Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Korus, I." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Modeling of chromium(III) and chromium(VI) retention coefficient in polyelectrolyte enhanced ultrafiltration
    Modelowanie współczynnika retencji chromu(III) i chromu(VI) w ultrafiltracji wspomaganej polielektrolitem
    Autorzy:
    Korus, I.
    Piotrowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/960211.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    polyelectrolyte enhanced ultrafiltration (PEUF)
    Cr(III)
    Cr(VI)
    poly(sodium 4-styrenesulfonate)
    poly(diallyldimethylammonium chloride)
    ultrafiltracja wspomagana polielektrolitem (PEUF)
    poli(4-styrenosulfonian sodu)
    poli(chlorek diallilodimetyloamoniowy)
    Opis:
    Effectiveness of polyelectrolyte-enhanced ultrafiltration in chromium recovery from its aqueous solutions was tested experimentally. Two chromium species, Cr(III) and Cr(VI) ions, were the subject of ultrafiltration processes enhanced with two water-soluble, ion-exchanging polyelectrolytes. These were: poly(sodium 4-styrenesulfonate) - PSSS (for Cr(III) ions recovery) and poly(diallyldimethylammonium chloride) PDDAC (for Cr(VI) ions recovery). Experimental ultrafiltration tests with the model analytical solutions of appropriate chromium ions (5 and 50 mg dm−3), at different pH and with various polyelectrolyte doses, provided numerical data for the artificial neural networks training procedure. Numerical neural network models made prediction of chromium retention coefficient (R) under different process conditions (pH, polymer dose, concentration of selected Cr form) possible. Strongly non-linear dependencies of retention coefficient (R) on pH and polymer : metal concentration ratio for both chromium species, represented by experimental data, were identified and modeled by neural networks correctly. Good compatibility between experimental data and neural network predictions was observed.
    Przedstawiono możliwości prognozowania efektywności separacji chromu z roztworów wodnych w procesie ultrafiltracji wspomaganej działaniem polielektrolitu, korzystając ze sztucznej sieci neuronowej. Badaniom poddano układy zawierające dwie różne formy chromu - Cr(III) i Cr(VI). Do wspomagania ultrafiltracyjnej separacji metalu wykorzystano dwa rozpuszczalne w wodzie polimery o właściwościach jonowymiennych - poli(4-styrenosulfonian sodu), PSSS (separacja Cr(III)) oraz poli(chlorek diallilodimetyloamoniowy), PDDAC (separacja Cr(VI)). Wyniki testów ultrafiltracji przeprowadzonej dla wodnych roztworów modelowych obu form chromu o stężeniach 5 i 50 mg dm−3, przy różnych wartościach pH środowiska oraz zróżnicowanych dawkach właściwych polielektrolitów, stanowiły podstawę uczenia i testowania struktur obliczeniowych sztucznych sieci neuronowych, umożliwiających predykcję współczynnika retencji (R) danej formy chromu dla różnych warunków procesowych (pH, dawka wybranego polimeru, stężenie wybranego jonu Cr). Na podstawie wyników doświadczalnych oraz opracowanych sieciowych modeli numerycznych zidentyfikowano istotny, mocno nieliniowy wpływ pH oraz stosunku stężeń polimer : metal na wartości współczynników retencji (R) obu form chromu. Uzyskano dobrą zgodność danych eksperymentalnych z wartościami wyznaczonymi za pomocą sztucznej sieci neuronowej.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 529-534
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neural network model prediction of chromium separation in polyelectrolyte-enhanced ultrafiltration
    Modelowanie efektywności separacji chromu w ultrafiltracji wspomaganej polielektrolitami
    Autorzy:
    Korus, I.
    Piotrowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388955.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    polyelectrolyte-enhanced ultrafiltration
    PEUF
    Cr(III)
    Cr(VI)
    poly(sodium 4-styrenesulfonate)
    poly(diallyldimethylammonium chloride)
    ultrafiltracja wspomagana polielektrolitem (PEUF)
    poli(4-styrenosulfonian sodu)
    poli(chlorek diallilodimetyloamoniowy)
    Opis:
    Effectiveness of polyelectrolyte-enhanced ultrafiltration in chromium recovery from its aqueous solutions was tested experimentally. Two chromium species, Cr(III) and Cr(VI) ions, were the subject of ultrafiltration processes enhanced with two water-soluble, ion-exchanging polyelectrolytes. These were: poly(sodium 4-styrenesulfonate) – PSSS (for Cr(III) ions recovery) and poly(diallyldimethylammonium chloride) – PDDAC (for Cr(VI) ions recovery). Experimental ultrafiltration tests with two different membranes and model solutions of appropriate chromium ions (5 and 50 mg·dm-3), at different pH and with various polyelectrolyte doses, provided numerical data for the artificial neural networks training procedure. Numerical neural network models made prediction of chromium retention coefficient (R) under different process conditions (pH, polymer dose, concentration of selected Cr form) possible. Strongly nonlinear dependences of retention cśfficient (R) on pH and polymer : metal concentration ratio for both chromium species, represented by experimental data, were identified and modeled by neural networks correctly. Good compatibility between experimental data and neural network predictions was observed.
    Przedstawiono możliwości prognozowania efektywności separacji chromu z roztworów wodnych w procesie ultrafiltracji wspomaganej działaniem polielektrolitu w oparciu o sztuczną sieć neuronową. Badaniom poddano układy zawierające dwie różne formy chromu – Cr(III) i Cr(VI). Do wspomagania ultrafiltracyjnej separacji metalu wykorzystano dwa rozpuszczalne w wodzie polimery o właściwościach jonowymiennych – poli(4-styrenosulfonian sodu), PSSS (separacja Cr(III)) oraz poli(chlorek diallilodimetyloamoniowy), PDDAC (separacja Cr(VI)). Wyniki testów ultrafiltracji przeprowadzonej dla wodnych roztworów modelowych obu form chromu o stężeniach 5 i 50 mg·dm-3, przy różnych wartościach pH środowiska oraz zróżnicowanych dawkach właściwych polielektrolitów, stanowiły podstawę uczenia i testowania struktur obliczeniowych sztucznych sieci neuronowych, umożliwiających predykcję współczynnika retencji (R) danej formy chromu dla różnych warunków procesowych (pH, dawka wybranego polimeru, stężenie odpowiedniego jonu Cr). Na podstawie wyników doświadczalnych oraz opracowanych sieciowych modeli numerycznych zidentyfikowano istotny, mocno nieliniowy wpływ pH oraz stosunku stężeń polimer : metal na wartości współczynników retencji (R) obu form chromu. Uzyskano dobrą zgodność danych eksperymentalnych z wartościami wyznaczonymi przy pomocy sztucznej sieci neuronowej.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 377-385
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jednoczesna i selektywna separacja jonów Cu(II) i Cr(VI) z roztworów metodą ultrafiltracji wspomaganej działaniem polielektrolitu
    Simultaneous and selective separation of Cu(II) and Cr(VI) ions by polyelectrolyte enhanced ultrafiltration
    Autorzy:
    Korus, I.
    Kaboczyk, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/296879.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    ultrafiltracja wspomagana polielektrolitem
    metale ciężkie
    polymer enhanced ultrafiltration
    heavy metals
    Opis:
    Zaproponowano równoczesną i selektywną separację jonów Cu(II) i Cr(VI) z roztworów bijonowych w oparciu o ultrafiltrację wspomaganą polielektrolitem. Badania prowadzono na modelowych roztworach zawierających: 0,9 mmol Cu(II)/l i 0,1 mmol Cr(VI)/l; 0,5 mmol Cu(II)/l i 0,5 mmol Cr(VI)/l oraz 0,1 mmol Cu(II)/l i 0,9 mmol Cr(VI)/l. Ultrafiltrację wspomagano polietylenoiminą (PEI), rozpuszczalnym w wodzie polimerem, zawierającym zdolne do wiązania jonów metali grupy aminowe. Polimer dozowano w ilościach zapewniających stosunek stężeń molowych PEI:suma metali równy 0,5:1; 1:1, 5:1 i 10:1. Tak przygotowane roztwory poddawano ultrafiltracji, korygując przed procesem pH w zakresie wartości 2; 4; 6; 8 i 10. Określono wpływ parametrów procesu (udział metali w mieszaninie bijonowej, pH, stosunek stężeń polimer:metale) na współczynniki retencji metali i na współczynnik selektywności. W celu weryfikacji zależności pomiędzy wielkościami wyznaczono współczynniki korelacji rang Spearmana, stwierdzając (przy poziomie istotności p = 0,05) istotne korelacje pomiędzy składem mieszaniny bijonowej i współczynnikami retencji chromu (w zakresie pH = 6 ÷ 10) oraz miedzi (w zakresie pH = 8 ÷ 10). Wysokie wartości współczynnika korelacji wskazywały również na zależność pomiędzy pH i współczynnikiem retencji miedzi. Potwierdzono możliwość równoczesnej separacji Cu(II) i Cr(VI) z zastosowaniem dostatecznej dawki polietylenoiminy (stosunek stężeń PEI:metale 5:1) oraz pH w zakresie 4 ÷ 8 (retencja metali > 90%). Selektywna separacja Cu(II) i Cr(VI) najefektywniej zachodziła w roztworach o równomolowym udziale obu metali, przy mniejszym niż równomolowy (względem sumy metali) udziale PEI oraz wysokim pH (pH = 10).
    The paper proposes the polymer enhanced ultrafiltration for simultaneous and selective separation of Cu(II) and Cr(VI) ions from solutions. The experiments were carried out on model solutions of contrasting molar concentrations of both metals: solution I Cu(II) 0.9 mmol/l, Cr(VI) 0.1 mmol/l; solution II Cu(II) 0.5 mmol/l, Cr(VI) 0.5 mmol/l; solution III Cu(II) 0.1 mmol/l, Cr(VI) 0.9 mmol/l. Polyethyleneimine (PEI), a water soluble polymer containing amine groups which cause it to exhibit complexing and weak anion exchange properties, was the binding agent used. It was proportioned following the molar concentration ratios of PEI:metals of 0.5:1, 1:1, 5:1 and 10:1. The pH of each of the solutions thus prepared was adjusted over a range of 2, 4, 6, 8 and 10, which was followed by ultrafiltration. The feed and permeate samples were assayed for copper and chromium concentrations which enabled to determine the retention coefficients of both metals (RCu and RCr) and selectivity coefficient ?Cr/Cu. Moreover, a permeate flux was determined, finding the volume of permeate obtained from unit of membrane area per unit time. It has been found that the retention coefficient of copper reached its lowest value at pH = 2, which is connected to the protonation of polymer amine groups, and was significantly increasing with increasing pH, reaching its maximum value at pH > 7 in the solutions of low polymer concentration, and at pH ? 4 in the solutions with fivefold and tenfold PEI excess against the total content of metals. The maximum value of Cr(VI) retention coefficient was observed at pH = 4 ÷ 8 (notably in the solutions of equimolar or predominant concentration of the metal) and exhibited a decreasing trend at both lower and higher pH. The selectivity coefficient ranged within 0.05 ÷ 94.2. The highest ?Cr/Cu values, for the assumed PEI:metals concentration ratios, were observed for the solutions of equimolar concentration of Cu(II) and Cr(VI), at pH = 10. In order to verify the dependences between obtained values, the Spearman's rank correlation coefficient was used. Significant correlations between the composition of the bi-ionic mixture (expressed as a molar fraction of copper XCu) and the retention coefficient of the metals (chromium in the solutions of pH = 6 ÷ 10 and copper in the solutions of pH = 8 ÷ 10) were found at the assumed significance level of p = 0.05. The results also confirmed a correlation between pH and copper retention coefficient, perceived particularly well in the solutions with equimolar and predominant copper concentration in the bi-ionic mixture and in the solutions of lower polymer concentration. Polyethyleneimine enhanced ultrafiltration proved to be an effective technique for both simultaneous and selective separation of Cu(II) and Cr(VI) ions from solutions. The first goal can be achieved provided a sufficient PEI concentration (concentration ratio PEI:metals of 5:1) and pH of 4 ÷ 8 (RCu and RCr > 0.9) are ensured. The most effective selective separation of Cu(II) and Cr(VI) takes place from solutions of equimolar concentration of both metals at a lower than equimolar (against the total of metals) concentration of PEI and high pH (pH = 10).
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 4; 345-355
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Controlled synthesis of iron oxide nanoparticles used as an efficient heavy metal ions adsorbent
    Kontrolowana synteza nanocząstek tlenków żelaza stosowanych jako efektywny adsorbent jonów metali ciężkich
    Autorzy:
    Bobik, M.
    Korus, I.
    Brachmańska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127234.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    adsorption
    heavy metals
    magnetite
    nanoparticles
    adsorpcja
    metale ciężkie
    magnetyt
    nanocząstki
    Opis:
    In this paper a few attempts of iron oxide nanoparticles synthesis via chemical co-precipitation are presented. Iron(II) and (III) salts were used as a precursors and aqueous ammonia as a precipitation medium. In the literature it was proved that there are some factors, like reaction temperature, base amount (pH of the reaction mixture) or the concentration of iron salts, which affects characteristics of formed nanoparticles such as their size distribution. The aim of presented research was to select such reaction parameters which would lead to the production of the most effective sorbent for few heavy metal ions, such as: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) and Cd(II). The synthesis of nanoparticles were carried out for three temperatures (30, 60, 90ºC) and three ammonia volumes (8, 10, 15 cm3) for each temperature. Furthermore the influence of iron salts molar ratio Fe(II) : Fe(III) in the reaction mixture on resulting sorbent was examined. Because the syntheses were lead in the oxidizing environment, in order to compensate partial oxidation of Fe(II) to Fe(III), a few molar ratios Fe(II) : Fe(III) beyond the stoichiometric value (which is 1 : 2 for magnetite Fe3O4) were investigated. Additionally for the magnetite synthesized in the selected conditions the effect of pH on the sorption of heavy metal ions were examined. The pH conditions were estimated to not exceed 7 in order to avoid metal precipitation.
    W pracy przedstawiono próby syntezy nanocząstek tlenków żelaza poprzez ich chemiczne współstrącanie. Jako medium strącające zastosowano wodę amoniakalną. W literaturze udowodniono wpływ takich czynników, jak temperatura reakcji, ilość zasady czy też stężenie soli żelaza Fe(II) i Fe(III) w mieszaninie reakcyjnej na charakterystykę, między innymi wielkość, powstających nanocząstek. Celem niniejszej pracy było dobranie takich parametrów reakcji, aby w efekcie uzyskać najbardziej efektywny sorbent względem jonów kilku metali ciężkich: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) i Cd(II). Przeprowadzono syntezę nanocząstek w kombinacji trzech temperatur: (30, 60, 90ºC) oraz trzech objętości amoniaku: (8, 10, 15 cm3). Ponadto sprawdzono, jaki wpływ na powstający sorbent ma stosunek molowy jonów żelaza Fe(II) : Fe(III) w mieszaninie reakcyjnej. Biorąc pod uwagę fakt, iż synteza przeprowadzana była przy dostępie tlenu, w celu kompensacji częściowego utlenienia jonów żelaza Fe(II) do Fe(III), wyjściowy stechiometryczny stosunek tych jonów, który dla magnetytu (Fe3O4) wynosi 1:2, obniżono do kilku wartości poniżej 1 : 2. Dodatkowo dla magnetytu zsyntezowanego w wybranych, optymalnych, warunkach przeprowadzono próbę wpływu pH na sorpcję jonów metali. W celu uniknięcia możliwości wytrącania się osadów maksymalne pH ustalono na nieprzekraczające wartości 7.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 413-424
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of magnetite nanoparticles synthesis conditions on their ability to separate heavy metal ions
    Wpływ warunków syntezy nanocząstek magnetytu na ich zdolność do separacji jonów metali ciężkich
    Autorzy:
    Bobik, M.
    Korus, I.
    Dudek, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/205007.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    iron oxide nanoparticles
    co-precipitation
    heavy metals separation
    adsorption
    nanocząstki tlenku żelaza
    chemiczne współstrącanie
    metale ciężkie
    separacja metali ciężkich
    adsorpcja
    Opis:
    Magnetite nanoparticles have become a promising material for scientific research. Among numerous technologies of their synthesis, co-precipitation seems to be the most convenient, less time-consuming and cheap method which produces fine and pure iron oxide particles applicable to environmental issues. The aim of the work was to investigate how the co-precipitation synthesis parameters, such as temperature and base volume, influence the magnetite nanoparticles ability to separate heavy metal ions. The synthesis were conducted at nine combinations of different ammonia volumes - 8 cm3, 10 cm3, 15 cm3 and temperatures - 30°C, 60°C, 90°C for each ammonia volume. Iron oxides synthesized at each combination were examined as an adsorbent of seven heavy metals: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) and Cd(II). The representative sample of magnetite was characterized using XRD, SEM and BET methods. It was observed that more effective sorbent for majority of ions was produced at 30°C using 10 cm3 of ammonia. The characterization of the sample produced at these reaction conditions indicate that pure magnetite with an average crystallite size of 23.2 nm was obtained (XRD), the nanosized crystallites in the sample were agglomerated (SEM) and the specific surface area of the aggregates was estimated to be 55.64 m2·g-1 (BET). The general conclusion of the work is the evidence that magnetite nanoparticles have the ability to adsorb heavy metal ions from the aqueous solutions. The effectiveness of the process depends on many factors such as kind of heavy metal ion or the synthesis parameters of the sorbent.
    Nanocząstki magnetytu stanowią obiecujący materiał badań ze względu na możliwość ich praktycznego zastosowania w różnorodnych dziedzinach. Wśród wielu metod ich syntezy, jako jedną z najwygodniejszych, najmniej pracochłonnych oraz ekonomicznych, wyróżnić można chemiczne współstrącanie. Efektem metody chemicznego współstrącania są drobne nanocząstki tlenku żelaza o dużej czystości, odpowiednie do zastosowań w zagadnieniach środowiskowych. Celem pracy było badanie w jaki sposób warunki syntezy chemicznego współstrącania, takie jak temperatura reakcji czy też ilość użytej zasady wpływają na zdolności separacyjne nanocząstek magnetytu względem jonów kilku metali ciężkich. Syntezy prowadzone były w dziewięciu kombinacjach przy różnej objętości dodawanego amoniaku – 8 cm3, 10 cm3, 15 cm3 oraz temperaturze – 30°C, 60°C, 90°C. Powstałe podczas każdej z syntez tlenki żelaza były badane jako adsorbenty jonów siedmiu metali ciężkich: Cr(VI), Pb(II), Cr(III), Cu(II), Zn(II), Ni(II) and Cd(II). Ponadto próbka magnetytu zsyntezowanego w wybranych warunkach była badana przy użyciu metod XRD, SEM oraz BET. Analizując wyniki procesu sorpcji stwierdzono, iż najbardziej efektywny materiał, dla większości metali ciężkich, powstał w temperaturze 30°C przy użyciu 10 cm3 amoniaku. Dodatkowa charakterystyka powstałego w tych warunkach sorbentu wykazała, iż stanowił on czysty magnetyt o średniej wielkości ziarna 23,2 nm (XRD). Ponadto wykazano, iż pojedyncze ziarna w badanej próbce są zaglomerowane (SEM) a powierzchnia właściwa agregatów wynosi 55,64 m2/g (BET). Ogólnym wnioskiem z pracy jest dowód, iż warunki syntezy badanego adsorbentu mają wpływ na jego zdolność separacyjne względem niektórych jonów metali ciężkich.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 2; 3-9
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modelowanie wydajności procesu ultrafiltracyjnego oczyszczania ścieków koksowniczych z zastosowaniem membran komercyjnych
    Modeling of ultrafiltration process efficiency in treatment coke plant wastewater with use industrial membranes
    Autorzy:
    Mielczarek, K.
    Kwarciak-Kozłowska, A.
    Bohdziewicz, J.
    Korus, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/127380.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    ultrafiltracja
    ścieki koksownicze
    ciśnieniowe techniki membranowe
    modelowanie wydajności procesu ultrafiltracji
    ultrafiltration
    coke plant wastewater
    high pressure membrane techniques
    commercial membranes
    Opis:
    Przedstawiono efektywność procesu oczyszczania poprocesowych wód koksowniczych w układzie zintegrowanym ultrafiltracja-odwrócona osmoza. W procesach ciśnieniowej filtracji membranowej zastosowano polimerowe membrany amerykańskiej firmy Osmonics. Wyznaczenie na drodze doświadczalnej ultrafiltracyjnych strumieni permeatów początkowego (J0) i równowagowego (nasycenia - J∞) oraz w sposób graficzny stałej czasowej t0 umożliwiło, zgodnie z założonym modelem relaksacyjnym, przeprowadzenie obliczeń pozwalających na prognozowanie wydajności stosowanych membran.
    In the article there have been presented the results of research whose aim was to determine the effectiveness of treating the coke plant wastewater in the integrated ultrafiltration - reverse osmosis system. In the process pressure membrane filtration was carried out on using the polymer membranes of an American Osmonics brand. Determining ultrafiltration initial permeat fluxes (J0) and equilibrium (saturations - J∞) on the experimental road and into the graphic way of the temporary constant (t0) enabled based on the relaxation model established, that describes, define the possibility of predicting the polysulfone ultrafiltration membranes efficiency in the process of coke industry wastewater treatment.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 483-489
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modeling of Ultrafiltration Process Efficiency in Coke Plant Wastewater Treatment with the Use of Industrial Membranes
    Modelowanie wydajności procesu ultrafiltracyjnego oczyszczania ścieków koksowniczych z zastosowaniem membran komercyjnych
    Autorzy:
    Mielczarek, K.
    Bohdziewicz, J.
    Kwarciak-Kozłowska, A.
    Korus, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387903.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    ultrafiltracja
    ścieki koksownicze
    ciśnieniowe techniki membranowe
    membrany komercyjne
    ultrafiltration
    coke plant wastewater
    high pressure membrane techniques
    commercial membranes
    Opis:
    In the research conducted there was determined the coke plant waste treatment efficiency in the integrated process that combines ultrafiltration with the reverse osmosis system. In both pressure filtration methods commercial Osmonics membranes were applied. The degree of removal efficiency was evaluated according to changes in the values of selected pollution indicators that characterized “raw” and cleaned wastewater. On the basis of the relaxation method assumptions there was made an attempt to predict the efficiency of the membranes used at the initial stage of ultrafiltration process carried out in non-stationary arrangement. The values of the initial permeate flux and saturation flux, experimentally determined, as well as time constants, determined graphically, allowed to calculate theoretical temporary permeate flux for selected low pressure membranes.
    W przeprowadzonych badaniach określono efektywność oczyszczania ścieków koksowniczych w układzie zintegrowanym łączącym ultrafiltrację z procesem odwróconej osmozy. W obu procesach filtracji ciśnieniowej stosowano membrany komercyjne amerykańskiej firmy Osmonics. Stopień oczyszczenia ścieków oceniano na podstawie zmiany wartości wskaźników zanieczyszczeń, takich jak: stężenie węgla ogólnego oraz organicznego, cyjanków, fenoli, ChZT oraz azotu amonowego charakteryzujących ścieki surowe i oczyszczone. Korzystając z modelu relaksacyjnego, podjęto próbę prognozowania wydajności membran stosowanych w procesie ultrafiltracji ścieków, prowadzonym w układzie niestacjonarnym. Doświadczalnie wyznaczone wartości strumieni początkowych permeatów, strumieni nasycenia oraz wyznaczone w sposób graficzny stałe czasowe umożliwiły obliczenie teoretycznych chwilowych strumieni permeatów dla wybranych membran niskociśnieniowych.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 4-5; 457-470
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies