Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jundo-Kaliszewska, Barbara." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Zakładnicy historii : mniejszość polska w postradzieckiej Litwie
Mniejszość polska w postradzieckiej Litwie
Autorzy:
Jundo-Kaliszewska, Barbara.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódź : Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Litewski Ruch na rzecz Przebudowy
Związek Polaków na Litwie
Autonomia (politologia)
Konflikt etniczny
Mniejszości narodowe
Polacy za granicą
Polityka międzynarodowa
Monografia
Opis:
Bibliografia, netografia, filmografia na stronach 401-431.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Mitologizacja pamięci. Wokół sporu o ocenę polskiego i litewskiego ruchu oporu
Mythologization of memory. Dispute on the assessment of the Polish and Lithuanian resistance
Autorzy:
Jundo-Kaliszewska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687605.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kultura pamięci
ruch oporu podczas II wojny światowej
stosunki polsko-litewskie
culture of remembrance
resistance movement in World War II
Polish-Lithuanian relations
Opis:
Regarding the dispute about the evaluation of the Polish and Lithuanian resistance. The article presents a number of introductory insights into the subject of forming mutually negative portrayals of the two nations in the period of II World War. Having considered threats resulting from unresolved international conflicts, I point out the reasons for the Polish-Lithuanian exemplified by mutual relations of representatives of the resistance movement of both nations, who were involved in resistance activities during World War II on the territory of the contemporary Vilnius region. At the same time I attempt to specify and systematize the facts from the history of Lithuanian armed formations operating in Lithuania during the period of interest. Particular emphasis is placed on the role of Lithuanian partisans in collective memory of the both Lithuanians and the local Polish minority. I treat this text as a contribution and an encouragement to discuss and intensify research in this area. Issues raised here that would seem long gone, still play a huge role in the politics of Poland and Lithuania and have an impact on the future of our region, especially in the context of international security.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 18; 127-148
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnolingwistyczna istota nacjonalizmu litewskiego i antypolonizm Litwinów na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w.
Этнолингвистическая сущность литовского национализма и литовский анти-полонизм в конце 80-х и в начале 90-х годов ХХ в.
Autorzy:
Jundo-Kaliszewska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104729.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Выбор тематики подиктован значительным увеличением роли этнической политики в современных польско-литовских отношениях. Движущей силой кардинальных изменений в конце 80-х и начале 90-х годов ХХ в. стала „национальная идеология”, провозглашенная Саюдисом – Литовским движением за перестройку. Именно она мобилизовала литовцев – подтолкнула их к освобождению от гнета советской империи и восстановлению в 1990 г. независимого литовского государства. Концепция национальной идеологии родилась в начале ХIХ века и стала особенно популярной среди народов, находящихся под иностранным господством. Характерной чертой национализма были oбщность языка, территории и исторической судьбы. Молодые нации, в том числе и литовцы, оказались в группе народов со „слабой” исторической традицией и поэтому историю литовского народа пришлось писать заново. Характерно, что националистическая риторика, востановленного в 1918 г. литовского государства, категорически отрекалась от совместного польско-литовского прошлого. Литовский анти-полонизм усилился особенно после „бунта” генерала Желиговского в 1920 г., когда Польша вернула себе Вильнюсский край. Этo очень негативно сказалoсь на отношения между двумя упомянутыми странами. В литовской историографии выше упомянутые события называются „польской оккупацией” и до сих пор используются как докозательство „ревизионистских тенденций Великой Польши”. В результате победы Сталина во Второй мировой войне, Польша и Литва оказались в сфере влияния Советского Союза. На полвека литовско-польский конфликт сошел на второй план. Обе нации сосуществовали в советской реальности, борясь за выживание в новых условиях вплоть до времён перестройки, когда Михаил Горбачев ослабил так называемые „идеологические оковы”. В конце 80-ых годов, наряду с идеей национального возрождения в СССР, активизировалось польское национальное меньшинство, проживающие на территории Литовской Советской Социалистической Республики. Поляки Литвы попытались образовать культурную автономию в районах их компактного проживания, на что очень негативно зареагировали литовцы, которые в автономии видели потенциальную опасность сепаратизма и боялись, что Вильнюсский край вновь захочет отделится от Литвы. Современный конфликт между литовской властью и поляками Вильнюсского края начался в конце 80-х годов ХХ в. и в настоящее время проходит в языковом пространстве страны. До сих пор поляки Литвы борятся за право писать свои фамилии в документах попольски, за двуязычные информационные надписи в местах компактного проживания, за образование на родном языке. Cущественно, что для обеих сторон конфликта язык имеет ключевое значение, а литуанизация воспринимается прежде всего как деполонизация.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2013, 91; 219-240
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odzyskanie niepodległości przez państwa bałtyckie w świetle procesu rozpadu ZSRS oraz następcze rozliczenie okresu sowieckiej okupacji. Wybrane aspekty natury prawnej i politycznej
Autorzy:
Jundo-Kaliszewska, Barbara
Lachowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792587.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
transitional justice
państwa bałtyckie
prawo międzynarodowe
desowietyzacja
historia
ZSRS
Opis:
Przeprowadzona w niniejszym opracowaniu analiza zbudowana jest wokół następującej hipotezy badawczej – w porównaniu z innymi częściami byłego ZSRS stopień rozliczenia okresu sowieckiej dominacji na Litwie, Łotwie oraz w Estonii był zdecydowanie głębszy (choć niepełny), co wynikało przede wszystkim z przyjęcia jednoznacznego stanowiska prawnego w zakresie przebywania państw bałtyckich pod nielegalną okupacją sowiecką w latach 1940–1991 (z przerwą na lata 1941–1944, tj. okupację niemiecką) i kontynuacji podmiotowości prawnomiędzynarodowej międzywojennych niepodległych państw przez państwa bałtyckie po 1991 r. W tym celu zostaną omówione mechanizmy prawne z zakresu sprawiedliwości okresu przejściowego (transitional justice) wdrożone przez państwa bałtyckie po odzyskaniu przez nie niepodległości, a także ich polityczno-społeczna percepcja, przekładająca się na wciąż istniejące problemy związane z przepracowaniem okresu reżimu totalitarnego, panującego niemal pół wieku na terytorium Litwy, Łotwy oraz Estonii.
Źródło:
Władza sądzenia; 2021, 20; 109-127
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies