Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kirschke, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Tenement house ”Under the Golden Crown” in Wrocław - renovation of the peculiar monument
Kamienica „Pod Złotą Koroną” we Wrocławiu - renowacja osobliwego zabytku
Autorzy:
Kirschke, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396347.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Wrocław
post-war reconstruction
historic tenement house
odbudowa powojenna
kamienica historyczna
kamienica mieszczańska
Opis:
Among the many historic buildings in Wroclaw, there is a property address Rynek 29 - Oławska 2, that in 1970 entered in the register of monuments as “a department store, earlier tenement house called " Under the Golden Crown". In the fact it was built in 1961 and it is neither a historical building nor department store. It is, spectacular example of creative retrospective, in the post-war reconstruction of Wroclaw. It has relict of medieval and Renaissance architecture, but the aboveground parts have a skeleton structure of commercial buildings from the early 20th century. In recent years, there is a problem with renovating such buildings. Recognition of these monuments has become a requirement now. Because only in this way in the future, in the course of modernization works, you will be able to avoid bad decisions and unforeseen situations.
Wśród licznych historycznych budowli Wrocławia, znajduje się obiekt o adresie Rynek 29, ul. Oławska 2, wpisany w 1970 r. do rejestru zabytków jako Dom handlowy d. kamienica „Pod Złota Koroną". Jego osobliwość polega na tym, że został wzniesiony w 1961 r. i nie jest to ani kamienica historyczna, ani dom handlowy. Obiekt ten stanowi w powojennej odbudowie historycznego centrum Wrocławia spektakularny przykład kreacji retrospektywnej, polegającej na wznoszeniu ważnych dla Starego Miasta, budowli „zabytkowych”, niekoniecznie wiernie odtworzonych i znajdujących się na swym oryginalnym miejscu. Ponieważ budowano je na zrębach budowli historycznych, były w części podziemnej średniowieczne lub renesansowe, ale w części nadziemnej miały już konstrukcję szkieletową budynków komercyjnych z początku XX w. Wzniesione w oparciu o te elementy udane stylizacje historycznych kamienic sprawiły, że szybko wtopiły się one w krajobraz i już po kilku latach w całości uzyskały rangę rejestrowych zabytków. Dziś nie wnikamy w szczegóły takiej nobilitacji wykreowanej niespełna 60 lat temu pseudostylowej architektury. Wydaje się ona uprawniona, gdy spojrzymy na walory kompozycyjne fasad tych obiektów, detal i jakość prac rzemieślniczych. W ostatnich latach pojawił się problem remontów i przebudów takich staromiejskich budynków, powiązany z naciskiem właścicieli na lokowanie w nich wyłącznie dochodowych funkcji. Rozpoznanie takich zabytków stało się wymogiem chwili. Bowiem tylko w ten sposób w przyszłości, w trakcie prowadzonych prac modernizacyjnych, będzie można uniknąć złych decyzji i nieprzewidzianych sytuacji.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2015, 19; 51-59
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystawa modernistycznej ceramiki Richarda Blumenfelda w Ofen- und Keramikmuseum Velten (Niemcy)
The exhibition of Modernist ceramics of Richard Blumenfeld in Ofen- und Keramikmuseum Velten (Germany)
Autorzy:
Kirschke, K.
Kirschke, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293409.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Richard Blumenfeld
Ofen- und Keramikmuseum Velten
modernizm
art déco
ceramika budowlana
modernism
art deco
ceramic building materials
Opis:
W Velten pod Berlinem od 1905 r. działa muzeum pieców kaflowych oraz ceramiki Ofen- und Keramikmuseum Velten, które oprócz stałych wystaw organizuje wystawy specjalne, powiązane tematycznie z produkcją różnego rodzaju ceramiki. Od 19 maja do 30 listopada 2013 r. trwała tam wystawa KunstKeramik der Moderne. Zum 150. Geburtstag des Veltner Ofen- Und Keramikunternehmers Richard Blumenfeld. Wyjątkowość i olbrzymi asortyment wytwarzanej w warsztatach Blumenfelda ceramiki sprawiały, że z jej zastosowaniem zbudowano setki modernistycznych obiektów. Klientami firmy byli najznamienitsi ówcześni architekci niemieccy: Bruno Möhring, Peter Behrens, Hans Poelzig, Bruno Taut, Otto Rudolf Salvisberg, Walter Gropius, Willy Hoffmann, Mies van der Rohe, Erich Mendelsohn, Fritz Höger czy Hermann Dernburg, współpracujący z równie wybitnymi rzeźbiarzami, jak: Paul Rudolf Henning, Hans Schmidt, Ernst Freese, Felix Kupsch, Karl Lehn, Richard Kuöhl, Ulrich Nitschke, Hans Klakow czy Paul Hermann. Prezentowana wystawa jest szczególnie interesująca, gdyż składają się na nią nie tylko opisy czy stare i współczesne fotografie ilustrujące działalność firmy w okresie modernizmu, ale również autentyczne fragmenty ceramiki budowlanej z tych obiektów. Ten sposób prezentacji pozwala kojarzyć artefakty z kompozycją całych budowli, stanowiąc dokumentalny zapis zamysłu projektantów i bliskiej współpracy architekta z artystą rzeźbiarzem. Wśród wielu wspaniałych realizacji przedsiębiorstwa Blumenfelda w Niemczech, a także za granicą, pokazano rekonstrukcję babilońskiej bramy Isztar oraz kształtki ceramiczne wyprodukowane w latach 1929–1930 dla domu towarowego A. Wertheim we Wrocławiu. Dobór i forma prezentacji przedmiotów są znakomite, co sprawia, że na długo pozostają one w pamięci, a po wyjściu z wystawy wydaje się oczywiste, że ten niemal wieczny materiał, który powstaje w wyniku zespolenia wszystkich żywiołów, zawsze będzie miał swoje miejsce w architekturze.
The museum of tiled stoves and ceramics Ofen- und Keramikmuseum Velten, which was established in Velten near Berlin in 1905, apart from permanent exhibitions organizes special temporary exhibitions thematically connected with the production of various kinds of ceramic ware. Since May 19 until November 30, 2013 the museum holds an exhibition titled KunstKeramik der Moderne. Zum 150. Geburtstag des Veltner Ofen- Und Keramikunternehmers Richard Blumenfeld. Due to the uniqueness and the large range of ceramic products manufactured in Blumenfeld’s workshops they have been used in constructing hundreds of modernist buildings. The customers of the company included the most distinguished German architects of those times, such as Bruno Möhring, Peter Behrens, Hans Poelzig, Bruno Taut, Otto Rudolf Salvisberg, Walter Gropius, Willy Hoffmann, Mies van der Rohe, Erich Mendelsohn, Fritz Höger or Hermann Dernburg cooperating with equally renowned sculptors such as Paul Rudolf Henning, Hans Schmidt, Ernst Freese, Felix Kupsch, Karl Lehn, Richard Kuöhl, Ulrich Nitschke, Hans Klakow and Paul Hermann. The exhibition in Velten is especially interesting as it presents not only the descriptions or both old and contemporary photographs showing the company’s operations during Modernism but also the original fragments of the ceramic materials from those buildings. This way of displaying the exhibits enables the visitors to associate the artifacts with the composition of whole buildings, providing a documentary account of the designers’ ideas and testifying to the close cooperation of the architect with the artist-sculptor. Among a lot of great designs by Blumenfeld’s company both in Germany and abroad presented at the exhibition there is a reconstruction of the Ishtar Gate in Babylon and the ceramic tiles produced in 1929–1930 for A. Wertheim department store in Wrocław. The choice and form of the presentation of the exhibits are so impressive that they are remembered by the visitors for a long time, and after leaving the museum it seems obvious that this virtually eternal material which is the product of a fusion of all the elements will always be used in architecture.
Źródło:
Architectus; 2013, 4(36); 93-102
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Muzeum parowozów – Steam Centre” najlepszą pracą w konkursie ICOMOS 2016
“Museum of Steam Locomotives – Steam Centre” – the best project in the ICOMOS competition 2016
Autorzy:
Dołęga, M.
Kirschke, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294189.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
rewitalizacja
kompleks kolejowy
Piła
ICOMOS
revitalisation
railway complex
Opis:
Mateusz Dołęga (Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej) zdobył główną nagrodę w międzynarodowym konkursie ICOMOS na najlepszą pracę magisterską obronioną w roku 2016. W artykule przedstawiono fragment części graficznej projektu dyplomowego, który zawierał również obszerne opracowanie tekstowe. Kluczowym zagadnieniem projektu była rewaloryzacja i rozbudowa historycznego kompleksu budynków kolejowych w Pile. Są one przeznaczone na muzeum parowozów „Steam Centre” z miejscem na wystawy i edukację. Co więcej, w wachlarzowej parowozowni goście będą mogli zwiedzać istniejący warsztat, gdzie parowozy są naprawiane i odbudowywane. Atrakcyjność muzeum urozmaicą prezentacje pracy parowozów na zewnętrznej obrotnicy, przejażdżki historycznym taborem i pokazy przygotowywania parowozów do pracy.
Mateusz Dołęga (Faculty of Architecture, Wrocław University of Science and Technology) won the top prise in the ICOMOS international competition for the best master’s thesis defended in 2016. The article presents the fragment of graphic part of the diploma project, which also included a comprehensive textual design. The key issue of the project was revalorization and extension of a historical complex of railway buildings in Piła. They are designed for a museum of steam locomotives “Steam Centre” with a space for exhibitions and education. What is more, in half-round locomotive shed visitors can explore existing workshop where steam locomotives are repaired and reconstructed. The attractiveness of the museum is diversified by: presentations of working steam locomotives on the outside turntable, rides with historical rolling stock and demonstrations of preparing steam locomotives to use.
Źródło:
Architectus; 2017, 3 (51); 79-84
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powojenna odbudowa domu handlowego J. Mamloka we Wrocławiu – próba odczytania palimpsestu
The post-war reconstruction of J. Mamlok’s Department Store in Wrocław – an attempt at the palimpsest decoding
Autorzy:
Kirschke, K.
Olesińska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Wrocław
powojenna odbudowa
dom handlowy J. Mamloka
palimpsest
post-war reconstruction
Mamlok department store
Opis:
Artykuł dotyczy specyfiki powojennej odbudowy ze zniszczeń obiektów komercyjnych znajdujących się na Starym Mieście we Wrocławiu. W wyniku II wojny światowej miasto zostało dotkliwie zniszczone, jednak zdołało uchronić czytelną strukturę urbanistyczną – sieć ulic i układ kwartałów. Przesądziło to o kierunku odbudowy nawiązującym do historycznej tradycji, zwłaszcza że było to zgodne z planem generalnego konserwatora zabytków Jana Zachwatowicza, zakładającym pełną rekonstrukcję budynków z przeznaczeniem na cele mieszkalne. W wyniku tej akcji zniknęła znaczna część z ponad stu nowoczesnych budowli handlowych wzniesionych na przełomie XIX i XX w. Dawny dom handlowy J. Mamloka, powstały w 1905 r. według projektu spółki Simon & Halfpaap, jest jednym z przykładów odbudowy połączonej ze zmianą funkcji, gdyż został w 1954 r. zaadaptowany na obiekt dydaktyczno-biurowy. Zacierając charakter komercyjny budowli, całkowicie zmieniono fasadę, upodabniając ją do wrocławskich kamienic doby baroku. Opóźniająca się realizacja projektu sprawiła, że dopiero w latach 80. XX w. główną elewację otynkowano „na gładko”, ograniczając detal do wykonania gzymsu cokołowego. Przed kilku laty budynek zmienił użytkownika i funkcjonuje jako hostel z gastronomią na parterze i w piwnicach. Wciąż można dostrzec stalową konstrukcję dawnego domu handlowego i najstarsze mury, na których został wzniesiony. Dziś można się zastanawiać, czy powojenne działania były świadomym zacieraniem starej, czy tworzeniem nowej warstwy palimpsestu miasta. Jednak z pewnością ten drobny element w skali miasta złożył się na budowę tożsamości jego dzisiejszych mieszkańców.
The article refers to the after the war rebuilding of the damage of commertial objects in the Old Town in Wrocław. The nature of Wroclaw, like other cities, is constantly changing, which depends on many factors and determines the identity of the inhabitants. As a result of World War II, the city was severely damaged, but managed to protect a clear urban structure – a network of streets and the layout quarters. This prejudged the direction of reconstruction referring to the historical tradition especially since it was in line with the plan of General Conservator of Monuments Jan Zachwatowicz, assuming a full reconstruction of buildings intended for residential purposes. As a result of this action a significant portion of more than a hundred modern commercial buildings erected in the late 19th and early 20th century has disappeared. The former trading house J. Mamlok, built in 1905, designed by Simon & Halfpaap, is one example of reconstruction combined with changes in the function. In 1954 it was adapted to the object of teaching and office. The facade of the commercial building was changed completely and was similar to Wrocław Baroque townhouses. Realisation of the project was completed in the 1980s when the main facade was plastered “smooth” delimiting detail to constructing the plinth moulding. A few years ago the building has changed its user and acts as a hostel with a restaurant and pub on the ground floor and basements. It is still possible to see the steel structure of the former department store and the oldest walls on which it was built. Today one may wonder whether post-war actions were deliberate blurring of the old and creating a new layer of palimpsest city. But certainly the history of this small element of the city, took part in creation of the identity of its contemporary inhabitants.
Źródło:
Architectus; 2016, 1 (45); 59-72
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies