Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kiwała, Kinga" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Aspects of Intertextuality in the Works of the ‘Stalowa Wola Generation’ (Eugeniusz Knapik, Andrzej Krzanowski, Aleksander Lasoń)
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780193.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
intertextuality
Polish contemporary music
Stalowa Wola Generation
New Romanticism
Opis:
In the panorama of Polish music of the 2nd half of the 20th century the works of Silesian composers stand out. They were born in 1951 and thus they are referred to as the ‘Generation 51’ or the ‘Stalowa Wola Generation’ (from the place of their debut at the Festival ‘Young Musician for the Young City’ in Stalowa Wola in 1976): Eugeniusz Knapik, Aleksander Lasoń and Andrzej Krzanowski. They constituted the first generational phenomenon of such significance in Polish music since the debut of ‘Generation 33’ (Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki and others). The musical style of these young authors was in tune with the Polish popular phenomenon of the 1970s of ‘New Romanticism’, consisting in a return to certain artistic and aesthetic values lost in modernism and avant-garde. One of the distinguishing features of Knapik’s, Lasoń’s and Krzanowski’s work is the application of various ‘intertextual strategies’ – quotations, allusions, and clear references to more or less specific musical traditions. In the works of ‘Generation 51’ composers, these strategies have a certain superior ‘axiological sense’ (Władysław Stróżewski), which is far from a purely ludic, postmodernist play on conventions and texts. The aim of the text is a review and an attempt to interpret those strategies. A methodological reference point will be the semantic analyses of possible intertextual references performed by Mieczysław Tomaszewski and Stanisław Balbus.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2019, 19; 155-172
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka a cisza. O wymiarach ciszy w muzyce
Music and Silence: On the Dimensions of Silence in Music
Autorzy:
KIWAŁA, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047479.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dźwięk, cisza, przestrzeń i czas muzyczny, semantyka muzyczna, jakości metafizyczne
sound, silence, musical space and time, musical semantics, metaphysical qualities
Opis:
Przedmiotem artykułu jest wielostronne ujęcie dialektyki ciszy i dźwięku w muzyce. Ciszę muzyczną, przejawiającą się między innymi przez pauzę, należy odróżnić zarówno od obiektywnej ciszy fizycznej (nieprzynależącej do muzyki), jak i od tak zwanej ciszy „przymuzycznej”, konstytuowanej w relacji wykonawca–odbiorca, charakterystycznej dla momentu tuż przed rozpoczęciem dzieła i tuż po jego zakończeniu. Wewnętrzna cisza dzieła muzycznego ma różne funkcje, z których na plan pierwszy wysuwa się konstrukcyjna i wyrazowa (energetyczna). Jednak cisza ta może pełnić również funkcje semantyczne i symboliczne; w wyjątkowych wypadkach mogą w oparciu o nią ukonstytuować się również Ingardenowskie jakości metafizyczne. W artykule podjęty został również problem czasoprzestrzennego charakteru muzycznej ciszy, w tym także jej istotnej roli w konstytuowaniu wrażenia głębi w muzyce. Zwieńczeniem artykułu jest krótkie rozpoznanie teologicznych i filozoficznych ujęć dialektyki muzyki i ciszy, w tym fundamentalnej dla tego problemu myśli fenomenologicznej. Egzemplifikacją podjętych interpretacji są odwołania do konkretnych koncepcji i utworów autorstwa kompozytorów dwudziestego wieku, przede wszystkim Antona Weberna, Johna Cage’a, Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Eugeniusza Knapika.
The subject of the article is a multidimensional approach to the dialectics of silence and sound in music. Musical silence, manifested among others by a rest (pause), should be distinguished both from objective physical silence (which is not part of music) and from the so-called ‘music related’ silence, constituted in the ‘performer–listener,’ relation characteristic of the moment just before and directly after the composition is performed. The inner silence of a musical work has many functions, of which the most important seems to be its constructional and expressional (energetic) role. However, the inner silence of a musical work may also hold semantic and symbolic functions; in exceptional situations Ingardenian metaphysical qualities may also constitute themselves on the basis of such silence. The article also discusses the space and time nature of musical silence, including its crucial role in constituting an impression of depth in music. The article concludes with a short examination of some theological and philosophical approaches to the dialectics of music and silence, including the fundamental treatment of the problem in the phenomenological thought. References to specific concepts and compositions by 20th-century composers (Anton Webern, John Cage, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki, Eugeniusz Knapik, and others) exemplify the discussed interpretations.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 65-87
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół muzyki chóralnej a cappella Henryka Mikołaja Góreckiego. Przybądź Duchu Święty op. 61
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668819.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
Polish contemporary
religious music
a cappella music
Holy Spirit
sequence
polska muzyka współczesna
muzyka religijna
muzyka a cappella
Duch Święty
sekwencja
Opis:
An exceptional place, due to its singularity, among compositions of Henryk Mikołaj Górecki is taken by the prayer to the Holy Spirit which is a musical interpretation of a text of one of the most popular sequences in the Catholic Church. Górecki reaches towards Polish sources: the popular translation used in the liturgy of Pentecost, taking them, according to his common practice, from a church song book, this time The Parish Hymnbook (Śpiewnik parafialny) collected and arranged by Father Wojciech Lewkowicz.From the formal point of view, Górecki’s composition refers on one hand to the sequencing structure of the Latin original (aa bb cc etc.), whereas on the other – to the Polish model, in which the basis are two repeating musical groups. The melodic layer points to a strict connection with the two first melody segments of the Latin sequence. The score astounds with the simplicity of homorhythmical texture; melodics are simplified, the text is treated entirely syllabically. Exceptional specifics of the music are visible only while listening – the formogenic significance belongs to tonally approached harmonics and dynamic shadings and above all special, as if “stretched” sense of time. The complete composition acquires the character of a contemplative immersion in prayer. Time is of no importance anymore, and the liveliness of the music is bestowed by the waves of sometimes fervent and at other times calm expression and a specific nuance-like “play on colours” provided by harmony.The biographical context of the composition is important here. The 80’s were difficult for Górecki; he struggled with health and professional adversities; he was also experiencing a creative crisis. In this context the ardent prayer to the Holy Spirit – the Comforter, the Giver of Wisdom – acquires a special meaning, particularly considering the fact that in his work Górecki never reached for subjects that were “indifferent” to him.
Wyjątkowe, przez swoją jednostkowość, miejsce kompozycji Henryka Mikołaja Góreckiego zajmuje modlitwa do Ducha Świętego, stanowiąca umuzycznienie słów jednej z najpopularniejszych sekwencji Kościoła katolickiego. Górecki sięga do źródeł polskich: popularnego tłumaczenia, wykorzystywanego w liturgii Zesłania Ducha Świętego, czerpiąc je – zgodnie ze swoją częstą praktyką – ze śpiewnika kościelnego; tym razem Śpiewnika parafialnego ułożonego przez ks. Wojciecha Lewkowicza.Pod względem formalnym utwór Góreckiego nawiązuje z jednej strony do sekwencyjnej budowy łacińskiego oryginału (aa bb) z drugiej zaś do wzoru polskiego, w którym podstawą są dwa powtarzające się ugrupowania muzyczne. Warstwa melodyczna wykazuje ścisły związek z dwoma pierwszymi segmentami melodii łacińskiej sekwencji. Partytura zadziwia prostotą homorytymicznej faktury; melodyka jest uproszczona, tekst traktowany jest wyłącznie sylabicznie. Specyfika tej muzyki objawia się dopiero w słuchaniu – formotwórcze znaczenie posiada barwowo traktowana harmonika i cieniowania dynamiczne, a przede wszystkim specjalne, jakby „rozciągnięte” odczuwanie czasu. Pierwszorzędną funkcję pełni – jak prawie zawsze u Góreckiego – tekst słowny, którego konstrukcja i prozodia są podstawą formy utworu, budowy kolejnych fraz i rozwiązań artykulacyjnych. Całość nabiera charakteru kontemplacyjnego zatopienia się w modlitwie. Czas przestaje być ważny, a żywość tej muzyce nadają falowanie raz żarliwej, raz uspokojonej ekspresji i swoista, niuansowa „gra barw” zapewniana przez harmonię.Istotny jest kontekst biograficzny powstania utworu. Lata 80. były dla Góreckiego trudne; zmagał się z przeciwnościami zdrowotnymi, zawodowymi, przeżywał również kryzys twórczy. W tym kontekście ta żarliwa modlitwa do Ducha Świętego – Pocieszyciela, Dawcy mądrości – nabiera szczególnego znaczenia, zwłaszcza gdy bierzemy pod uwagę fakt, iż Górecki nigdy nie sięgał w swej twórczości po tematy mu „obojętne”.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niektórych aspektach „filozofii piękna” Jana Pawła II na kanwie Listu do artystów
Autorzy:
Kiwała, Kinga
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/972691.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
filozofia piękna
Jan Paweł II
antropocentryzm
muzyka sakralna
Opis:
A belief in the fundamental need for beauty in a man’s life and experience was one of the principal threads in the anthropology of Karol Wojtyła and John Paul II. The subject of the article is the role of beauty according to the author from the theological,anthropological and artistic perspectives with reference to classical and phenomenological aesthetics as well as to the views of the popes Paul VI and Benedict XVI. The principal guide is here the Letter to Artists in which this reflection is especially strongly visible. It is an important source because in the writings of John Paul II the thought of beauty seldom comes to the foreground. It is not intrusive as it remains hidden in its essence, although its concept is constantly present, “translucent” in the texts written throughout several decades, touching upon various problems, representing various genres (poetry, homilies, academic lectures, letters, exhortations, encyclicals),and thus in different, sometimes radically, expression styles. That is why a specific“reconstruction” of the thought has to be based on “peeling out” this reflections from the author’s various texts and subjecting them to uniform inspection. The aim and the objective of the article is the analysis of the papal thought on beauty in reference to artistic work and its current condition.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 28-42
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies