Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kashchuk, Oleksandr" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Powołanie człowieka do szczęścia w nauczaniu Grzegorza Wielkiego
    The Vocation of Man to Happiness in the Teaching of Gregory the Great
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613357.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    powołanie
    szczęście
    Grzegorz Wielki
    Moralia in Job
    Vocation
    Happiness
    Gregory the Great
    Opis:
    The article discusses a ąuestion of the celestial happiness as a certain State, into which, according to the teaching of Gregory the Great, the human being was called by God and which was given to him/her as a gift. From the beginning of his/her existence, the human enjoyed the happiness of paradise and could achieve, in futurę, the higher State of happiness, which was the celestial happiness, on the condition that he/she will be obedient to God’s commandment. However, the human did not observe obedience towards God and not only did the human not achieve the higher State of happiness, but also lost the happiness of paradise. The human being, on his/ her own, could not regain the possibility of achievement of celestial happiness. The necessary condition was God’s action. Creator did not change the divine plan towards the human being and still desired him/her to be happy. God accepted the human body and redeemed humanity. God restored the human being not only to the former glory of paradise, but also opened access to heaven, i. e., to the State of the highest happiness. The human person should advance spiritually during the earthly life to become apt to accept the gift of the eternal happiness.
    W opracowaniu
    Źródło:
    Vox Patrum; 2008, 52, 1; 411-424
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea pentarchii jako rękojmia jedności Kościoła w dobie ikonoklazmu. Stanowisko Teodora Studyty
    The idea of pentarchy as the guarantee of Church unity during iconoclastic period. The position of st. Theodore of Studium
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613377.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pentarchia
    Teodora Studyty
    okres ikonoklazmu
    pentarchy
    Theodore of Studium
    iconoclastic period
    Opis:
    From the first half of the eighth century until the mid-ninth century the Church of Constantinople struggled with heretical iconoclast movement. During the period of iconoclasm, St. Theodore of Studium (759-826) stood at the side of the defenders of the cult of images. He was a great thinker and abbot of the Studium monastery near Constantinople. One of the main themes he discussed was an independant status of Church from secular power, which frequently intervened in issues relating to faith and morals. St. Theodore of Studium wanted to prove that the Church dogmas and rules derive not from emperors, but bishops. In this context, his idea resembles the concept of pentarchy. According to St. Theodore, the guarantee of orthodoxy, which is the basis for the unity of the universal Church, is rooted in ecclesial body of pentarchy. Decisions about divine and celestial dogmas are entrusted to five patriarchs, who should be characterized by unanimity to reach a joint decision at the universal council. All of them together have the highest position in the Church and their consent is necessary for recognition of the ecumenical council. Among the five patriarchs the privileged position has the patriarch of Rome, without whom no ecumenical council can be called. The Roman Church is the reference point and stands at the center of the unity of Church. St. Theodore of Studium considered the primacy of the bishop of Rome not in isolation from other patriarchates but in orbit of the entire Church.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 58; 201-220
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posiadanie cnót jako przedsmak niebiańskiego życia w nauczaniu Grzegorza Wielkiego
    The possession of virtues as foretaste of the celestial life in the teaching of st. Gregory the Great
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611864.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Grzegorz Wielki
    cnoty
    Gregory the Great
    virtues
    Opis:
    The article discusses a question of the interrelation between the possession of virtues and participation in the reality of the celestial life according to the teaching of St. Gregory the Great. St. Gregory teaches that virtues are the spiritual goods, by means of which a human being acquires the spiritual unity with God. Lasting in the spiritual unity with God causes that a human being, already in the earthly life, participates in the reality of the celestial life. Gregory the Great esteems this state as the celestial and happy life.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 57; 263-275
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The attitude of the pro-Arian bishops towards the emperor in the period of reception of the Nicene Christology (325-381)
    Stanowisko biskupów proariańskich wobec cesarza w dobie recepcji chrystologii nicejskiej (325-381)
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612532.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół
    cesarz
    państwo
    sobór
    synod
    credo
    polityka
    Church
    Emperor
    state
    council
    creed
    politics
    Opis:
    Sobór Nicejski nie położył kresu kontrowersji ariańskiej. Po soborze nastąpił długi okres walki o recepcję chrystologii nicejskiej. Kontrowersja stała się przedmiotem zainteresowania cesarza, ponieważ postrzegano ją jako zagrożenie dla jedności cesarstwa. Z tego powodu zwyczaj ingerowania cesarza w sprawy kościelne stawał się coraz częstszy i nawet dotyczył nauki Kościoła. Taka sytuacja wywołała reakcję biskupów i stała się okazją do określenia roli cesarza w Kościele. W IV w. istniały dwa główne stanowiska w tej kwestii – biskupów proariańskich i antyariańskich. Głównym celem artykułu było ukazanie stanowiska biskupów proariańskich wobec cesarza. Analiza źródeł historycznych i literatury wykazała, że ich postawa wobec cesarza nie była ani bezwzględnym podporządkowaniem się ani całkowitą niezależnością. Ich model stosunków między Kościołem a państwem został zainspirowany przez Euzebiusza z Cezarei, który przeniósł na grunt chrześcijański antyczną, hellenistyczną teorię polityczną oraz hebrajską koncepcję władcy. W kontekście antycznych idei cesarz jako żywe prawo posiadał szczególną rolę w Kościele. Przejawiała się ona szczególnie na synodach. Biskupi proariańscy dopuścili cesarza do interweniowania nawet w sferę kościelnej doktryny. Ich postawa wobec cesarza znacznie różniła się od modelu wypracowanego w dobie przednicejskiej. Z drugiej jednak strony biskupi proariańscy starali się dochować wierności Tradycji Kościoła. Z tego powodu nie mogli uznać cesarza za jego głowę. Zakończenie kontrowersji ariańskiej nie uwolniło Kościoła od zależności od cesarza. Kościół Wschodni w okresie recepcji Credo Nicejskiego został niejako zaprogramowany pod kątem uzależnienia od cesarza. W ten sposób postawa proariańskich biskupów legła u podstaw przyszłego bizantyńskiego cezaropapizmu.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 137-155
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
    A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Maksym Wyznawca
    człowiek
    dynamizm
    ruch
    Bóg
    dusza
    umysł
    rozum
    duch
    ciało
    przebóstwienie
    antropologia
    namiętność
    St. Maximus the Confessor
    human being
    dynamism
    movement
    God
    soul
    mind
    reason
    spirit
    body
    deification
    anthropology
    passion
    Opis:
    In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktywność cesarza w kontekście sporów chrystologicznych w Bizancjum w VII wieku
    The activity of the emperor in the context of the christological controversy in Byzantium of the seventh century
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611892.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    cesarz
    Kościół
    ideologia
    władza
    monoteletyzm
    emperor
    Church
    ideology
    authority
    monotheletism
    Opis:
    In the quest of theological agreement in Byzantium in the seventh century Emperors played a leading role. The rulers were promoters of the theological discussions and promulgated documents concerning a Christian doctrine obliging all over the Empire. That would lead to a compromise between supporters of both Monophysitism and Chalcedon. The aim of theological compromise was to achieve peace in the Empire in the face of danger. When the necessity for reconciliation with the Monophysites ceased to be valid, Emperor Constantine IV convened the Council in Constantinople, which condemned the adherents of Monotheletism. Emperors had a solid ideological basis for their activities. Emperor was treated as a person with religious authority entitled to intervene in the affairs of the Church, even in matters of faith. His concern for the state included not only the secular affairs, but also religious. Religion is subordinated to state authority. Such ideological contents were supported by majority of the hierarchs of the Byzantine Church in the seventh century. The ideology of the special character of the person of the Emperor was especially alive in Byzantium during various crises.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 66; 411-428
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Holy Scripture in the monothelite controversy. The Standpoint of Maximus the Confessor
    Pismo Święte w kontrowersji monoteleckiej. Stanowisko Maksyma Wyznawcy
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613084.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pismo Święte
    monoteletyzm
    Maksym Wyznawca
    argumentacja skrypturystyczna
    Holy Scripture
    monotheletism
    Maximus Confessor
    scriptural argumentation
    Opis:
    Stanowisko Maksyma Wyznawcy wobec Pisma Świętego w sporze z monoteletyzmem polega na tym, że chociaż Maksym zachęca do wydobycia z Pisma treści duchowych i w kwestiach duchowych stosuje głęboką interpretację alegoryczną, to jednak w polemice z monoteletyzmem stosuje w przeważającej mierze literalną interpretację Nowego Testamentu. Ponieważ chodziło o kwestie chrystologiczne, to bardzo ważną rolę odgrywały teksty Nowego Testamentu. Zdarzają się jednak nieliczne przypadki alegorycznej i typologicznej interpretacji poszczególnych fragmentów. Oparcie się na dosłownej interpretacji może świadczyć o tym, że Maksym trzymając się litery tekstu unikał manipulowania tekstem natchnionym, gdyż alegoria proponuje różne wersje interpretacji. Argumentacja biblijna nie jest jednak wystarczająca w refleksji teologicznej, ponieważ wymaga dodatkowej refleksji i weryfikacji. Dlatego Pismo jest interpretowane w duchu nauczania Ojców i soborów z uwzględnieniem także spuścizny filozoficznej i nie może zostać izolowane jako jedyny autorytet wiary. Jeśli zaś Ojcowie i sobory nie mogą udzielić odpowiedzi w zaistniałej sytuacji, to interpretacja Pisma powinna być skonfrontowana z nauczaniem Stolicy Piotrowej.
    The position of Maximus the Confessor concerning the biblical argumentation in the dispute with Monotheletism consists in applying predominantly the literal approach to the interpretation of the New Testament. Since it was a Christological question, the New Testament played a substantial role. However, there are several instances of where Maximus applies allegorical and typological mode of interpreting the particular passages. Preferring the literal mode of interpretation may signify that Maximus sticking to the letter of the text avoided manipulating the inspired text with many variations in interpretation. Biblical argument is not sufficient on its own to be persuasive in theological discussion, therefore it requires additional support and explanation. That is why Scripture is not thought of as the sole authority for Christian faith. It is interpreted by Maximus with taking into account not only the teaching of the Fathers and the Councils but also the philosophical heritage. If the Fathers and Councils can not answer to the current theological question, the interpretation of Scripture should be collated with the teaching of the Holy See.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 465-477
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Logos-sarx christology and the sixth-century miaenergism
    Chrystologia logos-sarx a monoenergizm VI wieku
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613269.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Chrystus
    Słowo
    Logos-sarx
    monoenergizm
    bóstwo
    człowieczeństwo
    natura
    umysł
    wola
    działanie
    Christ
    Logos
    Miaenergetism
    divinity
    humanity
    nature
    mind
    volition
    will
    operation
    Opis:
    Artykuł omawia kwestię zależności między monoenergizmem jako poglądem głoszącym, że w Chrystusie działa tylko natura boska, a chrystologią typu Logos-sarx. Celem artykułu jest udowodnienie, że monoenergizm był zależny od chrystologii skoncentrowanej na Bóstwie wcielonego Chrystusa. Logos został uznany za zasadę działającą, nawet jeśli chodzi o ludzką naturę Chrystusa, tak że ludzka wola i działanie Chrystusa były umniejszane wobec Logosu. Ten model chrystologii był rozwijany szczególnie od II wieku w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Atanazego Aleksandryjskiego i Apolinarego z Laodycei; następnie był kontynuowany przez Cyryla Aleksandryjskiego i Sewera z Antiochii; chrystologia tego typu miała wpływ na Leoncjusza z Bizancjum i Teodora z Faran. Monoenergizm w VI, a następnie w VII w. rozwijał się więc na gruncie chrystologii typu Logos-sarx, chociaż uznawał chalcedoński diofyzytyzm.
    The article discusses the question of the relation between the sixth-century Miaenergism, which is the idea of Christ having one divine-human operation, and the Logos-sarx type of Christology. The purpose of the article is to argue that the Miaenergism was dependent on the Christology centered on the divinity of incarnate Christ. The Logos was acknowledged as the active principle even of Christ’s humanity, so that the human volition and operation of Christ was neglected in favor of the Logos. This model of Christology was being developed especially from the second century in the writings of Clemens of Alexandria, Origen, Athanasius of Alexandria and Apollinarius of Laodicea; then it was continued by Cyril of Alexandria and Severus of Antioch; it also influenced Leontius of Byzantium and Theodore of Pharan. The Miaenergism of the sixth and then of the seventh century was being developed on a ground of the Logos-sarx type of Christology, although it acknowledged the Dyophysitism of Chalcedon.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 67; 197-223
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sofroniusz, mnich palestyński, wobec monoenergizmu. Napięcie między precyzją a dwuznacznością
    Sophronius, a monk of Palestine, and miaenergism. The tension between exactness and ambiguity
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613102.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Sofroniusz z Jerozolimy
    Sergiusz z Konstantynopola
    monoenergizm
    monoteletyzm
    Kościół
    Sophronius of Jerusalem
    Sergius of Constantinople
    Miaenergism
    Miatheletism
    Church
    Opis:
    The scholars who examined the Miaenergist confrontation focused their attention on the different aspects of the controversy. The purpose of the article is to understand whether the sociocultural matter could also be covered in confrontation between Sophronius of Jerusalem and Sergius of Constantinople. Sophronius’ views were formed in the circle of the Palestinian monasticism, which was strongly loyal to the verbal confession of two-nature Chalcedonian Christology. Accordingly, he expressed his protest against the statement on one operation in Christ. In response, Sergius of Constantinople developed his tactics in order to defend the stance of the Church and Court of Constantinople. As a result, a significant tension between the both Patriarchs arose.
    Autorzy, którzy badali spór wokół chrystologicznej doktryny monoenergetyzmu, zwrócili uwagę na różne aspekty kontrowersji. Celem artykułu jest zrozumienie czy kwestia społeczno-kulturowa może być również przedmiotem konfrontacji między Sofroniuszem z Jerozolimy a Sergiuszem z Konstantynopola. Poglądy Sofroniusza zostały uformowane w tradycji monastycyzmu palestyńskiego, który był wierny wobec dosłownego wyznania chalcedońskiej chrystologii dwóch natur. W związku z tym wyraził on swój protest przeciwko stwierdzeniu o jednym działaniu w Chrystusie. W odpowiedzi Sergiusz z Konstantynopola opracował swoją taktykę, aby bronić stanowiska Konstantynopolitańskiego Kościoła i rządu. W konsekwencji powstało napięcie między dwoma patriarchami. Artykuł analizuje szczególy konfrontacji..
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 259-280
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The promotion of miaenergism as a challenge to identity of non-Chalcedonian christianity
    Propagowanie monoenergizmu jako wyzwanie dla tożsamości niechalcedońskiego chrześcijaństwa
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612159.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    monoenergizm
    monofizytyzm
    Chalcedon
    Kościół
    tożsamość
    chrześcijaństwo
    Miaenergism
    Miaphysitism
    Church
    identity
    Christianity
    Opis:
    Artykuł omawia kwestię zależności między propagowaniem przez cesarza Herakliusza (610-641) chrystologicznej doktryny monoenergizmu a jej wpływem na poczucie religijnej tożsamości chrześcijan niechalcedońskich. Celem artykułu jest ukazanie, że propagowanie monoenergizmu zostało odebrane przez chrześcijan-monofizytów jako wyzwanie dla ich religijnej tożsamości ukształtowanej w okresie po Soborze Chalcedońskim (451) na podstawie odrzucenia Chalcedonu, bezwzględnej wierności nauce swoich Patriarchów oraz trzymania się terminologii chrystologicznej Cyryla z Aleksandrii. Propagowanie monenergizmu stało się bodźcem do krystalizacji poczucia tożsamości religijnej u chrześcijan-monofizytów, które silnie rzutowało na poczucie tożsamości politycznej, wrogiej wobec rządu bizantyńskiego.
    The article discusses the question of interrelation between the promotion of Miaenergism and its influence on the sense of religious identity of non-Chalcedonian Christians. The purpose of the article if to point that the promotion of Miaenergism was perceived by Miaphysites as an challenge for their religious identity formed in the period after the Council of Chalcedon (451) on the basis of refutation of Chalcedon, absolute loyalty to the teachings of their Patriarchs, especially to Christological notions of Cyril of Alexandria. The promotion of Miaenergism became the stimulus that caused the crystallization of a sense of religious identity of the Miaphysites. The promotion of Miaenergism strongly influenced a sense of the Miaphysite political identity, opposite to Byzantine government.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 69; 257-283
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pope Honorius (625–638) – a Pacifist or a Doctrinal Arbiter?
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032057.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Pope Honorius
    Sophronius of Jerusalem
    Sergius of Constantinople
    Monenergism
    Monothelitism
    operation
    will
    Church
    Ekthesis
    doctrine
    Christology
    Opis:
    The purpose of this article is to analyze the standpoint of Pope Honorius (625–638) at the early stage of the controversy over operation in Christ. Patriarch Sophronius (633/634–638) expressed his protest against the statement on one operation in Christ after it had been officially expressed in the Alexandrian Pact of unity in 633. The Pact was supported by both Sergius of Constantinople (610–638) and Emperor Heraclius (610–641). Patriarch Sergius developed his tactics in order to defend the stance of both the Church of Constantinople and the Emperor. As a result, a significant tension between both Patriarchs arose. After the confrontation between Sophronius of Jerusalem and Sergius of Constantinople, Pope Honorius (625–638) was concerned with the matter of operation in Christ. He maintained the standpoint of Sergius and became one of the implicit initiators of the Ekthesis issued by Emperor Heraclius.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2020, 10; 321-335
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Early Christians in the Face of Epidemics
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027794.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    epidemics
    pestilence
    Christianity
    early Church
    charity
    consolation
    Opis:
    The purpose of the article is to present the reaction of the early Christians to the emergence and the spread of the great epidemics. During the early Christian ages (2nd–3rd centuries) different plagues devastated people of the Roman Empire. Christianity has already prepared some modes of activity to deal with epidemics. These were both ideological and practical means. The main conclusion is that the pestilences during which Christians might show their moral principles, the special manner of life, and activity were one of the reasons to explain conversion to Christianity.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2021, 11; 611-622
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies