Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kaliszewski, T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przegląd metod remediacji i praktyczne zastosowanie bioremediacji w likwidacji zanieczyszczeń węglowodorami
Review of remediation methods and practical application of bioremediation in the elimination of hydrocarbon contamination
Autorzy:
Wolniewicz, A.
Czechowski, J.
Kaliszewski, T.
Marecik, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401458.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
remediacja
substancje ropopochodne
bioaugumentacja
bioremediacja
remediation
oil dervatives substances
bioaugmentation
bioremediation
Opis:
Ze względu na powszechność i dostępność substancji ropopochodnych, stanowią one najczęstszą przyczynę zanieczyszczeń środowiska gruntowo-wodnego. Do usuwania zanieczyszczeń węglowodorami wykorzystuje się zarówno metody fizyczne, chemiczne oraz biologiczne. Porównując powyższe metody, to metody biologiczne są obecnie najczęściej stosowanymi w likwidacji węglowodorów zanieczyszczających środowisko gruntowo-wodne, zarówno w procesach remediacji metodą in-situ, tj. w miejscu występowania zanieczyszczenia jak również w remediacji ex-situ – polegającej na usunięciu zanieczyszczonej ziemi z miejsca skażenia i dalej przetwarzania w procesie odzysku. Metoda biologiczna powiązana z metodami fizycznymi została zastosowana do likwidacji zanieczyszczenia terenu poprzemysłowego zanieczyszczonego wskutek niewłaściwej gospodarki olejami w trakcie jego funkcjonowania oraz po zakończeniu działalności przemysłowej na przedmiotowym terenie. Do biologicznego oczyszczania gleby i ziemi zastosowano biopreparat oparty na bazie mikroorganizmów autochtonicznych. W trakcie realizacji procesu oczyszczania monitorowano spadek zawartości węglowodorów i skuteczność zastosowanego biopreparatu.
Due to the widespread availability of petroleum derivatives, they are the most common cause of soil and water pollution. Physical, chemical and biological methods are used to remove hydrocarbon pollution. Comparing the abovementioned methods, it can be stated that the biological ones are currently the most commonly used in the liquidation of hydrocarbons contaminating the soil and water environment, not only in the in-situ remediation process (in the place of contamination), but also in ex-situ remediation (the removal of contaminated soil from the site contamination and further processing in the recovery process). The biological method associated with physical methods was used to eliminate pollution of post-industrial land contaminated due to unsuitable oil management both during its existence and after the end of industrial activity in the area. For the soil and earth remediation, biopreparation based on indigenous microorganism was used. During the remediation process, the decrease in the hydrocarbon content and the effectiveness of the biopreparation used was observed.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2018, 19, 5; 47-52
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurrence of, and economic losses caused by Armillaria in the Western Carpathian Mts
Występowanie i ekonomiczne straty powodowane przez grzyby z rodzaju Armillaria we Wschodnich Karpatach
Autorzy:
Kaliszewski, A.
Lech, P.
Oszako, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67557.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
An investigation carried out in the Western Carpathian Mountains (Ujsoły, Węgierska Górka, Ustroń and Wisła Forest Districts) demonstrated a strong relationship between dieback in Norway spruce stands and the intensity of occurrence of Armillaria ostoyae.For the most endangered site types – mountain deciduous forest (LG) and mountain mixed forest (LMG), analyses of losses of annual volume increment and of stand productivity were performed, and their financial dimensions determined. The greatest losses – of about 8 m 3 /ha/year for tree stands of the age of 100 years, and 400 m 3 /ha for the rotation period – were found for LG (Mountain broadleaved forest) site type.
Opieńkowa zgnilizna korzeni powodowana przez grzyby rodzaju Armillariastanowi, obok huby korzeni, jeden z najbardziej istotnych problemów ochrony lasu. Największe straty ponoszone są przez jednostki alp w drzewostanach iglastych: według danych RDLPpowierzchnia drzewostanów w Polsce, gdzie stwierdzono szkody spowodowane przez opieńki wyniosła w 1999 roku 144 tys. ha, a już w 2003 roku szacowano ją na ponad 200 tys. ha. Choroba występuje w drzewostanach wszystkich klasach wieku zarówno iglastych, jak i liściastych. Najbardziej zagrożone są drzewostany w regionach południowych kraju (RDLP Katowice i Wrocław), w Polsce północno-wschodniej (RDLP Olsztyn i Białystok) oraz w części północno-zachodniej (RDLP Szczecin i RDLP Toruń). W niektórych rejonach dochodzi do gwałtownego nasilenia wydzielania się posuszu świerkowego, przyjmującego w wielu wypadkach postać rozpadu drzewostanów. Dotyczy to w sposób szczególny obszaru Beskidu Śląskiego i Żywieckiego, gdzie w niżej położonych drzewostanach sytuacja jest katastrofalna. Wymuszone tempem zamierania drzew intensywne cięcia sanitarne skutkują postępującym przerzedzeniem drzewostanów, co zwiększa ich podatność na dalsze szkody powodowane przez czynniki abiotyczne (wiatr, śnieg) oraz biotyczne (patogeny, owady kambiofagiczne). W pracy zaprezentowano i przedyskutowano wyniki badań dotyczące analizy ekonomicznej kosztów zabiegów ochronnych i ograniczania strat spowodowanych przez opieńkową zgniliznę korzeni, które mogą dochodzić nawet do 1000 euro z ha. Analiza ekonomiczna kosztów związanych z ograniczaniem rozwoju patogenicznych opieniek w drzewostanach uszkodzonych i zagrożonych dostarcza informacji niezbędnych do podejmowania decyzji o konieczności wykonywania zabiegów lub ich zaniechania. Pozwolą one na opracowanie strategii polityki ochrony na różnych szczeblach decyzyjnych oraz będą pomocne przy podejmowaniu decyzji odnośnie pilności przebudowy drzewostanów (dostosowania składu gatunkowego do siedliska) lub minimalizacji szkód w nadleśnictwach o dużym zagrożeniu (np. Ujsoły, Ustroń, Wisła).
Źródło:
Acta Mycologica; 2007, 42, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies