Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kamusella, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
BETWEEN CIVIC AND ETHNIC NATIONALISM
Між громадським та етнічним націоналізмом
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
civic vs ethnic nationalism dichotomy, civic nationalism, discourse analysis, ethnic nationalism, typology of nationalisms
дихотомія громадянського проти етнічного націоналізму, громадянський націоналізм, аналіз дискурсу, етнічний націоналізм, типологія націоналізму
Opis:
У статті досліджується виникнення та використання ідеї дихотомії між громадянським та етнічним націоналізмом. Виходячи з наступного аналізу, пропонується теза про те, що громадянський націоналізм також має етнічний характер. Це призводить до висновку, що громадянський націоналізм варто розглядати як підкатегорію етнічного націоналізму. Це дещо зменшує ефективність використання дихотомії як евристичного інструменту аналізу, однак варто враховувати властиві їй обмеження. Вкорінений характер дихотомії громадянського проти етнічного націоналізму нині настільки сильний, що не дозволяє нам бачити очевидне. Під «очевидним» розуміється нормативний характер обох понять. Той факт, що більшість дослідників все ще вважають етнічний націоналізм «поганим», а громадянський – «хорошим», призводить до ігнорування критичного мислення, внаслідок чого, у кращому випадку отримуємо необ’єктивний аналіз. Досить часто громадянський націоналізм сприймається як показник демократії та стабільності, а етнічний націоналізм – конфлікту та хаосу.
The article examines the emergence and use of the idea of dichotomy between civil and ethnic nationalism. Based on the following analysis, the suggestion is made that civilian nationalism also has an ethnic character. This leads to the conclusion that civilian nationalism should be considered as a subcategory of ethnic nationalism. This somewhat reduces the effectiveness of using dichotomy as aheuristic analysis tool, but one must take into account the inherent limitations. The rooted nature of civil dichotomy against ethnic nationalism is so strong today that it does not allow us to see the obvious. Under “obvious” it is meant the normative nature of both concepts. The fact that most researchers still consider ethnic nationalism “bad” and civilian “good” leads to a neglect of critical thinking, as the result of which, at best, we get a biased analysis. Quite often civilian nationalism is perceived as an indicator of democracy and stability, and ethnic nationalism is of conflict and chaos.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2017, 4; 34-49
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BOOK REVIEWS Philologists: Scholars or Politicians? David L. Hoyt and Karen Oslund, (eds.), The Study of Language and the Politics of Community in Global Context
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929655.pdf
Data publikacji:
2010-10-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
Africa
China
France
Germany
history of philology
Japan
language politics
Scandinavia
Źródło:
Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 327-333
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A language that forgot itself (Essay on the curious non-existence of German as a recognized minority language in today’s Poland)
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677943.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ethnolinguistic nationalism
German speech community in post-1945 Poland
minority language rights
Upper Silesia
Opis:
This essay draws on my almost three decades worth of research on the multiethnic and multilingual history of Upper Silesia during the last two centuries, when various ethnolinguistic nationalisms have radically altered the ethnic, political, demographic and linguistic shape of the region. I focus on the German minority that was recognized in Poland in the early 1990s. This recognition was extended to the German language. However, though in official statistics there are hundreds of schools with German, and bilingual signage amply dots the Upper Silesian landscape, neither in the region nor elsewhere in Poland is there a single, however small, locality where German would be the language of everyday communication. With this essay I attempt to explicate this irony of official recognition on the one hand, and the tacitly enforced non-existence on the ground, on the other hand.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2014, 45; 1-25
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nations in the bubble of social reality: language and all that
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678352.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
concept of nation
Dunbar’s number
epistemic objectivity / subjectivity
intangibility of social facts
objective / subjective existence of nation
ontological objectivity / subjectivity
semiosphere
social reality
tacit knowledge
Opis:
Nations in the bubble of social reality: language and all that In the last century and a half scholars from different disciplines began to distinguish between material reality (the universe), the biosphere, and social reality (the semiosphere), as three important heuristic categories. In the latter half of the 20th century, the philosophers John L. Austin and John Searle proposed that language and its use enable humans to generate social reality. They also analyzed the mechanisms of the process. From another perspective, the evolutionary anthropologist Robin Dunbar offered an explanation of how language was selected in the process of human evolution, and argued that its primary function is group-building, that is, the generation of social cohesion. Drawing on these insights, the article proposes that the dilemma of whether nations exist objectively or are subjective entities can be resolved by analyzing this problem in the light of Searle’s distinction between ontological objectivity / subjectivity and epistemic objectivity / subjectivity. Narody w koronie rzeczywistości społecznej widziane z perspektywy językaOd półtora stulecia badacze z zakresu różnych dyscyplin zaczęli wyraźnie rozróżniać pomiędzy rzeczywistością materialną (tj. wszechświatem, ogółem bytów materialnych), biosferą oraz rzeczywistością społeczną (semiosferą), jako powiązanymi ze sobą trzema kategoriami analizy heurystycznej. W drugiej połowie XX stulecia filozofowie języka John L. Austin i John Searle dali tezę, iż to język oraz jego użycie pozwala ludziom generować rzeczywistość społeczną. Obydwaj również badali mechanizmy rządzące tym procesem generacji. Z kolei psycholog ewolucyjny Robin Dunbar przedstawił model wyjaśniający, jak język (tzn. biologiczna zdolność językowa) został wyselekcjonowany w procesie ewolucji. Na tej podstawie postawił on tezę, iż prymarną funkcją języka jest umożliwianie budowania grup ludzkich, czyli innymi słowy, generowanie potrzebnej ku temu spójności społecznej. Korzystając z powyżej wymienionych ustaleń, artykuł proponuje nowe podejście do szeroko dyskutowanej kwestii czy narody istnieją obiektywnie lub są subiektywnymi bytami, analizując to zagadnienie w świetle zaproponowanego przez J. Searle’a rozróżnienia pomiędzy ontyczną obiektywnością/subiektywnością a epistemiczną obiektywnością/subiektywnością.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2016, 48
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
de-ethnicization
hybrid war
language politics
monocentric languages
non-Russian Russophones
pluricentric languages, Russian language
Russophone states
Russo-Ukrainian war
state varieties of Russian
Opis:
Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jewess Hana, or Antisemitism in the Soviet Bloc
Żydówka Hana, albo antysemityzm w bloku sowieckim
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367506.pdf
Data publikacji:
2021-05-18
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
The article is devoted to the first novel of the Sorbian writer Jurij Koch entitled Židowka Hana [The Jewess Hana], published in 1963. Curiously, it contains in its title the ethnonym “Jewess,” which breached the antisemitic line then adopted across the Soviet bloc. Perhaps, this ideological transgression explains why this novel was not translated into German or the bloc’s other languages during the communist period. Sorbian-language novels were (and still are) few and apart, so the East German authorities, for the sake of the official promotion of minority cultures, supported thetranslation of them into German and other “socialist languages.” But not in this case. The important work languished half-forgotten in its Upper Sorbian original and in the 1966 Lower Sorbian translation. Only three decades after the fall of communism and the reunification of Germany, the author prepared and successfully published the German-language version of this novel in 2020.
Artykuł ten poświęcony jest pierwszej powieści łużyckiego pisarza Jurija Kocha, o tytule Żydówka Hana, opublikowanej w 1963 roku. Co ciekawe, w tytule książki znalazł się etnonim „Żydówka”, co godziło w antysemicką linię przyjętą wówczas w całym bloku sowieckim. Być może ta ideologiczna transgresja wyjaśnia, dlaczego powieść ta nie została przetłumaczona na język niemiecki, ani na inne języki bloku sowieckiego w okresie komunizmu. Powieści w języku łużyckim były (i nadal są) nieliczne, dlatego władze NRD, ze względu na oficjalną promocję kultur mniejszościowych, wspierały tłumaczenie ich na niemiecki i inne „języki socjalistyczne”. Lecz nie w tym przypadku. To ważne dzieło stało się na wpół zapomniane w górnołużyckim oryginale i przekładzie z 1966 roku na dolnołużycki. Dopiero trzy dekady po upadku komunizmu i zjednoczeniu Niemiec autor przygotował i opublikował w 2020 roku niemieckojęzyczną wersję tej powieści.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 261-271
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Xenophobia and anti-Semitism in the Concept of Polish Literature
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913001.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
anti-Romism (anti-Tsiganism)
anti-Semitism
Polish literature
xenophobia
Opis:
In today’s Central Europe ethnolinguistic nationalism is the region’s standard normative ideology of statehood creation, legitimation and maintenance. This ideology proposes that in spatial terms, the area of the use of national language X should overlap with the territory of nation-state X, in which all members of nation X should reside. In terms of cultural policy, this means that only works written by “indubitable” members of nation X in language X can be seen as belonging to culture X. This self-limiting pattern of ethnolinguistic “purity” (homogeneity) excluded from 20th century Polish literature much of traditional Polish-Lithuanian culture and numerous authors writing in other post-Polish-Lithuanian languages than Polish. Democratization that followed the fall of communism in 1989 partly transcended this ethnolinguistic exclusion, but the old national policy has been back since 2015.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 17, 1; 1-18
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yiddish, or Jewish German? The Holocaust, the Goethe-Institut, and Germany’s Neglected Obligation to Peace and the Common European Cultural Heritage
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040221.pdf
Data publikacji:
2021-09-13
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Europe
Goethe-Institut
Holocaust remembrance
Katastrofe
Yiddish
Opis:
The vast majority of Holocaust victims and survivors were Ashkenazim. Their main language was Yiddish. Yiddish is very close to German, the main difference being that the former is written in Hebrew letters, while the latter in Latin ones. Postwar Europe’s moral foundation is Holocaust remembrance. But this remembrance to be effective, it must be active in the absence of Holocaust survivors. A way to ensure that could be the novel school and university subject of Yiddish for reading purposes. As a result, researchers and interested Europeans would start reading documents and books in Yiddish again. Germany’s premiere cultural organization, Goethe-Institut, is uniquely well-placed and morally obligated to facilitate the relaunch, popularization and cultivation of the skill to read Yiddish-language sources and publications for both the sake of research and for pleasure.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 18, 2; 1-18
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book Reviews: After Serbo-Croatian: The Narcissism of Small Difference1 Snježana Kordić. Jezik i nacjonalizam
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929639.pdf
Data publikacji:
2010-10-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
Croatian
kroatistik
language politics
nationalism
Serbo-Croatian
Źródło:
Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 335-340
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid war: real casualties in Ukraine
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678192.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ethnolinguistic nationalism
hybrid war
Russo-Ukrainian war
Russia
Ukraine
Opis:
Hybrid war: real casualties in UkraineThe Russo-Ukrainian war that broke out in 2014 in the wake of Russia’s annexation of Crimea continues to be all too rarely noticed in the West. Observers comment widely on the novel ‘hybrid’ character of warfare as developed and trialed by the Kremlin worldwide during the recent years, but pay scant attention to the Russian ‘training ground’ in eastern Ukraine. The article probes into the realities of the ongoing RussoUkrainian war, alongside the ideological underpinnings of the Kremlin’s intervention and Ukraine’s response to this attack. It appears that the Russian government adopted ethnolinguistic nationalism, typical of Central Europe, namely, that all Russian-speakers constitute the Russian nation, especially if their communities compactly inhabit areas directly bordering on the Russian Federation. Wojna hybrydowa: Prawdziwe ofiary wojny rosyjsko-ukraińskiejWojna rosyjsko-ukraińska, która wybuchła w 2014 r. w następstwie aneksji Krymu przez Rosję, jest nadal zbyt rzadko zauważana na Zachodzie. Obserwatorzy szeroko komentują „hybrydowy” charakter działań wojennych, wypracowywanych i wypróbowywanych przez Kreml po całym świecie w ciągu ostatnich lat, lecz nie zwracają uwagi na rosyjski „poligon doświadczalny” we wschodniej Ukrainie. Artykuł analizuje realia toczącej się tam wojny rosyjsko-ukraińskiej, jak i ideologiczne założenia interwencji militarnej Kremla oraz reakcję Ukrainy na tenże atak ze strony Rosji. Wydaje się, że rosyjski rząd przyjął jako uzasadnienie etnolingwistyczny nacjonalizm (typowy dla Europy Środkowej), a mianowicie, że wszystkie osoby rosyjskojęzyczne to członkowie narodu rosyjskiego, zwłaszcza jeśli ich społeczności zamieszkują tereny bezpośrednio graniczące z obszarem Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History of the Normative Opposition of “Language versus Dialect”: From Its Graeco-Latin Origin to Central Europe’s Ethnolinguistic Nation-States
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Language
dialect
a value-free
Immanuel Kant
classical Greek
classical Latin
renaissance
Latin
ethnic group
Central Europe
Opis:
The History of the Normative Opposition of “Language versus Dialect”: From Its Graeco-Latin Origin to Central Europe’s Ethnolinguistic Nation-StatesThe concept of “a language” (Einzelsprache, that is, one of many extant languages) and its opposition to “dialect” (considered as a “non-language,” and thus subjugable to an already recognized language merely as “its” dialect) is the way people tend to think about languages in the West today. It appears to be a value-free, self-evident conception of the linguistic position. So much so that the concept of “language” was included neither in Immanuel Kant’s system of categories, nor in the authoritative Geschichtliche Grundbegriffe: Historisches Lexikon zur politisch sozialen Sprache in Deutschland. This paper sketches the rise of the “dialect vs language” opposition in classical Greek, its transposition onto classical Latin, and its transfer, through medieval and renaissance Latin, to the early modern period. On the way, the Greek and Latin terms for “language” (and also for “dialect”) sometimes functioned as synonyms for peoples (that is, ethnic groups), which – importantly – contributed to the rise of the normative equation of language with nation in the early nineteenth century. It was the beginning of the ethnolinguistic kind of nationalism that prevails to this day in Central Europe. Dzieje normatywnej dychotomii języka i dialektu: Od greko-łacińskich źródeł po państwa etnicznojęzykowe Europy ŚrodkowejPojęcie języka jako jednego z wielu (Einzelsprache) stawiane w diametralnej opozycji do „dialektu” (czyli „nie-języka”, który normatywnie musi zostać przyporządkowany jakiemuś już wcześniej uznanemu językowi jako jeden z jego dialektów) stanowi formę pojęciową, poprzez pryzmat której postrzega się języki i dyskutuje o nich we współczesnym świecie Zachodu. Z powodu powszechnego uznania owa forma pojęciowa wydaje się tak oczywista i wolna od nacechowania ideologicznego, że Immanuel Kant nie uwzględnił języka w zaproponowanym przez siebie systemie kategorii filozoficznych, podobnie jak i autorzy niezmiernie wpływowego dzieła z zakresu historiografii i socjologii politycznej o znamiennym tytule Geschichtliche Grundbegriffe: Historisches Lexikon zur politisch sozialen Sprache in Deutschland. W niniejszym artykule przedstawiam wyłonienie się opozycji języka wobec dialektu w starożytnej grece oraz jego recepcję na gruncie łaciny od starożytności rzymskiej po okres nowożytny. W ciągu wieków utarło się używanie greckich i łacińskich terminów w odniesieniu do „języka” jako synonimów na określenie ludów (czy też grup etnicznych), co we wczesnym XIX stuleciu silnie wpłynęło na wykształcenie się normatywnego zrównania języka z narodem. Stanowiło to początek fenomenu znanego pod nazwą „nacjonalizmu etnicznojęzykowego”, który na poziomie państw dominuje po dziś dzień w całej Europie Środkowej.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2016, 5
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Polish Cyrillic in Independent Belarus
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508860.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian language
Cyrillic
Latin alphabet
Diocese of Hrodna (Horadnia, Grodno)
nationalism
Polish language
religion
politics of script
Russian language
Opis:
The New Polish Cyrillic in Independent BelarusAfter the fall of communism and the breakup of the Soviet Union, the religious life of the Roman Catholic community revived in independent Belarus. The country’s Catholics are concentrated in western Belarus, which prior to World War II was part of Poland. In 1991 in Hrodna (Horadnia, Grodno) Region, the Diocese of Hrodna was established. Slightly over half of the region’s population are Catholics and many identify as ethnic Poles. Following the ban on the official use of Polish in postwar Soviet Belarus, the aforementioned region’s population gained an education in Belarusian and Russian, as channeled through the Cyrillic alphabet. Hence, following the 1991 independence of Belarus, the population’s knowledge of the Latin alphabet was none, or minimal. For the sake of providing the faithful with Polish-language religious material that would be of some practical use, the diocesan authorities decided to publish some Polish-language prayer books, but printed in the Russian-style Cyrillic. This currently widespread use of Cyrillic-based Polish-language publications in Belarus remains unknown outside the country, either in Poland or elsewhere in Europe. Nowa polska cyrylica w niepodległej Białorusi Po upadku komunizmu i rozpadzie Związku Sowieckiego życie religijne wspólnoty rzymskokatolickiej przeżyło odrodzenie w niepodległej Białorusi. Katolicy tego kraju koncentrują się w zachodniej Białorusi, która przed II wojną światową była włączona w skład Polski. W 1991 r. w obwodzie hrodzieńskim (horadnieńskim/grodzieńskim) powstała Diecezja Hrodzieńska. Nieco ponad połowa ludności obwodu to katolicy, a wielu identyfikuje się jako etniczni Polacy. Zgodnie z zakazem oficjalnego używania języka polskiego w powojennej Białorusi sowieckiej ludność wspomnianego regionu zdobywała wykształcenie w językach białoruskim i rosyjskim, oczywiście zapisywanych cyrylicą. Stąd po odzyskaniu niepodległości przez Białoruś w 1991 r. znajomość alfabetu łacińskiego wśród tej ludności była nikła. W trosce o zapewnienie wiernym polskojęzycznych wydawnictw religijnych, które potrafiliby czytać i z nich korzystać w kościele i podczas osobistej modlitwy, władze diecezjalne postanowiły opublikować kilka książek w języku polskim, ale wydrukować je rosyjską cyrylicą. To zjawisko powszechnegokorzystania z książek religijnych w języku polskim drukowanych cyrylicą na zachodzie dzisiejszej Białorusi pozostaje nieznane poza granicami tego kraju, w tym w Polsce.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Encounters with Antisemitism
Spotkania z antysemityzmem
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339654.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
antysemityzm
nieobecna obecność
Polska postkomunistyczna
PRL
wyparta pamięć
absent presence
antisemitism
communist Poland
post-communist Poland
repressed memory
Opis:
The Holocaust destroyed Jewish communities across Europe and in Poland. Subsequently, in the Soviet bloc, most Jewish survivors were expelled from or coerced into leaving their countries, while the memory of the millennium-long presence of Jews in Poland was thoroughly suppressed. Through the lens of a scholar’s personal biography, this article reflects on how snippets of the Jewish past tend to linger on in the form of absent presences, despite the national and systemic norm of erasing any remembrance of Poles of the Jewish religion. This norm used to be the dominant type of antisemitism in communist Poland after 1968, and has largely continued unabated after the fall of communism.
Zagłada zniszczyła społeczności żydowskie w Europie i w Polsce. Następnie w bloku sowieckim większość Żydów, która przeżyła, wygnano lub zmuszono do wyjazdu, a pamięć o tysiącletniej obecności Żydów w Polsce została całkowicie stłumiona. Artykuł ten, z perspektywy osobistej biografii badacza, stanowi zadumę nad tym, jak fragmenty żydowskiej przeszłości mają tendencję do trwania w formie nieobecnej obecności, pomimo systemowo-narodowej normy wymazywania jakiejkolwiek pamięci o Polakach religii żydowskiej. Norma ta była dominującym rodzajem antysemityzmu w komunistycznej Polsce po roku 1968. Po upadku komunizmu raczej nic się nie zmieniło w tym względzie.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 289-308
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies