Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jakubiak, Łukasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Przesłanki rozwiązania parlamentu w praktyce ustrojowej V Republiki Francuskiej
    Grounds for the dissolution of parliament in the French Fifth Republic’s political practice
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962317.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    The paper discusses the grounds required for the dissolution of the parliament in the political practice of the French Fifth Republic. The Constitution of October 4, 1958 adopted a model of strengthened political power of the head of state, granting them instruments of executive influence on the functioning of other state organs. Paragraph 12 of the Constitution gives the President practically unlimited power to dissolve the National Assembly – the lower chamber of French parliament. The conditions for applying this paragraph are not stipulated in the legal regulations. It is not necessary for the President to respond to a motion of another body, or even to obtain a countersignature. These constitutional factors have led to various political practices. The author of the paper puts forward the thesis that giving freedom to the head of state as regards the application of paragraph 12 on the one hand provides the necessary foundations to exercise a power model with a considerable degree of decisiveness, but on the other may lead to a situation where the dissolution of the National Assembly no longer has a power function in its conventional sense, but serves the purpose of providing the head of state with an instrument for considerably strengthening his own political position. Since the present Constitution of the Fifth Republic has been in force, the National Assembly has been dissolved five times. The author identifies three basic grounds for applying paragraph 12: to defuse a political or social conflict (1962 and 1968), to restore a politically homogenous executive power (1981 and 1988), and to maintain a given political configuration (1997). Since the 1980s the dissolution of parliament has become a tool for the president to avoid cohabitation and, by this token, to provide a political system where the role of the leader of the executive is in the hands of the head of state. On account of the defeat of the formation supporting the president in 1997 this strategy failed to produce the expected outcome. The dissolution of the National Assembly has not taken place since. In 2000, the length of the mandate of the head of state was shortened to five years, which makes it more likely for parliamentary elections to occur directly after presidential elections. This may for a long time to come eliminate the main grounds for the dissolution of the lower chamber, which in the 1980s and 1990s stemmed from the desire to ensure a political system favorable for the head of state. This reason alone may mean that the significance of paragraph 12 in the political practice of the Fifth Republic will continue to be limited.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2013, 2; 57-70
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiceprezydentura w obrębie konstytucyjnych struktur parlamentaryzmu i semiprezydencjalizmu
    Vice-Presidency Within Constitutional Structures of Parliamentarianism and Semi-Presidentialism
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942424.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    wiceprezydentura, głowa państwa, system rządów, parlamentaryzm, semiprezydencjalizm
    Opis:
    Wiceprezydenci istnieją głównie w państwach przyjmujących prezydencki system rządów. Przegląd współcześnie obowiązujących regulacji dowodzi jednak, że wiceprezydentura występuje także, choć znacznie rzadziej, dwóch pozostałych ustrojach, czy-li w ramach parlamentaryzmu i semiprezydencjalizmu. Celem artykułu jest analiza postanowień konstytucyjnych, które odnoszą się do wiceprezydentury w sześciu państwach, w których przyjęto jeden lub drugi ze wskazanych wyżej systemów. Autor zwraca uwagę na typowe i specyficzne cechy tej instytucji, dochodząc do wniosku, że ich osadzenie w systemach innych niż prezydencki nie jest czynnikiem, który w sposób zasadniczy odróżnia konstrukcję wiceprezydentury od tej występującej w typowym lub zmodyfikowanym (w porównaniu z modelem znanym ze Stanów Zjednoczonych) prezydencjalizmem.
    Vice-Presidents exist mainly in the states adopting the presidential system o government. The overview of contemporary legal regulations proves, however, that the vice-presidency may also be found, though much less often, in the two remaining basic regimes, that is parliamentarianism and semipresidentialism. The purpose of the article is to analyze constitutional provisions that relate to vice presidency in six countries in which one or the other of the two aforementioned systems was adopted. The author draws attention to the typical and specific features of this institution, arriving at the conclusion that its embedding in the systems of government other than the presidential one is not a factor that essentially distinguishes the construction of the vice-presidency from that occurring in a typical or modified (compared to the model known from the US) presidentialism.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 2 (54); 135-153
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Specificity of Presidential Systems of Government in Francophone African Countries
    Specyfika prezydenckich systemów rządu we francuskojęzycznych państwach afrykańskich
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941123.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Francophone Africa
    the system of government presidentialism
    rationalised parliamentarianism
    the head of state
    the prime minister
    Afryka frankofońska
    system rządów
    prezydencjalizm
    parlamentaryzm zracjonalizowany głowa państwa
    premier
    Opis:
    The paper deals with distinguishing features of presidential systems of government adopted in the current or former constitutions of some Francophone African countries, such as Benin, Djibouti, Ivory Coast or the Republic of Congo. Particular attention has been devoted to the internal structure of the executive branch of government (the existence of the prime minister as a separate body) as well as to the reception of diverse mechanisms of rationalised parliamentarianism created previously in the constitution of the French Fifth Republic. The dynamics of constitutional changes leading to the adoption of presidentialism in place of semi-presidentialism and vice versa in such countries as Niger or Senegal has also been taken into account. In the light of the findings, it can be stated that the specific properties of presidentialism in Francophone Africa prove its apparent distinctness from certain typical assumptions of this model.
    Artykuł omawia wyróżniające cechy prezydenckich systemów rządów przyjmowanych w obowiązujących lub wcześniejszych konstytucjach niektórych frankofońskich państw afrykańskich, takich jak Benin, Dżibuti, Wybrzeże Kości Słoniowej czy Republika Kongo. Szczególna uwaga została poświęcona wewnętrznej strukturze władzy wykonawczej (występowanie premiera jako odrębnego organu), jak również recepcji różnych mechanizmów parlamentaryzmu zracjonalizowanego ustanowionych uprzednio w konstytucji V Republiki Francuskiej. Uwzględniona została również dynamika zmian konstytucyjnych prowadząca do przyjmowania, w państwach takich jak Niger czy Senegal, prezydencjalizmu w miejsce semiprezydencjalizmu i odwrotnie. Na podstawie dokonanych ustaleń, można stwierdzić, że specyficzne właściwości prezydencjalizmu w Afryce frankofońskiej dowodzą jego ewidentnej odmienności od niektórych typowych założeń tego modelu.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 6 (40); 49-69
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgłaszanie kandydatów we francuskich wyborach prezydenckich okresu V Republiki jako forma racjonalizacji procesu elekcyjnego
    Submission of candidates in the French presidential elections of the Fifth Republic period as a form of rationalisation of the electoral process
    Выдвижение кандидатов на президентских выборах во Франции периода Пятой республики как форма рационализации избирательного процесса
    Висування кандидатів на президентських виборах у Франції періоду П’ятої республіки як форма раціоналізації виборчого процесу
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33517853.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    президентські вибори
    кандидати
    висування
    Франція
    П’ята республіка
    президентские выборы
    кандидаты
    выдвижение кандидатуры
    Франция
    Пятая республика
    wybory prezydenckie
    kandydaci
    nominacje
    Francja
    V Republika
    presidential elections
    candidates
    nominations
    France
    Fifth Republic
    Opis:
    Artykuł dotyczy procesu wyłaniania kandydatów we francuskich wyborach na urząd prezydenta Republiki. Autor omawia mechanizm nominacji przez co najmniej pięciuset funkcjonariuszy publicznych różnych szczebli (członków parlamentu, członków rad regionalnych i departamentalnych, merów etc.). Przedmiotem opracowania są także zmiany legislacyjne dokonywane w tym zakresie po 1958 r., a więc w całym okresie funkcjonowania urządzeń ustrojowych V Republiki. Szczególną uwagę poświęcono następstwom tej specyficznej procedury, w tym również problemom, które może ona generować w praktyce politycznej. Zasygnalizowane zostały także wątpliwości co do spójności tych rozwiązań z konstrukcją powszechnych wyborów prezydenckich. Z uwagi na te zastrzeżenia w ostatnich latach zgłaszane były propozycje kolejnych zmian legislacyjnych w tym obszarze.
    Стаття присвячена процесу відбору кандидатів на виборах Президента Республіки у Франції. Автор розглядає механізм висування кандидатів щонайменше п’ятьма сотнями державних службовців різних рівнів (депутатами парламенту, членами регіональних і департаментських рад, мерами міст тощо). Предметом дослідження є також законодавчі зміни, внесені у цій сфері після 1958 року, тобто протягом усього періоду функціонування політичного апарату П’ятої республіки. Особлива увага приділяється наслідкам цієї специфічної процедури, в тому числі проблемам, які вона може породжувати в політичній практиці. Також висловлюються сумніви щодо узгодженості цих рішень з конструкцією всезагальних президентських виборів. З огляду на ці застереження, в останні роки були запропоновані подальші законодавчі зміни в цій сфері.
    В статье рассматривается процесс выдвижения кандидатов на французских выборах на пост президента Республики. Автор рассматривает механизм выдвижения как минимум пятьюстами государственных служащих различного уровня (членов парламента, членов региональных и департаментских советов, мэров городов и т.д.). Предметом исследования являются также законодательные изменения, внесенные в этой области после 1958 года, т.е. за весь период функционирования конституционных механизмов Пятой республики. Особое внимание уделяется последствиям этой специфической процедуры, в том числе проблемам, которые она может породить в политической практике. Высказываются также сомнения в согласованности этих решений с конструкцией всеобщих президентских выборов. С учетом этих оговорок в последние годы предлагаются дальнейшие законодательные изменения в этой области.
    The article concerns the process of selecting candidates in French elections for the office of President of the Republic. The author discusses the mechanism of nomination by at least five hundred public officials at various levels (members of parliament, members of regional and departmental councils, maires, etc.). The subject of the study are also the legislative changes made in this regard after 1958, i.e. throughout the functioning of the political apparatus of the Fifth Republic. Particular attention is given to the implications of this specific procedure, including the problems it can generate in political practice. Doubts have also been raised as to the consistency of these solutions with the design of general presidential elections. In view of these reservations, further legislative changes in this area have been proposed in recent years.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 71-86
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parlamentaryzacja marokańskiego systemu rządów na gruncie konstytucji z dnia 29 lipca 2011 r.
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/524119.pdf
    Data publikacji:
    2014-08-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Maroko
    konstytucja
    parlamentaryzacja
    system rządów
    Morocco
    constitution
    parliamentarisation
    system of government
    Opis:
    Artykuł dotyczy zjawiska parlamentaryzacji marokańskiego systemu rządów na gruncie konstytucji z 2011 r. Do jej uchwalenia doszło w wyniku niepokojów społecznych znanych jako tzw. Arabska Wiosna. Nowa konstytucja zastąpiła ustawę zasadniczą z 1996 r. Zgodnie z nowymi regulacjami konstytucyjnymi pozycja monarchy została ograniczona, jednak nadal pozostaje on kluczowym elementem systemu rządów. Jednocześnie konstytucja wzmocniła pozycję rządu kierowanego przez premiera. Zmianie uległa ponadto pozycja parlamentu. Przykładowo, król mianuje szefa rządu z łona partii politycznej, która zwycięża w wyborach parlamentarnych, i z uwzględnieniem ich wyników. W porównaniu z poprzednią konstytucją rząd wydaje się silniej powiązany z parlamentem – szczególnie z izbą pierwszą. Ta ostatnia posiada lepsze instrumenty kontroli parlamentarnej. Obecnie marokański system rządów pozostaje bliższy europejskiemu modelowi parlamentarnemu.
    The paper concerns the phenomenon of parliamentarisation of the Moroccan system of government in the light of the constitution of 2011. The act was adopted as a result of civil unrest known as the so-called Arab Spring. The new constitution replaced the basic law of 1996. According to the new constitutional provisions, the role of the monarch has been limited. At the same time, the constitution has improved the position of the government headed by the prime minister. Moreover, the status of the parliament has been changed. By the way of example, the king appoints the prime minister from within the political party, which wins the parliamentary elections, and with a view to their results. In comparison with the previous constitution, the government seems to be more strongly connected with the parliament – especially with the first chamber. The latter has better tools for parliamentary oversight. Currently, the Moroccan system of government is closer to the European model of parliamentarianism.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 4 (20); 95-115
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiceprezydentura w strukturze prezydenckiego systemu rządów. Przegląd rozwiązań normaty wnych w ybranych państw
    Vice-Presidency in the Structure of the Presidential System of Government. The Overview of Legal Regulations in Selected Countries
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/524619.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    wiceprezydentura, głowa państwa, system rządów, prezydencjalizm
    Opis:
    Instytucja wiceprezydenta wpisana w instytucjonalne ramy najbardziej typowych sys-temów rządów (prezydencjalizm, semiprezydencjalizm, parlamentaryzm) występuje w przeszło jednej czwartej państw współczesnego świata. W przeważającej większości wiceprezydenci działają – tak jak w Stanach Zjednoczonych – w ramach systemów pre-zydenckich. Celem artykułu jest wskazanie wspólnych cech wiceprezydentów istnieją-cych w instytucjonalnym kontekście prezydencjalizmu, jak również zidentyfikowanie najbardziej znaczących różnic pomiędzy dotyczącymi ich unormowaniami konstytu-cyjnymi. Autor dochodzi do wniosku, że w niektórych przypadkach wpływ na regula-cje odnoszące się do wiceprezydentury jest wywierany w mniejszym stopniu przez samą konstrukcję prezydenckiego systemu rządów, a w większej mierze przez czynniki poza-prawne, takie jak społeczna i etniczna struktura danego państwa, a nawet bieżące po-trzeby polityczne elit rządzących.
    Vice presidents inscribed into the institutional frameworks of the most typical sys-tems of government (presidentialism, semi-presidentialism, parliamentarianism) ex-ist in more than a quarter of the modern world. The vast majority of them operate – as in the United States – under presidential systems. The aim of the article is to indicate common features of vice presidents existing in the institutional context of presiden-tialism as well as to identify the most significant differences between the constitution-al regulations that relate to them. The author concludes that in some cases the impact on the regulations regarding vice presidents is exerted to a lesser extent by the very ar-chitecture of the presidential system of government, and to a greater extent by non-le-gal factors such as the socio-ethnic structure of a given country and even current po-litical needs of governing elites.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 1 (53); 215-233
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Convergence of Presidential and Parliamentary Elections in France: Analysis of Systemic Tendencies from the Perspective of Sixty Years of the Fifth Republic
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594370.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    presidential elections
    parliamentary elections
    electoral calendar
    France
    Fifth Republic
    semi-presidentialism
    Opis:
    The paper deals with specific links between presidential and parliamentary elections in contemporary France. The main goal is to demonstrate that the timing of the two types of political events is a significant factor preserving the configuration of a pro-presidential majority fact as one of the possible variants of French semi-presidentialism. This raises the question of the role of both elections as instruments for controlling the process of setting up a space of political rivalry that could be perceived as optimal from the viewpoint of ruling camps. The author analyses possibilities to provide the convergence of presidential and parliamentary elections under the conditions of a seven-year presidential term as well as after its shortening to five years in 2000. Hence, of particular importance is the impact of some mechanisms used in this field on the institutional logic of the French political system. Specific application of constitutional tools and some normative changes introduced in previous years cause the extent of the aforementioned control to be now much greater than in the first decades of the Fifth Republic. Looking at the convergence of both types of elections from the perspective of the evolution of the existing political system, the author argues that it is legitimate to divide the whole period of the Fifth Republic into three sub-periods: 1. the absence of electoral convergence (1958–1981); 2. partial electoral convergence (1981– –2002); full electoral convergence (since 2002). Due to the acceptance of the pro-presidential paradigm, the latter formula is now definitely preferred and supported by legal regulations, which affects the flexibility of French semi-presidentialism (significantly reduced, but not fully eliminated, probability of cohabitation).
    Źródło:
    Polish Political Science Yearbook; 2019, 1 (48); 135-154
    0208-7375
    Pojawia się w:
    Polish Political Science Yearbook
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie Seminarium naukowe Referendum w sprawie dalszego członkostwa Zjednoczonego Królestwa w strukturach Unii Europejskiej, Uniwersytet Jagielloński, Kraków, 27 czerwca 2016 r.
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941076.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 4 (38); 243-245
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Parliamentary Opposition and the Senate Under the French Fifth Republic
    Opozycja parlamentarna i Senat w V Republice Francuskiej
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943095.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Senate
    parliamentary opposition
    cohabitation
    French Fifth Republic
    majority effect
    V Republika Francuska
    Senat
    opozycja parlamentarna
    efekt większościowy
    koabitacja
    Opis:
    The paper is devoted to the role of the French Senate (under the constitution of the Fifth Republic) as an organ that can remain a tool in the hands of opposition to the government. It has been pointed out that in the French formula of the semi-presidential system, which was created as a result of the rationalisation of a parliamentary model, bicameralism may be the field of special expansion of the executive which aims at the effective implementation of its own legislative activities. The author argues that this has a particularly negative impact on the status of the parliamentary opposition. This is the case even when the opposition has a majority in the Senate. The French second chamber, although the body is relatively strong, can be neutralised in legislative proceedings designed to implement the government’s programme. The author analyses the problem of marginalising the parliamentary opposition in relation to the two major political arrangements of the Fifth Republic: the so-called majority effect (the executive branch is politically homogeneous) and cohabitation (the executive branch is politically divided).
    Artykuł jest poświęcony roli francuskiego Senatu (pod rządami konstytucji V Republiki) jako organu, który może stanowić narzędzie w gestii opozycji antyrządowej. Wskazano, że we francuskiej formule systemu semiprezydenckiego, która została stworzona w efekcie racjonalizacji systemu parlamentarnego, bikameralizm może stanowić obszar szczególnej ekspansji egzekutywy, która dąży do efektywnego wdrożenia swoich własnych zamierzeń legislacyjnych. Autor dowodzi, że ma to szczególnie negatywny wpływ na status opozycji parlamentarnej. Jest tak nawet wtedy, gdy opozycja dysponuje większością w Senacie. Francuska izba druga, choć jest to organ relatywnie silny, może być neutralizowana w procesie ustawodawczym zmierzającym do implementacji programu rządowego. Autor poddaje analizie problem marginalizacji opozycji parlamentarnej w odniesieniu do dwóch podstawowych układów politycznych V Republiki: tak zwanego efektu większościowego (władza wykonawcza jest politycznie jednorodna) oraz koabitacji (władza wykonawcza jest politycznie podzielona).
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 36-53
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Referendum z inicjatywy podzielonej we francuskim porządku prawnym
    Shared Initiative Referendum in the French Legal Order
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369672.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Krakowski Instytut Prawa Karnego
    Tematy:
    shared initiative referendum
    France
    Fifth Republic
    citizen par-ticipation
    president
    parliament
    Constitutional Council
    Opis:
    The paper deals with the so-called shared initiative referendum (le référendum d’initiative partagée) within the framework of the French constitutional system. This type of popular vote was established following the most extensive modifica-tion to the Constitution of the Fifth Republic which took place in 2008. Under the amended Article 11 of the 1958 Constitution, a fifth of members of parliament, supported by a tenth of eligible voters, may submit a bill which, subject to further procedural requirements, may be passed in a nationwide referendum. The author presents the most important features of the referendum before the reform, as well as the constitutional and statutory provisions that may be applied after the reform was conducted. It can be argued that this amendment did not lead to a breakthrough in the role of the referendum in the constitutional system of the Fifth Republic. Although citizens can now participate in its initiation, it is still a tool over which the public authorities have full control. In the case of the shared initiative referendum, however, the emphasis was placed differently on the role of the legislative and executive. The former has been strengthened and the latter weakened. The draft constitutional changes presented in 2019 at the initiative of President Emmanuel Macron are to contribute to the ini-tiation of such referenda, but their purpose is not to introduce fundamental structural reforms.
    Źródło:
    Przegląd Konstytucyjny; 2021, 1; 29-56
    2544-2031
    Pojawia się w:
    Przegląd Konstytucyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System rządów w konstytucji Tunezji z 25 lipca 2022 r. na tle procesu autokratyzacji państwa w okresie prezydentury Kaïsa Saïeda
    The System of Government in the Tunisian Constitution of July 25, 2022 Against the Background of the Autocratization Process during the Presidency of Kaïs Saïed
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18105003.pdf
    Data publikacji:
    2023-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Tunezja
    system rządów
    konstytucja z 2022 r.
    autokratyzacja
    Kaïs Saïed
    Tunisia
    system of government
    2022 Constitution
    autocratization
    Opis:
    The paper deals with the system of government that was established in the Constitution of Tunisia of July 25, 2022. The author points out that both this legal act and the accompanying constitution-making process should be seen as the result of the rapid departure from democratic mechanisms and standards. The autocratization process was launched during the presidency of Kaïs Saïed, although negative tendencies in this field had already occurred earlier. This led to the 2022 Constitution guaranteeing presidential dominance over the government and parliament, as the position of the head of state was significantly strengthened compared to the previous basic law (it was adopted in 2014, in the aftermath of the Arab Spring). The author argues that due to the imbalance of power, the constitutional system of government in Tunisia corresponds more to the assumptions of undemocratic hyper-presidentialism than the typical presidential model.
    Artykuł dotyczy systemu rządów ustanowionego w Konstytucji Tunezji z 25 lipca 2022 r. Autor zwraca uwagę, że zarówno sam ten akt prawny, jak i proces jego stanowienia winien być postrzegany jako przejaw przyspieszonego odejścia od demokratycznych mechanizmów i standardów. Proces autokratyzacji został zapoczątkowany za prezydentury Kaïsa Saïeda, choć już wcześniej występowały na tym polu negatywne symptomy. Doprowadziło to do zagwarantowania w konstytucji z 2022 r. dominacji prezydenckiej nad rządem i parlamentem, ponieważ pozycja szefa państwa została znacząco wzmocniona w porównaniu z tym, co wynikało z poprzedniej ustawy zasadniczej (ona została przyjęta w 2014 r., w następstwie Arabskiej Wiosny). Autor argumentuje, że ze względu na brak równowagi władz, konstytucyjny system rządów w Tunezji odpowiada bardziej założeniom niedemokratycznego hiperprezydencjalizmu niż typowego modelu prezydenckiego.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 4(74); 271-283
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partially Presidentialized Bicameral Parliament of France and Its Impact on the Course of Legislative Proceedings During Emmanuel Macron’s Term of Office in the Light of the Fifth Republic’s Institutional Logic
    Częściowo sprezydencjalizowany francuski parlament dwuizbowy i jego wpływ na przebieg postępowania ustawodawczego podczas kadencji Emmanuela Macrona w świetle logiki instytucjonalnej V Republiki
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111998.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    France, majoritarian fact, incongruent bicameralism
    presidentialization
    legislative procedure
    mixed parity commissions
    last word procedure
    Francja
    efekt większościowy
    dwuizbowość niekongruentna
    prezydencjalizacja
    procedura ustawodawcza
    mieszane komisje parytetowe
    procedura ostatniego słowa
    Opis:
    The article refers to the impact of the proximity of the presidential and parliamentary elections on the political composition of the chambers of the French parliament, as well as on their functioning in the framework of rationalized parliamentarianism. The 2017 elections were, due to the victory of Emmanuel Macron as a candidate from outside the two main political camps, a special test for the so-called majoritarian fact, which may be defied as an opposite of cohabitation. The author points to the maintenance, even after the 2017 elections, of the Fifth Republic’s institutional logic based on presidential dominance. Its part is also the fact that the Senate – the French second chamber – does not have to be included into the majoritarian fact. this may result in the occurrence, despite the aforementioned strong position of the president’s camp, of incongruent bicameralism. Such a configuration may be treated as an indicator of a partial presidentialization of France’s bicameral parliament. Hence, the author argues that both partial senatorial elections of 2017 and 2020 strengthened a weaker version of majoritarian fact applied within the French semi-presidential system of government. All this has an impact on the use of selected parliamentary procedures concerning the course of legislative proceedings (such as mixed parity commissions and the last word given to the National Assembly), which have been inscribed into the framework of the Fifth Republic’s rationalized parliamentarism.
    Artykuł dotyka wpływu bliskości wyborów prezydenckich i parlamentarnych na skład polityczny izb francuskiego parlamentu, jak również na ich funkcjonowanie w ramach parlamentaryzmu zracjonalizowanego. Wybory z 2017 roku stanowiły, ze względu na zwycięstwo Emmanuela Macrona – kandydata spoza dwóch głównych obozów politycznych, szczególny test dla tzw. efektu większościowego, który może być definiowany jako przeciwieństwo koabitacji. Autor wskazuje na utrzymanie, nawet po wyborach z 2017 roku, opartej na dominacji prezydenckiej logiki instytucjonalnej V Republiki. Jej częścią jest także fakt, że Senat, francuska izba druga, nie musi być włączony w strukturę efektu większościowego. Może to skutkować, pomimo silnej pozycji obozu prezydenta, wystąpieniem bikameralizmu niekongruentnego. Taka konfiguracja może być traktowana jako wskaźnik częściowej prezydencjalizacji francuskiego parlamentu dwuizbowego. Z tej racji autor dowodzi, że obie częściowe elekcje senackie z lat 2017 i 2020 wzmocniły słabszą wersję efektu większościowego stosowanego w ramach francuskiego semiprezydenckiego systemu rządów. Wszystko to ma wpływ na stosowanie niektórych procedur parlamentarnych odnoszących się do przebiegu postępowania ustawodawczego (takie jak mieszane komisje parytetowe oraz tzw. ostatnie słowo Zgromadzenia Narodowego), które to procedury zostały wpisane w ramy parlamentaryzmu zracjonalizowanego V Republiki.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 2; 51-71
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies