were cultured on MS medium containing BA 0.5, 1, 2 mg·dm⁻³ with NAA 0.1 mg·dm⁻³ and BA 2 mg·dm⁻³ with IAA 0.1 mg·dm⁻³ for 6 weeks. A multiplication rate during four subcultures on medium with addition of BA 0.5 mg·dm⁻³ and NAA 0.1 mg·dm⁻³ was also examined. Explants from young inflorescences and from immature leaf bases were found effective to form shoots. The orientation of leaf explants did not have a significant effect on the number of regenerating shoots. 5.7 to 7.5 shoots were achieved for Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ on studied media during 6 weeks of multiplication and 3.5 to 5.1 shoots for Allium karataviense ‘Ivory Queen’. Multiplication rate of 31.3 shoots for Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ and 26.6 shoots for Allium karataviense ‘Ivory Queen’ was possible to obtain on medium supplemented with BA 0.5 mg·dm⁻³ and NAA 0.1 mg·dm⁻³ after 32 weeks of culture.
Allium aflatunense i Allium karataviense to cenne rośliny cebulowe do uprawy w ogrodach. Ponadto Allium aflatunense jest jednym z najbardziej dekoracyjnych gatunków uprawianym na kwiat cięty. Rośliny te charakteryzują się niskim współczynnikiem rozmnażania. Źródłem materiału do zapoczątkowania kultur były fragmenty młodych pędów kwiatostanowych i nasady liści izolowane w paĨdzierniku z Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ i Allium karataviense ‘Ivory Queen’. Zastosowanie sterylizacji dwukrotnej (2% Cl- – 30 min i 1% Cl- –15 min) dało lepsze rezultaty niż sterylizacja pojedyncza. Eksplantaty z pędów kwiatostanowych wykładano w pozycji odwrotnej do naturalnej i kultywowano na pożywce Murashige i Skooga [1962] zawierającej BA 2 mg·dm⁻³ i NAA 1 mg·dm⁻³. Podstawy liści układano w pozycji naturalnej i odwróconej i inkubowano na pożywce MS z dodatkiem: BA 2 mg·dm⁻³ + NAA 1 mg·dm⁻³, BA 5 mg·dm⁻³ + NAA 1 mg·dm⁻³ i TDZ 1 mg·dm⁻³ + NAA 1 mg·dm⁻³. W kolejnym doświadczeniu zespoły pędów zawierające 2 pędy namnażano na pożywkach MS uzupełnionych: BA 0,5; 1; 2 mg·dm⁻³ oraz NAA 0,1 mg·dm⁻³ i BA 2 mg·dm⁻³ oraz IAA 0,1 mg·dm⁻³ podczas 6 tygodni. Oceniono również współczynnik namnażania pędów podczas 4 pasaży na pożywce z dodatkiem BA 0,5 mg·dm⁻³ i NAA 0,1 mg·dm⁻³. Fragmenty młodych pędów kwiatostanowych i podstawa liści wykazywały duże zdolności regeneracyjne pędów. Sposób ułożenia eksplantatów nie wywierał istotnego wpływu na liczbę regenerujących pędów. Na badanych pożywkach uzyskano od 5,7 do 7,5 pędów Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ i od 3,5 do 5,1 pędów Allium karataviense ‘Ivory Queen’ podczas 6 tygodni namnażania. Podczas 32 tygodni namnażania pędów na pożywce zawierającej BA 0,5 mg·dm⁻³ i NAA 0,1 mg·dm⁻³ uzyskano 31,3 pędów Allium aflatunense ‘Purple Sensation’ i 26,6 pędów of Allium karataviense ‘Ivory Queen’.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2013, 12, 6; 197-213
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ auksyn na ukorzenianie mikrosadzonek i adaptacje roślin Columnea hirta Klotzsch et Hanst. Cz.I. W kulturze in vitro
The influence of auxins on the rooting of microcuttings and acclimatization of plants of Columnea hirta Klotzsch et Hanst. Part I. In in vitro culture
Autorzy:
Świstowska, A.
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364438.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptacja roslin
kolumnea szorstka
mikrosadzonki
auksyny
ukorzenianie pedow
kultury in vitro
Columnea hirta
pedy
auxin
in vitro culture
microcutting
plant adaptation
shoot
shoot rooting
Opis:
W doświadczeniu oceniono wpływ auksyn i ich stężenia na ukorzenianie pędów Columnea hirta in vitro. Pędy pochodzące z ustabilizowanej kultury in vitro wykładano na pożywką Murashige i Skooga [1962]. Do pożywki dodano: IAA, IBA lub NAA w stężeniach: 5, 10, 20, 40 µM. Kombinację kontrolną stanowiła pożywka podstawowa bez auksyn. Po 21 dniach ukorzeniania doświadczenie zakończono. Stwierdzono, że auksyny stymulowały wzrost pędów i powstawanie merystemów korzeni przybyszowych, wpływały na wzrost wydłużeniowy oraz świeżą masę korzeni. Na pożywce uzupełnionej 10 μM IBA uzyskano mikrosadzonki o największej liczbie korzeni (11,24 szt.) i średniej ich długości 5,93 mm. Największą długością charakteryzowały się korzenie uzyskane w obecności 5 μM NAA (11,32 mm), jednak NAA stymulował powstawanie tkanki kalusowej u podstawy pędów. Pędy wykazywały najlepszy wzrost i krzewienie na pożywce uzupełnionej 10 μM IAA.
The aim of this study was to investigate the influence of auxins and different their concentrations on rooting of Columnea hirta Klotzsch et Hanst. shoots in vitro. Shoots obtained from aseptically grown shoot clusters were cultured 3 weeks on Murashige and Skoog agar medium (MS) supplemented with: IAA, IBA or NAA in various concentrations: 5, 10, 20, 40 μM. Control cultures were incubated on MS medium devoid of any plant growth regulators. It was observed the significant influence of auxins on the growth of shoots, and the induction of roots. Microcuttings with the highest number of roots (11.24) were obtained on the media with 10 μM IBA, where mean length of root was 5.93 mm. The best elongation of roots was observed on the medium with 5 μM NAA (11.32 mm), but NAA caused regeneration of callus tissue at the base of shoots. Shoots presented the best growth and multiplication potential on the medium containing 10 μM IAA.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 2; 229-238
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The consequent effect of growth retardants on the growth and development of Tibouchina urvilleana Cogn. shoots in vitro
Następczy wpływ retardantów na wzrost i rozwój pędów Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Grodek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364519.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
Melastomataceae
plant growth
retardant consequent effect
ornamental shrub
growth retardant
plant development
Tibouchina urvilleana
Opis:
The consequent effect of growth retardants: paclobutrazol – 0.1, 0.5, 1, 5 mg l⁻¹, flurprimidol – 0.1, 1, 5 mg l⁻¹, chlorocholine chloride (CCC) – 5, 50 mg l⁻¹ on the growth and development of Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro was examined. Paclobutrazol at concentration of 1 or 5 mg l⁻¹ and flurprimidol at 5 mg l⁻¹ inhibited the growth of shoots significantly. It was noted that shoots originating from these media had thicker, straighter stems and shorter internodes. The stimulating influence of CCC at 5 mg l⁻¹ on the elongation of the main shoot was observed. Axillary shoots formation was the best when shoots were derived from the medium supplemented with flurprimidol 1 mg l⁻¹. Paclobutrazol at 0.5 and 1 mg l⁻¹ and flurprimidol at 5 mg l⁻¹ influenced the formation and fresh weight of roots increase, but flurprimidol was more effective. Growth retardants (except paclobutrazol at 5 mg l⁻¹) applied in the earlier passage stimulated elongation of roots.
Badano następczy wpływ następujących retardantów: paklobutrazolu – 0,1; 0,5; 1; 5 mg l⁻¹, fluropirimidolu – 0,1; 1; 5 mg l⁻¹, chlorku chlorocholiny (CCC) – 5, 50 mg l⁻¹ na wzrost i rozwój pędów Tibouchina urvilleana Cogn. in vitro. Paklobutrazol w stężeniu 1 i 5 mg l⁻¹, a także fluropirimidol w stężeniu 5 mg l⁻¹ istotnie hamowały wzrost pędów. Pędy pochodzące z tych pożywek były grubsze oraz sztywniejsze i miały krótsze międzywęźla. Obserwowano stymulujący wpływ CCC w stężeniu 5 mg l⁻¹ na wzrost elongacyjny pędu głównego. Największą liczbę pędów kątowych wytworzyły pędy inkubowane wcześniej na pożywce zawierającej 1 mg l⁻¹ fluropirimidolu. Paklobutrazol w stężeniu 0,5 i 1 mg l⁻¹ oraz fluropirimidol w ilości 5 mg l⁻¹ wpływały na regenerację i przyrost świeżej masy korzeni. Fluropirimidol wywierał silniejsze działanie. Retardanty (z wyjątkiem paklobutrazolu w stężeniu 5 mg l⁻¹) zastosowane we wcześniejszym pasażu stymulowały wzrost elongacyjny korzeni.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2005, 04, 2; 123-128
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw Agaru i Gelrite na krzewienie i wzrost pedow
Autorzy:
Kozak, D
Dabski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810719.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wzrost pedow
Hypocyrta
Gelrite
agar
ogrodnictwo
Philodendron
krzewienie
rosliny ozdobne
Euonymus
pozywki
Opis:
Badano wpływ różnych substancji zestalających pożywkę (Agar-Agar, Bacto-Agar, Agar bioMerieux, Oxoid No 1 oraz Gelrite) na krzewienie pędów Euonymus fortunei ‘Gracilis’, Hypocyrta glabra i Philodendron ‘Lynette’. Pędy pochodziły z ustabilizowanych kultur in vitro. Po 6 tygodniach kultury określono współczynnik namnażania oraz długość i świeżą masę pędów kątowych. Największy współczynnik namnażania pędów Hypocyrta glabra i Philodendron ‘Lynette’ uzyskano na pożywce zestalonej Gelrite. Nie stwierdzono istotnego wpływu substancji zestalającej pożywkę na krzewienie pędów Euonymus fortunei ‘Gracilis’.
Influence of different gelling medium agents (Agar-Agar, Bacto-Agar, Agar bioMerieux, Oxoid No 1 and Gelrite) on branching of 'Gracilis' Euonymus fortunei, Hypocyrta glabra and ‘Lynette’ Philodendron shoots was investigated. The shoots used in the experiment were obtained from aseptically grown shoot clusters. Rate of multiplication, length and fresh weight of axillary shoots were evaluated after she weeks of growing. The highest multiplication rates of Hypocyrta glabra and ‘Lynette' Philodendron shoots were observed on the medium solidified with Gelrite. There was no significant influence of gelling medium agent on branching of 'Gracilis' Euonymus fortunei.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 461; 239-244
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw auksyn oraz konsystencji pozywki na ukorzenianie pedow tibuchiny wykwintnej [Tibouchina urvilleana [DC.] Cogn.] in vitro
Autorzy:
Kozak, D
Wnuk, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808778.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
konsystencja
pozywki hodowlane
auksyny
ukorzenianie pedow
tibuchina wykwintna
pedy
rosliny ozdobne
hodowla in vitro
Tibouchina urvilleana
consistency
culture medium
auxin
shoot rooting
shoot
ornamental plant
in vitro culture
Opis:
Badano zdolność indukcji korzeni z wierzchołkowych fragmentów pędów Tibouchina urvilleana (DC.) COGN., pobranych z ustabilizowanych kultur in vitro. Zastosowano zmodyfikowaną pożywkę MS (Murashige, Skoog 1962) z dodatkiem różnych auksyn: IAA, IBA lub NAA w stężeniu 0,1 i 0,5 mg·dm⁻³. Kontrolę stanowiła kombinacja bez dodatku regulatorów wzrostu. Badano również wpływ konsystencji (Agar-Agar 6,5 g·dm⁻³ i 5,0 g·dm⁻³, pożywka dwufazowa, perlit z fazą płynną) pożywki MS bez regulatorów wzrostu na indukcję korzeni. Pędy ukorzeniały się na wszystkich badanych pożywkach. Wykazano, że NAA w stężeniu 0,5 mg·dm⁻³ wpływa najsilniej na wytwarzanie korzeni, lecz hamuje ich wzrost elongacyjny. Na pożywce z dodatkiem 0,5 mg IAA·dm⁻³ otrzymano najmniej korzeni. Analizując wpływ konsystencji pożywki stwierdzono największą liczbę korzeni po zastosowaniu fazy płynnej pożywki (bez auksyny) z perlitem.
The rooting of shoot tips of Tibouchina urvilleana (DC.) COGN. taken from aseptically grown shoots was studied. Shoots were cultured on the modified MS (Murashige, Skoog 1962) medium supplemented with different auxins: IAA, IBA or NAA at the concentrations of 0.1, 0.5 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without auxins were used as a control. The influence of medium consistency (Agar-Agar 6.5 g·dm⁻³ and 5.0 g·dm⁻³, double-phase medium, perlite with liquid medium) on the root induction was also investigated. Modified MS medium without growth regulators was used in this experiment. Shoots produced roots on all the studied media. The highest number of roots was observed on the medium containing 0.5 mg NAA·dm⁻³ but elongation of roots was inhibited. In the presence of IAA 0.5 mg·dm⁻³ the number of roots was the least. In the study concerning medium condensation the favorable influence of using perlite with liquid medium (without auxin) on the number of roots was observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 301-307
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ auksyn na ukorzenianie mikrosadzonek i adaptację roślin Nematanthus x hybridus "Tropicana". Część I. W kulturze in vitro
Autorzy:
Swistowska, A.
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803183.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano wpływ IAA, IBA i NAA w stężeniach: 5,0; 10,0; 20,0 i 40,0 µM·dm⁻³ na ukorzenianie pędów Nematanthus X hybridus 'Tropicana' in vitro. Kombinację kontrolną stanowiła pożywka podstawowa bez auksyn. Zastosowano pożywkę Murashige i Skooga [1962]. Auksyny wpływały istotnie na liczbę, wzrost wydłużeniowy oraz świeżą masę korzeni. Najlepszą rizogenezę (10,23-11,60 szt.) obserwowano na pożywkach zawierających 20,0-40,0 µM IBA·dm⁻³ lub 10,0 µM IAA·dm⁻³. Korzenie o największej długości i świeżej masie uzyskano w obecności 5,0 µM NAA·dm⁻³ (8,21 mm i 19,17 mg). Auksyna ta wpłynęła również na powstawanie tkanki kalusowej u podstawy pędów. Najlepszy wzrost mikrosadzonek obserwowano na pożywce zawierającej 40,0 µM IBA·dm⁻³.
The effect of IAA, IBA and NAA at the concentrations: of 5.0, 10.0, 20.0 and 40.0 µM·dm⁻³ on the rooting of Nematanthus X hybridus 'Tropicana' shoots was investigated. Shoots incubated on the medium without auxins were the control. Murashige and Skoog medium was used in the experiment. The significant influence of auxins on the number, elongation and fresh weight of roots was observed. The best formation of roots (10.23-11.60) was obtained on the media containing 20.0-40.0 µM IBA·dm⁻³ or 10.0 µM IAA·dm⁻³. On the medium with 5.0 µM NAA·dm⁻³ the roots were characterized by the biggest length (8.21 mm) and fresh weight (19.17 mg). This auxin caused regeneration of callus at the base of the shoots. The best growth of microcuttings was achieved on the medium supplemented with 40.0 µM IBA·dm⁻³.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 504, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw 2iP i IAA na regeneracje pedow i korzeni Spathiphyllum cv.'Svend Neilson' in vitro
Autorzy:
Dabski, M
Kozak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805909.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rozwoj roslin
wzrost roslin
kwiaciarstwo
kwas 3-indolilooctowy
izopentenyloadenina
rosliny ozdobne
hodowla in vitro
regulatory wzrostu
Spathiphyllum
skrzydlokwiat
Opis:
Badano wpływ 2iP w stężeniach: 0,1; 0,5; 2; 5 i 10 mg 1⁻¹ w kombinacji z IAA w stężeniach: 0,1; 0,5; 2 i 5 mg l⁻¹ na regenerację pędów i korzeni Spathiphyllum odmiany ‘Svend Neilson’. Pędy wykorzystane do doświadczenia uzyskano z ustabilizowanych kultur prowadzonych na pożywce Murashigeva i Skooga. Stwierdzono, że liczba i świeża masa pędów przybyszowych zwiększała się na pożywkach zawierających wyższe stężenia 2iP. Niewielki dodatek auksyny (0,1 i 0,5 mg l⁻¹) stymulował wzrost pędów na pożywce zawierającej 2iP w stężeniu 2 mg 1⁻¹. Największy współczynnik namnażania uzyskano na pożywce uzupełnionej 2iP w ilości 10 mg 1⁻¹ i 0,1 mg 1⁻¹ IAA. Najlepsze ukorzenianie pędów uzyskano na pożywce zawierającej IAA w ilości 2 i 5 mg 1⁻¹.
The influence of 2iP in concentrations: 0.1; 0.5; 2; 5 and 10 mg l1 in combination with IAA in concentrations: 0.1; 0.5; 2 and 5 mg l⁻¹ on the regeneration of shoots and roots Spathiphyllum cv. ‘Svend Neilson’ was investigated. The shoots used in the experiment were obtained from aseptically grown shoot clusters on the modified Murashige and Skoog medium. It was found that the number and fresh weight of adventitious shoots increased on the media containing higher concentration of 2iP. The small addition of the auxin (0.1 and 0.5 mg l⁻¹) stimulated growth of the shoots on the medium containning 2iP in the concentration 2 mg 1⁻¹. The best adventitious shoot proliferation was noticed on the medium with 10 mg 1⁻¹ 2iP and 0.1 mg 1⁻¹ IAA. On the medium containing IAA in the concentration of 2 and 5 mg l⁻¹ the best results of rooting were observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 449; 43-48
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ cytokinin na wytwarzanie i wzrost pędów kątowych tibuchiny wykwintnej (Tibouchina urvilleana COGN.) in vitro
Autorzy:
Kozak, D.
Wnuk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797019.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badano zdolności regeneracyjne wierzchołkowych i węzłowych fragmentów pędów Tibouchina urvilleana Cogn. pobranych z ustabilizowanych kultur in vitro. Zastosowano zmodyfikowaną pożywkę MS z dodatkiem różnych cytokinin: BA, kinetyna, 2iP i TDZ w stężeniu 0,5 i 5,0 mg·dm⁻³. Kontrolę stanowiła pożywka nie zawierająca cytokinin. Wykazano, że odcinki węzłowe pędów charakteryzowały się zdolnością do wytwarzania pędów kątowych na wszystkich badanych pożywkach. Natomiast kinetyna, 2iP oraz pożywka kontrolna nie były efektywne w indukowaniu pędów z wierzchołków pędów. Najwięcej pędów kątowych uzyskano z wierzchołkowych fragmentów pędów w obecności BA 5,0 mg·dm⁻³ lub TDZ 0,5 i 5,0 mg·dm⁻³. Na pożywkach uzupełnionych 5,0 mg·dm⁻³ TDZ obserwowano deformacje i nadmierne uwodnienie pędów.
The regeneration capabilities of shoot tips and nodal segments of shoots of Tibouchina urvilleana Cogn., taken from aseptically grown shoots were studied. Explants were cultured on MURASHIGE and SKOOG medium supplemented with different cytokinins: BA, kinetin, 2iP, and TDZ at the concentrations of 0.5 and 5.0 mg·dm⁻³. Explants cultured on the medium without cytokinins were used as a control. It was found that nodal segments of shoots had capabilities towards the formation of axillary shoots on all the studied media. Kinetin, 2iP and control medium were not effective in inducing shoots from shoot tips. The biggest number of axillary shoots was achieved from shoot tips on the medium containing 5.0 mg BA·dm⁻³, or TDZ 0.5 and 5.0 mg·dm⁻³. In the presence of TDZ, deformations and vitrification of shoots were observed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 504, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 70

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies