- Tytuł:
-
Konstanty Borzęcki – przypadkowy bohater w mikrohistorycznym studium dwukulturowości
Konstanty Borzęcki – Accidental Hero in the Microhistorical Study of Biculturality - Autorzy:
- Kaim, Agnieszka Ayşen
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/579610.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
TURO-ARYJSKOŚĆ
POSTAĆ „POMIĘDZY”
RENEGAT
POTURCZENIEC
„SŁABE WIĘZI”
PODWÓJNA IZOLACJA
TOŻSAMOŚĆ WIELOWARSTWOWA
TURO-ARIANISM,
GO BETWEEN,
„RENEGADE”
TURNING TURK
WEAK TIES
DOUBLE ISOLATION
LID MODEL OF IDENTITY - Opis:
-
Tekst jest opracowaniem studium przypadku dwukulturowości (polsko-chrześcijańskiej i osmańskomuzułmańskiej) Konstantego Borzęckiego (1826–1876), polskiego powstańca emigranta z XIX w.,
który przeszedł na islam i przyjął imię Mustafa Dżelaleddin Pasza (tur. Mustafa Celâlettin Paşa). Do
historii kultury Turcji przeszedł dzięki nośności jego teorii o europejskim pochodzeniu Turków. Można
uznać, że na jego formację ideologiczną i życiową jako polskiego bohatera tureckiej wizji narodu
wpłynął splot wielu okoliczności, jak: doświadczenie życia w polskiej ziemiańskiej rodzinie, seminarium, rozczarowanie powstańcze, opuszczenie kraju i konwersja na islam, czynna służba w armii
osmańskiej, praca publicysty-ideologa nowo tworzącej się państwowości tureckiej. Myśl Borzęckiego
ewoluowała, w działalności jego potomków i innych inspirujących się jego pracą Les Turcs Anciens
et Modernes (Turcy dawni i nowi, Konstantynopol, 1869). Teoria turo-aryjskości zarysowana przez
Borzęckiego stała się podstawą reform kulturowych, zwłaszcza zmiany alfabetu (z arabskiego na
łaciński) za czasów Republiki Turcji (1928). Teskt proponuje zerwanie z anachroniczną terminologią
jak „poturczeniec”, a w zamian, promuje zapożyczony z zachodnioeuropejskiej literatury naukowej: termin postać „pomiędzy”, („go between”), i pośrednika kulturowego („cultural broker”).
Analiza sięga też do delikatnej strony podwójności, jaką są słabe więzi z dawnym środowiskiem
chrześcijańskim przed apostazją i z nowym muzułmańskim, a nawet podwójnym wykluczeniu ze
strony obu środowisk, w świetle socjologicznej teorii Marka Granovettera.
This paper presents the case of biculturality (Polish – Christian and Ottoman – Muslim) of Konstanty Borzęcki (1826–1876), a Polish emigrant who fled to Europe after the Greater Poland Uprising in 1848,and who converted to Islam and changed his name to Mustapha Djelaleddin Pasha ( Tur. Mustafa Celâlettin Paşa). He passed to the history of Turkish culture through his theory on the European origins of Turks. His ideological and personal formation of a Polish hero creating Turkish vision of the nation had been influenced by the accumulation of such circumstances as: experience of life in a Polish yeoman agricultural family, theological seminary, disappointment due to the failure of the uprising, leaving the country, conversion to Islam, active role in the Ottoman Army, activities as a journalist and writer on the ideology of the awaking of the Turkish nation. His idea evolved in the activities of his descendants and other activists who were inspired by his work Les Turcs Anciens et Modernes (1869). His theory of Turo-arianism became the fundaments of cultural reforms, especially the change of the alphabet (from Arabic into Latin) of the new Turkish Republic (1928). This research also proposes to break with anachronic terminology like “turning Turk”, in exchange for a term borrowed from Western European publications like “go between” or “cultural broker”. The text also touches the sensitive side of bicultural formation like “weak ties” with the Christian community before his apostasy and with the new Muslim one. Borzecki is presented as a person struggling with double exclusion, in line with the sociological theory of Mark Granovetter defined as weak ties. - Źródło:
-
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 2 (176); 281-306
2081-4488
2544-4972 - Pojawia się w:
- Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł