Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Klimek, Malgorzata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
The symmetry algebra and conserved Currents for Klein-Gordon equation on quantum Minkowski space
Autorzy:
Klimek, MaŁgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1342812.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Opis:
The symmetry operators for Klein-Gordon equation on quantum Minkowski space are derived and their algebra is studied. The explicit form of the Leibniz rules for derivatives and variables for the case Z=0 is given. It is applied then with symmetry operators to the construction of the conservation law and the explicit form of conserved currents for Klein-Gordon equation.
Źródło:
Banach Center Publications; 1997, 40, 1; 387-395
0137-6934
Pojawia się w:
Banach Center Publications
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w leczeniu raka jajnika, np. u pacjentek ze wznową lokalną albo w węzłach chłonnych, jest miejsce dla radioterapii?
Is there aplace for radiotherapy in the treatment of ovarian cancer, e.g. in patients with local recurrence or lymph node disease?
Autorzy:
Klimek, Małgorzata
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nawrót
radioterapia
rak jajnika
Opis:
Of all gynecologic cancers, ovarian cancer is the most lethal. The lack of effective primary prophylaxis and initially noncharacteristic symptoms make ovarian cancer most often diagnosed in high stages. Most patients either have or are at high risk for intraperitoneal dissemination and are therefore not ideal candidates for locoregional treatment, such as irradiation. The 5-year survival rate does not exceed 50%. In the years preceding the introduction of platinum-based chemotherapy, and later taxane-based chemotherapy, radiotherapy was used as an adjuvant treatment. The techniques of irradiation of the entire abdominal cavity used at that time were burdened with significant toxicity. The results of studies comparing tolerance and survival after whole abdominal radiotherapy and chemotherapy did not show the superiority the former. The introduction of new cytostatics ultimately contributed to the fact that chemotherapy became the basic treatment after surgery and in recurrent ovarian cancer. The emergence of new radiotherapy techniques: intensity modulated radiation therapy (IMRT), volumetric modulated arc therapy (VMAT), stereotactic body radiation therapy (SBRT), enabling precise modulation of dose distribution within the tumor or volume of high risk tissues, with simultaneous sparing of critical organs, have contributed to the re-growth of interest in radiotherapy in patients with ovarian cancer. Recent reports indicate usefulness of radiotherapy in patients with localized relapses, especially nodal ones, and as palliative care.
Spośród wszystkich nowotworów złośliwych narządu rodnego najczęstszą przyczynę zgonów stanowi rak jajnika. Brak skutecznej profilaktyki pierwotnej i początkowo niecharakterystyczne objawy powodują, że nowotwór ten rozpoznawany jest najczęściej w wysokich stopniach zaawansowania. U większości chorych można zaobserwować szerzenie się nowotworu wewnątrzotrzewnowo albo istnieje wysokie ryzyko takiego rozsiewu, co sprawia, że pacjentki te nie są idealnymi kandydatkami do lokoregionalnego leczenia, jakim jest napromienianie. Odsetek 5-letnich przeżyć chorych z rakiem jajnika nie przekracza 50%. W latach poprzedzających wprowadzenie chemioterapii opartej na pochodnych platyny, a później na taksanach radioterapię stosowano jako leczenie uzupełniające. Ówczesne techniki napromieniania całej jamy brzusznej obciążone były znaczną toksycznością, a część badań porównujących tolerancję i przeżycia po napromienianiu całej jamy brzusznej i po chemioterapii nie wykazała wyższości radioterapii. Pojawienie się kolejnych cytostatyków sprawiło, że podstawowym leczeniem po zabiegu operacyjnym czy nawrocie raka jajnika stała się chemioterapia. Wprowadzenie nowych technik radioterapii: wiązką intensywnie modulowaną – intensity modulated radiation therapy (IMRT), objętościowo modulowanej łukowej – volumetric modulated arc therapy (VMAT) i stereotaktycznej – stereotactic body radiation therapy (SBRT), umożliwiających precyzyjne modulowanie rozkładu dawki w obrębie nowotworu lub objętości tkanek wysokiego ryzyka z równoczesnym oszczędzeniem narządów krytycznych, przyczyniło się do ponownego wzrostu zainteresowania stosowaniem radioterapii u chorych z rakiem jajnika. Aktualne doniesienia wskazują na przydatność radioterapii w przypadku zlokalizowanych nawrotów, zwłaszcza węzłowych, i w ramach leczenia paliatywnego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 75-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genotype-specific human papillomavirus detection in cervical smears
Autorzy:
Szostek, Slawa
Klimek, Malgorzata
Zawilinska, Barbara
Kosz-Vnenchak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040671.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
human papillomavirus
cervical carcinoma
HPV genotyping
squamous intraepithelial lesions
Opis:
Human papillomavirus (HPV) is widely accepted as a causative agent of cervical cancer. The distribution and prevalence of HPV types depend on geographic region and demographic factors. The aim of this study was to investigate the relationship between the presence of various HPV types and the outcome of cytological examination. Cervical smears were obtained from 125 women from southern Poland: low grade squamous intraepithelial lesions (LSIL) - 44, high grade squamous intraepithelial lesions (HSIL) - 12, cervical carcinoma - 27 and 42 women without abnormality in cytology as a control group. DNA was extracted from the smears and broad-spectrum HPV DNA amplification and genotyping was performed with the SPF 10 primer set and reverse hybridisation line probe assay (INNO-LiPA HPV Genotyping, Innogenetics). HPV DNA was detected in approximately 72% cases, more frequently in women with squamous intraepithelial lesions and cervical carcinoma than in the control group (P < 0.0005). The most frequent type found was HPV 16 (37%), followed by HPV 51 (28%) and HPV 52 (17%). A single HPV type was detected in 51% positive cases, more frequently in cervical cancer specimens. Multiple HPV infection was dominant in women with LSIL and normal cytology. Prevalence of HPV 16 increased with the severity of cervical smear abnormality. For women HPV 16 positive, the relative risk (odds ratio) of the occurrence of HSIL and cervical cancer versus LSIL was 14.4 (95% CI, 3.0-69.2; P=0.001) and 49.4 (95% CI, 6.5-372.8; P < 0.001), respectively. Genotyping of HPV will allow better classification of women with cervical abnormalities into different risk groups and could be useful in therapy.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2008, 55, 4; 687-692
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HPV16 E6 polymorphism and physical state of viral genome in relation to the risk of cervical cancer in women from the south of Poland
Autorzy:
Szostek, Slawa
Zawilinska, Barbara
Klimek, Malgorzata
Kosz-Vnenchak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038699.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
HPV type 16 E6 variants
HPV16 physical state
real-time PCR
squamous intraepithelial lesions
invasive cervical carcinoma
Opis:
The aim of this study was to analyse the correlation between HPV16 E6 variants and the physical status of viral genome (integrated, mixed, episomal) among patients with cervical cancer (n=40) and low-grade squamous intraepithelial lesions - LSIL (n=40). The study was performed on 80 HPV16 positive samples. HPV16 E6 variants were identified using PCR and DNA sequencing. Nucleotide sequences of E6 were compared with the prototype sequence (EUR-350T). The physical state of HPV DNA was determined as the ratio of E2/E6 copy number per cell. Twelve different intratypic variants were identified as belonging to European (in 77 samples) and North-American 1 (in 3 samples) sublineages. The most prevalent non-synonymous variant was EUR-350G, which occurred with similar frequency in cervical cancer and LSIL. The frequencies of additional mutations in variants with EUR-350T or EUR-350G sequences differed significantly. For the first time, missense mutations G122A, C153T and G188A were discovered in EUR-350G variant. The integrated viral genome was predominant in women with cervical cancer. The EUR-350T prototype and EUR-350G without additional mutations variants were prevalent in cervical cancer samples with the HPV16 characterized by integrated DNA. In summary, European variants of HPV16 E6 dominated in both cancer and LSIL group. The presence of EUR-350G favoured the occurrence of additional nucleotide changes. We showed that nucleotide changes occur significantly more often in the mixed form of viral DNA and in LSIL group and that the variants without additional mutations may promote integration of HPV16 genome.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 1; 143-149
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gruczołowy rak szyjki macicy leczony operacyjnie – czynniki prognostyczne i wyniki leczenia
Cervical adenocarcinoma managed with surgery – prognostic factors and treatment outcomes 1
Autorzy:
Bodzek, Maciej
Szatkowski, Wiktor
Jasiówka, Marek
Karolewski, Kazimierz
Klimek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029798.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
operacja
radioterapia
rak szyjki macicy
Opis:
Aim of the study: Analysis of prognostic factors and treatment outcomes in patients with adenocarcinoma of the cervix treated by surgery. Material and methods: Data of 120 cervical adenocarcinoma patients treated in years 1985–2007 at the Department of Gynecologic Oncology of the Cancer Center, Division in Krakow were analyzed in detail. All patients were treated with primary surgery. The results of combination therapy were evaluated at the first follow-up appointment (6 weeks – 3 months) after completing adjuvant radiotherapy, based on a clinical examination and imaging tests. Progression-free survival and the 5-year survival rate were assumed as the criteria to evaluate the effectiveness of therapy. Survival probability was calculated with Kaplan–Meier estimate. Peto’s log-rank test was used to determine the statistic significance of the obtained differences, and the Cox hazard model was applied to assess the impact of given risk factors on patient mortality. Results: The 5-year survival rate in the group of 120 cervical adenocarcinoma patients was 74.3%. Thirty-two patients (26.6%) suffered a relapse. The average progression-free survival was 24.6 months, and median progression-free survival – 27 months. Multivariate analysis demonstrated a statistically significant detrimental effect of menopause, comorbidities, lymphovascular space invasion, and metastasis to pelvic lymph nodes on overall survival. Conclusions: Primary surgery is an effective method of treatment for patients with stage IA and IB cervical adenocarcinoma. Multivariate analysis showed a negative impact on overall survival of the following factors: menopause, comorbidities, lymphovascular space invasion, and metastasis to pelvic lymph nodes.
Cel pracy: Analiza czynników prognostycznych oraz wyników leczenia chorych z gruczołowym rakiem szyjki macicy leczonych operacyjnie. Materiał i metody: Szczegółowej analizie poddano grupę 120 pacjentek z gruczołowym rakiem szyjki macicy leczonych w latach 1985–2007 w Klinice Ginekologii Onkologicznej Centrum Onkologii, Oddział w Krakowie. Wszystkie chore poddano pierwotnie leczeniu operacyjnemu. Wyniki leczenia skojarzonego oceniano podczas pierwszej kontroli (od 6 tygodni do 3 miesięcy) po zakończeniu uzupełniającej radioterapii na podstawie badania klinicznego i badań obrazowych. Jako kryterium oceny skuteczności leczenia przyjęto czas do progresji choroby oraz przeżycia 5-letnie. Prawdopodobieństwo przeżycia oszacowano metodą Kaplana–Meiera. W celu oceny istotności statystycznej prezentowanych w wynikach różnic posłużono się testem log-rank według Peto, a w celu oceny wpływu czynników na ryzyko zgonu – modelem hazardu Coxa. Wyniki: Odsetek przeżyć całkowitych 5-letnich w grupie 120 chorych z gruczołowym rakiem szyjki macicy wyniósł 74,3%. U 32 pacjentek (26,6%) wystąpił nawrót choroby nowotworowej. Średni czas do progresji wyniósł 24,6 miesiąca, a mediana czasu do progresji – 27 miesięcy. Analiza wielocechowa wykazała znamienny statystycznie negatywny wpływ menopauzy, chorób współistniejących, zajęcia naczyń limfatycznych i krwionośnych oraz przerzutów do węzłów chłonnych miednicznych na czas przeżycia całkowitego. Wnioski: Pierwotne leczenie chirurgiczne jest skuteczną metodą leczenia chorych z gruczołowym rakiem szyjki macicy w stopniach IA i IB. W analizie wieloczynnikowej niekorzystny wpływ na przeżycia mają: obecność menopauzy, choroby współistniejące, zatory z komórek raka w naczyniach limfatycznych oraz przerzuty w węzłach chłonnych miednicy mniejszej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 68-77
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical state of human papillomavirus type 16 in cervical intraepithelial lesions and cancers determined by two different quantitative real-time PCR methods
Autorzy:
Szostek, Slawa
Biesaga, Beata
Zawilinska, Barbara
Klimek, Malgorzata
Kosz-Vnenchak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038944.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
real-time PCR
human papillomavirus
squamous intraepithelial lesions
cervical carcinoma
Opis:
The aim of this study was to analyse the correlation between a new multiplex qPCR assay and a reference qPCR assay for assessment of the human papillomavirus (HPV16) load and the viral genome status. The study was performed on 100 HPV16 positive samples containing premalignant lesions and carcinomas. HPV16 E2 and E6 gene loads were assessed by two PCR methods. The load of E2 and E6 was normalized to the cell number by qPCR targeting the RNase P open reading frame. The physical state of the viral genome was determined as a ratio of E2/E6 copies number per cell. Among 100 samples analysed, there were no statistically significant differences in the E2 and E6 viral load evaluated by multiplex qPCR and qPCR, the correlation coefficients were 0.98 and 0.97, respectively. There were 19% of samples with the integrated, 73% with mixed and 8% with episomal state of viral genome detected by multiplex qPCR and 17%, 79%, 4%, respectively, found by qPCR. Prevalence of integrated and episomal forms estimated by multiplex qPCR was higher than the one obtained by qPCR (Chi2, p < 0.0001), but in samples with premalignant and malignant diagnoses no significant differences were demonstrated regardless of the methods used. Sensitivity and specificity of multiplex qPCR were 93.7% and 100% as compared with qPCR, the positive predictive value was 100%. In summary, the multiplex qPCR assay in respect of HPV16 load and the frequency of viral genome status was shown to be a sensitive and specific reference method. Simultaneous estimation of E2 and E6 genes in one reaction tube reduces the cost of testing.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2015, 62, 4; 923-928
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of human papillomavirus in cervical cell specimens by hybrid capture and PCR with different primers
Autorzy:
Szostek, Slawa
Klimek, Malgorzata
Zawilinska, Barbara
Rys, Janusz
Kope, Jolanta
Daszkiewic, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041225.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
hybrid capture
PCR
HPV detection
papillomavirus
Opis:
The purpose of this study was to compare hybrid capture assay with PCRs using different primers for the L1, E6-E7 regions for the detection of human papillomavirus (HPV) genome. One hundred twenty-five cervical smears with normal (n = 42) and abnormal (n = 83) cytology were investigated. Those at high-risk for HPV were studied by hybridization antibody capture assay and PCR with the pU-1M/pU-2R primers. Target DNA from the HPV L1 region was amplified by SPF10 primer set and home-PCR with MY09/MY11 primers. The presence of HPV DNA in cervical smears was detected by SPF10 (in 72% of cases), MY09/MY11 (58%), hybrid capture (55%) and pU-1M/pU-2R (39%). Results obtained with the SPF10 and MY09/MY11 consensus primer sets as well as hybrid capture and pU-1M/pU-2R specific for high-risk types differed significantly (χ2, P < 0.0005). The correlation between assays with the use of SPF10 and MY09/MY11 was 86% and between hybrid capture and the pU-1M/pU2R technique - 78%. In 49% of samples HPV DNA was detected by the four methods, whereas in 12% only by the SPF10 primers. The most sensitive technique was found to be PCR with the use of SPF10 primers, while the most specific - the MY09/11 PCR method. It seems that home-PCR with MY09/MY11 primers could be applied in screening tests.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2006, 53, 3; 603-607
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki prognostyczne u chorych na raka sromu w materiale krakowskiego oddziału Centrum Onkologii
Prognostic factors in patients with vulvar cancer in the material of the Cracow Division of Centre of Oncology
Autorzy:
Blecharz, Paweł
Urbański, Krzysztof
Karolewski, Kazimierz
Klimek, Małgorzata
Pudełek, Jacek
Bieda, Tomasz
Kojs, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908292.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
inguinal lymph nodes
irradiation
prognostic factors
surgical treatment
vulvar cancer
Opis:
Aim of paper: Analysis of clinical material included 116 patients with vulvar cancer treated at the Cracow Division of the Centre of Oncology since 1990 thru 2003, aiming at assessment of treatment outcome and determination of prognostic factors. Material and methods: The patients’ mean age was 67 years. Microscopic study revealed highly differentiated tumour in 34.5%, medium differentiated tumour in 37.1% and non-differentiated tumour in 28.4%. In 57.7% of patients, inguinal lymph nodes were clinically unaffected, while 42.3% of patients presented with unilateral or bilateral clinically evident lymph node metastases. 54.3% of patients had non advanced disease (I and II in the TNM scale), while the remaining 45.7% had advanced disease (III and IVA degree). One hundred four patients (89.7%) underwent primary surgical treatment, while the remaining 12 (10.3%) received radiotherapy only. Probability of survival was estimated using the Kaplan-Meier method and impact of selected factors on the patients’ survival was estimated using the Cox’s proportional hazard model. Results: Cumulative 5-year survival rate was 40.5%. For TNM clinical stages I-IVA this was 60.9%, 55%, 26.5% and 10.5%, respectively. For age groups under 70 and above 70 this was 52.9% and 22.9%, respectively, while considering inguinal lymph node status N0, N1 and N2 this was 52.2%, 30.0% and 15.8%, respectively. For histological tumour grades G1, G2 and G3, 5-year survival rates were 65%, 39.5% and 12.1%, respectively. Conclusions: Statistically significant unfavourable impact on 5-year symptom-free survival rate had: age above 70 years, poorly differentiated tumour (G3), clinically evident lymph node metastases and clinical stages III and IVA. Multivariate analysis by Cox revealed that independent prognostic factors for 5-year survival were patients’ age, clinical status of inguinal lymph nodes and TNM clinical stage of vulvar cancer.
Cel pracy: Analiza materiału klinicznego obejmującego 116 chorych na raka sromu leczonych w COOK w latach 1990-2003 w celu oceny wyników leczenia i czynników prognostycznych. Materiał i metody: Średni wiek chorych wynosił 67 lat. U 34,5% chorych stwierdzono raka wysokozróżnicowanego, u 37,1% średniozróżnicowanego i u 28,4% niskozróżnicowanego. U 57,7% chorych węzły chłonne pachwinowe były klinicznie niezmienione, a u 42,3% stwierdzono kliniczne przerzuty jednostronne lub obustronne. U 54,3% stwierdzono niezaawansowany proces nowotworowy (I i II wg TNM), u pozostałych 45,7% - zaawansowany (III i IVA). U 104 (89,7%) chorych zastosowano pierwotne leczenie chirurgiczne, a pozostałych 12 (10,3%) chorych leczono wyłącznie napromienianiem. Prawdopodobieństwo przeżycia oszacowano metodą Kaplana i Meiera, a dla oceny wpływu wybranych czynników na przeżycia chorych posłużono się modelem proporcjonalnego hazardu Coksa. Wyniki: Prognozowane 5-letnie przeżycia całkowite wyniosły 40,5%. Dla stopni zaawansowania I-IVA według TNM wyniosły odpowiednio: 60,9%, 55%, 26,5% i 10,5%. Dla wieku <70 lat i >70 lat było to 52,9% i 22,9%, a dla stanu klinicznego pachwinowych węzłów chłonnych - 52,2% dla N0, 30,0% dla N1 i 15,8% dla N2. Dla stopnia zróżnicowania raka G1 5-letnie przeżycia wyniosły 65%, dla G2 - 39,5% i dla G3 - 12,1%. Wnioski: Znamienny statystycznie niekorzystny wpływ na 5-letnie przeżycia całkowite miały: wiek >70 lat, niski (G3) stopień zróżnicowania raka, kliniczna obecność przerzutów w węzłach chłonnych pachwinowych oraz stopień III i IVA zaawansowania według TNM. W analizie wielocechowej metodą Coksa niezależnymi czynnikami prognostycznymi dla 5-letnich przeżyć były: wiek chorych, stan kliniczny węzłów chłonnych pachwinowych oraz zaawansowanie raka sromu wg TNM.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 22-28
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie HPV i jego związek z nowotworami złośliwymi
HPV infection and HPV-related malignancies
Autorzy:
Jach, Robert
Dumin, Magda
Radoń-Pokracka, Małgorzata
Basta, Antoni
Kojs, Zbigniew
Karolewski, Kazimierz
Klimek, Małgorzata
Blacharz, Paweł
Ziętarski, Grzegorz
Dulińska-Litewka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030988.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HPV infection
HPV type
cancer
extracervical HPV infection
intraepithelial neoplasia
pozaszyjkowe zakażenie hpv
rak
typ hpv
zakażenie hpv
śródnabłonkowa neoplazja
Opis:
Human papillomavirus (HPV) infection is the most frequent sexually transmitted disease. According to current estimates, there are about 5 500 000 new infections diagnosed annually. Among about 100 known types of HPV, 40 are designed as genital due to their preferential affinity to vulvar, vaginal, cervical, penile and anogenital epithelium. Chronic infection with types 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 and 59 is associated with an elevated risk of malignant transformation, whereby the type 16 is detected in 50-55% of cases of invasive cervical cancer. Certain diagnosis of HPV infection at every stage of viral life cycle is provided by molecular virological techniques, while detection of viral DNA gains a novel significance as an adjunct to cytological study. Promising diagnostic potential in the setting of chronic HPV infections is associated with the test based on analysis of mRNA transcripts, enabling detection of active oncogenes E6 and E7 of the virus. This enables not only to confirm the presence of virus as such, but also to determine its activity gauged by initiation of transcription, i.e. the earliest phase of carcinogenesis. This is most useful the management of women infected by non-highly oncogenic HPV types. Most vulvar, vaginal and anal cancers are associated with HPV infection. Recently, the incidence of anogenital malignancies is increasing significantly. In view of continuously increasing number of HPV infections, it is reasonable to expect an increased number of anogenital malignancies and precursor lesions thereof, being diagnosed in the near future. Therefore, current epidemiological studied focus on inclusion of HPV testing (HPV DNA, HPV mRNA and early HPV genes) into large-scale screening programs for cervical cancer.
Zakażenie HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Rocznie rozpoznaje się około 5 500 000 nowych zakażeń. Spośród 100 typów wirusów HPV 40 określa się mianem genitalnych z uwagi na ich preferencyjne występowanie w nabłonku okolic sromu, pochwy, szyjki macicy, penisa i okolicy anogenitalnej. Przetrwałe zakażenie wywołane przez typy 16., 18., 31., 33., 35., 39., 45., 51., 52., 56., 58., 59. wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju raka, przy czym typ 16. jest wykrywany w 50-55% przypadków inwazyjnego raka szyjki macicy. Pewne rozpoznanie zakażenia HPV w każdym stadium cyklu życiowego wirusa zapewniają molekularne metody wirusologiczne, a oznaczenie DNA HPV nabiera znaczenia jako procedura uzupełniająca badanie cytologiczne. Obiecujące możliwości diagnostyczne rozpoznania przetrwałego zakażenia HPV niesie ze sobą test oparty na wykrywaniu aktywnych onkogenów E6 i E7 wirusów HPV poprzez analizę transkryptów mRNA. Pozwala on określić nie tylko obecność, ale również aktywność wirusa, w tym rozpoczęcie transkrypcji, czyli najwcześniejszy etap karcinogenezy. Ma zastosowanie również wśród kobiet zakażonych typami wirusów HPV nienależącymi do grupy wysokoonkogennych. Przeważająca większość przypadków raka sromu, pochwy oraz odbytu związana jest z zakażeniem wirusem HPV. Częstość występowania nowotworów okolicy płciowo-odbytniczej znacząco zwiększyła się w ostatnich latach. Z uwagi na stały wzrost liczby zakażeń HPV należy w przyszłości spodziewać się diagnozowania większej liczby przypadków raków okolicy anogenitalnej i ich zmian prekursorowych. Dlatego też obecne badania epidemiologiczne koncentrują się na włączeniu testowania HPV (DNA HPV, mRNA HPV oraz genów wczesnych HPV) do programu masowych badań skryningowych raka szyjki macicy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 200-213
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy istnieje związek między bioróżnorodnością roślin i mikroorganizmów glebowych?
Is there a link between biodiversity of plants and soil microorganisms?
Autorzy:
Klimek, Beata
Stefanowicz, Anna
Woch, Marcin
Jaźwa, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195985.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Opis:
"Biodiversity" became one of the most popular ecological terms all over the world and is defined as "the variability among living organisms from all sources including [...] terrestrial, marine and other aquatic ecosystems and the ecological complexes of which they are part: this includes diversity within species, between species and of ecosystems". Despite popularity of the term "biodiversity" and potential importance of diversity for ecosystem functioning the state of our knowledge on biodiversity is far from being satisfactory due to complexity of biological interactions and methodological problems. Soil microorganisms and plants are the most important contributors to the processes of matter turnover and energy flow, as plants are main producers of biomass and soil microorganisms are main decomposers of organic matter. Many authors noted a positive relationship between diversity of plant and microbial communities in both rhizosphere and bulk soil in various ecosystem types. However, the relationship may depend on the plant group of concern i.e. herbaceous plants, ferns, trees etc. On the other hand, plants possessing specific traits such as nitrogen-fixing legumes may particularly support microbial performance. Because of both positive and negative strong interactions between microorganisms and plants and due to the fact that decrease in plant or microbial diversity may potentially lead to deterioration of crucial ecosystem functions, understanding and protection of biological diversity is of primary importance. Further research is needed to gain a profound insight into interactions between plant and soil microbial communities in both natural or semi-natural or anthropogenically transformed ecosystems.
Źródło:
Kosmos; 2010, 59, 3-4; 589-598
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperlipidemia a markery aktywacji płytek krwi u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu
Hyperlipidemia and platelet activation markers in patients after ischemic stroke
Autorzy:
Pawełczyk, Małgorzata
Chmielewski, Henryk
Baj, Zbigniew
Klimek, Andrzej
Kaczorowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061422.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
P-selectin
fibrinogen
hyperlipidemia
ischemic stroke
leukocyte-platelets aggregates
udar niedokrwienny mózgu
hiperlipidemia
fibrynogen
agregaty leukocytarno-pfytkowe
P-selektyna
Opis:
Background: Platelet hyperactivity and coagulation readiness are additional predictors increasing risk of vascular events. The association between hyperlipidemia, excessive platelets activation and reactivity may be clinically significant because of increasing risk of ischemic stroke. Aim: The aim of our study was to investigate the influence of hyperlipidemia on platelet activation markers (platelet P-selectin, leukocyte-platelet aggregates) in patients after ischemic stroke. Methods: The study group consist of 41 patients after ischemic stroke (>3 months) confirmed by CT. We assessed platelet P-selectin and leukocyte-platelet aggregates in hyperlipidemic (HL, n=21), normolipidemic (NL, n=20) group and 20 healthy subjects served as controls using monoclonal antibodies anti-CD61, anti-CD62 and anti-CD45 on flow cytometer. We also assessed MPV and fibrinogen tolevel. Results: We observed the highest percentage of platelets CD62P+ in HL and it was significantly higher compared to NL (p<0,05) and control group (p=0,005). The fibrinogen serum concentration was significantly higher in HL and NL in comparison with control group (p<0,001). There were no significant differences in the percentage of leukocyte-platelet aggregates and MPV between study group. Conclusion: We observed the risk of thrombosis in the shape of the increase of fibrinogen serum concentration in all patients after ischemic stroke. What’s more we noticed that the platelet activation is more intensive in patients with hiperlipidemia.
Wstęp: Nasilona aktywność płytek krwi i gotowość koagulacyjna są czynnikami zwiększającymi ryzyko incydentów naczyniowych. Związek, jaki występuje pomiędzy hiperlipidemią a nadmierną aktywacją i reaktywnością płytek, może mieć istotne znaczenie kliniczne z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu. Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu hiperlipidemii na wybrane markery aktywności płytek krwi u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu. Materiał i metodyka: Badaniem objęto 41 pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu (>3 miesięcy) potwierdzonym badaniem TK głowy. U pacjentów z hiperlipidemią (HL=21) i normolipidemią (NL=20) oraz u 20 zdrowych osób stanowiących grupę porównawczą oceniano płytkową P-selektynę oraz agregaty leukocytarno-płytkowe przy użyciu cytometrii przepływowej, stosując przeciwciała monoklonalne anty-CD61, anty-CD62 i anty-CD45. Ponadto oceniano MPV oraz stężenie fibrynogenu w osoczu. Wyniki: W grupie HL obserwowano najwyższy odsetek płytek krwi CD62P+ znacząco wyższy niż w grupie NL (p<0,05) i grupie porównawczej (p=0,005). Stężenie fibrynogenu w osoczu w grupie pacjentów udarowych NL i HL było znamiennie wyższe od stężenia fibrynogenu w grupie porównawczej (p<0,001). Nie wykazano istotnych różnic w odsetku agregatów leukocytarno-płytkowych oraz w średniej objętości płytek krwi pomiędzy poszczególnymi grupami. Wnioski: U wszystkich pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu obserwowano stan zagrożenia trombozą pod postacią zwiększonego stężenia fibrynogenu oraz nadmierną aktywację płytek krwi, bardziej nasiloną w grupie pacjentów z hiperlipidemią.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 4; 263-269
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwiaździak olbrzymiokomórkowy podwyściółkowy w przebiegu stwardnienia guzowatego – opis przypadku
Subependymal giant cell astrocytoma in the course of tuberous sclerosis – case report
Autorzy:
Jastrzębski, Karol
Zagórski, Jarosław
Salamon, Małgorzata
Papierz, Wielisław
Klimek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062294.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
case report
diagnostic criteria
genes TSC1/2
subependymal giant cell astrocytoma
tuberous sclerosis
kryteria diagnostyczne
przypadek kliniczny
stwardnienie guzowate
gwiaździak olbrzymiokomórkowy podwyściółkowy
geny TSC1/2
Opis:
Tuberous sclerosis (TS) is a progressive, dominantly inherited disorder affecting multiple organs, mainly: skin, central nervous system, kidneys, lungs, heart, eyes. This diseases is associated with mutation in two tumor suppressor genes: TSC1 and TSC2, that function as a complex to suppress signaling in the mTOR pathway. TSC1 is located on chromosome 9q34, the gene contains 23 exons and encodes hamatin. TSC2 is located on chromosome 16p13, the gene contains 41 exons and encodes tuberin. The diagnostic criteria of TS are based on the premise that there are probably no truly pathognomonic clinical sign. They were lately revised in 1998. In this paper we present a case of 32-year-old woman suffering from TS. The right diagnosis was made after 26-year course of disease, because of phenotypic variability in this disease. To our knowledge, it is the first so long observation of patient with TS after neurosurgical removal of brain tumor (histologically SEGA) and radiotherapy by cobalt.
Stwardnienie guzowate (SG) jest postępującą chorobą, dziedziczoną autosomalnie dominująco, dotyczącą wielu narządów, głównie: skóry, ośrodkowego układu nerwowego, nerek, płuc, serca, narządu wzroku. Choroba ta wiąże się z mutacjami w dwóch genach będących genami supresorowymi nowotworów: TSC1 i TSC2, których białkowe produkty tworzą heterodimer i hamują szlak sygnałowy mTOR. Locus dla TSC1 znajduje się na chromosomie 9q34, gen składa się z 23 eksonów i koduje białko zwane hamatyną. Locus dla TSC2 znajduje się na chromosomie 16p13, gen składa się z 41 eksonów i koduje białko zwane tuberyną. U podstawy kryteriów diagnostycznych SG leży założenie, że nie istnieje prawdziwie patognomoniczny objaw choroby. Kryteria te były ostatni raz weryfikowane w 1998 roku. W niniejszym artykule chcielibyśmy przedstawić przypadek 32-letniej kobiety cierpiącej z powodu SG. Prawidłowa diagnoza postawiona została dopiero po 26 latach przebiegu choroby, co wynikało ze zmienności fenotypowej SG. Opierając się na znanej nam literaturze, sądzimy, iż jest to pierwszy przypadek tak długiej obserwacji pacjenta z SG po usunięciu guza mózgu (w ocenie histopatologicznej: gwiaździaka olbrzymiokomórkowego podwyściółkowego) i radioterapii kobaltem.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 1; 49-54
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietypowy przebieg sporadycznej postaci choroby Creutzfeldta-Jakoba
Atypical course of sporadic form of Creutzfeldt-Jakob disease
Autorzy:
Kaczorowska, Beata
Baranowska, Jolanta
Przybyła, Monika
Pawełczyk, Małgorzata
Liberski, Paweł P.
Klimek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059038.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Creutzfeldt-Jakob disease
badania laboratoryjne
diagnosed alive
laboratory tests
choroba creutzfeldta-jakoba
MRI
sCJD
rozpoznanie przyżyciowe
Opis:
Creutzfeldt-Jakob disease (CJD) is a neurodegenerative condition caused by prions. In literature there are distinguished four forms of CJD: sporadic (sCJD), familial, iatrogenic and variant (vCJD). Current diagnostic criteria of these forms, basing on clinical symptoms of this disease, allow to distinguish probable and possible CJD. Unquestionable diagnosis can be established only after the patient’s death on the basis of characteristic neuropathological picture. Intravitally, in CJD diagnosis the result of anatomopathological examination can be taken into consideration (cerebral biopsy, palatine tonsils). A case has been presented of a 53-year-old female in whom basically the only clinical symptom (for 45 days) was psychogenic blindness followed by coma. Then, she survived eight months in a vegetative state. The clinical symptoms of the disease fulfilled the criteria of variant CJD but neuropathological examination revealed sCJD. The establishing of the diagnosis in the case of CJD usually takes weeks and even months and the diagnosis of vCJD results in epidemiological and thus economic complication. The presented case was an atypical course of sCJD. Authors wanted to emphasize that sCJD starts not always with the onset of dementia but that it is possible that it starts with psychotic symptoms.
Choroba Creutzfeldta-Jakoba (CJD) należy do chorób pierwotnie zwyrodnieniowych układu nerwowego wywołanych przez priony. CJD dzieli się na postać sporadyczną (sCJD), rodzinną, jatrogenną oraz wariant (vCJD). Współczesne kryteria diagnostyczne powyższych postaci, opierające się na klinicznych objawach tej choroby, pozwalają wyróżnić prawdopodobną oraz możliwą CJD. Pewne rozpoznanie można ustalić dopiero po śmierci chorego na podstawie charakterystycznego obrazu neuropatologicznego. Przyżyciowo w rozpoznaniu CJD może być brany pod uwagę wynik badania neuropatologicznego (biopsja mózgu) lub, w przypadku vCJD, migdałków podniebiennych. W pracy przedstawiono przypadek chorej, lat 53, u której w zasadzie jedynym objawem klinicznym (przez 45 dni) była ślepota zakończona śpiączką. Następnie, w stanie wegetatywnym, pacjentka przeżyła osiem miesięcy. Objawy kliniczne choroby spełniały kryteria wariantu CJD, jednak badanie neuropatologiczne wskazało na sCJD. Ustalenie rozpoznania w przypadku choroby Creutzfeldta-Jakoba trwa zwykle tygodniami, nawet miesiącami, a diagnoza vCJD wiąże się z powikłaniem epidemiologicznym i tym samym ekonomicznym. W pracy opisano przypadek nietypowego przebiegu sCJD, aby zwrócić uwagę na to, iż nie zawsze sCJD zaczyna się od objawów otępiennych i jest możliwe jej rozpoczęcie od objawów psychotycznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 1; 49-55
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of bone metabolism and fracture risk in obese men
Ocena metabolizmu kostnego i ryzyka złamań u otyłych mężczyzn
Autorzy:
Grabarczyk, Małgorzata N.
Gorczyca, Marta J.
Kosińska, Paulina
Klimek, Katarzyna
Cieślik, Paweł
Holecki, Michał T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964113.pdf
Data publikacji:
2022-02-18
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
metabolic syndrome
obesity
OPG
osteoporosis
FRAX
bone fractures
FGF-23
male
zespół metaboliczny
otyłość
osteoporoza
złamania
mężczyźni
Opis:
INTRODUCTION: Obesity and metabolic syndrome are increasingly common in the adult population. There is a well- -known relationship between those two conditions and cardiovascular diseases; nonetheless, not much is known about how obesity and metabolic syndrome affect bone metabolism and fracture risk. The study aimed to assess the parameters of bone metabolism, as well as assess their relationship with the risk of fractures in obese men with central obesity and metabolic syndrome, and to compare the obtained results with those of healthy controls. MATERIAL AND METHODS: The study involved 36 obese men (body mass index – BMI ≥ 30) with central obesity (waist circumference – WC ≥ 94) and 10 healthy men as controls, aged 54–77. The FRAX (Fracture Risk Assessment Tool) calculator was used to measure the 10-year fracture risk. The levels of bone metabolism markers osteoprotegerin (OPG), C-terminal telopeptide (CTX1), and fibroblast growth factor 23 (FGF-23) were determined in the patients. RESULTS: The FRAX parameter was significantly lower (p < 0.001) in the obese men when compared to the controls. A significant negative correlation between FRAX and BMI (p < 0.001) was observed in the obese men, but not in the healthy subjects. There was also a negative correlation between FRAX and WC (p < 0.001), again only among the obese subjects. A positive correlation (p < 0.01) between FGF-23 and FRAX was found in the non-obese group. CONCLUSIONS: Obese men have a lower 10-years fracture risk compared to the healthy controls. Additionally, the increased BMI and waist circumference in the obese men were found to be associated with a reduced bone fracture risk, whereas no similar relationship in controls was observed. Moreover, higher FGF-23 levels in the healthy males was correlated with an increased 10-year fracture risk.
WSTĘP: Otyłość oraz zespół metaboliczny coraz częściej występują w populacji osób dorosłych. Powszechnie znany jest związek wymienionych zaburzeń ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jednakże mniej oczywisty jest ich wpływ na metabolizm kostny oraz ryzyko złamań. Celem badania była ocena parametrów metabolizmu kostnego, ich związku z ryzykiem złamań u otyłych mężczyzn z otyłością brzuszną oraz zespołem metabolicznym, a także porównanie uzyskanych wyników z wynikami osób zdrowych. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 36 otyłych mężczyzn (body mass index – BMI ≥ 30) ze współistniejącą otyłością trzewną (obwód talii – waist circumference – WC ≥ 94) oraz 10 zdrowych mężczyzn z grupy kontrolnej, w wieku 54–77 lat. Do oceny ryzyka złamań zastosowano kalkulator FRAX (Fracture Risk Assessment Tool). U pacjentów oznaczono stężenia markerów metabolizmu kostnego: osteoprotegeryny (OPG), C-końcowego usieciowanego telopeptydu łańcucha kolagenu typu I (CTX1) oraz czynnika wzrostu fibroblastów 23 (fibroblast growth factor 23 – FGF-23). WYNIKI: U osób otyłych FRAX był istotnie niższy (p < 0,001) niż w grupie kontrolnej. Zaobserwowano ujemną korelację między FRAX i BMI (p < 0,001) u otyłych mężczyzn. U zdrowych osób taka korelacja nie wystąpiła. Jedynie u osób otyłych stwierdzono również ujemną korelację między FRAX i WC (p < 0,001). Obecnej w grupie osób zdrowych pozytywnej korelacji (p < 0,01) między FGF-23 i FRAX nie obserwowano u otyłych mężczyzn. WNIOSKI: U otyłych mężczyzn stwierdzono mniejsze 10-letnie ryzyko złamań w porównaniu z osobami zdrowymi. Dodatkowo wykazano, że w grupie pacjentów otyłych większe BMI oraz obwód talii wiązały się z mniejszym ryzykiem złamań kości, natomiast u osób bez otyłości taka zależność nie występowała. Ponadto u zdrowych mężczyzn większe stężenie FGF-23 było skorelowane ze zwiększonym 10-letnim ryzykiem złamań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 5-13
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies