Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jonová, Jitka" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Modification of the Statutes of the Metropolitan Chapter of Olomouc and the Appointment of the Vacant Canons in Connection with the Issue of the 1917 Code of Canon Law
Modyfikacja statutów Ołomunieckiej Kapituły Metropolitalnej i nominacja kanoników w związku z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 roku
Autorzy:
Jonová, Jitka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897170.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ołomuniecka Kapituła Metropolitarna
statuty kapituły
kanonicy
przywileje kapituły
pol
Metropolitan Chapter of Olomouc
chapter statutes
canons
privileges of chapters
Opis:
W okresie episkopatu arcybiskupa ołomunieckiego Stojana, rząd czechosłowacki bardzo mocno interweniował w rozwiązywaniu tzw. kwestii Kapituły Ołomunieckiej. Następnie kwestia ta była postrzegana przede wszystkim jako wewnętrzna sprawa Kościoła, a negocjacje odbywały się między arcybiskupem ołomunieckim, Kapitułą a Stolicą Apostolską. Kapituła nie mogła zignorować postanowień nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, ale równocześnie nie chciała zrezygnować z dawnych przywilejów, tym więcej z racji faktu, że kanonicy „przysięgali na dawne statuty”. Z drugiej strony liczba pustych kanonikatów wzrosła i następny arcybiskup ołomuniecki Prečan zdołał osiągnąć nominacje nowych kanoników według Kodeksu. Państwo nie wpływało na powyższe nominacje. Ważną sprawą była przynależność narodowa członków Kapituły. Kwestia nowych statutów Kapituły pozostała nierozwiązana. Wymóg Stolicy Apostolskiej z 1923 r. dotyczący rewizji statutów Kapituły zgodnie z postanowieniami nowego Kodeksu nie został spełniony nawet w ciągu najbliższych 70 lat. Kapituła we współpracy z arcybiskupem przygotowała rewidowane statuty w 1933 r., ale ostatecznie nie zostały one zatwierdzone. Również kolejny arcybiskup Josef Karel Matocha wezwał po II wojnie światowej Kapitułę do przedłożenia statutów do zatwierdzenia, ale Kapituła ponownie prezentowała argument „niewłaściwej pory”. Początek komunistycznego reżimu w 1948 r. utrudnił sytuację w takim stopniu, że Kapituła Ołomuniecka otrzymała nowe zatwierdzone statuty dopiero w 1994 r.
During the episcopate of Archbishop Stojan the Czechoslovak government very strongly interfered in the resolution of the so-called question of the Olomouc Chapter. Afterwards the issue was perceived primarily as an internal affair of the Church, and negotiations took place between the Archbishop of Olomouc together with the Chapter and the Holy See. The Chapter could not ignore the provisions of the new Code of Canon Law, but did not want to renounce its existing privileges, also because the canons “had sworn by the old statutes”. On the other hand, the number of vacant canonical posts had increased and Prečan, the archbishop of Olomous, managed to effect the appointment of new canons according to the provisions of the Code. The State did not influence those appointment. The nationality of the Chapter members was an important issue. The issue of new statutes for the Chapter remained unsolved. The requirement of the Holy See from 1923 to review the Statutes in accordance with the new Code was not fulfilled even in the next 70 years. The Chapter, in colaboration with the Archbishop, drafted revised statutes in 1933, but ultimately they were not approved. Also, Archbishop Josef Karel Matocha called the Chapter to submit new statutes for approval after World War II, but yetagain the Chapter argued that the time was “inopportune”. The onset of the Communist regime in 1948 made the situation so difficult that the Olomouc Chapter did not have its new approved Statutes until 1994.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 9-24
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ways of Punishing Clerics. Episcopal Detentions for Priests – a Case Study of Olomouc Archdiocese in the 19th Century
Sposoby karania duchownych. Biskupie więzienie dla kapłanów – studium przypadku Archidiecezji Ołomunieckiej w XIX wieku
Autorzy:
Jonová, Jitka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029018.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
house of correction for the clergy
Olomouc Archdiocese
punishing of clerics
dom korekcyjny dla duchownych
Archidiecezja Ołomuniecka
karanie kleryków
Opis:
Instytucja domu „korekcyjnego” dla duchowieństwa (zwanego również „więzieniami kapłańskimi”) stanowiła szczególną instytucję dla kapłanów, którzy byli winni naruszenia ich obowiązków i sposobów postępowania, ale także dla kapłanów chorych (fizycznie lub psychicznie). Kapłan, który został uznany za zreformowanego (poprawionego), mógł zostać zwolniony z powrotem do służby duszpasterskiej. Kapłani znajdujący się w kleryckich więzieniach nie byli „niebezpiecznymi kryminalistami”, ale raczej przestępcami. Dom „korekcyjny” w Mírov miał własne reguły: instrukcje dla dziekana w mieście Mohelnice (z obowiązkiem wizytacji), dla kapłana Mírova (przełożonego domu korekcyjnego w Mírov), personelu obsługi i dla więzionych kapłanów. Te instrukcje przedstawiają bardzo dobrze przemyślane przepisy. Opierając się na nich, można wyobrazić sobie funkcjonowanie tej instytucji i przedstawić losy więzionych kapłanów (w zależności od zachowanych źródeł archiwalnych).
The institution of the house of correction for the clergy (also called “priestly prisons”) represented a special institution for priests who were guilty of violating their duty or manners, but also for priests who were ill (physically or psychologically). The priest who was considered to be reformed (corrected) could be released back into pastoral service. Priests located in clerical prisons were not “dangerous criminals”, but rather offenders. The house of correction in Mírov had its own rules: instructions for the dean of Mohelnice (with the duty of visitation), for the chaplain of Mírov (the superior of the house of correction in Mírov), service staff and for the incarcerated priests, of course. These instructions represented very well thought-out regulations. Based on these, we can also picture the functioning of this institution, and outline the fates of the incarcerated priests (depending upon the preserved archival sources).
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 209-225
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies