Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Koper, Beata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    «Ciało» na wojnie. Wokół Soli ziemi Józefa Wittlina
    A body at war. On Józef Wittlin’s Sól ziemi
    Autorzy:
    Koper, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1108630.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    body
    cultural studies
    World War I
    medicine
    industrialization
    ciało
    badania kulturowe
    I wojna światowa
    medycyna
    industrializacja
    Opis:
    Artykuł przybliża metodologię badań kulturowych na przykładzie analizy obrazowania ciała żołnierza w powieści Józefa Wittlina Sól ziemi. Teksty wokół powieści oraz artykuły z innych dyscyplin (historia, filozofia, medycyna) pozwalają nakreślić szeroki kontekst interpretacyjny. Pokazują, że zmiany w postrzeganiu ciała wiążą się z postępem nauki i industrializacją. Odczytanie powieści z perspektywy badań kulturowych pozwala ujawnić niejednoznaczność postępu nauk medycznych, które potrafią naprawiać okaleczone ciała żołnierzy, jednocześnie przyczyniając się do rozwoju okrutnych metod walk. Refleksja literacka razem z dyskursami nauk przyrodniczych i społecznych pozwala zrozumieć przemiany, jakie dokonały się w Europie w XX wieku, i dostrzec ich skutki we współczesności.
    The article introduces methodology of cultural studies depicting the soldier’s body in Józef Wittlin’s novel Sól ziemi (The Salt of the Earth). Texts about the novel and articles from other scientific disciplines (for example history, philosophy, medicine) allow to draw a wide context of interpretation. They show that changes in the perception of a body depend on scientific progress and industrialization. World War I allows Wittlin to reveal the ambiguous progress of medical science which can cure crippled bodies, but at the same time it requires the very same war to evolve. The literary reflection and discourses of natural and social sciences help us to understand changes that happened in Europe in the 20th century and to notice their present repercussions.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2016, 3; 13-22
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Patografia: od historii przypadku do klinicznych opowieści
    Pathography: From case report to clinical story
    Autorzy:
    Koper, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1856862.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    patografia
    historia przypadku
    biografia kliniczna
    choroba
    literatura polska
    pathography
    case report
    clinical biography
    illness
    polish literature
    Opis:
    This article presents various uses of the term ‘pathography’: as a genre in medical communication, an autobiographical patient narrative or a narrative case report written by a professional. A discussion of classic pathographies (Sigmund Freud, Karl Jaspers) is followed by an analysis of patient pathographies, with particular emphasis on the history of the Polish ones, only to eventually come back to narratives created by professionals (Alexander Luria, Oliver Sacks). The aim of this article is to draw attention to a certain affinity between the writings in the field of medical sciences and humanities.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 107, 4; 107-117
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między spotkaniem a mijaniem. Rahel Varnhagen, Hannah Arendt, Judith Butler
    Between Meeting and Passing: Rahel Varnhagen, Hannah Arendt, Judith Butler
    Autorzy:
    Koper, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040749.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    identity
    biography
    Rahel Varnhagen
    Hannah Arendt
    Judith Butler
    Opis:
    The article is an attempt at capturing the relationship between the lives and creative attitudes of Rahel Varnhagen, Hannah Arendt and Judith Butler. Starting with Varnhagen’s biography written by Arendt, the essay’s author wonders about the philosopher’s writing strategy. Instead of a classic reconstruction of life, the biographer offers a collage of excerpts from Rahel’s letters with extensive commentary. This form encourages one to read Rahel Varnhagen as a narration about the author and her own struggle with Jewish and female identity. The second relationship analysed in the essay is the impact of Hannah Arendt’s texts on Judith Butler’s writings. Despite the criticism of the philosopher’s writings, Arendt remains an unquestionable inspiration to Butler. The article also emphasises the differencebetween the theoreticians: Arendt uses the strategy of mimicry (writing about identity in the form of a German Jew’s biography), while Butler writes a politically-engaged text, exposing herself and her identity.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 37; 151-162
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola tomosyntezy oraz mammografii spektralnej w diagnostyce kobiet z gęstym utkaniem piersi
    The role of tomosynthesis and spectral mammography in the diagnostic of women with dense breast
    Autorzy:
    Bojkowski, Małgorzata
    Wojnarska, Aleksandra
    Koper, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146772.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    cyfrowa tomosynteza piersi
    mammografia spektralna
    rak piersi
    diagnostyka piersi
    digital breast tomosynthesis
    spectral mammography
    contrast enhanced spectral mammography
    breast cancer
    breast diagnostics
    Opis:
    Podstawowym badaniem przesiewowym we wczesnym rozpoznawaniu raka piersi jest klasyczna mammografia rentgenowska. Ze względu na jej ograniczenia obserwowany jest ciągły rozwój nowych technik obrazowania piersi. Cyfrowa tomosynteza piersi DBT (Digital Breast Tomosynthesis) i mammografia spektralna CESM (Contrast Enhanced Spectral Mammography) znajdują szczególne zastosowanie w diagnostyce kobiet o gęstym utkaniu gruczołów piersiowych. Metody te są obecnie wykonywane jako badania uzupełniające w diagnostyce, stagingu oraz odpowiedzi na leczenie chemioterapią. Celem artykułu jest omówienie, w oparciu o literaturę, cyfrowej tomosyntezy piersi oraz mammografii spektralnej ze szczególnym uwzględnieniem ich zastosowania w diagnostyce uzupełniającej piersi o gęstej strukturze.
    The primary screening test for early diagnosis of breast cancer is classic X-ray mammography. Due to its limitations, continuous development of new breast imaging techniques is observed. DBT (Digital Breast Tomosynthesis) and spectral mammography CESM (Contrast Enhanced Spectral Mammography) are used especially in the diagnosis of women with dense breast gland. At present these methods are available as complementary studies in diagnostics, staging and response to chemotherapy. The aim of the article is to discuss, based on literature, digital tomosynthesis and spectral mammography with particular emphasis on their use in complementary diagnostics of densely structured breasts.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2020, 9, 3; 203--206
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy immunologiczne powstawania i leczenia nowotworów kobiecego układu płciowego
    Immune phenomena associated with the development and treatment of female genital malignancies
    Autorzy:
    Leśniak, Michał
    Dutsch-Wicherek, Magdalena
    Koper, Krzysztof
    Basta, Tomasz
    Makarewicz, Michał
    Śpiewankiewicz, Beata
    Wicherek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031195.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Treg
    immune therapy
    immune tolerance
    macrophages
    ovarian cancer
    immunoterapia
    makrofagi
    rak jajnika
    tolerancja immunologiczna
    Opis:
    A prerequisite for the development of a malignant tumor is the occurrence of a series of mutations in suppressor genes, so that cells acquire a malignant phenotype. There is no single molecular alteration that would lead a cell through a complex process of carcinogenesis. In the case of late-stage ovarian cancer, the next necessary step is the escape of these genetically altered cells from the supervision of the host immune system. Initially, the process of evasion from immune control is merely one of “cheating” the immune system. However, as the tumor increases in size, it takes control over the immune system, at least on a local scale, and the escalation of this phenomenon may result in generalized immune suppression. First, a cancer cell masks its presence, then it inhibits the non-specific immune system as well as the specific immune response by (among other things) initiating the apoptosis of the cytotoxic cells infiltrating its microenvironment. Finally, cancer cells modify their microenvironment so that it supports their development and by accumulating immunosuppressive Treg lymphocytes inhibits the immune response against them. Understanding the principles governing this phenomenon would thus appear to be key to being able to, but also to counteract it. The resulting knowledge might allow us to supplement the standard combination of antitumor treatment and immune therapy, thus improving its efficacy. Currently one of the most promising forms of immune therapy is the removal of Treg cells from the tumor microenvironment.
    Warunkiem powstania nowotworu złośliwego jest pojawienie się szeregu mutacji w zakresie genów supresorowych, tak aby komórka uzyskała fenotyp nowotworowy. Nie ma pojedynczej zmiany molekularnej, która mogłaby przeprowadzić komórkę przez złożony proces karcynogenezy. W przypadku klinicznie zaawansowanego raka jajnika oprócz tego konieczna jest jeszcze ucieczka tych zmienionych genetycznie komórek przed układem odpornościowym gospodarza. Początkowo proces ucieczki guza spod nadzoru immunologicznego jest tylko „oszukiwaniem” układu odpornościowego. Jednak w miarę wzrostu guza przejmuje on co najmniej miejscowo kontrolę nad układem odpornościowym, a narastanie natężenia tego zjawiska może doprowadzić do uogólnionej supresji. Najpierw komórka nowotworowa maskuje swoją obecność, następnie hamuje nieswoisty układ odpornościowy, po czym hamuje swoistą odpowiedź układu odpornościowego między innymi poprzez doprowadzenie do apoptozy komórek cytotoksycznych naciekających jej mikrośrodowisko. Ostatecznie komórki raka tak modyfikują swoje mikrośrodowisko, że wspiera ono ich rozwój i uczestniczy w zahamowaniu skierowanej przeciwko nim odpowiedzi układu odpornościowego, np. poprzez nagromadzenie limfocytów hamujących Treg. Wydaje się, iż poznanie zasięgu tego procesu z jednej strony ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia praw rządzących tym fenomenem, z drugiej umożliwia ingerencję w ten proces. W ten sposób będzie można uzupełnić skojarzone leczenie przeciwnowotworowe o immunoterapię i poprawić jego skuteczność. Jednym z obiecujących sposobów immunoterapii jest usunięcie komórek Treg z mikrośrodowiska guza.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 307-316
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia w leczeniu chirurgicznym raka jajnika
    Limitations in the treatment of ovarian carcinoma
    Autorzy:
    Makarewicz, Michał
    Koper, Krzysztof
    Śpiewankiewicz, Beata
    Budzyński, Andrzej
    Rajs, Tomasz
    Kojs, Zbigniew
    Bieda, Tomasz
    Wicherek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031602.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    całkowita cytoredukcja
    rak jajnika
    limfadenektomia okołoaortalna
    splenektomia
    zmodyfikowane wytrzewienie tylne
    complete cytoreductive surgery
    ovarian carcinoma
    para-aortic lymphadenectomy
    splenectomy
    modified posterior exenteration
    Opis:
    Removal of all foci of ovarian carcinoma during the first surgery considerably improves overall survival. Obtaining complete cytoreduction is not, however, possible in each case. When the procedure is performed in a referral center, complete cytoreduction is obtained in as many as 75–90% of patients. A lot of recent studies indicate that experience of the physician who performs the first procedure affects the degree of cytoreduction. Moreover, the experience of the center in which treatment is started also influences overall survival. Therefore, one might contribute to the improvement of the therapy outcome by refining one’s surgical skills. The experience of a surgeon is essential in resecting metastatic foci in sites such as the hepatoduodenal ligament, omental foramen, splenic recess of the peritoneum, superior omental recess, splenic hilum, tail of the pancreas as well as areas of the diaphragmatic and renal vessels. For a procedure to be effective, it must involve the entire peritoneum with all its recesses. The essential elements of the procedure which decide about the degree of cytoreduction are: 1) removing the rectum and peritoneum of the lower recess (modified posterior exenteration); 2) resection of the ovarian vessels and para-aortic lymphadenectomy; 3) removing the peritoneum of the diaphragm and partial resection of the diaphragm; 4) fragmentary resection of the gastrointestinal tract; 5) splenectomy with resection of foci in the lesser sac. The paper presents anatomic limitations that affect surgical treatment of ovarian carcinoma in these regions.
    Usunięcie wszystkich ognisk raka jajnika w czasie pierwszej operacji wydłuża znamiennie całkowite przeżycie. Doprowadzenie do całkowitej cytoredukcji nie jest jednak możliwe w każdym przypadku. Gdy zabieg przeprowadza się w ośrodku referencyjnym, całkowita cytoredukcja osiągana jest nawet u 75–90% operowanych chorych. Wiele ostatnich badań wskazuje, że o stopniu cytoredukcji decyduje doświadczenie lekarza, który wykonał pierwszą operację. Istotne dla całkowitego przeżycia jest także doświadczenie ośrodka, w którym rozpoczyna się leczenie. Dlatego dbając o warsztat chirurgiczny, można przyczynić się do poprawy wyników terapii. Doświadczenie chirurga jest niezbędne w resekcji ognisk przerzutowych w takich miejscach, jak więzadło wątrobowo-dwunastnicze, otwór sieciowy, zachyłek śledzionowy otrzewnej, zachyłek górny torby sieciowej, wnęka śledziony, ogon trzustki, okolice naczyń przeponowych i naczyń nerkowych. Aby zabieg zakończył się sukcesem, powinien dotyczyć całej otrzewnej i wszystkich jej zachyłków. Kluczowe elementy tej operacji, decydujące o stopniu cytoredukcji, to: 1) usunięcie odbytnicy i otrzewnej zachyłka dolnego (zmodyfikowane wytrzewienie tylne); 2) resekcja naczyń jajnikowych i limfadenektomia okołoaortalna; 3) usunięcie otrzewnej z przepony i częściowe resekcje przepony; 4) resekcje odcinkowe przewodu pokarmowego; 5) splenektomia wraz z resekcją ognisk z torby sieciowej. W pracy przedstawiono anatomiczne ograniczenia wpływające na przebieg leczenia chirurgicznego raka jajnika w tych obszarach.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 140-154
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie chirurgiczne zaawansowanego raka szyjki macicy a wytrzewienie – przeglad literatury
    Surgical therapy and exenteration for advanced cervical cancer – literature review
    Autorzy:
    Mach, Paweł
    Krokowska, Kinga
    Stelmach, Andrzej
    Siekiera, Jerzy
    Szymankiewicz, Maria
    Śpiewankiewicz, Beata
    Kojs, Zbigniew
    Koper, Krzysztof
    Wicherek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031594.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak szyjki macicy
    wytrzewienie
    wznowa raka szyjki macicy
    limfadenektomia okołoaortalna
    zespół „pustej miednicy
    cervical cancer
    exenteration
    cervical cancer recurrence
    para-aortic lymphadenectomy
    “empty pelvis”
    syndrome
    Opis:
    While the surgical technique of exenteration has been around for 60 years now, recent progress in the development of reconstructive surgery has created new opportunities for gastrointestinal and urinary tract anastomosis. As pre- and postoperative care has improved and indications for the exenteration procedure have became more precise, the outcomes of the treatment for advanced malignant pelvic tumors have also improved. Consequently, the perioperative mortality rate has decreased from the 28% specified by Brunschwig to the present rate of 3%. Moreover, the number of complications resulting from such complex procedures has decreased. Today, postoperative complications are no longer a factor that impacts how eligibility for exenteration is decided. It has been demonstrated that the quality of life of patients subject to exenteration procedure compared to those having palliative chemotherapy is lower in the first months following surgery, but is higher in the long-term follow-up beginning 9 months after the procedure. At the same time, multiple studies have unambiguously demonstrated that the overall five-year survival rate in patients with cervical cancer recurrence after radiation therapy is the longest upon exenteration and, subject to strict following of the indications for the procedure, allows a survival rate of 50% to be exceeded in this group of patients. Since the exenteration procedure is the culmination of a combined treatment, eligibility for such a procedure should entail multiple factors related to the course of treatment and the biology of a given neoplasm and should be decided only by an interdisciplinary team composed of at least a radiation therapist, a gynecologist-oncologist, and a clinical oncologist. Also, surgery of this kind is of a disciplinary nature therefore the procedure should be performed only in a reference site employing gynecologists, oncologists, urologists, and oncological surgeons who have comprehensive surgical experience. Only sites that employ such health care professionals allow for the safe performance of the exenteration procedure.
    Technika zabiegu wytrzewienia znana jest od 60 lat. Jednak postęp, jaki dokonał się w rozwoju chirurgii rekonstrukcyjnej, stworzył nowe możliwości odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego i dróg moczowych. W efekcie ulepszania opieki przed- i pooperacyjnej oraz uściślenia wskazań do tego zabiegu poprawiły się wyniki leczenia zaawansowanych nowotworów złośliwych rozwijających się w miednicy. Śmiertelność okołooperacyjna zmniejszyła się obecnie z 28% opisywanych przez Brunschwiga do 3%. Liczba powikłań po tak rozległej operacji także znacznie się zmniejszyła. Dzisiaj powikłania nie są już czynnikiem wpływającym na podjęcie decyzji o kwalifikacji do wykonania tego zabiegu. Wykazano, że jakość życia chorych po wytrzewieniu w porównaniu z paliatywną chemioterapią jest gorsza tylko w pierwszych miesiącach po zabiegu, a z wieloletniej obserwacji wynika również, że od 9. miesiąca po operacji jakość życia jest nawet lepsza. Z wielu badań jednoznacznie wynika też, że całkowite przeżycie 5-letnie u pacjentek ze wznową raka szyjki macicy po radioterapii jest najdłuższe po leczeniu polegającym na wytrzewieniu, przy ściśle przestrzeganych wskazaniach do zabiegu, i pozwala w tej grupie chorych przekroczyć 50%. Ponieważ jest to operacja, która wieńczy niejako leczenie skojarzone, kwalifikacja do niego powinna uwzględniać wiele czynników związanych z dotychczasowym przebiegiem terapii oraz z biologią danego nowotworu i być podejmowana wyłącznie przez interdyscyplinarne zespoły, składające się co najmniej z radioterapeuty, ginekologa onkologa i onkologa klinicznego. Chirurgia w takim przypadku również ma charakter interdyscyplinarny, dlatego zabieg ten należy wykonywać jedynie w ośrodkach referencyjnych, w których doświadczenie chirurgiczne przenika pomiędzy ginekologami onkologami, urologami i chirurgami onkologami. Tylko ośrodki zatrudniające lekarzy o dużym doświadczeniu chirurgicznym mogą zapewnić bezpieczny przebieg zabiegu wytrzewienia.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 125-139
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. Część II
    Monoclonal antibodies in oncologic gynecology. Part II
    Autorzy:
    Wicherek, Łukasz
    Windorbska, Wiesława
    Wiśniewski, Michał
    Koper, Krzysztof
    Dutsch-Wicherek, Magdalena
    Mazur, Aleksandra
    Franczak, Paola
    Drzewiecka, Marta
    Kwiatkowski, Adam
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031080.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    EGFR
    Treg
    monoclonal antibodies
    monoklonalne przeciwciała
    ovarian cancer
    rak jajnika
    targeted therapy
    terapia celowana
    Opis:
    Milstein and Köhler’s discovery of monoclonal antibodies has resulted in their widespread use in various fields of medicine. Monoclonal antibodies constitute a separate group of drugs that do not behave as either classic cytostatics or inhibitors of particular components of intracellular signaling pathways. Monoclonal antibodies are essentially highly specific biological agents able to block a particular receptor by showing a higher affinity for that receptor than its natural ligand. This property has been exploited in order to design monoclonal antibodies that block the receptors of the EGFR family and in order to develop drugs that block the receptors needed for the transmission of the signal controlling the activity of the host immune system. The next step in increasing the clinical use of monoclonal antibodies is the creation of hybrid drugs. The base for this kind of drug is an active substance with strong cytotoxic properties for which the monoclonal antibody serves as a carrier. While in the first part of this paper we reviewed the current literature on the use of monoclonal antibodies in oncologic gynecology, in this second part, we discuss monoclonal antibodies that block the molecular mechanisms involved in the regulation of the response of the immune system and signal the pathway associated with the EGFR receptor. We ask whether the time has not arrived when oncologic gynecology, like hemato-oncology, can no longer function without monoclonal antibodies.
    Odkrycie Milsteina i Köhlera doprowadziło do powszechnego zastosowania monoklonalnych przeciwciał w różnych dziedzinach medycyny. Monoklonalne przeciwciała stanowią odrębną grupę leków – nie są to klasyczne cytostatyki czy też leki z rodzaju inhibitorów poszczególnych składowych wewnątrzkomórkowego sygnałowania. Monoklonalne przeciwciała to przede wszystkim czynnik biologiczny o wysokiej specyficzności, który w związku z tym może zablokować konkretny receptor, wykazując większe powinowactwo do danego receptora niż jego naturalne ligandy. Właściwość tę wykorzystano, projektując monoklonalne przeciwciała blokujące receptory z rodziny EGFR, ale także leki blokujące receptory ważne dla przekazywania sygnałów regulujących aktywność układu odpornościowego gospodarza. Kolejnym krokiem w coraz szerszym zastosowaniu monoklonalnych przeciwciał jest stworzenie leków hybrydowych. Podstawę takiej terapii stanowi substancja czynna, która wykazuje silne właściwości cytotoksyczne, a jej nośnikiem jest monoklonalne przeciwciało. Dokonaliśmy przeglądu aktualnego piśmiennictwa w zakresie zastosowania monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. W drugiej części manuskryptu zostały omówione monoklonalne przeciwciała blokujące mechanizmy molekularne związane z regulacją odpowiedzi układu odpornościowego oraz szlakiem sygnałowania związanym z receptorem EGFR. Chodziło o uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł już czas, w którym ginekologia onkologiczna, tak jak hematoonkologia, nie może dalej funkcjonować bez monoklonalnych przeciwciał.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 46-60
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies