Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jackowski, Mateusz." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Zapotrzebowanie na energię w przemyśle browarniczym
    Autorzy:
    Modzelewska, Aleksandra
    Jackowski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37215298.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    browarnictwo
    zapotrzebowanie na energię
    przemysł piwowarski
    produkcja piwa
    Opis:
    Piwo towarzyszy człowiekowi już od czasów starożytnych, początkowo produkowane na niewielką skalę, by w czasach następujących po rewolucji przemysłowej mogło być wytwarzane masowo i stać się jednym z najpopularniejszych napojów na świecie. Do produkcji piwa wykorzystuje się cztery główne surowce: słód, chmiel, wodę i drożdże. Wytwarzanie piwa jest procesem wieloetapowym, a jego kluczowe elementy to zacieranie (połączenie ześrutowanego słodu z gorącą wodą), warzenie (gotowanie z użyciem chmielu), fermentacja z użyciem drożdży, leżakowanie i rozlew. Na każdym z tych etapów wykorzystywane są znaczące zasoby energii, przede wszystkim ze względu na duże uzależnienie wydajności procesu od odpowiedniej temperatury. Piwo, przechodząc przez kolejne etapy jego powstawania, musi zostać najpierw podgrzane do wysokich temperatur (m.in. do temperatury wrzenia na kilka godzin), a następnie schłodzone do zakresu 8–30℃, aby mogły w nim funkcjonować drożdże podczas fermentacji. Energia jest zatem wykorzystywana głównie w postaci dostarczanego do obiektów browaru ciepła i chłodu (niemal połowa całkowitego zużycia), ale również do zmechanizowanego procesu rozlewania, butelkowania i pakowania (ok. jedna trzecia energii). Aktualnie w browarnictwie coraz popularniejsze staje się wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii. Po znaczącym wzroście zużycia energii w czasach udoskonaleń technologicznych, wprowadzonych w browarach po rewolucji przemysłowej, zapotrzebowanie na energię zaczęło powoli maleć w ramach wprowadzenia energooszczędnych komponentów i cyrkularnego gospodarowania ciepłem. W połączeniu z dodatkową możliwością ponownego wykorzystania niektórych odpadów browarniczych, proces wytwarzania piwa staje się coraz bardziej przyjazny środowisku.
    Źródło:
    Zeszyty Energetyczne; 2020, 7; 291-302
    2658-0799
    Pojawia się w:
    Zeszyty Energetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prażenie materiałów spożywczych na przykładzie surowca dla branży piwowarskiej
    Autorzy:
    Pałka, Bartosz
    Jackowski, Mateusz
    Mościcki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37226955.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    prażenie
    współprażenie
    toryfikacja
    browarnictwo
    biomasa
    Opis:
    Celem pracy jest analiza parametrów prażenia zboża w celu uzyskania surowca możliwego do wykorzystania przez branżę browarniczą oraz przeprowadzenie analizy procesu z punktu widzenia energetyki i paliw alternatywnych. W ramach przygotowania do badań wykonano próbne prażenie, podczas którego zaobserwowano niepomijalny wpływ obecności pyłu na stopień wyprażenia zboża. Na podstawie analizy barwy i ekstraktywności próbek z próbnego prażenia ustalono, że przy czasie przebywania 30 min najbardziej obiecujący materiał otrzymuje się w przedziale 260–300°C, dla którego uzyskuje się barwę słodów karmelowych i barwiących oraz podwyższoną do około 10°BRIX ekstraktywność. Właśnie w tym przedziale wykonano pełnowymiarowe prażenia i zbadano produkowany gaz. Wyniki wskazują, że gaz ten jest niepalny, gdyż jego głównym składnikiem okazał się dwutlenek węgla, stanowiący balast. Również w pełnowymiarowej próbie skład gazu przy prażeniu mieszaniny zboża z pyłem był zauważalnie bogatszy w części palne, a barwa uzyskanego produktu ciemniejsza, niż dla samej pszenicy, sugerując głębsze wyprażenie. Próbowano to wyjaśnić poprzez bardziej intensywne odgazowanie pyłu, lecz analiza techniczna wykazała, że zboże odgazowuje głębiej od pyłu. Uznano, że efekt może wynikać z dostarczania dodatkowego ciepła w trakcie częściowego utleniania się pyłu. Dodatkowo zauważono, że odgazowanie w temperaturze 260°C było bardzo nieznaczne, a zauważalnie przyspieszyło dopiero w wyższych temperaturach.
    Źródło:
    Zeszyty Energetyczne; 2020, 7; 315-333
    2658-0799
    Pojawia się w:
    Zeszyty Energetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kinetyka procesu szybkiej pirolizy wysłodzin z produkcji piwa jęczmiennego i pszenicznego
    Autorzy:
    Jackowski, Mateusz
    Niedźwiecki, Łukasz
    Tkaczuk-Serafin, Monika
    Baranowski, Marcin
    Trusek, Anna
    Pawlak-Kruczek, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37223187.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    hydrotermalna karbonizacja
    hydrokarbonizaty
    piwo
    piroliza
    wysłodziny
    Opis:
    Piwo jest napojem, którego konsumpcja w krajach OECD utrzymuje się na stałym poziomie. W wyniku działalności przemysłu piwowarskiego powstają odpady, takie jak wysłodziny, które można racjonalnie wykorzystać. Jednym z możliwych sposobów ich wykorzystania są cele energetyczne. Piroliza jest atrakcyjna z uwagi na możliwości produkcji paliw ciekłych lub substratów dla biorafinerii. Jednakże problemem w przypadku wysłodzin jest ich stosunkowo wysoka wilgotność. Rozwiązaniem może być waloryzacja przy zastosowaniu hydrotermalnej karbonizacji. W takim przypadku ważny jest wpływ tego sposobu waloryzacji na kinetykę procesu pirolizy. Niniejsza praca prezentuje wyniki badań eksperymentalnych, przeprowadzonych przy użyciu termograwimetru. Wynikiem przeprowadzonych eksperymentów są parametry kinetyczne. Uzyskano energie aktywacji zbliżone co do wartości do innych mokrych materiałów poddanych intensywnemu działaniu biologicznemu, takich jak np. osad ściekowy.
    Źródło:
    Zeszyty Energetyczne; 2020, 7; 199-212
    2658-0799
    Pojawia się w:
    Zeszyty Energetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endoskopowa nekrozektomia pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego martwicy ograniczonej trzustki
    Autorzy:
    Jagielski, Mateusz
    Smoczyński, Marian
    Adrych, Krystian
    Sztuczka, Ewa
    Jackowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391865.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    endoskopowa nekrozektomia
    martwica ograniczona trzustki
    ostre zapalenia trzustki
    Opis:
    Wstęp: Leczenie endoskopowe martwicy ograniczonej trzustki, podobnie jak inne metody leczenia małoinwazyjnego, ewaluowało na przestrzeni ostatnich lat. Cel: Celem pracy było określenie skuteczności i bezpieczeństwa endoskopowej nekrozektomii pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego objawowej martwicy ograniczonej trzustki. Materiały i metody: Dokonano retrospektywnej analizy 114 chorych z objawową martwicą ograniczoną trzustki, którzy byli leczeni endoskopowo w latach 2011–2016. Wyniki: Endoskopową nekrozektomię pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego przeprowadzono u 24/114 (21,05%) chorych. Średnia liczba procedur endoskopowych wynosiła 8,88 (3–27). Czynny drenaż martwicy trzustki był prowadzony średnio przez 40,1 (11–96) dni, zaś średnia liczba zabiegów endoskopowej nekrozektomii u jednego chorego wynosiła 6,54 (1–24). Dodatkowy drenaż przezskórny był prowadzony u dwóch osób. Powikłania endoterapii zaobserwowano u 9/24 (37,5%) pacjentów, natomiast sukces terapeutyczny osiągnięto u 23/24 (95,83%) chorych. Średni czas obserwacji wynosił 35 (18–78) miesięcy. Nawrót trzustkowego zbiornika płynowego stwierdzono u 4 pacjentów w trakcie obserwacji, natomiast średni czas pomiędzy zakończeniem endoterapii, a nawrotem zbiornika wynosił 19 (16–22) miesięcy. Nawrotowy trzustkowy zbiornik płynowy był leczony endoskopowo u trzech chorych, a chirurgicznie u jednego chorego. Długoterminowy sukces leczenia endoskopowego martwicy ograniczonej trzustki osiągnięto u 22/24 (91,67%) chorych. Wnioski: Endoskopowa nekrozektomia pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia u wybranych chorych z martwicą ograniczoną trzustki.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 12-17
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endoscopic necrosectomy under fluoroscopic guidance during transmural drainage of walled-off pancreatic necrosis (WOPN)
    Autorzy:
    Jagielski, Mateusz
    Smoczyński, Marian
    Adrych, Krystian
    Sztuczka, Ewa
    Jackowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391856.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    acute pancreatitis
    endoscopic necrosectomy
    walled-off pancreatic necrosis
    Opis:
    Introduction: The endoscopic treatment of walled-off pancreatic necrosis (WOPN) as well as other minimally invasive methods have been evolving since last years. Aim: The aim of this study is evaluation of efficiency and safety of endoscopic necrosectomy under fluoroscopy done during the transmural drainage in patients with symptomatic WOPN. Material and methods: The retrospective analysis 114 consecutive patients with symptomatic WOPN were treated endoscopically in our medical center between 2011 and 2016. Material and methods: The retrospective analysis 114 consecutive patients with symptomatic WOPN were treated endoscopically in our medical center between 2011 and 2016. Results: Endoscopic necrosectomy was performed under fluoroscopic guidance during transmural drainage in 24/114 (21.05%) patients. The mean amount of endoscopic procedures in each patient was 8.88 (3–27). The active drainage was continued averagely for 40.1 (11–96) days. The avarage number of necrosectomy procedures during continued drainage was 6.54 (1–24) per patient. Additional percutaneous drainage was applied in just two patients. The complications of endotherapy were present in 9/24 (37.5%) patients. The therapeutic success was reached in 23/24 (95.83%) patients. The mean time of observation was 35 [18–78] months. The recurrence of pancreatic fluid collection was stated in 4 patients during the observation time. The mean time between the end of endotherapy and recurrence of fluid collection was 19 [16–22] months. In three patients recurrent fluid collections were treated endoscopically and in one patient were treated surgically. Long-term success of endoscopic treatment of WOPN was reached in 22/24 (91.67%) patients. Conclusions: Endoscopic necrosectomy under fluoroscopic guidance during transmural drainage is successful and safe method of minimally invasive treatment in selected patients with walled-off pancreatic necrosis.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 12-17
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies