Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kot, A.M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Selekcja szczepów drożdży z rodzajów Candida oraz Cryptococcus w kierunku biosyntezy zewnątrzkomórkowych polimerów w podłożach z sacharozą
Selection from Candida and Cryptococcus yeast strains the producer of extracellular polymers in medium containing sucrose
Autorzy:
Gientka, I.
Kot, A.M.
Blazejak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801011.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań było wyselekcjonowanie najlepszego producenta zewnątrzkomórkowych polimerów spośród wybranych szczepów drożdży z rodzajów Candida oraz Cryptococcus. Hodowle prowadzono na wytrząsarce w temperaturze 28°C, w podłożach: mineralnym – MS oraz zawierającym organiczne źródła azotu – YPS. Źródłem węgla była sacharoza w stężeniu 5%. W trakcie hodowli oznaczano zawartość polimerów zewnątrzkomórkowych metodą precypitacji z etanolem, pH oraz plon biomasy. W podłożach doświadczalnych wszystkie szczepy wykazały zdolność wzrostu. Plon biomasy szczepów był istotnie większy z podłoży YPS. Badane szczepy wytworzyły polimery zewnątrzkomórkowe, przy czym ich zawartość zależała od szczepu, rodzaju podłoża oraz czasu hodowli. Wszystkie szczepy wytworzyły więcej egzopolimerów w podłożu mineralnym i jednocześnie istotnie obniżyły kwasowość czynną podłoża. Hodowle badanych drożdży w podłożu zawierającym organiczne źródła azotu charakteryzowały się większym plonem biomasy, ale niską zawartością EPS. Czas hodowli istotnie wpływał na ilość wytworzonych egzopolimerów. Jako najlepszych producentów zewnątrzkomórkowych polimerów w podłożu z sacharozą wyselekcjonowano dwa szczepy: Candida guilliermondii 1 oraz Candida famata.
Extracellular polymers produce yeasts from genera of Lipomyces, Pichia, Candida, Cryptococcus, Rhodotorula and Sporobolomyces. Aqueous solutions of these exopolymers are characterized by high viscosity and pseudoplasticity, which creates the possibility of their use in the food, pharmaceutical or cosmetic industry. Some of extracellular polysaccharides from Rhodotorula or Pichia yeast have an antioxidant, antivirus and anticancer characteristics. In addition, extracellular mannans produced by R. glutinis can be useful as an immunoreactive antigens in serological diagnostics. The aim of the study was to select the best producer of extracellular polymers from yeast from Candida and Cryptococcus yeast strains. The cultures were performed on a shaker appropriate at 200 rpm at 28°C. Two medias was used: mineral medium MS containing ammonium sulfate and YPS containing peptone as sources of nitrogen. Sucrose at a concentration of 5% was the carbon source in both media. During the incubation the content of the extracellular polymer was determined by precipitation with ethanol, and the pH of the biomass yield. All strains have been shown to the growth in the experimental media. The biomass yield of all strains were signifi cantly higher in YPS medium. The presence of easily digestible organic source of nitrogen in the form of peptone and vitamins as an yeast extract should be regarded as the reason of the improved growth of the cells in YPS medium. Candida and Cryptococcus strains produced extracellular polymers, wherein contents of exopolymers dependent on the strain, the type of substrate and the time of culture. All strains produced signifi cantly more exopolymers in mineral medium (from 0.038 to 1.64 g·dm–3 during 48 h) than in medium with peptone (max. 0,976 g·dm–3). The maximum productivity of biomass in YPS medium was 0.167 while in the MS medium 0.463. The productivity of the best producers biomass was 3 and 4-fold higher in MS medium. The organic nitrogen sources should be considered as unfavorable substrate to the synthesis of EPS. A signifi cant decrease of pH during cultivation in the mineral medium was observed. Depending on the strain initial pH value of 5.6 was reduced to 2.01–2.64. However, during the cultivation in a medium with peptone and yeast extract, there was no strong acidifi cation of the environment. The best producers of extracellular polymers were Candida guilliermondii 1 and Candida famata strains. After 72 hours of culturing in one liter of mineral medium respectively produced 1.94 and 1.67 g of EPS.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 577
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba zastosowania glicerolu i ziemniaczanej wody sokowej do produkcji karotenoidów przez drożdże Rhodotorula gracilis
An attempt to application glycerol and potato wastewater to production carotenoids by Rhodotorula gracilis yeast
Autorzy:
Kot, A.M.
Blazejak, S.
Kurcz, A.
Gientka, I.
Brys, J.
Piwowarek, K.
Konarski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809246.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań było określenie zdolności biosyntezy karotenoidów przez drożdże Rhodotorula gracilis podczas hodowli wgłębnych w podłożach zawierających ziemniaczaną wodę sokową oraz glicerol. Największy plon biomasy komórkowej (ponad 30 g ss·dm⁻³) stwierdzono w podłożach z dodatkiem 3 i 5% glicerolu. Po hodowli w podłożu z dodatkiem 3% glicerolu uzyskano najwyższy stopień wykorzystania glicerolu (85,7%) oraz białka (69,3%), a także znaczną redukcję wskaźnika ChZT (84,8%) podłoża. Wysokie stężenie związków stanowiących źródło węgla zahamowało biosyntezę karotenoidów przez badane drożdże, a ich zawartość w biomasie po hodowli w podłożach z glicerolem była ponad trzy razy mniejsza (34,6–40,9 μg·g⁻¹ss) w porównaniu do podłoża kontrolnego (142,6 μg·g⁻¹ss). Dominującym związkiem syntetyzowanym przez drożdże w podłożach z glicerolem był torulen, a jego udział stanowił 66,9–69,7% ogólnej zawartości karotenoidów. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że badany szczep drożdży może stać się w przyszłości nowym źródłem karotenoidów, jednak z uwagi na mniejszą objętościową produktywność tych związków (0,9–1,23 mg·dm⁻³) konieczne są dalsze badania w celu zwiększenia wydajności ich biosyntezy w podłożach z ziemniaczaną wodą sokową i glicerolem.
Carotenoids belong to the group of pigments widely used in different industries. Nowadays it is being looked for new methods of producing this compounds, and the use of microorganisms can constitute an new alternative for chemical synthesis. In order to reduce the costs of microbial synthesis, as components of culture media industrial wastes can be used. The aim of this study was to determine the ability of Rhodotorula gracilis yeast to biosynthesis of carotenoids during the cultivation in media with potato wastewater and glycerol. As a control medium not supplemented potato wastewater was used. Three experimental media were used for cultivation potato wastewater and glycerol in an amount of 3, 5 and 10 g·100 cm⁻³. Cultivation of yeast was carried out on a reciprocating shaker (200 rpm) for 96 h. Biomass yield was performed by weight method, while optical density by the spectrophotometric method. During the cultivation, glycerol (chemical method), reducing sugars (Miller method) and protein (Kjeldahl’s method) concentration in the experimental media and the chemical-oxygen demand indicator (dichromate method) of media were determined. Carotenoids content in the yeast biomass were determined by spectrophotometric method and their contribution by HPLC-UV. The highest yield of the cell biomass (more than 30 g d.m.·dm⁻³) was obtained in the experimental media with potato wastewater supplemented with a 3 and 5% addition of glycerol. After cultivation of R. gracilis yeast in medium with 3% addition of glycerol the highest degree of glycerol content (85.7%), total protein content (69.3%) and COD index (84.8%) reduction were observed. Base of this results, it was found that there is a possibility of simultaneous biodegradation of glycerol and potato wastewater during the cultivation of tested yeast strain. The highest carotenoids content in the yeast biomass (142.6 μg·g⁻¹ d.m.) was obtained in control medium. The high concentration of compounds constitutes the source of carbon in the culture medium inhibited the biosynthesis of carotenoid pigments by the R. gracilis. Their content in the biomass after cultivation in experimental media with glycerol was more than three times lower (34.6–40.9 μg·g⁻¹ d.m.) to compare with control medium. In these conditions, the yeast synthesized maily torulene (66.9–69.7%) and β-carotene (26.4–29.7%). It was found that the tested yeast strain in the future may become a new source of carotenoids, because of the low volumetric productivity of these compounds (0.9⁻¹.23 mg·dm⁻³), the further studies should be about the effect of the optimization of the culture conditions to increase the efficiency of carotenoids biosynthesis in the media with potato wastewater and glycerol.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2017, 589
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of repainting on the mechanical properties, surface topography and microstructure of polyester powder coatings
Autorzy:
Szala, M.
Kot, E. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/102931.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
electrostatic powder spraying
microstructure
polyester resin
organic coating
mechanical properties
repainting
roughness parameter
powder coating
Opis:
The literature does not provide a systematic analysis of the effect of electrostatic powder coating repainting of structural and constructional aluminum elements on their technological parameters. It is industrial practice that worn or damaged coatings be repainted. It is crucial to determine the effect of electrostatic sprayed coatings repainting on their microstructure, roughness and mechanical properties. The aim of the work is to determinate the influence of repainting of powder deposited polyester coatings on their mechanical properties, roughness and microstructure. This study examined three different electrostatic spray epoxy coatings with matt, silk gloss and fine structure-matt finish. Test panels were prepared as single- and double-layer paint coatings on the aluminum alloy 6060 substrate. Hence, six test sets of coatings were deposited. Each set contained six samples. The microstructure of the cross section of coating was investigated by scanning electron microscopy (SEM) and light optical microscopy (metallographic and stereoscopy microscope). The chemical composition of coating was analyzed by the SEM-EDS method. The 2D surface roughness of single- and double-layer coatings and 3D surface topography maps were examined using a profile measurement gauge. The mechanical properties of coatings were measured by cupping, bending, impact, adhesion to substrate tests run according to standard procedures. As a result, the influence of repainting of polyester powder coatings on their properties was determined. The results demonstrate that repainting has no effect on the microstructure and coating adhesion to substrate as well as the bending test results and roughness of matt and silk gloss coatings. It has been found that repainting affects the results of impact and cupping tests as well as the roughness of samples with fine structure surface finish.
Źródło:
Advances in Science and Technology. Research Journal; 2017, 11, 2; 159-165
2299-8624
Pojawia się w:
Advances in Science and Technology. Research Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of occurrence of virulence genes among Yersinia enterocolitica isolates belonging to different biotypes and serotypes
Autorzy:
Kot, B
Piechota, M.
Jakubczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32221.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
virulence gene
occurrence
Yersinia enterocolitica
isolate
biotype
serotype
polymerase chain reaction
ystB gene
myfA gene
man
pig
isolation
Opis:
The 150 Y. enterocolitica strains isolated from humans and from pigs belonged to biotypes 4 (68.7%), 1A (18.7%) and 2 (4%), or were biochemically untypeable (8.6%). Biotype 4 was comprised of Y. enterocolitica strains representing serotype 0:3, within biotype 1A the strains either belonged to serotypes 0:5 and 0:6 or were untypeable, and biotype 2 was represented by the strains of serotype 0:9. The strains which were biochemically untypeable belonged to serotypes 0:5, 0:6 and 0:3. Among the strains tested there also were those of an unidentified biotype and serotype. Nearly all the strains of biotype 1A represented genotype ystB+myfA+, and few belonged to genotype ystB+. The presence of the ystB gene in the strains of biotype 1A and only occasional occurrence of the gene in the other biotypes makes ystB a distinguishing marker of biotype 1A. The strains of genotype ystA+ail+myfA+yadA+ predominated in biotype 4 (serotype 0:3). The strains of biotype 2 (serotype 0:9) represented genotype ystA+ail+myfA+, and the plasmid yadA gene was detected in some of them. Within the group of biochemically untypeable strains ystB- and myfA-specific PCR products were mainly obtained. The genotypes determined for the tested biotypes and serotypes of Y. enterocolitica, based upon the selected genes of virulence, can be applied as distinguishing markers and indicators of the potential virulence of Y. enterocolitica strains, excluding bioserotyping.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2010, 13, 1; 13-19
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Analysys of Wear and Mechanical and Tribological Properties of High-Manganese Cast Steel Hardened by Different Methods
Analiza zużycia oraz własności mechanicznych i tribologicznych wysokomanganowego staliwa umacnianego różnymi metodami
Autorzy:
Tryba, D.
Kot, M.
Antosz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189552.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
Hadfield cast steel
wear
hardness
explosive hardening
static hardening
dynamic hardening
staliwo Hadfielda
zużycie
twardość
umacnianie wybuchowe
umacnianie statyczne
umacnianie dynamiczne
Opis:
Properties of high manganese austenitic cast steel are not satisfactory; therefore, this material should be hardened. Currently, the commonly used method of hardening does not allow eliminating problems related to premature wear of railway frogs. Therefore, many studies have been carried out to find an alternative method to obtain improved wear resistance of such elements. The article presents an analysis of the mechanical and tribological properties of base and hardened, by different methods, high-manganese cast steel applied for turnouts. Tests were performed for three hardening methods: explosive, pressure-rolling, and dynamic impact. The results were compared with the properties of base material after saturation treatment. The conducted tests allowed the determination of hardness profiles of hardened surfaces, as well as the wear resistance and coefficient of friction, and the obtained results are very promising. Hardening by dynamic impact provided much better results in relation to presently used explosive hardening technology.
Właściwości austenitycznego wysokomanganowego staliwa nie są zadowalające, dlatego też materiał ten należy umacniać. Obecnie powszechnie stosowana metoda umacniania nie pozwala na wyeliminowanie problemów związanych z przedwczesnym zużyciem dziobów krzyżownic. W związku z tym wykonano badania mające na celu znalezienie alternatywnej metody dającej lepsze rezultaty. W pracy przeprowadzono analizę zużycia, właściwości mechanicznych oraz tribologicznych wysokomanganowego staliwa w wyniku zastosowania różnych technik umacniania. Podczas badań zastosowano metody umacniania wybuchowego, nagniatania naporowo-tocznego oraz dynamicznego. Wyniki porównano ze sobą oraz odniesiono je do właściwości materiału nieumocnionego, po przesycaniu. Badania pozwoliły na określenie twardości powierzchni, rozkładów twardości, wskaźnika zużycia objętościowego oraz współczynnika tarcia. Otrzymane wyniki badań są obiecujące. W wyniku nagniatania dynamicznego uzyskano lepsze wyniki w stosunku do badanego materiału umacnianego wybuchowo.
Źródło:
Tribologia; 2018, 280, 4; 137-142
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The assessment of mechanical properties of wood treated with ionic liquids
Ocena właściwości mechanicznych drewna zabezpieczonego cieczami jonowymi
Autorzy:
Fojutowski, A.
Noskowiak, A.
Kot, M.
Kropacz, A.
Stangierska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52255.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
wood technology
mechanical property
wood
ionic liquid
Scotch pine
compression strength
bending strength
equilibrium moisture
wood property
Opis:
The impregnation of wood with wood preservatives may have an influence on its physical and mechanical properties. The knowledge about the character of that influence is of great importance for characterisation of functional properties of wood and, as a consequence, determination of its use classes. The ionic liquids (ILs) of imidazolium tetrafluoroborates series, which for instance very well penetrate into Scots pine wood, are active against wood-destroying fungi and generally have a positive, although insignificant, influence on physical and mechanical properties of wood, especially on its resistance to colour change during exposure to light. However, various ILs may differ widely in that respect. Under POIG.01.03.01-30-074/08 project investigations were undertaken to clarify the influence of didecyldimethylammonium nitrite ([DDA][NO2]) and IL with didecyldimethylammonium cation and anion of herbicide character ([DDA][herbicide]) on selected physical and mechanical properties of Scots pine wood (Pinus sylvestris L.). The miniature sapwood samples were subjected to sorption with the ILs by vacuum method. The properties of the treated wood were compared with those of control wood, i.e. untreated wood, using twin specimens. The average retention of ILs in wood was on the level of 3.6kg/m3, 7.4kg/m3, and 18.2kg/m3. The tested ILs had only a very small influence, from -0.5% to +1.6%, on the compression strength of wood along the grain when oven-dry wood was tested. However, at equilibrium moisture content the compression strength along the grain, bending strength, and modulus of elasticity at bending of wood treated with ILs were distinctly lower, i.e. by 10%, 20% and 15% respectively. The equilibrium moisture content of wood treated with ILs was greater by 2-3% than that of control wood, which may be the reason for deterioration of wood mechanical properties. However, this speculation requires further investigations.
Impregnacja drewna środkami ochrony drewna może wpływać na jego fizyczne, mechaniczne i biologiczne właściwości. Wiedza o charakterze tego wpływu ma istotne znaczenie dla ustalenia klas użytkowania drewna. W badaniach drewna sosny (Pinus sylvestris L.) zabezpieczonego cieczą jonową: tetrafluoroboranem 3-heptyoloksymetylo-1-metyloimidazoliowym, stwierdzono pozytywny jej wpływ na właściwości fizycznomechaniczne drewna, m.in. na zwiększenie trwałości barwy. Różne ciecze jonowe mogą mieć różny wpływ na właściwości drewna, chociaż nie można wykluczyć podobieństw wpływu związków o zbliżonej budowie. W ramach projektu badawczego POIG.01.03.01-30-074/08 podjęto badania oddziaływania dwóch cieczy jonowych: azotynu didecylodimetyloamoniowego [DDA][NO2] i cieczy z kationem didecylodimetyloamoniowym i anionem o charakterze herbicydu [DDA][herbicyd], wprowadzonych w roztworach wodno-alkoholowych do drewna metodą próżniowo-ciśnieniową, na jego wytrzymałość. Retencje cieczy jonowych w drewnie zróżnicowano przez zastosowanie trzech różnych ich stężeń w roztworach. Badania wykonano na bielu drewna sosny (Pinus sylvestris L.), jako drewnie modelowym. Podstawowej oceny wpływu cieczy jonowych na wytrzymałość drewna dokonano przez zbadanie wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien (zgodnie z PN-C-04907:1972) po wysuszeniu nasycanych cieczami jonowymi próbek do stanu zupełnie suchego. Następnie dokonano oznaczeń wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien metodą według PN-D-04102:1979 oraz wytrzymałości i modułu sprężystości przy zginaniu drewna metodami: według PN-D-04103:1977 i PN-D-04117:1963. Oznaczenia te wykonano stosując drewno o równowagowym stanie wilgotności w klimacie normalnym (wilgotność powietrza 65%/20°C). W rezultacie badań wykonanych na bliźniaczych próbkach drewna stwierdzono, że nasycanie bielu drewna sosny zwyczajnej cieczami jonowymi [DDA][NO2] i [DDA] [herbicyd] w ilości 3,5 do 19,0 kg/m3: – nie wpływa na wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien badaną zgodnie z normą PN-C-04907:1972 w stanie zupełnie suchego drewna (zmiany w zakresie od –0,5% do +1,6% kwalifikowane są według normy jako brak zmian), – powoduje zwiększenie wilgotności równowagowej drewna w klimacie normalnym (65%/20°C) o 2–3%, – zmniejsza wytrzymałość na zginanie statyczne, wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien oraz moduł sprężystości drewna w stanie wilgotności równowagowej, dla klimatu normalnego (65%, 20°C), odpowiednio o około: 20%, 10% i 15%. Różnice pomiędzy wartościami średnimi wytrzymałości na zginanie, wytrzymałości na ściskanie i modułu sprężystości przy zginaniu próbek kontrolnych i próbek nasycanych cieczami jonowymi są statystycznie istotne (przy poziomie ufności 95%). Różnice pomiędzy wartościami średnimi wytrzymałości na zginanie, wytrzymałości na ściskanie i modułu sprężystości przy zginaniu próbek nasycanych cieczami jonowymi o różnych stężeniach (różne stopnie retencji) są statystycznie nieistotne (przy poziomie ufności 95%). Dalszych badań wymaga sprawdzenie czy obniżenie wytrzymałości i modułu sprężystości przy wilgotności drewna odpowiadającej wilgotności równowagowej dla klimatu normalnego jest wynikiem wyższej wilgotności równowagowej drewna nasycanego testowanymi cieczami, czy oddziaływania tych cieczy na tkankę drzewną.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2010, 53, 184
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of the impact of incremental technology on mechanical and tribological properties of biomaterials
Badanie wpływu technologii przyrostowej na właściwości mechaniczne biomateriałów
Autorzy:
Bojko, Ł.
Ryniewicz, W.
Ryniewicz, A.
Kot, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190583.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
biomateriały
technologia
nanoindentacja
SEM
tarcie
zużycie
ocena biomechaniczna
biomaterials
technology
nanoindentation
friction
wear
biomechanical estimation
Opis:
The latest method for creating denture replenishment in CAD / CAM systems is Direct Metal Laser Sintering (DMLS) technology. With the use of DMLS, prosthodontics, implant prosthetics, and facial-cranialjaw surgery adapted to individual patient conditions can be realized. The aim is to evaluate the strength, microstructure, and tribological properties of Ti6Al4V and CoCrMo alloys obtained from DMLS technology in the aspect of therapeutic constructions. The conducted tests show that, in the DMLS technology, as compared to milling technology preceded by casting and forging or pressed powder and sintering, for the same percentage composition of elements, the micromechanical properties, microstructural and tribological change. This procedure, from which constructions for various dental applications are obtained, is the new technology preferred for making permanent restorations faced with ceramics, producing intravascular implants, and implants of the temporomandibular joint. It can be an alternative to conventional cast-based methods and CAD / CAM based milling.
Najnowszą metodą tworzenia uzupełnień stomatologicznych w systemie CAD/CAM jest technologia Direct Metal Laser Sintering (DMLS). Z wykorzystaniem DMLS można realizować wykonanie konstrukcji protetyki, implantoprotetyki oraz chirurgii twarzowo-czaszkowo-szczękowej dostosowanej do indywidualnych warunków pacjenta. Celem jest ocena parametrów wytrzymałościowych, mikrostruktury i właściwości tribologicznych stopów Ti6Al4V oraz CoCrMo uzyskanych w technologii DMLS w aspekcie zastosowania na konstrukcje terapeutyczne. Przeprowadzone badania wskazują, że w technologii DMLS, w porównaniu z technologią frezowania poprzedzoną procesami odlewania i kucia lub prasowania proszku i spiekania, dla tego samego składu procentowego pierwiastków, zmieniają się właściwości mikromechaniczne, mikrostrukturalne i tribologiczne. Procedura ta, w wyniku której uzyskuje się konstrukcje dla różnych aplikacji stomatologicznych – jest nową technologią preferowaną do wykonawstwa uzupełnień stałych licowanych ceramiką, do wytwarzania wszczepów śródkostnych oraz implantów stawu skroniowo-żuchwowego. Może ona stanowić alternatywę dla klasycznych metod opartych na odlewnictwie oraz metod CAD/CAM opartych na frezowaniu.
Źródło:
Tribologia; 2017, 273, 3; 29-38
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osadzanie elektroforetyczne polimerowych powłok chitozanu na biomateriałach metalowych
Electrophoretic deposition of chitosan coatings on metallic biomaterials
Autorzy:
Jugowiec, D.
Radziszewska, A.
Kot, M.
Moskalewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284124.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
powłoka chitozanu
elektroforeza
stop tytanu
stop kobaltu
chitosan coating
electrophoretic deposition
titanium alloy
cobalt alloy
Opis:
Powłokę chitozanu osadzono metodą elektroforezy na stopie tytanu Ti13Zr13Nb i stopie kobaltu Co28Cr-5Mo. W obecnej pracy skoncentrowano się głównie na doborze parametrów osadzania elektroforetycznego w celu otrzymania jednorodnych i ciągłych powłok chitozanu na biomateriałach metalowych. Stwierdzono, że jednorodność wytworzonych powłok istotnie zależała od rodzaju zastosowanego roztworu i parametrów osadzania. Mikrostrukturę materiałów podłoży oraz powłok zbadano za pomocą mikroskopii świetlnej oraz skaningowej- i transmisyjnej mikroskopii elektronowej. Zmierzono twardość i moduł Younga materiałów podłoży. Wykonano badania przyczepności powłok do podłoży stopu tytanu i stopu kobaltu.
A chitosan coatings were electrophoretically deposited (EPD) on the Ti13Zr13Nb and Co28Cr5Mo alloys. The main aim of this work was to find optimal EPD parameters to obtain homogeneous and continuous coating on metallic biomaterials. It was found that the homogeneity of the as-deposited chitosan coatings on the substrate materials is highly dependent on chosen solution and EPD parameters. The microstructure of the substrate materials and coatings were investigated by light microscopy as well as scanning- and transmission electron microscopy. The hardness and Young’s modulus of the alloys as well as adhesion of chitosan coatings to the substrate materials were investigated.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 16-19
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ antropopresji i trwałości lustra wody na wielkość stężenia wybranych makroskładników pokarmowych w wodach śródpolnych oczek
The influence of human impact and water surface stability on the concentration of selected mineral macroelements in mid-field ponds
Autorzy:
Gałczyńska, M.
Gamrat, R.
Burczyk, P.
Horak, A.
Kot, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337917.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
magnez
potas
sód
śródpolne oczka wodne
wapń
współczynnik synantropizacji
calcium
index of synanthropisation
mid-field ponds
magnesium
potassium
sodium
Opis:
W pracy oceniono wpływ antropopresji i trwałości lustra wody na wielkość stężenia potasu, sodu, wapnia i magnezu w wodzie małych, zróżnicowanych florystycznie śródpolnych oczek. Badania składu chemicznego wód, pobranych z 10 oczek śródpolnych położonych w powiecie pyrzyckim, prowadzono od marca do czerwca w latach 2003–2004. Analizę stężenia metali przeprowadzono techniką emisyjnej i absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Statystyczną interpretację wyników pomiarów oparto na 2-czynnikowej analizie wariancji dla wyodrębnionych grup oczek i lat badań. Pierwszy podział oczek uwzględniał zbiorniki bez (1 A) oraz z dodatkowym obciążeniem misy oczka (1 B) różnymi odpadami, a drugi – trwałość lustra wody (oczka z wodą w całym okresie wegetacyjnym – 2 A oraz oczka wypełnione wodą do czerwca – 2 B). Na podstawie badań florystycznych prowadzonych w okresie wegetacyjnym w 2003 i 2004 r. zidentyfikowano gatunki roślin zarówno w wydzielonej strefie buforowej oczek, jak i na tafli wody oraz obliczono dla nich współczynnik synantropizacji. Ustalono, że brak pełnej strefy buforowej wokół wielu oczek ma wpływ na jakość wody i możliwości rozwoju roślinności na tafli wody. Duża dostępność, zwłaszcza potasu, wapnia i magnezu w wodzie oczek zanieczyszczonych różnymi odpadami, przyczynia się do nadmiernego rozwoju makrofitów, co przy niskim poziomie wody w oczkach prowadzi do przyspieszenia procesu ich zarastania. Zmiany warunków uwilgotnienia siedlisk w 2-letnim okresie badań wpłynęły na zmianę liczby gatunków roślin w analizowanych oczkach.
This study was aimed to determine the effect of human impact and the stability of water surface on the concentration of potassium, sodium, calcium and magnesium in floristically diverse mid-field ponds. Studies of the chemical composition of water collected from 10 mid-field ponds located in the district of Pyrzyce were conducted from March to June in 2003–2004. Concentrations of elements were analysed with atomic emission and absorption spectrometry. Statistical interpretation of results was based on a 2-factor analysis of variance for separate groups of mid-field ponds and for different study years. The first division into discrete groups of mid-field ponds comprised water bodies with (B) and without (A) additional contamination by different forms of wastes and pollutants; the secondo division was based on the stability of the water surface (ponds filled with water in the whole vegetation period – A and ponds filled with water until June – B). Based on floristic study conducted in the vegetation periods 2003 and 2004, plant species were identified both in the separated buffer zones and on the water surface and the index of floristic synanthropisation in these water zones was calculated. Mid-field ponds contaminated by various types of wastes showed higher concentrations of sodium, calcium and magnesium in water than the other ponds. Water table stability was far less important for the concentrations of macronutrients. The lack of a complete buffer zone around many ponds affected water quality and the possibility of plant development on the water surface. The high availability of potassium, calcium and magnesium in particular in water of ponds contaminated with different forms of wastes contributed to the excessive development of macrophytes, which in turn accelerated their eutrophication at low water levels. The changes of habitat humidity in the 2-year study period influence the number of plant species present in each of the studied ponds.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 3; 41-54
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek między zanieczyszczeniem metalami śródpolnych oczek wodnych i stałością lustra wody a roślinnością strefy wodnej i buforowej
Relationship between metal pollution in midfield ponds, stability of water table and flora in water and buffer zone
Autorzy:
Wesolowski, P.
Galczynska, M.
Gamrat, R.
Horak, A.
Kot, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800426.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
oczka wodne srodpolne
zanieczyszczenia chemiczne
zanieczyszczenia wod
zelazo
mangan
cynk
miedz
rosliny wodne
zroznicowanie gatunkowe
strefy buforowe
strefy wody
antropopresja
midfield pond
chemical pollutant
water pollution
iron
manganese
zinc
copper
aquatic plant
species differentiation
buffer zone
water zone
anthropopression
Opis:
Celem badań było określenie związku między właściwościami środowiska wodnego a szatą roślinną strefy buforowej i wodnej śródpolnych oczek. Badania oparto na analizie stężenia Fe, Mn, Zn i Cu w wodzie oraz składzie gatunkowym roślin 10 zbiorników. Pomiary chemiczne przeprowadzono techniką absorpcyjnej spektrometrii atomowej. Ustalono, że wody śródpolnych oczek charakteryzowały się dużą zmiennością stężenia badanych metali, a w przypadku Zn i Cu odpowiadały I klasie czystości wód. Rozwinięta strefa buforowa zbiorników stała się miejscem deponowania odpadów, co znalazło odzwierciedlenie w większym stężeniu Fe i Cu w wodzie w porównaniu z oczkami niezanieczyszczonymi, pomimo większego zróżnicowania roślin tworzących strefę buforową zanieczyszczonych oczek. Zanik Antennaria dioica nie był związany z wielkością stężenia Mn w wodzie. Obecność np. Agrostis stolonifera czy Carex gracilis w strefie wodnej zanieczyszczonych oczek mogła się przyczynić do obniżenia stężenia Mn i Zn w wodzie.
The aim of this study was to determine the relationship between the water environment and its properties and the vegetation of buffer and water zone of midfield ponds. The studies were based on the analysis of the concentration of Fe, Mn, Zn and Cu in water and in the plants species composition in 10 water bodies. Chemical measurements were carried out using absorption technique of atomic absorption spectrometry. In the statistical description of the research results a two-factor analysis of variance was used and basic measures of distribution were determined. In the examined field ponds 38 species of plants were observed. In the aquatic zone in which water body was not loaded with waste the number of plant species was larger than in the ponds with waste, and in the buffer zone their number was smaller. Whereas in the group of ponds of differentiated endurance of water table it was observed that in the water zone of ponds filled with water during the whole vegetation period there were fewer plant species than in the seasonal ponds. The examined water were characterized by a high variability of concentrations of analysed metals (Zn and Cu – as 1st class of water purity). A developed buffer zone of the ponds makes it possible to limit negative effects of the surface run off of mineral and organic fertilizers, but its presence often becomes a place of depositing wastes. The ponds contaminated with waste showed higher concentrations of Fe and Cu in the water in comparison with the unpolluted ponds, despite a greater variety of plants’ species within the buffer zone of the contaminated ponds. The disappearance of Antennaria dioica was caused by the level of Mn concentration in the water. Plants inhabiting the water zone of the contaminated ponds may have contributed to the reduction of Mn and Zn concentration in the water.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of new ammonium ionic liquids against fungi causing wood moulding
Aktywność nowych amoniowych cieczy jonowych wobec grzybów wywołujących pleśnienie drewna
Autorzy:
Zabielska-Matejuk, J.
Pernak, J.
Kropacz, A.
Kot, M.
Stangierska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52784.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
ammonium
ammonium ion
biocidal activity
fungi
ionic liquid
mould
mould fungi
new ammonium
wood
wood resistance
Opis:
The results of the tests of the effectiveness of the action of new, not yet described in the literature group of biocidal ionic liquids were synthesised and presented. Those ionic liquids are derivatives of the leading structure, i.e. didecyldimethylammonium nitrate, and demonstrate strong action against mould fungi. Natural quaternary ammonium salts, mainly extracts from coconut and soybean, and from vegetable fats, were the basis for syntheses. Mycological tests were carried out on the wood of pine Pinus sylvestris L. (sapwood) in accordance with the method assumed binding for the assessment of biocide efficacy.
Drewno użytkowane w warunkach wysokiej wilgotności ulega deprecjacji i procesom destrukcji biologicznej wywołanej działaniem mikroorganizmów. Szczególnie jest podatne na atak grzybów pleśniowych, wywołujących powierzchniowe przebarwienia, co pogarsza estetykę drewna oraz obniża jego konkurencyjność w stosunku do innych materiałów technicznych. Różnorodność gatunkowa oraz oporność grzybów pleśniowych na preparaty chemiczne jest problemem przy opracowaniu struktur skutecznych substancji czynnych, zwalczających tę grupę grzybów niedoskonałych. Zsyntezowano nową, nieopisaną w literaturze, grupę biobójczych cieczy jonowych, pochodnych struktury wiodącej – azotanu didecylodimetyloamoniowego, wykazujących silne działanie w stosunku do grzybów-pleśni. Bazą dla syntez były czwartorzędowe sole amoniowe pochodzenia naturalnego, głównie ekstrakty z kokosa, soi oraz tłuszczów roślinnych. Badania mikologiczne wykonano na drewnie sosny Pinus sylvestris L.(biel), zgodnie z metodą przyjętą jako obowiązującą w ocenie skuteczności działania biocydów. Opracowane ciecze jonowe wykazały aktywność wobec gatunku Chaetomium globosum, oraz mieszaniny: Aspergillus niger, Penicillium funiculosum, Alternaria alternata, Paecylomyces varioti, Trichoderma viride. Jako najsilniej działające ciecze jonowe wymienić należy związki o kationach: didecylodimetyloamoniowym, benzalkoniowym, dodecylotrimetyloamoniowym i cocotrimetyloamoniowym oraz szeregu anionów organicznych i nieorganicznych (również o właściwościach herbicydowych).
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2010, 53, 184
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porous SiO2/HAp Coatings on Cp-Titanium Grade 1 Surfaces Produced by Electrophoretic Deposition
Autorzy:
Moskalewicz, T.
Babkiewicz, A.
Dubiel, B.
Kot, M.
Radziszewska, A.
Łukaszczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/356668.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
titanium
porous coating
corrosion resistance
electrophoretic deposition
Opis:
Porous hydroxyapatite doped SiO2 coatings were electrophoretically deposited (EPD) on commercially pure titanium. The influence of EPD parameters on coatings quality was investigated. Microstructural observation was done using transmission and scanning electron microscopy as well as X-ray diffractometry. The coatings consisted of spherical micro and nanocrystalline hydroxyapatite (HAp) as well as amorphous SiO2 nanoparticles. The coatings exhibited open porosity with pore diameter up to 1 μm and due to presence of nanoparticles high surface development. It was found that application of SiO2/HAp coating increase corrosion resistance of titanium in Ringer’s solution.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2016, 61, 4; 2177-2182
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości warstw azotowanych jarzeniowo, wytworzonych na stali 316L
The properties of glow discharged nitrating layer on 316L steel
Autorzy:
Rakowski, W.A.
Kot, M.
Zimowski, S.
Wierzchoń, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/256929.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
warstwa azotowana jarzeniowo
stal
technologia hybrydowa
dyfuzja
właściwości mechaniczne
właściwości tribologiczne
nitrating steel
layer
adhesion
diffusion
tribological properties
mechanical properties
hybrid techniques
Opis:
W inżynierii powierzchni coraz powszechniej stosuje się technologie hybrydowe, których pierwszy etap polega na modyfikacji podłoża, najczęściej metodami dyfuzyjnymi. W artykule przedstawiono badania struktury, topografii powierzchni, badania właściwości mechanicznych i tribologicznych warstw azotowanych jarzeniowo, wytworzonych na stali 316L. Grubość warstw wynosi do 29 žm, wzrost twardości po azotowaniu H(IT) od 3000 N/mm2 do 9016 N/mm2 , wskaźnik zużycia objetościowego zmniejszył się z 48*10(-5) mm3/Nm do1,2*10(-5) mm3/Nm. Powierzchnia po azotowaniu jest bardzo rozwinięta, co może zwiększyć adhezję powłoki do tego podłoża.
The hybrid techniques become widely used in surface engineering. In a first step the subsurface of substrate is usually modified by diffusion. The investigations of structures, surface topography, mechanical and tribological properties of glow discharged nitrating 316 L steel surface have been presented in the paper. A nitrated layer has thickness up to 29 žm, a hardness evaluate from H(JT) = 3000 MPa to 9016 MPa, a wear index decrease from z 48*10(-5) mm3/Nm to 1,2*10(-5) mm3/Nm. The surface after glow discharge is very developed, what may increase adhesion of coating to this substrate surface.
Źródło:
Problemy Eksploatacji; 2006, 3; 107-115
1232-9312
Pojawia się w:
Problemy Eksploatacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozytowa powłoka PEEK /Bioszkło® na stopie tytanu Ti-6Al-7Nb do zastosowań w medycynie
Composite polyetheretherketone/ Bioglass® coating on Ti-6Al-7Nb alloy for medical application
Autorzy:
Moskalewicz, T.
Seuss, S.
Boccaccini, A. R.
Kot, M.
Czyrska-Filemonowicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284982.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
stop tytanu
powłoka kompozytowa
PEEK
bioszkło
titanium alloy
composite coating
bioglass
Opis:
Kompozytową powłokę polieteroeteroketon (PEEK)/ Bioszkło osadzono metodą elektroforezy na stopie tytanu Ti-6Al-7Nb. W celu poprawy przyczepności powłoki do podłoża próbkę poddano wyżarzaniu po obróbce powierzchniowej. Mikrostrukturę powłoki charakteryzowano za pomocą mikroskopii świetlnej oraz skaningowej- i transmisyjnej mikroskopii elektronowej. Powłoka była jednorodna i porowata, nie stwierdzono obecności pęknięć. Powłoka zbudowana była z cząstek bioszkła rozmieszczonych w polimerowej osnowie. Wyniki liniowej analizy składu chemicznego wykonanej metodą STEM-EDS wskazują na dyfuzję Na ze szkła do polimeru podczas wygrzewania próbki.
A composite polyetheretherketone (PEEK)/Bioglass® coating was electrophoretically deposited on the Ti-6Al-7Nb substrate. Post heat treatment was performed to improve the adhesion of the coating to the substrate. The microstructure of the coating and a substrate was examined by light microscopy, scanning- and transmission electron microscopy methods. The coating is uniformly porous, without any cracks or presence of large voids. The coating is composed of Bioglass® particles embedded in a PEEK matrix. STEM-EDS line analysis revealed diffusion of Na from the glass to the PEEK.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 13-15
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies