Autor: Konefal, T. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Tecia solanivora (Povolný) – groźny kwarantannowy szkodnik ziemniaka w Europie
Autorzy:: Erlichowski, T.
Konefal, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/835644.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: ziemniaki
szkodniki roslin
szkodniki kwarantannowe
Tecia solanivora
rosliny zywicielskie
wystepowanie
uszkodzenia roslin
potato
plant pest
quarantine pest
host plant
pest occurrence
plant damage
Opis:: Jedyna zidentyfikowana do tej pory roślina żywicielska dla T. solanivora jest ziemniak. Uszkodzenia są podobne do powstałych wskutek żerowania innych szkodników z rodziny Gelechiidae. Samica składa jaja do gleby, w pobliżu części nasadowej rośliny, czasami na samych roślinach. Jaja można również znaleźć na bulwach w przechowalni. Gąsienice wygryzają w miaższu korytarze, wypełnione resztkami pokarmu, odchodami i wylinkami poczwarkowymi. Otwory, przez które gąsienice dostają się do wnętrza bulw, są niedostrzegalne nieuzbrojonym okiem, natomiast dobrze widać otwory o średnicy 2-3 mm wygryzane przez gąsienice opuszczające miejsca żerowania. W celu wykrycia szkodnika powinno się prowadzić wizualną ocenę bulw. T. solanivora jest gatunkiem raczej ciepłolubnym i jego występowanie w uprawach ziemniaka dotyczy w zasadzie południowej części Europy. Prawdopodobnie w Polsce gatunek nie byłby w stanie przystosować się do panujących warunków środowiskowych. Wyjątek stanowi zawleczenie larw z materiałem bulwowym do przechowalni, w której przechowuje się bulwy w wyższej temperaturze.
Źródło:: Ziemniak Polski; 2014, 24, 4
1425-4263
Pojawia się w:: Ziemniak Polski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Synteza i właściwości warstw węgloazotku krzemu na polieteroeteroketonie
Synthesis and properties of silicon carbonitride layers on polyetheretherketone
Autorzy:: Małek, A.
Konefał-Góral, J.
Kluska, S.
Tkacz-Śmiech, K.
Jonas, S.
Wierzchoń, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/285702.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:: warstwy SiCxNy(H)
polieteroeteroketon
PACVD
biomateriały
SiCxNy(H) layers
polyetheretherketone
biomaterials
Opis:: Warstwy węgloazotku krzemu posiadają szereg interesujących właściwości, w tym mechanicznych i biologicznych. Jednak synteza tego typu warstw na podłożach polimerowych jest bardzo trudnym zadaniem, ze względu na niską energię powierzchniową polimerów oraz ich wrażliwość na działanie podwyższonych temperatur. W tej pracy pokazujemy, że jest to możliwe poprzez zastosowaniem metody chemicznego osadzania z fazy gazowej ze wspomaganiem plazmy generowanej falami o częstości radiowej (RFPACVD, 13,56 MHz, 400 W). Strukturę otrzymanych warstw analizowano przy użyciu spektroskopii w podczerwieni z transformatą Fouriera (FTIR). Wykazano obecność ugrupowań typu Si-C, Si-N, C-N, C=N, C=C, C=N, Si-H i C-H. Badania tribologiczne i biologiczne pokazały, że warstwa SiCxNy(H) ma dobre właściwości ślizgowe, a otrzymany materiał kompozytowy, podłoże PEEK-warstwa a-C:N:H/SiCxNy(H), charakteryzuje się niższym współczynnikiem tarcia, wyższą odpornością na zużycie oraz lepszą biozgodnością w porównaniu do niemodyfikowanego polieteroeteroketonu. Wysoką adhezję warstwy do podłoża uzyskano poprzez odpowiednie przygotowanie osadzanej powierzchni na drodze trawienia w plazmie argonowej. Trawienie jonowe powoduje bowiem wzrost chropowatości oraz energii powierzchniowej modyfikowanych podłoży. Również wytworzenie warstwy pośredniej, nie zawierającej krzemu (a-C:N:H), przyczyniło się do osiągnięcia wysokiej adhezji pomiędzy warstwą a-SiCxN(H) a polimerowym podłożem.
Silicon carbonitride layers have many interesting properties, including mechanical and biological ones. However obtaining such layers on polymeric substrate is very difficult due to low surface energy of polymers and their sensivity to elevated temperatures. In this work it is shown that it is possible by application of plasma assisted chemical vapour deposition, where plasma is generated by radiowaves (RF PACVD, 13.56 MHz, 400 W). The structure of the layers was analyzed by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). The presence of Si-C, Si-N, C-N, C=N, C=C, C=N, Si-H and C-H bonds was shown. Tribological and biological studies revealed that the SiCxNy(H) layer has good sliding properties and obtained composite material PEEK/a-C:N:H/SiCxNy(H) exhibits lower friction coefficient, higher wear resistance and better biocompatibility compared to the unmodified polyetheretherketone. Good adhesion between the layer and the substrate has been achieved by a proper preparation of the substrate surface by subjecting it to the Ar plasma etching. Such pre-treatment caused increasement of surface energy and roughness parameters of modified polymers. Formation of the intermediate carbon nitride layer also contributed to ensuring high adhesion between a-SiCxNy(H) layer and polymeric substrate.
Źródło:: Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 40-44
1429-7248
Pojawia się w:: Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Konefal, T." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język