Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jarosław, Gara," wg kryterium: Autor


Tytuł:
Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197641.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Pedagogika teoretyczna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
analiza egzystencjalna
zmiana w edukacji
wartość edukacji
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem publikacji jest problematyzacja zagadnienia zmiany w edukacji oraz systematyczna analiza kryteriów jej rozpatrywania z punktu widzenia wartości samej edukacji.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym problemem publikacji jest ujęcie in abstracto wieloaspektowości i wielowymiarowości zagadnienia zmiany w edukacji. Autor odwołuje się w tym względzie do metody analizy fenomenologicznej i analizy egzystencjalnej jako sposobów artykułowania myśli pedagogicznej.PROCES WYWODU: Odróżnienie od siebie problemu wartości zmiany w edukacji oraz problemu wartości samej edukacji jest podstawą ujęcia kryteriów rozpatrywania zmiany w edukacji. W ten sposób określone zostają pożądane własności zmiany, które decydują o tym, że jest to zmiana na rzecz edukacji.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Uporządkowanie kryteriów rozpatrywania zmiany pozwala wskazać dymensje, które mają zasadnicze znaczenie zarówno dla określania konstruktywnych skutków zmian w edukacji, jak i potwierdzania autotelicznej wartości edukacji. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zmiana w edukacji jako wartość instrumentalna powinna gwarantować realizację intersubiektywnie oczywistego dobra wspólnego w obszarze edukacyjnej praxis. Sformułowane kryteria stanowią refleksyjne instrumentarium dla wieloaspektowego i wielowymiarowego rozpatrywania projektowanych i wdrażanych zmian w edukacji.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 75-96
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Pedagogical Model of Thought and Activity in the Social World of Interaction Rituals - in the thought of Erving Goffman
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44454064.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
everyday life
thought and activity education
schoolboy model
interaction rituals
reality of facts
philosophy of education
subjective agency
Opis:
Research objectives (aims) and problem(s): The purpose of the article is to point out the pedagogical implications of selected elements of Erving Goffman’s thought. Research methods: To achieve this goal, the author used the methods of hermeneutic interpretation and existential problematisation. Structure of the article: The topic may be boiled down to the essence of the ethos which underlies authentic pedagogical thought and activity. This issue has been problematised in terms of Erving Goffman’s theory of the presentation of self in everyday life and social interaction rituals. In this context, reference is made to the heuristic semantic potential of the metaphorical figure expressed in the concept of the “schoolboy model” and “schoolboy’s world.” In fact, it symbolises the essence of the ethos of pedagogical thought and activity, which always paves the way to authentically acquiring personal and social competencies – requiring time, effort and self-discipline. On this path, individuals gain genuine respect and recognition in society whilst acquiring the skills needed to fulfil their social roles. In this meaning, the heuristic figure of the “schoolboy model” mainly depicts the authentic, honest effort needed to follow the path that leads to personal and social development by facing the challenges and demands of education with integrity. Therefore, the metaphorical figure of the schoolboy model, referring to the rule of fairness (i.e., evaluating students based on their actual merits and achievements), assumes the validity of facts that can only be produced by means of diligent and honest work. Research findings and their impact on the development of educational sciences: Thus, the subject matter calls for the application of selected categories of Erving Goffman’s work in contemporary pedagogical discourse and its key categories: the subjectivity, autonomy, self-education and self-realisation of the pupil. Conclusions and/or recommendations: The model of pedagogical thought and action inspired by selected aspects of Goffman’s thought can be linked with the ways of understanding pupils’ status which express beliefs about individuals’ ability to create their own social and cultural status through their choices, reflexivity, activity, commitment and subjective agency. Thus, the heuristic figure of Goffman’s schoolboy model exposes the authentic acquisition of subjective competence for personal and social human development.
Źródło:
Multidisciplinary Journal of School Education; 2024, 13, 1 (25); 169-190
2543-7585
Pojawia się w:
Multidisciplinary Journal of School Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika polskiej recepcji twórczości Johanna Friedricha Herbarta
Polish Reception of Johann Friedrich Herbart’s Writings
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544935.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Obecność twórczości Jana Fryderyka Herbarta w polskiej myśli pedagogicznej jest wybiórcza i prawie w ogóle nie są znane jej fundamenty filozoficzne, chociaż jego poglądy pedagogiczne są integralną częścią jego poglądów filozoficznych. Same poglądy filozoficzne są też nieodłącznym kontekstem odsłaniającym faktyczne intencje jego poglądów pedagogicznych. Mówiąc o wybiórczej znajomości jego twórczości, wskazać można co najmniej na dwie specyficznie polskie przyczyny takiego stanu rzeczy. Pierwszy specyficznie polski powód ma naturę lingwistyczno-translatorską, drugi zaś uznać można za wynik uwarunkowań historycznogeopolitycznych polskiej pedagogiki, a szerzej polskiej kultury i nauki. Obydwa powody są jednak ściśle ze sobą powiązane. W ostatnich latach pojawiły się jednak prace badawcze, które podejmują próbę ponownego odczytania twórczości Herbarta, jak i rewizję recepcji jego twórczości, zarówno w odniesieniu do polskiej, jak i światowej literatury przedmiotu, stanowiąc tym samym swoistą rehabilitację filozoficznego statusu pedagogiki Herbarta. Są to naukowe prace Dariusza Stępkowskiego oraz Andrzeja Murzyna. Obie prace przywracają też filozoficzny status pedagogice Herbarta, a jego samego ukazują jako myśliciela, który jest „filozofem wśród pedagogów” i „pedagogiem wśród filozofów”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2012, 2; 22-32
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksyjna problematyzacja1 tego, co filozoficzne w tym, co pedagogiczne oraz tego, co pedagogiczne w tym, co filozoficzne
Autorzy:
Jarosław, Gara,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
philosophy versus pedagogy
the philosophical versus the pedagogical
existential experience
paideia
Opis:
The author presents the thesis according to which pedagogy, as a scientific discipline needs philosophy to build contexts and to deepen its own research subject, whereas philosophy does not need pedagogy to build contexts and to deepen its own research subject,. For this reason, between the contemporary philosophy and pedagogy, treated as scientific disciplines, we have a constitutive asymmetry of mutual “exchange” and mutual influence. The search for mutual complementarity of philosophical and pedagogical thought must be done at a higher level of integration in the horizon of thinking about the historical, social, cultural or civilizational. It is here, where it exposes the fact of nonreducible dimension of experience of mutual easements and necessity of philosophy and pedagogy; the philosophical in the pedagogical, and the pedagogical in the philosophical. The old Greek idea of paideia invariably becomes a non-problematic meeting place and penetration of the philosophical and the pedagogical.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2017, 62(1 (243)); 61-78
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyczność recepcji metody fenomenologicznej i jej stosowalności w badaniach pedagogicznych
The problems of the reception of the phenomenological method and its applicability in pedagogical research
Autorzy:
Gara, Jarosław
Czerepaniak-Walczak, Maria
Radziewicz-Winnicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1035191.pdf
Data publikacji:
2020-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
pedagogiczna recepcja fenomenologii
metody badań fenomenologicznych
fenomenologiczne inspiracje w pedagogice
epistemologiczne i metodologiczne podstawy fenomenologicznych badań w pedagogice
pedagogical reception of phenomenology
methods of phenomenological research
phenomenological inspirations in pedagogy
epistemological and methodological basis of phenomenological research in pedagogy
Opis:
The nature of this paper is determined by three main theses that delineate the scope and boundaries of the title problem: 1. the method of phenomenological research is a method developed on the basis of philosophical discourse and it is based on the cognitive legitimacy of different varieties of phenomenological philosophy; 2. there is no obvious transition from the assumptions, methods and achievements of phenomenological philosophy to its reception and application on the pedagogical ground. Such concepts are always specific transpositions, adaptations and implementations that more or less abstract from the original intentions and intentions of phenomenology itself; 3. the vast majority of pedagogical receptions of phenomenology take the form of referring to selected research results and the content of particular analyses. The attempts to apply the very method of phenomenological analysis, in a well-established, methodical and consistent way, are rare.
Źródło:
Pedagogika i edukacja wobec kryzysu zaufania, wspólnotowości i autonomii; 457-473
9788323543039
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem intencjonalności działania wychowawczego. Studium teoretyczne
The Problem of Intentionality of the Upbringing Activity. Theoretical Study
Autorzy:
Wróbel, Alina
Gara, Jarosław
Żłobicki, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43423378.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W niniejszej pracy przeprowadzone analizy skoncentrowane są na tym wymiarze dyskursu edukacyjnego, którego treścią są określone teorie pedagogiczne/wychowania. Zostały one zbadane w tym zakresie, który dotyczy teoretycznych podstaw działania wychowawczego. Przedmiotem zainteresowań badawczych jest poszukiwanie pedagogicznego sensu działania wychowawczego. Strukturę pracy tworzy pięć rozdziałów. Konkluzja zamykająca niniejszą rozprawę to rekapitulacja dociekań, skoncentrowana na wzmacnianiu relacji istniejącej między teorią i praktyką pedagogiczną oraz poszukiwaniu sensu działania wychowawczego.
The following analysis is placed in the humanistic and interpretative research tradition, with its interest focused on awareness and various ways of interpreting reality. The analyses which have been made refer to the educational discourse the content of which are precise pedagogical and upbringing theories. They were researched in this scope which refers theoretical foundations of upbringing activity. Thus the presented research was assigned to the following question : How does reference to the category of intentionality change the structure of pedagogical theory and the sense assigned to upbringing activity as a basic element of pedagogical practice ? Searching for the answer to the above questions was performed in stages.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Odyseja myśli poszukującej „życia utkanego z refleksyjności nad marzeniami”
The Odyssey of Thought seeking „a life woven from reflection on dreams”
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544590.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
fenomen marzeń
współczesny dyskurs edukacyjny
interdyscyplinarność stosowana
humanistyczne intencje edukacji
Opis:
Tekst jest metateoretyczną próbą analizy pracy O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady, poświęconej fenomenowi marzeń, oraz umiejscowienia jej autorskiej konceptualizacji w kontekście współczesnych tendencji, zarówno tych o charakterze społecznym i kulturowym, jak i tych związanych z przedmiotowym polem badań samych nauk społecznych i humanistycznych. Fenomen marzeń jest bowiem czymś specyficznie ludzkim, jest immanentną częścią egzystencji człowieka i w ten sposób określa swoistość i osobliwość ludzkiej egzystencji. Kluczem do odczytania sensu i znaczenia tak ujmowanego fenomenu marzeń jest heurystyczna kategoria „(nie)dokończenia czasoprzestrzeni biograficznej” oraz imaginarium „(geo)poetyki marzeń”, które wpisują się w strategię badań jakościowych tego, co ma charakter egzystencjalnych imponderabiliów.
The text is a metatheoretical attempt to analyze the work O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady [On universalism of (non)completion. Educational (non)places and (non)traces], devoted to the phenomenon of dreams and the location of its author’s conceptualization in the context of contemporary tendencies, both those of a social and cultural nature, as well as those related to the subject field of research of social sciences and humanities. The phenomenon of dreams is something specifically human, it is an immanent part of human existence and thus determines the specificity and peculiarity of human existence. The key to the understanding of the sense and meaning of the phenomenon of dreams is the heuristic category of ”(non)completion of biographical space-time continuum”, and the imaginarium of „(geo)poetics of dreams” which are inscribed in the strategy of qualitative research of what has the character of existential imponderabilians.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 1; 251-259
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między idealizacją a mistyfikacją – pedagogiczny casus dialogicznego zagadywania i odpowiadania
Between Idealization and Mystification: a Pedagogical Case of Dialogical Questions and Answers
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550002.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
filozofia dialogu; filozofia wychowania; dialogika wychowania; dialog jako spotkanie; relacja pedagogiczna; negatywne stany rzeczy
philosophy of dialogue; philosophy of education; dialogics of education; dialogue as a meeting; pedagogical relations; negative states of things
Opis:
The problem discussed in this article is presented in the context of five basic ways in which the issue of dialogue is perceived. According to the adopted model, dialogue is an act of meeting, and its key medium of interpersonal relations, including pedagogical relations, is the phenomenon of initiating and responding. Dialogue understood in this way arises from specific assumptions about the man himself. According to them, man as an individual is not only a separate world, but also creates separate worlds. Therefore, dialogue becomes possible only between subjects who mutually recognise their distinctiveness and make a genuine effort to go beyond the other person. Real dialogue must also be clearly distinguished from various negative states of affairs, which are the anti-patterns of dialogical initiating and responding. That is why, the inclusion of arguments and attitudes contrary to the arguments and attitudes of dialogue allows for a better understanding of the constructive meaning and uncommonness of the phenomenon of dialogue.
Tytułowy problem ujęty został w kontekście odróżnienia od siebie pięciu podstawowych sposobów rozumienia dialogu. Zgodnie z przyjętym modelem dialogu, jako aktu spotkania, kluczowym medium relacji międzyludzkiej, w tym relacji pedagogicznej, jest fenomen zagadywania i odpowiadania.Tak rozumiany dialog wyrasta z określonych założeń, co do rozumienia samego człowieka, zgodnie z którymi człowiek jako jednostka nie tylko jest odrębnym światem, lecz także tworzy odrębne światy. Dialog staje się zatem możliwy tylko między podmiotami, które wzajemnie uznają swą odrębność oraz podejmują autentyczny wysiłek wykraczania ku innemu człowiekowi. Rzeczywisty dialog należy również zdecydowanie odróżnić od różnych negatywnych stanów rzeczy, które są antywzorcami dialogicznego zagadywania i odpowiadania. Dlatego też ujęcie racji i nastawień sprzecznych z racjami i nastawieniami dialogu pozwala lepiej zrozumieć konstruktywny sens oraz niecodzienność fenomenu dialogu.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/2; 61-76
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora granicy i heurystyka doświadczeń (po)granicznych oraz ich znaczenie dla myślenia i działania pedagogicznego
Autorzy:
Gara, Jaroslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36450838.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
metafora granicy
heurystyka doświadczeń (po)granicznych
zachowywanie/przekraczanie granic
pedagogika doświadczeń (po)granicznych
pedagogika „myśli słabej”
Opis:
Zasadnicza teza tekstu wyrażona zostaje w twierdzeniu, że człowiek jest „istotą graniczną” – żyje w obrębie jakichś specyficznych granic, a jego przystosowanie i rozwój opierają się na dialektyce doświadczania pogranicza różnych specyficznych światów i ich prawidłowości. Metafora jako taka, w warstwie swych znaczeń zawsze posiada pewną „epistemologiczną nadwyżkę”, która może odsłonić naturę i specyfikę tego, co jest złożone lub niejednoznaczne w sposobach swego istnienia. Samą metaforę granicy należy zaś uznać za jeden z najbardziej doniosłych tropów w próbie przybliżania ludzkiej egzystencji. Granica bowiem to coś, co rozdziela, zamyka lub otwiera określony horyzont doświadczenia człowieka. W tym znaczeniu dotrzeć do granicy to znaczy dojść do jakiegoś kresu - tam, gdzie coś nie może mieć już swojej prostej kontynuacji. Obiektywne istnienie pewnych granic lub ich subiektywne odczucie nadają więc człowiekowi tożsamość lub skłaniają go do aktów transgresji (tak konstruktywnych, jak i destruktywnych), stanowiąc element jego ontologicznej alokacji w otaczającym świecie materialno-przyrodniczym oraz społeczno-kulturowym. Zachowywanie lub przekraczanie określonych granic zawsze też doświadczane jest przez człowieka jako coś, co niesie ze sobą zarówno możliwości, jak i zagrożenia dla odziaływań pedagogicznych oraz związanego z tym rozwoju człowieka.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(2 (39)); 27-53
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura wychowania jako fenomen drogi okrężnej
Culture of education as a phenomenon of a detour
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
culture
philosophy of culture
metaphor of a road
phenomenon of a detour
culture of education
kultura
filozofia kultury
metafora drogi
fenomen drogi okrężnej
kultura wychowania
Opis:
Pojęcie „kultury wychowania” traktuję w kategoriach umownego konstruktu teoretycznego, dzięki któremu ujęte są, z punktu widzenia myślenia i działania pedagogicznego, swoiste sensy i znaczenia. Przestrzenna metafora drogi okrężnej stanowi tu heurystyczny trop w próbie ujęcia owych sensów i znaczeń. W tym kontekście: 1) odróżniam zakresy znaczeniowe metafor drogi bezpośredniej, drogi na skróty, drogi okrężnej oraz drogi donikąd, 2) przywołuję wybrane kulturowo-filozoficzne zastosowania toposu drogi okrężnej, 3) dookreślam pojęcia homo culturalis oraz mondo civile z perspektyw pojęcia kultury jako drogi okrężnej. To zaś jest podstawą do ujęcia samej kultury wychowania poprzez: 1) sformułowanie założeń określających rozumienie tego pojęcia z perspektywy metafory drogi okrężnej, 2) określenie egzystencjalnego etosu, wyrażonego w nastawieniach i racjach myślenia i działania pedagogicznego, 3) wyodrębnienie czterech postaci racjonalizacji i utrwalania egzystencjalnych habitusów w ramach oddziaływań pedagogicznych.
I treat the concept of “culture of education” in terms of contractual, theoretical construct, which presents specific meanings and significances from the point of view of pedagogical thinking and action. The spatial metaphor of a detour is a heuristic clue in an attempt to approach these significances and meanings. In this context: 1) I distinguish between the meaning of metaphors of a direct road, a shortcut, a detour and a road to nowhere, 2) I recall selected cultural and philosophical applications of a detour topos, 3) I clarify the concepts of homo culturalis and mondo civile from the point of view of culture as a detour. This is a basis for recognition the culture of education by: 1) formulation the guidelines for defining the understanding of this concept from the perspective of a detour metaphor, 2) definition of existential ethos, expressed in attitudes and reasons of pedagogical thinking and actions, 3) separation four forms of rationalization and preservation of existential habitus within the educational interactions.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki filozoficzna kategoria „troski o duszę” i jej pedagogiczna konkretyzacja (w postaci) sokratejskiego wzorca pedeutologicznego
Jan Patočki’s philosophy of “Care for the Soul” and its pedagogical concretization (in the form of) the socratic pedeuological model
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26384906.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
filozofia wychowania
dziedzictwo europejskie
kondycja intelektualna i moralna
ruch egzystencji
edukacja jako sokratejska „troska o duszę”
philosophy of education
European heritage
intellectual and moral conditio
„movement of existence”
education as Socratic „Care for the Soul”
Opis:
Związana z tradycją antycznej filozofii greckiej „troska o duszę” jest jednym z kluczowych pojęć myśli czeskiego filozofa. Rozpatrywana jest ona zarówno w kategoriach filozoficznych, jak i historiozoficznych. Kategoria ta odsyła do problemu kondycji intelektualnej i moralnej człowieka, stojąc u podstaw konstytuowania się jego autentycznego bycia w świecie. Wskazana problematyka znajduje również odzwierciedlenie w filozofii wychowania Jana Patočki. Edukacja jest bowiem rozumiana przez niego jako egzystencjalny ruch „troski o duszę”. Wzorcem nauczyciela jest zaś sokratejski wzorzec samopoznania oraz „wiedzy o niewiedzy”.
The notion of “caring for the soul”, associated with ancient Greek philosophy, is one of the key concepts in the thought of this Czech philosopher. It is considered both in philosophical and historiosophical categories. This category makes reference to the issue of people’s lectual and moral condition, which underlines the formation of their authentic existence in the world. The indicated problems are also reflected in Jan Patočki’s philosophy of education. He understands education as an existential movement of “caring for the soul”. Therefore, the model of the teacher is Socrates’ model of self-knowledge and “knowledge of ignorance”.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2023, 1; 29-41
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – rekonstrukcje (część pierwsza)
Jan Patočka’s Experience of the ‘Unity of the Primordial World’ as a Premise for inking and Pedagogical Action – Reconstruction(partone)
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549635.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Patočka
fenomenologia
świat życia
filozofia wychowania
egzystencjalne poruszenie
Opis:
Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale się uzupełniające i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 181-202
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – implementacje (część druga)
Jan Patočka’s Experience of the ‘Unity of the Primordial World’ as a Premise for Thinking and Pedagogical Action – Reconstruction (part two)
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550043.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Patočka
fenomenologia
świat życia
filozofia wychowania
egzystencjalne poruszenie
Opis:
Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale uzupełniające się i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 175-192
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDEA INTERDYSCYPLINARNOŚCI I INTERDYSCYPLINARNA NATURA WIEDZY PEDAGOGICZNEJ
THE IDEA OF INTERDISCIPLINARITY AND INTERDISCIPLINARY NATURE OF PEDAGOGICAL DISCOURSE
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550172.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
idea interdyscyplinarności filozofia nauki interdyscyplinarność pedagogiki
dyskurs pedagogiczny
interdisciplinarity
pedagogical knowledge pedagogical discourse
Opis:
Analiza idei interdyscyplinarności wskazuje na jej blaski i cienie, przynajmniej, gdy ujmujemy ją z pozycji dyscyplinarnej tożsamości i wymogów z tym związanych o obrębie określonej dziedziny nauki. Interdyscyplinarność jako nastawienie badawcze rodzi bowiem nadzieję bardziej kompleksowego i adekwatnego ujęcia badanych rzeczy, stanów rzeczy, procesów lub zjawisk, ale wyłania również dylematy i zagrożenia „rozpłynięcia się” swoistości nastawień badawczych właściwych określonej dziedzinie nauki. Wiedza pedagogiczna z natury oparta jest jednak na wiedzy zaczerpniętej z innych podstawowych dziedzin nauki takich, jak biologia, psychologia, socjologia czy filozofia. Pomijając trudności i dylematy wynikające z interdyscyplinarnych nastawień badawczych, przyjąć należy, że w obrębie dyskursu pedagogicznego nie tylko jest ona nieunikniona, ale i konieczna z punktu widzenia jakości, adekwatności i trafności, zarówno konstruowanej teorii, jak i projektowanej praktyki.
Analysis of the idea of interdisciplinarity demonstrates both its flaws and qualities, at least when we approach it from the point of view of disciplinary identity and the related requirements within a specific discipline of science. Interdisciplinarity as a research approach raises hope for a more comprehensive and adequate understanding of the research subjects, states of objects, affairs, processes or phenomena; yet it also contributes to the emergence of new dilemmas and a risk of “dissolution” of characteristics of research specific to a given scientific discipline. Pedagogical discourse by its very nature, however, is based on knowledge derived from other basic sciences, such as biology, psychology, sociology, and philosophy. Notwithstanding the difficulties and dilemmas arising from interdisciplinary research approach, it should be assumed that within pedagogical discourse its adoption is not only inevitable, but also necessary for the quality, accuracy and validity of both the constructed theories and planned practical applications.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2014, 1; 35-54
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu
Boundaries of worldview discursivity in contemporary pedagogical thought. A conceptual approach to the idea and explanation of the problem
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
Opis:
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokratyzacji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, by być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta zostaje swoistość myśli pedagogicznej, taktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostają formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 120-147
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies