Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jurkiewicz, Beata" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Rola Chlamydia pneumoniae w patogenezie przerostu i zapalenia tkanki migdałka gardłowego u dzieci
Autorzy:
Bielicka, Anna
Zielnik-Jurkiewicz, Beata
Podsiadły, Edyta
Prochorec-Sobieszek, Monika
Rogulska, Joanna
Demkow, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chlamydia pneumoniae
migdałek gardłowy
PCR
dziecko
Opis:
STRESZCZENIE: Wstęp. Powinowactwo do komórek nabłonka i limfocytów, zdolność do hamowania apoptozy zakażonych komórek gospodarza oraz występowanie w formie przetrwałej niewrażliwej na antybiotyki – to cechy Chlamydia pneumoniae, które mogą być związane z przewlekłym stanem zapalnym migdałka gardłowego i jego przerostem. Celem pracy była odpowiedź na pytania: 1) Czy w migdałku gardłowym u dzieci zakwalifikowanych do adenoidektomii występuje C. pneumoniae? 2) Czy występuje zależność między obecnością C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego? 3) W których komórkach migdałka gardłowego najczęściej występuje C. pneumoniae? Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 200 dzieci w wieku od 2 do 16 lat (średni wiek – 6,4) wybranych spośród pacjentów zakwalifikowanych do adenoidektomii. U wszystkich podczas kwalifikacji do zabiegu wykonywano badanie fiberoskopowe nosogardła. Tkankę usuniętego migdałka gardłowego badano metodą real-time PCR w kierunku C. pneumoniae. Migdałki pobrane od dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR oraz od 10 losowo wybranych dzieci z ujemnym wynikiem tego badania, oceniano stosując badanie immunohistochemiczne (IHC). Wyniki. DNA C. pneumoniae w usuniętym migdałku gardłowym stwierdzono u 5,5% dzieci. Dodatnie wyniki uzyskiwano najczęściej w grupie wiekowej od 10. do 16. roku życia (24,1%, 7/29). Wykazano zależność między występowaniem C. pneumoniae w migdałku gardłowym a wielkością migdałka gardłowego. U wszystkich dzieci z dodatnim wynikiem badania metodą PCR potwierdzono obecność C. pneumoniae w migdałku gardłowym przy zastosowaniu IHC. Najczęściej wykrywano C. pneumoniae w limfocytach oraz w komórkach nabłonka. Wnioski. Obecność C. pneumoniae w limfocytach i komórkach nabłonka migdałka gardłowego głównie u dzieci starszych z przerostem migdałka gardłowego potwierdza udział tej bakterii w procesach patologicznych tkanki migdałka gardłoweg
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 5; 7-12
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Role of Chlamydia pneumoniae in the pathogenesis of hypertrophy and adenoid tissue inflammation in children
Autorzy:
Bielicka, Anna
Zielnik-Jurkiewicz, Beata
Podsiadły, Edyta
Prochorec-Sobieszek, Monika
Rogulska, Joanna
Demkow, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398597.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chlamydia pneumoniae
adenoid
PCR
child
Opis:
Objective. A tropism to epithelial cells and lymphocytes, an inhibition of apoptosis in host cells, an ability to occurrence in persistent form resistant to antibiotic treatment are the features of Chlamydia pneumoniae, which can have connection with chronic inflammation of an adenoid tissue and adenoid hypertrophy. This study aimed to (1) detect the C. pneumoniae in an adenoid in children undergoing adenoidectomy, (2) estimate a connection between C. pneumoniae occurrence and the size of adenoid, (3) demonstration in which of adenoid cells C. pneumoniae occurs most often. Material and methods. The examined group consisted of 200 children aged from 2 to 16 years (mean age 6,4) undergoing adenoidectomy. In all children during qualification for adenoidectomy a fiberoscopic examination of the nasopharynx was performed. A part of removed adenoid tissue was analysed by real-time PCR for C. pneumoniae. Adenoids from children with positive PCR examination and from 10 children with negative PCR examination were examined using immunohistochemistry (IHC). Results. C. pneumoniae in the adenoid was present in 5,5% children. Positive results were obtained most frequently (24,14%, 7/29) in the eldest group (10-16 years). A statistical analysis demonstrated the correlation between C. pneumoniae occurrence in an adenoid tissue and the size of adenoid. In immunohistochemistry C. pneumoniae was found the most frequently in lymphocytes and in epithelial cells. Conclusions. A presence of C. pneumoniae in lymphocytes and epithelial cells of the adenoid first of all in older children with adenoid hypertrophy confirms the participation of this bacteria in adenoid pathology.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 5; 7-12
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody zabiegowe w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci
Surgical treatment of urolithiasis in children
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Jobs, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031573.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
complications
effectiveness
surgical methods
urolithiasis
kamica układu moczowego
metody leczenia zabiegowego
powikłania
skuteczność
dzieci
Opis:
Significant progress in the treatment of urolithiasis especially towards surgical management has been made in the last years. Indications for open surgery of urolithiasis are extremely limited due to development of endoscopic methods. The stones with dimension exceeding 6 mm are qualified for surgical treatment. Surgical methods with the low invasiveness are: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), URSL/URS (ureterorenoscopic removal of ureteric stones), PCNL (percutaneous nephrolithotomy). Each of these methods can be used in monotherapy and can be combined with each other as well. High energy shock waves which are generate extracorporeal are used in ESWL method. Goal of that therapy is disintegration of the stone. The best effectiveness of ESWL is observed when the stones are smaller than 2 cm and are situated in: renal pelvis, upper and medium renal calyx, pelvicoureteral connection and upper ureter. It is effective if there is free outflow of urine from the renal pelvis. In case of difficult outflow of urine from the renal pelvis, the treatment of choice is PCNL. To remove the deposits located in the lower ureter or if the stone is large and obstruct the ureter, it is the best to use ureterorenoscopic lithotripsy. Open surgeries of nephrolithiasis are performed in cases of significant hydronephrosis, numerous kidney stones, after failed ESWL or failed ureterorenoscopy, in morbid obesity.
W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp w leczeniu kamicy układu moczowego, zwłaszcza w postępowaniu zabiegowym. Rozwój metod endoskopowych zdecydowanie ograniczył wskazania do operacyjnego leczenia tego schorzenia. Wskazaniem do zabiegowej formy leczenia kamicy moczowej są złogi powyżej 6 mm. Do zabiegowych metod leczenia kamicy układu moczowego o małej inwazyjności należą: ESWL (kruszenie kamieni falami generowanymi pozaustrojowo), URSL/URS (endoskopowe usuwanie złogów z moczowodu), PCNL (przezskórne usuwanie kamieni). Wszystkie wymienione metody mogą być stosowane jako jedyne w terapii, ale można je również ze sobą łączyć. Do zabiegów ESWL wykorzystywane są wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, wytwarzane poza ustrojem chorego. Celem zabiegu ESWL jest dezintegracja złogu. ESWL jest najbardziej skuteczne u pacjentów ze złogami nieprzekraczającymi 2 cm, zlokalizowanymi w: miedniczce nerkowej, górnym i środkowym kielichu nerkowym, połączeniu miedniczkowo- moczowodowym i górnym odcinku moczowodu, pod warunkiem swobodnego odpływu moczu z miedniczki. W przypadku utrudnionego odpływu metodą z wyboru staje się PCNL. W celu usunięcia złogów w dolnych odcinkach moczowodów lub w przypadku, gdy kamień jest duży i blokuje moczowód, najkorzystniej jest zastosować ureterolitotrypsję (URSL). Operacje otwarte w kamicy nerkowej wykonuje się obecnie w przypadkach znacznego wodonercza, obecności licznych złogów w obrębie nerek, po nieudanych zabiegach endoskopowych i ESWL, w patologicznej otyłości.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 309-314
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy kliniczne występujące u pacjentów leczonych metodą ESWL z powodu kamicy układu moczowego
Clinical difficulties of ESWL treatment in children with urolithiasis – own experiences
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Straż-Żebrowska, Ewa
Jurkiewicz, Beata
Jung, Anna
Lichosik, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031073.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ESWL
children
lithotripsy
litotrypsja
treatment
urolithiasis
kamica moczowa
eswl
leczenie
dzieci
Opis:
Increase of interest among physicians of variable specialty in urolithiasis problem is a result of frequent recognition of that disease in children as well as in adults over the last few years. Urolithiasis is a recurrent and familial disease. Until recently, open stone surgery was the treatment of choice and the only opportunity to conventional therapy. Actually surgical indications are extremely limited. At present there are less invasive treatments recommended, like: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), PCNL (percoutaneous nephro lithotripsy) and URSL (ureteroscopic lithotripsy). The choice of urolithiasis treatment depends mostly on size and localizations of the stone, anatomical circumstances, accessibility of treatments methods, clinical experience of the operator. Lithotripsy methods (ESWL) use high energetic extracorporeal shock waves, which are produced by litothriptor in order to disintegrate the stone. Calculi are qualified to the ESWL when are over the 5 mm but smaller than 2 cm. Preferred localizations are: ureteropelvic junction, upper ureter, renal pelvic, upper and medium renal calyx. The ESWL is also helpful in therapy of multiple and staghorn calculi, however usually requires several sessions. Contraindications to the ESWL are: pregnancy, coagulation disorders, anatomical obstruction under the calculi and active infection of urinary tract. Typical ESWL adverse effects are: coetaneous lesions, oedema of kidney parenchyma, haematomas, erythrocyturia, proteinuria, dilated pyelocalyceal systems, urinary retention, hydronephrosis. Therefore clinically we can observe: hematuria, renal colic, fever and hypertension. The aim of ESWL therapy is disintegration of the stone. Thus measure of ESWL’s efficacy is complete excretion of the stone. This procedure is carried out under control of renal ultrasound or X-ray. In this paper authors present variable clinical problems that may occur in patients treated by lithotripsy. Entire diagnostic and therapeutic processes were taking into account. Reported complications are supported by clinical cases. Summation: 1) Effectiveness of ESWL in children with urolithiasis depends mostly on careful selection of patients to the lithotripsy. 2) Good cooperation between nephrologist and urologist allows using combination of variable treatment methods due to current needs and determines effectiveness and safety of therapy as well. 3) Clinical complications are possible and may come out in each stage of urolithiasis treatment, that’s why individual control during whole therapeutic process is recommended.
Wzrost zainteresowania lekarzy wielu specjalności problemem kamicy układu moczowego wynika z częstszego w ostatnich latach rozpoznawania tej choroby, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Kamica jest chorobą o charakterze nawrotowym i rodzinnym. Do niedawna alternatywą dla postępowania zachowawczego był zabieg operacyjny. Obecnie bezwzględne wskazania do zabiegu operacyjnego są ograniczone. Aktualnie stosuje się zabiegi mniej inwazyjne, takie jak: ESWL (extracorporealshock wave lithotripsy), PCNL (percutaneous nephrolithotripsy) i URSL (ureteroscopic lithotripsy). Na wybór metody leczenia kamicy moczowej wpływają: wielkość i położenie złogu, warunki anatomiczne dróg moczowych, dostępność do poszczególnych sposobów leczenia oraz doświadczenie lekarza wykonującego zabieg. Zabiegi litotrypsji (ESWL) wykorzystują do rozkruszania złogu wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, które są wytwarzane poza ustrojem chorego w urządzeniach zwanych litotryptorami. Do zabiegu ESWL na ogół kwalifikowane są złogi powyżej 5 mm i nieprzekraczające 2 cm. Najlepsza lokalizacja to: połączenie miedniczkowo-moczowodowe, górny odcinek moczowodu, miedniczka nerkowa, górny i środkowy kielich nerkowy. ESWL można stosować również w leczeniu kamicy mnogiej i odlewowej, jednak przebiega ono wieloetapowo. Przeciwwskazaniem do wykonania ESWL są: ciąża, zaburzenia krzepnięcia, obecność anatomicznej przeszkody poniżej złogu i aktualne objawowe zakażenie układu moczowego. Do najczęstszych powikłań ESWL należą: zmiany skórne, obrzęk miąższu nerki, krwiaki, krwinkomocz, białkomocz, poszerzenia układów kielichowo-miedniczkowych, zastój moczu, wodonercze. Objawy kliniczne powikłań to: krwiomocz, kolka nerkowa, gorączka oraz nadciśnienie tętnicze. Celem zabiegu ESWL jest dezintegracja złogu, a miarą skuteczności zabiegu jest jego wydalenie. ESWL odbywa się pod kontrolą USG lub RTG. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają problemy kliniczne pacjentów leczonych z powodu kamicy metodą ESWL - dotyczą one całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Przedstawione problemy poparte są opisami przypadków. Podsumowanie: 1) Skuteczność zabiegów ESWL w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci zależy w dużej mierze od prawidłowej kwalifikacji pacjentów do tej formy leczenia. 2) Dobra współpraca nefrologa i urologa, pozwalająca na stosowanie różnych metod leczenia kamicy w zależności od aktualnych potrzeb, zwiększa powodzenie i bezpieczeństwo terapii. 3) Możliwość pojawienia się różnych problemów klinicznych na wszystkich etapach leczenia kamicy układu moczowego nakazuje monitorowanie pacjenta w ciągu całego procesu terapeutycznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 205-210
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne możliwości leczenia kamicy układu moczowego u dzieci
Current options of medical treatment of paediatric urolithiasis
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Straż-Żebrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031550.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
citrate
conservative treatment
potassium
surgical treatment
urolithiasis
kamica układu moczowego
cytrynian potasu
leczenie zachowawcze
leczenie zabiegowe
dzieci
Opis:
Successful pharmacological treatment in patients with urolithiasis is currently possible. It is estimated that 80% of stones are passing urinary tract spontaneously. The essential management strategies in all type of urolithiasis is to sterilize the urinary tract, ensure proper diuresis and reduce salt intake. Low urine citrate levels is observed in 5-10% of the patients with the first episode of kidney stones. Potassium as well as sodium citrate are being used in medical practice. Surgical therapy should be considered when the stone dimension is increasing and at the same time recurrent episodes of renal colic or urinary tract infections are observed. Indications for surgical treatment of urolithiasis, regardless of the stone size, are: urinary tract infection coexisting with the high risk of pylonephritis or kidney abscess, difficulties in urine outflow with risk of worsening renal function, chronic pain, urolithiasis diagnosed in the single or transplanted kidney, bilateral block of the urine outflow from kidneys. The patients selection to ESWL depends on the present indications and contraindications. In recent years the view on the treatment of staghorn kidney stones has changed. In the past staghorn stones were qualified to open surgery. Nowadays ESWL and PCNL are recommended. The first-line treatment for ureteral stones is endoscopic treatment. Invasive treatment of urolithiasis has been changing lately, there is less open surgery in favour of endoscopic management.
Obecnie wielu pacjentów z kamicą nerkową może być z powodzeniem leczonych zachowawczo. Ocenia się, że 80% złogów rokuje na samoistne wydalenie. Utrzymanie jałowości dróg moczowych, zapewnienie prawidłowej diurezy, ograniczenie podaży soli stanowią podstawę terapii wszystkich typów kamicy. U 5-10% chorych z pierwszym incydentem kamicy moczowej obserwuje się zmniejszone wydalanie cytrynianów z moczem. W praktyce klinicznej cytryniany stosowane są w postaci soli sodowych i potasowych. W przypadku zwiększenia wymiarów konkrementów, zwłaszcza przy częstych nawrotach kolek nerkowych i zakażeń układu moczowego, należy rozważyć postępowanie zabiegowe. Wskazaniami do zabiegu usunięcia złogu, niezależnie od jego wielkości, są: współistnienie zakażenia układu moczowego z ryzykiem rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek lub roponercza, znaczne utrudnienie odpływu moczu z dróg moczowych z zagrożeniem pogorszenia funkcji nerki, przewlekły ból, kamica jedynej lub przeszczepionej nerki, obustronny blok odpływu z nerek. W kwalifikacji do ESWL należy uwzględnić obowiązujące aktualnie wskazania i przeciwwskazania. W ostatnich latach zmienił się pogląd na temat leczenia złogów odlewowych. Dawniej kamica odlewowa była wskazaniem do postępowania operacyjnego. Obecnie zaleca się stosowanie ESWL i/lub PCNL. W leczeniu kamicy moczowodowej podstawową metodę stanowią zabiegi endoskopowe. Obecnie w zabiegowym leczeniu kamicy układu moczowego obserwuje się zmniejszenie liczby zabiegów otwartych na korzyść endoskopowych metod usuwania złogów.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 304-308
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Licyjska drachma Trajana z osady przeworskiej w miejscowości Łęki Majątek, pow. kutnowski
Lycian drachm of Trajan from the Przeworsk settlement at Łęki Majątek, Kutno district
Autorzy:
Bogucki, Mateusz
Jurkiewicz, Beata
Machajewski, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530376.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Opis:
A drachm of Trajan struck in 98 AD in the mint in Lycia was uncovered at a settlement of the Przeworsk culture at Łęki Majątek (Kutno district). The coin was found in a pit house dated at the beginning of phase C2 of the Late Roman Period (c. 260--c. 280 AD). A good state of preservation of the coin indicates that most of the time it remained hidden in a hoard.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2012, 56, 2 (194); 237-244
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lyme Neuroborreliosis (LNB) – Clinical and Diagnostic Difficulties
Lyme Neuroborrelioza (LNB) – trudności kliniczne i diagnostyczne
Autorzy:
Dunin-Wąsowicz, Dorota
Kasztelewicz, Beata
Tomaszek, Katarzyna
Pawińska, Alicja
Książyk, Janusz
Wieteska-Klimczak, Anna
Jurkiewicz, Elżbieta
Dzierżanowska-Fangrat, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057255.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
neuroborreliosis
cerebrospinal fluid
RT-PCR method
demyelinating diseases
neuroborelioza
płyn mózgowo-rdzeniowy
metoda RT-PCR
choroby demielinizacyjne
Opis:
Aim: Assessment of clinical utility of Borrelia burgdorferi DNA detection in cerebrospinal fluid (CSF) and urine using RT-PCR method in pediatric patients with different neurological signs and symptoms and suspicion of Lyme disease. Material and methods: Prospective study was carried out in 107 children aged 1–18 (mean 12.2 ) years. Serological tests in blood were performed in two-step approach – ELISA followed by Western blot. ELISA test was performed on CSF samples as well as RT- -PCR method for confirmation or exclusion of Lyme neuroborreliosis (LNB) diagnosis. All patients underwent neurological, ophtalmological and neuroimaging examinations. Results: In 60 (56.1%) children IgG and/or IgM Borrelia antibodies were positive in serum and/or CSF. Only in 2/60 (3.3%) Borrelia burgdorferi DNA was found in CSF with specific antibodies detected in serum and CSF – (LNB – aseptic meningitis with TIA and nerve II and VI neuritis cases). LNB was diagnosed in 33 patients and in 22/107(20.5%) demyelinating diseases. IgG in CSF, Western blot test results were significantly higher in children with LNB – IgG p (chi2 >9.333) =0.0023, WB- p (chi2>12.941)=0.0003. Conclusions: Detection of DNA Borrelia burgdorferi in CSF using RT-PCR method might be helpful for confirmation of early LNB diagnosis. Negative results for DNA Borrelia burgdorferi in CSF are especially important for exclusion of LNB and useful for establishment of demyelinating diseases diagnosis. Four-week intravenous Ceftriaxone course is sufficient for LNB neuroinfection treatment, elimination of DNA Borrelia burgdorferi from CSF and clinical improvement of patients.
Cel: Zastosowanie metody RT-PCR dla wykrywania DNA Borrelia burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym u pacjentów pediatrycznych z różnymi objawami neurologicznymi i podejrzeniem choroby z Lyme. Materiał i metody: Badanie prospektywne przeprowadzono u 107 dzieci w wieku od 1–18 lat (średnio 12.2 lat). Badania serologiczne we krwi przeprowadzano dwuetapowo – test ELISA, a następnie test Western blot. W próbkach płynu mózgowo-rdzeniowego wykonywano test ELISA oraz badanie metodą RT-PCR celem potwierdzenia lub wykluczenia rozpoznania neuroboreliozy (LNB). U wszystkich pacjentów wykonywano badania neurologiczne, okulistyczne i neuroobrazowe. Wyniki: U 60 (56.1%) dzieci stwierdzono dodatnie wyniki przeciwciał IgG i/lub IgM w surowicy i/lub w płynie mózgowo-rdzeniowym. Tylko u 2/60 (3.3%) wykryto DNA Borrelia burgdorferi PMRDz oraz specyficzne przeciwciała w surowicy i w płynie mózgowo-rdzeniowym (przypadki LNB – aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z TIA oraz zapalenie nerwu II I nerwu VI). LNB zdiagnozowano u 33 pacjentów a u 22/107 (20.5%) rozpoznano choroby demielinizacyjne. U dzieci z LNB stwierdzono statystycznie znamiennie wyższe miana IgG w PMRDz i wyniki testu Western blot – IgG p (chi2 >9.333)=0.0023, WB- p (chi2>12.941)=0.0003. Wnioski: Wykrycie DNA Borrelia burgdorferi w PMRDz przy użyciu metody RT-PCR może być pomocne dla potwierdzenia diagnozy wczesnej LNB. Negatywne wyniki DNA Borrelia burgdorferi w PMRDz są szczególnie ważne dla wykluczenia LNB i przydatne dla ustalenia rozpoznania chorób demielinizacyjnych. Kuracja Ceftraksonem podawanym dożylnie przez 4 tygodnie jest skuteczna w leczeniu neuroinfekcji, eliminacji DNA Borrelia burgdorferi z płynu mózgowo-rdzeniowego i poprawy klinicznej pacjentów.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 19-24
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient satisfaction with tele-advice during the COVID-19 pandemic
Autorzy:
Gieniec, Weronika
Jurkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098283.pdf
Data publikacji:
2021-11-23
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
telemedycyna
telewizyta
jakość opieki
pandemia COVID-19
telemedicine
tele-visit
care quality
COVID-19 pandemic
Opis:
Introduction: The coronavirus pandemic has shed a whole new light on telehealth, which has become an alternative for diagnosis, monitoring, treatment and support without physical contact between patient and healthcare professional. The aim of this study was to examine patient satisfaction with medical services provided with tele-advice during the Covid-19 pandemic.Material and methods: The study was conducted using our own questionnaire via Google Form that was correctly completed by 133 individuals between the ages of 18 and 76 years (mean 33.1 ± 13.1 years) who received medical services via tele-advice.Results: Patients with chronic conditions were statistically more likely to seek specialist services via tele-advice (p = 0.003). Slightly less than one-third of respondents (n = 39; 29.3%) were asked during the tele-advice to attend the clinic / office in person to complete the visit with a physical examination. The vast majority of subjects (n = 95; 71.4%) responded that their health status had not changed since the pandemic and the introduction of tele-advice. Nearly half (n = 64; 48.1%) believed that their health problem had been solved via tele-advice. Only 4.5% of the respondents (n = 6) strongly agreed with the statement that “tele-advice enables proper diagnosis and matching of effective treatment”, 18.0% (n = 24) tended to agree. The vast majority of respondents believed that everyone should be able to choose between tele-advice and a traditional medical visit (n = 121; 91.0%).Conclusions: The majority of people surveyed did not perceive a difference in their health since the pandemic and the introduction of tele-advice. Nearly half of respondents believed that their health problem had been resolved with a telemedicine consultation, with even fewer people convinced that “tele-advice allows for proper diagnosis and matching of effective treatment.” Patients would mostly like to have a choice between tele-visit and in-person visits, with no clear indication of the superiority of one or the other. Continuous improvement of current solutions will certainly contribute to increased patient satisfaction with the medical services provided.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2021, 17, 4; 25-29
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perception of people with intellectual disabilities by residents of the Tarnów region, Poland
Postrzeganie osób z niepełnosprawnością intelektualną przez mieszkańców regionu tarnowskiego
Autorzy:
Gieniec, Weronika
Jurkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917655.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Tarnowska
Tematy:
niepełnosprawność
postrzeganie niepełnosprawności
pomoc
społeczeństwo
disability
perception of disability
assistance
society
Opis:
Introduction: Social perception of disability is often a more serious problem than the disability itself. Acceptance of people with disabilities by the social environment is crucial, as it promotes their all-round development better than measures taken in individual rehabilitation. The aim of the study was to analyze the perception of people with intellectual disabilities by residents of the Tarnów region. Material and methods: The study was conducted by a diagnostic survey method using the author's survey questionnaire in March-May 2023. 314 correctly completed questionnaires were included in the study, completed by people between 18 and 67 years of age (mean 25.97 ± 7.97 years). A significance level of p < 0.05 was adopted. Results: As many as 32.48% (n = 102) of the respondents admit that they have a person with intellectual disabilities in their family or neighborhood. Among the respondents, 54.14% are familiar with local organizations for people with intellectual disabilities and their families, where 17.20% of people admitted that they have done volunteer work for such an organization. A willingness to become a volunteer for such an organization was expressed by 44.90% of people. Respondents overwhelmingly agreed that people with intellectual disabilities should participate in the life of the local community (91.40%). The majority of respondents (79.62%) believe that intellectually disabled people have the same sexual needs as the rest of society, followed by 15.61% who say they have no sexual needs, and 2.87% associate the sexual needs of intellectually disabled people with their degree and type of disability. Conclusions: Society shows signs of effortless tolerance – it does not want to have closer relations with people with intellectual disabilities, but at the same time does not mind that such people participate in society. Respondents show insufficient knowledge of the sexuality of people with intellectual disabilities.
Wstęp: Społeczne postrzeganie niepełnosprawności jest często poważniejszym problemem niż sama niepełnosprawność. Akceptacja osób z niepełnosprawnością przez otoczenie społeczne ma kluczowe znaczenie, gdyż sprzyja ich wszechstronnemu rozwojowi lepiej niż działania podejmowanie w ramach rehabilitacji indywidualnej. Celem pracy była analiza postrzegania osób z niepełnosprawnością intelektualną przez społeczeństwo. Materiał i metody: Badania przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego przy użyciu autorskiego kwestionariusza ankiety w marcu 2023 roku. Do badań włączono 314 poprawnie wypełnionych ankiet, wypełnianych przez osoby w wieku pomiędzy 18 a 67 lat (śr. 25,97 ± 7,97 lat).  Przyjęto poziom istotności p<0,05. Wyniki: Aż 32,48% (n = 102) ankietowanych przyznaje, że ma w swojej rodzinie lub otoczeniu osobę niepełnosprawną intelektualnie. Wśród badanych 54,14% zna lokalne organizacje zrzeszające osoby niepełnosprawne intelektualnie i ich rodziny, gdzie 17,20% osób przyznało, że pełniło wolontariat w takiej organizacji. Chęć zastania wolontariuszem takiej organizacji wyraziło 44,90% osób. Ankietowani zdecydowaną większością zgodzili się, że osoby niepełnosprawne intelektualnie powinny brać udział w życiu lokalnej wspólnoty (91,40%). Większość badanych (79,62%) uważa, że osoby niepełnosprawne intelektualnie posiadają takie same potrzeby seksualne jak reszta społeczeństwa, następnie 15,61% twierdzi, że nie posiadają one potrzeb seksualnych, a 2,87% powiązuje potrzeby seksualne osób niepełnosprawnych intelektualnie z ich stopniem i rodzajem niepełnosprawności. Wnioski: Społeczeństwo wykazuje przejawy tolerancji bezwysiłkowej – nie chce mieć bliższych relacji z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, ale jednocześnie nie ma nic przeciwko, aby takie osoby brały udział w życiu społecznym. Badani wykazują się niedostateczną wiedzą z zakresu seksualności osób niepełnosprawnych intelektualnie.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2023, 24, 3; 1-6
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Periodic health examinations during a pandemic
Autorzy:
Janus, Justyna
Kołton, Daria
Kępowicz, Nikoletta
Kobos, Magdalena
Jurkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098273.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
badanie okresowe
teleporada
porada lekarska
pandemia COVID-19
periodic health examination
telephone advice
medical adivice
COVID-19 pandemic
Opis:
Introduction: The coronavirus pandemic has changed daily lives. These changes affect many aspects of lives including periodic health examinations. Specialists warn that in the era of the pandemic people abandon examinations. This is a very dangerous phenomenon, which can negatively affect health and general well-being. The aim of this study was to determine the frequency of periodic health examinations during the pandemic period including the use of telephone advice services.Material and methods: The study was carried out in March 2021 among 147 people (120 women and 27 men), in the age range of 18-76 years. The study was carried out by the method of diagnostic survey, with the use of questionnaire technique (authors’ questionnaire). Questions included knowledge of prevention, frequency of periodic health examinations, and health services received by the respondents during the pandemic. Analysis of the survey results provided information on current health problems, time of diagnosis, and course of treatment to date. Results: During the pandemic, the majority of respondents had the opportunity to use a telephone advice, with women more likely to use the telephone advice than men (64.2% vs. 37.0%; p = 0.010). 36.9% of the respondents were satisfied with the service. The main reasons for dissatisfaction with the telephone advice included: inability to examine (33.3%), short telephone advice time (24.2%), misdiagnosis or ineffective treatment (21.2%), long waiting time, difficult contact with the facility (15.2%). Among telephone advice users, 39.1% had chronic diseases; among non- telephone advice users, the percentage was lower at 18.3%. Telephone advice users were significantly less likely to say they did not have periodic health examinations or did not remember when they had them done compared to non- telephone advice users (p = 0.019).Conclusions: During the pandemic, the majority of respondents had the opportunity to use telephone advice. Only 1/3 were satisfied with the telephone advice, and the main reasons for dissatisfaction were as follows: inability to examine, short telephone advice time, misdiagnosis or ineffective treatment. Telephone advice users were significantly less likely to say they did not have periodic examinations or could not remember when they had them done compared to non-telephone advice users.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2021, 16, 3; 26-31
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości wodne i powietrzne gleb parku miejskiego – Ogrodu Saskiego w Lublinie
Water and air properties of soils of urban park – Saski Garden in Lublin (Poland)
Autorzy:
Jaroszuk-Sierocińska, Monika
Kołodziej, Beata
Bryk, Maja
Słowińska-Jurkiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1506053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Lublin
Ogród Saski
gleby kulturoziemne
właściwości wodno-powietrzne
: Lublin
Saski Garden
Anthrosols
soil water and air properties
Opis:
Przeprowadzono badania właściwości wodno-powietrznych gleb kulturoziemnych w parku miejskim – Ogrodzie Saskim w Lublinie. Próbki do badań pobrano z pięciu pedonów, z warstw 0-20, 20-40 i 40-60 cm do cylindrów o objętości 100 cm3. Wykonano oznaczenia gęstości objętościowej gleby, gęstości stałej fazy i pojemności wodnej w różnych stanach potencjału wody. Obliczono porowatość ogólną, retencję wody produkcyjnej i użytecznej dla roślin oraz pojemność powietrzną w poszczególnych stanach potencjału wody. Oceniając właściwości fizyczne badanych gleb, można stwierdzić, że są one w większości przypadków bardzo dobre. Gęstość objętościowa w analizowanym materiale glebowym była najczęściej mniejsza od 1,30 Mg·m−3, zaś porowatość ogólna większa od 0,500 m3·m−3. Parametry charakteryzujące właściwości wodne były również bardzo korzystne: polowa pojemność wodna (−15,54 kPa) przekraczała w większości przypadków 0,350 m3·m−3, a retencja wody użytecznej dla roślin (−1554 <Ψ< −15,54 kPa) była większa od 0,250 m3·m−3. Za zbyt niską należy jednak uznać polową pojemność powietrzną gleby w warstwie 0-20 cm w pedonie 1, znajdującym się w strefie, w której osoby piesze przemieszczają się po trawniku. Polowa pojemność powietrzna okazała się tą cechą fizyczną, która jako pierwsza zareagowała na zagrożenie wynikające z nadmiernej antropopresji.
The water-air properties of Anthrosols were studied in a city park – the Saski Garden in Lublin. Samples for analyses were taken from five pedons, from three horizons: 0-20, 20-40 and 40-60 cm, into metal cylinders with volume of 100 cm3. The analyses included determination of bulk density of the soil, density of the solid phase and water capacity in various states of water potential. Values of total porosity, retention of productive water and water usable for plants, and air capacity in different states of water potential were calculated. Analysing the physical properties of the soils we can conclude that they are, in most cases, very good. The bulk density of the soil in the analysed material was usually less than 1.30 Mg m–3, while the total porosity greater than 0.500 m3 m–3. The parameters characterising the properties of water were also very beneficial: field water capacity (–15.54 kPa) exceeded in most cases the level of 0.350 m3 m–3, and the retention of water usable for plants (–1554 < Ψ < –15.54 kPa) was higher than 0.250 m3 m–3. The field air capacity of the soil layer of 0-20 cm in pedon 1, located in the zone in which persons walk on the lawn, should be considered as too low. The field air capacity proved to be the physical feature that first responded to the risks arising from excessive anthropopressure.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2017, 24, 2; 239-251
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Blood donation during the coronavirus pandemic
Autorzy:
Jawień, Wiktoria
Kądziołka, Anna
Kułaga, Daniela
Jurkiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098243.pdf
Data publikacji:
2021-07-05
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
blood donation
safety
COVID-19
Opis:
Introduction: Despite years of research and scientific work, it has not yet been possible to produce such a valuable medication as blood. The pandemic does not reduce the need for blood, quite the opposite. However, due to the pandemic, the number of blood donors has dropped dramatically across the country. The aim of the study was to find out the opinions and attitudes of the respondents towards blood donation during the pandemic period and to assess their knowledge of the principles related to safe blood donation during this period.Material and methods: The study was conducted using a diagnostic survey method and the tool was our own research questionnaire. The study was conducted in February 2021, using Google Forms platform. In total, data were collected from 150 individuals (females: 60.6%, males 39.4%) aged between 16 and 73 years (mean 31.4 ± 12.4 years). Statistical analyses used a significance level of p = 0.05.Results: Nearly 39.7% of the respondents were regular blood donors, 12% of the respondents donated blood several times (12.3%). Blood was donated more often by men, people aged over 30 years, urban residents, and people with higher education (p < 0.001). Most people continued to donate blood despite the COVID-19 pandemic (49.7%). Respondents who have donated blood so far still mostly want to donate blood after the pandemic (90%), among those who have not done so 38% want to do so after the pandemic (p < 0.001). The vast majority of respondents believed it was safe to donate blood during the pandemic (93%), and most were aware that symptoms of infection disqualify a blood donor (83.2%). Only 43.2% knew that “Convalescents who donate plasma are entitled to a blood donation deduction”.Conclusions: The current pandemic situation is not an obstacle to donating blood. Blood donations should not be withheld unless there are health contraindications. Due to additional procedures, it is still safe to donate blood. Efforts to promote blood donation during the COVID-19 pandemic should be continued.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2021, 15, 2; 15-20
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności różnych metod leczenia odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia – doświadczenia własne
Analysis of vesicoureteral reflux grade III-V treatment efficiency under various treatment methods – single centre experience
Autorzy:
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Bochniewska, Violetta
Kalin, Katarzyna
Zieniuk, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031642.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
conservative treatment
endoscopy
open surgery
vesicoureteral reflux
odpływy pęcherzowo-moczowodowe
leczenie zachowawcze
endoskopia
leczenie operacyjne
dzieci
Opis:
Vesicoureteral reflux (VUR) is the phenomenon of retrograde urine flow from the bladder towards the kidney. The term is in use from the end of XIX century, nevertheless reasons of its formation and treatment modalities are still discussed. We still do not have treatment standard as well. Aggressive methods are nowadays less popular and we can find in the literature opinions about lack of advantage from VUR surgical treatment. What’s more some authors have doubts if we should use any treatment at all. The aim of the study is retrospective analysis of results of three treatment methods in grade III-V VUR in terms of reflux disappearance. We analysed 68 children treated in our centre between 2005-2008. Three methods are compared: conservative by which we mean antibiotic prophylaxis, endoscopic and open surgery. Forty patients were treated conservatively, 16 by endoscopic injection and 12 by open surgery. At the beginning of treatment and at the end of observation period all children had correct renal function and normal blood pressure. Mean observation time was 18 months. Improvement, by which we understand VUR disappearance or reducing it to I grade, we do not observed in 14% of conservatively treated and 8% of endoscopic treated patients. In all children treated by open surgery improvement was achieved. Although the differences are statistically significant, it is worth of notice that there were so many conservatively treated children, in which improvement of VUR was obtained.
Termin odpływ pęcherzowo-moczowodowy (OPM) oznacza zjawisko cofania się moczu z pęcherza do moczowodu. Mimo że pojęcia OPM używa się od końca XIX wieku, nadal dyskutuje się nad przyczyną powstania tego zjawiska oraz najwłaściwszymi metodami leczenia. Do tej pory nie został opracowany standard postępowania. Agresywne niegdyś podejście do leczenia ulega zmianie i ostatnio pojawiły się w piśmiennictwie głosy na temat braku korzyści stosowania metod zabiegowych. Co więcej, dyskutuje się nawet nad tym, czy warto wdrażać jakiekolwiek postępowanie. Celem pracy jest retrospektywna analiza wpływu metody postępowania na ustępowanie odpływów pęcherzowo-moczowodowych III-V stopnia u leczonych w naszym ośrodku dzieci. Analiza obejmuje 68 pacjentów pozostających pod opieką ośrodka w latach 2005-2008. Porównywane są trzy metody leczenia: operacyjne, endoskopowe oraz postępowanie zachowawcze, przez które rozumiano stosowanie profilaktyki przeciwbakteryjnej dla utrzymania jałowości moczu. Do leczenia zachowawczego zakwalifikowano 40, do leczenia endoskopowego 16, a do leczenia operacyjnego 12 dzieci. W momencie zakwalifikowania do leczenia i w końcowym okresie obserwacji wszyscy badani mieli prawidłową czynność nerek i prawidłowe ciśnienie tętnicze. Średni okres obserwacji wynosił 18 miesięcy. Poprawy, przez którą rozumiano ustąpienie lub zmniejszenie stopnia odpływu do I, nie uzyskano u 14% pacjentów leczonych zachowawczo i 8% leczonych endoskopowo. Obserwowano ją natomiast u wszystkich leczonych operacyjnie. Chociaż różnice te są statystycznie znamienne, zwraca uwagę duża liczba dzieci z wysokim stopniem odpływu, u których poprawa nastąpiła bez interwencji zabiegowej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 3; 218-223
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietypowy przebieg zapalenia tkanek miękkich, najprawdopodobniej spowodowany zakażeniem Actinomyces – opis przypadku
Atypical inflammation of the soft tissue, most likely caused by Actinomyces infection – a case report
Autorzy:
Jurkiewicz, Beata
Jankowski, Łukasz
Samotyjek, Joanna
Załęska, Katarzyna
Gut, Grzegorz
Rewicka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
abscess
actinomycosis
antibiotic therapy
inflammation
promienica
antybiotykoterapia
zapalenie
ropień
Opis:
Actinomycosis is a very rare cause of inflammation of the labial soft tissue in girls. It is characterised by hard inflammatory infiltrates accompanied by fibrosis, abscesses and fistulas. The non-specific course of the disease makes a correct diagnosis difficult. In this paper, we have presented diagnostic and therapeutic difficulties in the inflammation of the labial soft tissue of probable actinomycotic aetiology in a 7-year-old girl. The patient was hospitalised twice, including three surgical procedures due to labial tissue inflammation and abscess. Methicyllin-resistant Staphylococcus aureus was cultured from the abscess content. Systemic antibiotics from six different classes were used; however, no improvement in the local condition was achieved. The abscess was irrigated with gentamicin solution; steroid ointments and physical therapy were used, but with no effect. A suspicion of actinomycotic infection was raised due to the chronic course of the disease and poor response to treatment. Penicillin was administered for a total period of 3 months, resulting in rapid improvement and, ultimately, a complete recovery of the child. Although the actinomycotic aetiology was not confirmed by cultures or histopathological examination, the course of the therapy has allowed to suspect Actinomyces infection.
Promienica jest bardzo rzadką przyczyną zapalenia tkanek miękkich okolicy warg sromowych u dziewczynek. Charakteryzuje się występowaniem twardych nacieków zapalnych z towarzyszącymi włóknieniem, ropniami i przetokami. Niecharakterystyczny przebieg utrudnia ustalenie właściwego rozpoznania. W artykule autorzy przedstawili trudności w diagnostyce i leczeniu zapalenia tkanek miękkich okolicy sromu o prawdopodobnej etiologii promieniczej u 7-letniej dziewczynki. Pacjentka była dwukrotnie hospitalizowana, w tym trzy razy operowana z powodu stanu zapalnego i ropnia w obrębie warg sromowych. W posiewach treści z ropnia wyhodowano Staphylococcus aureus MRSA. Stosowano leczenie ogólnoustrojowe antybiotykami z sześciu różnych grup, nie uzyskano jednak poprawy stanu miejscowego. Ropień płukano roztworem gentamycyny, stosowano maści steroidowe oraz fizykoterapię bez efektu. Ze względu na przewlekły przebieg oraz słabą odpowiedź na leczenie wysunięto podejrzenie zakażenia promieniczego. Podawano penicylinę przez łączny okres 3 miesięcy, uzyskując szybką poprawę i ostatecznie pełne wyleczenie dziecka. Pomimo braku potwierdzenia promieniczej etiologii zakażenia w posiewach oraz badaniu histopatologicznym przebieg terapii pozwala podejrzewać zakażenie Actinomyces.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 337-343
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies