Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "KALETA, PAWEŁ" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
Przestępstwo dobrowolnego i bezprawnego porzucenia świętej posługi przez duchownego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Offence of Voluntary and Unlawful Abandonment of the Sacred Ministry by a Cleric in the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551705.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
penal sanctions
cleric
sacred ministry
canon law
Opis:
Ustawodawca w kan. 1392 penalizuje przestępstwo porzucenia świętej posługi. Jest to nowa regulacja prawna, która nie ma swojego odpowiednika ani w KKKW, ani w KPK/17. Podmiotem popełnienia przestępstwa jest duchowny. Biorąc pod uwagę trzystopniowy sakrament święceń odnosi się ono do diakona, prezbitera oraz biskupa. Przedmiotem zaś przestępstwa jest umyślne opuszczenie świętej posługi, której celem jest uwolnienie się spod właściwej władzy kościelnej. Autor zwraca uwagę na wszystkie cztery wymagania, aby można zastosować sankcję karną. Do wymagań tych należy: 1) dobrowolne porzucenie świętej posługi; 2) nielegalne porzucenie świętej posługi; 3) zamiar uwolnienia się spod kompetentnej władzy kościelnej oraz 4) sześciomiesięczny, nieprzerwany upływ czasu.
The offence of voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry is a new provision in the 1983 Code of Canon Law. It has been introduced as a supplement to the bishop’s authority towards offences against special obligation. This study explores legal requirements that a bishop or higher superior is to meet in order to impose a penal sanction on the cleric. These are: voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry for six months continuously, the intention of withdrawing himself from the competent Church authority. The legislator provided for this the penal sanctions that is suspension or additionally expiatory penalty established in can. 1336 §§ 2–4, and in the more serious cases cleric may be dismissed from the clerical state.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 101-113
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transakcje, które mogą pogorszyć stan majątkowy Kościelnej osoby prawnej (kan. 1295)
Transactions which the patrimonial condition of the juridical person may be jeopardised (can. 1295)
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369578.pdf
Data publikacji:
2016-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
transakcje
umowy
alienacja
zarządzanie dobrami kościelnymi
transactions
contracts
allienation
administration of eclesiastical goods
Opis:
Artykuł dotyczy transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej. Autor dokonuje analizy kan. 1295 i wskazuje na praktyczne przykłady stosowania kan. 1295. Studium artykułu obejmuje: legislacyjny rozwój kan. 1295, znaczenie prawne kan. 1295, procedurę dokonania transakcji, która może pogorszyć stan majątkowy, stosowanie w praktyce oraz wskazanie różnic pomiędzy transakcjami, o których mowa w kan. 1295 a aktami nadzwyczajnego zarządzania. Poprzednikiem kan. 1295 KPK/1983 był can. 1533 CIC/1917. Ustawodawca nie podaje enumeratywnej listy aktów, które należy stosować zgodnie z kan. 1295, ale wskazuje, że statuty kościelnej osoby prawnej powinny być dostosowane do kan. 1291-1294. W Polsce, parafie będąc osobą prawną, nie mają własnego statutu, w zamian stosowane są statuty synodów diecezjalnych. Należy dodać, że zamysłem Coetus było, aby statuty, o których mowa w kan. 1295, były rozumiane w sensie prawa kanonicznego i konsekwentnie były uznawane przez prawo cywilne. Celem takiego sformułowania było, aby akty prawne nieważne kanonicznie były również nieważne w porządku państwowym. W literaturze prawa kanonicznego do transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej wymienia się następujące rodzaje aktów: zaciąganie pożyczki, ustanowienie hipoteki lub służebności gruntowej, kredyt pod zastaw rzeczy kosztownych, zawieranie długoterminowych umów o dzierżawę lub najmu, zmiana w statusie własności (np. przekształcanie niektórych form własności w spółki), podejmowanie inwestycji finansowych z projektów unijnych.
This paper concerns the transactions which may jeopardise the patrimonial condition of the juridical person. The Author addresses the legal meaning of can. 1295 and practical examples of applying can. 1295. The content of the study shows the historical development of can. 1295, its meaning and the practical application of this norm. Can.1295 the 1983 Code has its predecessor in can. 1533 CIC/1917. The 1983 Code does not provide an enumerative list of types of acts which should be applied in accordance with can. 1295 but it does state, that the statutes of the juridical person are to conform to the requirements of can. 1291-1294. In Poland for example, parishes do not have their own statutes, but they use the statutes of the diocesan synod. For that reason, the postulate de lege ferenda should be applied in order for parishes have their own statutes, by which the requirements of can. 1291-1294 will be observed. It should be added, that the idea of Coetus for the statutes – referred to in can. 1295 – is to be understood in the sense of canon law and consequently recognised by civil law. The aim of this change is to avoid serious mismanagement: when transaction is civilly valid but canonically invalid. In canon literature, the examples of transactions which may jeopardise condition patrimonium are defined by the following acts: borrowing money; taking out certain mortgages or pledging valuable items as collateral to secure the repayment of a loan; entering into long-term leases; change of status in ownership such as turning over certain property or work to lay management boards; making investments financed by EU projects. These are purely examples of legal acts, as the formulation of a complete list may lead to confusion, as it depends upon the potential impact on the patrimony of the ecclesiastical juridical person.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 2; 63-80
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entering into sponsorship agreements. Perspectives for charitable works of the Church in Poland
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372332.pdf
Data publikacji:
2019-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Finansowanie dzieł charytatywnych Kościoła
umowy sponsorship
zachowanie katolickiej tożsamości
etyczne dyrektywy
Financing of charity works in the Church
sponsorship agreements
preservation of Catholic identity
ethics directives
Opis:
This study explores the usage of sponsorship agreements as new forms of governance and funding in the delivery of educational and social welfare services which are struggling to support themselves. Sponsorship agreements were developed by religious institutes in the North America which founded charity entities. Significant changes affecting healthcare delivery, led leaders and managers of Catholic healthcare institutions to draw up appropriate sponsorship agreements so as to assure their Catholic identity and the charism of their works. This article aims to show the ways in which a sponsorship agreement may be drawn up in order to enable a church entity to carry out its charitable works effectively. The author commences with great focus on canon law and the legal definition of “sponsorship” in order to further determine the necessary requirements to establish public juridic persons for healthcare ministry. The requirements of Catholic healthcare agreements provide the crucial part of the text. This includes the following elements: 1) Catholic mission; 2) Catholic identity; 3) compliance with canon law; 4) ownership; and 5) reserved powers. These elements should be taken into account especially when sponsorship agreements involve non Catholic parties. The analysis of sponsorship agreements is based on the new legal arrangements developed in the U.S.A. and in Canada. Its purpose is to provide practical guidance for sponsorship agreements in Poland, which is yet unknown both in civil and canon law. This article provides practical guidance for sponsorship agreements that are constantly affected by numerous social and economic changes.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 83-104
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akty alienacji i transakcji w instytutach życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego
Acts of alienations and transactions in the institutes of consecrated life and associations of apostolic life
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372401.pdf
Data publikacji:
2019-11-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
transakcje
które mogą pogorszyć stan mająt-kowy osoby prawnej
dzierżawa nieruchomości
zawarcie kredytów hipotecznych
akty alienacji
acts of alienation
transactions which can worsen the patrimonial condition of a juridic person
a lease of buildings
credit mortgages
Opis:
The points explored in this study refer to the guidelines published by the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life entitled Economy at the service of the charism and mission. These guidelines aim to provide guidance to administrators involved in the practical implementation of acts of alienation and transactions.All sales exceeding the maximum amount pursuant to can. 638 § 3 require the Congregation’s authorization, regardless of whether the goods are ascribed to the stable patrimony. In Poland for instance, the maximum amount is €1.000.000. Superior general should present such requests for authorization, having initially sought consent from their council. Apart from the requirement contained in the 1983 Code of Canon Law, the Congregation also requires the submission of a sworn assessment of the goods to be alienated. The alienation of goods is not an independent act. The Congregation emphasizes that major superiors should „act together” with the local church. Prior to submitting a request for authorization, he or she should therefore request the written opinion of the ordinary of the place where the property is located.Those major superiors intending to proceed with the closure of a community or work, should also inform other religious institutes in the same area about their intentions. This should be done in order to ensure that the diocese does not become deprived of religious congregations. In order to reduce risks arising from alienation or transactions, the Congregation recommends collaboration with external professionals (lay people or members of other religious institutes) in order to avoid the rash recourse of engaging a single professional worker. If possible, the Congregation recommends that priority is given to church institutions to purchase these alienated goods.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 131-150
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres kompetencji proboszcza do reprezentowania parafii w stosunkach majątkowych w świetle KPK/1983
The Competence of the Parish Priest to Represent the Parish in Matters Regarding Property Relations in the Ligt of CCL 1983
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861588.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In conclusion, it must be stated, that the parish priest is the only person authorized to represent the parish in matters regarding property matters. His responsibility in representing the parish defines the law and is related to ordinary and extraordinary type of management. In the event of extraordinary type of management the parish priest acts lawfully in the name of parish, if he previously receives a written mandate from the Ordinary in charge (can. 1281 § 1-2), however in the event of alienation, it is permitted to act lawfully with the permission from the diocesan bishop according to cannon law (can. 1291, 1292, 1295) Such norms do not have standards which may cause the parish priest consequences related to management performance or invalid legal transactions. In such cases, sanctions can only be made against the administrator (look. can. 1281 § 3). Legal limitations in making legal actions in the form of consent of another parent entity are understandable and are intended to protect church property from unpredictable acts. Although the parish council finance committee has a role in the management of assets, it cannot influence the effectiveness of legal action undertaken by the parish priest on behalf of the parish. If the parish priest fails to consult the parish council for economic affairs, there may be indication of reckless action and lack of prudence by the parish priest. In light of these comments it would seem reasonable to state, that the regulation of application of canon law regarding the scope of representation of the estate of the parish priest seems to be consistent. However, the defect would occur through failure to comply with canon law. Thus the postulate would be better education of the clergy, not only in liturgical and pastoral matters, but also in legal matters. Similarly this should be reflected in examinations for parish priests. Up till now sufficient knowledge of canon law and civil law, may guarantee secure legal transactions. This would ensure, that the Church becomes more credible.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2012, 22, 4; 185-202
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza nadzorowania zarządzaniem dobrami kościelnymi (kan. 1276 § 1-2)
Supervisory Authority of the Ordinary Concerning Administration of Ecclesiastical Goods (can. 1276 § 1-2)
L’autorité de superviser l’administration des biens ecclésiastiques (can. 1276 § 1-2)
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917269.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
władza rządzenia
ordynariusz
dobra kościelne
Power of governance
the Ordinary
ecclesiastical goods
Opis:
Władza nadzorcza w odniesieniu do dóbr kościelnych umocowana jest w munus regendi biskupa diecezjalnego, którego jednym z celów jest troska, aby do dyscypliny kościelnej nie wkradły się nadużycia. Celem artykuły było przedstawienie zadań nadzorowania ordynariusza w zakresie zarządzania dobrami kościelnymi. Istotną treścią nadzorowania jest nie tyle kontrola, ile czuwanie; za taką eksplikacją przemawia użycie kan. 1276 § 1 i z kan. 392 § 2 łacińskiego czasownika advigilare – ‘czuwać’, ‘troszczyć się’. Przedstawiona analiza KPK/83 wskazuje, że ordynariusz władzę nadzoru wykonuje w dwojaki sposób: przed dokonaniem aktu prawnego oraz po jego dokonaniu. Do zakresu władzy nadzorczej ordynariusza należy: a) wydanie szczegółowych instrukcji dotyczących zarządu dóbr kościelnych; b) wydanie stosownych zezwoleń aktów związanych z zarządem dobrami kościelnymi; c) ingerowanie w przypadku zaniedbań zarządcy. W zakresie wykonywania władzy nadzorczej prawodawca wprowadził dwa ograniczenia; dotyczą one publicznych osób prawnych podlegających jego władzy oraz  zachowania prawnych tytułów przyznających większe uprawnienia. Autor wnioskuje, że przepisy prawne dotyczące nadzoru są narzędziem ochrony dóbr kościelnych, aby te były wydatkowane zgodnie z celami dóbr kościelnych. Zachowanie prawa nadzoru ma przyczynić się do podjęcia większej odpowiedzialności za dobra kościelne i zbudowania większego zaufania wobec osób, które zarządzają dobrami kościelnymi. 
This paper concerns the supervisory authority of the ordinary concerning ecclesiastical goods. The question which the Author poses is: What are Ordinary’s competences in relation to the administration of all the goods which belong to public juridical persons subject to him?  The content of the study shows that the essence of supervisory authority is administration to ensure that abuses do not creep into ecclesiastical discipline. In this context, can. 392 §2 is a clarification of can. 1276 §1-2. The scope of the supervisory authority of the Ordinary relates mainly to: issue special instructions, within the limits of universal and particular law; issue relevant permissions of acts of extraordinary administration; intervene in case of negligence of administrator. The 1983 Code has determined two limits in performing the supervisory authority: the first concerns public juridical persons subject to the authority of the Ordinary. The second requirement is to observe legal titles which may give greater rights. For example the religious house of diocesan right. Canon law in regard to supervision, is the instrument of protection of ecclesiastical goods, in order to ensure that they are used in accordance with the objectives of ecclesiastical goods. The supervision right is to help undertake greater responsibility for ecclesiastical goods and to build greater confidence in the people who administer them.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 25-38
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafialna rada duszpasterska a parafialna rada ds. ekonomicznych
The Parish Pastoral Council and the Parish Finance Council
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806761.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
parafialna rada duszpasterska
parafialna rada ds. ekonomicznych
parish pastoral council
parish finance council
Opis:
Parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych są nowymi instytucjami ustanowionymi przez KPK/83. Dają możliwość aktywnego zaangażowania się świeckich w działalność Kościoła na poziomie parafialnym. Celem artykułu była próba odpowiedzi na pytanie, czy parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych mogą być połączone w jedno gremium parafialne. Przedstawiona analiza obydwóch rad parafialnych wskazuje, że są to odrębne gremia parafialne. Prawodawca w KPK/83 nie przewiduje żadnych wspólnych kompetencji pomiędzy parafialną radą duszpasterską a parafialną radą ds. ekonomicznych. Taki wniosek uznała również Papieska Komisja ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Na pytanie: czy możliwe jest połączenie dwóch rad parafialnych w jedną parafialną radę, autor stwierdza, że prawodawca kodeksowy nie przewiduje takiej możliwości prawnej. Dowodzi temu instrukcja Kongregacji ds. Duchowieństwa o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów Ecclesia de mysterio (15 sierpnia 1997).
This paper concerns the parish pastoral council and the parish finance council. The question which the Author addresses is whether the parish pastoral council and the parish finance council can be connected together in one parish council. The content of the study shows that the work of both parish councils demonstrates active engagement of the Christian faithful in the life of the parish. The parish pastoral council is an advisory body which assists the parish priest in his pastoral tasks. The establishment of the parish pastoral council according to can. 536 § 1 is not obligatory. The decision as to whether or not a pastoral council is to be established in each parish of the diocese is left to the diocesan bishop; following consultation with presbyteral council (can. 536 § 1). The parish pastoral council possesses a consultative vote only and it is regulated by the norms laid down by the diocesan bishop (can. 536 § 2). The parish finance council is also an advisory body which assists the parish priest in matters of mthe administration of parish temporal goods in accordance with can. 1281‑1288. The establishment of the parish financial council, according to can. 537 is obligatory. The legislator does not provide the citereria of common competence for both the parish pastoral and the parish financial council. In the instruction on certain questions regrding the collaboration of the non-ordained faithful in the sacred ministry of priest Ecclesia de mysterio (15 August 1997) pope John Paul II recommended that: “The parish councils established by universal law cannot be replaced any parallel entity” (art. 5 § 5). Both parish councils can work together for the common good of the parish. In this regard, particular law should lay down rules on such cooperation.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 133-149
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie patrimonium stabile
The concept of patrimonium stabile
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806941.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobra koscielne
alienacja
zarzadzanie nadzwyczajne
ecclesiastical goods
alienation
extraordinary administration
Opis:
Patrimonium stabile jest pojęciem nowym. W KPK/83 występuje dwa razy: w kan. 1285 i w kan. 1291, jednak bliżej prawodawca nie wyjaśnia znaczenia użytego pojęcia. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia patrimonium stabile. Przedstawiona analiza genezy pojęcia patrimonium wskazuje, że intencją prawodawcy nie było uniemożliwienie dokonania alienacji, ale ochrona dóbr kościelnych stanowiących podstawę istnienia i działania kościelnej osoby prawnej. W dalszej części autor przedstawia różne interpretacje patrimonium stabile wypracowane przez kanonistów, aby ostatecznie przedstawić własną koncepcję. Autor wskazuje, że do pojęcia patrimonium stabile nie zalicza się dóbr, które należą do codziennego użytku, ale zgodnie z wypracowaną doktryną, należy rozumieć dobra ruchome i nieruchome, stanowiące minimalną podstawę materialną osoby prawnej, które pozwalają na realizację celów, dla których została ona utworzona. Artykuł kończy wnioskami, że w księgach inwentarzowych winno być odnotowane, co należy do patrimonium stabile osoby prawnej (kan. 1283, 2º). Zarządcy nie mogą dokonywać darowizn na cele pobożności lub chrześcijańskiej miłości z dóbr ruchomych należących do patrimonium stabile (kan. 1285). Chcąc dokonać jakichkolwiek aktów alienacji dóbr należących do patrimonium stabile, zarządcy są zobowiązani zachować kan. 1291-1294 oraz kan. 638 § 3, kiedy ich wartość przekracza określoną w prawie sumę.
The patrimonium stabile is a new concept in the 1983 Code. It  comprises of moveable and im-movable goods, which by the legitimate designation (legitima assignatione) of the competent eccle-siastical authority were established as a secure basis for the existence of juridical person for the fu-ture. Patrimonium stabile allows the independent fulfillment of the mission of the juridical person for which it was established and therefore is subject to legal protection in accordance with the law. The distinction between stabile and non stabile patrimonium should be recorded regularly in the up-dated inventories (can. 1283, 2º). Administrators cannot make gifts for pious purposes or Christian charity out of the movable goods which is part of the patrimonium stabile (cf. can. 1285). In order to make any act of alienation of ecclesiastial goods, stating patrimonium stabile, administrators are required to observeve can. 1291-1294 and can. 638 § 3, whenever their value exceeds the sum determined by law. Canons on alienation (can. 1291-1294) should be obseved not only in alienation, but also in any dealings in which the patrimonial condition of the juridical person may be jeopardised (can. 1295). Patrimonium stabile is not subject to taxation, but the income derived from it may be taxed (see. can. 264 § 2 and can. 1263).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 147-161
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards a New Understanding of Mass Stipends
Ku nowemu rozumieniu stypendiów mszalnych
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771262.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mass stipends
Mass offerings
Canon law
the Sacrament of the Eucharist
Stypendia mszalne
ofiary z racji Mszy św.
prawo kanoniczne
sakrament Eucharystii
Opis:
Pojęcie „stypendiów mszalnych” zostało utrwalone w długoletniej tradycji Kościoła. Ich uzasadnienie można znaleźć w liście apostolskim Firma in traditione oraz w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Mimo to zrozumienie ich znaczenia nie jest jasne i często bywa mylone z kupowaniem sakramentów lub rodzajem opłaty za wykonaną usługę. Z historycznego punktu widzenia stypendium Mszy św. wywodzi się z procesji z darami podczas sprawowania Mszy św. To właśnie podczas offertorium uczestniczący w celebracji Eucharystii składali swoje dary. Niniejsze opracowanie analizuje koncepcję tzw. stypendiów mszalnych i ich ewoluującą formę w praktyce Kościoła. Autor zwraca uwagę na fakt, że ofiary składane z racji Mszy św. muszą być spójne z teologią sakramentu Eucharystii i jego ścisłego związku między celebransem a ludem wiernych. Ostatecznie ofiary te przyczyniają się do dobra Kościoła oraz uczestniczą w jego trosce o utrzymanie szafarzy i dzieł.
The term of “Mass stipends” have been preserved in the longstanding and venerable tradition of the Church. Their justification can be found in the Apostolic letter Firma in traditione and in the 1983 Code of Canon Law. Even so, understanding their meaning is not clear and often confused with buying sacraments or a type of financial payment for a service rendered. From a historical viewpoint, the Mass stipend seems to trace its origin to the offertory of the Mass. It was during the Offertory that the faithful, who were participating in the Eucharistic celebration, offered their gifts. This study explores the concept of the so-called Mass stipend and their evolving form in the practice of Church. For a proper understating of Mass offerings, it is important to point out that they must be coherent with the Eucharistic theology of sacramental sacrifice, of the close connection between the celebrant and the people in their common act of worship, and of the gratuity of this great gift of the Lord to his people. Ultimately, Mass offerings contribute to the good of the Church and share its concern to support its ministers and works.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 197-212
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienie konferencji biskupów do ustanowienia aktów nadzwyczajnego zarządzania
The Competence of the Conference of Bishops to Define Acts of Extraordinary Administration
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772828.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akty nadzwyczajnego zarządzania
konferencja biskupów
transakcje
które mogą pogorszyć stan majątkowy osoby prawnej
acts of extraordinary administration
bishops’ conference
transaction
which can worsen the patrimonial condition of a juridical person
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wymogu prawnego ustanowienia aktów nadzwyczajnego zarządzania przez konferencję biskupów (kan. 1277 in fine). W Polsce, jak dotąd, Konferencja Episkopatu ich nie zdefiniowała. Analiza prawa partykularnego innych konferencji wskazuje na ukształtowanie się trzech kryteriów, za pomocą których są określane akty nadzwyczajnego zarządzania. Wymóg prawa kanonicznego stanowi, że akty te nie mogą być określane na podstawie instrukcji, lecz dekretu (kan. 455). Aby mógł on wejść w życie, powinien uzyskać recognitio od Kongregacji ds. Duchowieństwa. Ustalenie, które akty należy uznać za akty nadzwyczajnego zarządzania, jest kluczowe dla rozróżnienia tychże aktów od transakcji, która może pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej (kan. 1295), oraz istotne dla organów kolegialnych udzielających zgody na dokonanie tychże aktów (kan. 1277).
The article explores the legal requirement for defining the acts of extraordinary administration by the conference of bishops (can. 1277 in fine). In Poland, the Episcopal Conference has not yet defined these acts of administration. The analysis of the particular law of other conferences lays down three criteria for establishing acts of extraordinary administration. The requirement of canon law stipulates that those acts cannot be determined on the basis of the instructions, but the decree (can. 455). For the decree to enter into force it is to obtain recognition from the Congregation for the Clergy. Therefore, the above-mentioned acts are important not only to distinguish these acts from transactions which can worsen the patrimonial condition of a juridical person (can. 1295), but also for collective bodies who are to give the consent to place these acts (can. 1277).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 181-198
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal determinants for running a parish based economic activity
Prawne uwarunkowania do wykonywania działalności gospodarczej przez parafię
Les conditions légales pour la réalisation des activités économiques de la paroisse
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791280.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
economic activity
legal personality of the parish
entrepreneur
business taxation
działalność gospodarcza
osobowość prawna parafii
przedsiębiorca
opodatkowanie działalności gospodarczej
Opis:
Celem artykułu było ukazanie uwarunkowań prawnych parafii w zakresie wykonywania działalności gospodarczej. Parafia na mocy art. 32 i 20 Konstytucji RP, art. 4 ust. 2 Konkordatu oraz art. 55 ust. 3 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, posiada osobowość prawną i może występować jako organ prawa handlowego. Stosowne potwierdzenie stanowi w tym względzie kan. 1259 KPK/1983 oraz pkt 3.19 Instrukcji Konferencji Episkopatu Polski w sprawie zarządzania kościelnymi dobrami materialnymi. Podkreślić należy, że działalność gospodarcza wykonywana przez parafię jest drugorzędnym przedmiotem jej funkcjonowania, a korzystanie z tych uprawnień pełni funkcję wspierającą w realizacji jej celu pierwszorzędnego. Tym samym parafia, jako wspólnota wiernych, dowodzi, że nie tylko właściwie zarządza majątkiem parafialnym, lecz także służy powiększaniu miejsc pracy, integracji społeczności parafialnej, jak i współpracy między parafiami. Znamiennym jest również fakt, że parafia będąc uczestnikiem obrotu gospodarczego, uzyskuje kwalifikacje przedsiębiorcy i może wykorzystywać typowe dla przedsiębiorcy instrumentarium prawne, jakim są m. in. zwolnienia z tytułu niegospodarczej działalności statutowej. Analiza obowiązujących regulacji prawnych dotyczących podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez parafię, nie daje podstaw do ich krytycznej oceny. Tym niemniej niejasny wydaje się brak numeru rejestru KRS przez parafię. Stąd rodzi się postulat de lege ferenda, aby problem uzyskania numeru KRS stał się przedmiotem debat Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu lub Komisji Konkordatowej, a w konsekwencji przyczynił się do próby nowelizacji ustawy o Krajowym Rejestrze Sadowym. Dobrym wzorem, w tym zakresie, mogą być również przepisy ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, które jasno określają wymogi statutu Kościoła i związku wyznaniowego, dotyczące jednostek organizacyjnych mających osobowość prawną. Trwanie przy niejasnej regulacji, która de lege lata obowiązuje, narusza zasadę pewności obrotu, a także nie wpływa dobrze na postrzeganie Kościoła katolickiego jako instytucji zaufania publicznego. Odnośnie do braku zrozumienia społecznego – jakim jest wykonywanie działalności gospodarczej przez parafie – słusznym wydaje się powoływanie fundacji lub stowarzyszeń do jej prowadzenia. W ten sposób można uniknąć zatarcia granic pomiędzy działalnością gospodarczą a konfesyjną parafii.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 129-143
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej a Brexit
Co-ordination of social security systems in the European Union and Brexit
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818809.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Brexit
prawa socjalne
zabezpieczenie społeczne
koordynacja
Unia Europejska
prawo Unii Europejskiej
social rights
social security
co-ordination
European Union
European Union law
Opis:
Proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit) przyniesie z pewnością różnorakie konsekwencje w zakresie zabezpieczenia społecznego. Warto zatem przyjrzeć się perspektywie Brexitu z punktu widzenia koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w UE, w szczególności biorąc pod uwagę uprawnienia socjalne Polaków w Zjednoczonym Królestwie (a także uzupełniająco i porównawczo Brytyjczyków w Polsce). Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu koordynacji pod tym właśnie kątem. Biorąc pod uwagę czas powstania tekstu, można stwierdzić, że rysuje się możliwość braku formalnego porozumienia w sprawie Brexitu między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem. Choć taki rezultat negocjacji między stronami trzeba uznać za zdecydowanie negatywny, to jednak stosowne zmiany w prawie UE zostały już przygotowane do wejścia w życie, zaś gwarancje dotyczące omawianych praw zostały formalnie przedstawione. Zakres i sposób ich faktycznego wprowadzenia w życie zależeć będą jednak od rozstrzygnięć politycznych.
Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will defifi nitely bring various consequences in the field of social security. It is therefore worthwhile to analyse its current perspectives from the point of view of the co-ordination of social security in the EU, taking into account in particular the situation of Poles residing in the United Kingdom (as well as, in a comparative and auxiliary manner, of the British residing in Poland) and of their social rights. Therefore, the article synthetically presents the current state of the EU co-ordination of social security systems in this context, focusing on the examples given above. It has been written at a time, when the prospect of a no-deal Brexit starts looming as a distinct possibility. Even though such a lack of agreement between the parties in question might bring adverse consequences for the said rights, appropriate legal changes (in particular to the EU law) have already been prepared to enter into force, and guarantees of preservation of the rights in question have already been formally put forward. Nevertheless, their scope and practical implementation is still dependent on further political decisions.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2019, VIII, 9; 53-65
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie jesteśmy cwaniakami na brytyjskim socjalu”*. Brexit a zabezpieczenie społeczne Polaków w Zjednoczonym Królestwie na przykładzie zabezpieczenia od bezrobocia
‘We’re no idle-loafers on the British dole’. Brexit and the social security of Poles in the United Kingdom – example of protection from unemployment
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818980.pdf
Data publikacji:
2018-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Brexit
prawa socjalne
zabezpieczenie społeczne
bezrobocie
social rights
social security
unemployment
Opis:
Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu brytyjskiego systemu zabezpieczenia społecznego w kontekście Brexitu i jego konsekwencji dla Polaków przebywających w Wielkiej Brytanii na przykładzie zabezpieczenia od bezrobocia. Prawa, z których korzystają Polacy, nie posiadają statusu „praw nabytych” w rozumieniu prawa międzynarodowego i dlatego są przedmiotem negocjacji w ramach Brexitu. Brak porozumienia między Wielką Brytanią a Unią Europejską w zakresie zabezpieczenia społecznego będzie miał negatywne konsekwencje dla Polaków przebywających na Wyspach Brytryjskich.
Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will definitely, and in various manners, influence the situation of Poles residing there. Rights, which they currently enjoy, do not possess the status of ‘acquired rights’ under international law and have, in consequence, become subject to Brexit negotiations between the UK and the EU. It is therefore worthwhile to analyse the situation of Poles in the United Kingdom from the point of view of their social rights in particular. The article synthetically presents therefore the current state of the British social security system in this context, focusing on the example of protection from unemployment. It has been written at a time, when guarantees of preservation of the rights in question have already been formally put forward, but their practical implementation is still dependent on the overall result of the EU-UK negotiations, and a still possible lack of agreement between the parties would defifi nitely bring adverse consequences for these rights.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2018, VII, 8; 49-59
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy młodzi bogowie? Brexit a brytyjski system emerytalny i zabezpieczenie społeczne Polaków w zakresie emerytur w Zjednoczonym Królestwie
„Young Polish Gods?” Brexit, the British pension system, and pensions of Poles in the United Kingdom
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819038.pdf
Data publikacji:
2018-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Brexit
prawa socjalne
zabezpieczenie społeczne
emerytury
brytyjski system emerytalny
social rights
social security
pensions
British pension system
Opis:
Proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit) przyniesie różne konsekwencje dla mieszkających tam Polaków. Prawa, z których nasi obywatele korzystają, niestety nie posiadają statusu „praw nabytych” w rozumieniu prawa międzynarodowego. Dlatego są przedmiotem negocjacji w ramach tego procesu. Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu brytyjskiego systemu zabezpieczenia społecznego w odniesieniu do świadczeń emerytalnych Polaków. Brak porozumienia w zakresie zabezpieczenia społecznego w procesie negocjacji będzie miał negatywne konsekwencje dla Polaków przebywających w Wielkiej Brytanii. Istnieją jednak podstawy do ostrożnego optymizmu w kwestii gwarancji utrzymania posiadania omawianych praw.
Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will defifi nitely bring various consequences for the Poles residing there. Rights, which they currently enjoy, are a subject of the Brexit negotiations, especially as they do not possess the status of ‘acquired rights’ under international law. It is therefore worthwhile to analyse the situation of Poles in the United Kingdom from the point of view of their social rights in particular, including their rights with a long-time perspective, e.g. in the respect of pensions. The article synthetically presents therefore the current state of the British pension system in this context. It is being published at a time, when the results of the negotiations in question can’t yet be foreseen. However, it may already be stated, that a lack of withdrawal agreement would be their one defifi nitely negative result, and that there are grounds for cautious optimism as to the guarantees of preservation of the said rights.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2018, VII, 7; 38-52
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualne działania Unii Europejskiej w zakresie zabezpieczenia społecznego (dyrektywa o pracowniczych programach emerytalnych)
Current activities of the European Union in the field of the social security
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833963.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
zabezpieczenie społeczne
pracowniczy program emerytalny
prawo Unii Europejskiej
social security
occupational pension scheme
European Union laws
Opis:
Ponieważ oczekuje się, że pracownicze programy emerytalne będą odgrywały większą rolę w zapewnianiu adekwatnych dochodów na emeryturze, należy zagwarantować, by zasady funkcjonowania tych programów nie stanowiły przeszkody dla swobodnego przemieszczania się pracowników pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Omawiana dyrektywa stanowi nową regulację UE w zakresie pracowniczych programów emerytalnych. Ma ona na celu ułatwienie korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się pracowników na terytorium UE poprzez ograniczenie przeszkód, które wynikają z niektórych zasad dotyczących dodatkowych programów emerytalnych związanych ze stosunkiem pracy. Biorąc pod uwagę okoliczności przyjęcia dyrektywy, trudno obecnie stwierdzić, czy i kiedy w ujętej w niej materii zajdą dalsze zmiany, a także w jakim kierunku miałyby one nastąpić.
Since it is expected, that occupational pension schemes will play a greater role in ensuring adequate income in retirement, it ought to be ensured, that the principles of operation of these programmes do not constitute an obstacle to the free movement of workers between Member States of the European Union. The directive in question therefore constitutes new EU regulations aimed at facilitating the exercise of the right of workers to freedom of movement between Member States by reducing the obstacles created by certain rules concerning supplementary pension schemes linked to an employment relationship. Taking into account the circumstances of the adoption of the directive, it is hard to predict if and when further changes in the matter in question will occur, as well as the direction, in which they would then be heading.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2014, III, 3; 87-90
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies