Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kędzierski, Michał." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Efficiency of selected biocide compounds in the protection of building coatings against colonization by mold fungi, cyanobacteria and algae
Skuteczność wybranych związków biobójczych w ochronie powłok budowlanych przed zasiedleniem przez grzyby pleśniowe, sinice i glony
Autorzy:
Kędzierski, Michał
Wiejak, Anna
Janiszewska, Jolanta
Wiśniewska, Anna
Grzywa-Niksińska, Irena
Kurzepa, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945872.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
biological corrosion
biocides
antifungal activity
antialgal activity
building coatings
korozja biologiczna
biocydy
działanie przeciwgrzybicze
działanie przeciwglonowe
powłoki budowlane
Opis:
A series of biocidal compounds were evaluated as antifungal and antialgal additives for building coatings. The study comprised testing the susceptibility of coatings to colonization by Alternaria alternata, Ulocladium atrum, Aspergillus niger and Penicillium purpurogenum fungi as well as Nostoc commune cyanobacteria and Klebsormidium flaccidum green algae. White cabbage juice-based concentrate, dendrimeric peptides, peptide hydrolyzates from milk thistle and chestnut seeds, as well as selected ionic liquids, were used as additives to acrylic and silicone-based coatings. Also, some of biocidal additives were previously intercalated in montmorillonite or hydrotalcite to increase their wash-out resistance. The best results were obtained for the coatings modified with prolinate and sorbate ionic liquids added in the amount of 2 wt %. They ensure protection against the algae and cyanobacteria also after aging in water for 72 h, which indicates a possibility of their application in facade paints. Some antifungal activity was observed for the coatings containing hydrotalcite intercalated with aminododecanoic acid, while inhibition of algal growth was achieved using hydrolyzate from milk thistle seeds. However, in both cases, the coatings lost the resistance to microbial colonization when aged in water.
Badano skuteczność szeregu związków o właściwościach biobójczych, dodawanych do powłok polimerowych stosowanych w budownictwie, w zabezpieczaniu przed porastaniem grzybami i glonami. Wykorzystano mieszaninę grzybów testowych Alternaria alternata, Ulocladium atrum, Aspergillus niger i Penicillium purpurogenum, a także cyjanobakterie Nostoc commune oraz glony Klebsormidium flaccidum. Jako biocydy dodawane do powłokowych kompozycji akrylowych i silikonowych zastosowano: koncentrat na bazie soku z białej kapusty, dendrymeryczne peptydy, hydrolizaty peptydowe z ostropestu plamistego i nasion kasztanowca, a także ciecze jonowe. Wybrane dodatki immobilizowano na drodze interkalacji w montmorylonicie lub hydrotalkicie w celu zwiększenia ich odporności na wymywanie. Najlepszą odporność na porastanie glonami wykazywały powłoki modyfikowane dodatkiem 2% mas. cieczy jonowych z anionami prolinianowym i sorbinianowym. Ochronne działanie cieczy jonowych zachowało się również po teście wymywania wodą przez 72 h, co wskazuje na możliwość ich zastosowania w farbach elewacyjnych. Powłoki zawierające hydrotalkit interkalowany kwasem aminododekanowym wykazywały odporność na porastanie grzybami, a dodatek hydrolizatu nasion kasztanowca hamował rozwój glonów, jednak w obydwu wypadkach działanie ochronne biocydu zanikało po teście wymywania wodą.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 5; 371-379
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku w czasie wolnym od pracy w ramach turystyki na wsi w okresie pandemii koronawirusa SARS CoV-2 i innych czynników pozaekonomicznych
Autorzy:
Roman, Antoni
Karpowicz, Joanna
Nowicki, Bohdan
Kosiński, Robert
Lukin, Siarhey
Roman, Michał
Grabcewicz, Zoja
Roman, Bartłomiej
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Gierasimiuk, Tomasz
Stolarczyk, Piotr
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
W życiu każdego człowieka najważniejszą sprawą życiową i najcenniejszą wartością jest zdrowie. Określa się je jako dobrostan, błogostan, dobro-byt czyli pełnię dobrego stanu (z ang. wellbeing): - fizycznego (biologicznego), - psychicznego (emocjonalnego i umysłowego, inaczej intelektualnego), - duchowego (świadomościowego), - społecznego (rodzinnego, towarzyskiego i zawodowego). Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pojęcie „zdrowie” oznacza dobrostan, inaczej stan pełnego, zadawalającego samo-poczucia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego, a nie wyłącznie brak choroby czy niedomagania. Inna definicja określa zdrowie jako motywowaną zdolność do aktywności i pracy, a nie jedynie brak choroby, czy nie-domagania w postaci niepełnosprawności, starości i niesamodzielności. Do oceny stanu zdrowia stosuje się najczęściej tzw. mierniki negatywne, określające z reguły brak zdrowia (stan docelowy, pożądany) jako chorobę i jej skutki. Są też oceny stanu zdrowia na bazie mierników pozytywnych, określające np. rozwój badanej jednostki ludzkiej, jej sprawność fizyczną na podstawie prób czynnościowych (przez pomiar tętna po wysiłku fizycznym, pomiary ciśnienia krwi, czy oddechu). Stanowią one cenne uzupełnienie mierników negatywnych. Podanie dokładnej granicy między zdrowiem a chorobą, inaczej pomiędzy stanem normalnym i docelowym a stanem patologicznym jest bardzo trudne, a czasami niemożliwe. Umownie przyjmuje się, że stan zdrowia czyli określoną sprawność funkcji fizjologicznych organizmu ludzkiego mierzy się metodami klinicznymi lub próbami laboratoryjnymi. Utrzymanie zdrowia wymaga pracy, przez: - przyswajanie, opanowanie wiedzy, posiadanie mądrości i wykształcenie umiejętności w działalności prozdrowotnej i czynności profilaktyczno-leczniczych, - zdobywanie doświadczenia w sferze prozdrowotnej, wykształcenie trwałych nawyków kulturowych, w tym kultury aktywności fizycznej i higieny, - odpowiednich postaw tj. świadomości wobec zdrowia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego. Według Marca Lalonde'a występują cztery pola zdrowia (i związane z nimi czynniki), wpływające na stan zdrowia człowieka i społeczeństwa, takie jak: - biologia (warunki genetyczne, czynniki genetyczne) (16%), - warunki środowiskowe, środowisko życia (środowisko przyrodnicze i kulturowe w miejscu funkcjonowania człowieka, tj. w domu, szkole, pracy, podczas odpoczynku) (21%), - opieka zdrowotna, inaczej służba zdrowia (10%) - jej struktura oraz sprawność (efektywność) i skuteczność funkcjonowania systemu zdrowotnego, a także dostępność do świadczeń medycznych (oferty terapeutycznej) oraz ich jakość, - styl (jakość) życia, pracy, i odpoczynku po pracy (53%), o którym decyduje aktywność fizyczna, sposób odżywiania się, umiejętności radzenia sobie ze stresem, zachowania seksualne czy stosowanie używek, a także racjonalne zagospodarowanie czasu wolnego. Między pracą zawodową a wypoczynkiem po pracy powinna zachodzić ścisła korelacja. Kategoria „zdrowie” ma charakter interdyscyplinarny, jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, w tym szeroko rozumianej medycyny (sztuki leczenia, a w niej psychiatrii, psychologii klinicznej), a po-nadto filozofii (i związanej z nią etyki), socjologii, pedagogiki, kultury fizycznej, ekonomii, zarządzania i nauk technicznych. Zdrowie stanowi najważniejszy i podstawowy składnik kapitału ludzkiego, determinującego kreatywność i przedsiębiorczość, a przez to wydajności pracy. Jako pierwsi kapitałem ludzkim zajęli się: - Theodore William Schultz (1902-1998) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1979, - Stanley Becker (1930-2014) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1992. Promocję i ochronę zdrowia, a także leczenie i usprawnianie organizmu ludzkiego, inaczej produkcję zdrowia można realizować w ramach systemu państwowego opieki zdrowotnej oraz w wiejskich obiektach turystycznych, w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu, wśród życzliwie nastawionej do turystów społeczności lokalnej i władz samorządów terytorialnych oraz organizacji społecznych. Produkty turystyki zdrowotnej na wsi mogą stać się ważną rezerwą jako komplementarny lub substytucyjny (alternatywny) zasób w państwowym systemie promocji ochrony zdrowia, w którym kluczowym pod-miotem są szpitale. Innowacyjnym sposobem usprawniania organizmu ludzkiego i motywowania jednostki ludzkiej do działania są turnusy rehabilitacyjne, w programie których istnieje możliwość świadczenia usług zdrowotnych na wsi. Potrzebne jest upowszechnianie instytucjonalnych i przedsiębiorczych form pobytu w środowisku wiejskim w czasie wolnym, w ramach funkcjonowania: - gospodarstw agroturystycznych lub agroekoturystycznych, - gospodarstw ekoturystycznych, - gospodarstw etnoturystycznych, - gospodarstw terapoturystycznych, - wiosek tematycznych, - NAL (nie obozowej akcji letniej) i obozów i zimowisk harcerskich, - świetlic terapeutycznych na wsi, - dziennych domów pobytu, - klastrów na terenach wiejskich, - wiejskich domów pracy twórczej, - wiejskich inkubatorów kreatywności i przedsiębiorczości, - kół gospodyń wiejskich, - targów agroekoturystycznych, - turnusów rehabilitacyjnych, - przygodowo-rozwojowych placów zabaw, - zielonych przedszkoli i szkół, - klasztorów, - zagród edukacyjnych, - gospodarstw opiekuńczych, - wiejskich domów kultury, - wiejskich kiermaszów produktów lokalnych i regionalnych, - centrum informacyjno-marketingowego na wsi, - wsi przyszłości, - infrastruktury turystycznej na obszarach wiejskich, - ogrodów sensorycznych, ogrodów wyobraźni, ogrodów wrażeń, ogrodów medytacji, ogrodów kontemplacji, - ogrodów botanicznych, - ogrodów kwiatowo-roślinnych, - ścieżek terapeutycznych, - ścieżek zdrowia, - siłowni na świeżym powietrzu, - WTZ (warsztatów terapii zajęciowej), - DPS (domów pomocy społecznej), - domów aktora, domów „jesieni życia”, domów „późnej starości”. - hospicjów. Pomysły na instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku na wsi stanowią kluczowy zasób w systemie ochrony zdrowia i klucz służący rozwojowi turystyki na wsi oraz podnoszeniu jej konkurencyjności, co wpływa na wzrost poziomu życia społeczności wiejskiej. Staje się to szczególnie ważne w okresie licznych ograniczeń, w tym dostępu do przygranicznej bazy turystycznej i wzrostu kosztów działalności turystycznej na wsi. Spowodowane jest to oddziaływaniem czynników ekonomicznych (inflacja, bezrobocie) oraz negatywny wpływ elementów pozaekonomicznych np. biologicznych (w postaci pandemii koronawirusa SARS CoV-2), militarnych (konflikt zbrojny na Ukrainie, zagrożenia na granicy polsko-białoruskiej) i politycznych, w tym ambicji politycznych i pryncypiów ideologiczno-ustrojowych oraz przynależności do bloków gospodarczych, wojskowych i politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Opracowanie zobrazowań z niskiego pułapu pozyskanych w niekorzystnych warunkach
Autorzy:
Kędzierski, Michał.
Współwytwórcy:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego (Warszawa). pbl
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Warszawa : Wojskowa Akademia Techniczna
Tematy:
Aparaty latające bezzałogowe stosowanie
Fotografia lotnicza
Zastosowanie i wykorzystanie
Wojsko
Opis:
Bibliogr. s. [87]-92.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Po pierwsze zapobieganie tonięciom
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Gierasimiuk, Tomasz
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2195014.pdf
Data publikacji:
2023-01-08
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
Książka Antoniego Romana „Po pierwsze zapobieganie tonięciom” przedstawia podstawowe zagadnienia dotyczące problematyki bezpieczeństwa nad wodą, zapobiegania tonięciom i prawidłowego reagowania na nieszczęśliwe wypadki w wodzie. Wskazuje na określone procedury, inaczej reguły postępowania podczas wypoczynku nad wodą oraz postępowanie (rodzaj czynności) w trudnych dla człowieka sytuacjach przez posiadanie awaryjnych planów, algorytmów działania. Wdrażanie procedur odbywa się na poziomie świadomości, w sercach i umysłach jednostki ludzkiej, a także dokonuje się w kształtowaniu poprawnych relacji, stosunków międzyludzkich. Tego typu kwestie należy solidarnie, w sposób zdeterminowany i zmobilizowany urzeczywistniać w społeczeństwie, aby ograniczać rosnącą liczbę utonięć. Pozycja książkowa stanowi również swoisty rodzaj przewodnika pływackiego, adresowanego do szerokiego kręgu osób, zarówno do tych, którzy chcą samodzielnie nauczyć się pływać stylowo, a nie tylko utrzymywać się na wodzie, do tzw. „samouków”, jak też dla pływaków zmierzających doskonalić technikę. Treści i wskazówki w niej zawarte, wynikające z wieloletniego doświadczenia autora mogą być pomocne instruktorom oraz trenerom prowadzącym zajęcia z nauczania i doskonalenia pływania, nauczycielom wychowania fizycznego, instruktorom rehabilitacji ruchowej, wychowawcom i kierownikom wypoczynku kolonijnego, a także ratownikom wodnym i instruktorom ratownictwa wodnego. Pracę wzbogacają ilustracje magistra sztuki Małgorzaty Ewy Roman (MER).
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies