Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jońska-Gmyrek, Joanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Rokownicze znaczenie stanu ogólnego WHO u chorych na raka szyjki macicy
    The prognostic value of the WHO status in cervical cancer patients
    Autorzy:
    Żółciak-Siwińska, Agnieszka
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Gmyrek, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030408.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cervical cancer
    general condition
    treatment outcomes
    rak szyjki macicy
    stan ogólny
    wyniki leczenia
    Opis:
    Background/Aims: The pretreatment World Health Organization performance status in cervical cancer patients is very often underestimated. The aim of this study was to assess the World Health Organization performance status as a prognostic factor in patients with cervical cancer. Methods: A total of 142 cervical adenocarcinoma and 242 squamous cell cancer patients with FIGO stage I–IV were included in the retrospective analysis. All patients received surgical treatment and complementary radiotherapy or radiotherapy alone between January 1989 and December 1999. The multivariate Cox analysis, taking into account the clinical and histological factors, was performed. Results: The median age of patients was 54 years (range 25–85 years); the median follow-up time was 52 months (range 9–174 months). Regardless of other factors, the World Health Organization status (1–3 vs. 0) showed statistically significant association with the overall survival [HR= 2.5 (1.4, 4.5), p = 0.002] and the disease free survival [HR = 2.1 (1.2, 3.5), p = 0.005] in adenocarcinoma patients. No impact of the performance status on treatment outcomes was observed in patients with cervical squamous cell cancer. Conclusion: The World Health Organization performance status in cervical adenocarcinoma patients seems to be an important prognostic factor which may prove helpful in the qualification for an appropriate treatment.
    Wstęp/Cel: Stan ogólny, oceniany w skali WHO, u chorych na raka szyjki macicy przed rozpoczęciem leczenia jest czynnikiem często niedocenianym. Celem badania była ocena rokowniczej wartości stanu ogólnego chorych na raka szyjki macicy. Metoda: Przedmiotem retrospektywnej analizy była grupa 142 chorych na raka gruczołowego i 242 chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy w stopniach zaawansowania I–IV według klasyfikacji FIGO. Chore były leczone w okresie pomiędzy styczniem 1989 a grudniem 1999 roku z zastosowaniem chirurgii i uzupełniającej radioterapii lub samodzielnej radioterapii. Przeprowadzono wielowariantową analizę Coxa, uwzględniając czynniki kliniczne i histopatologiczne. Wyniki: Średnia wieku pacjentek wyniosła 54 lata (25–85 lat), mediana okresu obserwacji – 52 miesiące (9–174 miesięcy). Niezależnie od innych czynników stan ogólny chorych oceniany w skali WHO (1–3 vs 0) wykazał statystycznie istotny wpływ na przeżycie całkowite [HR = 2,5 (1,4, 4,5), p = 0,002] i przeżycie wolne od nawrotu choroby [HR = 2,1 (1,2, 3,5), p = 0,005] u chorych na raka gruczołowego szyjki macicy. Nie wykazano wpływu stanu ogólnego na wyniki leczenia u chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy. Wnioski: Wydaje się, iż stan ogólny chorych na raka szyjki macicy, oceniany w skali WHO, jest ważnym czynnikiem rokowniczym, który może być pomocny w kwalifikowaniu chorych do odpowiedniej metody leczenia.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 93-98
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określenie wartości diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych u chorych na mięsaki macicy w aspekcie ich przydatności terapeutycznej i prognostycznej
    Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical tests in patients with uterine corpus sarcoma and their therapeutic and prognostic usefulness
    Autorzy:
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Bidziński, Mariusz
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908070.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    corpus uteri sarcoma
    immunohistochemistry
    markers
    treatment
    diagnosis
    immunohistochemia
    Opis:
    Uterine sarcomas represent a rare and heterogenous group of tumours, sometimes demonstrating multidirectional differentiation. Histological type of the sarcoma influences the choice of therapeutic modality. Aim of paper: Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical studies (MIB1, caldesmon, desmin, SMA, SrMa, CKAE1/3) in the definition of histological type of tumour. Assessment of expression of the protein c-kit (CD117) MIB1 and inhibin and their prognostic role. Material and method: Study material consisted of a group of patients with uterine sarcoma, treated at the Center of Oncology in Warsaw, Poland, since 1999 thru 2006, from whom surgical specimens and paraffin blocks were obtained. Of 120 eligible patients, complete clinical data and specimens suitable for foreseen studies were available in 66 cases and this group became the subject of further analyses. Immunohistochemical (IHC) tests were performed using a panel of antibodies (SMA, SrMa, desmin, h-caldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibin and CD117). Diagnostic value of IHC studies was assessed by descriptive statistical tests. Original histopathological findings were confronted with the results of validated IHC tests. Survival was assessed based on Kaplan-Meier curves and follow-up time – by an inverse Kaplan-Meier curve. Prognostic factors were analysed by the Cox method. Threshold of statistical significance has been set at p=0.05. Results: Original microscopic findings have had to be modified as to histological type of sarcoma in about 1/3 of the cases. Histological diagnosis was an independent prognostic factor, influencing both overall survival rate and time to tumour recurrence. Prognostic factors influencing recurrence-free survival were: invasion of perivascular lymph space (lymph space invasion, LSI), proliferative index (MB1) and severity of tumour cell necrosis. Conclusions: Application of a panel of suitable IHC tests contributes to a more precise determination of tumour type, assisting in an optimal choice of adjuvant treatment modality and thus in improvement of the patients’ prognosis.
    Mięsaki macicy stanowią rzadko występującą, heterogenną grupę nowotworów, wykazującą niekiedy wielokierunkowe różnicowanie. Typ histopatologiczny mięsaka ma wpływ na wybór metody leczenia. Cel: Określenie przydatności diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych (MIB1, kaldesmon, desmi-na, SMA, SrMa, CKAE1/3) w ocenie typu histopatologicznego. Ocena ekspresji białka c-kit (CD117), MIB1, oraz inhibiny w aspekcie przydatności prognostycznej. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiła grupa chorych na mięsaki macicy leczonych w Centrum Onkologii - Instytucie im. Marii Skłodowskiej--Curie w Warszawie w latach 1999-2006, od których uzyskano preparaty i bloczki parafinowe. Spośród 120 chorych pełne dane kliniczne i preparaty nadające się do zastosowania badań uzyskano od 66 chorych, która to grupa stała się przedmiotem analizy. Wykonano badania immunohistochemiczne z użyciem panelu przeciwciał: SMA, SrMa, desmina, h-kaldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibina oraz CD117. Do oceny wartości diagnostycznej badań immunohistochemicznych (IHC) zastosowano statystykę opisową. Zestawiono wynik pierwotnego badania histopatologicznego z wynikiem zweryfikowanym badaniami IHC. Do oceny przeżycia zastosowano krzywą Kaplana-Meiera, czas obserwacji mierzono odwrotną metodą Kaplana-Me-iera. Do analizy czynników predykcyjnych zastosowano metodę Coksa. Istotność statystyczną określono na poziomie p=0,05. Wyniki: W stosunku do rozpoznania pierwotnego typ histopatologiczny mięsaków został zmieniony w około 1/3 przypadków. Rozpoznanie histopatologiczne okazało się niezależnym czynnikiem rokowniczym mającym wpływ zarówno na przeżycie ogólne, jak i czas do nawrotu choroby. Czynnikami rokowniczymi w aspekcie przeżycia bez nawrotu choroby okazały się: zajęcie naczyniowej przestrzeni chłonnej (LSI), indeks proliferacyjny (MIB1), oraz stopień martwicy w komórkach guza. Wnioski: Zastosowanie panelu odpowiednich badań immunohistochemicznych ma wpływ na precyzyjne określenie charakteru guza, co niesie za sobą wybór odpowiedniej metody leczenia uzupełniającego, a tym samym, być może poprawę rokowania.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 75-86
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efekt hemostatyczny napromieniania wysokimi frakcjami w zaawansowanym raku szyjki macicy
    Hemostatic effect of high dose irradiation in advanced cervical cancer
    Autorzy:
    Krynicki, Ryszard
    Linder, Bogusław
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Stanaszek, Jagna
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908285.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced cervical cancer
    haemostatic effect
    high-dose fractions
    radiotherapy
    Opis:
    Introduction: The first symptom of advanced cervical cancer is vaginal bleeding. Profuse bleeding may sometimes require embolisation or ligation of iliac arteries. However, in the case of massive infiltration of parametra, surgical intervention may be impossible. In such cases, a viable alternative is palliative irradiation. Aim of paper was to assess direct haemostatic effect of high dose, short term irradiation and radiation side-effects in patients undergoing such treatment. Material and method: The study included 42 patients treated at the Dept. of Female Genital Neoplasms of the Centre of Oncology in Warsaw, undergoing pelvic irradiation using 5 fractions of 4 Gy up to a total dose of 20 Gy. The patients’ mean age was 61 years (range: 35-86 years). All patients were in FIGO grade IIIB-IV. Prior to irradiation, 5 patients had a nephrostomy placed due to hydronephrosis, while 12 patients received 1-6 units of blood because of low haemoglobin level. Early and late radiation-induced reactions were assessed. Results: Direct haemostatic effect was obtained in 34 patients (83%); thereof in 26 patients (63%) after the first course and in 8 patients (20%) after the second course. A statistically significant correlation (χ2=12.7869; p=0.031) was found between baseline haemoglobin level and haemostatic effect. Conclusions: 1. In patients presenting with severe bleeding due to advanced cervical cancer, a satisfactory haemostatic effect may be obtained by high dose, short term irradiation of the pelvis. 2. In patients presenting with a higher haemoglobin level, this effect may be obtained already after the first course of irradiation. 3. 5x4 Gy fractionation is well tolerated by the patients. Neither early nor delayed severe radiation-induced reactions have been observed.
    Wstęp: Pierwszymi objawami zaawansowanego raka szyjki macicy są krwawienia. Obfite krwawienia wymagają niekiedy embolizacji tętnic biodrowych lub podwiązania tychże naczyń. Jednak w przypadkach masywnych nacieków w przymaciczach zabieg chirurgiczny może być niewykonalny. Alternatywną metodą leczenia pozostaje paliatywne napromienianie. Celem pracy była ocena bezpośredniego efektu hemostatycznego napromieniania wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia oraz odczynów popromiennych u pacjentek poddanych takiemu frakcjonowaniu. Materiał i metoda: Analizie poddano 42 chore napromienianie na obszar miednicy mniejszej w dawkach frakcyjnych 4 Gy w 5 frakcjach, do dawki całkowitej 20 Gy, w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie. Średni wiek pacjentek wynosił 61 lat (przedział 35-86 lat). Wszystkie chore były w IIIB i IV stopniu klinicznego zaawansowania wg FIGO. Nefrostomię z powodu wodonercza wykonano u 5 kobiet, a 12 z powodu niskich wartości hemoglobiny przetoczono przed napromienianiem od 1 do 6 jednostek krwi. Oceniano także wczesne i późne odczyny popromienne. Wyniki: Bezpośredni efekt hemostatyczny uzyskano u 34 (81%) chorych; po pierwszym etapie napromieniania – u 26 (62%) pacjentek, a u pozostałych 8 (19%) pacjentek po II etapie napromieniania. Stwierdzono statystyczną zależność (x2=12,7869; p=0,031) między poziomem hemoglobiny przed leczeniem a efektem hemostatycznym. Wnioski: 1. Dobry efekt hemostatyczny u chorych krwawiących z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy można uzyskać poprzez napromienianie wysokimi frakcjami w skróconym czasie leczenia. 2. U pacjentek z lepszymi parametrami hemoglobiny ten efekt można uzyskać już po I etapie napromieniania. 3. Frakcjonowanie 5x4 Gy jest dobrze tolerowane przez chore. Nie stwierdzono wczesnych i późnych ciężkich powikłań popromiennych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 29-35
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brachyterapia o wysokiej mocy dawki u chorych na raka szyjki macicy
    High dose rate brachytherapy in cervical cancer: an update
    Autorzy:
    Żółciak-Siwińska, Agnieszka
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Staniaszek, Jagna
    Kawczyńska, Maryla
    Kulik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031065.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    3D planning
    HDR brachytherapy
    allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
    brachyterapia HDR
    cervical cancer
    computed tomographye treatment
    extracorporeal photopheresis
    mesenchymal stem cells
    planowanie trójwymiarowe (3D)
    principles of treatment
    rak szyjki macicy
    tomografia komputerowa
    zasady leczenia
    Opis:
    Selection of optimal treatment modality in a patient with cervical cancer depends on FIGO clinical stage. At stages IB2-IVA, the cornerstone of treatment is radiochemotherapy. As first step, patients undergo irradiation from external fields combined with chemotherapy (cisplatin, 40 mg/m2, QW). Brachytherapy is used as second-line treatment – an essential component thereof – enabling delivery of high dose of radiation to both genital organs and tumor. Quality of this treatment directly correlates with local control of the disease, long-term overall survival and quality of life of patients after completion of therapy. The paper presents current principles of high dose rate (HDR) brachytherapy in cervical cancer patients. Discussed are principles of two-dimensional (2D) planning, used to date in about 50% of brachytherapy centers worldwide, as well as three-dimensional (3D) magnetic resonance (MR)-based planning. As availability of MR in ours and many other oncology centers is limited, a computed tomography-based modification of gynecologic recommendations GIN GEC ESTRO has been suggested. Therapeutic areas are defined: high-risk clinical target volume (HR CTV) and intermediate risk clinical target volume (IR CTV) which may be safely contoured based on clinical exam and CT study, when no MRI is available. Acceptable doses for critical organs are listed. Based on own experience, indications and limitations for use of intraparenchymal (interstitial) and intracavitary applications were developed.
    Wybór metody leczenia chorych na raka szyjki macicy jest uzależniony od stopnia zaawansowania, ocenionego według klasyfikacji FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics). Zasadniczą metodą leczenia chorych na raka szyjki macicy w stopniach zaawansowania IB2-IVA jest radiochemioterapia. W pierwszym etapie przeprowadzane jest napromienianie z pól zewnętrznych wraz z chemioterapią z zastosowaniem cisplatyny w dawce 40 mg/m2, raz w tygodniu. W kolejnym etapie leczenia stosuje się brachyterapię. Brachyterapia jest istotną częścią leczenia, umożliwiającą podanie wysokiej dawki na narząd rodny wraz z guzem, a jakość tego leczenia ma wpływ na kontrolę miejscową nowotworu (LC), przeżycia odległe (OS), jak również na jakość życia chorych po zakończeniu terapii. W pracy przedstawiono zasady obowiązujące współcześnie podczas leczenia brachyterapią o wysokiej mocy dawki (high dose rate brachytherapy, HDR) u chorych na raka szyjki macicy. Opisano zasady planowania w systemie dwuwymiarowym (2D), stosowanym do dzisiaj mniej więcej w połowie ośrodków brachyterapii na świecie, oraz planowania w systemie trójwymiarowym (3D) na podstawie rezonansu magnetycznego (MR). Ponieważ dostępność MR w naszym i wielu ośrodkach onkologicznych jest utrudniona, zaproponowano modyfikację rekomendacji GIN (Gynaecological) GEC ESTRO dla potrzeb planowania, opierając się na tomografii komputerowej. Zdefiniowano obszary terapeutyczne: HR CTV (high-risk clinical target volume), IR CTV (intermediate risk clinical target volume), jakie można bezpiecznie konturować, opierając się na badaniu klinicznym i TK, przy braku MR. Opisano dopuszczalne dawki dla narządów krytycznych. Na podstawie własnych doświadczeń opracowano wskazania i ograniczenia w zastosowaniu aplikacji śródtkankowych i śródjamowych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 264-271
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena dystrybucji przerzutów do węzłów chłonnych u chorych na raka jajnika
    Distribution of lymph node metastases in patients with ovarian cancer
    Autorzy:
    Gmyrek, Leszek Jarosław
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Bidziński, Mariusz
    Sobiczewski, Piotr
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030776.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    distribution
    incidence
    lymph nodes
    ovarian cancer
    staging
    częstość
    dystrybucja
    rak jajnika
    stopień zaawansowania
    węzły chłonne
    Opis:
    Background: Ovarian cancer disseminates by lymphatic vessels much more frequently than any other gynecological malignancy. Assessment of regional lymph nodes is an integral part of diagnostic work-up in ovarian cancer patients. It contributes essential information enabling correct clinical staging and, by the same token, definition of optimal therapeutic management. Aim of paper: Determination of distribution of lymphatic metastases in ovarian cancer patients. Material and method: Retrospective analysis of 211 consecutive patients with ovarian cancer, treated at the Institute of Oncology, Warsaw, Poland, since 1998 thru 2006. All patients underwent surgical treatment, according to currently valid protocol, including pelvic and periaortal lymphadenectomy, followed by complementary chemotherapy. Analysis encompassed location of lymph node metastases and correlation thereof with key clinical-pathological variables, including clinical stage, grade of differentiation and histological tumor type. Results: Ovarian cancer patients diagnosed with FIGO stage I and II had a similar prevalence of pelvic and periaortal lymph node metastases. In advanced ovarian cancer cases (FIGO stage III and IV), periaortal lymph nodes were invaded more often than pelvic ones. Conclusion: Lymph node metastases are frequent in ovarian cancer patients. Their incidence depends on clinical stage (acc. to FIGO classification), as well as tumor grade and type.
    Wstęp: Spośród nowotworów narządów płciowych kobiecych rak jajnika najczęściej tworzy przerzuty drogą limfatyczną. Ocena stanu regionalnych węzłów chłonnych stanowi integralną składową diagnostyki u chorych na ten nowotwór. Jest istotnym elementem, na podstawie którego ustalany jest właściwy stopień zaawansowania klinicznego nowotworu, a tym samym odpowiedni sposób postępowania terapeutycznego. Cel: Ocena dystrybucji przerzutów do węzłów chłonnych u chorych na raka jajnika. Materiał i metoda: Przeprowadzono retrospektywną analizę kolejnych 211 chorych leczonych w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie w latach 1998-2006. U wszystkich pacjentek przeprowadzono leczenie chirurgiczne, zgodnie z obowiązującym protokołem, wraz z limfadenektomią miedniczą i aortalną. Po zabiegu zastosowano chemioterapię uzupełniającą. Dokonano analizy lokalizacji przerzutów do węzłów chłonnych, a następnie zależności częstości ich występowania od najważniejszych czynników kliniczno-patologicznych, takich jak: stopień zaawansowania klinicznego nowotworu, stopień zróżnicowania i typ utkania histopatologicznego guza. Wyniki: U chorych na raka jajnika w stopniu zaawansowania I i II według FIGO odsetek przerzutów do węzłów chłonnych miedniczych i aortalnych jest podobny. U chorych na zaawansowanego raka jajnika (FIGO III i IV) odsetek przerzutów do węzłów chłonnych okołoaortalnych jest wyższy niż do miedniczych. Wnioski: Odsetek przerzutów do węzłów chłonnych u chorych na raka jajnika jest wysoki. Częstość ich występowania zależy od stopnia zaawansowania według FIGO, stopnia zróżnicowania i utkania histopatologicznego guza.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 27-33
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rak trzonu macicy a choroby współistniejące
    Endometrial cancer and concomitant diseases
    Autorzy:
    Lidner, Bogusław
    Krynicki, Ryszard
    Michalski, Wojciech
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Staniaszek, Jagna
    Panek, Grzegorz
    Kubik, Paweł
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908108.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adjuvant radiotherapy
    concomitant diseases
    diabetes
    endometrial cancer
    risk factors
    Opis:
    Introduction: Among provided risk factors for endometrial cancer, following factors are mentioned: concomitant chronic diseases, especially diabetes, hypertension and obesity, but their influence on the treatment results is still not fully recognized. Objective: The aim of the study was the evaluation of the concomitant diseases influence on the conjugated treatment results in endometrial cancer. Material and method: The study covered 880 endometrial cancer patients, treated with adjuvant radiotherapy, between 1992 and 1998 at Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre in Warsaw. All patients were treated with typical surgery – hysterectomy and adnexectomy. In the analysed group were patients in I, II and III clinical stage, according to FIGO. As the criterion of the treatment effectiveness was the overall survival and disease-free survival accepted. The multivariate Cox’s analysis was performed. The following factors were analysed: clinical stage of the disease, the histological type of the tumour, grading, the depth of stromal invasion, age and the performance status, body mass index (BMI), the period of the hormonal activity and the presence of concomitant diseases. Results: Patients with diabetes were 1.56 times at death risk (p=0.008), and 1.38 times at the disease recurrence risk (p=0.047), when compared to the control group. Conclusions: There has been confirmed, that among the concomitant diseases, only diabetes demonstrated statistical significance, affecting as well overall survival as disease-free survival.
    Wstęp: Wśród udokumentowanych czynników ryzyka rozwoju raka trzonu macicy wymienia się współistniejące choroby przewlekłe, szczególnie cukrzycę, nadciśnienie tętnicze i otyłość, jednak ich wpływ na wyniki leczenia nie został w pełni poznany. Cel pracy: Celem pracy było określenie wpływu chorób współistniejących na wyniki leczenia skojarzonego raka trzonu macicy. Materiał i metodyka: Analizie poddano 880 chorych z rozpoznaniem RTM leczonych w latach 1992-1998 uzupełniającą radioterapią w Centrum Onkologii – Instytucie, w Warszawie. U wszystkich pacjentek przeprowadzono leczenie chirurgiczne – usunięcie macicy z przydatkami. W analizowanej grupie były chore w I, II i III stopniu klinicznego zaawansowania wg FIGO. Jako kryterium oceny skuteczności leczenia przyjęto czas przeżycia i czas przeżycia bez nawrotu choroby. Przeprowadzono wielowariantowe analizy przeżyć zgodnie z modelem Coxa. Do modelu włączono stopień zaawansowania nowotworu, typ histologiczny, morfologiczne zróżnicowanie nowotworu (grading), głębokość naciekania mięśnia macicy, wiek i stopień sprawności chorych, wskaźnik masy ciała (BMI), okres aktywności hormonalnej i obecność chorób współistniejących. Wyniki: Chore z towarzyszącą cukrzycą miały 1,56 raza wyższe ryzyko zgonu (p=0,008) oraz 1,38 raza wyższe ryzyko nawrotu nowotworu (p=0,047). Wnioski: Stwierdzono, że wśród chorób współistniejących jedynie cukrzyca okazała się istotnym statystycznie czynnikiem wpływającym zarówno na przeżycia, jak i na przeżycia bez nawrotu choroby.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 1; 31-37
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radiochemioterapia zaawansowanego raka sromu – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
    Radiochemotherapy in advanced vulvar cancer. Own experience and review of the literature
    Autorzy:
    Krynicki, Ryszard
    Lidner, Bogusław
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Staniaszek, Jagna
    Bobek-Pstrucha, Ewelina
    Borowiak, Joanna
    Madzińska, Magdalena
    Bidziński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908468.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    advanced vulvar cancer
    radiochemotherapy
    reaction to radiation
    treatment outcome
    tumour regression
    Opis:
    Background: In cases of advanced vulvar cancer with non-resectable lesions, permanent cure is extremely rare. In the past, chance for improved outcomes was sought in extensive exenterative procedures, resulting in significant disability and compromising the patients functioning. An alternative therapeutic option of far-advanced vulvar cancer is radiotherapy, either used as a stand-alone modality or as neoadjuvant modality, prior to surgery. At present, chemosensibility of vulvar cancer is relatively well documented. Implementation of synchronous chemotherapy with a 15-20% reduction of total dose of radiotherapy provides a favourable therapeutic index. The aim of this paper is to evaluate tumour response to radiochemotherapy in patients with advanced vulvar cancer, based on own experience to-date. Material and method: Since January 1st, 2005 thru December 31st, 2008, at the Department of Female Genital Tumours of the Centre of Oncology in Warsaw, we have treated 17 patients with planoepithelial vulvar cancer in clinical stages T3 and T4, N0-N2M0, aged 56-81 years (mean: 68 years). The patients were irradiated with photons X (6-15 MeV) over vulvar area, inguinal lymph nodes and pelvis. Total doses delivered to vulvar area ranged from 50 to 65 Gy (depending on extent of tumour infiltration) and to pelvic and inguinal lymph nodes – 45-65 Gy. Chemotherapy consisted of 5-FU at the dose of 750-1000 mg/m2, administered in a 96-hours’ infusion on days 1st-4th and cisplatin at a dose of 50 mg/m2 on day 1st, administered on the 1st and 5th week of radiotherapy. Results: Complete regression of tumour (complete response, CR) was achieved in 7 (41%) patients, partial response (PR) – in 9 (53%) patients, and progression of disease in spite of the therapy was observed in 1 (6%) patient. In 3 (33%) patients who obtained partial response, at surgery only radiation-induced damage was seen, with no viable tumour remnants. Conclusions: Radiochemotherapy should be considered the treatment of choice in far-advanced vulvar cancer. Treatment plan should be elaborated by qualified gynaecologists-oncologists, in close cooperation with radiotherapists. Surgery should be reserved for patients with recurrent disease or those with incomplete regression after radiotherapy.
    Wstęp: W zaawansowanym raku sromu przy nieresekowalnych zmianach trwałe wyleczenie jest rzadkością. W przeszłości szansą na poprawę wyleczalności były rozległe zabiegi egzenteracyjne prowadzące do znacznego okaleczenia i upośledzenia funkcjonowania chorych. Alternatywnym sposobem leczenia zaawansowanego raka sromu stała się przedoperacyjna lub samodzielna radiochemioterapia. Obecnie chemiowrażliwość raka sromu jest dość dobrze udokumentowana. Zastosowanie synchronicznej chemioterapii z redukcją dawek całkowitych o 15-20% z radioterapii pozwala na uzyskanie korzystnego indeksu terapeutycznego. Celem pracy jest ocena odpowiedzi guza na leczenie radiochemioterapią u chorych na zaawansowanego raka sromu oparta na dotychczasowych doświadczeniach autorów. Materiał i metoda: Od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2008 roku leczono napromienianiem w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie 17 chorych na płaskonabłonkowego raka sromu o zaawansowaniu T3 i T4 N0-N2M0 w przedziale wieku 56-81 lat (średnia 68 lat). Pacjentki były napromieniane fotonami X 6 lub 15 MeV na obszar sromu i węzłów chłonnych pachwinowych i miednicy. Dawki całkowite na srom wynosiły od 50 do 65 Gy, w zależności od rozległości nacieku, na węzły chłonne miednicy i pachwinowe – od 45 do 65 Gy. Chemioterapia: 5-FU podawany w 96-godzinnym wlewie w dawce 750-1000 mg/m2, dzień 1.-4. i cisplatyna w dawce 50 mg/m2 w 1. dniu podawana w 1. i 5. tygodniu napromieniania. Wyniki: Całkowitą regresję guza (CR) uzyskano u 7 (41%) chorych, częściową (PR) u 9 (53%) kobiet, a u 1 (6%) pacjentki stwierdzono progresję choroby (PD). U 3 (33%) badanych z częściową regresją po operacji nie stwierdzono raka, jedynie popromienne uszkodzenia. Wnioski: Radiochemioterapia w zaawansowanym raku sromu powinna być metodą leczenia z wyboru. Do leczenia powinni kwalifikować ginekolodzy onkolodzy wraz z radioterapeutami. Chirurgię należy zarezerwować dla chorych z nawrotem choroby lub z niecałkowitą regresją po napromienianiu.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 88-96
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współistnienie złośliwego mieszanego mezodermalnego guza macicy i raka piersi – opis przypadku oraz przegląd piśmiennictwa
    Coexistence of mixed malignant mesodermal uterine tumour and breast cancer – case report and review of the literature
    Autorzy:
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Bobkiewicz, Piotr
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Bidziński, Mariusz
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Gmyrek, Leszek
    Krynicki, Ryszard
    Olszewski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908271.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adjuvant treatment
    breast cancer
    coexistence
    endometrial cancer
    tumour mixtus mesodermalis malignus
    Opis:
    Mesodermal mixed malignant tumours (MMMT) are the rare neoplasms of postmenopausal women, with extremely poor prognosis. They constitute about 1-2% of all gynaecological malignancies and about 2-5% of uterine corpus malignancies. Due to rare frequency, the exact knowledge about their characteristics is difficult. Therefore, the treatment is based on the treatment methods used in endometrial cancer. For most authors, because of their clinical course, they are treated as more aggressive endometrial carcinomas. In the literature, there were described a lot of cases of endometrial cancer and MMMT development after the chronic therapy with tamoxifen, due to breast cancer, but rare data suggest the possibility of coexistence of the two above neoplasms, without the previous therapy with tamoxifen. In this paper, we present the case of woman, aged 78, with tumour mixtus mesodermalis malignus corporis uteri, coexistent with breast cancer, and unilateral lymph nodes metastases, coming from the uterine tumour, with no previous therapy. In the literature we did not meet any case of breast cancer, coexistent with MMMT with the axillary lymph node metastases of MMMT component.
    Złośliwe mieszane guzy mezodermalne (MMMT) macicy to rzadkie nowotwory o bardzo agresywnym przebiegu, występujące u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Stanowią 1-2% wszystkich nowotworów narządów płciowych kobiecych i 2-5% nowotworów trzonu macicy. Ze względu na niezbyt częste występowanie dokładne poznanie charakterystyki tych nowotworów jest utrudnione. Wobec powyższego, sposób postępowania jest oparty na schematach postępowania w raku trzonu macicy. Przez większość autorów, z uwagi na przebieg kliniczny, są one traktowane jako raki endometrium o agresywniejszym przebiegu. W piśmiennictwie opisano wiele przypadków występowania raka endometrium, jak również MMMT po przewlekłej terapii tamoksyfenem z powodu raka piersi, natomiast nieliczne dane wskazują na możliwość współwystępowania obu nowotworów bez uprzedniej terapii. W pracy przedstawiono przypadek 78-letniej kobiety, u której stwierdzono guza złośliwego mieszanego mezodermalnego trzonu macicy oraz raka piersi z jednoczesnym występowaniem przerzutów do węzłów chłonnych po stronie zdiagnozowanego raka piersi, pochodzących z guza macicy. Nie spotkano natomiast opisu przypadku współwystępowania MMMT i raka piersi z przerzutami MMMT do pachowych węzłów chłonnych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 256-264
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies