Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jasiński, Andrzej S." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Znaczenie wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27)
The Importance of the Introductory Vision (Ezek. 1:4–28) for the Ezekiel’s Mission (Ezek. 2:1–7:27)
Autorzy:
Jasiński, Andrzej S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430871.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chwała Jahwe
Ezechiel
wizja
karanie Izraela
glory of Yahweh
Ezekiel
vision
punishment of Israel
Opis:
W oparciu o rezultaty wcześniejszych badań nad użyciem form har i harm w tekście Ez 1, 4–28, w niniejszym artykule zostały przeprowadzone dalsze analizy. Dotyczą one znaczenia wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Tron chwały Jahwe został umieszczony na sklepieniu, które podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach — rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. W następstwie wizji pojawia się audycja (Ez 2, 1–3, 15), podczas której następuje powołanie Ezechiela na proroka oraz wyznaczenie misji. Ezechiel został powołany do głoszenia orędzia Bożego ludowi buntowników (Ez 2, 3), którego treść została przekazana w zwoju księgi (Ez 2, 8–3, 3). Widzenie i audycja uzdolniły proroka do wykonywania czynności symbolicznych oraz do głoszenia orędzia zagłady Jerozolimy oraz całej ziemi Izraela (Ez 4, 1–7, 27). We wszystkich analizowanych partiach Księgi Ezechiela pojawiały się formy har i harm. Badania wykazały, że prorokowi zostały ukazane dwa przeciwstawne obrazy. Z jednej strony był to pozytywny obraz obecności chwały Jahwe (Ez 1, 4–28), a z drugiej obraz zbuntowanego ludu oraz upadku Jerozolimy i całej ziemi Izraela (Ez 2, 1–7, 27). Ten drugi obraz oznaczał kres istnienia Izraela z okresu królewskiego. Zadaniem proroka, jako stróża (Ez 3, 16–21), było przemawianie do ludu (zesłańców), z którego mała cząstka miała dać posłuch Bogu (Ez 5, 3). Ziemia Izraela zostanie jednak ukarana, nad którą zaciążył „zły los” (Ez 6–7).
Based on the results of the previous research (the use of roots: har and harm in Ezek. 1:4–28), further analyzes have been carried out in this article. The research focuses on the importance of the introductory vision (Ezek. 1:4–28) for the mission of Ezekiel (Ezek. 2:1–7:28). The first vision describes the presence of the glory of YHWH among the exiles in Babylon. The throne of glory of YHWH has been placed on the vault. The vault is supported by living creatures. The living creatures move on wheels — a chariot. Ezekiel learned that the exiles were not abandoned by YHWH. Following the vision, there are the words of YHWH to Ezekiel (Ezek. 2:1–3:15). Ezekiel was called to be a prophet. His mission was assigned. Ezekiel was called to preach God`s message to a people of rebels (Ezek. 2:3). The content of the message was given in a scroll of the book (Ezek. 2:8–3:3). The vision and the words of YHWH enabled the prophet to perform symbolic activities and to proclaim the message: destruction of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 4:1–7:27). In all analyzed parts of the Book of Ezekiel, appeared har and harm. The research showed that the prophet was shown two opposing images. On the one hand, it was a positive image of the presence of the glory of YHWH (Ezek. 1:4–28), and on the other, a picture of rebellious people, the fall of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 2:1–7:27). The latter image marked that “The end has come” (Ezek. 7:2). It was the end of Israel`s existence (royal period). The task of the prophet/watchman (Ezek. 3:16–21), was to speak to the people (the exiles). The small part of the people will obey God’s words (Ezek. 5:3). But the land of Israel will be punished, on which “has come the end” (Ezek. 6–7).
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 143-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp pastoralny do księgi Ezechiela
The Pastoral Introduction to the Book of Ezekiel
Autorzy:
Jasiński, Andrzej S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1686449.pdf
Data publikacji:
2021-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Księga Ezechiela
prorok
Izrael
zesłanie babilońskie
sąd
zbawienie
Book of Ezekiel
prophet
Israel
Babylonian exile
judgment
salvation
Opis:
Księga Ezechiela nie należy do pism często czytanych w liturgii mszalnej. Jej orędzie nie jest jednak drugorzędne. Pismo powstało w okresie wygnania babilońskiego, w VI w. przed Chr. Odnosi się do zawiłej historii dziejów Izraela, zerwania przymierza z Jahwe i do konsekwencji wynikających z tych wydarzeń. Izrael został nazwany ludem buntowniczym (Ez 2, 3). Był obciążony grzechami, które sięgały całej przeszłości narodu (Ez 16; 20; 23). Ezechiel został powołany, aby wytłumaczyć zesłańcom aktualny stan, w jakim się znalazł Izrael w Babilonii. Zapowiada sąd, lecz po nim nastąpi odnowa narodu. Struktura Księgi zawiera następujące części: wstęp (Ez 1, 1-3, 15), wyrocznie przeciwko Izraelowi (Ez 3, 16-24, 27), wyrocznie przeciw obcym narodom (Ez 25, 1-32, 32), wyrocznie o zbawieniu (Ez 33, 1-48, 35). Zwraca się również uwagę na szczególny charakter tekstu Ez 40-48 (druga wizja świątyni). Księga Ezechiela ostrzega przed katastrofą, jaką człowiek sam sobie gotuje. Nie jest jednak dziełem katastroficznym (choć zawiera takie obrazy), jest pismem nadziei. Odpowiada na najgłębsze oczekiwania człowieka, który zrzucając maskę, ma odwagę przyznać się do swojej małości i przyjąć rękę Jahwe. Było to doświadczenie Ezechiela, który podzielił się swoimi przeżyciami nie tylko z najbliższym otoczeniem, lecz także poprzez swą Księgę – z każdym poszukującym człowiekiem.
The Book of Ezekiel is one of the scriptures, that is not often read in the liturgy of the Mass. The message of the scripture is not however secondary. The book was written during the Babylonian exile in the 6th century BC. The writing refers to the intricate history of Israel: the breaking of the covenant with Yahweh, and the consequences of these events. Israel has been called a rebel people (Ez 2; 3). The nation was burdened with sins that extended to all of the past of the nation (Ez 16; 20; 23). Ezekiel was called to explain to the exiles the current state of Israel in Babylon. The prophet foretells judgment, but after that judgment will follow the restoration of the nation. The structure of the book includes the following parts: introduction (Ez 1:1-3:15), oracles against Israel (Ez 3:16-24:27), oracles against foreign nations (Ez 25:1-32:32), oracles about salvation (Ez 33:1-48:35). The text of Ezekiel 40-48 has the special character (the second vision of the temple). The writing is not a catastrophic work (although it contains such pictures), it is a book of the hope. It was the experience of Ezekiel who shared his thoughts not only with his compatriots, but with the every person of the world.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 1; 49-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies