Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "KOSMATY, PIOTR" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 16
Tytuł:
Zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 134 Kodeksu karnego
Assassination attempt on the life of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 134 of the Criminal Code
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23999674.pdf
Data publikacji:
2023-12-06
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
prezydent
zamach
zbrodnia
przygotowanie
destabilizacja państwa
president
assassination
crime
preparation
destabilisation of the state
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki szczególnej prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W nawiązaniu do przedwojennego ustawodawstwa został poddany analizie art. 134 Kodeksu karnego, kryminalizujący zachowania będące zamachem na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który postrzegany nie jako konkretna osoba, lecz jako podmiot uosabiający majestat Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z głównych gwarantów sprawnego i niezakłóconego funkcjonowania organizmu państwowego. Zamach na osobę sprawującą ten urząd może być początkiem zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej destabilizacji państwa, a zagrożenie jego bezpieczeństwa pojawia się już w momencie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa. Autor nie neguje przy tym faktu, że ten przepis wzmacnia także ochronę życia i zdrowia tej osoby, uznaje jednak, że jest to uboczny przedmiot ochrony. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za penalizacją wszelkich zachowań noszących znamiona przygotowania do zbrodni zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wzorem twórców Kodeksu karnego z 1932 r.
The aim of this article is to present the issue of special criminal law protection of the President of the Republic of Poland. With reference to pre-war legislation, Article 134 of the Criminal Code was analysed, which criminalises behaviour constituting an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, who, perceived not as a specific person but as an entity embodying the majesty of the Republic of Poland, is one of the main guarantors of the efficient and undisturbed functioning of the state organism. An assassination attempt on the holder of this office may be the beginning of both internal and external destabilisation of the state, and the threat to its security appears already at the moment of preparation to commit this crime. While the author of the article does not deny that this provision also strengthens the protection of this person’s life and health, he recognises that this is an incidental object of protection. The article presents arguments in favour of the criminalisation of any behaviour bearing the features of preparation for the crime of an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, following the example of the authors of the Criminal Code of 1932.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 29; 161-180
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assassination attempt on the life of the President of the Republic of Poland pursuant to Article 134 of the Criminal Code
Zamach na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 134 Kodeksu karnego
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24001957.pdf
Data publikacji:
2023-12-06
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
president
assassination
crime
preparation
destabilisation of the state
prezydent
zamach
zbrodnia
przygotowanie
destabilizacja państwa
Opis:
The aim of this article is to present the issue of special criminal law protection of the President of the Republic of Poland. With reference to pre-war legislation, Article 134 of the Criminal Code was analysed, which criminalises behaviour constituting an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, who, perceived not as a specific person but as an entity embodying the majesty of the Republic of Poland, is one of the main guarantors of the efficient and undisturbed functioning of the state organism. An assassination attempt on the holder of this office may be the beginning of both internal and external destabilisation of the state, and the threat to its security appears already at the moment of preparation to commit this crime. While the author of the article does not deny that this provision also strengthens the protection of this person’s life and health, he recognises that this is an incidental object of protection. The article presents arguments in favour of the criminalisation of any behaviour bearing the features of preparation for the crime of an attempt on the life of the President of the Republic of Poland, following the example of the authors of the Criminal Code of 1932.
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki szczególnej prawnokarnej ochrony Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W nawiązaniu do przedwojennego ustawodawstwa został poddany analizie art. 134 Kodeksu karnego, kryminalizujący zachowania będące zamachem na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który postrzegany nie jako konkretna osoba, lecz jako podmiot uosabiający majestat Rzeczypospolitej Polskiej jest jednym z głównych gwarantów sprawnego i niezakłóconego funkcjonowania organizmu państwowego. Zamach na osobę sprawującą ten urząd może być początkiem zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej destabilizacji państwa, a zagrożenie jego bezpieczeństwa pojawia się już w momencie przygotowań do popełnienia tego przestępstwa. Autor nie neguje przy tym faktu, że ten przepis wzmacnia także ochronę życia i zdrowia tej osoby, uznaje jednak, że jest to uboczny przedmiot ochrony. W artykule przedstawiono argumenty przemawiające za penalizacją wszelkich zachowań noszących znamiona przygotowania do zbrodni zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wzorem twórców Kodeksu karnego z 1932 r.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2023, 15, 29; 387-406
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taktyka i techniki prowadzenia rozmów i przesłuchań
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932994.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
przesłuchanie podejrzanego
przesłuchanie świadka
dowody
taktyka kryminalistyczna
swoboda wypowiedzi
pytania zadawane osobie przesłuchiwanej
przymus
groźba bezprawna
biegły
nielegalne dowody
protokół przesłuchania
niedozwolone metody przesłuchania
tortury
hipnoza
narkoanaliza
wariograf
pytania sugerujące i nieistotne
niedopuszczalność dowodu
Opis:
Artykuł naukowy uwzględnia praktykę stosowania prawa w zakresie metod przesłuchań oraz dopuszczalnych uprawnień przesłuchującego związanych z szeroko rozumianą swobodą wypowiedzi. W artykule odmiennie niż w części I — Taktyki i technik prowadzenia rozmów i przesłuchań — odniesiono się wyłącznie do aspektów procesowych prowadzonych przesłuchań. Jakiekolwiek odstępstwo od ściśle określonych zasad procesowych przedstawionych w artykule naukowym pozwala na zgromadzenie dowodów określanych w teorii procesu karnego „owocami z zatrutego drzewa”, co w doktrynie i w samym stosowaniu prawa wciąż sprawia wiele trudności interpretacyjnych. W tekście określono normatywne granice wykorzystania dozwolonych metod przesłuchania. Wskazano expressis verbis na czynności niedozwolone.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 134(2); 141-169
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdawczość sądowa w świetle prawa prasowego
Press reporting in view of article 357 of the Penal Code
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476701.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
freedom of press
forms of media activity
journalist
media
Penal Code
Press Law
wolność prasy
działalność medialna
dziennikarz
prawo karne
prawo prasowe
Opis:
The aim of the following paper is a presentation of the matter of legal regulation of press reporting, determined by article 357 of the Penal Code, which regulates also the possibility of recording of legal proceedings by representatives of the mass media. The introductory part of the article focuses on the legal principle of the openness of trial with all its rudimentary essentials, as well as its positive and negative aspects, stressing the absence of the concept of total openness of legal proceedings under Polish law. It then proceeds to narrow the focus to the possibility of recording the trial as guaranteed by article 357, § 1 of the Penal Code, and recent amendment of the article, introduced by the amendment act dated June 10, 2016. The author then proceeds to discuss in a comprehensive way normative regulations of press reporting viewed from the perspective of the former version of the P.C. article, focusing on the essential changes in the premises of the law. It presents the cumulative conditions, whose fulfillment has heretofore determined the issuing of recording warrant by the court, i.e. public interest, procedural propriety of the proceedings and the interests of the parties involved. Finally, the paper attempts to address the question of the possible negative impact of radical enhancement of the premise of openness of court proceedings on the trial procedures, as well as for public and private interests, simultaneously drawing attention to the matters associated with delineation of appropriate limits between contradictory interests that repeatedly occur during court proceedings.
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki sprawozdawczości prasowej znajdującej swoje podstawy normatywne w art. 357 k.p.k., a zatem regulującej rejestrację rozprawy przez przedstawicieli środków masowego przekazu. Pierwsza część artykułu skoncentrowana została wokół zasady jawności postępowania karnego i jej podstawowych rudymentów, jak również jej pozytywnych oraz negatywnych aspektów. Podkreśleniu przy tym uległ fakt, że w polskim systemie prawnym nie jest znana całkowita jawność procesu karnego. Następnie skupiono się na samej możliwości rejestrowania przebiegu rozprawy wynikającej z art. 357 § 1 k.p.k. oraz ostatniej zmianie w brzmieniu wskazanego przepisu, wprowadzonej na mocy ustawy nowelizującej z dnia 10 czerwca 2016 roku. W dalszej części – bardziej rozbudowanej – dokonano analizy normatywnej regulacji dotyczącej sprawozdawczości prasowej odwołując się do poprzednio obowiązującej treści przepisu. Podkreślono zasadnicze różnice w założeniach legislacyjnych. Omówiono przesłanki, od których kumulatywnego zaistnienia uzależnione było wydanie przez sąd zgody na rejestrację rozprawy, tj.: wzgląd na interes społeczny, dbałość o prawidłowy przebieg rozprawy, wzgląd na interes uczestnika postępowania. Ostatnia część artykułu stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy radykalne zwiększenie zasady jawności nie wpłynie negatywnie na przebieg postępowania karnego oraz na interes społeczny i prywatny. Rozważeniu poddano również problem związany z wytyczeniem właściwych granic pomiędzy niejednokrotnie sprzecznymi interesami występującymi w procesie karnym.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 1(20); 71-93
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrola rozmów telefonicznych jako czynność procesowa
Monitoring telephone conversations as a procedural activity
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556951.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
This article analyzes the regulations of so-called interception process that can be used by the prosecutor or court after preparatory proceedings have been initiated. Procedural phone tapping, despite some shortcomings, respects the principles of a democratic state of law designated by the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms, the International Covenant on Civil and Political Rights and the Constitution of the Republic of Poland. The decision on its application was put into the hands of an independent court. Application of this method of gathering evidence was limited to a closed circle of the offences listed exhaustively. There are precisely defined time frames within which phone tapping can be carried out, providing that the operation may take up to six months. Such a solution can in practice lead to complications in effective gathering of evidence, but it clearly constitutes a strong guarantee against the use of so-called excessive phone tapping. What was also stipulated was the personal scope of application of phone tapping. The comments on how phone tapping in Polish criminal law operates indicate that the current solution, despite shortcomings, is trying to secure the possibility of acquiring evidence, while following the constitutional right to respect freedom and secrecy of communication.
Niniejszy artykuł poddaje analizie uregulowania dotyczące tzw. podsłuchu procesowego, który może być stosowany przez prokuratora lub sąd po wszczęciu postępowania przygotowawczego. Podsłuch procesowy, pomimo pewnych mankamentów, respektuje zasady demokratycznego państwa prawa wyznaczone przez Europejską Konwencję o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Konstytucję RP. Decyzja o jego zastosowaniu oddana została w ręce niezawisłego sądu. Stosowanie tej metody gromadzenia materiału dowodowego ograniczono do zamkniętego kręgu enumeratywnie wymienionych przestępstw. Określono precyzyjnie ramy czasowe, w jakich wolno prowadzić podsłuch, stanowiąc, że czynność ta może trwać maksymalnie sześć miesięcy. Rozwiązanie takie w praktyce może prowadzić do komplikacji w skutecznym gromadzeniu dowodów, ale niewątpliwie stanowi poważną gwarancję przed stosowaniem tzw. podsłuchu nadmiernego. Określony został zakres podmiotowy stosowania kontroli rozmów, czyli krąg osób, względem których można stosować podsłuch. Przedstawione uwagi na temat funkcjonowania podsłuchu w polskim prawie karnym wskazują, iż obecne rozwiązanie, mimo mankamentów, stara się zabezpieczyć możliwość zdobywania dowodów, przy równoczesnym respektowaniu konstytucyjnego prawa do poszanowania wolności i tajemnicy komunikowania się.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2009, 1-2; 125-135
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Liability in Journalism
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618337.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal liability
journalist
penal law
press law
odpowiedzialność prawna
dziennikarz
Kodeks karny
Prawo prasowe
Opis:
The article provides an insight into the matter of legal liability (both civil and criminal) of media work. The legislature sets the normative character of the freedom of speech by delimiting it, while simultaneously establishing its legal guarantee. The vital role of legal norms establishing the limits of all forms of press and, in a wider sense, media activities is fully perceptible in observation that free media constitute an element of the foundations of the legal order of all democratic states built on universal justice and the rule of law. The possible range of media activity is also set by the norms of civil law, where the most frequent breach is probably the infringement of personal values. The standard employed by civil law with regard to the legality of media critique is the veracity of facts provided by the journalist. This is further reshaped by the standards of journalistic work aiming towards the full legality of work by focusing on the exactitude and reliability of information as well as the full compatibility of professional media activities with the norms of social life.
Celem artykułu jest przybliżenie obszaru, w ramach którego działalność medialna przenika się z odpowiedzialnością prawną (karną i cywilną). Ustawodawca, wyznaczając granice wolności wypowiedzi, nadaje jej normatywny charakter, a przy tym określa gwarancje tej wolności. Przepisy karne pełnią zasadniczą rolę w wyznaczaniu granic, w jakich może bez zakłóceń poruszać się wolna prasa. Stanowią one jeden z podstawowych czynników determinujących treść takich pojęć, jak: wolność wypowiedzi, wolność słowa czy wolność prasy. Znaczenie norm prawnokarnie wartościujących zachowania skupiające się wokół wszelkich form aktywności prasowej, lub szerzej – medialnej, jest w pełni dostrzegalne, gdy uświadomimy sobie, że wolne media to fundament porządku prawnego akceptowanego przez wszystkie demokratyczne państwa, których ustrój opiera się na sprawiedliwości społecznej i rządach prawa. Zakres aktywności medialnej modelowany jest również przepisami prawa cywilnego. W tym aspekcie najczęściej można mówić o naruszeniu dóbr osobistych. Standardem prawa cywilnego w zakresie zgodności z prawem krytycznych wypowiedzi o faktach jest ich prawdziwość. Jednakże w działalności dziennikarskiej ten standard ulega przemodelowaniu w kierunku legalności działania opartego na dochowaniu szczególnej staranności, szczególnej rzetelności oraz zgodności działania z zasadami współżycia społecznego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strzał ratunkowy jako okoliczność wyłączająca bezprawność czynu
Precision shot as a circumstance excluding criminal responsibility
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062581.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
terroryzm
użycie broni palnej
ustawa o działaniach antyterrorystycznych
kontratyp
art. 2 EKPC
terrorism
the use of firearms
act on anti-terrorist activities
legal mechanisms leading to the depenalization
Article 2 of the European Convention of Human Rights
Opis:
The increasing number of terrorist acts has necessitated the introduction of novel legal solutions allowing for efficient protection of the state. The following article focuses on the legality of the use of firearms by the police and other services, with particular reference to the so-called precision shot: a tool introduced under the Act of 10 June 2016 on anti-terrorist activities. Due to the inevitable interference of the indicated rights with numerous regulations concerning personal rights and freedom, the author conducted an analysis of the legal mechanisms leading to the depenalization of such measures – justification of acts within the framework of rights, duties and necessary self-defense. The article also refers to protection of human rights in terms of firearms use with regard to Article 2 of the European Convention of Human Rights. It is defined by the Strasbourg court and it protects the right to live. The author also points out to the situations where the special use of a weapon can be necessary.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 254-270
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Penalizacja procesu przygotowawczego do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501551.pdf
Data publikacji:
2019-11-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
terroryzm
art. 255a kk
bezpieczeństwo narodowe
przestępstwo o charakterze terrorystycznym
terrorism
article 255a of the Polish Penal Code
national security
the commitment of terrorist act
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie zasad odpowiedzialności karnej dotyczących czynu stypizowanego w art. 255a kk. Autor przywołuje również genezę tego przepisu, wskazując na akty prawa międzynarodowego, które w swojej treści stanowią o konieczności podjęcia skutecznych kroków w celu zapobiegania terroryzmowi. Wskazuje przy tym, że do momentu pojawienia się tej normy prawnej poza reakcją karną pozostawały zachowania polegające np. na udostępnianiu za pomocą stron internetowych sposobu popełniania aktów terrorystycznych. W dalszej części artykułu rozważania dotyczą wzajemnego stosunku zakresowego terminów: „bezpieczeństwo państwa”, „bezpieczeństwo narodowe” i „bezpieczeństwo publiczne”. Czy są to pojęcia o tożsamym znaczeniowo zakresie? Czy można je zamknąć w ramy definicji, a jeśli tak, to jak takie definicje mogłyby brzmieć? Krótkie omówienie samego zjawiska terroryzmu, będącego obecnie jednym z najbardziej istotnych problemów międzynarodowych, wymagającego ścisłej współpracy z różnymi instytucjami funkcjonującymi na poziomie krajowym i międzynarodowym, poprzedza analizę znamion przestępstwa stypizowanego w wymienionym powyżej artykule. W tym fragmencie rozważań autor wskazuje na czynności sprawcze, dokonuje analizy pozostałych znamion, m.in. uczestnictwa w szkoleniu. Podkreśla, że konieczne jest również wykazanie związków między rozpowszechnianymi lub publicznie prezentowanymi treściami a możliwością ułatwienia popełnienia przestępstwa.
Terrorism remains one of the greatest threats of modern civilization, a vital international issue requiring close co-operation of various institutions. Thus, international legislation points out, among others, the necessity of effective prevention. Article 255a of the P olish Penal Code penalizes the intentional distribution or public dissemination of content promoting the commitment of terrorist acts, aimed at incitement of such acts. However, it is not easy to determine the exact interpretation of the defining clause of ‘promoting crime commitment’. On the one hand, an overly restrictive view of the cited requirement might become an obstructive factor to measures taken against terrorism, while on the other, a too liberal could result in infringement on basic civil rights. Further, the assignment of liability requires a demonstration of a relationship between the content subject to public distribution or presentation and the possibility of crime commitment. This calls for a review of the range of content viewed as liable under Penal Code article 255a, as well as an analysis of the sources of the cited regulation, as well as the interpretation of its defining norms in legal doctrine and judicature. Finally, it is also necessary to consider the meaning of the term of ‘national security’ and its interpretation in Polish legislation.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 21; 135-153
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Penalizacja procesu przygotowawczego do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym
Autorzy:
Kosmaty, Piotr.
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2019, nr 21(11), s. 135-153
Data publikacji:
2019
Tematy:
Bezpieczeństwo narodowe
Terroryzm
Bezpieczeństwo publiczne
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł przybliża zasady odpowiedzialności karnej dotyczącej czynu stypizowanego w art 255a kk. Zawiera rozważania na temat przestępstw o charakterze terrorystycznym. Omawia zjawisko terroryzmu.
Bibliografia na stronach 149-152.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
E-podsłuch. Zarys problematyki
Webtapping. An outline of the problem
Autorzy:
Kosmaty, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557068.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Opis:
The article outlines the problem of using the so-called webtapping by government agencies. In the modern world, there is in fact no sphere of life which would function without the use of computers, This fact makes the Internet attractive for criminals and even terrorists. Using Internet, the criminals share essential information. The country should respond to such action, using government services. Institutions existing in the Polish legal system allow to trace and study telephone and Internet transmissions. This paper is an analysis of both technical issues and legal regulations which enable webtapping. The police and other services, on the grounds of the Polish law, can trace and monitor telephone and Internet transmissions within operational and legal proceedings. It is worth noting that evidence obtained by webtapping is a completely valid evidence to be used during the legal proceedings. The article is also an attempt to present the difficulty of fighting against criminals and terrorist, who use in their actions the rules of the so-called steganography. Using this method can in practice make any tapping unsuccessful. We should also remember that webtapping should be used only according to the standards of a democratic country, as it is one of the most radical tools encroaching human rights.
Artykuł porusza problematykę stosowania przez służby państwowe tzw. podsłuchu komputerowego. We współczesnym świecie w zasadzie brak jest dziedziny życia, która funkcjonowałaby bez wykorzystywania komputerów. Powoduje to także, że sieć wykorzystywana jest przez przestępców, a nawet terrorystów. To właśnie za pomocą sieci przestępcy przekazują sobie nawzajem szereg bardzo istotnych informacji. Państwo z pomocą swoich służb musi na takie zjawiska reagować. Istniejące w polskim systemie prawnym instytucje pozwalają na przechwytywanie transmisji teleinformatycznych i zapoznawanie się z ich treścią. W niniejszej pracy poddano analizie zarówno kwestie techniczne, jak i regulacje prawne umożliwiające prowadzenie podsłuchu komputerowego. Policja i inne służby na gruncie polskiego prawa mogą przechwytywać transmisje teleinformatyczne w ramach czynności operacyjno-rozpoznawczych, jak i procesowych. Wart podkreślenia jest fakt, że teledowody zgromadzone podczas podsłuchu operacyjnego stanowią pełnowartościowy dowód, który można wykorzystać podczas procesu sądowego. W artykule starano się również pokazać, jak trudna jest walka z przestępcami i terrorystami wykorzystującymi w swojej działalności zasady tzw. steganografii. Wykorzystywanie tej metody może w praktyce spowodować, iż podsłuch będzie bezskuteczny. Należy także pamiętać, że podsłuch komputerowy musi być prowadzony z zachowaniem standardów demokratycznego państwa prawa, jako jeden z najdrastyczniejszych instrumentów ingerujących w prawa człowieka.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2009, 3-4; 127-137
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies