Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kieliszewski, Przemysław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Próba przejścia do rynkowego modelu zarządzania publiczną instytucją kultury na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu
An Attempt to Adapt Management of a Public Institution of Culture to the Market Model as Exemplified by Teatr Muzyczny in Poznań
Autorzy:
Kieliszewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468656.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
zarządzanie kulturą
instytucje kultury
przemysły kultury
musical
polityka kulturalna
cultural management
institutions of culture
cultural industry
cultural policy
Opis:
Zmiana modelu zarządzania instytucją kultury – Teatrem Muzycznym w Poznaniu bazuje na założeniu, że nowoczesny musical zalicza się do przemysłów kultury, którymi w znacznej mierze kierują prawa rynku. Przemysły kultury, angażując ogromne rzesze widzów, mają znaczący wpływ na rozwój miast i mogą stanowić ważny element ich polityki kulturalnej. Przy czym ryzyko finansowe, podobnie jak w branży filmowej, jest niwelowane przez dotacje ze środków publicznych. Przekształcenie działającej w starych strukturach instytucji kultury w nowoczesny teatr muzyczny nie jest łatwe. Niestety nie jest wsparte właściwymi rozwiązaniami prawnymi w zakresie np. elastycznych kontraktów pracowniczych, posiada więc wrogów w postaci choćby związków zawodowych. Tym bardziej zmiana taka wymaga umiejętnego zarządzania. Winna zmierzać do dopasowania metod działania instytucji publicznej do warunków konkurencji rynkowej i zakładanych, spektakularnych efektów.
The change of the management model of a cultural institution, i.e. Teatr Muzyczny [Musical Theatre] in Poznań, stems from the assumption that the modern musical belongs to the realm of cultural industries, which, to a large degree are governed by the rules of the market. Engaging vast groups of spectators, cultural industries play a significant role in the process of town development, and can constitute an important element of their cultural policies. The example of Teatr Muzyczny „Roma” lets one conclude that in Poland this cultural industry sector has entered a path of dynamic development. Greatest musical productions, whose budgets run into millions of zlotys and are comparable to those in the film industry, can yield return, while public subsidies, similarly to the film sector, alleviate financial risk. Transformation of a cultural institution still operating within the old structural framework into a modern musical theatre is not an easy task. Unfortunately, the process lacks support in the form of appropriate legal solutions concerning flexible contracts of employment, and thus it is invariably opposed by various groups, e.g. trade unions. All this steps up managerial skill requirements even more. The process of transformation should be aimed at adjusting the methods of operation of a public institution to the conditions of market competition, as well as the expected results. To achieve this, a convenient location of the theatrical venue is necessary, as is modern infrastructure to provide technical effects able to arrest spectators, as well as a flexible team of talented, enthusiastic people determined to simultaneously pursue their own individual careers and follow the vision of the leader. The vision also opposes wasting public resources, as well as the potential of public institutions of culture, which, in their organisational aspect, have moved away in recent years from the rest of the dynamically developing competitive economy.
Źródło:
Prakseologia; 2015, 157/2; 271-301
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca międzysektorowa w finansowaniu przedsięwzięć kulturalnych na przykładzie Teatru Muzycznego w Poznaniu
Cross-Sector Collaboration in Financing Cultural Undertakings as Exemplified by Teatr Muzyczny in Poznań
Autorzy:
Kieliszewski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807222.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zarządzanie kulturą
instytucje kultury
współpraca międzysektorowa
finansowanie kultury
polityka kulturalna
cultural management
institutions of culture
cross-sector collaboration
financing of culture
cultural policy
Opis:
Współpraca międzysektorowa jest skutecznym sposobem budowania koalicji na rzecz finansowania przedsięwzięć kulturalnych. Można tak skonstatować, analizując działania publicznej instytucji kultury – Teatru Muzycznego w Poznaniu. Otwarcie na współpracę wynika również ze zmiany modelu zarządzania instytucją, która w swej działalności nie tylko zaczyna uwzględniać prawa rynku, ale wykorzystywać je na swoją korzyść. Staje się to nieuniknione z uwagi na finansalizację każdej niemal sfery życia oraz ograniczoną możliwość zwiększania dotacji ze środków publicznych. Przykład zorganizowania przez Teatr koncertu najwybitniejszego śpiewaka naszych czasów, Placido Domingo, pomimo posiadania przez instytucję zaledwie 10% wartości projektu, pokazuję siłę możliwości płynącą z podejmowania współpracy z podmiotami, w tym również z innych sektorów gospodarki. Przy tak skomplikowanym przedsięwzięciu jest ona wskazana, a wręcz nieodzowna z uwagi na uzupełniające się kompetencje, cechy i właściwości działania organizacji w różnych sektorach gospodarki (instytucja publiczna, firma, stowarzyszenie), które wpływają na uzyskiwany efekt synergii. Przykładową cechę stanowi zdolność do podejmowania dużego ryzyka finansowego, charakterystyczna dla podmiotów gospodarczych, a które jedynie w ograniczonym zakresie może podjąć instytucja publiczna, bazująca na dotacji z budżetu samorządu. Jednak dotacja publiczna stabilizuje projekt, podobnie jak obecność w projekcie instytucji publicznych skłania do współpracy podmioty z sektora prywatnego. W wielu zakresach publiczna instytucja kultury może się wiele nauczyć od partnerów biznesowych i społecznych. Przykładem tego jest też wykorzystanie crowdfundingu w celu wydania przez Teatr płyty CD z musicalu Jekyll&Hyde. Priorytet współpracy międzysektorowej oraz korzystania z rozwiązań stosowanych w innych sektorach stanowi również asumpt do lepszego wykorzystania potencjału publicznych instytucji kultury, które po 1989 roku nie potrafiły uwzględnić w odpowiednim wymiarze zmian ustrojowych, społecznych i gospodarczych.
Cross-sector collaboration is an effective way of building coalitions to promote financing cultural undertakings. Such is the conclusion one could draw having analysed the operation of a public institution of culture, i.e. Teatr Muzyczny in Poznań. A change in the institution’s management model not only brought openness to collaboration in its operation, but also made the theatre begin to take market considerations into account, and even use them to its advantage. As financialization of almost every sphere of life continues, and possibilities to increase public subsidies remain limited, such attitude becomes unavoidable. The example of concert by the most outstanding singer of our time, Placido Domingo, which was organised by the Teatr, even though the resources held by the institution only accounted for 10% of the project value, shows the potential inherent in collaboration with different entities, incl. ones from other sectors of economy. In case of an undertaking of such complexity, it is advisable, nay indispensable. Complementary competences, qualities and properties associated with operation of various organisations (a public institution, a company, an association) in different sectors of economy, exert influence upon the synergy effect acquired. One such model quality is the ability to take substantial financial risk, which is typical of economic entities, and which can be taken only to a limited degree by a public institution reliant on subsidies from the self-government budget. However, a public subsidy stabilises a project, just like presence of public institutions on a project becomes a stimulus for private sector entities to join. In a number of ways, a public institution of culture can learn a lot from business and social partners. The use of crowdfunding for the purpose of producing a CD of Jekyll & Hyde musical by the Teatr is also an example of this phenomenon. Priority given to cross-sector collaboration and to adopting solutions employed in other sectors is also an impulse to put to good use the potential of public institutions of culture, which, after the 1989 system change, have not been able to adequately take political, social, and economic changes into account.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 137-151
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje publiczne i dyplomacja kulturalna. Potencjały i wyzwania
Public Institutions and Cultural Diplomacy. Possibilities and Challenges
Autorzy:
Kieliszewski, Przemysław
Poprawski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904415.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
dyplomacja kulturalna
sektor publiczny
polityka kulturalna
kultura polska
marka polska
cultural diplomacy
public sector
cultural policy
Polish culture
Polish brand
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie najbardziej istotnych problemów i niespójności, względnie potencjałów i wyzwań polskiej dyplomacji kulturalnej. Jest ona jednym z kluczowych narzędzi polityki państwa, czymś więcej niż tylko promocją polskiej kultury. To w kulturze odnajdujemy najlepszy nośnik szeroko akceptowanych, integrujących wartości ludzkich, środki służące do zrozumienia innych. Kultura skupia aspekty życia, którym przypisujemy szczególną wartość i trwałość, których znaczenia poszukujemy. Kultura symboliczna stwarza narracje pozwalające eksponować silne strony naszego państwa i społeczeństwa, uniwersalność, ale i odmienność postaw, hierarchii wartości. Przestrzeń problemów kultury jest zatem poligonem polityk tożsamości i ich kształtowania, stanowi oczywiste krytyczne forum negocjacji i komunikowania wartości. Przedstawiane w artykule krytyczne wnioski i racjonalizacje dotyczące praktyk sektora publicznego w zakresie polskiej dyplomacji kulturalnej oparte są na jednym z pierwszych badań jakościowych w tej dziedzinie przeprowadzonych wśród ekspertów i praktyków, artystów i menadżerów kultury. Zachęca ono do kolejnych działań zmierzających do stworzenia i stałego korzystania z systemowych rozwiązań przy ocenianiu działalności instytucji publicznych odpowiedzialnych za kształtowanie wizerunku Polski poza jej granicami. Określenie deficytów i potencjału tej złożonej dziedziny, jaką jest promocja kultury polskiej i marki polskiej za granicą, są pierwszym krokiem na tej drodze.
The article describes problems and inconsistencies as well as possibilities and challenges of Polish cultural diplomacy. Cultural diplomacy is much more than just a promotion of culture; it is one of the key state policy tools. Culture constitutes the best medium of broader, integrative human values and a means of understanding others. It encompasses the most valuable, lasting and meaningful aspects of our lives. The symbolic culture formulates narrations which allow us to present the best characteristics of our nations and societies, universal behaviours or different attitudes, varied hierarchies of values. Culture is a laboratory of identity policies and their construction, a critical forum for negotiations and communication of values. Critical remarks and rationalizations presented in the paper concern operations in the domain of cultural diplomacy in the Polish public sector. The article is based on one of the first qualitative studies in the field, prepared by experts, practitioners, artists and cultural managers. The authors encourage to undertake new activities in order to supply and apply systemic and transparent solutions for evaluation of public institutions which promote Polish culture abroad. Defining deficits and potentials of a complex domain that is the promotion of Polish culture and the Polish brand is only the first step.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2009, 3(9); 19-32
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies