Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kącka, Eliza" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Demoniczna teoria kultury. „JKB-Demon” Karola Irzykowskiego i „Leon Chwistek – Demon Intelektu” Stanisława Ignacego Witkiewicza
Demonic Theory of Culture: Karol Irzykowski’s “JKB-Demon” and Stanisław Ignacy Witkiewicz’s “Leon Chwistek – Demon Intelektu”
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407703.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
demonizm
pamflet
Karol Irzykowski
Stanisław Ignacy Witkiewicz
dwudziestolecie
demonism
pamphlet
interwar period
Opis:
Dwa pamflety, mające w tytule demonizm – JKB-Demon Karola Irzykowskiego i Leon Chwistek – Demon Intelektu Stanisława Ignacego Witkiewicza – należą do ważnych polemik dwudziestolecia, a wśród nich: do ambitnych przedsięwzięć poznawczych. Studium relacjonuje w trybie porównawczym zmagania Irzykowskiego i Witkiewicza z przygniatającymi autokreacjami Juliusza Kadena-Bandrowskiego i Leona Chwistka. Nieprzeniknione cechy osobowości tych ostatnich, rzutujące na ich dzieła, okazują się intelektualnym wyzwaniem godnym tytułowego epitetu. Zgłębiając – oprócz dokonań swoich przeciwników – także własną odrazę i fascynację, każdy z krytyków uświadamia sobie, że ogólna znajomość natury ludzkiej jest bezradna wobec zagadki „demonizmu”. Autorka stawia tezę, że dla umysłów ukształtowanych w dyscyplinie racjonalnej schyłku XIX w. nieuchwytny okazał się fenomen osobowości antynomicznych, „proteuszowych”. Choć ów niepokojący typ osobowości zgłębiała literatura (Stawrogin Fiodora Dostojewskiego, Kurtz Josepha Conrada), autorzy pamfletów okazują się niegotowi na konfrontację z nim w realnym życiu.
Karol Irzykowski’s “JKB-Demon” [JKB-Demon] and “Leon Chwistek – Demon Intelektu” [Leon Chwistek – Demon of the Intellect] by Stanisław Ignacy Witkiewicz, two pamphlets referring in their titles to demonism, belong to crucial polemical publications of the interwar period and within that group of publications constitute ambitious cognitive endeavours. This study compares the strife Irzykowski and Witkiewicz had to cope with to take in the overwhelming selfcreations of Juliusz Kaden-Bandrowski and Leon Chwistek. The inscrutable personalities of the latter two reflected in their works turned out to be an intellectual challenge worthy of the epithets used in both titles. Exploring their own abhorrence and fascination alongside their opponents’ achievements, both critics realised that a general familiarity with human nature was helpless when faced with the puzzle of ‘demonism.’ The author assumes that the phenomenon of antinomian, ‘Protean’ personalities remained beyond the grasp of minds shaped by the rational discipline of the late nineteenth century. Although literature has already studied this disturbing personality type (Dostoevsky’s Stavrogin, Conrad’s Kurtz), the authors of the pamphlets turned out to be unprepared to confront it in real life.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 339-354
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomia anegdoty
The Anatomy of Anecdote
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148837.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
anecdote
anecdotal phrase
literature
rhetoric
anegdota
zwrot anegdotyczny
literatura
retoryka
Opis:
Anegdota stanowi przypadek graniczny literatury oraz zorganizowanej literacko żywej mowy (parole). Zastanawia trwałość jej specyficznej poetyki, widzianej „od strony” literatury (zawdzięcza ją m.in. udziałowi czynników nieświadomych), „od strony” technik fikcji anegdota okazuje się natomiast elementem strategii retorycznych. Zwrot anegdotyczny oznaczałby tu wykroczenie poza ścisłe reguły komunikacji dyskursywnej i narzucania sugestii. Anegdota bowiem jest zwykle zawoalowaną wypowiedzią krytyczną, działającą podprogowo. Łączy składniki informacyjne z intencją sceptyczną, która owe treści podważa. Jej ostrze wymierzone jest często we wzniosłe pozory i patos, z jakimi prezentuje się światu autorytet. Wprowadza w obraz świata migotliwość i dwoistość motywacji ludzkich, co składa się na właściwą jej strategię przenicowań.
The anecdote is a borderline case of literature and literarily constructed living speech (parole). Its specific poetics, viewed from the “aspect” of literature, is arresting for its endurance (owed among others to the participation of unconscious factors). Meanwhile, from the “aspect” of fictional techniques, the anecdote shows itself as an element of rhetorical strategies. The anecdotal phrase would thus mean stepping beyond the strict rules of discursive communication towards imposition of suggestions. Namely, the anecdote is usually a veiled critical statement that acts subliminally. By combining components of information with sceptical intent it undermines this content. Its thrust is often directed against the lofty pretensions and pathos under which authority presents itself to the world. The anecdote brings the scintillation and duality of human motivation to the image of the world as a part of its unique strategy of subversion. Keywords
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 41-52
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światopogląd jako styl. „Klucze Piotrowe” Rogera Peyrefitte’a w przekładzie Hanny Szumańskiej-Grossowej jako ogniwo tradycji
Worldview as Style. Hanna Szumańska-Grossowa’s Translation of Roger Peyrefitte’s „The Keys of St. Peter” as a Nexus of Tradition
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432286.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tradition
translation
anticlericalism
style
theology
Opis:
The article’s starting point is the consideration of selected works of Anatole France’s, André Gide’s and Guillaume Apolinaire’s, which over a hundred years ago would constitute a separate trend in the French pre-Vatican church. What differentiates the criticism of what is known as ultramontanism from the traditional anticlerical satire is the tone of persiflage, irony and theological erudition of almost grotesque proportions. In the 1950s, Roger Peyrefitte, a diplomat and a satirist of the Vatican, was an outstanding heir to this stylistic and thematic tradition. When translating his The Keys of St. Peter in 1959, Hanna Szumańska-Grossowa had to refer to the aforementioned author, who had lived half a century earlier, and work out a narrative of her own based on the achievements of J. Sten (Anatole France), Tadeusz Żeleński-Boy (André Gide) and Adam Ważyk (GuillaumeApollinaire).
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 43; 13-26
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The world of lofty feelings and good manners, or Norwid’s law of inversion
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17903210.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cleanliness
anthropology
nineteenth-century Paris
irony
inversion
Opis:
This article regards Norwid’s Tajemnica Lorda Singelworth in the context of his anthropology as well as historical and cultural background. The author’s notion of “cleanliness,” inspired in some measure by the Gospels, is connected to the circumstances of both Norwid himself and the main character of his puzzling novella. This reading revolves around the image of a balloon flight during which the Lord – as it is argued, following hints already present in studies of Norwid – discards a piece of paper with “physiological content.” This scene is placed in the context of other literary balloon flights and the eccentricity of Baudelaire’s friend Philoxène Boyer. Finally, the article discusses Norwid’s law of inversion, which can be applied in the case of Singelworth.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38 English Version; 95-105
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między dojrzałością i rewizją. Z przypisów do Brzozowskiego spotkania z Norwidem
Between maturity and revision. From Brzozowski’s footnotes to his encounter with Norwid
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729474.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Brzozowski
Norwid
rewizja
dojrzałość
maturity
revision
Opis:
The article is focused on the relation between Stanisław Brzozowski and Cyprian Norwid, one that is important for comprehending Polish culture and literature. Brzozowski could not meet Norwid in person, and his fascination was exclusively the fascination of a reader, but the deliberations presented here are not limited to the perspective of reception or to research on the influence. I am trying to describe the connection between the two authors as an encounter, because many of their intuitions – concerning the social world, the role of an individual in history, the coexistence of life and literature – coincided. A dynamic model of encounter allows pointing to the personalistic-dialogical way Brzozowski treated Norwid's work. I have decided to make “maturity” the key word of this article, and this is for two reasons. Firstly, Brzozowski provided one of his most significant books, Idee (Ideas), designed to be an introduction to “philosophy of historical maturity”, with an epigraph taken from Norwid's Garstka piasku (A Handful of Sand). The epigraph does not have a decorative function, but it foretells and programs reflection. Secondly, both the authors ponder over what maturity should be in the historical, anthropological and philosophical planes. In the light of the issue of maturity the community of thought between Norwid and Brzozowski appears not only as a community of common answers, but – first of all – as a community of basic and fundamental questions.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2012, 30; 79-105
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świat wzniosłych uczuć i dobrych manier, czyli Norwidowskie prawo inwersji
The world of lofty feelings and good manners, or Norwid’s law of inversion
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117491.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czystość
antropologia
Paryż XIX wieku
ironia
inwersja
cleanliness
anthropology
19th-century Paris
irony
inversion
Opis:
Artykuł stanowi przede wszystkim propozycję nowego odczytania Tajemnicy lorda Singelworth w kontekście Norwidowskiej antropologii z jednej, a tła historyczno-kulturowego z drugiej strony. Rozumienie „czystości” przez Norwida, niewolne od inspiracji ewangelicznych, wchodzi w ciekawe zależności z realiami, w których przyszło funkcjonować nie tylko samemu poecie, ale też bohaterowi jego zagadkowej noweli. Odczytanie Tajemnicy lorda Singelworth skupia się wokół obrazu lotu balonem, z którego lord – wedle tej interpretacji, nieodosobnionej zresztą w norwidologii – zrzuca papier zawierający treść natury fizjologicznej. Scena ta umieszczona zostaje w kontekście innych literackich lotów balonem, a także – w związku z ekscentrycznym zachowaniem lorda – skonfrontowana z manifestacjami dziwności, jakie w Paryżu XIX wieku urządzał przyjaciel Baudelaire’a, Philoxène Boyer. Singelworth wypada zatem na jednego z ciekawych dziwaków literatury dziewiętnastowiecznej. Jednocześnie pozostaje jedną z figur, w związku z którymi przywołać można – wyprowadzone w artykule – norwidowskie prawo inwersji.
First of all, the presented article offers a novel interpretation of Lord Singleworth’s Secret in the context of Norwid’s anthropology on the one hand, and a historical and cultural background on the other. Norwid’s understanding of “cleanliness,” which was inspired in some measure by the Gospels, had interesting connections with the life circumstances of Norwid himself and the main character of his puzzling short story. The reading of Lord Singleworth’s Secret revolves around the image of a balloon flight during which the lord—according to this interpretation, not alien in Norwidology—throws a paper with “physiological content.” This scene is put in the context of other literary balloon flights, and also, due to Lord Singleworth’s eccentric behaviour, confronted with the manifestations of bizareness organized by Baudelaire’s friend Philoxène Boyer in the 19th century. So it seems that Singleworth is one ofthe most interesting weirdos of the 19th-century literature. Nonetheless, he remains one of the characters for whom we may invoke Norwid’s law of inversion—inferred in the article.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2020, 38; 99-110
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vadeomecum: projekt krytycznej refleksji społecznej (Cyprian Norwid – Stefan Żeromski)
Vadeomecum: project of critical reflection on society (Cyprian Norwid – Stefan Żeromski)
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935860.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Cyprian Norwid
Stefan Żeromski
Stanisław Ignacy Witkiewicz
civilization
critique of culture
progress
snobbism
falsehood
Opis:
We can see in Norwid’s writings the artistic process, developing in the subsequent stages of feeling that almost whole reality of his times was built on lies. Not only on intentional lies but on all forms of hypocrisy, falsehood, and collective and social illusions. e dialectics of Norwid’s thematic and formal inventiveness is based on finding and assessing the situations where literary means can be used to separate the truth from different falsehoods. And the poet shows enormous ingenuity while basing this not on religious and moral judgements but ethical and cognitive diagnoses. In my article I show how the working of Norwid’s disillusions – which can be compared to Hermeneutics of Suspicion – touches on the basic issues such as speech, work, art, progress and eventually the Gospel message. e apologist of work can see the symptoms of its alienation. the worshipper of the cult of art classifies many varieties of false art. He discovers manipulative potential of the language in rhetoric dexterity of his contemporaries. He shows to the enthusiasts of progress that the 19th century is in fact the age of involution. Norwid’s civilization project proved to be suggestive to Stefan Żeromski or Stanisław Ignacy Witkiewicz.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 211-221
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało mitu. Piłsudski Brunona Schulza
The Body of The Myth. Piłsudski by Bruno Schulz
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645605.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Fundacja Terytoria Książki
Opis:
The present paper focuses above all on a variant of the legend of Józef Piłsudski presented by Bruno Schulz in his literary works. It is definitely not the best known literary incarnation of the myth of Polish First Marshall, neither is it the most quoted one, like excerpts from  General Barcz by Józef Kaden-Bandrowski or from Jan Lechoń’s book of poetry Silver and Black [Srebrne i czarne]. Still, Schulz gives us a very interesting analysis of the formation of this legend, and we can find in it Schulz’s own approach and style. His views on the formation of this legend are in fact ahistorical, free of the specific context. When he writes that “unbelievable historic maturity was incarnated in this man,” he is closer to heroic narration rather than sociological analysis. It is not a coincidence then that Schulz’s sense of historic moment is intertwined with his understanding of myth and his literary mythology. The author of The Street of Crocodiles worked on his essay “How Legends Come Into Being” [Jak powstają legendy] when he was finishing “Spring,” which brings the two texts closer and gives a historical incentive for a parallel reading of both, which is also justified by their content. Schulz puts Piłsudski in his own symbolic domain and makes him an agent/actor of his own narration. The problem of his individual importance or eminence is confronted with the views of Thomas Carlyle and Edmund Burke. The aim of the paper’s author is not just a close reading of Schulz’s text, but juxtaposing it with a few other analyses of the phenomena of birth, rise, and death of the legend. Karol Irzykowski was one of the most clear-headed analysts of those processes and that is why his views are quoted in the fragments devoted to a “socio-cultural process” which he treated not as an esoteric phenomenon but as a conscious strategy of influencing people. A short analysis of the quotation from Piłsudski about the role of legends and the oppressiveness of the legendary discourse in Polish culture is also important. Piłsudski, who understood the vampirical character of legends, became a prisoner of Schulz’s creative imagination in his essay.
Źródło:
Schulz/Forum; 2019, 13; 35-46
2300-5823
Pojawia się w:
Schulz/Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geometria imaginacji. O kształtowaniu przestrzeni u Schulza
Geometry of Imagination. On Space in Schulz
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645502.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Fundacja Terytoria Książki
Opis:
The starting point of the essay is a hypothesis that the concepts of time in Schulz’s fiction can be approached more effectively and systematically than those of space. It is space that shows his inventiveness the best, comparable to his drawings. There are many studies of space in Schulz’s fiction, yet few of them address the basic problem: how is space actually created, what are the rules of its production? While a number of critics have pointed at the figure of the labyrinth and geopoetics has inevitably become a relevant method, less attention has been paid to the representations of phenomena from the border area of dream and wakefulness. Ernst Mach’s Analysis of Impressions, commonly read by Schulz’s peers, suggests many valuable clues. The proper frame of reference for such phenomena, close to spontaneous hallucinations, is language. It is its dynamic, with which Schulz collaborates in a disciplined way without reducing its artistic value, which generates analogies between linguistic operations and spatial forms. The shaping of space conditioned by language – verbal mimesis which renounces any other mimetic ambitions – is a very interesting aspect of Schulz’s writing. The essay includes analyses of the selected passages from Schulz’s stories – those dominated by a unique conditional mode signalized on various levels by verbal, adjectival, and adverbial phrases. Schulz’s tour de force in that respect is “The Gale.” The atmosphere of the story is uncanny and surreal, and, what is perhaps the most important, the sound effects are rich as in no other work of fiction by the Drogobych writer. “Spring” shows other strategies of creating spaces derived from words. It is important that the stories in both Schulz’s collections make the reader turn to the concepts related to the category of non-place.
Źródło:
Schulz/Forum; 2019, 14
2300-5823
Pojawia się w:
Schulz/Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sarkazm i pobłażliwość
Autorzy:
Eliza, Kącka,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897223.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
stylization
gossip
communication model
Stendhal
novel
stylizacja
plotka
model komunikacji
powieść
Opis:
In the text Sarcasm and Indulgence, there is an analysis of human relations in Jane Austen’s Sense and Sensibility. The marriage as a fact – and the space for a social game – is here one of the examples of modelling of the connections and their linguistic representation. The gossip is attached to the structure of the novel, in which it penetrates the hidden. The work of Austen refers to two modes of talking, two styles: the private talk and the officialornamental talk. The model of the novel of the author of Sense and Sensibility has been compared here with the one of Stendhal.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2019, 63(2 (465)); 25-32
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Battle of the Skamander
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032226.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pamphlet
Skamander
szopka comedy play
polemic
nationalism
Opis:
The article offers a reconstruction of the text-based fight between Adolf Nowaczyński and Antoni Słonimski. It was not, as it is argued here, only a contest of styles and temperaments – though this exchange proved one of the most impressive, powerful, and dramatic polemics of that time in terms of articulation. However, it stemmed from a long history of tumultuous contacts which offered an amplified view of the problems of identity (Jewishness), politics, and community. A comprehensive view of the combat between Nowaczyński and Słonimski requires both an analysis of the rhetorics of the texts and an investigation into the context and dynamics of publication.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2019, 8; 211-221
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WŚRÓD PORÓWNAŃ I ANALOGII
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911861.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 311-318
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Połniejszyj bardak i untiergang”. O degeneracji w literaturze (z nieustającym odniesieniem do Maxa Nordaua)
Autorzy:
Eliza, Kącka,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897450.pdf
Data publikacji:
2018-12-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Max Nordau
degeneration in literature
H.G. Wells
Wacław Berent
Jerzy Żuławski
Stanisław Ignacy Witkiewicz
Opis:
The article deals with the topic of degeneration, thereby bringing back the name Max Nordau for reflection on the literature of the late nineteenth and early twentieth century. Nordau’s writings are not, however, the subject of autonomous reflection or ideological reconstruction here. The aim is to present a model of the attitude stigmatizing everything that the author of Entartung considered a disease. Branding literature and art as degenerate meets with the crisis of the late nineteenth century – partly envisaging this crisis, partly aggravating it. In this perspective – tracing the signs of degeneration not following Nordau, but referring to his diagnoses – I read selected works of H.G. Wells, Wacław Berent, Jerzy Żuławski, and Stanisław Ignacy Witkiewicz. The theme of degeneration itself is differently functionalized and metaphorized in their writings. Common for them appears to be a pessimistic attitude to evolution as in fact involution, increasing morbidity, bestiality, misfortune.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2018, 62(3 (462)); 83-95
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy należy spalić Schulza? Likwidatorzy: Wyka i Napierski
Should Schulz’s Works Be Burned? Inquisitors: Wyka and Napierski
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645701.pdf
Data publikacji:
2018-12-03
Wydawca:
Fundacja Terytoria Książki
Opis:
The author considers the circumstances in which Kazimierz Wyka and Stefan Napierski, two respected literary critics, published texts which criticized Bruno Schulz in the monthly magazine Ateneum (1939, no. 1). Schulz’s prose works were already widely known to be difficult, but there was no doubt as to their merit. The writer’s high position seemed indisputable, and yet Wyka and Napierski still consciously tried to destroy Schulz’s legacy. Their critical attack on Schulz is interpreted in the essay not as an isolated exploit, but as a model case of interpretational misunderstanding, which is not so much the effect of a lack of understanding, but of planned action and ill will of the critics. Wyka and Napierski did not want to understand, and with their dislike of the type of prose that Schulz wrote they programmed a certain type of reading and critical approach, which had many followers and determined reception. At the same time, however, their dismissal of Schulz turned out to have a positive value ‒ not for the history of criticism, but for Schulz studies as such.
Źródło:
Schulz/Forum; 2018, 12
2300-5823
Pojawia się w:
Schulz/Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NOŻYCZKI NORWIDA
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911522.pdf
Data publikacji:
2018-07-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Źródło:
Porównania; 2017, 20, 1; 250-258
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies