Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Klekot, Ewa" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Idealism in museum
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27781090.pdf
Data publikacji:
2022-07-01
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
social activism
museum
critical approach
accessibility
climate crisis
Opis:
The extensive volume edited by Robert R. Janes and Richard Sandell titled Museum Activism is composed of papers by over 50 authors. They are in majority case studies, with examples from most varied institutions. Museum activism is the opposite to museum social alienation; in this respect, the first definitely draws from the many-years’ experience of New Museology and participatory museum. Museum activism advocates are negative about the commercial populism and the success measured by turnout only, and not that measured exclusively by the differentiation of the museum offer and its accessibility to minority and marginalized groups. According to the Editors, contemporary museums are more morally obliged to engage in social activism, since in the times of a radical drop of social trust worldwide, museums still constitute one of the social institutions considered as trustworthy. Many of the actions described in the book concern the sphere of museum accessibility broadly speaking, both in the sense of physical access and possibility to participate in the programme, and barriers of social nature. Another sphere of museum activism is made up of curatorial practices. The texts point to many dimensions of activist curatorial practices which, however, first of all become the space for questioning the myth about museum’s neutrality in many respects: the colonial collection genesis, attitude towards climate, narratives constructing national identity, or finally the issue of the presence of curator’s voice in an exhibition. In many of the papers the role of museums in the context of the responsibility for the climate, of raising social awareness, of constructing a new narrative on the relation between man and the world, as well as the necessity to revise one’s own praxis are reiterated.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 53-58
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idealizm w muzeum
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27781089.pdf
Data publikacji:
2022-07-01
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
aktywizm społeczny
muzeum
podejście krytyczne
dostępność
kryzys klimatyczny
Opis:
Na obszerny tom pod redakcją Roberta R. Janesa i Richarda Sandella, zatytułowany Museum Activism, składają się artykuły ponad 50 autorów. Są to w większości studia przypadków, a przykłady pochodzą z instytucji muzealnych bardzo różnego rodzaju. Muzealny aktywizm to przeciwieństwo społecznej alienacji muzeów; pod tym względem niewątpliwie czerpie on z wieloletnich doświadczeń nowej muzeologii oraz muzeum partycypacyjnego. Jego rzecznicy negatywnie oceniają rynkowy populizm i sukces mierzony wyłącznie frekwencją, a nie zróżnicowaniem oferty muzealnej i jej dostępnością dla grup mniejszościowych i wykluczonych. Zdaniem redaktorów tomu współczesne muzea są tym bardziej moralnie zobowiązane do społecznego aktywizmu, że w czasach radykalnego spadku społecznego zaufania na całym świecie muzea nadal stanowią jedną z instytucji społecznych budzących największe zaufanie. Wiele opisywanych w książce działań dotyczy szeroko pojętego obszaru dostępności muzeum, zarówno w sensie fizycznego dostępu i możliwości uczestnictwa w programie, jak i barier natury społecznej. Innym obszarem działań muzealnego aktywizmu są praktyki kuratorskie. Teksty wskazują na wiele wymiarów aktywistycznych praktyk kuratorskich, które jednak przede wszystkim stają się przestrzenią kwestionowania mitu neutralności muzeum w bardzo wielu obszarach: kolonialnej genezy zbiorów, stanowiska wobec klimatu, konstruowania tożsamościowych narracji narodowych czy wreszcie kwestii obecności głosu kuratora/-ki na wystawie. W wielu miejscach powraca też rola muzeów w kontekście odpowiedzialności za klimat, podnoszenia świadomości społecznej, budowania nowej narracji o relacji człowieka ze światem oraz konieczności rewizji własnych praktyk.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 53-58
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnodizajn a ludowość w polskim wzornictwie
ETHNODESIGN AND FOLK STYLES IN POLISH DESIGN
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135553.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish design
etodizajn/ethnodesign
folk
cultural politics
Opis:
In the first decade of the 2000s, a new wave of “folk inspirations” became visible in the work of Polish designers, which was celebrated by exhibitions, publications, conferences and a special festival. Interestingly, all the Polish-language coverage of these events almost unanimously avoided Polish vocabulary suggesting any connection with “folk” (n.: lud, adj.: ludowy) and used the English-sounding term “etnodizajn” (or “ethnodesign”), which actually did not exist in any official Polish or English dictionary. “Etnodizajn” is definitely not the first case when Polish designers have used the “natural resources” of the “folk art tradition”. This article discusses the early 21st century etnodizajn as embedded in the Romantic tradition of understanding the meaning of the folk, pointing at its endurance both in design practices and cultural politics. Following the design strategies of companies and studios linked to etnodizajn, the author presents, on one hand, projects that neatly fit into a century-old strategies of purely formal inspirations, and on the other, those projects that search beyond the beaten track of folk art.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2021, 32; 229-250
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odczarować podłą maskę reprezentacji
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669817.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Źródło:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2017, 4
2391-6869
Pojawia się w:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego: archeologia pojęć
Convention on Safeguarding of Intangible Heritage: an archaeology of notions
Autorzy:
Klekot, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konwencje UNESCO
ochrona dziedzictwa
zabytek
dziedzictwo niematerialne
kultura ludowa
Opis:
The Convention on Safeguarding of Intangible Heritage arises from the need of including in the discourse on heritage the non–western ways of living the past. We could say that if the Convention from 1972 was aimed at realizing the UNESCO political agenda on the ground of the Western modern utopian project of universalism, the Convention of 2003 puts in motion the post-modern utopia of relativism, yet without renouncing the modern tools with which to realize it. According to the 2003 Convention, it is the multiplicity of value systems, and the heritage as their expressions put in the inventory, that become the assets of humanity construed as a community (UNESCO’s political objective). The multicultural character of heritage affirmed in the Convention from 2003 has an emancipatory meaning: the subaltern, peripheral value systems are given, at least in theory, the same position as the so far dominating value system of the colonizers. In a decentralized world Europe becomes a province in the same way as the rest of the world, and the Indian, Japanese or Australian perspective is equally valid as the European of American. However, the Convention on Safeguarding of Intangible Heritage, which is supposed to enhance the status of phenomena not included in the 1972 Convention, located outside the authorized heritage discourse, requires different safeguarding strategies. First, as it is a human activity that gets protection, and not at all, or to the less extend the material result of this activity, what is not valid here is the safeguarding by conservation, which is the basic strategy in the case of the objects inscribed in the World Heritage List. The crucial strategy in safeguarding of intangible heritage is education which includes the skills and rules into intergenerational transmission. The institutions and persons involved in safeguarding of intangible heritage are first and foremost required to provide suitable conditions for the future development of a cultural practice declared heritage. What is safeguarded are the living cultural traditions, and not their historical reconstructions. The safeguarding based on education can also result in broadening the group of depositaries of a practice which will become being practiced outside of its community of origin. On the other hand, a living practice will evolve and change, and of crucial importance is then the continuity of traditional system of intergenerational transmission. The article addresses several questions related to implementation of the 2003 Convention in Polish cultural context. Some heritage–related notions involved in discursive practices within the field of humanities and social sciences in Polish academic tradition are discussed, and history–related production of hierarchies within the field in Polish academia pointed at in the context of the heritage of local subalterns (peasants) and minorities. The social impact of these practices is exposed, as they have influenced both the translation of international documents and their reception, as well as the safeguarding practices. The local developments are contextualized within the international conservation and heritage studies discourse.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 1; 31-40
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy immunopatogenetyczne i doświadczenia kliniczne zastosowania leków biologicznych w terapii przewlekłych kłębuszkowych zapaleń nerek u dzieci
Immunopathogenetic basics and clinical trials with regard to the application of biological drugs in the treatment of chronic glomerulonephritis in children
Autorzy:
Hyla-Klekot, Lidia
Kucharska, Grażyna
Gacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031567.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
biological drugs
glomerulonephritis
immunopathogenesis
lupus nephropathy B lymphocytes
nephrotic syndrome
rituximab
zespół nerczycowy
kłębuszkowe zapalenia nerek
immunopatogeneza
nefropatia toczniowa
limfocyty b
leki biologiczne
rytuksymab
Opis:
Nephrotic syndrome in children, most frequently developing secondary to minimal changes, focal hyalinisation of glomerulis or in the course of systematic diseases, is a result of the immunological system dysfunction. The indirect proof of the above statement is the abatement of clinical and laboratory symptoms of the disease under the influence of adrenal steroids and immunosuppression drugs. The occurrence of steroid-resistant and alkyl-resistant cases as well as of steroid dependant and cyclosporindependant cases necessitates search for new forms of treatment. Great hopes are placed in a new group of drugs, referred to as biological drugs. Their impact is precisely aimed at selected cells of immunological system, engaged in ethiopathogenesis of primary and secondary glomerulopathies. Up till now, the only drug that has found application in children nephrology is rituximab – a chimeric monoclonal antibody against the CD20 antigen on B lymphocytes. This drug causes depletion of B lymphocytes, and in effect impedes the synthesis of hypothetical factors of protein permeability or production of pathological autoantibodies. The application of rituximab in children is considered a “rescue treatment”, allowed only in the case when other forms of therapy have failed. The indications include: steroid-resistant nephrotic syndrome secondary to FSGS, MCNS, nephropathy in the course of systemic lupus erythematosus, FSGD recurrence in a transplanted kidney. Despite of satisfactory results of biological treatment reported by most researches, the scope of disturbances in immunological system induced by the administration of such biological drugs is not yet fully comprehensible and predictable. Causing and maintaining nephrotic syndrome remission is not directly transferable to the degree and duration of B lymphocytes depletion, and the treatment success sometimes depends on the disease activity, exacerbation of proteinuria and previously applied immunosuppression treatment. Full assessment of the usefulness and safety of the biological treatment of glomerulopathies in children requires further research involving a greater number of patients. It seems that the most essential issue is the proper qualification of children to this form of treatment and decision on its application in due time.
Zespół nerczycowy u dzieci, rozwijający się najczęściej na podłożu zmian minimalnych, ogniskowego szkliwienia kłębuszków nerkowych bądź w przebiegu chorób układowych, jest następstwem dysfunkcji układu immunologicznego. Pośrednim tego dowodem jest ustępowanie klinicznych i laboratoryjnych objawów choroby pod wpływem steroidów nadnerczowych oraz leków immunosupresyjnych. Występowanie steroidoopornych, alkiloopornych, a także steroido- i cyklosporynozależnych przypadków stwarza konieczność poszukiwania nowych form terapii. Dużą nadzieję wiąże się z grupą leków określanych mianem leków biologicznych. Ich działanie jest precyzyjnie ukierunkowane na wybrane ogniwa układu immunologicznego, zaangażowane w etiopatogenezę pierwotnych i wtórnych glomerulopatii. W nefrologii dziecięcej do chwili obecnej znalazł zastosowanie jedynie rytuksymab – chimeryczne przeciwciało monoklonalne przeciw antygenowi CD20 limfocytów B. Lek ten wywołuje deplecję limfocytów B, a w efekcie hamuje syntezę hipotetycznych czynników przepuszczalności białka czy też produkcję patologicznych autoprzeciwciał. Stosowanie rytuksymabu u dzieci uznawane jest za „terapię ratunkową”, dopuszczoną jedynie w przypadkach niepowodzenia innych form leczenia. Wskazania obejmują: steroidooporny zespół nerczycowy na podłożu FSGS, MCNS, nefropatie w przebiegu tocznia trzewnego, nawrót FSGS w nerce przeszczepionej. Pomimo zadowalających wyników leczenia biologicznego, raportowanych przez większość autorów, nie w pełni zrozumiały i przewidywalny jest zakres zaburzeń w układzie immunologicznym, indukowany jego podaniem. Wywoływanie i podtrzymywanie remisji zespołu nerczycowego nie pozostaje w prostej zależności ze stopniem i czasem trwania deplecji limfocytów B, a powodzenie leczenia bywa zależne od aktywności choroby, nasilenia białkomoczu i stosowanego uprzednio leczenia immunosupresyjnego. Pełna ocena przydatności i bezpieczeństwa leczenia biologicznego w glomerulopatiach u dzieci wymaga dalszych badań z udziałem większej liczby chorych. Najistotniejsze wydają się właściwa kwalifikacja dzieci do tej formy leczenia oraz podjęcie decyzji o jego zastosowaniu we właściwym momencie.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 291-297
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies