Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jurėnienė, Virginija" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Lithuanian Family – a Hearth of the Unarmed Resistance against the Soviet Occupation
Rodzina litewska – rdzeń pokojowego oporu wobec sowieckiej okupacji
Литовская семья – основа мирного сопротивления против советской оккупации
Autorzy:
Jurėnienė, Virginija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952235.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
семья
денационализация
духовное сопротивление
советская идеология
rodzina
denacjonalizacja
odporność duchowa
ideologia sowiecka
family
denationalization
spiritual resistance
soviet ideology
Opis:
Litwa znalazła się pod okupacją Związku Radzieckiego w 1940 roku. Litewskiemu społeczeństwu narzucono sowiecką ideologię i proletariacki internacjonalizm w celu denacjonalizacji. Sowieckie władze poświęcały dużo uwagi rodzinie, w szczególności matkom, które wychowywały dzieci. Władze centralne zdawały sobie doskonale sprawę z tego, że matki odgrywały najważniejszą rolę w wychowaniu młodego pokolenia i dlatego wszelkimi sposobami usiłowały zaangażować je w pracę społeczną, przemysłową i polityczną. Sowiecka konstytucja gwarantowała równouprawnienie mężczyzn i kobiet a rodzina była uznawana za najważniejszą komórkę społeczną. Badania wykazały, że rodziny stawiały bierny opór sowieckiej okupacji. Najbardziej aktywną formą był opór duchowy i władzom sowieckim bardzo trudno było to stłumić. Chodzenie do teatru i kościoła było najbardziej widocznym czy oczywistym wyrazem oporu duchowego. Ważną formą duchowego oporu rodzin było też obchodzenie świąt narodowych.
The Soviet Union occupied Lithuania in 1940. The Soviet ideology, proletarian internationalism were thrust to the Lithuanian society, and it was denationalized. The Soviet authorities paid much attention to the family, especially to a mother who educated children. The government acknowledged that her role in the education of the young generation was the most important, and therefore by all means it tried to attract women to the social, industrial and political work. The Soviet Constitution guaranteed the equality of men and women, and the family was regarded as the most important cell of the society. The research revealed that families resisted the Soviet occupation passively. The spiritual resistance was the most active, and it was very difficult for the Soviet authorities to suppress it. Going to theatre and church was the most evidently expressed form of spiritual resistance. An important form of the spiritual resistance of the family was the celebration of national festivals.
Литва попала под оккупацию Советского Союза в 1940 году. С целью денационализации литовской общественности удалось навязать советскую идеологию и пролетарский интернационализм. Советская власть уделяла большое внимание семье, в особенности матерям, воспитывающим детей. Центральные власти понимали, что матери играли самую главную роль в воспитании молодого поколения, и поәтому всеми способами старались их вовлечь в общественную, производственную и политическую работу. Советская Конституция гарантировала мужчинам и женщинам равные права, а семья считалась самым важным общественным звеном. Исследования показали, что семьи оказывали довольно пассивное против советской оккупации. Самым активным сопротивлением являлось сопротивление духовное, которое для советской власти было очень трудно подавить. Посещение театра и церкви было наиболее реальным и очевидным выражением духовного сопротивления. Важную роль в духовном сопротивлении играло также празднование национальных праздников.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2016, 24
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategies and Tactics of the Lithuanian Women’s Movement: Retrospective Analysis
Strategia i taktyka litewskiego ruchu kobiet: analIza retrospektywna
Autorzy:
Jurėnienė, Virginija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200587.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
strategy
tactic
women’s Movement
social development
litewski ruch kobiecy
strategia
taktyka
postęp
społeczny
Opis:
The strategies and tactics of the Lithuanian women’s movement helped to change the attitudes of society, political parties, altered political, educational and legal systems and expanded the field of relevant issues on the international level. However, the state’s existence period (1918–1940) was too short for women to be able to fully realise them; thus, most of the formed strategies are relevant today and are realised. The examples of strategy implementation ways show that women’s actions were important for the society and the state and had direct impact on their development. The second strategic period is very important; during this period, Lithuanian women were granted political rights. Novelty of work. The article provides the correct date of women being granted suffrage based on historical sources, i.e., 20 November 1919, the law on election of the Constituent Assembly of Lithuania. It does not coincide with the notion established in the Lithuanian historiography that the date is 2 November 1918. The author proves that this error emerged due to incorrect interpretation of the article in the 2 November 1918 Lithuanian Temporary Constitution on the person’s (citizen’s) rights. Moreover, the researcher takes on a new approach towards the Lithuanian women’s movement through the prism of implementation of strategies and tactics This approach towards the history of the Lithuanian women’s movement is new. The methods of descriptive, analytical and comparative research. The sources studied are: historical sources, including state documents, archival materials, monographs, survey studies, biographical studies, memoirs, private letters, press, etc.
Strategia i taktyka litewskiego ruchu kobiecego pomogły zmieniać nie tylko postawy społeczne, lecz także programy partii politycznych. Wpłynęły również na ewolucję systemu politycznego, edukacyjnego i prawnego oraz poszerzyły pole dyskusji na temat istotnych dla kobiet zagadnień na poziomie międzynarodowym. Jednak okres istnienia Republiki Litewskiej (1918–1940) był zbyt krótki, aby Litwinki mogły osiągnąć pełne upodmiotowienie. Większość z ich postulatów okazała się nadal aktualna po 1991 r. i jest współcześnie urzeczywistniana. W artykule zweryfikowano datę przyznania Litwinkom prawa wyborczego. Według ustaleń autorki nastąpiło to 20 listopada 1919 r. z chwilą przyjęcia ordynacji wyborczej do Zgromadzenia Ustawodawczego Litwy. Nie pokrywa się to z utrwalonym w historiografii litewskiej poglądem, że data ta to 2 listopada 1918 r. Autorka dowodzi, że błąd ten powstał na skutek niewłaściwej interpretacji artykułu Tymczasowej Konstytucji Litewskiej z 2 listopada 1918 r. o prawach obywatelskich. W publikacji uzewnętrznia się nowe podejście do historii litewskiego ruchu kobiecego, gdyż autorka kładzie największy nacisk na analizę stosowanej przez ten ruch strategii i taktyki.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2022, 2(13); 117-147
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies