Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Justus, Hedy M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Graves 52/99 and 77/01
Groby 52/99 i 77/01
Autorzy:
Justus, Hedy M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532719.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Opis:
Grób 52/99 jest grobem mężczyzny w wieku około 35–44 lat. Płeć została ustalona na podstawie niewymiernych cech żuchwy i miednicy. Zostały tu także wykorzystane pomiary kości udowej i promieniowej oraz ustawienia główek kości ramieniowych. Wiek ustalono na podstawie spojenia łonowego wg Todd’a (1921), Brooks’a i Suchey’a (1990), zaś wygląd powierzchni starcia zębówa wg Lovejoy’a i innych (1985). Wzrost oszacowano na 157,38-163,92 cm wg Trotter’a (1970). Osobnik ten posiada dwa dodatkowe zęby w żuchwie, prawdopodobnie błoniaste (mleczne wrośnięte). Jeden jest położony pomiędzy prawym kłem i pierwszym przedtrzonowcem, drugi między pierwszym lewym i drugim przedtrzonowcami. Obecność zębów i zmian w kręgosłupie w połączeniach kręgów może być spowodowana niespecyficzną infekcją. Obserwacje patologiczne wskazują na chorobę zarówno zębów, jak i połączeń kręgowych a także na swoiste infekcje. Kamień nazębny jest jedną z pierwszych oznak i przyczyn chorób zębów prowadzących do ropnia zębów i pęcherzykowatej resorpcji zębodołu (Hillson 1986). Występujący u osobnika kamień nazębny odkłada się na policzkowych i wargowych powierzchniach wszystkich żuchwowych zębów (tylko żuchwę poddano analizie). Innych zmian chorobowych nie zaobserwowano. Wszystkie żuchwowe trzonowce i siekacze (oprócz lewego środkowego siekacza, który wypadł po śmierci) wykazują starcie zębów. Jest ono często zaliczane do cech naturalnych, związanych z wiekiem, zajęciami codziennymi (Powell 1985) lub złym odżywianiem (Hillson 1986). Zrost pierwszego i drugiego kręgu odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także piątego kręgu lędźwiowego z kością ogonową wskazuje na objawy osteoarthritis (rdzeniowego zapalenia kości stawów). Zmiany obserwowane na lewym barku (przód i tył) oraz prawej tylnej powierzchni panewki są wywołane niezidentyfikowanymi infekcjami. Zaobserwowany odczyn zapalny okostnej na dwóch prawych żebrach i jednym lewym może być raczej wynikiem urazu niż choroby. Grób 77/01 jest grobem mężczyzny w wieku 40-49 lat. Płeć została ustalona na podstawie niewymiernych cech czaszki i miednicy. Wiek ustalono na podstawie starcia zębów wg Lovejoy’a i innych (1985). Wzrost oszacowano na 173,14—179,68 cm (Rotter 1970). Kamień nazębny występuje na całych powierzchniach zębów. Drugie praw żebro wskazuje prawdopodobnie na przyczep mocnego mięśnia w górnej powierzchni ciała. Entezopatia taka mogłaby wskazywać na nadmierne zużycie. Guzki Schmorl’a występują na górnej i dolnej powierzchni od 9 do 12 kręgu piersiowego oraz od 1 do 4 lędźwiowego, a także na dolnej powierzchni piątego lędźwiowego. Guzki te są rezultatem degeneracji krążków-dysków międzykręgowych kręgosłupa. Chociaż specyficzna etiologia jest nieznana, jest to związane z urazem, osteoporoza i chorobą nowotworową (Resnick i Niwayama 1988).
Źródło:
Studia Lednickie; 2005, 8; 219-221
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary osteological investigation of early medieval site Gz 10 in Giecz, Poland
Wstępne rozpoznanie antropologiczne pochówków z wczesnośredniowiecznego cmentarzyska w Gieczu, stan. 10.
Autorzy:
Justus, Hedy M.
Agnew, Amanda M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532129.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
Medieval Poland
Giecz
osteology
trauma
paleopathology
wczesnośredniowieczna Polska
osteologia
urazy
paleopatologia
Opis:
Badania wykopaliskowe na nowo odkrytym wczesnośredniowiecznym cmentarzysku w Gieczu (woj. wielkopolskie) dostarczyły interesującej kolekcji kości ludzkich. Stanowisko 10., zlokalizowane zaledwie 500 m w kierunku NW od stanowiska 4., zostało odkryte w 2013 roku podczas rutynowej prospekcji terenowej prowadzonej przez pracowników Rezerwatu Archeologicznego Gród Wczesnopiastowski w Gieczu, oddziału Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy. W latach 2015 i 2016 autorki artykułu uczestniczyły w badaniach wykopaliskowych na stanowisku, obejmując opiekę na materiałem kostnym i rozpoczynając jego analizę antropologiczną, której wstępne wyniki przedstawia niniejszy artykuł. Do tej pory odkryto groby 55 osobników. Większość (51%; n=28) stanowiły szkielety dzieci i młodzieży, spośród których prawie 80% w momencie śmierci miało mniej niż sześć lat. Spośród osobników zmarłych w dorosłym wieku (trzynaście kobiet, dwunastu mężczyzn, dwie osoby o nieokreślonej płci) większość (37%; n=10) zmarła pomiędzy 35 a 50 rokiem życia. Na kościach i zębach zaobserwowano typowe wskaźniki stresu biologicznego, takie jak liniowa hipoplazja szkliwa czy zagojone cribra oribitalia i porotic hyperostosis, jak również ślady infekcji, chorób przyzębia czy urazy przedśmiertne. Dodatkowo rozpoczęto analizy pod kątem chorób zwyrodnieniowych stawów, ogólnej budowy ciała czy odległości biologicznej. Badania te będą kontynuowane podczas najbliższych sezonów wykopaliskowych prowadzonych równolegle ze Szkołą Letnią Archeologii w Gieczu organizowaną przez Rezerwat Archeologiczny w Gieczu we współpracy z Fundacją Slavia.
Źródło:
Studia Lednickie; 2017, 16; 61-67
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Initial demographic observations of the Giecz Collection: Sex and age-at-death assessment of skeletal remains excavated at Gz 4 between 1999 and 2003
Wstępne wnioski demograficzne na podstawie analizy materiałów szkieletowych z Giecza z wykopalisk prowadzonych na stanowisku Gz 4 w latach 1999-2003: okrenie płci i wieku osobników w momencie śmierci
Autorzy:
BY HEDY, M. JUSTUS, MSC
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532114.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Opis:
Wstęp – Dla zrozumienia zjawisk paleodemograficznych, dla studiów nad adaptacją starożytnych społeczności do środowiska (Buikstra i Ubelaker 1994) oraz dla odtworzenia struktury wieku wymierania tych społeczności (Roberts i Manchester 1995) duże znaczenie ma określenie płci i wieku osobników w momencie śmierci. Na kolekcję z Giecza składają się ponad 152 szkielety, pochowane w pobliżu średniowiecznego grodu wzniesionego w Gieczu, w centrum rozwijającego się Państwa Polskiego (Krysztofiak 2003). Od roku 1999 ekipa archeologiczna Muzeum Pierwszych Piastów prowadziła wykopaliska na cmentarzysku, które w wyniku współczesnej działalności rolniczej zostało częściowo zniszczone. Materiały szkieletowe są unikatowym przykładem społeczności, która we wczesnym średniowieczu (X-XI w.) zamieszkiwała ten historycznie ważny region Polski. Wstępna klasyfikacja oraz analiza demograficzna zostały przeprowadzone podczas sezonu wykopaliskowego 2003. W niniejszym opracowaniu poddano analizie jedynie 140 z odkrytych szkieletów. Pozostałe ponad 12 albo nie zostały dotychczas zbadane, albo informacje na ich temat wymagają ponownego rozpatrzenia podczas następnego sezonu wykopaliskowego. Niniejsze opracowanie prezentuje znaleziska oraz informacje na temat populacji zamieszkującej Giecz w X-XI wieku. Metody i techniki – Kolekcja z Giecza została sklasyfikowana na podstawie Standards for Data Collection from Human Skeletal Remains (Buikstra i Ubelaker 1994). Określenie płci i wieku osobników w momencie śmierci oparte było zarówno na metrycznych jak i niemetrycznych cechach szkieletu (opisanych poniżej). Wszystkie dane metryczne uzyskiwane były przy użyciu elektronicznych suwaków cyfrowych. Chociaż stan zachowania materiałów szkieletowych można ogólnie uznać za dobry, jednak nie wszystkie elementy kostne dały się zrekonstruować, lub też nie zachowały się w stanie odpowiednim do analizowania. Oparto się więc jedynie na elementach kostnych widocznych i zachowanych we odpowiednim stanie. Płeć – W pierwszej kolejności oznaczono płeć poszczególnych osobników, gdyż niektóre sposoby określania wieku (Brooks i Suchey 1990) oparte są na standardach bazujących na cechach płciowych. Płeć oceniano metodą morfologicznej oceny różnic w budowie czaszek, zaproponowaną przez Acsadi i Nemeskeri (1970) oraz kości miednicy, według Phenice (1969) oraz Milner (1992). Wielkość głowy kości udowej, ramieniowej i promieniowej (Stewart 1979) również posłużyły do określania płci. Niektóre badania (Fazekas i Kosa 1978; Schutkowski 1993; Humphrey 1998) sugerują, że płeć może być określona dla poszczególnych osobników w wieku młodzieńczym i młodszym, jakkolwiek według Scheuer i Black (2000; 15) istnieje pewna trudność w określaniu wieku dla tej grupy „z dużą dozą prawdopodobieństwa”. W związku z tym, płeć osobników z kolekcji z Giecza określono jedynie dla jednostek w wieku powyżej 20 lat. Wiek w momencie śmierci – Dla osobników w wieku młodzieńczym i młodszych (20 lat i mniej) wiek w momencie śmierci był określany na podstawie pomiarów podstawy kości potylicznej (Fazekas i Kósa 1978; Scheuer i MacLaughlin- Black 1994), obojczyka (Fazekas i Kósa 1978; Black i Scheuer 1996), łopatki (Hrdlička 1942; Vallois 1946; Fazekas i Kósa 1978; Saunders et ai. 1993), kości ramieniowej i strzałkowej (Maresh 1970; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości promieniowej i łokciowej (Ghantus 1951; Maresh 1970; Gindhart 1973; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości udowej (Ghantus 1951 ; Anderson et al. 1964; Maresh 1970; Fazekas i Kósa 1978; Johnston 1962; Jeanty 1983), kości piszczelowej (Anderson et al. 1964; Maresh 1970; Gindhart 1973; Fazekas i Kósa 1978; Johnston J962; Jeanty 1983). Zbadano również stopień wyrzęcia zębów według skali Ubelakera (1978), dzięki czemu określano wiek od prenatalnego do 21 roku życia. U osobników w wieku dojrzewania (12-20 lat) wzięto również pod uwagę stopień zrastania szwów (Scheuer i Black 2000). Dla osobników w późnym okresie młodzieńczym i dorosłym (18-60 lat i więcej) przeprowadzono obserwację spojenia łonowego miednicy według Todd (1921 a i 1921 b) oraz Brooks i Suchey ( 1990) a obecność powierzchni przedsionkowej zmierzono według Lovejoy et al. (1985) oraz Meindl i Lovejoy (1989). Stopień zrośnięcia szwów czaszki, chociaż nie jest to najlepsza metoda określania wieku, został również odnotowany, na podstawie metody Meindl i Lovejoy ( 1989). W przypadku osobników, których czaszki i kości miednicy nie zachowały się albo zachowały w stanie nie nadającym się do analizy, odnotowano stopień wyrzęcia trzeciego molara i/lub całkowitego zrośnięcia trzonów i nasad kości długich, dzięki czemu możliwe było określenie dla nich ogólnego minimum wieku dorosłego (21+ lat) i sklasyfikowani zostali ogólnie jako dorośli. Wyniki – W sumie przeanalizowano 140 ze szkieletów dostępnych ze stanowiska w Gieczu i określono ich płeć i wiek w momencie śmierci. Zaobserwowano śmiertelność zarowno wśród osobników młodszych, jak i dorosłych. Kiedy przedział wieku, do jakiego zaliczono osobnika przekracza granicę klasy wieku (na przykład osobnik określony został na wiek pomiędzy 30 i 45 lat, co obejmuje klasy adultus i maturus) klasyfikowano go w klasie wieku, której cech posiadał najwięcej. Ze 140 zachowanych szkieletów 55 stanowili osobnicy, którzy nie osiągnęli dorosłości, z których prawdopodobnie dwa to płody (wiek jednego z nich określono na 8 miesiąc ciąży do 6 miesiąca noworodka), 27 niemowląt (od urodzenia do 3 roku życia), 19 dzieci - infans (3-12 lat) oraz 7 osobników w klasie juvenis (13-20 lat). Ponadto wystąpiło 15 osobników w klasie adultus (20-35 lat), 4] maturus (35-50 lat), 11 senilis (ponad 50 lat) oraz 17 dorosłych o niesprecyzowanym wieku (ponad 21 lat), których dokładnego wieku nie można było określić. Z 85 osobników dorosłych 40 stanowili mężczyźni, 4 prawdopodobnie mężczyźni, 26 kobiety, 3 prawdopodobnie kobiety a dla 12 osobników określenie płci nie było możliwe. Podsumowanie – Profil wieku w momencie śmierci może zilustrować poziom śmiertelności danej populacji oraz jej stan zdrowia i przystosowania adaptacyjne (Roberts i Manchester 1995). Wykopaliska na cmentarzysku w Gieczu nadal trwają i dlatego przedstawiane sprawozdanie zawiera jedynie wstępne obserwacje materiału, który dotąd uzyskano, podsumowuje dane na temat płci i wieku w momencie śmierci na podstawie danych z kolekcji z Giecza i prezentuje wnioski na podstawie tych danych. Zespół z Giecza składa się z ponad 152 szkieletów reprezentujących społeczność, która w X i XI wieku zamieszkiwała Wielkopolskę. Na podstawie analizy 140 szkieletów opracowanych w sezonie wykopaliskowym 2003 stwierdzono, że jedna trzecia populacji (39,3%) zmarła przed osiągnięciem 20 roku życia. Z grupy osobników, które nie osiągnęły dorosłości przynajmniej dwa mogły nie dożyć narodzin a prawie 20% całej populacji zmarło w okresie pierwszych 3 lat życia. Z pozostałych osobników w wieku dziecięcym i młodzieńczym 13,6% zmarło pomiędzy 3 a 12 rokiem życia, a 5% w wieku dojrzewania (12-20 lat). Większość, dwie trzecie populacji (60,7%) osiągnęło jednak wiek dorosły. Wyniki potwierdzają, że tylko 10% całej populacji zmarło w wieku adultus, a jedynie 7,9 % dożyło wieku powyżej 50 lal (senilis). Dodatkowe 12,9% całej populacji stanowili osobnicy, których wiek określono ogólnie na ponad 21 lat. Największy procent osobników (29,3%) zmarł w wieku maturus (35-50 lat). Połowę dorosłej populacji (47-51%) stanowili mężczyźni, a tylko jedna trzecia dorosłych to kobiety (30-34%). Pozostałe 14,1% to osobnicy, których płci nie można było określić, zarówno z powodu niejednoznacznych cech płciowych, jak i z powodu niewystarczających danych. Wskazówki do dalszych badań – Prezentowane opracowanie zawiera jedynie wstępne informacje paleodemograficzne uzyskane na podstawie analizy kolekcji z Giecza. Pozostałe szkielety, które zostały odkryte na stanowisku Gz 4 oraz wszystkie inne, które pojawią się w kolejnych sezonach badań archeologicznych powinny również zostać poddane badaniom mającym na celu określenie płci i wieku w momencie śmierci osobników. Zestawienie tych informacji z danymi już posiadanymi, pozwoli w efekcie na uzyskanie profilu paleodemograficznego badanej społeczności. Dla uzyskania pełniejszego obrazu tego profilu należałoby również wziąć pod uwagę stan zdrowia oraz dietę populacji oraz uwzględnić występowanie poszczególnych chorób w rożnych grupach wiekowych. Równie ważnych informacji dostarczyłaby analiza wzrostu populacji oraz obserwacja pod kątem zmian patologicznych. Osiągnięty przez populację wzrost może być wskazówką, na ile właściwa była jej dieta w okresie dojrzewania (Roberts i Manchester 1999). Wstępne badania szczątków pozwoliły zaobserwować obecność zmian przerostowych okostnej (nie związanych z określoną chorobą), zrzeszotnienia kości i criba orbitalia (często związanej z anemią spowodowaną brakiem żelaza), zmian w kręgosłupie, guzków Schmorla (objawów chorobowych stawów), resorpcji kości (niekiedy związanej z trądem) oraz zmian w narządzie żującym, takich jak hipoplazja szkliwa (wskaźnik niedoborów żywieniowych i stresu), paradentoza, schorzenia ropne oraz nadmierne ścieranie zębów (szkliwa). Urazy zaobserwowane na szkieletach obejmują ślady ran ciętych oraz zrośnięte złamania. Na zakończenie należy stwierdzić, że wskazane jest przygotowanie kompletnego raportu, obejmującego sklasyfikowanie szkieletów. W rezultacie badań powinna również powstać mapa ilustrująca rozplanowanie szkieletów na cmentarzysku według grup wiekowych i płci. Taka analiza materiału kostnego z kolekcji z Giecza mogłaby służyć w przyszłości archeologom i antropologom fizycznym również do badań porównawczych z innymi współczesnymi paleopopulac
Źródło:
Studia Lednickie; 2005, 8; 197-206
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies