Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kosonoga-Zygmunt, Julia" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    OBOWIĄZEK UDZIELENIA POMOCY W PRZYPADKU SPRZECIWU OSOBY ZAGROŻONEJ W ŚWIETLE ART. 162 KODEKSU KARNEGO
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663875.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Przestępstwo nieudzielenia pomocy
    sprzeciw osoby znajdującej się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu
    tzw. klauzula własnego bezpieczeństwa
    gwarant
    zgoda pacjenta na zabieg leczniczy.
    Opis:
    The Duty of Medical Personnel to Provide Medical Assistance to a Person In Grave Danger in the Event of His/Her Refusal to Accept Help, in the Light of Art. 162 of the Polish Criminal CodeSummaryThe subject of this article is the refusal to accept medical assistance by a person in a condition involving a threat to his/her life or a serious health risk, and the ensuing effect this may have on the potential criminal liability of the medical and/or rescue personnel in the event of theirwithdrawal of assistance. The main problem is whether on the groundsof Art. 162 of the Polish Criminal Code (kodeks karny, k.k.) a patient’srefusal to accept medical assistance is relevant in criminal law, and ifso, what criteria have to be met for its admission.Art. 162 of the Polish Criminal Code does not specify a general requirement of the endangered person’s consent to the administrationof medical rescue services. The exceptions are those medical services for which separate provisions have been laid down requiring the patient’s consent. In the remaining scope the duty of medical and/or rescue staff to administer the assistance defined in Art. 162 § 1 is not subject to the consent of the person whose legal interest is being secured. However, this general observation does not rule out the relevance of the endangered person’s refusal to accept medical assistance and/or rescue. In particular, difficulties may arise in the assessment in the light of criminal law of the withdrawal of assistance to a suicide who refuses to have rescue services administered, although the scope of the problem is certainly much wider.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Orzekanie kar nieizolacyjnych zamiast kary pozbawienia wolności (art. 37a k.k.)
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391279.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    judicial penalty administration
    directive
    alternative sanction
    fixed-type sanction
    non-custodial penalties
    statutory penalty
    sądowy wymiar kary
    dyrektywa
    sankcja alternatywna
    sankcja jednorodzajowa
    kary nieizolacyjne
    ustawowe zagrożenie
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest wprowadzona do Kodeksu karnego nowelą z dnia 20 lutego 2015 r. regulacja umożliwiająca orzeczenie kary grzywny albo kary ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4, w przypadku, gdy przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat (art. 37a k.k.). Szczegółowe rozważania poświęcono funkcji ORZEKANIE KAR NIEIZOLACYJNYCH ZAMIAST KARY POZBAWIENIA WOLNOŚCI... 143 IUS NOVUM 4/2016 normatywnej tego przepisu. Zdaniem autorki, art. 37a k.k. dookreśla ustawowe zagrożenia za niektóre występki; nie stanowi on natomiast podstawy dla wyprowadzenia dyrektywy sądowego wymiaru kary skłaniającej sądy do orzekania zamiast kary pozbawienia wolności kar nieizolacyjnych. Zakres zastosowania art. 37a k.k. jest szeroki i nie ogranicza się wyłącznie do zagrożeń karą pozbawienia wolności umieszczonych w sankcji jednorodzajowej. Autorka podziela także pogląd Sądu Najwyższego, iż w wypadku skorzystania z rozwiązania przewidzianego w art. 37a k.k. konieczne jest – zgodnie z art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k. – powołanie tego przepisu w podstawie wymiaru kary, obok przepisu części szczególnej Kodeksu karnego. Zaniechanie wskazanego postąpienia ocenić trzeba jako obrazę prawa proceduralnego. Z reguły zaniedbanie tej powinności nie sposób jednak ocenić w perspektywie rażącego i mogącego mieć istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenia prawa.
    The article discusses the regulation introduced to the Criminal Code by the amendment of 20 February 2015 allowing for ruling a fine or limitation of liberty as laid down in Article 34 § 1a (1) or (4) in case a committed crime carries a penalty of imprisonment of up to eight years (Article 37a CC). Special consideration is devoted to the normative function of the provision. In the author’s opinion, Article 37a CC precisely determines statutory penalties for some misdemeanours. However, it does not constitute a basis for the introduction of a directive of a judicial penalty administration encouraging courts to issue non-custodial penalties instead of imprisonment. The scope of application of Article 37a CC is broad and is not limited only to the penalty of imprisonment within the fixed-type sanctions. The author shares the opinion of the Supreme Court that in case of application of Article 37a CC it is necessary, in accordance with Article 413 § 1 (6) CPC, to refer to this provision to indicate the basis for penalty administration, and a provision of the Special Issues Section of the Criminal Code. Omission to do that should be treated as contempt of procedural law. However, failure to fulfil this duty cannot be assessed from the perspective of flagrant law violation that can substantially affect a judgement.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 4; 133-143
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Źródła prawnokarnego obowiązku przeszkodzenia samobójstwu.
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394386.pdf
    Data publikacji:
    2015-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Opis:
    Opracowanie stanowi kontynuację części pierwszej artykułu pt. „Źródła prawnokarnego obowiązku przeszkodzenia samobójstwu”. Analizie poddano problematykę źródeł lekarskiego obowiązku przeszkodzenia samobójstwu, z uwzględnieniem specyfiki zawodu psychologa. Z uwagi na to, że wymóg przeszkodzenia samobójstwu może mieścić się także w obowiązkach, jakie spoczywają na funkcjonariuszach niektórych służb resortowych, dokonano przeglądu wybranych regulacji w tym zakresie (m.in. Służba Więzienna, Policja, Straż Gminna, Straż Pożarna). Odniesiono się również do możliwości upatrywania obowiązku przeszkodzenia samobójstwu w umowie oraz uprzednim działaniu sprawcy.
    The work is a follow-up to the first part of the article “Sources of criminal law obligation to prevent suicide”. The analysis focuses on the issue of sources of medical obligation to prevent suicide and takes into account the specificity of the profession of a psychologist. Due to the fact that the obligation to prevent suicide can also be a duty of some law enforcement officers, a review of regulations in this area was conducted (including Prison Service, Police, Municipal Police, Fire Brigade). There is also reference to the possibility of finding the obligation to prevent suicide in a contract and previous acts of the perpetrator.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 1; 36-49
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna rodziców za uprowadzenie lub zatrzymanie małoletniego dziecka (art. 211 k.k.)
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083126.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    uprowadzenie lub zatrzymanie małoletniego
    władza rodzicielska
    kidnaping
    kidnapping or detainment of a minor
    parental authority/power
    kidnapping
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest problematyka odpowiedzialności karnej rodzica za uprowadzenie lub zatrzymanie swojego dziecka. W artykule, poza ogólną charakterystyką ustawowych znamion tytułowego przestępstwa, przeanalizowano podmiotowy zakres odpowiedzialności karnej rodzica za czyn z art. 211 k.k. w zależności od przysługującej mu władzy rodzicielskiej. Odniesiono się w tym aspekcie do zachowań podjętych przez sprawcę, któremu przysługuje pełnia władzy rodzicielskiej, który nie posiada władzy rodzicielskiej oraz sprawcy, któremu ograniczono władzę rodzicielską. Odrębne rozważania poświęcono kwestii tymczasowego rozstrzygnięcia sądu rodzinnego. W artykule zakwestionowano tezę, iż rodzice posiadający pełnię władzy rodzicielskiej nie mogą być podmiotami przestępstwa określonego w art. 211 k.k., a mogą stać się nimi dopiero wówczas, gdy zostaną tej władzy pozbawieni lub zostanie ona im ograniczona, czy też zawieszona.
    The article discusses the issue of a parent’s criminal liability for kidnapping or detainment of his/her child. Apart from the general characteristics of the statutory features of the offence, the article analyses the scope of parents’ criminal liability for the act under Article 211 CC depending on the parental power they have. The author discusses this aspect of the perpetra-tors’ behaviour in case they have full parental authority, they do not have parental authority and their parental authority has been limited. Another issue under consideration concerns a family court’s provisional settlement. The article questions the thesis that parents who have full parental authority cannot be perpetrators of the offence under Article 211 CC and can commit that offence only when they have been deprived of their parental power or it has been limited or suspended.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 5-26
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Allowing a minor to stay in circumstances dangerous for health (Article 106 MC)
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363889.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dopuszczenie do przebywania w niebezpieczeństwie
    obowiązek opieki
    obowiązek nadzoru
    małoletni do lat siedmiu
    inna osoba niezdolna rozpoznać lub obronić
    się przed niebezpieczeństwem
    okoliczności niebezpieczne dla zdrowia człowieka
    allowing to stay in dangerous circumstances
    obligation to take care
    obligation
    to supervise
    minor under the age of seven
    another person unable to recognise or defend
    him/herself against danger
    circumstances dangerous for human health
    Opis:
    The article presents the issue of a misdemeanour of allowing a minor under the age of seven or another person incapable of recognising or defending him/herself against danger to stay in circumstances dangerous for human health classified in Article 106 MC. In order to provide full characteristics of the discussed type of misdemeanour, a classical pattern based on the traditional division of statutory features of the type of prohibited act has been adopted. The author discusses such issues as statutory penalties for this misdemeanour and concurrence of provisions. The article also draws special attention to issues raising doctrinal controversies, including inter alia: approach to the object of protection, the consequential nature of this misdemeanour type, the scope and sources of the obligation to take care and supervise or the issue of the area in which the misdemeanour under Article 106 MC is concurrent with selected types of misdemeanours and offences.
    Przedmiotem artykułu jest problematyka stypizowanego w art. 106 k.w. wykroczenia dopuszczenia do przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka osoby małoletniej do lat siedmiu albo innej osoby niezdolnej rozpoznać lub obronić się przed takim niebezpieczeństwem. Dla pełnej charakterystyki omawianego typu wykroczenia przyjęto klasyczny układ oparty na tradycyjnym podziale ustawowych znamion typu czynu zabronionego. Odniesiono się do takich zagadnień, jak zagrożenie karne oraz zbieg przepisów. W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na kwestie wywołujące rozbieżności doktrynalne, w tym m.in.: ujęcie przedmiotu ochrony, skutkowy charakter omawianego typu wykroczenia, zakres i źródła obowiązku opieki lub nadzoru czy zagadnienie obszaru stycznego wykroczenia z art. 106 k.w. z wybranymi typami wykroczeń oraz przestępstw.
    Źródło:
    Ius Novum; 2018, 12, 4; 63-81
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proponowanie dokonania czynu nierządnego w celu uzyskania korzyści materialnej
    Proposal to commit an indecent act in order to derive a financial benefit
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179109.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-24
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    obyczajność publiczna
    proponowanie
    natarczywość
    naruszenie w inny sposób porządku publicznego
    czyn nierządny
    korzyść materialna
    public decency
    proposing
    insistently
    violation of public policy in another way
    debauchery act
    material benefit
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest problematyka stypizowanego w art. 142 k.w. wykroczenia proponowania dokonania czynu nierządnego w celu uzyskania korzyści materialnej. Dla pełnej charakterystyki omawianego typu wykroczenia przyjęto klasyczny układ oparty na tradycyjnym podziale ustawowych znamion typu czynu zabronionego. Odniesiono się także do takich zagadnień, jak zagrożenie karne oraz zbieg art. 142 k.w. z innymi przepisami. W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na kwestie wywołujące rozbieżności doktrynalne, w tym dotyczące ujęcia przedmiotu ochrony, wykładni znamion „czyn nierządny”, „korzyść materialna”,czy „inny naruszający porządek publiczny” sposób zachowania. Analizie poddano także szereg kwestii szczegółowych, w tym odpowiedzialności z art. 142 k.w. osób świadczących przydrożne usługi seksualne.
    The article presents the issue of a misdemeanour of proposing to commit an unlawful actin order to obtain a material benefit classified in Article 142 MC. In order to provide full characteristics of the discussed type of misdemeanour, a classical pattern based on the traditional division of statutory features of the type of prohibited act has been adopted. Theauthor discusses such issues as statutory penalties for this misdemeanour and concurrence of provisions. The article also draws special attention to issues raising doctrinal controversies,including inter alia: approach to the object of protection, the interpretation of the features of“prostitution”, “material benefit” or “other behavior violating public order”. A number of specific issues were also analysed, including liability under Art. 142 MC persons providing roadside sexual services.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 4; 35-56
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2020 r., III KK 113/19
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337510.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kara
    nadzwyczajne złagodzenie kary
    dyrektywy wymiaru kary
    najniższa kara przewidziana za przestępstwo
    prawo karne
    penalty
    extraordinary mitigation of a penalty
    sentencing directives
    the least severe penalty for an offence
    criminal law
    Opis:
    W glosie zaaprobowano tezę, iż wystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku w rozumieniu art. 60 § 2 k.k. powinno znajdować wsparcie w okolicznościach nietypowych samego zdarzenia albo w takich cechach sprawcy, które charakteryzują go w sposób wyjątkowo pozytywny i powodują, że zasługuje on na wymierzenie kary poniżej minimum ustawowego. Dokonując przeglądu orzecznictwa i doktryny, wskazano na główne determinanty oceny szczególnie uzasadnionego wypadku. Podzielono również pogląd o konieczności zachowania odpowiedniego standardu kontroli odwoławczej w tego typu sprawach, polegającego na konieczności merytorycznego a nie jedynie formalnego zweryfikowania zarzutów odwoławczych kwestionujących zasadność zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.
    The author of this gloss accepts the argument that the existence of ‘exceptionally justified circumstances’ within the meaning of Article 60 § 2 CC should be inferred from unusual circumstances of the incident or the features of the perpetrator which characterise them in an exceptionally positive way and warrant the imposition of a penalty lesser than the least severe penalty imposable for the offence in question. Based on a review of court decisions and scholarly works, the author identifies the key determinants guiding the assessment of whether exceptionally justified circumstances exist. Furthermore, the author endorses the call for maintaining an appropriate standard of appellate review in cases involving the extraordinary mitigation of a penalty. Such a standard implies the need for a substantive and not merely formal revision of the grounds for the appeal challenging the legitimacy of the application of the extraordinary mitigation of a penalty.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 4; 193-204
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    CRIMINAL LIABILITY IN POLISH LAW FOR FAILURE TO TAKE ACTION TO PREVENT A SUICIDE
    Autorzy:
    Kosonoga-Zygmunt, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663969.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    uicide
    the guarantor
    failure to take action to prevent a suicide
    liability for material crimes of nonfeasance
    criminal withdrawal of assistance
    Opis:
    Odpowiedzialność karna za nieprzeszkodzenie samobójstwu w polskim prawie karnym Streszczenie Artykuł został poświęcony problematyce nieprzeszkodzenia samobójstwu w polskim prawie karnym. Zagadnienie to ma charakter interdyscyplinarny i bardzo złożony. Ramy niniejszego opracowania pozwoliły na prezentację jedynie wybranych kwestii szczegółowych, takich jak: pojęcie nieprzeszkodzenia samobójstwu, prawo podmiotowe do samobójstwa oraz kwalifikacja prawna nieprzeszkodzenia samobójstwu. W świetle zaprezentowanych rozważań przyjęto, że zagadnienie odpowiedzialności karnej za nieprzeszkodzenie samobójstwu, rozumiane szeroko, jako niepodjęcie akcji ratowniczej w trakcie realizowanego już zamiaru pozbawienia się życia, jak i nieodwrócenie skutków takiego zamachu, kształtuje się odmiennie w zależności od statusu podmiotu dopuszczającego się zaniechania. Chronionemu z perspektywy jednostki prawu do życia odpowiada po stronie ogółu obowiązek ochrony życia, tj jednostka ma prawo do życia, wszyscy inni mają natomiast obowiązek, by je chronić.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 2
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies