Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kęder, Wojciech" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Rafał Podgórski, Józef Retinger prywatny polityk, Universitas Kraków 2013 [renenzja]
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560586.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Recenzja
    Retinger
    Opis:
    This review evaluates the position of Bogdan Podgorski's „Joseph Retinger Private Policies”. This book was published by Universitas in 2013. This work shows the figure of Joseph Hieronim Retinger – the son of a Polish Jew, born in 1882 in Krakow. Although Retinger never held any official position, he was considered an influential figure in world politics. The author of the review shows the necessity for a book about this Joseph Retinger and briefly discusses the chapters.The reviewer appreciates the importance of a new bio-graphy of Joseph Hieronim Retinger. Simultaneously he emphasized that Bogdan Podgórski hadn't avoided certain inaccuracies which he attempts to explain.
    Niniejsza recenzja poddaje ocenie pozycję Bogdana Podgórskiego pt. „Józef Retinger prywatny polityk”. Książka ta została wydana przez wydawnictwo Universitas w 2013 roku. Dzieło to ukazuje sylwetkę Józefa Hieronima Retingera – syna polskiego Żyda, uro-dzonego w 1882 r. w Krakowie. Retinger, choć nigdy nie piastował żadnych oficjalnych funkcji, uważany był za niezwykle wpływową postać światowej polityki. Autor recenzji ukazał konieczność powstania książki na temat wspominanej postaci i skrótowo omówił jej rozdziały. Recenzent docenił znaczenie nowej biografii Józefa Hieronima Retingera. Jednocześnie podkreślił, że Bogdan Podgórski nie uniknął pewnych nieścisłości, które poddał wyjaśnieniu.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 303-315
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć króla Augusta III Sasa i początek ostatniego bezkrólewia w Polsce w świetle doniesień „Gazety Leydejskiej” w 1763-1764 roku
    The Death of King Augustus III and the beginning of the last interregnum in Poland according to reports from the "Gazety Leydejskiej" in 1763-1764
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560638.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Gazeta Leydeyska
    Historia Polski
    ostatnie bezkrólewie
    Stanisław August Poniatowski
    Polish history
    last interregnum
    Stanisław August Poniatowski.
    Opis:
    W okresie ostatniego bezkrólewia, od zgonu króla Augusta III Sasa do wysunięcia przez dwory rosyjski i pruski kandydatury Stanisława Poniatowskiego na króla, „Gazeta Leydeyska” bardzo obszernie przekazywała informacje o rozwoju sytuacji w Rzeczypospolitej. Były one wiarygodne, a redaktorzy gazety bezbłędnie rozłożyli akcenty, punktując kwestie najbardziej istotne. Niezwykle też umiejętnie wypunktowali, nie opatrując z oczywistych względów szerszym komentarzem, związki Stanisława Poniatowskiego i „Familii” Czartoryskich z Rosją i bezpośrednio z carycą Katarzyną II. Ukazali też rolę, jaką w okresie bezkrólewia w Rzeczypospolitej odegrała armia rosyjska. Redaktorom gazety, na pewno korzystającym z różnych źródeł informacji, udało się niezwykle sprawnie przesegregować napływające do nich informacje i uniknąć poważniejszych wpadek, jakie mogło spowodować zamieszczenie błędnych danych. Gazeta przeznaczona była dla wyrobionego intelektualnie czytelnika, który orientował się w informacjach z reguły unikających kontrowersyjnych komentarzy.
    During the last interregnum, from the death of King August III to the nomination of the Russian and Prussian candidate for king Stanisław Poniatowski, the "Gazeta Leydeyska" gave very extensive information about the development of the situation in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The reports were credible and the editors of the newspaper emphasized the most important issues. They also skillfully point out, without obviously providing a wider commentary, the relationships between Stanisław Poniatowski and the Czartoryski "Family" with Russia and directly with Tsarina Catherine II. They also showed the role of the Russian army in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the interregnum. The editors of the newspaper, certainly benefiting from various sources of information, managed to efficiently sort out the incoming information to them and to avoid serious mishaps that could result in the inclusion of incorrect data. The newspaper was intended for an intellectually-minded reader who was aware of information but who usually avoided controversial commentary.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 5-15
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Diplomatic Faux-Pas of the Czartoryskis, that is the „Familia” and Stanislaw Poniatowski in the European Salons (1764-1765)
    Dyplomatyczne faux-pas Czartoryskich, czyli „Familia” i Stanisław Poniatowski na europejskich salonach (1764-1765)
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560679.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Stanislaus August Poniatowski
    Czartoryski Family
    diplomacy Translation
    Stanisław August Poniatowski
    ród Czartoryskich
    dyplomacja.
    Opis:
    The period of interregnum after the death of Augustus III of Saxony and the first months of the reign of Stanislaw August Poniatowski was an unusually interesting period in Polish history. It shows who the Czartoryski princes were and how they prepared to govern the country. They did not hesitate to take power and bring the Russian army into the coun-try. Stanislaw Poniatowski, who took the throne as a result of the support of Catherine II and was completely dependent on Russian protectors, could not push his agenda or influ-ence the Russian ambassador even in ceremonial matters not to mention on more serious matters. Being very good players on the domestic political scene, the leader of the family had little international political or diplomatic experience, also taking into account the disparity of power between the „Familia” and the Empress of All of Russia, who was one of the most powerful monarchs in Europe, boded badly for the future of the country and exhibited Czartoryski and king in the worst light. Both the interregnum period and the first months of the reign of Stanislaw August clearly showed the dependence of both the king and the „Familia” on their Russian patroness as well as their inferior skills to conduct independent policy.
    Okres bezkrólewia po śmierci Augusta III Sasa i pierwsze miesiące panowania Stani-sława Augusta Poniatowskiego to okres niezwykle interesujący w dziejach Polski. Ukazuje on kim byli i jakie przygotowanie do rządzenia krajem mieli książęta Czartoryscy, którzy nie zawahali się dla przejęcia władzy sprowadzić do kraju armii rosyjskiej i Stanisław Po-niatowski który objął tron dzięki poparciu Katarzyny II, a całkowicie zależny od swojej rosyjskiej protektorki wisząc u niej na przysłowiowym garnuszku, nie potrafił przeforsować swojego zdania u rosyjskiego ambasadora nawet w kwestiach ceremonialnych, o poważniejszych sprawach nie wspominając. Będący bardzo dobrymi graczami na wewnątrzkrajowym rynku politycznym, przy-wódcy „Familii” mieli niewielkie doświadczenie i umiejętności w polityce międzynarodo-wej i dyplomacji, co biorąc jeszcze pod uwagę dysproporcję sił pomiędzy obozem „Fami-lii”, a imperatorową Wszechrosji, jedną z najpotężniejszych monarchiń w Europie, fatalnie wróżyło przyszłości kraju i wystawiało Czartoryskim i królowi jak najgorszą opinię. Za-równo okres bezkrólewia, jak i pierwsze miesiące panowania Stanisława Augusta dobitnie ukazały zależność zarówno króla, jak i „Familii” od ich rosyjskiej protektorki, jak i ich niewielkie umiejętności do prowadzenia samodzielnej polityki.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 47-59
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nuncjusz w Wiedniu arcybiskup Antonio Eugenio Visconti a Polska w dobie pierwszego rozbioru
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082736.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    dyplomacja papieska
    nuncjusz Antonio Eugenio Visconti
    Giuseppe Garampi
    nuncjatura wiedeńska
    I rozbiór Polski
    Opis:
    W okresie pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej, któremu bezskutecznie usiłowała zapobiec dyplomacja papieska, istotną rolę w zabiegach Rzymu ratowania sytuacji – zarówno suwerenności Polski, jak i Kościoła polskiego przypadła nuncjaturze wiedeńskiej. Jakkolwiek Austria w ostatnim momencie zrywając dotychczasowy sojusz z państwami katolickimi przeszła na stronę państw akatolickich, to wśród trzech mocarstw zaborczych jedynie Wiedeń był skłonny uwzględniać niektóre postulaty Stolicy Apostolskiej. Zarazem odgrywająca kluczową rolę na scenie politycznej caryca Katarzyna II o ile nie liczyła się ze Stanisławem Augustem, to musiała liczyć się z cesarzową Maria Teresą. Z tych to względów wynikało duże znaczenie nuncjatury wiedeńskiej w zabiegach Rzymu o obronę Kościoła katolickiego w Polsce, zwłaszcza pod zaborem austriackim i ważna rola papieskich dyplomatów prowadzących rokowania w tych sprawach: arcybiskupów Viscontiego i Garampiego. Jakkolwiek nie osiągnęli oni z oczywistych powodów głównego celu zabiegów, czyli wsparcia przez cesarzowa Marie Teresę działań Stolicy Apostolskiej występującej w obronie Polski, to udało im się skłonić Marie Teresę do wystąpienia w obronie Kościoła katolickiego w Polsce.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2018, 25; 5-15
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spór o obsadę stanowiska opata komendatoryjnego na Łysej Górze w okresie bezkrólewia po śmierci Jana III Sobieskiego w świetle korespondencji nuncjusza Giovanniego Antonio Davii
    The dispute over the appointment to the position of the commendatory abbot on Łysa Góra (Bald Mountain) during the interregnum after the death of John III Sobieski in the light of Nuncio Giovanni Antonio Davia’s correspondence
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560373.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    opactwo Święty Krzyż
    opat komendatoryjny
    nuncjusz Davia
    monastery of Holy Cross
    Holy Cros Abbey
    commendatory abbot
    nuncio Davia
    Opis:
    Jedną ze spraw, która przez wiele lat, poczynając od schyłku XVI wieku, powodowała zadrażnienia stosunków pomiędzy Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą, była sprawa nominacji na opactwa komendatoryjne, gdzie królowie zazdrośnie strzegli swoich przywilejów nominacyjnych. Drugim czynnikiem wywierającym wpływ na przebieg konfliktu była opinia szlachecka, zależna jednak w dużej mierze od decyzji królewskich. Zależność ta natomiast znikała w okresach interregnum i dlatego interesujące było prześledzenie na przykładzie sporów o obsadę godności opata w benedyktyńskim opactwie na Świętym Krzyżu, jak wyglądał ten spór w czasach, gdy decyzje leżały wyłącznie w rękach szlachty. Przebieg konfliktu o obsadę opactw w czasie bezkrólewia po śmierci Jana III Sobieskiego wskazuje, że szlachta nie zachowała niezależności w tym sporze, a miejsce króla zajęli ambitni magnaci forujący do godności opackich swoich krewnych i popleczników. Kluczowe było tu przekonanie do swoich racji sejmików szlacheckich, jak również zdobycie przychylności senatu, a później sejmu konwokacyjnego, który dla uczynienia zadość ich ambicjom nie wahał się nawet postawić pod znakiem zapytania wzajemnych relacji z Rzymem.
    One of the issues which for many years, beginning from the end of the 16th century, caused a lot of tension between the Holy See and the Kingdom of Poland, was the matter of the appointment for the position of commendatory abbots, where kings were eager to keep their privileges of nomination. Another factor exerting influence on the course of the conflict was the opinion of the nobility which, however, largely depended on the decision of the king. This dependence disappeared in periods of interregnum and hence it was interesting to study, on the example of disputes over the appointment to the dignity of abbot in the Benedictine Abbey of the Holy Cross, what form that dispute took at a time when decisions were solely in the hands of the nobility. The course of the conflict over the appointment to the positions of abbots during the interregnum after the death of John III Sobieski indicates that the nobility retained their independence in the dispute, and the privileged positon of the king was taken over by ambitious magnates favouring their relatives and supporters while appointing to the dignity of the abbot. The key here was to convince regional diets to their arguments, as well as to win the favour of the senate, and later the convocation parliament (sejm), which, in order to fulfil their ambitions, did not hesitate to even call into question the relationship with Rome.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 293-307
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kardynał Giovanni Antonio Davia (Gianantonio De Via) ‒ nuncjusz w Rzeczypospolitej (1696-1700)
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560691.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Cardinal Giovanni Antonio Davia
    Nuncio Giovanni Antonio Davia
    Cardinal Gianantonio de Via
    diplomacy of the Holy See
    kardynał Giovanni Antonio Davia
    nuncjusz Giovanni Antonio Davia
    kardynał Gianantonio de Via
    dyplomacja Stolicy Apostolskiej
    Opis:
    In the years 1696-1700, the nuncio in the Commonwealth was Giovanni Antonio Davia, later a cardinal. During his mission there were a number of complicated internal and external problems that plagued the Commonwealth: Turkish wars, relations between Catholics and infidels in Poland, and the political conflicts in Lithuania that ended in civil war. One of the most interesting topics is that of the possible participation of Giovanni Antonio Davia in the election of King Frederic Augustus Wettyn of Poland, whose reign had such terrible consequences for the Commonwealth. Davia was accused of supporting the Saxon candidacy by French diplomats and their supporters in Poland, because he owed the Saxon elector for the release of his nephew Giovanni Battista from Turkish captivity, which the Davia family sought. There is no direct evidence of the nuncio breaking the neutrality of the election, and only the accusations of Wettyn's opponents remain.
    W latach 1696-1700 nuncjuszem w Rzeczypospolitej był Giovanni Antonio Davia, późniejszy kardynał. Na okres jego misji przypadło szereg skomplikowanych problemów wewnętrznych jak i zewnętrznych, jakie trapiły Rzeczypospolitą: wojny tureckie, relacje katolików z innowiercami w Polsce, konflikty polityczne na Litwie, które zakończyły się wojną domową. Do bardzo interesujących należy wątek ewentualnego udziału Giovanniego Antonio Davii w elekcji na króla Polski Fryderyka Augusta Wettyna, którego panowanie miało tak fatalne skutki dla Rzeczypospolitej. Davia oskarżany był o sprzyjanie saskiej kandydaturze przez dyplomatów francuskich i ich stronników w Polsce, gdyż elektorowi saskiemu zawdzięczał uwolnienie bratanka Giovanniego Battisty z niewoli tureckiej, o co rodzina Daviów bardzo zabiegała. Nie ma bezpośrednich dowodów na złamanie przez nuncjusza Davię neutralności w elekcji, a pozostają jedynie oskarżenia przeciwników Wettyna.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Watykan. Przewodnik po Watykanie, cz. 1, red. R. Cassanelli; cz. 2, red. A. Paolucci, C. Pantanella, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2015
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560698.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    przewodnik po Watykanie
    Watykan
    Bazylika św. Piotra
    Pałace Watykańskie
    Ogrody Watykańskie
    zabytki Watykanu
    guide to the Vatican
    Vatican City
    St. Peter's Basilica
    the Vatican Palace
    Vatican Gardens
    monuments of the Vatican
    Opis:
    Na polskim rynku ukazał się w 2016 roku „Przewodnik po Watykanie” pod redakcją Roberto Cassanellego, Antonio Paulucciego i Cristiny Pantanelli. Przewodnik ten pomyśla-ny jest zarówno jako pierwsza synteza naukowa dotychczasowej wiedzy na temat kompleksu sakralno-zabytkowego na Wzgórzu Watykańskim, a zarazem jako przewodnik ukazujący wszystkie budowle Watykanu, jak i Ogrody Watykańskie – zarówno te dostępne dla zwiedzających, jak i dla nich niedostępne. Podzielony na dwie części: Watykan oraz Muzea Watykańskie przewodnik w oparciu o najnowsze ustalenia nauki prezentuje wszystkie obiekty, poprzedzając kolejne prezentacje z trasami zwiedzania wstępem historycznym przedstawiającym dzieje opisywanych obiektów. Pomimo drobnych potknięć i niedokładności jest on pierwszą taką syntezą ukazującą w przystępny sposób, lecz na bardzo wysokim poziomie naukowym, Watykan i jego wszystkie zabytki, ogrody oraz instytucje.
    In 2016, the "Guide to the Vatican" by Roberto Cassanelli, Antonio Paulucci and Cris-tina Pantanelli was published in Poland. This guide was conceived as the first scientific synthesis of current knowledge about the sacral-historical complex on Vatican Hill, and also as a guide showing all the buildings of the Vatican, as well as the Vatican Gardens - both those available to visitors and unavailable to them. It is divided into two parts, the Vatican and the Vatican Museums. It is a guide, based on the latest scientific findings and presents all the objects with sightseeing routes and a historical introduction showing the history of the objects described. Despite minor mistakes and inaccuracies, it is the first such synthesis that presents the Vatican and all its monuments, gardens and institutions in an accessible way, but at a very high scientific level.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 367-374
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19924087.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    nunciature in Poland
    nuncio Angelo Maria Durini
    papal diplomacy
    Bar Confederation
    King Stanisław August Poniatowski
    nuncjatura w Polsce
    nuncjusz Angelo Maria Durini
    dyplomacja papieska
    konfederacja barska
    król Stanisław August Poniatowski
    Opis:
    Niniejszy artykuł recenzyjny stanowi polemikę metodologiczną z tezami artykułu P. Zająca o działalności nuncjusza Angela Marii Duriniego w Rzeczypospolitej w latach 1767–1769 („Kwartalnik Historyczny” nr 3 z 2019 r.). Wbrew opinii P. Zająca, który swoje dociekania oparł na wąskiej bazie źródłowej obejmującej tylko korespondencję Duriniego z Rzymem, nuncjusz nie podchodził „jednostronnie do dyrektyw papieskich”, będąc niechętnym kompromisowi, lecz zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej energicznie zabiegał o interesy Kościoła katolickiego i wiernych w Rzeczypospolitej.
    This article is a review of the methodological polemic in the theses of the article by P. Zając regarding the activities of nuncio Angelo Maria Durini in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the years 1767-1769 (“Kwartalnik Historyczny” nr 3, 2019). Contrary to the opinion of P. Zając, who based his inquiries on a narrow source base covering only Durini’s correspondence with Rome, the nuncio did not approach “unilaterally from papal directives”, reluctant to compromise, but according to the instructions of the Holy See, vigorously pursued the interests of the Catholic Church and the faithful in the Republic.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 393-403
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europejska prasa jako narzędzie dyplomacji rosyjskiej w jej walce ze Stolicą Apostolską w okresie sejmu radomskiego 1767/1768
    The European Press as a Tool of Russian Diplomacy in its Struggle with the Holy See During the Radom Sejm of 1767-1768
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944758.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    dyplomacja papieska
    nuncjatura warszawska
    gazety europejskie
    nuncjusz Angelo Maria Durini
    Gazeta Leydeyska
    Gazeta Cologne
    Papal diplomacy
    Warsaw nunciature
    European newspapers
    nuncio Angelo Maria Durini
    Jan Evangelista Stefanini auditor of the Warsaw nunciature
    Cologne Gazette
    Gazette de Leyde
    Opis:
    W artykule przedstawiono rosyjską ofensywę w gazetach europejskich z początku 1768 r., kiedy to Petersburg, dążąc do wymuszenia na polskim sejmie przyznania specjalnych praw dla innowierców, skierował swoje działania przeciwko nuncjaturze warszawskiej, stawiającej w obronie praw katolików opór tym działaniom. W związku z wycofaniem się carycy Katarzyny II z działań skierowanych przeciwko nuncjaturze całą akcję rozpoczętą w marcu 1768 r. szybko zakończono.
    This article presents the Russian operation in European newspapers from the beginning of 1768 when St. Petersburg, seeking to force the Polish Sejm to grant special rights for religious dissidents, directed his actions against the Warsaw nunciature, which resisted these actions in defense of the rights of Catholics. Due to the withdrawal of Tsarina Catherine II from her actions against the nunciature, the whole action, which began in March 1768, was quickly terminated.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 27-39
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O nuncjuszu Durinim i dyplomacji Stolicy Apostolskiej w relacjach z Polską raz jeszcze – odpowiedź na polemikę
    Concerning Nuncio Durini and the Diplomacy of the Holy See in Relations with Poland Once Again – A Response to the Polemics
    Autorzy:
    Kęder, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944795.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    nuncjatura warszawska
    Angelo Maria Durini
    dyplomacja Stolicy Apostolskiej
    diplomacy of the Holy See
    Warsaw nunciature
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na polemikę o. Pawła Zająca dotyczącą jego artykułu o aktywności nuncjusza Angelo Marii Duriniego w Warszawie w okresie konfederacji barskiej. Powtarza on zarzuty dotyczące fragmentarycznego wykorzystania bazy źródłowej i literatury oraz wniosków nie znajdujących potwierdzenia w źródłach. 
    This article is a response to the polemic of Father Paweł Zając concerning his article about the activity of nuncio Angelo Maria Durini in Warsaw in the period of the Confederation of Bar. He repeats the accusations about the fragmentary use of the source database and literature as well as conclusions that are not confirmed in the sources.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 349-355
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies