Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Knapik, Dorota" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Analiza przypadków przedwczesnego pęknięcia błon płodowych pomiędzy 22 a 33 tygodniem ciąży
Analysis of patients with premature rupture of membranes
Autorzy:
Knapik, Dorota
Nowak, Leszek
Kozak-Darmas, Iwona
Kawulok, Maja
Roztoczyński, Ryszard
Olejek, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035753.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
ciąża
płyn owodniowy
pęknięcie pęcherza płodowego przedwczesne
diagnostyka
poród przedwczesny
pregnancy
amniotic fluid
premature rupture of fetal membranes
diagnosis
premature birth
Opis:
INTRODUCTION: The rupture of amniotic membranes between 22 and 33 weeks of gestation (PPROM) is a particular clinical scenario, when survival of the newborn is uncertain, but possible. The aim of the study was to provide a full spectrum of problems in diagnosis and treatment of a pregnant woman with PPROM. MATERIAL AND METHODS: The course of treatment in 38 pregnant women aged 18 to 42 years admitted to hospital between 22 and 33 weeks of gestation because of suspected PPROM was analyzed. Complete data regarding the diagnostic process, treatment and further course of pregnancy were collected. The results were statistically analyzed. RESULTS: PPROM was confirmed in 31 patients. The mean gestational age when PPROM occurred was 28.2 weeks. Ultrasound examination had a very high diagnostic value in the diagnosis of PPROM. The mean latency period in women with confirmed PPROM was 11 days, but the obtained range was enormous (1–85 days) and did not show any significant correlation with gestational age (r = 0.29, p = 0.106). At the end of the follow-up (one month after birth) 16% of the newborns had died and another 16% were still in the hospital with an uncertain prognosis for survival. No deaths were noted among the neonates in the group where delivery occurred at 32 weeks or later. CONCLUSIONS: Mortality among newborns resulting from PPROM is variable and dependent on gestational age. Preliminary clinical examination should always be confirmed by ultrasound. Because of its socio-economic burden, this issue deserves further prospective studies.
WSTĘP: Pęknięcie pęcherza owodniowego pomiędzy 22 a 33 tygodniem ciąży (preterm premature rupture of membranes – PPROM) jest szczególnym scenariuszem klinicznym, kiedy losy noworodka są niepewne, ale jego przeżycie jest prawdopodobne. Celem pracy było przedstawienie pełnego spektrum problemów podczas diagnostyki i leczenia ciężarnej w tej szczególnie trudnej sytuacji. MATERIAŁ I METODY: Przeanalizowano przebieg leczenia u 38 pacjentek w wieku 18–42 lat, które zostały przyjęte do szpitala pomiędzy 22 a 33 tygodniem ciąży z powodu podejrzenia PPROM. Zebrano komplet danych na temat diagnostyki, leczenia i dalszego przebiegu ciąży. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Przedwczesne pęknięcie błon płodowych potwierdzono u 31 ciężarnych. Średni wiek ciążowy, w jakim wystąpiło PPROM, wynosił 28,2 tygodnia. Badanie ultrasonograficzne miało bardzo wysoką wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu PPROM. Czas latencji pacjentek z potwierdzonym PPROM wynosił średnio 11 dni, jednak rozrzut uzyskiwanych wartości był znaczny (1–85 dni) i nie wykazywał istotnego związku z wiekiem ciążowym (r = 0,29, p = 0,106). W chwili zakończenia obserwacji (miesiąc po porodzie) 16% noworodków zmarło, a kolejne 16% nadal przebywało w szpitalu z niepewną prognozą co do przeżycia. W grupie, w której do rozwiązania ciąży doszło w 32 tygodniu lub później, nie odnotowano ani jednego zgonu. WNIOSKI: Śmiertelność noworodków urodzonych wskutek PPROM przed 32 tygodniem ciąży jest zróżnicowana i zależna od wieku ciążowego. Wstępne badanie kliniczne powinno być zawsze potwierdzone przez badanie ultrasonograficzne. Ze względu na konsekwencje społeczno-ekonomiczne zagadnienie to wymaga dalszych prospektywnych badań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 244-251
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of spinal anaesthesia with 0.75% ropivacaine and 0.5% bupivacaine for elective caesarean section
Porównanie znieczulenia podpajęczynówkowego z 0,75% ropiwakainą i 0,5% bupiwakainą do planowego cięcia cesarskiego
Autorzy:
Kasza, Tadeusz
Knapik, Piotr
Misiołek, Hanna
Knapik, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039997.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
bupivacaine
cesarean section
ropivacaine
spinal anaesthesia
bupiwakaina
ropiwakaina
cesarskie cięcie
znieczulenie podpajęczynówkowe
Opis:
BACKGROUND The aim of this study was to compare clinical efficacy and safety of hyperbaric ropivacaine and hyperbaric bupivacaine for spinal anaesthesia for elective cesarean section. METHODS A prospective, randomized study was performed in 75 patients with low preoperative risk, scheduled for elective caesarean section, randomly allocated in two groups (ropivacaine – 36 patients, bupivacaine – 39 patients). Spinal anaesthesia was performed in sedentary position, at the L3/L4 level and 2 mls of 0.75% hyperbaric ropivacaine or 0.5% hyperbaric bupivacaine was administered. The influence of the blockade on the function of the cardiovascular and respiratory system, the need for additional medications, side-effects, the quality of the blockade as well as spread and regression were assessed. The evaluation of anaesthesia was performed by both the patients and the surgeons. All data underwent statistical analysis. Statistical significance was noted if p value was below 0,05. RESULTS Haemodynamic parameters and respiratory function were similar in both groups. There were no differences between groups regarding side-effects, the need for additional medication and the quality of the blockade. Spread and regression of motor and sensory blockade and their duration was similar. The evaluation of the anaesthesia by the patients and the surgeons was similar. Both local anaesthetic agents provided sufficient, safe and satisfactory spinal anaesthesia for elective caesarean section. CONCLUSIONS Spinal administration of 2 ml of plain hyperbaric 0,75% ropivacaine and hyperbaric 0,5% bupivacaine provides safe anaesthesia for caesarean section, satisfactory analgesia and good surgical conditions. Ropivacaine offers no significant advantage over bupivacaine during spinal anaesthesia for elective caesarean section.
WSTĘP Celem badania było porównanie użyteczności klinicznej i bezpieczeństwa hiperbarycznej ropiwakainy i hiperbarycznej bupiwakainy podczas znieczulenia podpajęczynówkowego do planowego cięcia cesarskiego. MATERIAŁ I METODY Prospektywne, randomizowane badanie zostało przeprowadzone u 75 pacjentek niskiego ryzyka operacyjnego, zakwalifi kowanych do planowego cięcia cesarskiego, które zostały przydzielone losowo do dwóch grup (ropiwakaina, n=36, bupiwakaina, n=39). Znieczulenie podpajęczynówkowe zostało wykonane w pozycji siedzącej. Pacjentkom podano 2 ml hiperbarycznej ropiwakainy w stężeniu 0,75% lub 2 ml hiperbarycznej bupiwakainy w stężeniu 0,5% do przestrzeni podpajęczynówkowej na poziomie L3/L4. Oceniono wpływ blokady na funkcję układu krążenia i układu oddechowego, konieczność zastosowania dodatkowych leków, częstość objawów ubocznych związanych z blokadą, oraz jakość uzyskanej blokady. Znieczulenie zostało ocenione zarówno przez operatorów, jak i przez pacjentki. Dane poddano analizie statystycznej, a znamienność statystyczną przyjęto dla wartości współczynnika p<0,05. WYNIKI Parametry hemodynamiczne i funkcja układu oddechowego były zbliżone w obu badanych grupach. Nie stwierdzono żadnych istotnych różnic w zakresie częstości występowania objawów ubocznych, konieczności zastosowania dodatkowych leków, a także jakości i charakterystyki (rozprzestrzeniania się i regresji) uzyskanej blokady. Ocena znieczulenia z użyciem obu środków była zbliżona. Oba analgetyki miejscowe zapewniły wystarczającą i bezpieczną analgezję podpajęczynówkową do planowego cięcia cesarskiego. WNIOSKI Znieczulenie podpajęczynówkowe z użyciem 2 ml hiperbarycznej 0,75% ropiwakainy i hiperbarycznej 0,5% bupiwakainy zapewnia bezpieczne znieczulenie do cięcia cesarskiego, zadowalającą analgezję i dobre warunki operacyjne. Ropiwakaina nie wykazuje znaczącej przewagi nad bupiwakainą podczas planowego cięcia cesarskiego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 6; 15-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fizjoterapii na jakość życia powiązaną ze zdrowiem u mężczyzn z nietrzymaniem moczu po zabiegu prostatektomii radykalnej
Autorzy:
Szczygielska, Dorota
Knapik, Andrzej
Pop, Teresa
Saulicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1954730.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Opis:
Introduction. Urinary incontinence among men often occurs as a side effect of prostate cancer treatment – a radical prostatectomy (RP) – an operation to remove the prostate. The aim of such oncological operations is to cure the patient from the cancer and improve the quality of life after the operation. In the non-invasive treatment of urinary incontinence physiotherapeutic methods are applied, especially pelvic floor muscle training. Aim. To investigate whether physiotherapy applied in the treatment of patients suffering from urinary incontinence after radical prostatectomy affects the qualities of the physical and psychological aspects of their lives. Material and methods. The study included 60 male patients aged 51–75. All the patients were after radical prostatectomy. The patients took part in 10-week pelvic floor muscle training. The quality of life related to the patients' health was measured before and after the therapy by the SF-36 questionnaire. Results. Significant improvement in urinary continence was recorded. The comparison of the quality of life demonstrated considerable statistical improvement after the physiotherapeutic treatment (p < 0.05) in both the physical and psychological aspects of life among the patients starting treatment up to 6 weeks after the operation. There was no improvement recorded in the group starting treatment after a period longer than 6 weeks from the operation. Conclusions. Pelvic floor muscle training applied in the treatment of male patients after RP improves the quality of life of the patients, especially their mental health. It is advantageous to begin the treatment in the early stages after the operation.
Źródło:
Zdrowie człowieka w ontogenezie – aspekty biomedyczne i psychospołeczne. Studia badaczy polskich, słowackich i czeskich. T. 2. Aspekty psychospołeczne; 120-128
9788375094060
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies